გამარჯობათ მე ლუკა ვარ,ქერა თმებით და ცისფერი თვალებით,მყავს ბევრი მეგობარი,მათგან ორს,ნიკას და გიორგის გამოვარჩევ.ნიკა შავი თმებით და ყავისფერი თავალებით,ხოლო გიორგი ყავისფერი თმებით და ყავისფერი თვალებით.მე,ნიკა და გიორგი ასევე ვართ კლასელები და ასევე ერთ,კორპუსში ვცხოვრობთ.ხო სულ დამავიწყდა,მეცხრე კლასში ვსწავლობ.
დღეს როგორც ყოველტვის,ბუდელნიკის ხმამ გამარვიძა,ბუდელნიკის ხმა და ჩემი ფეხზე წამოვარდნა ერთი იყო,გავიღვიძე დაბლა ჩავედი და მაცივარზე წერილი დამხვდა,"ლუკა მე სამსახურში წავედი,საჭმელი ჭამე გაკეთებულია და ისე წადი სკოლაში. პ.ს.დედა"
ფურცელი ჩამოვხიე,მოვემზადე და სკოლაში წავედი,როგორც ჩანს ნიკა და გიოც ეხლა გამოვიდნენ,მე მათთან მივედი.
-ვაა,ლუკა როგორ ხარ ხო ხარ მაგრად?
მკითხეს ორივემ და გადამეხვიენ.
-მე მაგრად ვარ,თქვენ როგორ ხართ?ეგ მითხარით
-ჩვენც კარგად ვართ.
-ლუკა ნიკა,დღეს ვაჩემ მითხრა რომ,მეთორმეტე ბინის,უკან ვიკრიბებით ბიჭები,ექვსისკენ,ვინ მოდის?
-ორივე ხო ლუკა?
-ხო აბა ბიჭების შეკრებას როგორ გამოვტოვებ,ისე ვინები ვიქნებით.
-ჩვენ,ვაჩე,დაჩი,საბა,ალექსანდრე,ანდრია,დემე,სანდრო...
კიდევ ბევრი ბიჭი ჩამოთვალა გიომ,ჩვენ კლასში შევედით,და რათქმაუნდა,იწყება.
"აუ ეს სამი,რა მაგარები არიან"
"ლუკას თავისი სასტავი,ყავს მეც მინდა მაგის სასტავში"
"იცოდეთ ლუკა ჩემია"
მოკლედ მთელს სკოლაში,კი არა და მთელს ქალაქში ყველაზე ცნობილი და ცუდი,ბიჭები ჩემს სასტავში არიან,ამასობაში ვიღაცაც შემასკდა და რომ არ დამეჭირა,ძირს დაენარცხებოდა.
-ცოტა ნეა იარე.
ვუთხარი და წასვლა დავაპირე,როდესაც...
-მოიცა მე მეუბნევი,შენ შემეჯახე მე კი არა.
მე მივტრიალდი,გაკვირვებული სახით,ამ დრომდე გოგოებისგან მხოლოდ ორი წინადადება მესმოდა.(ლუკა ძალიან მომწონხარ)(ლუკა შეყვარებული გყავს?)ამ გოგომ კი...მე ნიკას და გიორგის გადავხედე,რომლებიც ასევე,გაკვირვებულები უყურებდნენ ამ გოგოს.
-ახალი ხარ?
ვკითხე მე.
-არა,არ ვარ ახალი,ეხლა დაიწყებს:იცი მე ვინ ვარ,მე ყველაზე ცუდი ბიჭი ვარ მთელს ქლაქში და ყველაზე სიმპატიური.
-სულაც არა,დღემდე ვერევინ გამიბედა ასე ლაპარაკი.
-ხო და მე გაგიბედე,შენ თავზე ძალიან,დიდი წარმოდგენა გაქ,ბატონო ლუკა.
ის რომ ჩემი სახელი იცოდა,არ არის გასაკვირი,ყველა მიცნობს.
-კარგი,კარგი არ მაქ შენი თავი პატარავ.
-შენი პატარა,არავინაა.
-კარგი პატარავ.
მივაძახე ისე რომ.უკან არც გამიხედავს,მთელი გაკვეთილი ამ გოგოზე ვფიქრობდი,"მოიცა ეს ყველაფერი მართლა მითხრა?თუ მომესმა?არა უეჭველი მომესმა,ვერავინ გამიბედა ასე ლაპარაკი,ამან კი ამან..."ფიქრებიდან ზარის ხმამ გამომიყვანა.გაკვეთილები დამთავრდა,გარეტ რომ გავედი,ერთი გოგოს ხმამ გამაჩერა.
-ლუკა!
მივტრიალდი და ის გოგო იყო,რო შემეჯახა.
-რა გინდა...
-ანა.
-ხო ანა.
-მინდა...მინდა რომ...მოკლედ...ბოდიში,ჩემი ბრალი იყო.
მე მას თავის მწვანე თვალებში ჩავხედე,სადაც ჩემგან განსხვავებით,სიკეთის გარდა,არაფერი
ამოიკითხებოდა.
-არაუშავს,არაფერია,დაივიწყე.
-კარგი,მე წავალ.
-ხო.
უემოციოდ ნიკასთან და გიორგისთან ერთად,გავაგრძელე გზა,გარეთ ასევე იყვნენ:ვაჩე,თორნიკე და აჩი იყვნენ,მე ყველას გადავეხვიე და ლაპარაკი დავიწყეთ.
-აბა ბიჭებო ახალი რა ხდება?
ვიკითხე მე.
-რავი ჩემკენ არაფერი.
თქვეს თორნიკემ და აჩიმ.
-ჩემკენ რა ხდება და გუშინ,ერთ ბიჭს ვეჩხუბე.
-ვის ბიჭო.
-თორნიკე ხო იცი შენი,სეხნია.
-ხო.
-მაგას ვეჩხუბე.
-რატო ბიჭო?
იკითხა ისევ თორნიკემ.
-ბიჭო,მაგასთან ვძმაკაცობდით,მაგრამ მაგ ს****,ლიზის ისეთი რაღაცა უთხრა,ვერ მოვითმინე რა.
-ბიჭო პოლიცია ხო არ ჩაერია საქმეში?
იკითხა აჩიმ.
-არა ბჭო შენ შ** ხო არ გაქ?რამდენი ჩხუბი,მოხდება იმდენი პოლიციას უნდა უთხრა?
-ხო,რა ვიცი რა.
-კარგი ძმა,ეხლა დავიშალოთ და ექვსზე შევხვდებით,მეთორმეტესთან.
ვთქვი მე და დავიშალეთ კიდევაც.
-ბიჭო ვაჩეს ლიზი ისევ უყვარს?
მკითხა გიომ.
-კი ბიჭო,არ იცოდი?
-რავი დავშორდიო და.
-დაშორდნენ,მაგრამ მაინც ვერ ივიწყებს რა.
-ჰოო,გასაგებია
-ლუკაააააააააა!
მომესმა უკნიდან,წლიკვინა გოგოს ხმა და კინაღამ შევხტი,მივიხედე და ნია იყო.
-ხო ნია.
-როგორ ხარ ჩემო საყვარელო?
-კარგადდდდდდ.
მივუგე დაკრეჭილმა,იქით ნიკა და გიორგი სიცილს ძლივს იკავებდნენ.
-ვაიმეეეეეეეეე,იცი როგორ მომენატრე?მთელი დღე შენზე ვფიქრობდიიიიიიიიიიიიიიიი!
-ხოოოოოოოოო!მეც მომენატრე.
ვუთხარი და თან გულში ვფიქრობდი,"ვაიმე ღმერთო,ნეტა ეხლა ეს გოგო აქედან გაქრეს და მეტი არაფერი მინდა"
ნია ისე ჩამეხუტა,კინაღამ გავიგუდე,რა დროსაც ანამ ჩამოიარა,მან ალბად ჩემი სახე დაინახა და სიცილი,ვერ შეიკავა.
-კარგი ეხლა წავალ,პატარავვვ.
-ხო წადი წადი,შორს ოღონდ!
მივაძახე მე,მერე კი ანას მივუბრუნდი.
-რა გაცინებს?
-არაფერი,სულ არაფერი.
-კაი ხო ვაღიარებ სასაცილო,ნამდვილად იყო.
-კარგი მე წავალ.
-კარგი კარგად.
-კარგად.
მერე კი ნიკას და გიორგის მივუტრიალდი,თავში ხელი წამოვარტყი,ორივეს და წავედით,იქვე ცოტა ხნით გავჩერდით ვილაპარაკეთ და დავიშალეთ.