ის ღამე ჩემთვის მტკინევული იყო ,გამიჩნდა ისევ ის აზრი ადამიანებზე ,რომ ისინი ყოველთვის
მტკენენ გულს მე,არვიცოდი რაგამეკეთბინა ვტიროდი ,ვტიროდი და ვსეირნობდი შუა ქუჩებში
,გამიტყდა გული . მოვიფიქრე რომ წავსულიყავი ლიზასთან
ლიზასთან მივედი,ჩამოტხაპნილი სახით ,ტირილისგან.
კარი რომ გამიღო და რომ დამინახა ვტიროდი მკითხა:
­რამოხდა ,საყვარელოო?
პასუხი არ გამიცია და ჩავეხუტე, მერე სახლში შემიყვანა დდა მითხრა :
­მოდი, აქ დაჯექი ,ყავას მოგიდუღებ და მერე ყველაფერი მომიყევი კარგი?
თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე.
მომიდუღა ყავა ,მომიჯდა და მითხრა :
­დაიწყე , ჩემო საყვარელო.
ცრემლებიო შევიშრე და
დავიწყე:
­ქორწილში ვიყავით ალექსანდრემ მოწევა დაიწყო ,მერე გარეთ გავიდა მეც გავედი და რას ვხწედავ
რომ იქქ ...
­რომ იქ რაა?
­რომ იქ ... ელეენეეეეესსსსს ...
ძვლივს ვთქვი მისი სახელი რომ ტირილი დავიწყე.
­კარგი ,დაწყნარდი ეგეთებს არც უნდა შემხვდარიყავი.
იმ დღეს იქ დავრჩი.
დილით რომ გავიღვიძე კარგი ამინდი იყო მზიანი,თბილი,ლამაზი მაგრამ ,ამ ყველაფერს
ალექსანდრე აფუჭებდა იქვე იდგა ფანჯრიდან დავინახე ,ლიზა მომიახლოვდა და მითხრა რომ უნდა
ჩავსულიყავით და ყურადღება არ მიმექცია ისე წავსულიყავით. მაგრამ მე უარზე ვიყავი ,ბოლოს
იმდენი მეხვეწა რომ ჩავედით.
ლიზსს ხელზე ვუჭერდი მაგრად.
რომ დავინახე ალეექსანდრ ემისი თმები და ხელები და თვალები თვალები დავხუჭე რადგან ისე
გავსულიყავი რომ ალექსის სილამაზეს არ დავებრმავებინე. ფეხი კინაღამ წავიქეცი კიბეებზე
ჩასვლისას :
­ესღა მაკლდაა... ჯანდაბა.
გავედი გარეთ და ალექსიმ დამინახა ხელაფარებული ვიყავი მაგრამ ის მაინც მოვიდა და ხელი
მომკიდა :
­ხელი მომაშორე.
­უნდა ვისაუბროთ ..­არა არაფერი გვაქვს სალაპარაკო,ამიტომ ახლა გთხოვ გამიშვი ხელი.
­არა არ გაგიშვებ მე შენ მჭირდები ,მე შენით ვსუნთ..
­გამიშვი ხელლი..
დავუყვირე მან კი ნელნელა გამიშვა ხელი .
­რად...
­ჩუმად ,ჩემი სახელი აღარ თქვა.
მივახალე.ლიზას ჩავჭიდე ხელი და წავედით , ავტირდი (ჩუმად).
მეც მეტკინა გული რომ ასეთი სიტყვები ვუთხარი მაგრამ მეტისდღირსი იყო,მან ,მან ხომ მიმატოვა
,მიმატოვა და ჩემი გული ფერფლად აქცია..