ის დაბრუნდა(6 თავი)
2 წელი გავიდა მას შემდეგ რაც საქართველოდან წამოვედი.მარიამმა დღეს კარგი ახალი ამბავი მითხრა,ეს კარგი ამბავი კი მისი ქორწილია.ჰო მარიამი და სანდრო ქორწინდებიან რათქმაუნდა მეც ჩავდივარ ბოლობოლო ჩემი საუკეთესო მეგობრის ქორწილია,მაგრამ ამ ჯერად მარტო კიარა პატარა დემეტრესთამ ერთად ჩავდივარ.ჰო დემეტრე ჩემი შვილია წლინახევრისაა,ლაპარაკი კარგად არ შეუძლია,მამამის გავს....ნიკას...
------------
*საქართველოში ქორწილის წინა დღე*
კარზე კაკუნია
(ნიკა)-ელოდებით ვინმეს?
(მარი)-ის დაბრუნდა.
(ნიკა)-ვინ ის?
(მარი)-თაკო.
*სანდრომ კარები გამიღო*
(თაკო)-სიძეევ(ვუთხარი სიცილით და ჩავეხუტე)
(მარი)-თაკოოოოო(ჩამეხუტა კიარა შემაფრინდა)წამო სამზარეულოში ვილაპარალოთ.
(შევედით)
(მარი)-გოგო დემეტრე სადაა
(თაკო)-ჩამოსვლამდე განცხადება გამოვაქვეყნე და ძიძა ვუპოვე აბა შენ რაგინდა რომ ნიკას შევაჩეჩო?ან როგორ ამეხსნა ბავშვისთვის სად იყო მანამდე მამამისი?
(მარი)-ჰო კაიკაი წამო დაისვენე დაღლილი იქნები.

*ქორწილში*
(თაკო)-რა ლამაზი ხარ ჩემო სიხარულოო.
(მარი)-ჰოოვიციი.მარიამი უცბათ ადგა და თამადასთან მივიდა რაღაც უთხრა და მიკროფონი აიღო.
(მარი)-სანდრო სიხარულო დიდი ხანი ვფიქრობდი როგორ მეთქვა ეს ყველაფერი და გადავწყვიტე როოომ..
ამ დროს ყუთი შემოაქვთ და სანდროსთან მიაქვთ.სანდრო ხსნის ყუთს და შიგნით ორსულობის ტესტია დადებითი პასუხით პამპერსთან ერთად.
(მარი)-ორსულად ვარ.
სანდრო გაკვირვებული იყო შემდეგ კი ცრემლები გადმოღვარა მივიდა მარისთან და ჩაეხუტა.დაიწყეს ცეკვები სიმღერები მე ოდნავ თავი ამტკივდა და აივანზე გავედი.
(ნიკა)-დაბრუნდი
(თაკო)-ჰო
(ნიკა)-მენატრებოდი
(თაკო)-ჰომ
(ნიკა)-შენ არა?
(თაკო)-შემეშვი რა
(ნიკა)-მაპატიე გთხოვ.
ამ დროს მე ტელეფონმა დამირეკა.
(ძიძა)-თაკო მოდი რა თუ შეგიძლია დემეს მაღალი სიცხე აქვს და ტირის ვერ გავაჩერე ვერაფრით.
(თაკო)-რააა დემეე ჩემი დემეე მოვდივააარ.
მარიამთან მივედი და ვუთხარი რომ დემეტრე იყო ცუდათ და უნდა წავსულიყავი.
(ნიკა)-დემეტრე ვინ არიის?
(მარი)-გაყევი და შენ თვითონ მიხვდები.
(ნიკა)-თაკოო დამელოდეე
(თაკო)-რა გინდა ახლა შენი თავი არმაქვს.
(ნიკა)-მე წაგიიყვან.თან მანქანით ვარ და შენ არა.
(თაკო)-კარგი მიდიი.(ახალი სახლის მისამართი ვუთხარი.მივედით,ნიკა ბავშვის დანახვაზე შეცბა,მე ბავშვი მივოხუტე და წამალი დავალევინე შემდეგ დავაძინე და თავის ლოგინში ჩავაწვინე.ნიკამ მკლავში ხელი ჩამავლო და აივანზე გამიყვანა)
(ნიკა)-ვისი ბავშვია?
(თაკო)-რა შენი საქმ..
(ნიკა)-ჩემია ჰო ვაიმე ჩემია და შენ ამდენი ხანი მიმალავდი??როგორ გაბედე მითხარიი როგორ???
(თაკო)-არ გაქვს ყვირილის უფლება ხო შენია და იმიტომ გიმალავდი რომ არ მინდოდა მე და ბავშვი შენს სიახლოვეს ვყოფილიყავით.
(ნიკა)-შენ მოგწონს ეს სიტუაცია?ბავშვი უმამოდ რო იზრდება მოგწონს?
(თაკო)-შენაირი მამის ყოლას ჯობია ბავშვი უმამოდ გავზარდო.
(ნიკა)-მე ხვალ ამ ბავშვს გავიცნობ და შემდეგ წავიყვან გავართობ მიმეჩვევა და ცოტახამში იმასაც ვეტყვი რომ მისი მამა ვარ და შენ ამაში ხელს ვერ შემეშლი.
(თაკო)-ბავშვი ჩემია.
(ნიკა)-ჩვენია
(თაკო)-აღარანაირი ჩვენი აღარ არსებობს მე და შენ ჩვენ აღარ ვართ გასაგებია?
(ნიკა)-ხვალ მოვალ
თქვა და წავიდა.

ბოდიში პატარა თავებისთვის.