ახალგაღვიძებული სააბაზანოში შევედი. მოვწესრიგდი, პირსახოც შემოხვეული ვიდექი კარადის წინ და ვფიქრობი რა უნდა ჩამეცვა. გარუჯულ კანზე თეთრი კაბა შევარჩიე, წინ მთლიანად დახურული სამაგიეროდ ზურგი მთლიანად მოშიშვლებული იყო. თმა გავიშფრე და კოსა გავიკეთე, ჩინური ჩხირები ჩავირჭე X-ის ფორმად.მაღალ ქუსლიანები ჩავიცვი და დავტოვე ნომერი. ბექა და ბიჭები ბარში ისხდნენ სამ ქერა რუს გოგოსთან ერთად. არ შევიმჩნიე ისე ჩავუარე და რესტორანში შევედი. სალათი და ნატურალური წვენი ავიღე, ისე დავჯექი რომ არ მეყურებინა. ვცდილობდი საკუთარი თავისთვის დამეჯერებინა რომ არც ვღელავდი მის კისერზე ჩამოკიდებული ქერას გამო. მაგრამ სადღაც გულის ბნელ კუნჭულში ეჭვიანობა მკლავდა. სადილობა დავამთავრე, მომუშავე პერსონალს მადლობა გადავუხადე და სასტუმრო დავტოვე. ტაქსი გავაჩერე.
-მოედანზე წამიყვანეთ თუ შეიძლება. -უხმოდ დაძრა მანქანა და მალევე ულამაზეს ადგილას გაჩერდა, მაღაზიებით იყო გავსებული ქუჩა, სადაც სურნელოვანი ზეთები, სამკაულები და ულამაზესი ნივთები იყიდებოდა.ნელა მივაიჯებდი და იქ მყოფების საშინელ მზერებს ყურადღებას არ ვაქცევდი. ტელეფონზე მესენჯერის ხმა გავიგე..
-კლეოპატრა როგორ ხარ?-ვუპასუხე თუ არაა ჩემი თანამშრომლის და უახლოესი მეგობრის ხმა გავიგე.
-ვსეირნობ კრისტი. შენ როგორ ხარ?
-მოვიწყინე უშენოდ, ისეთები ხდება აქ რომ რავი, უფროსობა შეიცვალა და თავისი ხალხი მოყავთ. როგორ ისვენებ კაია შარმი?
-აუ კი ძაან კაია, ისეთი სიცხეებია მე რომ მიყვარს, საკმაოდ კაი რუჯიც მაქვს.
-კაი რა ნუ მეუბნები თორე მეც მინდა, იქნები ეხლა შუა ზამთარში კაი კაი გარუჯული.ვინე კაი ბედუინი არ ითრიე?-ბედუინი არა მარა მაგარი კაცი კი ვითრიეთქო მინდოდა მეთქვა მაგრამ მაინც თავი შევიკავე.
-გუშინ კი მომადგა ვიღაც არაბი ღიპით მაგრამ ნახუიზე გავუშვი..
-არ გაგჭირდებოდა.კაცთმოძულევ-დამცინა. -კაი ჩემო სიცოცხლე გავიქეცი რეისი უნდა დავიწყო. რამე კაი ჩამომიტანე.
-აუცილებლად, გკოცნი.-ტელეფონი გავთიშე და სუვენირების მაღაზზიაში შევედი. უამრავი რამ ვიყიდე, დატვირთული ხელებით გამოვედი და გარეთ ბექა დამხვდა.
-შენ რა იყო დამზდევ?-ვუთხარი და გზა განვაგრძე თან ვიტრინებში ვიყურებოდი.
-ეს ნივიჟუ რას ნიშნავს?
-რომელი ნივიჟუ?
-ბართან რომ ჩამირტყი.-გვერდით მომყვებოდა და თან ხელს ჩემს შიშველ წელზე ასრიალებდა.
-ჯერ ეს ერთი ხელი გაწიე. ხო და მეორეც ხელი არ შეგიშალე.
-კაი ერთი, ხომ არ იეჭვიანე. ნუ გეშინია შენს გარდა არავის დავანახებ.-ირონიის მთელი კორიანტელი დამახვია.
-ბექა მისმინე, ვერთობი ჩემი შვებულების ერთ კვირას ვატარებ სრულ განცხრომაში, არ გეგონოს რომ ეს საქართველოშიც გაგრძელდება. -შემაწყვეტინა.
-იქნებ მე არ მინდა გაწყვეტა.ხვალ მივდივარ.
-წადი მერე. -ხანდახან თავი გულქვა მგონია, მაგრამ რა ვქნა რომ მეშინია. არ მინდა წავიდეს, არ მინდა რომ ეს კვირა დასრულდეს.
-ასე უბრალოდ წავიდე?-ეწყინდა, ამდენ უგრძნობლობას არ ელოდა.
-რა იყო გაცილების საღამო მოგიწყო?
-ეგ ნიღაბი არ გიხდება.-ჩახლეჩილი ხმით მითხრა და ხელი გამიშვა.-ნახვამდის.-თავი დახარა.
-მშვიდობით.-თავი გააქნია და ხმა ამოუღებლად თავ ჩახრილი წავიდა.ხასიათი გამიფუჭდა. ჩქარი ნაიჯით წავედი ტაქსისკენ. სასტუმროს ნომერში შევედი ყველაფერი რაც ხელში მეჭირა იქვე დივანზე მივყარე. სასმელი გამოვიღე და მაგიდას მარტო მივუჯექი.
-რას ვაკეთებ. რითი ვარ ნაკლები ნიკაზე, როგორ ვექცევი ადამიანს. რა მემართება. -თვალიდან დიდიხნის დაგროვილი ცრემლი გადმომიგორდა და მაშინვე მოვიშორე.სასმელი ერთი მოსმით გამოვცალე, და თავიდან შევავსე ჭიქა. ვგრძნო რომ ბექას მიმართ მარტო ვნება არ მიჩნდება.მეორე ჭიქაც გამოვცალე . კაბა გავიხადე სექსუალური საცვლები ჩავიცვი და კაბახალათით დავფარე ისინი.სასწრაფოდ დავტოვე ნომერი. მთელ სასტუმროში ვეძებდი,როგორც იქნა ჰოლში გამოჩნდა მუქი ლურჯი ბრიჯი ეცვა და თეთრი ტილოს პერანგი, შუქზე ისეთი მიმზიდველი ჩანდა მისი გარუჯული დაკუნთული ტანი. ორივე ხელი ჯიბეში ჩაეყო და უხმოდ მოყვებოდა მის მეგობრებს, რომლებზეც მაღალი და ტტანადი იყო.
-ღმერთო ეს კაცი როგორ უნდა დავივიწყო.-ამოვიჩურჩულე და მისკენ სწრაფი ნაბიჯით გავემართე.
-ბექა..-სამივეს ყურადღება მივიქციე.
-ვიკა რა გინდა.-ნაწყენმა გამომხედა.ხელი ჩავავლე და მოვაშორე მეგობრეს რომელიბიც გაოცებულები ხან მე შემომხედავდნენ ხან ბექას.
-ასე ვერ გაგიშვებ. უნდა დაგიმახსოვრო-ვნებაამორეულმა ვუთხარი-წამიყვანე შენს ნომერში. -დავინახე როგორ აუთამაშდა ჭინკები თვალებში. ოთახის კარები შევაღეთ და კოცნით შემიყვანა. მთელ სხეულზე დაასრიალებდა მის ძლიერ ხელებს კაბის შიგნით შემიცურა და საჯდომზე ძლიერად მომიჭირა.
-ამას რას მიშვები ვიკა. ვიქტორია ამ სიამოვნების გარეშე.. შენს გარეშე როგორ უნდა გავძლო.-მკოცნიდა და თან ვნებიანი ხმით მეჩურჩულებოდა. -ვიკა..-ქვედა ტუჩს დაეწაფა,უხ როგორ მომწონდა ის თუ როგორ ამბობდა ჩემს სახელს. რაღაც სხვანაიდა ჟღერდა მისი წარმოთქმული ჩემი სახელი.ნელა გადამიწია მხრებიდან კაბა, ოდნავ მომშორდა და ჩემი სხეულის თვალიერეა დაიწყო, თითქოს ყოველ ნაკვთს იზეპირებსო. მკერდზე ხელის ზურგს მისვამს და თვალები სიამოვნებისგან მეხუჭება, თმაზე ვეფერები..
-მაკოცე ბექა.-ჩუმად დავიჩურჩულე.
-არ გაგიშვებ ჩემი ცხოვრებიდან.
-გაჩუმდი და მაკოცე.-დავეწაფე მის ტუჩებს, კაბისგან გამინთავისუფლა სხეული, ხელში ამოიტაცა და თვითონ საწოლზე დანჯდა მე კი მის მუხლებზე დამისვა, მისი ხელების შეხებისას საოცარ გრძნობას ვგრძნობდი. ბიუსღალტერი ნელა შემიხნა, მხრებზე ისე ვნებიანად მკოცნიდა საკუთარ ხმას ვერ ვაკონტროლებდი. ხელები მის სახეს მოვაშორე და შარვლის უბეს დავწვდი, კოცნა არ შემიწყვეტავს. თასმა გავუხსენი ელვაც ნელა შევხსენი, უცებ ფეხზე წამოდგა და სწრაფი მოძრაობით აღმოვშნდი მის ქვემოთ,ზევიდან დამცქეროდა,ერთი ხელით თმაზე და სახეზე მეფერეოდა მეორე ხელით შარვალს იწევდა.საცვალი საჩვენებელი თითით გადაწია, მკვრივი ორგანო წამის მეასედში შეასრიალა ძლიერად. ხმა ვერ გავაკონტროლე, კვნესა აღმომხვდა და სანამ ორივე არ მივედით ორგ**მამდე მანამ არ შემიწყვეტავს.
მუცელზე ვიწექი და საჯდომზე მქონდა გადაფარეული ზეწარი,ის პირაღმა იწვა და ჩუმად ასცქეროდა ჭერს.
-მომენატრება ჩვენი ვნებები.-ხმადაბლა თქვა.
-გთხოვ ნუ ართულებ.-თვალები დავხუჭე და კვლავ დეტალებით დავიწყე გახსენება წუთების წინ მომხდარი ამბის.
-არ ვართულებ უბრალოდ იმას ვამბობ რაც იქნება. -მხარზე მაკოცა და ისევ გასწორდა.-იცოდე თუ კიდევ გადამეღობე ცხოვრებაში. ასე მარტივად აღარ დაგთმობ.-პაუზის მერე მითხრა. კიდევ ცოტა ხანი გავატარე მის საწოლში.ის საპირფარეშოში გავიდა როცა მის თეთრ პერანგს მოვკარი თვალი. კაბის ქვეშ ჩავიცვი ისე რომ არ გამოჩენილიყო.
-უკვე მიდიხარ?-მომიახლოვდა.
-კი.-ვაკოცე მის დაბერილ ტუჩებზე.-სასიამოვნო იყო შენთან დროის გატარება, 27 წლის მანძილზე საუკეთესო დღეები გავატარე.-კოცნით გამაწყვეტინა.-მშვიდობით.
-მშვიდობით საოცრებავ-ხელზე მაკოცა და ძლივს გამიშვა. ნომერში დავბრუნდი.გულში თითქოს რაღაც ჩამწყდა, არ მინდოდა მისი გაშვება.
-ეს უბრალოდ შეჩვევაა მეტი არრაფერი, წავა და დამავიწყდეა. -ვინუგეშე თავი. მისი პერანგი გავიხადე და დავყნოსე,მისი სუნი ქონდა, გრილი და არომატული. დავკეცე. ადგილი ჩემი ტანსაცმლის გვერდით მივუჩინე.
-რო არ დამავიწყდეს? მერე რა ვქნა? რა სისულელე გავაკეთე, უცნობს საწოლში იმის გამო ჩავუგორდი რომ მმისმა თვალებმა და მზერამ აგმაგზნო. ეს რა სისულელე გავაკეთე- საწოლში მოუსვენრად ვტრიალებდი და უკვე ჩადენილ შეცდომაზე ვწუხდი. მომდევნო სამმა დღემ უინტერესოდ ჩაიარა, მარტო აუზზე დავდიოდი, საჭმელადაც არ გავდიოდი გარეთ. ვერ ვეგუებოდი მის გარეშე. მოლოდინი არ გამართლდა არ დამვიწყეია. ეს პერანგი რისთვისღა დავიტოვ, ასე ხომ სულ მემახსოვრება.