შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

აღსარება


19-07-2018, 20:17
ავტორი BEQSONA.GEO
ნანახია 872

აღსარებეა
ცხოვრება იქ სადაც შენი ადგილი არაა რთულია, იმაზე რთული ვიდრე ჩანს. 21_ე საუკუნეა აქ ან აყვები რბოს ან და გაირიყები. უკვე ცხოვრება მიჭირს, ირგვლივ ბევრი ადამიანი მყავს მაგრამ აქედან არცერთია ნამდვილი, ყველა ფარისეველი და ორგულია. როგორ მინდა ზოგჯერ სიბრაზისგან ყველაფერი პირში მივახალო მაგრამ ...
დილით ადრე ვდგებოდი დედა კაკაოს მიმზადებდა მე კი ჩანთას ვალაგებდი. არაფერია იმაზე ტკბილი როგორიც დედის ხმაა და მისი კოცნა. სახლიდან გამოსვლამდე დედა შუბლზე მაკოცებდა მე კი გახარებული გავუდგებოდი სკოლის გზას სანამ გამახსენდება თუ ვინები მხვდებოდნენ სკოლაში. საბედნიეროდ ნიღაბის ტარება მეხერხება არავინ იცის ვინ ვარ მაგრამ ყველა ვიცი თუ ვინ არის.
საკლასო ოთახში შევდივარ მაშინვე დამცინავი და ირონიული სახეები მხვდება. ნიკა! დამიძახა უკნიდან ვიღაცამ მეც გამიხარდა ვიღაცას გავახსენდითქო ჩემთან მოდის მიახლოვდება მეც ვემზადები და აი იმედგაცრუება.
_ ნიკა ბუფეტში გამეგზავნე (საბა)
_მე რატო(ნიკა)
_აბა მე მეზარება ახლა იქ ჩასვლა, მიდი რა ძმურად(საბა)
_გაგეგზავნებოდი მაგრამ მეც მეზარება(ნიაკა)
_რა შესაზარებელი ეგაა ჩადი 5 წუთის საქმეა(საბა)
_მეგობარო თუ შესაზარებელი არაა თავად მიბრძანდი დროს ნუ მაკარგინებ(ნიკა)
დრო ნელა გადის მოწყენილობა მატულობს მე კი ჩემ თავში უფრო და უფრო ღრმად ვიკეტები. ამბობენ თურმე მე ცივი და უგულო ადამიანი ვყოფილვარ. ამ დროს არცერთი მიცნობს და ვერც გამიცნობენ რადგამ მე განსხვავებული ვარ შემიძლია ერთ დროულად ვიყო რამოდენიმე პიროვნება. ფიქრებიდან ზარის ხმამ გამომიყვანა გაკვეთილები დასრულდა და სახლისკენ გავეშურე.
თითოეული დღე ამძიმებდა ჩემ სულს და ცხოვრებას მტანჯველს ხდიდა ,მაგრმა ამას რა აზრი ქონდა ჩემი ტკივილს ხომ არავინ ხედავდა ,მე ხომ ყველას ფეხებზე ვეკიდე ამაზე არც ვდავრდობდი მიჩვეული ვიყავი. მხოლოდ მაშინ მეძახდნენ როცა მათ ვჭირდებოდი. ბევრი მტერი მყავდა ბევრი მითხრიდა ზურგს უკან მიწას მაგრამ მე ხომ ყველასგან განსხვავებული ვიყავი ფრთხილი მშვიდი ამიტო თავისივე ამოთხრილ ორმოში ვყრიდი ყველას, თან ისე რომ მე ხელები სუფთა დამრჩენოდა. ყოველი დღე ასეთი იყო მოსაწყენი ერთ ფეროვან. ბევრს ვფიქრობდი ხშირად მიტაცებდ ფიქრები. არაფერი სჯობს სახლში მრტო ყოფნას და მუსიკის მოსმენას ეს ხომ შეუდარებელია. ბევრი ლაპარაკი არ მიყვარდა ალბათ ბევრს შეშლილი ვეგონე. თითქოს და ადამიანებმა სულო ჩამიკლეს გული ამომაგლიჯეს და უგრძნობი გამხადეს. რთულია იყო განსხვავებული და უყურო ამდენ იდიოტს რომლებიც გაიძულებენ მათსავით იდიოტი გახდე. ყოველთის პრობლემებზე ვსაუბრობდი და ყველას მწარე რეალობას ვანახებდი მაგრამ არა პირდალი არამედ შემოვლით. ახლაც რამდენა ვლანძღავ მაგრამ ვფიქრობ ისინი ღირსი არიან.
რამდენ სიმართლეს ვამბობ როცა ვხუმრობ და რამდენს ვუკლავ გულს ამ ხუმრობით.

მშვიდი ღამეა მე სასეირნოდ გავედი მარტო იცებ გაისმა ხმა ნიკა! გავიხედე და დავინახე მათე უ მიახლოვდებოდა
_ ბარო ნიკა როგორ ხარ?(მათე)
_მე კარგად თავად?(ნიკა)
_არამიშავს ვარ ნელნელა(მათე) ნიკა რას ფიქროფ ტრაზგენდერების მოთხოვნებზე??(მათე)
_ნეტავ კიბოს დამარცხებაც შეძლოს მედიცინამ(ნიკა)
_კი მაგრამ ეგ რა შუაშია ჩემ კითხვასან(მათე)
_და შენი კითხვა რა შუაშია ჩემთნა??(ნიკა)
_მე მე მაინტერესებს შენი აზრი(მათე)
_ჩემი აზრით იდიოტი ხარ (ნიკა)
_რატომ?(მათე)
_ქვეყანა გასაჭირშია ხალხი შიმშილით იხოცება და შენ აქ ტრაზგენდერებზე მიწყებ საუბარს(ნიკა)
_ნახვამდის(მათე)
_კარგად იყავი(ნიკა)
რანდენი ასეთ იდიოტი დადის ქვეყანაზე.
დედის ტკბილი ხმა მაღვიძებს უცებ გავემზადე და სკოლისკენ სწრაფი ნაბიჯებით წავედი. გზაში ვიღაც მაჩერებს და წერილს მაძლევს და ისევ მიდის. სკოლაში შევედი წერილი კი ნაგავში გადავაგდე. დასვენებაა მე ეზოში ვზივარ უცებ ვხედავ რომ ჩემსკენ გოგო მოდის მომიახლოვდა და გვერდით დამიჯდა ჩუმათ იყო ბოლოს კი ვკითხე
_ შემიძლია რამით დაგეხმაროთ?(ნიკა)
_მე მე ... მე მჭირდება დახმარება(მარი)
_ბრძანეთ მე შეძლებისდაგავრად დაგეხმარებით(ნიკა)
_მე მე... მე მაინტერესებს რა აზრის ხართ სიყვარულზე(მარი)
_სიყვარული ყველაზე უაზრო ზღაპარია რომელიც იდიოტიზმში გადადის (ნიკა)
_რატომ ფიქრობ ეგრე ვინმე გული გატკიან?(მარი)
_როგორ უნდა მატკინონ ის რაც არ მაქ(ნიკა)
_მე ვფიქრობ რომ ... მე ... შენ ... მე ...მე უბლოდა მომწონხარ (მარი)
_ სამწუხაროა მე არა (ნიკა)
გული მეტკინა როცა მისი ცრემლი დავინახე მაგრამ მე არ შემეძლო შემეყვარა. რადგან ის არ ჯდებოდა ჩემს გემოვნებაში. თან მე ხომ სიყვარული არ შემიძლია რადგან გული არ მაქვს.
ეჰ რამდენ სიაფანტს ვუყურებ და არაფელს ვამბობ მე ხომ განსხვავებული ვარ და სწორედ ამაშია ხიბლი. ხშირი სტრესი ფიქრი სიკვდილზე ეს რთულია იმაზე რთული ვიდრე ჩანს. იცხოვრო იქ სადაც არარაობა ხარ სადაც არავის ახსოვხარ და არავის აინტერესებ ეს იგივეა იყო ცოცხალი და ამვდროულად მკვდარი. ზოგჯერ ვფიქრობ და ხშირად მივდივარ იმ დასკვნამდე რომ კარგია გული რომ არ მაქ რადგან ვერ ვგრძნობ ტკივილს და იმედგაცრუებას.
მომწონს ხალხთან ართიერთობა როცა მატყუებენ მე კი ვიცი სიმართლე და მაინც ინტერესით ვუსმენ მაინც სანამდე გაქაჩავს მისი იდიოტიზმი. მახსოვს ერთხელ ერთი იდიოტი მიყვებოდა მის ამბებს , ამბებს რომელიც სხვას გადახდა მაგრამ იბრალებს თითქოს და მას გადახდა ყოველივე ეს . მეც ყურადღები ვუსმენ უეცრად გამეღიმა მას გაუკვირდა და მკითხა რა გაცინებსო? მე გამიხარდა თითქოს და მინდოდა ეს ეკითხა მე ჩავფიქრდი და ღიმილით ვუთხარი უეცრად წარმოვიდგინე თუ როგორ მოგკიდე ხელი და გატახუნებიე თავი კედელზე მე ისევ ვუღიმი,მას გაოგნებული სახე ქონდა გაფითრდა ხმას ვერ იღებდა თითქოს ენა გადაყლაპა მეც ავდექი და ნელი ნაბიჯებით გავუდექი გზას.
საღამოა ქალაქი ცარიელია არემარეს მთვარის შუქი ანათებდა მე კი მივუყვები გზას მარტო, ხელები ჯიბეში და მაღალ ხმაზე მუსიკა. პარკში თვალი მოვკარი ახალგაზრდა წყვილს ერთმანეთზე მეტი იდიოტიზმით შეპყრობილი ორი არარაობა სიყვარულს ეფიცებიან, ოჰ ეს იდიოტი ხალხი როგორ მოქმედებენ ჩემს ნერვულ სისტემაზე. ღამეს დღე მოსდევს ისევ ამოვიდა მზე, შემოიჭრა ჩემს საძინებლოთახში ეს დღე სახლში გავატარე. ალბათ ყველაზე უაზრო დღე იყო ჩემ ცხოვრებაში.

რატომღაც სხვებს სურდათ ჩემი სახელის შერცხვენა როდესაც უმცირესობაში ხარ მაშინ რთულია მოგება თუ არ დარღვიე წესი. ბრძოლა წესების გარეშე ეს შეუდარებელია მოექეცი ადამიანს ისე როგორ გინდა რომ მოგეგქცენ მეც ასე ვიქცევი ყველას ვექცევი ისე როგორც მექცევიან თვითონ მე ნიკა ვარ გველების ბანდიდან მორიელის ცხოვრებით უკან არ ვიხევ ან ვიმარჯვებ ან ვკვდები. არავის მივცემ უფლებას შელახოს ჩემი ადამიანობა არც ვინმეს ვაპატიებ ჩემი ოჯახის შეურაწყოფას.

დრო გადის დრო რომელიც უკან არ ბრუნდება . რატო ვერ ხვდება ხალიხი რომ დრო ჩემთვის მნიშვნელოვანია და თუ მე მათ დროს ვუთმობ ჯობია რაიმე მნიშვნელოვანი მითხრან თუ არ სურთ რომ დარჩენილი ცხოვრება ინვალიდის ეტლში არ გატარონ ( ეს ისე შავი იუმორი მიყვარს მწარე ხუმრობები მაგრამ ეს რიალობაშიც შემიძლია მოყვანა). ოჰ რამდენჯერ მქონდა სურვილი ხელი მომეკიდა და კედელზე მიმეპერტყებინა მაგრამ ეს მხოლოდ სურვილია თითქოს და რაღაც ძალა მაკავებდა ალბათ ის ადამიანობის ერთი ნაპეწკალი კვლავ ჩამრჩენოდა სულში . მე მიყვარს ცხოვრება შავ და ლურჯ ფერებში იშვიათად მაგრამ წითელ ფერშიც კარგია ცხოვრება წითელი ხომ სისხლის ფერია სისხლის რომელიც ზოგჯერ იღვრება. და მაიც სად გადის ზღვარი იდიოტიზმსა და ადამიანობის შორის. ეს ჯერ გასარკვევია.

მაინც რატომ არ ვუყვარვარ ხალხს ? ალბათ იმიტომ რომ ჩემგან ვერასდროს გაიგებენ იმას რისი გაგებაც მათ სურთ. მართლაც თავისი ჭუჭყის დანახვა არ სურთ მაგრამ სხვას მიუთითებენ სახალხოდ. მე არასდროს მოვქმედეპ პირდაპირ ვცდილობ ვიმოქმედო ნელა წყნარად მშვიდად და უშეცდომოთ რადგან ხელები სუფთა დამრჩეს, აი ესა გველის ცხოვრება არასდროს ესხმის თავს პირდაპირ ის მიპარვით მიდის ნელა და მშვიდათ საბოლოოთ კი აგვირგვინებს და მსხვერპლს კლავს. ნათქვამია არასდროს ესროლო სხვას ტალახი რადგან მან შეიძლება აიცდინოს შენ კი ხელები ბინძური დაგრჩებაო ამიტომაც ასეთი რამ მოვიფიქრე თუ ვინმე ტალახს გესვრის შენ ყვავილი ესროლე ქოთნით თუ მოხვდა მშვენიერია თუ არა და ხელები სუფთა დაგრჩება. დღეს თუ პატიოსანი ხარ ვერაფერს მიაღწევ ამიტომ ეშმაკობაა საჭირო თი გინდა რომ ამ ცხოვრებაში არ დაიჩაგრო.
არასდროს დახარო თავი არავისთან თორე თუ ერთხელ დახარე თავი შემდეგ სულ თავდახრილი მოგიწევს სიარული.
არასდროს აპატიო სახვა შეცდომა მაგრამ არც შური იძიო უბრალოდ გაანადგურე მეგობრული ღიმილით. ადამიანი მხოლოდ იმას ხედავს რასაც ჩვენ ვაჩვენებთ. ვინ იცის რამხელა სიბნელე და სიბოროტე იმალება ადამიანის ღიმილის უკან. ბიჭები რომელიც გოგოებს ძმები გონიათ და ამ დროს ბიჭისთვის უბრალო ნაშუჭკაა რომლის უკანალი იზიდავს სამაგიეროდ გოგოები გულუბრყვილოდ ეხვევინა. აი მიზეზი თუ რატო ვარ გოგოებთან ცივი მე არრ ვეუბნები იმას რისი გაგებაც მათ სურს.

ტელეფონზე ზარი გაისმა ნომერი უცნობია თუმცა ხმა ნაცნობი მარიამმა წვეულება გაემართა ბაითში და მეც დამპატჟა უარი ვუთხარი რადგან არ მიყვარს ხმაური დაა ხალხმრავლობა თან ამდენი იდიოტის ერთად ყურება რთული იქნებიდა მაგრამ საბოლოოდ გადავწყვიტე წასვლა. ჩაბნელებულ ქუჩებს ნელი ნაბიჯებით მივყვები მალევე მივედი მარიამის სახლთან კარზე ზარი მივეცი კარები მარიმ გამიღო შიგნით შევედი. სასმელი ავიღე და მდივანზე ჩამოვჯექი. უცებ სისუსტე ვიგრძენი ვეცადე ადგომას მაგრამ ვერ შევძელი თვალებში დამიბნელდა და მერე ის რაც მახსოვს ის არის რომ დილით მარიამის გვერდით გავიღვიძე. მაშინვე წამოვდექი და ჩავიცვი ჯერ კიდევ შოკში ვიყავი ვცდილობდი ანალიზი გამეკეთებინა თუ რა მოხდა. სახლში წავედი ოთახში ჩავიკეტე და დაბიწყე ფიქრი თუ რა მოხდა. სამი საათი იყო გასული როცა ოთახში დედა შემოვიდა და მითხრა რომ მარის შენი ნახვა უნდაო. მარი ოთახში შემოვიდა სიჩუმე იყო მაგრამ მარიმ დაარღვია და მითხრა რომ ჩვენ შორის არაფერი მომხდარაო მე მიყავარხარ მაგრამ ამას არ ვიკადრებდიო ცუდად გახდიო ოთახში დაგაწვინე მერე კი მეც იქ ჩამეძინა.
გამიხარდა თუმცა არ შევიმჩნიე ბოლოს მარის მადლობა მოვუხადე და ვუთხარი შეეძლო წასულიყო. ოთახიდან როცა გავიდა დავწექი თავს ისევ ცუდად ვგრძნობდი უცებ გავითიშე გონს კი სავადმყოფოს პალატაში მოვედი. თვალი გავახილე და აცრემლებული დედა დავინახე მივხვდი რომ საქმე სერიოზულად იყო.
ექიმი პალატაში შემოვიდა და მკითხა თუ რაზე მსურდა ჩაბარება მე მშვიდათ ვუთხარი ამას მნიშვნელობა აღარ აქვსთქო მაგრამ არჩეევანი სამედიცინოზე გავაკეთეთქო.
ექიმი ძან სულელი იყო ცდილობდა რაღაც იდიოტობებით ხასიათზე მოვეყვანე. ლეიკემია დამიდგინეს და თუ ბიმკურნალებდი 6 თვემდე თუ არა და 3 თვემდე გავქაჩავდი.
სულიერადდ განადგურებული მივედი სახლში პირველად მომინდა რომ თავი მომეკლა. იმაზე დავიწყე ფიქრი თუ რაა შეიცვლებოდა ჩემი სიკვდილის შემდეგ. მარი იტირებდა დედა განადგურებული იქნებოდა დანარჩენები კი უბრალოდ ქელეხში ჩასკდებოდა დათვრებოდნენ და მერე გაბერილები სახლში მივიდიდნე და გამძღრები დაწვებოდნენ. იმაზე უფრო დავრდობდი რომ ჩემს სახელს ვერ ვტოვებდი და ასე მივდიოდი ამ ცხოვრებიდან.მშვიდი დღეა სასიამოვნო სიგრილე სახლთან მანქანა ჩერდება კითხულობენ ნიკა სად არისო ბოლოს კი თქვეს უი საწყალიო ღმერთმა ნათელში ამყოფოსო. სასიამოვნო გრძნობა იყო ვიგრძენი სისუსტე უცებ ყველაფერი დაბნელდა და წავედი იქ საიდანაც არავინ დაბრუნებულა.




სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent