შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

ფიქტიური ქორწინება თავი 12


21-09-2018, 18:28
ავტორი ana_aneta
ნანახია 3 996

ამ ამინდში სად უნდა წავიდეთ.
ნინა: ნუ წუწუნებ. საწვიმარი და ბოტები წამოიღე და წამოდი. ათზე უკვე მზად ვიყავით ნაძალადევი მივლინებისათვის. საშინლად წვიმდა.
ლიკა: სხვა დღეს რომ წავსულიყავით არ შეიძლებიდა??
ნინა: იმ ქალმა ისე დაიჟინა, სიტყვა ვერ შევუბრუნე. მეტი არ მინდა არ მოვიდეს. ანა შენი ტელეფონი რეკავს. უცებ ფიქრიდან გამოვერკვიე და სივრციდან მზერა ეკრანზე გადავიტანე. აბელი იყო.
-სად წახვედი.
-გუშინ ჰო გითხარი რომ კახეთში უნდა წავსულიყავი, წერილიც დაგიტოვე. არ მინდოდა გამეღვეძებინე.
-შენ არა მაგრამ აი ნიამ გამაღვიძა, ბლინებიც მომიტანა.
-რაა?? მანდ არის. კაცს სიცილი წასკდა. მთელი გულით იცინოდა.
-ვაიმე ცუდად ვარ.
-მაცალე ჩამოვიდე.
-მისმინე საღამოს რა დაგახვედრო. სახლში ვარ მთელი დღე და..
- მთავარია ის მათხოჯი არ დამახვედრო საწოლში და დანრჩენი რაც გინდა ის ქენი.
-კაი ბაზარი არააა შენს მოსვლამდე გავუშვებ.
-იცინე, იცინე და ფრთხილად იყავი ბოლოს ეგ არ შეგრჩეს ხელში.
-არა ჩემო პატარა არ გაბრაზდე. კაი წავედი. გაკოცე. ტელეფონი გვერძე გადავდე და გოგოებს მივუბრუნდი.
ნინა: რაო გაგაბრაზა ქმარუკამ??
ანა: ნიაზე მაბრაზებს და მერე ჩემს რეაქციაზე კაიფობს.
ნინა: ისე მართლა ძალიან სასაცილო სახე გქონდა.
ანა : აი შენ მაკლდი ეხლა კიდევ რა. მაგან ნახოს. სამაგიეროს გადავუხდი მაგუსთვის.
ლიკა: ქორწილისთვის მაგრად მოემზადე და რო მოგაშტერდებიან ეგ იქნება სამაგიეროს გადახდა. ბევრი აღარ გვისაუბრია. მე მიმეძინა. ადგილზე რო ჩავედით უკვე გამოდარებული იყო, მაგრამ საშინლად ატალახებული იყო იქაურობა. ადგილი მართლაც ულამაზესი აღმიჩნდა, მთელი ალანზნისველი მიჩანდა. აქ მეც დიდი სიამოვნებუთ ვუცხოვრებდი სიბერეში. ქალმა გვიჩვენე დაახლოებით სად უნდიდა სახლის დადგმა, პატარა ქოხი ედგა იმ ადგილას. მისი ვენახის ყურძენი გამიგვატანა და ისე გამოგვიშვა. იქვე პატარა რესტორანში შევიარეთ, ისეთი დამშეულები ვიყავით გული მიგვდიოდა. კუთხეში მოფარებულ ადგილას დავჯექით და მენიუს ფურცვლას შევუდექით.
ნინა: რა ავიღოთ?
ლიკა: კახეთში ვართ ბოლოსდაბოლოს და მწვადი არ ვჭამოთ. აბა ცეზარს და ბერძნულს თბილისშიც ვჭამთ.
ანა: აუუ მე ისე მშია, ყველაფერს შევჭამ. ბოლოს როგორც იქნა შევუკვეთეთ.მე და ნინა ხელების დასაბანად გავედით და არც მეტი არც ნაკლები, პირდაპირ გიგის შევეჩეხეთ. ტვალეტის კართან ვიღაც ქერა გოგოს ხელებს უსვამდა ფეხებზე. ჩემს დანახვაზე შეიშმუშნა ვერ გადაეწყვიტა რა ექნა. მიმსალმებოდა თუ არა. ისე დაიბნა და გაფითრდა გეგონებოდა ეშმაკი დაინახა.
-ლიკას ვუთხრათ?
-არამგონია საჭირო იყოს. რაღა დღეს გამიგვეცხადა.
-ისე ლიკა წარმოგიდგენია ამ სიტუაციაში. ნინამ გაიცინა.
-ნუ ხარ გოგო დამპალი. ეს რაა ქუჩის ქალი კი არაა. ასე ტვალეტ ტვალეტ რო ატაროს.
-კარგი ჰო რას გაბრაზდი გავიხუმრე. მაგიდასთან დავბრუნდით არაფერი შეგვიმჩნევია.ისე დავჯექით რომ ლიკას არაფერი დაენახა. ჩუმად ვიყავით. აშკარად დაღლილობის ბრალი იყო. დიდხანს არ გავჩერებულვართ ანგარიში გავასწორეთ და რესტორანი დავტოვეთ...
საღამოს უკვე სახლში ვიყავი. ისეთი დაქანცული რომ არაფრის თავი არ მქონდა. აბელი სახლში არ დამხვდა. სველი ტანსაცმელი გავიხადე და ცხელი შხაპის ქვეშ დავდექი. იქამდე ვიდექი სანამ გაყინული სხეული არ გამითბა. თმა გავიშრე. ხალათი მოვიცვი და ისევ სამზარეულოში ჩავედი. ისიც მალევე შემივიდა.
-სად იყავი??
-მაღაზიაში. რა ქენით იბანავეთ ტალახში.
- რა კარგი სუნია, რა გააკეთე?
-სპაგეტი გაგიკეთე. რა სახე გაქვს? ძაან დაიღალე?? მე თავი დავუქნიე და მაგიდას მივუჯექი. ქმარმა თეფში დამიდო წინ.
-მმმმ ყოჩაღ არ მეგონა ასე გემრიელად თუ ამზადებდი.
- შენ უნდა ნახო როგორ გემრიელ მწვადს და ქათმის რულეტს ვაკეთებ. სხვათაშორის შენც ძალიან გემრიელად აკეთებ და თვითონაც ძალინ გემრიელი ხარ.
-შენ ნია უნდა ნახო.
-კარგი რა ბელ. ჩემი ფისუნია არ გრცხვენია. მაგიდიდან წამივდექი გასარეცხი თეფში ნიჟარაში ჩავდე და ქმარს კალთაში ჩავუჯექი. ხელები კისერზე მოვხვიე და სახე მის კისერში ჩავმალე.
-გიგი ვნახეთ დღეს. ტვალეტის კარებთან ჰქონდა სექსი პირდაპირ.
-მართლა??
-ვერ იჯერებ?? აბელს გაეცინა.
-ვერა, ტვალეტებში არ დადიოდა აქამდე, სულ დასირდა.
-ეჭვი მაქვს აქამდეც ეგეთი იყო.
-გეყოს ბელ.
-ხანდახან მგონია რომ შენ მეგობრებს არ მოვწონვარ. არაფერი უთქვამს. -ესეიგი მართალი ვარ. ნიკო სულ ისე უცნაურად მიყურებს.
-საიდან მოვიდა ეხლა ეს თემა.
-თავისით. ფიქტიურობის გამოა ჰო?
-შეიძლება, მაგრამ მე არასოდეს მიგრძვია რომ შენ მიმართ ცუდად იყო განწყობილი. საერთოდაც ძალიან რთული ცხოვრება აქვს გამოვლილი. მშობლები არ ყავდა, უფროსი დის ქმარი არ ექცეოდა კარგად. იმიტომ კი არ აქვს ასეთი ხასიათი რომ ასე მოეპრიანა, არაა უბრალოდ ბევრი ისეთი რამ გამოარა რომ ძალიან დამძიმდა ყველაფრით. ეს გოგოები კიდე ყველაფერს ამუქებთ.
-მაპატიე.მხოლოდ ეა ვუთხარი და კიდევ უფრო მივეწებე.
შენგან რაც მეტად იგრძნობს მეგობრულ დამოკიდებულებას, მით უფრო ახლოს მიგიშვებს... აღარ გვინდა ამაზე. ის კიდევ ლაპარაკობდა, მაგრამ ისე ჩამეძინა არაფერი გამიგია..



ტელეფონმა დაიწკრიალა. ლუკა მირეკავდა.
-რა ხდება. ჩურჩულით ვუპასუხე.
-რატომ ჩურჩულებ?
-ანას სძინავს და არ მინდა გავაღვიძო.
-ჩემთან მოხვალ?? ნიკოც მოდის. მოდი რა.
-ნუ გაყვირი. მივაწვენ ანას და მოვალ.
-კაი გელოდები მალე ქენი. ნელა წამოვდექი დივანიდან. ანა ხელში კომფორტულად მოვიქციე და ზემოთ ავედი, ცალი ხელით საწოლი გავშალე, ბალიშები გავასწორე, წინდები ჩავაცვი და ნელა ჩავაწვინე საწოლში. ოდნავ თვალები გაახილა. მაისურზე მომქაჩა და ისევ მიიძინა. რამდენჯერმე ნაზად ვაკოცე. ოთახიდან ფეხაკრეფით გამოვედი. მანქანა გამოვიყვანე და ვერისკენ წავედი. ნეხევარ საათში უკვე სახლთან ვიყავი. კარილუკამ გამიღო. ნიკოც იქ იყო და მათე. მათე ნია ძმა.
-ეს აქ რატომაა??
-მოვიდა და რა მექნა??
-ვერ გააცმევინე? რატო შემეცით ყველამ?? რას მირეკავდი?
-დაოკდი. ეხლა მოვიდა და მალე წავა ალბათ.
- მოდი ბარემ რეზისაც დავურეკოთ და ნანა დედიკოსაც.
-წამოდი თორემ უხერხულია. ნიკოს მივესალმე.
-პარტნიორო როგორაა საქმეები? გამხიარულდა მათე ჩემ დანახვაზე.
-მე და შენ პარტნიორები არ ვართ და არც ვიქნებით და თუ ამ თემის განსახილველად მოხვედი...
-კარგი დამშვიდდი, უბრალოდ თქვენ სანახავად მოვედი. გავიგე ცოლი მოგიყვანია, გილოცავ ბედნიერებას გისურვებ. მოჩვენებითი ზრდილობიანობით დავუკარი თავი და ნიკოლას მივუჯექი გვერდით, რომელიც უკვე მისაღებში იჯდა.
-გიგი და ვატო არ მივლენ ??
-გიგი კახეთში იყო ახალ ნაშასთან ერთად და არამგონია ჩამოსულიყო ჯერ, ვატო კიდე, ხედავ ჯერ არ დაქორწინებულან და უკვე სახლიდან არ უშვებენ. ასეა.
-ეგრე თუ აქვს საქმე მეორე კაცების წვეულებას რაღას მოაწყობს.
-მოაწყობს, მოაწყობს. უკვე მოაგვარა ყველაფერი. ეგ ეხლა ქორწილის წინ ქალს გამაზავს.
-როდის მაზავდა რო, როცა კი შანსი ჰქონდა. იმ გოგოს უჭირავს მაგრად თორემ გვერძე ვერ გაუშვებ მაგას მარტო.
-მისმინე, შენ ხო წამოხვალ? დასალევი, სტრიპტიზი, ნაშები.
-არა. არ მინდა.
-რაააა?? რას ქვია არ წამოხვალ?? რას ქვია არ გინდა?? გეი გახდი??
-ოოოო რეებს ბოდიალობ. უბრალოდ არ მინდა. ანას არ ვუღალატებ.
-ოოოო ვიღაცას ისარი მოხვდა, შიგ გულში. -ბედნიერი ხარ??
-ძალიან.
-კონტრაქტს რა ვუყოთ.
-მოდი მაგაზე მერე ვილაპარაკოთ ჰო. ისინიც შემოგვიერთდნენ. მათეს გამო უხერხულობას ვგრძნობდით ამიტო, ბევრი რამისგან ვიკავებდით თავს. ნიკომ და ლუკამ დალიეს, მე სახლში ვაპირებდი წასვლას. მათე მალე წავიდა და ჩვენც ამოვისუნთქეთ.
-მეც წავალ მალე.
-დარჩი რაა, მთელი ღამე. მარტო ვარ სულ.
-რა საყვარელივით, მეუბნები. მერე ცოლს რა ვუყო. შეეშინდება მარტო.
-ესეიგი ასეა? ლუკა გვერდით მომიჯდა და თმა გამიჩეჩა.
-როგორ?
-როდის გითხარი, ის კნუტი ბავშვი თავს შეგაყვარებსთქო.
-რა პრობლემაა.
-მერე ნიას მამსთან პარტნიორობა და გრანდიოზული მომავალი?? ნანამ არაფერი მოგიყვა??
-კაი რა შენც დაიწყე??
-მე რა მას უკვე შედგნილი აქ გეგმა, მემგონი ნიას კაბასაც უკერავენ უკვე.
-ლუკა!!! ხო იცი რო ძალიან ვღიზიანდები ამაზე.
-კაი რა გჭირს ვხუმრობ. ხომ იცი მე შენი და ანას მხარეს ვარ. ისეთი საყვარლები ხართ ერთად. ხო იცი მე და მამას ანა როგორ გვიყვარს. მამა ვაბშე გიჟდება.-არაფერზე არ ინერვიულოთ
-ისე ნიასნაირი გულისამრევი გოგო მეორე არ მინახავს.
-ისე მართლა ეგ რომ მომეყვანა ცოლად აქამდე მკვდარი იქნებოდა. ნიკოს გაეცინა.
-გახსოვს ლუკას დაბადების დღეზე რო წიკვინი დაგიწყო? ეხლაც ყურში ჩამესმის ის საშინელი ხმა.
-თან რაზე იჩხუბა?? ინტერესით გაფმომხედა ლუკამ.
-გოგოს რომ ვეცეკვე იმიტომ. მაგის მერე ორმაგად მეზიზღება ეგ გოგო. ისეთი შეურაწყოფა მომაყენა...
-ისე არ მეგონა ასეთი მშვიდი და რაღაცნაირი თუ გახდებოდი. ისეთი დარტყმული იყავი ყოველთვის. ისე ანი არ გაგიგიჟებია.
-არაა, ნუ ჯერ ჯერობით მაინც. -ცოტა ადრე რომ შევხვედროდი...
ნიკომ ცოტა ნინაზე ილაპარაკა. ლუკა კი მარტოსულია როგორც ყოველთვის. ბევრი აღარ გაგვიგრძელებია. ნიკო სახლში დავტოვე და სახლში მივბტუნდი.
არ წახვიდე რა, დაიკიდე სამსახური. ნამძინარევი ხმით ჩურჩულებდა ჩემი ქმარი და თავისი ტორიდან განთავისუფლების საშუალებას არ მაძლევდა. -ბელ, არ დამტოვო მარტო.
-აბელ ბავშვივით იქცევი.
-ვიცი. მე გამეცინა. ის უფრო მეტად მომეკრა მკერდზე, თავი ჩემ თმაში ჩარგო და ბურტყუნი გააგრძელა.
-დღესაც სახლში ხარ??
-აჰაა.
-როგორ გაზარმაცდი. კარგი. ვახშმად რას გამიკეთებ.
-ამას შეხედე როგორ გატუტუცდა. მოინდომა ვახშამი. ისე ეგ არ ვიცი , მაგრამ შემიძლია დესერტი ეხლავე გაგასინჯო და საღამოსაც.
-მართლა საღამოს საყიდლებზე არ ვაპირებდით წასვლას??
-აუუ ეგ სულ დამავიწყდა. კარგი, მაშინ ასე მოვიქცეთ. ადრე გამოდი სამსახურიდან, ვიყიდოთ რაც გვინდა და მერე სადმე წავიდეთ და დესერტი სახლში დავაყოლოთ.
-ჩემ უფროსს შენ დაურეკავ. მან თავი დამიქნია. წამოსვლამდე რამოდენიმე კოცნა დამიტოვა და ძილი შეიბრუნა...
გოგოები უკვე კაბინეტში დამხვდნენ. ბევრი საქმე არ გვქონია სწრაფად მოვაგვარეთ ყველაფერი და. ჩემი კაბის შერჩევას შევუდექით. რამე ძალიან სექსუალური მინდოდა. ყველაფერი გადავწექეთ, მაგრამ დიდად არაფერი მოგვეწონა.
-აუუუ ნეტა შემეკერა რამე
-მოასწრებ ეხლაც??
-სამი დღე დარჩა რა უნდა მოვასწრო. კაი გავივლით დღეს და იმედია რამეს ვიპოვით. მე და ლიკა ვსაუბრობდით. ნინა კი ხმას არ იღებდა. რაღაც უხასითოდ იყო.
- ნინ რა გჭირს.
ლიკა: ჰო მთელი დღეა ხმა არ ამოგიღია. სახლში გაგაბრაზეს.
ნინა: არა.
ანა: აბა რა ხდება.
ნინა: დარწმუნებული არ ვარ მაგრამ მემგონიბფეხმძიმედ ვარ.
-რააააა? ერთხმად დავიყვირეთ ორივემ
ანა: გოგო თავს არ იცავდით??
ნინა: კი. ამპულა ჩავიდგი მხარში და დამავიწყდა რომ ამ თვეში იცლებოდა. რომ შევამოწმე უკვე გაწოვილი იყო.
-მერე იქნება არ ხარ.
- არ ვიცი გული მერევა, და ცუდად ვგრძნობ თავს.
-გოგო ტესტი გაიკეთე. ან რავიცი საავადმყოფოში წავიდეთ.
-მეშინია.
-ოდესმე ხო მაინც უნდა გაიგო და ნიკოსაც უნდა უთხრა.
-წარმომიდგენია როგორ გაბრაზდება.
ლიკა: დაიტოვებ თუ...
ანა: ჯერ გავიგოთსაერთოდ თუა ორსულად. კაი არ ინერვიულო.
ნინა: დედაჩემი რო გაიგებს.. წარმოდგენაც არ მინდა..
ანა: კარგი. ტელეფონმა დაიწკრიალა.
-ჰო აბელ. კარგი ჩამოვალ უკვე. -რამხელა დრო გასულა. მე წავედი, ტესტი გაიკეთე და პასუხი გამაგებინე რა.
კიბეზე ჩავირბინე და შენიბა დავტოვე. მოღრუბლული იყო. პარკინგი გადავჭერი და მანქანაში ჩავჯექი. აბელმა რამდრნჯერმე მაკოცა და მანქანა დაძრა ადგილიდან. მე ფიქრით ისევ იქ ვიყავი.
-მეჩვენება თუ არ მისმენ.
-ჰააა? რამე მითხარი??
-ჰო კარგად ხარ?
-კი, კი. არაფრია ციტა დავიღალე. აბელმა უნდიბლად გადმომხედა. სავაჭრო ცენტრამდე ისე მივედით არაფერი გამიგია. რამოდენიმე მაღაზიაში ვიყავით, არაფერი მომეწონა. ყველგან ბებრების ტანსახმელი ჰქონდათ. ფეხსაცმელი მარტივად ავარჩიე. სადა შავი წვრილ ქუსლზე ყველაფერს რომ მოუხდებოდა ისეთი. კაბასაც მივაგენი, როგორც იქნა. უფრო სწორას აბელმა იპოვა. მუქი შინდისფერი, ლამაზად ამიჭრილი დეკოლტით მუხლს ქვემოთ და ოდნავ შეხსნილი, სადა იყო, მაგრამ ძალიანსექსუალური. თავისთვისაც სწრაფად იპოვა ყველაფერი, შავი ხავერდის კოსტუმი ისე უხდებოდა, ისეთი მამაკაცური იყო. ხანდახან რომ ვუყურებდი, ვფიქრობდი რა გავაკეთე ასეთი რომ ის დავიმსახურე.
-სად წავიდეთ ეხლა??
-აუუ სახლში რა და პიცა გამოვიძახოთ.
-რატომ?? ხო ვაპირებდით სადმე წასვლას.
-დღეს არა რაა.
-მისმინე. არ იტყვი რა ხედება?
-სახლში მივიდეთ და გეტყვი.
-რატომ ისეთი ამბავია რომ გული დამარტყავს??
-მე არ მეხება.
-უკვე კარგია.

პარკები ოთახში დავყარეთ. მან პიცის შესაკვეთად დარეკა. კარზე ზარმა დაიწკრიალა. კურიერი იყო. რამოდენიმე ყუთი მომაწოდა, ხელი მომაწერინა და წავიდა. ყუთები შესასვლელში დავდე და კონვერტს დავწვდი.
“ჩემს ულამაზეს და უსაყვარლეს რძალუკას, იმედია ყველაფერი მოგერგება და მოგეწონება. „ლილიანი.
-არ მჯერა რამდენი რამეა.
-ეს რა არის?? ვინ მოიტანა? ვისთვისაა??
-ჩემია.
-და ვისგან??
-საყვარელმა გამომიგზავნა.
-მმმ მართლა?? კონვერტს დაწვდა და წამში უკან დააბრუნა. ყუთები ზემოთ ავუტანე და სათითაოდ გავხსენი. დიორის ცისფერი კაბა. ვერსაჩეს შავი კაბა, კოსტუმი, ჩანთა და სან ლორანის ფეხსაცმელი.
-აბელ ეს შენთვისააა. ზენია პერანგი და თავისუფალი სტილის კლასუკური შარვალი იდო. -მამიდაშენს მაგარი გემოვნება ჰქონია.
-სხვებისთვის კი მაგრამ თავისთვის ვერ არჩევს ისე.
-არ ნახავ??
-მერე. თან ჩავიცვავ. კარზე ისევ ზარი გაისმა. აქეთ ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა. ქმარი კარის გასაღებად გავუშვი, მე კიდევ ყუთებში ტელეფონი მოვძებნე და ვუპასუხე. ნინა იყო.
-რა ხდება? გააკეთეთ?
-ჰო და ფეხმძიმედ ვარ. ყველა ტესტმა ორსულობა აჩვენა.
-არ ინერვიული რამეს ვიზამთ. ნიკოს როდის ეტყვი.
-არ ვიცი ან მეშინია. ეს თქვა და ტირილი დაიწყო.
-არ გინდა რა ნინ. არ იტირო. აუცილებლად უნდა გააგებინო. უფლება აქვს იცოდეს.
-არ მინდა აბორტია გაკეთება და არც ის მინდა შეტენვა გამომივიდეს.
-დამშვიდდი და მოვიფიწროთ ხვალრლ რამე.
-რაა ქენი იყიდე რამე.
-ამის თავი გაქვს ახლა?
-ფოტოები ჩამიყარე რა ცოტა ყურადღებას მაინც გადავიტან.
-ან ჩამო რა და ჩემი ტელეფონიც წამოაყილე.
-კარგი გავიქეცი და ცოტა გვიან შეგეხმიანები. მისი ტელეფონი მოვძებნე და ქვემოთ ჩავირბინე. გონება ისევ გამომერთო, მაგრამ აბელის ხმამ დამაბრუნა უკან.
-აღარ იტყვი რა ხდება.
-ააააა. ორსულ...
-ბავშვი გვეყოლება. სიხასულისგან შეყვირა.
-ჩვენ არა.
-აბა ვის??
-ნიკოლას.
-რაა?? მე თავი დავუქნიე და პიცის ნაჭერი ჩავკბიჩე. ცოტა გაკვირვებული იყო.
-გთხოვ არაფერი არ უთხრა რა. თვითონ ეტვის.
-არა არ ვეტყვი, მაგრამ...
-შენი აზრით როგორი რეაქცია ექნება? ნინომ თქმაც კი მეშინიაოო.
-კარგი კაცო მონსტრი კი არააა ეა ნიკოლა. რამ შეგაშინათ.
-ბავშვები თუ მაინც უყვარს?
-წესით კი. ვახ მემეგონა შენ იყავი ფეხმძიმედ.
-რა იყო გული გეტკინა?
-არა.
-იცოდე არაფერი წამოგცდეს თორემ მოგკლავ იცოდე.
-მე სხვა დამსჯელობითი ქმედებების მომხრე უფრო ვარ.
-რამეს ვუყუროთ არ გინდა? ფილმი სწრაფად მოვძებნე, აბელის კალთაში კარგად მოვთავსდი და ეკრანს მივაშტერდი, მაგრამ, ყურადღება ისევ ნინასკენ მქონდა....

ესეც ახალი თავი. დიდი არაა მაგრამ შემდეგი იქნება ბევრად დიდი. მოკლედ აუცილებლად გამაგებინეთ რას ფიქრობთ მადლობა ყველას :*



№1 სტუმარი ლიკ ლიკ

გამიკვირდა დღესაც რო დავინახე, აბა ველოდები ყოველდღე.... აბელის ბელს :-)

 


№2 სტუმარი სტუმარი ნატა

ძალიან მომწონს ეს ისტორია, კარგად წერ და არ გვალოდინო რაა)))) როდის დადებ ახალ თავს?

 


№3 სტუმარი სტუმარი nancho

საინტერესო ისტორია,კარგად წერთ,თხრობა კარგი გაქვთ,,.არ დააგვიანოთ.

 


№4  offline წევრი Nano Goduadze

ამ ისტორიაზე რო დაიწყე წერა იმ წამიდან ვგიჟდებოდი, მაგრამ რატომღაც შეწყვიტე წერა და აღარც მახსოვდა :((( გუშინ სიახლეებს ვათვალიერებდი და სახელი მეცნო :D თავიდან ბოლომდე მომიწია წაკითხვამ რო გამეხსენებია ისტორია ((( ასე ძაან ნუ დაიგვიანებ ხოლმე რა ((( მალე დადე ახალი თავი ❤

 


№5 სტუმარი Salo

Au dadet ra male

 


№6 სტუმარი სტუმარი ნინი

აუ რაკარგიაა. მალე დადე რა შემდეგი თავი

 


№7  offline მოდერი D-roni

ეს გიგი მაცემინა და ლიკას ადგილზე დამაყენა რო ცოტა ჭკუა მესწავლებინა ლიკას ადგილზე ისეზტებს ვუზავდი ვატირებდიიიიიიი
აბელი ძალიან საყვარელია , არც ნიკოლა მგონია მონსტრი აბელის თქმის არ იყოს , მგონიარომ გაუხარდება კიდეც , მეტი ლიკა და გიგი მინდა !
კარგი გოგო ხარ იმედია არ დაიგვიანებ ♥️

 


№8 სტუმარი თამო ბაბი ❤

მალე დადე რა ???? ძალიან მომეწონა და ერთღამეში წავიკითხე სულ ❣

 


№9  offline წევრი cool baby

ძალიან კარგია ველდები შემდეგ თავს <3

 


№10  offline წევრი triniti

Dzaliab momwons dges daviwye kitxva da moutmenlad veli axal tavs.mokled nervebi meshleba gigia tu rac qvia mag bichze rogori amazrzeni qmedebebi aqvs sakutari tavis pativiscemac dakarga erti eg bichi damisaje ra.vgijdebi anabelis da abelis wyvilze da ar daashoro es ori gaabanqlutebs istorias.rac sheexeba ninas da nikolas ganixardeba tu vavshvis gamo yvelaferi dalagdeba mattan da minda rom abelis urchi zmac gamoswordes da abelis mimart sheicvalos.saerto jamshi moxibluli var didi motminebit ar gamovirchevi imedia male iqneba axali tavii.shemiyvarda ukve sheni personajebi.

 


№11  offline წევრი ana_aneta

შემდეგი თავი დაიდება ოთხშაბათს საღამოს

 


№12 სტუმარი Salo

Au male Dade miyolebit

Au male Dade miyolebit

 


№13 სტუმარი სტუმარი ნინა

დღეს დადებ?

 


№14  offline წევრი khatia khatia

კაია დზააანნ
--------------------
we dont need makeup to look beatiful
კიკელა კიკელა

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent