-პრივეტ ემა რაშვები?
-რავიცი კუკუნა ეხლა გავიღვიძე და ვემზადებიი სკოლაში უნდა წავიდე. შენ რაშვებიი?
-მეც ეხლა გავიღვიძე და უნდა მოვწესრიგდეე. გამომიარე და სკოლაში ერთად წავიდეთ
-კარგიი ემილია.
-კარგი დროებით.
მოწესრიგება დავიწყე დღეს ბოლოზარი გვაქვს... სიხარულისგან მეეცხრე ცაზე ვარ. შხაპი მივიღე და ტანსაცმლოს არჩევა დავიწყე ლურჯი ჯინსი და ტოპი ზედა ჩავიცვი გარედან კი თეთრი საროჩკა მოვიცვი. ფლომასტერები ჩანთაში ჩავაწყვე, ამასობაში ემაც მოვიდა და ერთად წავედით სკოლაში. გზაში ემას მამიდაშვილი შევხვდა ემა მასთან დარჩა მე კი სკოლისკენ წავედი და თან დედას ვწერდი. როდესაც სკოლაშ შევდიოდი ვიღაც ბიჭი დამეტაკა და ტელეფონი ხელიდან გამაგდებინაა. როდესაც ავხედდე და დავინახე შოკში ჩავვარდი ესეთი სიმპატიური ბიჭი ჯერ არ მენახა.როდესა გონს მოვეგე ვუთხარი
-წინ იხედე რა თუ შეიძლება! -იმისდა მიუხედავად რომ ჩემი ბრალი იყო.
-უკაცრავდ კიდევ მე ვარ დამნაშავე ? უყურეთ ერთი ამას ტოო..
-დიახაც შენ ხარ და მორჩა..
-პაარავ ზედმეტი წარმოდგენა ხომ არ გაქვთ? -ამ დროს საუბარი ჩემმა კლასელმა ნიკამ გაგვაწყვეტინა.
-თომა კიდევ კარგი გიპოვე სად იყავიი მოვკვდი შენი ძებნით. ვა ემილია ჩემო მეწყვილევ შენც აქ ხარ? გილოცავ საყვარელო სკოლის დამთავრებას . მეც გილოცავ .. მოდო დაგაწერო...
-რამოხდა რატომეძებდი? -ჰკითხა თომამ
-იმიტომ რომ ჩვენი გასვლის დროა და იცოდეე ყველას უნდა აჯობო დრიფტში ....
-მაგაზე არ ინერვიულო.
- ემილია ჩემო მეწყვილე შენც წაოდი
-არა არ მინდა მაგას მანქანაში მაინც არ ჩავუჯდებიი...
-რაიყო ლამაზ შეგეშინდა?- ჰკითხა თომამ
-არა რათქმაუნდა -ვუთხარი მე
-მშიშარა ხარ...
-არვარ..
-ხარ... თუარა და დაამტკიცე და ჩაჯექი ჩემს მანქანაში..
მეცც იძულებული გავხდი და მანქანაში ჩავჯექი..

პ.ს ეს ჩემ პირველი ისტორიააა რომელსაცცც გაგრძელება აქვს. ვიცი ბევრი შეცდომები მექნებაა მომეცით რჩევები და შემიფასეთ როგორია?