პრივეეტ, მე ლიდა ახვლედიანი ვარ 17 წლის. ვარ მაღალი, ქერა, თაფლისფერ თვალება,მაქ სწორი და პატარა ცხვირი, ჩემი თმა მუდამ ტალღოვანია ანუ გარეგნობას არ ვუჩივი. ვცხოვრობ თბილისში, ძმასთან და დასთან ერთდ.მშობლები 2 წლის წინ ესპანეთში გაემგზავრნენ. მის მერე სახში სულ ქაოსია, თავის ტკივილით ვიძინებთ და ვიღვიძებთ. იო(ჩემი ძმა (იოანე)) არის 24 წლის. ესეც მაღალი ცისფერთვალება, ქერა თმიანი, უზომოდ სიმპაწიკური, გოგოების მუსუსი „ბაბნიკი“. ვიკი(ჩემი და) 18 წლის. გაჭრილი ვაშლივით ვგავართ ერთმანეთს, ხასიათებით კი ძალიან განვსხვავდებით. ოჯახში ყველაზე პოზიტიური გოგოა, ასე რომ ვთქვათ გიჟია და ჩვენც გვაგიჟებს. შეუძლია ყველაზე სერიოზულ მომენტებში სიცილით მოკვდეს, ყველაფერი ჰკიდია, რაც მე და იოს საშინლად გვაგიჟებს.
ზაფხულის არდადეგებზე ვაპირებდით დასასვენებლათ წასვლას, ეს კი ჩვენ ოჯახში ძალიან სადაო თემაა.იო და ვიკა ყოველთვის ზღვას ამჯობინებდნენ, მე რატომღაც მთა მერჩივნა. მაგრამ, უმრავლესობის გადაწყვეტილებით ყოველთვის ზღვაზე მივდიოდით. სწორედ ამ საკითხის გადასაწყვეტათ, საღამოს ბჭობა დავიწყეთ
-ზღვა! თქვა იომ და ირონიულული ღიმილით გამომხედა.
-ნეტა არ მოგბეზრდა?! დაბღვერილმა გავხედე
-და შენთვითონ არ მოგბეზრდა?!
-რა? ისევ შევუბღვირე
-სულ რომ მთას გაიძახი!
ო როგორ მიშლის ეს ბიჭი ნერვებს, მინდა რომ დავახრჩო, დავსერო და შემდეგ ჭრილობებზე მარილი დავაყარო. ფიქრებიდან ვიკამ გამომიყვანა
-მე ვაფშე ჰავაიზე მინდა(ვიკი)
-გამოყო კუმ ფეხი(მე)
-ისე ცუდი არ იქნებოდა,გოგოები... თქვა და წავიდა ფიქრებში
-აეეე ხელს ხო არ გიშლით?(მე)
-თავის ფიქრებთან მარტო ხო არ დაგვეტოვებინა? თქვა ვიკამ და სიცილი აუტყდა. მეც ავყევი ორივე გულიანად ვიცინოდით, ვიკიმ უცებ ყინულიან წყას ხელი დაავლო და იოს სახეში შეასხა. -გამოვაფხიზლოთ ბიჭი თქვა და ისევ გადაიხარხარა
დაფეთებული იო ფეხზე წამოვარდა, ხელებს სახეზე ისვავდა, შემდეგ განრისხებულმა გამოგვხედა, სიცილისგან ჩაბჟირებულ დებს.
-ოთახებში დროზე!! (იო)
-მე უკვე სრულწლოვანი ვარ და ვერ მიბრძანებ (ვიკა)
იომ მოკლე ნაბიჯი გადადგა ვიკისკენ, ვიკის თვალები გაუფართოვდა, ხელი დამავლო და ორივემ კიბებზე ავირბინეთ,შემდეგ ოთახებში შევედით დასაწოლად.
დილით მზის სხივებმა გამომაღვიძა, მეც თვალები გავახილე, მოკლედ აგიღწერთ ჩემს ოთახს:კედლები მუქ წითელ და შავ ფერებშია, შუაში დიდი საწოლი დგას, ხელ მარჯვნივ პატარა კამოდია, რომელზეც ღამის ლამპა დევს, მარცხნივაც იგივე, საწოლის წინ ეგრედწოდებული ტრილიაჟია, ოთახის კუთხეში კარია რომელიც კარადა ოთახში შედის, ჩემი ცხოვრების დიდ დროს ამ ოთახში ვატარებ, ვფიქრობ, ვიცვამ, ვპოზიორობ და ჩემს დაქალ ანას ვკეტავ როცა მაბრაზებს(ხუმრობით რა თქმა უნდა), ოთახის მეორე კუთხეში სააბაზანოა.
ახალმა გაღვიძებულმა მაშინვე სააბაზანოს მივაშურე, მოვწესრიგდი, თეთრი ფრიალა კაბა ჩავიცვი და შესაბამისად თეთრი კედები, თმა გავიშალე, ტუჩებზე კანის ფერი კონტური გადავისვი, წამწამები ავიტუშე, მოკლედ კარგათ გამოვიყურებოდი. ჩემი ასეთი გამოწყობის მიზეზი კი ის არის რომ უკვე ყოფილ კლასელებთან ერთად სკოლის დამთავრება და გამოცდების ჩაბარება უნდა ავღნიშნოთ.
კიბებზე ჩავირბინე და გაშლილ მისაღებ ოთახში შევედი, ოთახის შუაში დგას მაგიდა, მის გარშემო კი რამოდენიმე სვარძელი, მაგიდის პირდაპირ კედელზე დიდი ტლევიზორი კიდია. ორი სავარძელი ვიკის და იოს ქონდათ დაკავებული, მესამეზე მე დავსკუპდი, ანის(შეგახსენებთ ჩემი დაქალი)ველოდებოდი.აი კარზე ზარის ხმაც გაისმა, ნელი ნაბიჯებით მივედი კართან, კარის გაღებისას მეგონა ანი დამხვდებოდა, ჩემდა გასაოცრად კი სრულიად სხვა სურათი დამხვდა..
ახალი ვარ და ძალიან მკაცრები ნუ იქნებით <3