ცოტა ხანსი ნიასთან მივედიტ,უკვე ბევრი ბავშვი იყო მისული,მე და ლუკას ნია გამოგვეგება.
-ვა ბავშვებო მოხვედით?როგორ ხართ?
-კარგად.
ერთხმად ვუპასუხეთ ჩვენ.
-კარგი ლუკა,შენ გაერთე,ჩვენ წავალთ.
-ხო,აბა ამის,ჩემთან დატოვებას აპირებდი?
ირონიული ღიმილით თქვა ლუკამ,მე და ნია ოთახში შევედით და ლაპარაკი დავიწყეთ.
-ნია შენ კარგად ხარ?
-რა იყო,რა დავაშავე?
-ლუკა,რომ არ გამოგეშვა,მარტო ვერ მოვიდოდი?თუ ფეხები არ მაქ?
-ა,მაგაზე გაბრაზდი?
-დიახ.
-არა,უბრალოდ მომეპრიანა.
-ა,მოგეპრიანა არა?
ვუთხარი და ბალიში გავუქანე.
-ნუ,ხო.
მიპასუხა და მეორე ბალიშიც აიცილა.რამოდენიმე საათში წვეულება დამთავრდა,ნიამ ყველა თავის ოთახებში გადაანაწილა,შემდეგ კი მე და ლუკას მოგვადგა,დიდხანს გვათვალიერა და ბოლოს თქვა.
-აუ,მართო ორი ლოგინი დამრჩა ცარიელი,მაგრამ ერთ ოთახში.
მე და ლუკამ ერთმანეთს გავხედეთ,ლუკას ირონიული ღიმილი,ამ დროს არასდროს დამავიწყდება.
-რა,ერთ ოთახში შანსი არაა.
წამოვიყვირე მე.
-რა პრობლემაა?მე თანახმა ვარ.
თქვა ლუკამ,ბევრი ფიქრის და ლაპარაკის შემდეგ,დავთანხმდი.კიდევ კარგი,ლოგინები ცალ ცალკე იყო,შუქი ავანთე,ცოტა ხანი მე და ლუკა გაუნძრევლად ვიდექით,მაგრამ უცებ შუქი ჩაქვრა,ამას ჭექაქუხილიც მოყვა,მე შემეშინდა და ლუკას ავეკარი,ცოტა ხანს თვალებ დახუჭული ვიდექი,შუქიც რამოდენიმე წამში მოვიდა,აი მაშინ კი მოვედი,აზრზე თვალები გავახილე და რომ დავინახე ლუკაზე ვიყავი აკრული,კინაღამ დავიკივლე,უცებ მოვშორდი მას და თან დავაყოლე.
-ბოდიში,მე უბრალოდ...მე...მე...
-კარგი,არაფერია მე წავალ გამოვიცვლი.
-ხო ხო კარგი.
ლუკას მერე მეც გამოვიცვალე და ლოგინში ჩავწექი,ლუკას უკვე ჩაძინებოდა,მე მისკენ გადავტრიალდი და მის ყურებაში გავერთე,აზრზე რომ მოვედი ჩემს თავს ვუთხარი.
-ანა რა გჭირს?ასე რატომ იქცევი-თქო და დავიძინე.
მეორე დღეს მე გამეღვიზა,სადღაც თერთმეტი იყო,ლუკას ისევ ეძინა,არა რა,ძილში რა საყვარელია და ისე რა...რა... დებილი.
მე გამოვიცვალე და დაბლა ჩავედი,ნია უკვე ამდგარა და ტელევიზორს უყურებდა,მეც მივუჩოჩდი,სხვასარავის ეღვიძა.
დაახლოებით ერთი საათის შემდეგ,ლუკას,გიგას,გიორგის და კიდევ რამოდენიმე ბავშვს გაეღვიძა,ნიამ ისინი გააცილა.
-შენ არ წამოხვალ?
მკითხა ლუკამ.
-არა.
-კარგი.
თქვა და გარეთ გავიდა,რამოდენიმე საათში ყველა გავაცილეთ და მეც წავედი,გარეთ ლუკა იდგა,მანქანიანა,მე ვითომ არ შემიმჩნევია,ისე გავაგრძელე გაა,მაგრამ ლუკას ძახილზე გავცერდი.
-ანა,მე წაგიყვან.
-მოიცა,ან მე რატო უნდა წამიყვანო,ან აქ რა გინდა,რომელი საათი იყო რომ გაგიშვით.
-ხო არაფერი უბრალოდ დაგელოდე,აბა მარტო სად გამეშვი?
-ა,სხვა გოგოები უკვე გააცილე?
-ისევ,ეჭვიანობამ წამოგიარა.
-ვის მე?შენნაირ იდიოთძე?ტყუილად ნურც იოცნებებ.
-კარგი ჩაჯექი მანქანაში.