გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 11)
_გამარჯობა მიკა_ეტყობოდა რომ ნასვამი იყო _ამ დროს აქ რა გინდა გუკა?_მისი მოსალმება გავატარე და ვკითხე ის რაც ძალიან მაინტერებდა _შენი ნახვა მინოდა_მითხრა ნაწყვეტ_ნაწყვეტ და ბორძიკით მომიახლოვდა _მთვრალი ხარ??_ვკითხე თუმცა პასუხი ისედაც ვიცოდი _ნწ...ცოტა ნასვალი_დაიჭყანა და თითებით მანახა ცოტა ისეთი საყვარლები იყო გამეღიმა_იცი რა საყვარელი ხარ??_მითხრა და ნელა ჩამოისვა ლოყაზე ხელი ამაზე ტანში დამიარა _რას აკეთებ??_ხელი ვაუქნიე მე, ის ცოტა უკან დაიხია _არ გინდა ყავაზე დამპატიჟო??_მკითხადა თვალები მოჭუტა _მთვრალი ხარ სახლში წადი_ვითხარი და შემოვბრუნდი _კაი რა მიკა ასეთ მდგომარეობაში გამოშვებ??მთვრალი ვარ ვერ ხედავ??გინდა ავარიაში მოვხდე??_ამაზე ცოტა შევყოყმანდი _კარგი წამოდი_ვითხარი და ლიფტი გამოვიძახე და ერთად შევედით ლივტში,გუკამ უცებ ხელი ჩემს ხელს ააატარა და წინ დამიდგა _რას აკეთებ_ხმა ამიკანკალდა მე _ეს რომა გავაკეთო მოვკვდები_თქვა და ტუჩებში დამეტაკაა, ასეთი რამე არასდროს მიგრძვნია ჩემში ყველა ცხოვრელი თუ ფრინველს მოეყარა თავი და მუცელში დარბოდნენ,უცებ ლიფტის კარი გაიღო და მეც ხელიდან დავისხი,კარები გავაღე და ჯერ მე და მერე ისიც შემოვიდა _მიდი მდივანზე დაჯექი და მეც მალე მოვალ ყავას მოგიტან _კარგი სამზარეულოში ვიყავი ყავას ვამზადებდი, რომ უკნიდან გუკა ამაკრო და ჩემს ყელში ცხვირი ჩაყო _მმ...რა გემრიელია_ყურში მიჩურჩულა და იქვე დამიტოვა სველი კოცნა _რ..ა...ა??_ამიკაამკალდა ხმა _შენი სურნელი მაგიჟებს...ჭკუას მაკარგვინებს....მიკაა გესმის??მაგიჟებ და მინდიხარ_მუბნებოდა და თან ყელს მიკოცნიდა, მე კი გაშეშებული ვიდექი მალევე მაიკის ქვეშ შემიცურა ხელი და ამაზე ჩემს ტვინმა განგაშის ზარები გამოსცა და უცებ შემოვტრიალდი _შეწყვიტე გუკა გაჩერდი_ხელზე დავკარი ხელი _არ შემიძლია მიკა მინდიხარ_მითხრა და ტუჩებში დამაცხრა,იმხელა ვნება იგრძნობა მისგან, რომ თავი ვერ შევიკავე და ავყევი, ვიცი რომ დამნაშავე ვარ მაგრამ მიყვარს და მინდა მისი ვიყო, კოცნა კოცნით შევედით საძინებელში თან ტანსაცმელების ვაცლიდით ერთად გუკა კი ყურში მიჩურჩულადა, რომ ვაგიჟებდი ამაზე უარესად ვიწვოდი, უცებ ლოგინში აღმოვჩნდით, ისე ნაზად დავასრიალებდი თითებს ჩემს მუცელზე ფეხებზე და ტუჩებიი... _აჰჰ..._ამომხდა უცებ, როცა მისი ტუჩები ჩემს მუცელს შეეხოო, შემდეგ ისევ ჩემით ამოუვა კოცნა კოცნით ბოლოს შეყოვნდა და თვალებში შემომხედა _მიყვარხარ_მითხრა და მაშინვე ტკივილი ვიგრძენი და მთვარეს ავხედე რომელის სინათლეც ოთახში შემოჭრილიყო და რომანტიულ გარემოს ქმნიდა და ეს იყო და ეს გადავეშვით ორივე სიამოვნების მორევში სადაც მხოლოდ ჩვენი გახშირებული სუნთქვა ისმოდა იმ ღამეს მე სამუდამოდ გუკასი გავხდი და საერთოდ არ ვნანობდი მაგას, ბოლოს დაღლილობისგან ორივეს ჩაგვეძინა... დილით, რომ გავიღვიძე მაშინვე გუკას მხარეს გადავყირავდი მაგრამ იქ ის აღარი იყო მაშინვე წამოვდექი და დავუძახე _გუკაა??_ხმა კი არავინ გამცა მაშინვე ავდექი,მაგრამ ვაი ამ ადგომას მუცელში საშინელი წვა ვიგრძენი და ამავდროულად თავი მისკდებოდა, კედელ_კედელ გავედი სამზარეულოში მაგრამ იქ არ დამხვდა შემდეგ მისაღებში მაგრამ არც იქ იყო და აი აქ მივხი, რომ მან მიმატოვა მაშინვე ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე, ვტიროდი და მუშტებს იატაკს ვურტყამდი მძულადა ჩემი გაჩენის დღეე, ვტიროდი ყველაფერს ერთად, ნელა შევლასლასდი ისევ საძინებელში და თაროზე ფურცელი დავინახე,"გამარჯობა მიკა, ბოდიში რომ ასე მოვექეცი ძალიან ვნანობ მართლა გუშინ ძალიან ცუდათ ვიყავი და ბევრი დავლიე ბოლოს ხსნა შენში ვიპოვე ბოდიში რომ გამოვიყენე, მშვიდობით მიკა"ამის წაკითხვის მერე უარესად ამივარდა ტირილი ლიგის ხელი დავავლე და ყველაფერი დავფხრიწე არანორმალურივით ვიქცეოდი ყველაფერს ვამტვრევდი და ვკიოდი, ბოლოს ძალაგამოცლილი დავეგდე ლოგინზე და დამეძინა, საღამო იყო რომ გავიღვიძე მაშინვე ყველაფერი გამახსენდა და ავტირდი, ბოლოს სარკესთან მივედი და ჩემი თავი რომ დავინახე შემზიზღდა ამაზრზენი არსება ვიყავი სრული არაობა, გამოყენებული და მიგდებულ ნივთათ ვგრძნობდი თავს, შემდეგ აბანოში შევედი და წყალი გადავივლე და ისევ ლოგინში ჩავწექი განადგურებული ვიყავი არავინ და აღარაფერი მაინტერესებდა ერთადერთი გუკა მინდოდა მარტო ის,ასე გადიოდა დროო მე ნამდვილ ჩონჩხსს დავემსგავსე აღარც ვჭამდი აღარც ვსვამდი, ცოცხალი ვიყავი მაგრამ Dიმაგამად მკვდარი, მხოლოდ ჩემი ფიტული მოძრაობდა, გუკამ გამანადგურა სახეზე ღიმილი წამართვა ყველაფერი წამართვა გული, უბიწოება, სიცოცხლის ხალისი ყველაფერი ძამართვა დაწავიდა დამტოვა ასე განადგურებული, დღეები ერთმანეთს მისდევდა მასზე კი არაფერი ისმოდა ბიჭებმაც კი არ იცოდა არაფერი ამაზე უფრო ვგიჟდებოდი, გოგოები გვერდიდან არ მშორდებოდა ეშინოდათ ჩემს თავისთვის არაფერი ამეტეხა, ერთხელ ისევ ჩემთან იყვნენ საჭმელები გამიკეთეს და მაგიდასთან დამსვნენ _დროზე აბა ჭამე!_ვრძანებით მითხრა რიტამ _აუ არ მინდა რა რიტა_ამოვიწუწუნე მეც _გოგო რას გავხარ ვერ ხედავ ძვალი და ტყავი დარჩიი რაა ესა ჭამე დროზე_მისაყვედირა რიტამ _კაით რა გოგოებო_იმედიანათ მოვავლე თვალი ტასოს და ლიკას რომელიც ჩიმათ გვიყურებდნენ _მაგათ ნუ უყურებ ვერ დამეხსნები,ვერ ხედავ, რომ კვდარს გავხარ უკვე??გოგო შენი თავი თუ არა ჩვენ მაინც შეგვიცოდე, შენ გონია მოგვწონს ასე რომ ხარ???გეკითხები??გონია მოგვწონს???_მოწყენილად ჩამოჯდა გვერდით სკამზე რიტა, იმდენად გული დამეწვა მის თვალებში არსებული ტკივილია დანახვამ რომ თავი დავღუნე და ერთი ლუკმა ჩავიდა მაგრამ უცებ ღებინება დამეწყო და ტვალეტში გავიქეცი უკან კი გოგოები გამომეკიდნენ _მიკა კარგად ხარ??რა ვჩის??_მეკითხებოდა ტასო და აბაზანის კარზე აბრახუნებდა, მე კი ხმას არ ვცემდი ან როგორ გავცემდი _მიკაა ხმა ამოიღე ნუ გვაშინებ_გავიგე ლიკას შეშფოთებული ხმა _კარგათ ვარ გოგოებო_აბაზანიდნა გამოვედი მე _არა კარგად არ ხარ სახეზე ფერი საერთოდ არ გადევს_თავზე ხელი ჩამომისვა რიტამ _არა მართლა კარგად ვარ_ვუთხარი მე და ისევ აბაზანაში შევედი ცუდათ გავხდი, უცებ რიტა მოვიდა და თავი დამიჭირა _იცოდ დღესვე ექიმთან მივდივართ უკვე მესამეჯენ მოხდა ეს_მკაცრათ მითხრა რიტამ _კაი რა რიტა_ისევ ვცადე შევწინაღმდეგებოდი _არა მიკა რიტა მართალია და უარი არ მიღება_გამაჩიმა ტასომ, მე სხვა გზა არ მქონდა და დავთანხმდი, ლიკამ თავის მეგობარ ექიმს დაურეკა და დღესვე დაგვიბარეს, მეც და გოგოებიც მოვემზადნენ და საავადმყოფოში წავედით, მიმღებში ლიკამ დათო ღლონტი იკითხა და მეორე სართულზე მიგვასწავლეთ ჩვენც ავედით, კაბინეტთან რომ მივედით ლიკამ დაკაკუმა და თავი შეყო _შეიძლება ბატონო დავით?_სიცილით უთხრა და მთლიანად შევიდა და ჩვენც ვვანიშნა შევსულიყავით _შენთბის სულ მცალია ჩემო გოგო_ფეხზე ადგა ცოტათი ხნიერი კაცი და ლიკას გადაეხვია მერე ჩვენ შემიგხვედა და გვითხრა _აბა რამ შეგაწუხათ??_თან სანდომიანი გაგავიღიმა _იცით ექიმო ჩემს მეგობარს გულის რევებო და თავბრუს ჩვევები აქვს და გვინდა ანალიზები გავუკეთოთ_დაიწყო ტასომ ახსნა _აჰა...იქნებ რამე მოწამლა??_გვკითხა _არა უკვე დიდი ხანია ასე ვარ მგონი ყველა კერძის სუნზე და გასინჯვაზე ესე მემართება_ავუხსენი მე _კაი მაშინ მოდით ანალიზები ავიღოთ და ყველაფერი გავიგოთ_გაგვიღიმა ბ.დავითმა_მია შემოდი ჩემთან_ტელეფონით დაიბადა მედდა, სულ მალე კარებზე დააკაკუნეს _შემო მია შემო_გასძახა დათომ _ბატონო დავით მიძახდით? _კი...ერთი ამ გოგოს ანალიზები აუღე გავიგოთ რა ჩირს ამ ანგელოს_ამ კომპლიმენზე ცოტა დავიმკრცხვეე _კი ბატონო...წამობრძანდით_მომართა მე, მეც უკან გავყევი სულ მალე ყველა საჩირო ანალიზები ავიღე, ბატონმა დავითმა გვითხრა რომ ორ დღეში პასუხები იქნებაო ამიტომაც, სახლში დავბრუნდი, დიდი ხანია გარეთ არ ვყოფილვარ და ისე დავიღალე, მისულს მალევე აბაზანა მივიღე და ლოგინში ჩავწექი და გუკაზე ფიქრი დავიწყე, უცებ თავში ის სიტყვა ამომიტივტივდა რაც იმ ღამეს მითხრა "მიყვარხარ" ნუთუ ესეც თამაშის ნაწილი იყო??ნუთუ მეღადავებოდა??ვერაფერი გავიგე...გული საშინლად მტკივა რა ვქნა არ ვიცი...მეორე დღეს გოგოებმა ძალით წამათრიეს ბარში _დღეს უნდა გავერთოთ_სიცილით თქვა ტასომ _ბაზარი არა_აყვა რიტაც _რამდენჯერ უნდა გითხრა მაგ ბარბარისებს ნუ ხმარობთქო რა უბედურება ეს_უსაყვედურა ლიკამ _ოო კაი რა ლიკუ_ხელი აიქნია სიცილით რიტამ, ამაზე გამეღიმა მალევე ძალიან გავხიარულდი, ცოტახნით დავივიწყე ჩემი პრობლემები და გავერთე ცოტა დავლიე კიდეც და ვიცეკვე, ვიღაც ბიჭმა ცეკვაც კი შემომთავაზეს მაგრამ უარი ვუთხარი, გუკას მერე ყველა მოღალატე და მატყუარა მგონია, საღამოს უკვე გოგოები სახლებში დავარიგე და მეც ჩემს ბუდეს დავუბრუნდი,სახში საშინელი სიჩუმე იდგა, მომენატრა პიპას ყეფვა, რომელიც გამეპარა იმის გამო რომ საჭმელს აღარ ვაჭმევდი და შიმშილობდა, მომენატრა მისი ფუმფულა თათები, ამაზე ცრემლები წამომივიდა უცებ გამოვფხიზლდი _რა გჭირს მიკა??როდის იყო ასეთი სენტიმენტალური გხივლავდა??_ხმამაღლა დავიწყე ჩემს თავს ლაპარაკი, მალევე ძილიც მომერია და სიზმრების სამყაროში გადავეშვი, როცა გათენდა სულ მოუთმენლად დაველოდები ბატონი დათოს ზარს, დრო ისემიზლაზნებოდა ნერვები მეშლებოდა სახლში გაჩერება უკვე აღარ შემეძლო და რიტასთან ჩავედი _აუუ გოგო რაღაც გული ცუდ მიგძნიბს_ვერ ვწყმარდებოდი და ყოველ ხუთ წუთში ტელეფონს ვუყურებდი _კაი გოგო დაწყნარდი ცუდი არაფერი იქნება_მამშვიდებდა რიტა მაგრა ის უფრო ნერვიულობდა ეტყობოდა დაიჩამა მთელი ფრჩხილები, უცებ ტელეფონი განათდა და უცხო ნომერი დაეწერა, მეც წამსვე ვუპასუხე _ალო? _ქალბატონი მიკა ბრძანდებით?? _კიი თქვენ ვინ ხართ?? _მე ბატონი დათოს დავალებით გირეკავთ თქვენი ანალიზები მზადაა და შეგიძლიათ რომ მოხვიდეთ?? _კი კი ეხლავე_მეც უცებ გავუთიშე ტელეფონი და რიტას გავხედე რომელისაც ტელეფონზე ყური ქონდა მიღებული და ყველაფერი ესმოდა _მეც მოვდივარ _კაი მაშინ დროზე_აღელვებილი ვიყავი მე, უცებ გავარდით სახლიდან და ტაქსით მივედით კლინიკაში, მალევე ავირბინეთ მეორე სართულზე და ბატონი დათოს კაბინეტის კარზე დავაკაკუნე _მობრძანდით_ გავიგე მისი ხმა და კარი შევაღე _ბატონო დავით მე ვარ_ვუთხაერი მე _აჰ...მიკა მოდი ჩემო გოგო დაჯექი...თავს როგორ გრძნობ??_მკითხა და გამიღიმა _ცოტას ვნერვიულობ_ვითხაეი ნერვული ღიმილით და თითებით წვალება დავიწყე _სანერვოულო არაფერია_გამიღიმა მანაც _კაი პასუხიაბი??_ჩაერთო აქამდე ჩუმათ მყოფი რიტა _უჰ კი ძალიან_ისევ გაიღიმა _მალე გვითხარით რა ექიმო_უკვე გული წამოვიდოდა ისე ვიყავი _გილოცავ შენ მალე დედიკო გახდები_მახარა უცებ და გამიღიმა, ამ დროს ადგილზე გავქვავდი ჩემში ათასი ცვლილება მოხდა შოკირებული ვიყავი _რ..ააა??_ვიკითხე შოკირებული _შენ 2 თვის ორსული ხარგილოცავ_ისევ გაიცინა და მე გამომხედა მე კიი..... პ.ს გამარჯობა ჩემო საყვარელები^_^^_^ბოდიში გიხდით ასეთი ცუდი გოგო რომ ვარ და ვაგვუანებ, მეც არ მინდა მაგრამ აბიტურიენტი ვარ და ვერ ვახერხებ, ვიცი ეს არ მართლებას მაგრამ ალბათ უმეტესობამ მაინც იცით თუ როგორი გრაფიკი აქვთ ამ დროს, ამას ისიც ემატება რომ მუზა საერთოდ სადღაც გაიფანტა:-(:-(:-( ძალიან მიყვარხართ და კიდე ერთხელ დიდი ბოდიში,ვფიქრობ აარაც თქვენ აღარ გაწვალოთ და გალოდიმით და აღარც მე არ გავწვალდე(რაც რთულია წერა სიცოცხლეა სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით, მაგრამ სხვა გზა მართალ არ მაქვს) იმედია ისიამოვნებთ ჩემი ნაწერით, ბოლოს წინა თავია და იმედია იმედები არ გაგიცეუვდებათ, მიყვარხართ ჩემი თალკავერებო:-*:-*ტკბილი ძილი და ანგელოზები თქვენთან |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
