ეზოს ჭიშკარს მივუახლოვდი, სადაც ანა მელოდებოდა.მისვლისთანავ მომკიდა მკლავში ხელი და კართან ამტუზა.
-ლიდა სერიოზულად ვინ არის ეგ ბიჭი?
-არავინ იმ სახლთან შემხვდა პირველად.
-შენ გოგო შ.. ხო არ გაქ უცნობთან ჩამსვი მანქანაში?
-შენ არ აიტეხე შენი იდუმალი შეყვარებულიაო?
-კაი დაიკიდე მთავარია სახში ვართ, ბავშვებს მივწერე რომ ცოტახანში კლუბში ვიქნებით.
-აუიმე ეგ სუ დამავიწყდა, წამო გამოვიცვალოთ. ჭიშკარში შევედით. ჩემი სახლის ეზო ყოველთვის მოვლილი და ლამაზი იყო, გრძელ ბილიკს გავუყევით და დიდი 2 სართულიანი სახლის კარს მივადექით. დავაკაკუნე, კარი კი იომ გააღო.
-დაკარგულებიც მოსულან...თქვა და აგვათვალიერ ჩამოგვაყვალიერა და ისევ გააგრძელა...
-რა ჯანდაბა გჭირთ? ეშმაკის მოციქულებს გავხართ, სად გაილუმპეთ და მოისვარეთ ასე??
-ჯერ შენ თავს შეხედე ტუჩსაცხი მაინც მოგეწმინდა, შე საცოდავო(ანა)
-ამას ნახე ერთი ენა როგორ წაიგდო. შემობრძანდით და შიგნით ვილაპარაკოთ, ეშმაკის მოციქულებო(იო)
-გეყოთ ეხლა გვეჩქარება. ანა ჩვენ ამასთან დროს ნუ ვკარგავთ, მოვემზადოთ და წავიდეთ.
ჩავკიდე ანას ხელი და სახში შევიყვანე. გრძელი კიბეები ავირბინეთ, სწრაფად მოვწესრიგდით. თმა გავიშრეთ, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთეთ, მოკლე შავი კაბა და ტოპი ჩავიცვი, ფეხზე არცისე მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი ამოვიცვი და ტყავის მოკლე შემოსაცმელი შემოვიცვი. ანამ ჩემი ვერცხლისფერი მთლიანი, ტანზე მომჯდარი და უკან ბადიანი მოკლე კაბა ჩაიცვა, მაღალ ქუსლიანი, კაბის ფერი ფეხსაცმელი ამოიცვა. თმა დავისწორე. ანა კი თავისი ბუნებრივი პრუჟინა თმით დარჩა. ორივე მზად ვიყავით. დაბლა ჩავედით. ფეხებში ვიღაც გოგო შეგვეფეთა, რომელსაც ჩემი ძმის მაისური ეცვა. ნუ რა მიხვედრა უნდოდა რომ იოს ახალო ბ..ი იქნებოდა. გვერდი აუარეთ და იოსთან მივედით. უნდა გაგვეფრთხილებინა რომ კლუბში მივდიოდით და გვიან დავბრუნდებოდი. ის თავის ოთახში საწოლზე იჯდა. ტანს ზემოთ შიშველი. მე მასთან მივედი, ანამ კი ხელები სახეზე აიფარა.
-რაიყო ან პირველად მხედავ? ირონიულად ჩაეცინა იოს. მე მის მაისურს დავავლე ხელი რომელიც გვერდით ედო და ხელებში შევაჩეჩე.
-ჩაიცვი ჩვენ კლუბში მივდივართ და გვიან დავბრუნდებიმ ან დავბრუნდებით და შენი ბ..ი სახში ნუ დაბოდიალობს(მე)
-ნე ნწ ნწ ის ბ..ია და თქვენ მამა აბრამის ბატკნები მყავხართ? კლუბში მინიმუმ 12 ბიჭი დაგკერავთ... მითუმეტეს შენ ან და ჩამოუშვი ხელები. მაიკა არ მაცვია, შარვალი რომ მქონდეს გახდილი კიდე შეიძლება ხელებ აფარებული იდგე, მაგრამ ამ შემთხვევაში არაა საჭირო(იო). თქვა თუ არა გადაიხარხარა
-უკაცრავად ბატონო იოანე ასე კარგია?(ანა) ანამ ხელები თვალებიდან მოიშორა და იოს დაკუნთულ სხეულს მიაშტერდა.
-ხო კარგია, შენც ხო არ გაიხ.. სიტყვის თქმა არ დავამთავრებინე.
-მოკეტე იოანე თორე მოგხვდება !(შევუბღვირე)
უკან გავბრუნდი. ანასთან მივედი ხელი ჩავკიდე და ოთახიდან გავიყვანე. კარებიდან ანა მობრუნდა და იოს შუა თითი უჩვენა. ჩემს დებილ ძამიკოს კი გაეცინა. სახლიდან გავედით. მძხოლიც გველოდებოდა, ჩავსხედით მანქანაში და კლუბში წავედით. მანქანიდან გადმოვედით. ანას ტელეფონი დაუვარდა. ძალიან მოკლე კაბა ეცვა და ამიტომ,მე მომიწია აღება. დახრილი რომ ვიყავი გვერდით ნაცნობ მანქანას მოვკარი თვალი. გავსწორდი და ანას ყურთა მივედი. ჩუმად ვუჩურჩულე
-ჩემო გოგო ეს მანქანა არ გეცნობა? თითით მანქანაზე ვანიშნე.
-რავიი შეიძლება. რა არი რო?(ანა)
-არა უბრალოდ...კაი დაიკიდე
კლუბში შვედით, ბავშვებს როგორც ყოველთვის უჩვენოთ დაეწყოთ, ნუ არცაა გასაკვირი, რადგან მე და ანა პუნქტუალურობით არ გამოვირჩევით. ნუ დღეს საპატიო მიზეზიც გვქონდა. ბავშვებთნ მივედით და ჩვენც შვუერთდით . გვერდით საბა მომიდგა და ცეკვა შემომთავაზა.
-ვიცეკვოთ?
-რატომაც არა.
საცეკვაოდ გავედით. ბევრი ვიცეკვეთ. ცეკვას რომ მოვრჩით, დასალევათც მოვიცალე. ბართან დავჯექი, ვისკი შევუკვეთე. ერთი ჭიქა დავლიე და ბარმენს მეორეც დავასხმევინე. გვერდით სრულიად უცხო მამაკაცი მომიჯდა.
-როგორ არის ეს ულამაზესი გოგონა??
-გაიარე რა!- გაბრაზებული სახით გავხედე.
-რატო ასეთი აგრესია?-ტუჩი ოდნავ ჩატეხა და გაიღიმა.
-მოგცლია რაა. არაფრის მთქმელი სახით გავხედე.
მან კი ხელი ბარძაყზე ამისვა და საჯდომზე მომიჭირა.დენ დარტყმულივით წამოვხტი სკამიდან და ლაწანი გავადინე.
-აღარასდროს გაბედო ამის გაკეთება(მე)
უცნობი წამოდგა, ხელით ლოყას ისრესავდა. და მკვლელი თვალებით გამომხედა.
-ესეგი ასე ხომ პატარა ქალბატონო!!
ხელი მაჯაზე მომკიდა და ტანზე ამიკრა, შემდეგ იგივე ხელი ზურგი დამიჭირა, ისე რომ ვერ ვინძრეოდი. მეორე ხელით სახე დამიჭირა და ჩემს ბაგეებს დაეწაფა. თავის განთავისუფლებას ვცდილობდი, მაგრამ არაფერი არ გამომდიოდა. ღმერთს ვთხოვდი რომ, რომელიმე ჩემს კლასელს მაინც შევემჩნიე. უეცრად ვიღაცამ ტყავის კურტკაზე მომკიდა ხელი და ძალიან უხეშად უკან გამწია.