-ტაეეე დამპირდი რომ სულ გეყვარები
-გპირდები მაგრამ შენც დამპირდი რომ არასდროს დამტოვებ
-გპირდები
-მიყვარხარა
-მეც ძალიაან

       *3 წლის შემდეგ*
დიდი დრო გავიდა რაც აქ არ ვყოფილვარ ჩემი მშობლების წყალობით ერთ მშვენიერ ღამეს გაუფრთხილებლად წამიყვანეს და მთელი 3 წელი სხვა ქვეყანაში ვცხოვრობდი
ვიხსენებ ყველა სასიამოვნო მოგონებას და სახიდან ღიმილი არ მშორდება

ჩემი ტაე მახსენდება როგორ ვერთობოდით ერთად და გვიყვარდა ერთმანეთი როგორ მინდა ვნახო და ძლიერად ჩავეხუტო ნეტა მასაც ისე ვენატრები როგორც მე მენატრება
დღეს სკოლაში საბუთები უნდა შევიტანო სკოლის ბოლო წელს სეულში გავივლი ამიტომ სკოლაში წავედი ჯერ ზარი არ დარეკილა  დერეფანში თითქოს ნაცნობი სახე დავინახე ძალიან გავდა თეჰიონს ახლოს მისვლა გადავწყვიტე



3 ბიჭს მიუახლოვდა მათან საკმაოდ ახლოს ვიყავი ამიტომ საუბარი გარკვევით მესმოდა



-ტაეეეეეეე - დაიყვირა ერთერთმა და თეჰიონს ძლიერად ჩაეხუტა



არ ვიცი იმ წამს რა ვიგრძენი მაგრამ მინდოდა ხელები მომეტვრია ამ ბიჭისთვის
-კარგი გამიშვი იუნგი - გავიგე თეჰიონის ხმა თითქოს არც შეცვლილა მისი ხმა მაგრამ ამდენი ხნის მერე ისევ მოსმენა ჩემში უცნაურ შეგრძნებებს იწვევს და მაჟრუილებს
ტაე სხვა ბიჭებს მიაუხლოვდა და ყველას გადაეხვია იმ ბიჭზე კი ხელი ქონდა ჩაჭიდებული



ვეღარ მოვითმინე და მათან მივედი
-გამარჯობა მე ჯონ ჯონგუკი ვარ ახალი მოსწავლე
- აჰ შენ გადმოდიხარ ანუ ჩვენს კლასში მე ჯონ ჰოსოკი ვარ ეს  კიმ სოკჯინ
კიმ თეჰიონი და მინ იუნგია - სათითაოდ გამაცნო ყველა ჰოსოკმა
აჰა ესიგი ამ ბიჭს იუნგი ქვია თეჰიონს გავხესე მის სახეზე ვერაფერს ამოიკითხავდი თითქოს უგრძნობი იყო ასეთი სერიოზული არასდროს მინახავს



-გამარჯობა თეჰიონ - იუნგისა და თეჰიონს შორის ჩავდექი და ხელები გაუშვეს ერთმანეთს
-გისმენ
-არ გახსოვარ?

-უნდა მახსოვდე?
-არვიცი ალბათ კი...
-ნამდვილად არ მახსოვხარ
-იქნებ -არ მაცალა სიტყვის დასრულება შებრუნდა და წავიდა თან მითხრა
-არანაირი იქნებ
გულის არეში საშინელი ტკივილი ვიგრძენი და ტირილი მინდოდა ბიჭებიც თეჰიონს გაყვნენ მე კი საპირფარეშოში შევედი და ტირილი დავიწყე მტკიოდა ძალიან მტკიოდა რადგან მე ის სულ მახსოვდა მან კი დამივიწყა შეცვლილია ჩემი მხიარული ბიჭი აღარა მასში

ცრემლები მოვიწმინდე და კლასში შევედი თეჰიონი უკვე კლასში იყო მაგრამ გაკვეთილი ჯერ არ დაწყებულა
არა ვერ ავიტან მის სიცივეს ჩემს მიმართ თავიდან შევაყვარებ თავს
შესვენების ზარი დაირეკა მთელი გაკვეთილი ვფიქრობდი რა გამეკეთებია მაგრამ აზრებს თავს ვერ ვუყრიდი
ჩემსკენ ვარდისფერ თმიანი ბიჭი წამოვიდა და ჩემს გვერდით დაჯდა
-ჰეეი - საყვარლად თქვა და საოცრად მიღიმოდა ადამიანები ასეთი საყვარლები თუ იყვნენ არ ვიცოდი (????????❤)
-ჰეი
-მე პაკ ჯიმინი ვარ - ისევ ისე მიღიმის და თვალები უბრწყნავს
-მე ჯონ ჯონგუქი სასიამოვნოა შენი გაცნობა
-ჩემთვისაც! მინდა ვიმეგობროთ და შეიძლება?
-რათქმაუნდა!-დაუფიქრებლად ვუპასუხე
-მაგარიაა - და ძლიერად მეხუტება
-კარგი გავიგუდე
-უიჰ ბოდიში გინდა სკოლას დაგათვალიერებინებ და აქაურ ბავშვებზე გეტყვი რაღაცებს - ჩაიხითხითა და მომღიმარე თვალებით გამომხედა
-კიი,მაინტერესებს აქაურობა -უეცრად დავინახე თეჰიონი როგორ გავიდა კლასიდან და მზერა მისკენ მივმართე ჯიმინმაც შეამჩნია და მითხრა
-ეს თეჰიონია ის და მისი მეგობრები სკოლაში ყველაზე ცნობილი ბიჭები არიან
-მართლა?
-კი თან თეჰიონი საშიში ტიპია
-რა რატო?
-რავი ასაე ამბობენ...თან ყველას მარტო სექსისთვის იყენებს მეც ვნახე ერთხელ
-რა ნახე? -გაკვირვებული მზერა ვესროლე
-გაკვეთილზე დამაგვიანდა და გოგოების საპირფარეშოსთან უნდა გამევლო როცა ძლიერი კვნესა გავიგე მაინტერესებდა ვინ იყო და დაველოდე როდის გამოვიდოდა თეჰიონი გამოვიდა ვითომც არაფერი ისეთი სიფათი ქონდა და კლასისკენ წამოვიდა ის გოგო 2 გაკვეთილი იჯდა მანდ ვერ დგებოდა და მერე მისმა მეგობრებმა სახლში წაიყვანეს
-სერიოზულად? - და ორივეს სიცილი აგვიტყდა მარა მოიცა რა მაცინებს ჩემი ტაე მღალატობს თან ერთან კი არა ყველასთან!!!
-მაგრამ შანსი გაქ გავიგე ბიჭებიც მოსწონსო - ჩამიღიმა და მხარი გამკრა
-ალბათ,და შენზე რას მეტყვი ვინ მოგწონს?
-მე მისი ძმაკაცი იუუუ... - კლაში იუნგი შემოდის
-ბავშვებო კალამი ჰოარ გაქვთ- ჯიმინი წამოხტა
-მე მაქ
-რვეული?
-მაქვს
-ბარემ დავალებაც დამიწერე
-კარგიი -ბედნიერებისაგან ბრწყინავდა ჯიმინი იუნგი კი სიცილს ძლივს იკავებდა
-სად ზიხარ?
-აი იქ - ფანჯარასთან მდგარ მერხზე მიანიშნა
-კარგია მანდ დაძინებას შევძლებ-მერხისკენ წავიდა და კომფორტულად მოთავსდა ჯიმინიც გვერდით მიუჯდა თვალები უბრწყინავდა და უაზროდი იღიმოდა
-დავალება რა გაქ?
-იგივე რაც თქვენ ერთი მასწავლებელი გვასწავლის
-და მოიცა შენ წინაწელს გამოცდებში მე-3 ადგილი არ აიღე?
-მერე?
-ნუ შენ...
-არ მეტყობა ვიცი მაგრამ ძალიან ჭკვიანი ვარ - თვალი ჩაუკრა ჯიმინს და ამ მოქმედებამ ჯიმინის პომიდორად გადაქცევას ხელი შეუწყო
-ჰოომ - ჩუმად მაგრამ იუნგისთვის გასაგებად თქვა
-საყვარელი ხარ - ჩაიღიმა და ჯიმინს მიაშტერდა
-მ..მადლობა - ძლივს თქვა ჯიმინმა და სახეზე ხელები აიფარა მერე ინგიმ თვალები დახუჭა და სიზმრების სამყაროში გადაეშვა ჯიმინი კი მისი დავალების წერას შეუდგა თან მზერას ინგისკენ აპარებდა რადგან ის ძალიან საყვარელი იყო ძილის დროს

ჯონგუქის POV

ჯიმინი ინგის გაყვა მისი მერხისკენ და საყვარლად ჟღურტულობდნე ნამდვილად კარგი წყვილი იქნება გავიგიქრე და კლასიდან გავედი ვნახე თეჰიონი როგორ შევიდა საპირფარეშოში და მეც შევყევი
-თეჰიონ
-შენ?
-ჰოო მეე
-რაგინდა
-მინდა გამიხსენო
-კარგი რა შეშვი ამ სისულელეს და პირდაპირ მითხარი რა გინდა - წასვლას აპირებდა მისკენ შევბრუნდი
-მოიცადე
-კარგი ასე ძაან თუ გინდა აქვე და ახლა და მერე თავი დამანებე -ჩემსკენ მოიწევდა მე კი უკან ვდგამდდი ნაბიჯებს
-არა შენ არასწორად გაიგე
-აბა რა გავიგე არასწორად? -უკვე ბოლიში ვიყავი ფანჯარათან და გზა აღარ იყო რომ უკან დამეხია ფანჯრის გვერდით კედელზე ხელი მიამბჯინა და სახე ახლოს მოიტანა სუნთქვას ვერ ვარეგულირებდი...
-თეჰიონ- ხმის კანკალით ვუთხარი და ხელები მკერდზე მივადე რომ გამეწია
-კარგი სურნელი გაქ - ტუჩზე ენა გადაიტარა და მიკბინა წამივიკვნესე დრო იხელთა და პირში ენა შემიცურა,კოცნას ნელ ნელა აღრმავებდა ვცდილობდი მომეშორებინა მაგრამ თან არ მინდოდა შეეწყვიტა კოცნის დროს ჩაიღიმა მერე ჩემს ტუჩებს მოშორდა და კისერს დაეწაფა
-აჰჰ.. გთხოვ გაჩერდი თეჰიონ - ყურადღებას არ მაქცევდა მინდოდა გაჩერებულიყო მე ის მიყვარს და არ მინდა წარმომიდგინოს როგორც იდიოტი ძუკნები რომლებსაც ყოველდღე ხმარობს
-ჩუუ....
-გაჩერდი!!- ვყვირი და ცრემლები ღაპაღუპით მომდის თეჰიონი ჩერდება თვალებეში მიყურებს და მეუბნება
-ცუდი ძუკნა ხარ - ტუჩზე ენა გადაიტარა და წავიდა

თეჰინის POV
მთხოვდა გავჩერებულიყავი მაგრამ არ ვუსმენდი
-გაჩერდი!!-დაიყვირა და თვალებიდან ცრემლები ჩამოცვივდა თვალებში ჩავხედე მის თვალებში შიშს და უაზარმაზარ ტკივილს ვკითხულობდი
-ცუდი ძუკნა ხარ- მინდა უფრო ეტკინოს და ისევე დაიტანჯოს როგორც მე ვიტანჯებოდი ტუჩზე ენა გადავიტარე და გარეთ გავედი ვერასდეოს ვაპატიებ იმ ყველაფერს რაც გამიკეთა

       *3 წლის წინ ერთი მშვრნიერი დილა:დდდ*
თეჰიონი ჯონგუქის სახლში შედის
-ბაჭიაა მოვედი სკოლაში წავიდეთ!! - კიბებზე ადის მთელი სისწრაფით და მისი ბაჭის ოთახში შედის
-ბაჭიავ სად ხარ?- ხმამაღლა ყვირის ფიქრობს რომ სახლშია მთელ სახლს ივლის და მერე ისევ ოთახში ადის ტანსაცმლის კარადას აღებს და შიგნით არაფერია
-სად წახვედი ბაჭიავ?! - მუხლები ეკეცება და ძირს  ეცემა ძლიერად ტირილს იწყებს თან მტკივნეულ ხმებს გამოსცემს საწოლზე ადის და ბალიშ ეხუტება მას ხომ მისი ბაჭიის სურნელი ასდის უფრო ძლიერად იწყებს ტირილს და ბოლოს ტირილში მიეძინება სწორედ ამ დღის მერე შეიცვალა კიმ თეჰიონი  თავიდან სჯეროდა რომ მისის ბაჭია მის პირობას არ დარღვევდა და არ მიატოვებდა მაგრამ ბოლოს გული გაუცივდა არავინ და არაფერი აღელვებდა ყველა შეიძულა ის ახლა უგულო არსება იყო რომელსაც ყველაფერი წართვეს რაც გაჩნდა მას მისთვის ყველაზე ძვირფასმა ადამიანმა უღალატა და მარტო დატოვა ამ უსასრულოდ მტკივნეულ სამყაროში და დაიფიცა რომ თუ როდესმე შეხვდებოდა მას ისევე ატკენა როგორც მას სტკიოდა და სამუდამოდ ანანებინებდა რომ დატოვა

ჯონგუქის POV

სადღაც 30 წუთსი შემდეგ თავი დავიმშვიდი ცრემლები მოვიწმინდე და გარეთ გავედი
-ოოო ეს ვინ გვყავს აქ
-უკაცრავად?-ჩემს წინ მდგომი მაღალი ბიჭი ავათვალიერე



და უნდა ვაღიარო ნამდვილად სექსუალურია
-ასეთი სექსიაულრი ბიჭები როდიდან გვყავს სკოლაში? - ჩაიღიმა და მომიახლოვდა
-მეე... ახალი მოსწავლე ვარ
-შესანიშნავია- ტუჩი გაილოკა უცბად მკაცრი ხმა მომესმა
-ნამჯუნ - ეს თეჰიონი იყო და თავი უცნაურად მშვიდად ვიგრძენი ტანისამოსი გამოუცვლია არ ვიცი როგორ და სად მაგრამ ისეთი სექსუალირი იყო რომ მზად ვიყავი აქვე გავეჟ... რა სისულელებზე ფიქრობ ჯონ ჯონგუქ?! კიდევ ერთხელ ავათვალიერე და მივხვდი რომ თუ კიდევ გავხედავდი მისი მზერთით მოვკვდებოდი



-თეჰიონ აქ რას აკეთებ?
-შენ გეძებ მალე წამოდი
-ოჰჰ კარგი
-ყველა გველოდება
-და შენ პატარა ბაჭიავ არ მოდიხარ?-შევამჩნიე როგორ გაუფაერთოვდა თვალები თეჰიონს
-მე? სად?
-სკოლის კონცერტია დღეს ნუთუ არ იცი?
-მე... კარგი წამოვალ!
-რას იზამ ნამჯუნ გამოატევ მაგ ადგილიდან შენს გასიებულ ტრაკს თუ ჯინს დავუძახო რო გამოგატიოს თან არც გამოგიცვლია !
-ოოოო რა შემეცი და მოვალ -თვალები ატრიალა და თეჰიონს გაყვა
მე კი ასე გაშტერებული დავრჩი საპირფარეშოს კარების წინ
-ჯონგუუუუუქ!!!-მესმის ყვირილის ხმა და იმ მხარეს ვიხედები ჩემსკენ ჯიმინი მორბის
-ჯიმინაააააა!!-მეც ვყვირი და მისკენ გავრბივარ და ორივე ძლიერად ვეხუტებით ერთმანეთს
-მომენატრე ქუქი
-მეც ჯიმინა
-ვაიმე რამდენი გეძებე სადიყავი
-ტუალეტში ვიყავი
-იქ რა გინდოდა?
-ვკვდებოდი ????
-აუუ რა მოგიყვეეეე
-გისმენ
-იუნგიმ საყვარელი ხარო
-რაო?
-საყვარელი ხარო
-ვაიმეე რა დებილია ეგ ისედაც ნათელია რამე უკეთესი ვერ გითხრა?
-ოჰჰ კაი ეხლა ნუ მარცხვნ -ლოყები გაუწითლდა
-კარგი ეგ არაფერი ქორწილზე უნდა ვიფიქროთ ახლა
-რა?
-არა რა ძაან ცოტა დრო დაგვრჩა უნდა მოვასწროთ ყველაფერი
-ვაიმე კაი ვსოო - სიცილისგან მუცელზე იკიდებს ჯიმინი ხელს და მეც ძლიერად ვიცინი
-კონცერტი ყოფილა დღეს
-ჰო არ მითქვამს?
-არა
-უი სულ დამავიწყდა იუნგიმ კულისების აიდი მომცა რო შევიდე და წყალი და საჭმელი მივუტანო
-უკვე წყვილივით ხართ
-მართლა? -ისევ გაწითლდა ჯიმინი და ლოუებზე ხელი მოიკიდა
-ვაიმე არ შემიძლიხარ
-რატო რა დავაშავე?
-სულელო ზედმეტად საყვარელი ხარ- ორივე ვიცინივართ და სკოლის დარბაზისკენ მივდივართ
-კარგი ეს რაღაცები მივუტანოთ და მერე სადაც გინდა იქ წაგიყვან -მხიარულად მიყურებს და ორივე კულისებისკენ მივდივართ

            *კულისებში*
-როგორ შეძლოტ ასე უბრალოდ წასვლა - გაცოფებული ღრიალებს ნამჯუნი
-აბა მე რა ვიცი - მშვიდად პასუხობს იუნგი
-თეჰიონ რამე მოიფიქრე
-შენ ხარ ლიდერი და განძრიე ერთი ადგილი და მოიფიქრებ რამეს
-ჯიინ შენს თავს ვფიცავარ შენს შვილიკოს გადავიმტვრევ მუხლზე
-დაწყნარდი ჩემს შვილს ხელი არ დაკარო - თეჰიონის წინ დგება ჯინი და გაბრაზებული უყურებს ნამჯუნს
-უკაცრავად - საუბარში ჩაეჭრა ჯიმინი
-თქვენ აქ რას აკეთებთ?-თვალები გაუფართოვდა თეჰიონს გაკვირვებისგან
-ისა ჩვენ...
-მე ვუთხარ-ჩვენსკენ მოდის იუნგი
-ჯიმინ?
-ჰოსოკ?
-ჯიმინ?
-ჰოსოკ?
-ეა ჯანდაბა- დაღლი თვალებს აცეცებს იუნგი
-ჯიმიინ
-ჰოსოოოკ-ერთმანეთიკსენ მირბიან და ძლიერად ეკვრიან ინგის თვალები ჩაუშავდა მათკენ მივიდა და ხელები გაშვებინა ერთმანეთზე
-რამდენი ხანია არ მინახიხარ
-არც მე
-მოიცა თქვენ ერთ კლასში არ ხართ?- გაკვირვებული კითხულობს იუნგი
-კი
-მერე 1 საათი არ იქნება გასული
-კლასში ყველაზე ახლოს მასთან ვარ კარგი ბიჭია- ამაყად ამბობს ჰოსოკი და ჯიმინს თავზე ხელს უსმევ
-ამ სიუვარულობანას თუ რაცა ჯობია იფიქროთ 2 მომღერალი საიდან მოვიყვანოთ მკაცრად ამბობს თეჰიონი
-მოიცათ ჯიმინი კარგად მღერის
-ნუუ მეე ისაა...-დაიმორცხვა ჯიმინი და თითების წვალება დაიწყო
-აბა რამე იმღერე - მათან ახლოს მივიდა ნამჯუნი
-კარგი- სიმღერის ნაწილი წაიმღერა ჯიმინმა და ყველა აღფრთოვანებული უყურებდა
-აყვანილიხარ-ამბობს ჯინი
-კიდევ ერთი შვილი?
-ვაიმეე რაიყო ისეთი ლქმაზი ვარ ცოტა შვილი როგორ მეყოლება - თავს ამაყად წევს და ნამჯუნის წინ საჯდომის ქნევით გადი
-საღამოს გაგახსენებ ყველაფერს-ეშმაკუურად ჩაიცინა ნაჯუნმა და ჯინი მიხვდა რომ ძალიან დაერხა;დდდ
-კარგი 1 წევრი გვყავს მეორე-კითხულობს ჯინი
-ბაჭიავ შენ არ მღერი?
-რაო?-წამოიყვირა ჯინმა -ვინა შე გათახსირებულო ბაჭია
-დამშვიდი პრინცესავ ესეც ჩვენი შვილია
-გაგებუტე
-შემირიგდები ნუღელავ-ახლა ისევ ჯონგუქს შეუბრუნდა ნამჯუნი
-ნუ მე რავი არვიცი არ მიცდია
-ჰოდა ცადე
-კარგი- სიმღერაში მთელი გრძნობები გამოხატა ჯონგუქმა და თან თეჰიონს მზერას არ აცილებდა ის გაღიზიანებული იდგა კულისებში შემდეგ კი მოულოდნელად სადღაც წავიდა
-ასეთი შესანიშნავი შესრულება დიდიხანია არ მომისმენია
-აყვანილი ხარ-ყვირის ჯინი
-ოჰჰჰ ღმერთო ბავთა თავშესაფარს გავხსნით ალბათ მალე-ყველას სიცილი აუტყდა
-ეს ტექსტია საკმაოდ ცნობილი სიმღერა წესით უნდა იცოდწთ მალე გავალთ სცენაზე მოხაზული ადგილები უნდა იმღეროთ-ფურცლებს გვაწვდის ნამჯუნი მე და ჯიმინს
-მე დაგეხმარები- იუნგი
-მადლობა
-შენთვის არ მითქვამს ჯიმინს ვუთხარი-ჯიმინი პომიდორს დაემსგავსა და ინგისკენ წავიდა
მე კი ასე მარტო ვიჯექი და ჩემს დროებს და ტექსტს ვიმახსოვრებდი ნეტა სად წავიდა თეჰიონი ნუთუ ასე ძალიან აღიზიანებს ჩემს სიახლოვეს ყოფნა რომ ამდენიხანი არ მოდის
კოონცერტი იწყებოდა და თეჰიონი არსად ჩანდა ბოლოს ნამჯუნმა დაურეკა
-სად ხარ?
მობილურიდან თეჰიონის ხმა გაისმა:კარებთან.
ყველა კარებს გავხედეთ და როგორც თქვა იქ იყო და როგორც ჩანს ახალი მოსული იყო
-კარგით ბავშვებო გავდივართ - ყველა სცენაზე გავიდა თავიდან ძალიან ვღელავდი მაგრამ მერე შევეჩვიე და საერთო ჯამში კონცერტმა მშვენივრად ჩაიარა
-აქიდან ყველა მივდივართ ბარშიი-დაიყვირა ჯინმა
-ჯინ რა მოწიე?-გაკვირვებული უყურებდა ჰოსოკი
-არაფერი მე ვიხდი ნუღელავთ
-მაშინ ბარში კი არა ჩვენს ადგილას წავიდეთ-თქვა იუნგიმ
-გენიოსი ხარ იუნგიი- გადაეხვია ჰოსეოკი იუნგის
-მომშორდი-დაუღრინა და სხეულიდან მოიშორა ჰოსოკი
-წავიდეთ რას ვუცდით დღეს უნდა დავლიოთ-ჯინი
-არა სიცხე გაქ- შუბლზე ხელს ადებს ნამჯუნი ჯინს
-კარგად ვარ საყვარელო ნუ ღელავ
ამ სიტყვებზე ყველამ „ოოო" და „აწწწ"ის ძახილი დაიწყო მერე ყველან იერთად წავედით „მათ ადგილას“ რაღაც უცნაური ადგილი იყო ბევრი კუპე იყო(მგონი ასე ქვია ოთახებივით როა და შიგნით რო შედიან ;დ იმედია გაიგებთ) ერთ ერთში შევედით და რაღაცები შევუკვეთეთ ჯინმა იმდეენი სასმელი იყიდა რომ არ ვიცოდით როგორ დაგველია ბევრი სმის მერე მოვიწყინეთ
-მოდი ვითამაშოთ-წამოიყვირა ჯიმინმა - თუ სიმართლეს არ იტყვით ან არ შეასრულებთ მოქმედებას 2 ჭიქა უნდა დალიოთ
-კარგი დავიწყოთ - ჰოსოკი
-ჯიმინ სთუმ? - ინგიმ ღიმილით გადახედა პატარა საყვარელ არსებას
-ამ... "მ"- ამის გაგონებაზე იუნგის სახეზე ეშმაკურმა ღიმილმა გადაურბინა
-მაკოცე
-რააა?-ხმის კაკნკალით და პომიდვრის სახით გახედა იუნგის ჯიმინმა
-კონკრეტულად ტუჩებში - კი მართალი ხართ იუნგიმ ბევრი დალია იმაზე მეტი ვიდრე საჭირო იყო არც ჯიმინს დაულევია ცოტა იუნგისთან მივიდა და ფრთხილად შეახო ტუჩები უკან გაწევა ცადა მარა ვინ აცადა ინგიმ მის ქვევით მოაქცია ტუჩზე უკბინა ჯიმინმა პატარაზე წამოიკვნესა ამით ისარგრბლა და ენა შეუცურა პირში და ვნებიანად კოცნა დაუწყო
-უკაცრავად ჰომ არ დაგავიწყდით?-წამოიყვირა თეჰიონმა
წყვილი უცნაურად შეიშმუშნა და ადგილებზე დაბრუნდნენ
-კარგით ქუქუ სთუმ- წამოიჩურჩულა ჯიმინმა ჯერ კიდევ წითელი იყო და ცდილობდა თავი ისე დაეჭირა ვითომ არაფერიო
-ს
-შენი პირველი და ბოლო სიყვარულის სახელი
-რა?
-მიდი დროზე
-ანუ ის ჩემ პირველი იყო და ბოლოც - საშინლად გავწითლდი არ ვიცოდი როგორ მეთქვა რომ ის თეჰიონი იყო- ჯანდაბა დავლევ -წამოვიყვირე და ჭიქა ავიღე
-მოიცა რატო?- გაკვირვებული მიყურებს ჯინი
-ანუ მე ისა -სიტყვებს ვერ ვაბამდი ერთმანეთს
-როგორ ვერხვდები ის აქ არის - ამბოსბ საკუთარ თავში დარწმუნებული ნამჯუნი
-კარგი მაშინ დალიე - ჭიქები მომაწოდა ჰოსოკმა ეს ჩემთვის ნამდვილად ზედმეტი იყო მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა სწრაფათ ჩავცალე 2 ჭიქა და თეჰიონს გავხედე ის კი უემოციოდ მიყურებდა კიდევ რამდენიმე ჭიქაც და დარწმუნებული ვარ თავზე კონტროლს დავკარაგავდი თამაში გავაგრძელეთ ნამჯუნმა ჯინს სიყვარული აუხსნა იუნგიმ თქვა რომ გეი იყო რაც არავის აკვირვებდა ჰოსოკმა თავის შეყვარებულზე თქვა რამაც ბიჭების აშკარა გაოცება გამოიწვია
-მე მეგონა გეი იყავი- თქვა იუნგიმ გავკირვებულმა
-არა იუნგი კი არ ვარ !
-შენ ახლა - დაბღვერილმა  გამაფრხიელებელი ტონით გახედა ჰოსოკს
-კარგით თეჰიონ რატო არ თამაშობ?
-უაზრობა
-მიდი რა ითამაშე
თეჰიონის POV
თამაშობდნენ და სისულელებზე საუბრობდნენ მე კი უბრალოდ ვსვამდი მაგრამ იმდენი არ დამილევია რიმ აზროვნება არ შემძლებოდა თამაში მთხოვეს მაგრამ ნამდვილად არ მინდოდა
-ტაე - სიცილით მოხოხვას ჩემსკენ ჯონგუქი რა ჯანდაბა სჭირს ზედმეტი დალია რა იდიოტია
-რა გინდა?
-შენ-და კალთაში ჩამიხტა იქ დაჯდა სადაც არ უნდა დამჯდარიყო და ცუდად გამოძრავდა ყველა გაშტერებული გვიყურებდა
-ადექი!
-რატო დამივიწყე ტაეე მე სულ მიყვარდი შენ არაფერი არ იცი მე მენატრებოდი
-ნუ გამამეორებინებ ადექი
-არა არა არა არა!!!!!
-ბაჭია თუ არ ადგები აქვე - მოიცა ეს რა ვთქვი
-ანუ გახსოვარ არა? რატო მომატყუე?
-არ ხარ ღირსი მახსოვდე
-ტაე მიყვარხარ
-მე აღარ ყველაფერი შენი ბრალია დაიმახსოვრე - გადმოვაგდე ჩემი ფეხებიდან და გარეთ გავედი საშინლად ვიყავი და პირდაპირ სახლში წავედი

ბავშვებთან ავტორის POV
ყველა გაკვირვებული და დასევდიანებული უყურებდა ჯონგუქს რომელიც გამწარებული ტიროდა
-ჯობია დავიშალოთ -თქვა ნამჯუნმა
-მართალო ხარ - იუნგი
-იუნგი ჯიმინ დღეს ჩემთან წმაოდით სახლამდე ვერ მიაღწევთ და ნამჯუნ ჯონგუქს შენ გაბარებ გაუფრთხილდი ჩვენს პატარას
-აუცილებლად - და ჯინს ვნებიანად აკოცა.
ჯინი იუნგი და ჯიმინი წავიდნენ მათ ნამჯუნი და ჯონგუკიც გაყვნენ ნამჯუნი უნცროს ამშვიდებდა
-გინდა გითხრა რაღაცეები თეჰიონზე
-კი-ჩუმად ჩაჩურჩულა ჯონგუქმა და ნამჯუნს გახედა
-2 წელია ვიცნობ როგორც ვიცი სულ ასეთი ცივი არ იყო იშვიათად თუ დაინახავ მომღიმარს დაა მით უმეტეს ნამდვილად ბედნიერს ერთხელ მომიყვა ბიჭზე რომელიც ძალიან უყვარდა მითხა რომ მან უთქმელად მიატოვა და მის შესანარჩუნებლად ვერაფერი გაკეთა თავიდან თავს აბრალებდა ცუდი ვიყავი და მაგიტომ დამტოვაო მაგრამ მერე თითქოს ყელაფერი დაივიწყდა და მის თვალებში მხოლოდ სიბნელეს ვხედავდი იმ დღეს რო გადმოხვედი ჩემთან მოვიდა ცუდად იყო მითხრა რომ ის დაბრუნდა და იცოდა რომ ისევ ატკენდა თუ დაუახლოვდებოდა უნდოდა მისგან შორს ყოფნა თავიდან ვერ მივხვდი ვინ იყო მერე შენ გნახე საპირფარეშოსთან ვიფიქრე ეს იქნებათქო რადგან სკოლაში ადრე არასდროს მინახიხარ მისგან ვიცოდი რომ ბაჭიას გეძახდა და სწორედ მაგირომ მოგმართავდი ასე და ყოველ ჯერზე ვაკვირდებოდი მის რეაქციას ის კი ისეთი იყო როგორსაც მე ვფიქრობდი მას ისევ უყვარხარ მაგრამ არ აღიარებს ამას თუ გინდა დაიბრუნო იბრძოლე მისთვის დანახე რომ გიყვარს
-მე ის არ მიმიტოვებია...
-რას გულისხმობ?
-მე ძალით წამიყვანეს ქყვეყნიდან და ვერ შევძელი ამ დროის მანძილზე უკან დაბრუნება მე ყოველთვის მიყვარდა და არასდროს დამივიწყებია მან არც კი იცის თუ რაოდენ დიდი და ძლიერია ჩემი გრძნობები - ქუქი ისევ ტირილს იწყებს ნამჯუნი ეხვევა და ამ საუბარში უკვე მისულან ქუქის სახლთან ნამჯუნს დაემშვიდობა მადლობა გადაუხადა და სახლში შევიდა
ნამჯუნ POV
ეჰ ნამჯუნ ნამჯუნ რამდენი რამე თქვი ნეტა თუ იქნრბია ერთად ნამდვილად კარგი წყვილი იქნებოდა...
ქუქუის POV
სახლში შევედი მახსოვდა რომ კარები დაკეტილი მქონდა გასაღები თავის ადგილას არ იდო და კარი ღია იყო შიგნით შევედი და ერთ ადგილას გავშეშდი
-შენ?
ქუქუის POV

სახლში შევედი მახსოვდა რომ კარები დაკეტილი მქონდა გასაღები თავის ადგილას არ იდო და კარი ღია იყო შიგნით შევედი და ერთ ადგილას გავშეშდი

-შენ?

-ხო მე - ამბობს და მიახლოვდება

-აქ რა გინდა?

-ჰომ არ შეგეშინდა ბაჭიავ?

-თეჰიონ... აქ როგორ შემოხვედი?

-გარეთ ყვავილში გედო გასაღები სულ მასე აკეთებდი

-კი მაგრამ რა გინდა აქ?

-გაბრაზებული ვარ და სასჯელი უნდა ავასრულო

-რას გულისხმობ?


თეჰიონის POV

სახლში მივედი ვერ მოვისვენე ვიცოდი სად ცხოვრობდა ამიტომ მასთან სახლში წავედი ჯერ არ მოსულა კარის გვერდით მაღალი ყვავილი იდიო რა იდოტია ყვაილთან მივედი და გასაღები ავიღე რომელიც მასში იყო ჩამალულუ სულ ასე აკეთებდა რადგაბ ტარება ეზარება სახლში შევედი ყველაფერი ისე იყო როგორც მე ვფიქრობდი განსაკუთრებული არაფერი ფანჯრიდან გავიხედე ის და ნამჯუნი მოდიოდნენ და რაღაცაზე საუბრობდნენ ჩაეხუტა... თავში სისხლი ამივარდა რატო ჩაეხუტა? ისევ იდიოტია რატო ეხუტება ნაამჯუნს? ან რაში მადარდებს საერთოდ? სახლში შემოვიდა გაუკვირდა მე კი იმ ჩახუტება გამაბრაზა მაგრამ რა მნიშვნრლობა აქვს მაინც გავჟიმავდი დღეს

-შენ? - შეშინებული და ზედმწტად გაკვირვებული მიყურებს

-ხო მე - და მივუახლოვდი

-აქ რა გინდა?

-ჰომ არ შეგეშინდა ბაჭიავ?

-თეჰიონ... აქ როგორ შემოხვედი?

-გარეთ ყვავილში გედო გასაღები სულ მასე აკეთებდი

-კი მაგრამ რა გინდა აქ?

-გაბრაზებული ვარ და სასჯელი უნდა ავასრულო- ისე გავჟიმავ ვერ გაინძრევა
-რას გულისხმობ?

-ოთახში შედი და დამელოდე

-რატომ?

-ზედმეტი კითხვები გაქვს- ოთახში შევიდა

ავტორის POV

ქუქი ოთახში შევიდა და შეშინებული ელოდებოდა თეჰიონს იცოდა რომ რაღაც ცუდი მოხვდებოდა მაგრამ ცდილობდა სიმშვიდე შეენარჩუნებინა თეჰიონიც შემოვიდა სახეზე ეშმაკური ღიმილი დასთამაშებდა

-ბაჭიავ დღეს რა გინდოდა გამახსენე?

-მე..

-ჩემს პენისზე დაჯდომა მოგეწონა არა?

-მე...-თეჰიონი მის პატარა ბაჭიას მიუახლოვდა საწოლზე გაწვინა პერანგი შეუხსნა და ლავიწზე კბენა და წოვა დაუწყო ქუქი წინაღმდეგობას არ უწვედა და დაბალ ბგერებს გამოსცემდა როგორ მოსწონდა და ენატრეებოდა თეჰიონს ეს სურნელი უნდოდა მთელი სხეულით შეგრძნო მისი პატარა ბაჭია პერანგი გახადა შარვალიც მიაყოლა და თავის მაისურიც გადაიძრო ქუქიმ ვეღარ მოითმინა და თეჰინის ტუჩრბის შეგრძნობა დაიწყო თავიდან დომინანტობდა მაგრამ თეჰიონი რა თეჰიონია ვინმეს დომინანტობა დაუთმოს და წააგო ბრძოლა ბაჭიამ თავისი მამიკოს წინაღმდეგ

-აჰჰ.... ტაეე მინდიხარ-კვნესით ძლივს ამბობს ქუქი

-ისე ფეხზე ვერ ადგებეი

-მიდი მამიკო - კვნესოდა და ზურგზე ებღაუჭებოდა თეჰიონს

-ზედმეტად ვიწრო ხარ - ორი თითი შეუცურა ანუსში და მის გაფართოებას შეუდგა რასაც ქუქის ხმამაღალი კვნესა მოყვა

-აჰჰჰ... მამიკო შენი დიდი ბიჭი მინდა

-მოითმინე ბაჭიავ - როდესაც გაფართოებას მორჩა სწრაფად შევიდა ქუქიში და ჯერ ნელი ბიძგებით დაიწყო

-გთხოოვვ სწრაფად!!

-როგორი მოუთმენელი ხარ -თეჰიონმა ბიძგებს მოუმატა რასაც ქუქის განუწყვეტელი კვნესა მოჰყვა მის ყურთან ეს აგიჟრბდა თეჰიონს და ბიძგებს უფრო და და უფრო უმატებდა ბოლოს ორივემ გათავა და ერთმანეთის გვერდიგევრდ დაღლილები დაესვენენ

-მიყვარხარ ტაე- თეჰინი ჩუმად იყო არ იცოდა რა ეპასუხა ის მას ძულდა მაგრამ ამავდროულად ხვდებოდა რომ ისევ გრძნობდა რაღაცსა მისდამი
დილით თავის ტკივილმა გამაოღვიძა ქუქი თვალები გახილა თუ არა თეჰიონის შიშველი სხეული დაინახა შეშინდა მაგრამ არაფერი მოუმოქმედებია გაუნძრევლად იწვა და მალევე თვალებიდან ცხელი ცრემლები წამოუვიდა ყველაფერი ახსოვდა რაც ღამით მოხვდა თეჰიონმა ის ძუკნასავით გამოიყენა და არც კი შეწინაღმდეგა პირიქით
გული საშინლად სტკიოდა რადგან არ უნდოდა ეს ყველაფერი ასე მომხდარიყო თეჰიონს ქუქის დაბალ ბგერებზე გამოეღვიძა რომლესაც ტირილის დროს გამოსცემდა თბილად უყურებდა ფიქრობდა რა მშვენიერი იყო მისი ბაჭია... მაგრამ უცბად მიხვდა რაც გაიფიქრა სასწრაფოდ ადგა საწოლიდან
-კარგად ბაჭიავ - ცალყბად ჩაიცინა და ტანსაცმლი მალევე ჩაიცვა
-თეჰიონ ეს რატომ გაკეთე?
-შენ თვითონ გინდოდა
-აქ რატომ მოხვედი?
-ზედმეტ კითხვებს სვამ უბრალოდ ვინმეს გაჟიმვა მომინდა და ბოლოს შენ გნახე და აქ მოვედი
-მე...
-ჩუუ ნუ ღელავ გუშინ ნამდვილად კარგი იყავი ძუკნავ
-მე არ ვარ ძუკნა!
-გუშინდელზე კარგად დაფიქრდი თორე "მამიკო" გაბრაზდება- ჩაიცინა და სახლიდან გავიდა ქუქს ჯერ ვერ გაურკვევია რა გაეკეთებინა და გაუნძრევლად იწვა საწოლზე თეჰინომა კი სახლში წასვლა გადაწყვიტა

თეჰინის POV
სახლში შევედი კარი ღია დამხვდა ეს მხოლოდ ესრთს ნიშნავს
-აქ რა გინდა ნამჯუნ?
-როგორ მიხვდი რომ აქ ვიყავი?
-სერიოზულად? კარს ღიას არასდეოს ვტოვებ - ვერ ვიტან როცა ასეთ სისულელებს მეკითხება
-ჰოო კარგი
-პორდაპირ საქმეზე გადადი
-გუშინ სად იყავი?
-ერთ ძუკნასთან
-ჯონგუქთან იყავი?
-ჰო- მაცივრიდან წყალი გამოვიღე და მოსვსვი
-ვიცი რომ გიყვარს-ამის გაგონებაზე პირში დაგროვებული წყალი გადმოვასხი და სიცილი ამიტყდა
-მის მიმართ არაფერს ვგრძნობ სუძულვილის გარდა უკვე აღარფერს ამის გარდა
-თეჰინ ჰომ იცი სიძულვილიდან სუყვარულამდე ერთი ნაბიჯიაო?
-და როდის მერე გჯერა ასეთი სისულელეების?
-იმის მერე რაც მივხვდი თავს იტყუებ
-ვიტყუებ?
-ჰო შენც კარგად იცი რომ გიყვარს
-ნამჯუნ წადი
-რა?
-წადი ჩემი სახლიდან- მშვიდად ვუთხარი
-მაგდებ?
-მინდა რომ წახვიდე
-კარგი კარგი როგორც გენებოთ ბათტონო კიმ თეჰიონ
-ნუ მაღიზიანებ ნამჯუნ უბრლაოდ ცოტახნით დახვიე ჩემი სახლიდან!-ზედმეტად აგრესიულად გამომივიდა ესე არ უნდა მეთქვა მაგრამ ვერაფერს ვიზამ ნაჯუნის თვალებში უდიდესი წყენა წავიკითხე არაფერი მითხრა უბრალოდ სახლიდან გავიდა ვინანე რაც ვთქვი მაგრამ არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა სწრაფად ჩავეშვი დივანში და იმაზე ფიქრი დავიწყე თუ რა გამეკეთებინა

ნამჯუნის POV
თეჰიონის სახლიდან პირდაპირ ჰოსეოკთან წავედი
-ცეხენოოო
-რა ჯანდაბა ძაან ადრე ჰო არ არის?
-რომელი საათია?
-მე რავიცი
-მაშინ რა იცი რო ადრეა?
-იმიტომ რო მეძინა
-მერე რა რო გეძინა იქნებ არ არია ადრე
-ვაიმეე კაიიი რახდება?
-უნდა დამეხმარო გეგმა მაქ თეჰიონთან და ჯონგუქთან დაკავშირებით
-აბა გისმენ
*რაღაც დროსი გასვლის შემდეგ*
-თუ მცემს მერე მე გცემ შენ
-ოჰჰ რაიყო გეშინია?
-არა რისი უნდა მეშინოდეს
-ჰოდა მაშინ წამო დღეს 12ზე მივდივართ სკოლაში
-რომელი საათია?
-მე რავიცი
-აბა რა იცი რო არ დავაგვიანეთ?
-აუუუ კაი არ გავაგრძელოთ თორე მერე მართლა დავაგვიანებთ-(პ.ს კიდე კაი მიხვდნენ თორე ამათ უაზრო მსჯელობას დროზე რა გაუძლებდა ;დდ ვიცი რო ხუმრობები არ გამომდის დამინდეთ ???? მაგრამ მაინც შევეცდაე თქვენი გახალისება ❤იმედია გამომივიდა)
-11 საათი ყოფილა
-კაი დროზე ჩაიცვი საცვლებით ჰო არ წამოხვალ სკოლაში
-ჰოო კაი დამელოდე
-ნელა ფეხი არაფერს წამოკრა
-ნელა ჯინმა არ გაგიგოს გუშინ სად იყავი-სიცილი აუტყდა ჰოსოკს ამ დროს ჯინი შემოვიდა სახლში
-აბა სად იყავი? - თვალებიდან ცეცხლებს აფრქვევდა ჯინი მაგრამ მაინც მშვიდად საუბრობდა
-მე ისაა
-გისმენ ნამჯუნ
-მაპატიე საყვარელო ჰოსოკთან ერთად პორნოს ვუყურებდი კინოთეტრში
-ვაიმეე არ მომეკარო
-შეუძლებელს ითხოვ
-არა წავედი!
-სად? -ნამჯუნმა ხელ მოკოდა ხელზე ჯინს და მისკენ მიზიდა
-სკოლაში
-პატარავ ჰომ არ დაგავიწყდა ვინ არის შენი მამიკო
-მე...- ჯინი გაწითლდა და არ იცოდა რა გეკეთებინა მიუხედავად დიდიხნის ურთიერთიბისა მაინც სრცხვენოდა ნამჯუნის მკლავებში ყოფნა რაც ნამჯუნს აგიჟებდა და უფრო უყვარდებოდა მისი პატარა
-მითხარი ვისი ხარ?
-მარტო შენი ვარ ახლა გამიშვი
-არა მინდიხარ
-სირცხვილია ნამჯუნ აქ პატარაცა
-სულაც არ ვარ პატარა და წამოდით დავაგვიანებთ სკოლაში ღამით დაკავდით ამ ყველაფრით-მყუდროება დაურღვია წყვილს ჰოსოკმა
-ოო ყველაფერს როგორ აფუჭებ-დაუღრინა ნამჯუნმა
-ჯიინ მამა მიყვირის-აფერისტულად აეფარა ჰოსოკი ჯინს
-ნუ უყვირი ბავშ და წამოდი მართლა ვაგვიანებთ
სახლიდან გავიდნენ და სკოლის გზას გაუყვნენ რადგან ახლოს იყო სკოლა ფეხით გადაწყვიტეს წასვლა

*სკოლაში*
-ჰოსოკ ჰომ იცი რა უნდა გაკეთო?
-კი
-შესანიშნავია - ბოროტულად ჩაიღიმა ნამჯუნმა
ყველა ერთად შეიკრიბა ჯიმინი და იუნგი თითქოს უკვე ერთად იყვნენ და ჩუმად ჟღურტულებდნენ თეჰიონმა ნამჯუნს უთხრა რომ ზედმეტი მოუვიდა და ბოდიშ იხიდიდა და მანაც აპატია მაგრამ მერე რაღაც უცნაური მოხდა
-ბაჭიავ -დაიძახა ჰოსოკმ
-რ..რაა? - გაკვირვებული უყურებდა ქუქი ჰოსოკს

თეჰინოს POV
-ბაჭიავ - ჰოსოკი ჯონგუქისკენ წავიდა
-რა?-გაკვირვებული უყურებდა ქუქი რას აკეთებს ჰოსკი? ბაჭია?
-დღეს საღამოს გამომყევი სადმე რამე მივირთვათ
-მე? -რა სულეია მის წინ დგას და კიდე ეკითხება მეო-.- რათქმაუნდა არ გაყვება
-ჰო
-რავი კი- რა ჯანდაბა თქვა ახლა უნდა გუშინდელი გავუმეორო ისე დავსჯი რომ ახლა მართლა ვერ ადგება ფეხზე
-კარგია მიდი გამიღიმე ისე ბაჭიას რო გავხარ რა გიხდება- ქუქმაც არ დაყოვნა და მაშინვე გაუღიმე ეს ძუკნა ჰოსოკს ეფლიტავება თუ რას აკეთებს რა ჰგონია
-ჰოსოკ დღეს არ სცალია - ვერ მოვითმინე
-რატომ თეჰიონ?
-საქმე გვაქვს რამე პრობლემა?
-კი გუშინ გადაგდე და ახლა კი საქმე გაქვს?
-ეგ შენი საქმე არა
-არა ჩემი საქმე რადგან პირველი დღიდან მომწონს- შეუძლებელია მას ის არ მოეწონებოდა ან რატომ უნდა მოსწონებოდა მაგრამ რაც არ უნდა მოხვდეს ვერ მივცემ უფლებას ჩემს ბაჭიას გაეკაროს
-ის მე მეკუთნის იცოდე კიდევ ერთხელ თუ დაუძახებ ბაჭიას კბილებს გადაგაყლაპებ
-მხოლოდ მუქარა შეგიძლია
-გინდა ვცადოდოთ?-საყელოზე მოვუჭირე და სახე ახლოს მივუტანე ნამჯუნი და ჯონგუქი მოვიდა და ხელი გამაშვებინა სიბრაზეს ვერ ვიტევდი ჩემში როგორ გაბედა

ნამჯუნის POV
რაც მინდოდა ვნახე შესანიშნავი შესრულება იყო ჰოსოკ ნამდვილად ზე ნიჭიერი ხარ შენზე კარგი ადამიანი არ არსებობს ამ ქვეყანაზე ნამდვილი მზე ხარ რომელიც სულ ანათებს შენზე კარგად არავინ ცეკვავს და მღერის ძალიან მიყვარხარ... მოიცათ მოიცთ ეს ნამჯუნს არ უფიქრია;დდ მომინდა ჩემი მზე მედიდებია????❤ ბოდიშით
*რელობა*
ჰოსოკის შერულების შემდეგ მივხვდი რომ თეჰიონს ჯონგუქი ნამდვილად უყვარდა და მალე ამას გაიგებს კიდეც რადგან პირველი ნაბიჯი გადავადგმევინეთ ეჭვიანობა ჰოსოკს თვალი ჩავუკარი გაიღიმა ჯინს ყურში რაღაც ჩაჩურჩულა და წავიდა

ჯონგუქის POV
თეჰინო ჰოსოკს საყელოში წვდა მე და ნამჯუნმა გავაშველეთ ნამჯუნმა უცნაურად ჩაუკრა თავლი ჰოსოკს და მზეც მალე წავიდა (;დდ) რატომ გაკეთა ეს თეჰიონმა? ნუთუ რაც გუშინ ნამჯუნმა მითხრა მართალია? ან იქნებ უნდა რო მის სიყვარულში დამჯეროს და მერე მატკინოს მაგრამ სიყვარული ჩემთვის არც დაუნახებია ისევ ჩემი გამოყნება უნდა ამას კი აღარ დავუშვებ...
ჰოსოკთან ჩხუბის შემდეგ ყველა დაიშალა ჯონგუქმა თეჰიონს სევდიანი თვალებით ახედა და საკლასო ოთახისკენ დაიძრა თეჰიონი სკოლის კორიდორის ცენტრში იდგა და არ იცოდა რა გაეკეთებინა არ ნანობდა რაც გაკეთა ფიქრობდა რომ ჰოსოკი ღირსი იყო რომ ეცემა მაგრამ რატო იმას ვერ ხვდებოდა უფრო ზუსტად არ უნდოდა სცოდნოდა ბოლოს სკოლიდან გავიდა უნდოდა ცოტახნით ყველაფერს ჩამოშორებოდა გაკვეთილების შემდეგ ჯონგუქი სახლში წავიდა ის დღეები თეჰიონი და ქუქი ერთმანეთს თავს არიდებდნენ ქუქს ეშინოდა რომ გამოიყენებდა ხოლო თეჰიონს სავარაუდო გრძნობების ეშინოდა ერთი კვირის შემდეგ თეჰიონმა დაინახა ქუქი და ჰოსოკი ერთად როგორ სეირნობდნენ
ქუქის POV
-სერიოზულად? -ხმამაღლა ვიცნოდი და მხარზე ხელს ვურტყამდი ჰოსკს
-ჰოდა და მერე ნამჯუნი მოვიდა ჩემთან და მითხრა : კარგი ნამუშევარია გაფასებ აი ზუსტად ისე როგორც მამები აკეთებნ - მიბაძა ნამჯუნს ჰოსოკმა ამაზე ქუქმა უფრო ძლიერად დაიწყო სიცილი
-ანუ ყველაფერი იმისთვის რომ თეჰიონი გაგებრზებინათ?
-ჰო- სიცილით წარმოთქვა და ბიჭს მხიარული სახით შეჰყურებდა
-ისე მართლა წავიდეთ სადმე
-კარგი სადც გინდა მე ვიხდი იცოდე
-ეგრე არ გამოვა
-მეწყინება...-უცბად დასწვდიანდა ჰოსოკი და თითქოს ღრუბლები გამუქდა და როგორც იტყვიან მზემ მოიწყინა ზუსტად იგოვე სიტვაცია იყო მაგრამ მალევე შეცვალა ჰოსოკის ხასიათის მიხედვით
-კარგი ჰო კარგი
-ჰოდა მასე;დ
კაფეში წავედით და ფანჯარასთან დავსხედით მალევე თეჰიონი შემოვიდა

თეჰიონის POV
ვხედავდი როგორ მისეირნობდნენ და ხითხითებდნენ საშინლად ვიეჭვიანე ჰო ვაღიარებ მე ის ისევ მიყვარს მაგრან არვიცი ვფიქრობ ჩემი ქცევების გამო გაუქრა ჩემდამი გრძნობები და ახალა ჰოსოკი უყვარს ძალიან დაახლოვდნე და ეს სასტიკად მაცოფებს უკან გავყევი კაფეში შევიდნენ რათმქაუნდა მეც შევყევი (ამაზე უცბად გამახსენდა "გოგო შევიდა კაფეში მე არ შევედი კაფეში" ????????) ქუქიმ გაკვირვებულმა გამომხედა ისე მოვიქეცი თითქოს არ შემიმჩნევია და ისინი სულ არ მაინტერესებდა მათგან ოდნავ მოშორებით დავჯექი იქ საიდანაც ყველაზე კარგად დავინახვდი 15 წუთის მანძილზე ვაკვირდებოდი და ყველა მის მოძრაობას ვადევნებდი თავს ქუქი ზედმეტად დასუსტებული და მოთენთილი მომეჩვენა წამოდგნენ და კაფიდან გადიოდნენ როდესაც

ავტორის POV
ხალხი ერთ ადგილას იყო მოხვეული და ორი მამაკაცის გამაყრუებელი ხმა ისმოდა ჰოსოკს ხელში ქუქი ეჭირა რომელსაც უეცრად გული წაუვიდა ჰოლო თეჰიონი ბრბოს არღვევდა
-გამატერეთ! გამიშვით! -ყვიროდა და წრეში შედიოდა
ჰოსოკმა ყველას უთხრა რომ გაწეულიყვნენ თეჰიონი მას მიავრდა და ქუქი ხელბიდან გამგლიჯა კარებისკენ გაქანა და მანქანაში ფრთხილად ჩასვა ჰოსოკი მას უკან გაყვა სასწრაფოდ საავადმყოფოში წავიდნენ

თეჰიონის POV
როდესაც დავინახე თუ როგორ დაეცა ქუქი უგონოდ თითქოს ყველაფერი დაინგრა მაშინვე მისკენ გავიქეცი მალევე შვეაღწიე რბოში და ხელში ავიტაცე ჰოსოკი უკან მომყვებოდა რა დაემართა ასე უეცრად მხოლოდ ეს კითხვა მიტრიალებდა თავში და მაშინვე სავადმყოფოში წავედი მისვლისას საკაცე გამოტანეს და ზედ ქუქი დაწვინეს უკან გავყევით ექიმა შეამოწმა და გვითხრა რომ ანალიზები უნდა ჩაეტარებინა და ამ ყველაფერს რაღაც დრო დასჭირდებოდა და გარეთ უნდა დავლოდებოდით კედელს ავეკარი და ნელა ჩამოვსრიალდი საშილად ვგრძნობდი თავს რა მოხვდება თუ რამე დაემართება სულ ახლახან გავცნობიერე რომ მიყვარს ის კი ცუდადა იქნებ ჩემს გამო დაემართა რამე ან თავს რამე დაუშავა არა სისულელებზე ფიქრი უნდა შევწყვიტო ჩემი ბაჭია ძალიან ძლიერია და დეპრესია არაფერს დააკლებდა
ჰოსოკს გავხედე ისიც ღელავდა ტელეფონზე ვიღაცას ელაპარაკებოდა ალბათ ბიჭებს და მალევ ისნიც გამოჩნდნე მათი გამოჩენიდან 1 საათში კი ექიმი გამოვიდა პალატიდან

ავტორის POV
კარიდორში სიჩუმე სუფევდა ყველა ექიმს უყურებდა და ანალიზის პასუხებს მოუთმენლად ელოდა თითქოს უკვე ხვდებოდნენ რომ რაღაც რიგზე არ იყო რადგან ექიმს სახე დასევდიანებოდა
ექიმი:სამწუხაროა ბიჭუნას ძალიან ცოტა დარჩა
თეჰიონი: რას გულისხმობთ მგონი არასწორად გავიგე - ყველაფერი სწორად ესმოდა თეჰიონს მაგრამ ამის დაჯერება არ უნდოდა მისთვის დრო გაჩერდა და გული ნაწილებად ექცა მთელი სხეული უცახცახებდა
ექიმი:ნემისმიერ დროს შეიძლება გარდაიცალოს ამიომ აგრძნობინეთ თავი ბედნიერად-
ჯიმინა ტირილი დაიწყო იუნგიმ კი ის გულში ჩაიკრა არავინ იცოდა რა ეთქცა ყველა დუმდა და უდიდეს ტკივილს განიცდიდა
თეჰინო: თავიდან ჩატარეთ ანალიზები ეს შეუძლებელია! ის სულ ახლახან დამიბრუნდა ვერ დამტოვებს გესმით?! - ყვიროდა თეჰინო და ვერც კი შეამჩნია რომ ცრემლები მოსდიოდა
ექიმი:მაპატიეთ ჩვენ ვერაფერს შევძლებთ
თეჰიონს უნდიდა იმ წამს მიწა გასკდომოდა და ეს ყველაფერი არ გაეგო ყოფილიყო თავიდანვე ქუქისთან ერთად ბედნიერი და ალაბათ ეს ყველაფერი ასე არ მოხვდებოდა ამაზე ფიქრობდა მუხლები მოეკეცა და ძირს ძილერად დაეცა არ უცდია ემოციების დამალვა მას არაფერი აღელვებდა ახალა და მთელ ხმაზე დაიღრიალა უნდოდა ეს ტკივილი მოშორებოდა და გულზე ძლიერად იჭერდა ხელს ცრემლები უფრო და უფრო სწრაფად იკვლვევდნენ გზას მის სახეზე ბიჭები მასთან მივიდნენ და დამშვიდებას ცდილობდნენ მაგრამ ახლა მას ვერავინ დაამშვიდებდა გარდა ერთი ადამინისა და სწლრედ მაშინ გაიღო პალატის კარი და შიგნიდან ქუქი გამოვიდა
ქუქი:თეჰიონ რა გატირებს?
თეჰინო მასთან მივიდა და ძლიერად მოეხვია თან ჩურჩულებდა "არ დამტოვო მაპატიე ყველაფერი ჩემი ბრალია"
ექიმა ქუქს ანალიზის პასუხები გაუწოდა თვალიდან ცრემლი ჩამოუგორდა შემდეგ გაიღიმა თეჰიონს უფრო ძლიერად მიეკრა და უთხრა
-მე ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები და შენს მფარველ ანგელოზად გადავიქცევი
-მიყვარხარ-ჩუმად ყურში ჩასჩურჩულა თეჰიონმა მის პატატა ბაჭიას ეს სიტყვები პასუხს არც დაელოდა ხელში აიტაცა და სავადმყოფოდან გაიყვანა მისი გაჩერება არავის უცდია რადგან ყველამ იცოდა რომ ასე უკეთესი იქნებოდა
ლაბორატორიაში მაღალი მამაკაცი დგას და უცნაურ აბში მოთავსებულ ბიჭს უყურებს 6 წელი გავიდა რაც ჯონგუქი გარდაიცვალა თეჰიონმა მისი სხეული შეინახა და მთელი არსებით მეცნიერებასა და მედიცინაში გადაეშვა ამ დროის მანძილზე მან ბევრი რამ შეისწავლა და უამრავი რამ გამოიგონა ყველაფერს აკეთებდა მისი ერთადერთი მიზნისთვის მას სურდა ქუქი გადაერჩინა ანუ ის გაეცოცხლებინა
ნამდვილად ბევრს მიაღწია რადგან კორეში საუკეთესო მეცნიერად აღიარეს
თეჰიონი წამოდგა და ბიჭის სხეულს მიუახლოვდა ფრთხილად დაიხარა მისკენ და კაპსულას ზუსტად იმ ადგილას შეხო ტუჩებით სადც ქუქის ტუჩები იყი

-აუცილებლად დაგაბრუნებ
ალბათ გაინტერესებთ ამ დროის მანძილზე რა ხდებოდა? როდესაც სავადმყოფოში ყველა შეიკრიბა და გაიგეს ქუქის გარდაცვალების ამბავი თითქოს ბუნებამაც ტკივილი განიცადა და ძლიერი წვიმა დაიწყო
ნამჯუნი თეჰიონთან მივიდა რომელსაც არანაირი ემოსცია არ აღბეჭვდოდა სახეზე რომ გენახათ იტყოდით ქუქისთან ერთად მოკვდაო
-თეჰიონ...-აცრემლიანებულმა ნამჯუნმა სევდიანად მიმართა თეჰიონს-ის ახლა უკეთეს ადგილასა თავს ნუ იტანჯავ
-ნამჯუნ შემეშვი - მკაცრად უპასუხა თეჰიონა
-მისმინე- რაღაცის თქმას აპირებდა ნამჯუნი მაგრამ თეჰიონის მკაცრმა ხმამ გაჩუმა
-არ მაინტერესებს- ნამჯუნი წამოდგა იცოდა ახლა ვერაფერს გაკეთებდა თეჰიონის წამოდგა და ექიმის კაბინეტში შევიდა მასთან რაღაცაზე დაიწყო საუბარი ნამჯუნმა მას ყური დაუგდო ანიტერესებდა რას განიხილავდა ექიმთან
-არა ეს შწუძლებელია-თქვა ექიმა აღელვებული ხმით
-რამდენი გინდათ?
-ჩვენ არ ვკყიდებით!-მკაცრად თქვა ექიმა
-უბრალოდ გამატანეთ სხეული ჩაწერეთ გარდაცვლილად არა საჭირო მორგვში წაყვანა მე წავიყვან!!-დაიღრიალა თეჰიონმა
-სერ რაში გჭირდებათ მისი სხეული?
-ეს არ არის შენი საქმე თუ არ გამატანთ ძალით წავიღებ
-კარგით მაგრამ საიდუმლოდ უნდა დარჩეს
-აუცილებლად!
ნამჯუნი შოკში იყო არ იცოდა რითი აეხსნა თეჰიონის საქციელი მაგრამ ყველაფერს მაშინ მიუხვდა როდესაც მეცნიერების და მედიცინის შესწავალ დაიწყო მან ბიჭებს უთხრა თუ რას აპირებდა თეჰიონი ბიჭებიც სევდნიანად ადევნებდნე ყველა მის მიღწევას და ყვრლა მის მოქმედებას და ეშინოდათ რომ ეს ყველაფერი მას გაგიჟებდა...

*ახლანდელი დრო*
ინგიმ გადაწყვიტა თეჰიონი მოენახულებინა და ჯინს დაურეკა ის და ჯიმინი კი უკვე დიდიხანია ერთად ცხოვრობენ
-ჯინ
-რახდება იუნგი ჰო კარგადა ყველაფერი? - შეშინებულმა გამოსძახა ტელეფონიდან ჯინმა
-არა არაფერი
-უკვე ვნერვიულობდი შენ უბრალოდ არასდროს მირეკავ
-არც ახლა ვრეკავ წავიდეთ თეჰიონი ვნახოთ
-ბოლოს 1 თვის წინ ვნახეთ-ტელფონს მიაუხლოვდა ჯიმინი და შემთხვევით ან განძრახ???? მისი ხელი ნაკუნის პენის მოხვდა
-აჰ... ჯიმინ ნუ ცანცარებ -ამოიკნავა იუნგიმ და გრძელ მაისურში ნახევრად შიშველი ბიწი ათვალიერა
-ბოდიში არ მინდოდა
-ისედაც ისე გამოიყურები რომ...- საუბარში ჯინი ჩაერთო
-მეც აქ ვარ ვააახ
-ბოდიში
-ნამჯუნს გავაღვიძებ და ჰოსოკს დავურეკავ
-კარგი 1 საათში თეჰიონთან იყავით
-კარგი
ბიჭები მალევე მოემზადნენ და ზუსტად 1 საათში 5ივე თეჰიონის სახლის კარებთან იდგა კარზე ჰოსოკმა დაკაკუნა და დაელოდა როდის გაღებდა ვინმე კარს მაგრამ არავინ აპირებდა გაღებას კიდევ ერთცელ მაგრამ ახლა უფრო ხმამაღლა სცადა ისწვ არაფერი
-იქნებ რამე დაემართა?- ნერვოულად გადაცედა ყველას ჯინმა
ნამჯუნი:უბრალოდ კარი გავაღოთ
იუნგი:და კარს ღია დატოვებდა?
ნამჯუნი:კარს არადროს კეტავს - კარის სახელური ჩამოწია და მართლაც კარი გაიღო და ყველა შიგნით შევიდა ჯიმინმა უცნაური განთება შეამჩნია და ბიჭებს სარდაფისკენ ანიშნა სადაც წესით თეჰიონის ლაბორატორია ყველა გაოცებული უყურებდა თეჰიონს რომლის წინაც სრულიად ჯამრთელი ქუქი იდგა და უცნაურად აცეცებდა თვალებს
თეჰიონი:აქ რას აკეთებთ?
ჯიმინი: ქუქ... - თვალებიდან ცრემლები წამოუვიდა და ბედნიერი გადეხვია ბიჭს,ბიჭი კი გაკვირვებული უყურებდა ჯიმინს
-ვინ ხარ?-წარმოთქვა და ბიჭისგან თავი განითავისუფლა
-შენ არ გახსოვს?
-რა?-ისევ გაკვირვებული უყურებდა მააინვე ყველამ თეჰიონს გახედა და მისგან ახსნა განმარტებას ელოდა.

*3 საათსი წინ*
-აუცილებლად გადაგარჩენ- თქვა თეჰიონმა და უცნაური აბი გახსნა ბიჭკს ფერგასულ კანს შეხო ლოყაზე მოეფერა და შემდეგ ლურჯ ტუჩზე თითი გადაუსვა
როგორ უნდოდა რომ მის გეგმას წარმატებით ჩაეარა
ქუქი რაღაც აპარატს მაერთა და ვენაში რამოდენიმე წამალი შეუყვანა და ჩამოჯდა ელოდებოდა შედეგს
მალე ბიჭის გამოძდავება შეამჩნია თვალებიდან ცრემლებმა იფეთქა მალე ბიჭმა თვალები გახილა და წამოდგომა დაპირა ამ ყველაფერს კი მოშორებით მდგარი თეჰიონი უყურებდა ბიჭი წამოდგა უკვე ვეღარ ითმენდა თეჰიონმა ის გულში ჩაიკრა და ისევ იგრძნო მისი თბილი სხეული და სიამოვნება იფეთქა მასში უკან გაიწია კარგად დათვალიერა ის და უეცრად სწრაფი მოძრაობით დააცხრა მის ტუჩებს ცდილობდა ფრთხილად ეკოცნა მაგრამ ეს ვერ შეძლო და ტუჩძე ძლიერად უკბინა ბიჭმა მისგან თავი განითავისუფლა და გაკვირვებულა შეხედა
-ვინ ხარ?- თეჰიონი შოკში იყო ყურებს ვერ უჯერებდა რაღაც არასწორად წავიდა მას ყველაფერი უნდა ცოდნოდა
-არ გახსოვარ?
-არა
-მე...- სიტყვის დასრულება ვერ შეძლო რადგან მისი მეგობრები დაინახა რომლებიც ახლახან ჩამოვიდნენ ლაბორატორიაში

-ყველაფერი ასე მოხვდა- დასრულა თეჰიონმა მოყოლა იმის შესახებ თუ როგორ გააცოცხლა ქუქი
-მაგრამ არაფერი არ ახსოვს- თქვა ჯიმინმა სწვდიანად და იუნგის მიეხუტა
-ეს მხოლოდ ერთს ნიშნავს რაღაც პრეპარატის არასწორი დოზა გამოვიყენე-თეჰიონი
-ესეიგი მკვდარი ვიყავი და გამაცოცხლე? - გაკვირვებული უყურებდა ყველაა ქუქი
-კი-ჩვეულებრივი ტონით უთხრა თეჰიონმა ქუქი მასთან ახლოს მივიდა
-და რატომ?
-რას ნიშმავს რატომ?
-რატომ გამაცოცხლებ ვინ ვარ შენთვის?
-ჩვენ ერთად ვიყავით და ერთმანეთი გვიყვარდა შენ ცხოვრება გინდოდა სიყვარული გინდოდა!-ყვირილი დაიწყო თეჰიონმა-რას ნიშმავს რატომ? იმიტომ გაგაცოცხლე რომ ძალიან მიყვარხარ და მინდა ჩემთან იყო
-მე არა
-რა?-ყველა გაკვივრებული უყურებდა ქუქს
-ჰო არ მინდა შენთან ყოფნა ვინ ხარ საერთოდ? არც გიცნობ მე...
-შენ?
-მე... არ მახსოვს ვინ ვარ?
-ჰაჰ სასაცილოა - ირონიულად ჩაიცინა თეჰიონმა
-იცით რა ჩვენ წავალთ - თქვა ჯინმა და ყველას კარისკენ უბიძგა- შერიგდით და არ გამაბრაზოთ
თეჰიონი და ქუქი უყურებდნენ თუ როგორ მიდიოდნენ ბიჭები შემდეგ თეჰიონმა ქუქის ხელი მოკიდა და მისკენ მიიზიდა
-მისმინე
-გისმენ-მკაცრად მიუგო ქუქმა
-ნუ მიწვევ ისედაც ძალიან მენატრებოდი და პირველივე დღეს ნუ გამარჭობინებ შენს საჯდმში - ქუქუმ იგრძნო ბიჭია ამდგარი და უკან დაიხია
-გარყვნილო იდიოტო
-ჩაიცვი რამე - ქუქიმ მხოლოდ ახლა შეამჩნიოა რომ საცვლის ამარა იყო და მაშინვე გადაიცვა მაისური რომელიც იქვე იდო საკმაოდ დიდი აღმოჩნდა რო შეგეხედათ პატარა ბავშვს  მიამგვანებდით რომელიც გააბრაზეს და ლოყები აუწითლდა
-ვინ ვარ?
-ნუ ღელავ მალე გაუხსენებ - თეჰიონი რაღაცას წერდა და შწმდეგ სითხეებს ერთმანეთში ურევდა
-როდის?
-როცა დრო მოვა
-დრო როდის მოვა?
-მაშინ როცა საჭიროა
-საჭირო როდიასა? -თეჰიონს მეტი აღარ შეძლო
-მოკეტე თორე დაგაძინებ სამუდამოდ!
-თუ ჩემი ისევ დაძინება გინდოდა მაშინ რაღატო გამაღვიძე?
-სულელი ხარ უბრალოდ იქ დაწექი და ცოტახნით დაიძინე -ქუქიც დამორჩილა საწოლზე დაწვა და მალევე ჩაეძინა თეჰიონი საწოლს მიუახლოვდა და ლოყაზე ფრხილად მოეფერა
-როგორ მომენატრე ბაჭიავ ნეტა იცოდე- სევდანარევი ხმათ თქვა- არ შემიძლია ზედმეტი სიყვარული დაგანახო რადგან მეშინია ძალიან ნეშინაი - წამოდგა და ისევ საქმეს შეუდგა მან ჰო არ იცოდა იმის შესახებ რომ ქუქის არ ეძინა და უბრალოდ თამაშობდა
ღამჯს 4 საათი იყო თეჰიონი ისევ მუშაობდა ქუქიმ გამოიღვიძა
-თეჰიონ...-ამის გაგონებაზე თეჰიონს ჟრუანტელმა დაუარა 
-გახსოვარ?
-არა უბრალოდ შენს ხალათზე წერია
-აჰჰ ჯანდაბა
-საიძინე
-არა საქმე მაქ
-თუ არ დაიძნებ საღად ვერ იაზროვნებ
-მხოლდო 1 საწოლო მაქ
-მერე რა მოდი აქ დაწექი
-გინდა რომ შენთან დავწვე
-ჰო
თეჰინი ფიქრობდა რა გეკეთებინა  მას ეშინოდა მასთან სიახლოვის მაგრამ ამავდროულად ეს საშინლად უნდოდა ახლაც ჩაესმოდა მისი სიტყვები "მე არმინდა" არ უნდოდა მისთვის ისევ ტკივილი მიეყენებინა
-დროზე მოდი დაწექი-ქუქიმ მბრძანებლჯრი ტონით უთხრა თეჰინმა მაოსური გაიხადა და ქუქი გაშტეებული აკვირებოდა მის კუნთებს და პრესებს შარვალიც გაძრო და მზერა მის პენისზე შეაჩერა რომელიც უზარმახარი იყო ნერწყვი ხმამაღლა გადაყლაბა თეჰინმა ყველაფერი შეამჩნია საწოლს მიახლოვდა და ჩაწვა
ქუქი გადაწითლდა თეჰიონა კი ის თავის დიდი მკლავებში მოიქცია და ძლიერად ჩაიხუტა თან ხარბად ისუნთქავდა მის სურნელს
-მენატრებოდი
-ვიცი
-მიყვარხარ
-ეგეც ვიცი
-მაგრამ შენ არა
-ეგ აღარ ვიცი- ქუქი მისკენ შებრუნდა და თეჰიონის ტუჩებს მიაშტერდა მერე ფრთხილად გაწია მისკენ სახე და მათი ტუჩები შეაერთა თეჰიონი კოცნაში აყვა და დომინანტობაც მოიპოვა მის ზევით მოექცა და უფრო ვნებიანდა დაუწყო კოცნა ქუქმა არ იცოდა ამას რატომ აკეთრბადა უბრალოდ ძალიან უნდოდა თეჰიონი შეეგრძნო
-თეჰიონ...-ამოიკვნესა ბიჭმა როცა თეჰიონმა მას ლავიწებზე უბინა
-მაპატიე დღეს არა - გვერიდთ მიუწვა და ძლიერად ჩაიკრა გულიში
-როდესმე მითქვამს რომ საშინელი ადამიანი ხარ?
-არა
-ჰოდა იცოდე
დილით ბიჭები ზარის ხმამ გაღვიძა პირველი თეჰიონმა წამოყო თავი და კარისკენ წავიდა
უკან ქუქი აედევნა თეჰიონმა კატები გაღო და ჯინი და ნამჯუნი დაინახა
-იცი რომელი საათია? -კითხა თეჰიონმა გაღიზიამებული ხმით
-სალაპარაკო გვაქ-ჯინმა უკვე იცოდა თუ რაზე უნდა ელაპარაკათ ქუქს ხელი ჩაჭიდა და უთხრა
-წამო უნდა გელაოარაკო - სხვა ოთახში გავიდნენ
-ნამჯუნ რახდება?
-აქ შევძლებთ საუბარს?
-არა წამოდი- კაბინეტში შევიდნენ და ერთმანეთის პირისპირ დახვდნენ
-როგორ გაკეთე ეს?
-უკვე მოგიყევით სხვასასხვა ხსნარები...-ნამჯუნმა არ დაასრულებინა
-თეჰიონ რამდენი?
-2
-2 წელი მიეცი?
-არა დამრჩა
-მოიცა შენ რა
-ბევრჯერ ჩავატარე ცდა და ყოველ ჯერზე ჩემკ სიცოცხლის ნაწილს ვაძლევდი
-მას ეამდენი აქვს?
-არ ვიცი ჩემი აპარატი ვერ ადგენა
-ეს არ უნდა გაგეკეთებინა მას არც კი ახსოვხარ
-ნამჯუნ...
-რა ნამჯუნ თეჰიონ?!- ხელკ ძლიერად დარტყა მაგიდას-ქუქის სიკვდილი ძლივს გადავიტანეთ და ახლა კი შენ...- თვალები აუცრემლიანდა ნამჯუნს
-მაპატიე ჰიონგ
-არა არ გაპატიებ
-ვიცი რომ მაპატიებ
-ახლა რას აპორებ?
-დავტკბები იმ დროით რაც დამრჩა
-არ ეტყვი?
-არა არ მინდა როცა მოვკვდები თავი დაიდანაშაულოს
-სიყვარულმა დაგაბრვა სრულიად დაბრმავდი
-ეს მე არ მაწუხებს
-საერთოდ არ გიფიქრია ჩვენზე?
-კი ჩემი თანხები სახლები ყველაფერი რაც გამჩნია უკვე გავანაწილე ყველას რაღაც გხვდებათ
-სულელი ხარ ხო? გონია ეს სისულელები შენს თავს აგვინაზღაურებს? არ მჭირდება არაფერი არაფერს არ ავიღებ
-ეს ჩემი თხოვნა მინდა ჩემი შენაგროვი ტანხებით ბედნიერები და უზრუველები იყოთ თან ქუქის გაუფრთხილდეთ
-როცა გახსენდება და ყველაფერს გაიგებს
-ვერ და არ გიგებს იმედია ხვდები რასაც ვგულისხმობ
-ვერ შეგპირდები რომ არაფერს ვეტყვი
-ეს აუცილებელაი
-მე ასე არ ვფიქრობ- ნამჯუნი წამოდგა და კაბინეტიდან გავიდა გზაში ჯინი ნახა რომელიც მასთან სწრაფი ნაბიჯებით მიდიოდა
-რა თქვა? -ჩუმად ცაჩურჩუალ რომ ქუქის არ გაეგო
-სახლში მოგიყვეიბი
-კარგი- ორივე სევდიანი გავიდა სახლიდან ქუქი თეჰიონთან მივიდა
-რა მოხვდა?
-არაფერი პატარავ ჩაიცვი გავისეირნოთ
-კარგი - ქუქიმ თეჰიონის კარადა გამოაღო და რაღაც ტანსაცმელები აირჩია მალევე გამოეწყო და დაენახა
-ჩემს ტანსაცმელებში შესანიშნავად გამოიყურები - თეჰიონმა ჩაუღიმა და ხელი გადახვია
-მე ყველაფერს ვუხდები
-რაო ჯინმა?
-ჰმმ... არაფერი
*ცოტახნის წინ ჯინთან და ქუქთან*
-მოიცა რა?-გაკვირვებული ეკითხება ჯინი
-ჰო გეუბნები ასე აღგრძნებული მიმაგდო
-ნამდვილი სატანა
-გეთანხმები
-არ აპატიო შემდეგზე არ მისცე
-თქმა ადვილია მაგრამ იმ წამს ძალიან მინდოდა
-უნდა გაუძლო ზოგჯერ ნამჯუნი მეუბნება "დღეს არა პატარავ" და იცი რას ვაკეთებ მის წინ სექსულაურად ვიქცევი და მხეცივით მეცამეა ხოლმე ნამდვილი მონსტრია
-ნეტა თეჰინო როგორია საწოლში
-ეგ ადრე ნამჯუნზე უარესი მონსტრი იყო უნდა გემახა გოგიებს და ბიჭებსაც რაებს უშვებოდა ვერ დგებოდნე
-მართლა?
-კი
-ცოტა შემეშინდა
-ნუ გეშინია შენ არ გატკენს
-იმედია

*"ახლანდელობა";დდდ"
ქუქია POV
-მართლა არაფრზე ისაუბრეთ-რვებულმა მკითხა
-შენთვის არაფერია საინტერესო -თავი დავიძვრინე და თა. ინტერესი მკლავდა რამხელა ქონდა (ნწ ნწ ნწ ;დდდ სულ გავაფუჭე ბავშვი) თავლი ძისრს ჩავაპარე და მაშინევე შეამჩნია
-ახლაც ზედმეტად მოუთმენელი ხარ
-რა?რას გულისხმობ? მე არ ვუყურებდი შენს... ააააა დანამანებე თავი-კარებში გავრდი მარა უეცრად ვიღაცის ხელი ვიგრძენი
-საით პატარავ?
-სასეირნოდ
-გადავიფიქრე-ბოროტულად ჩაიღიმა და მის თვალებში ძლიერ ვნებას ვკიტხულიბდი როგორ გადაიქცა 2 წამში მონსრად როცა ძალიან სერიოზული "ფროფესორი" მეგონაა
-არა წვაიდეთ
-აღარ მინდა -მისკენ მიმწია და აი მაშინ მივხვდი რომ ძალიან დამერხა მცმხეცივით დაეწაფა ჩემს ტუჩებს და ძლიერად მკბენდა პირშკ ენა შემისრიალადა და კოცნას აღრმავებდა მეც შეძლებისდაგავრად ვეხმატებიდი  მაღლა ამწია და წელზე შემოვხვიე ფეხები თან დაბალ ხმაზე ბგერბს გამოვცემდი
(18+)
ავტორის POV
თეჰინმა ქუქი ოთახში შეიყვანა და საწოლზე მძიმედ დანარხა მის ზევით მოექცა და ყელს დაეწადა ძლიერად წოვდა მის ნაზ კანს და სილურჯებს უტოვებდა ქუქი კი მის ყოველ შეხევბაზე ჩუმად კვნესოდა

-აჰჰჰ თეჰიონ
-მჰ...
-სწრაფად ნუ მაწვალებ
-მოითმინე პატარავ
თეჰიონი ყელიდან ძირს იწევდა და სცელ კოცნებს უტოვებდა ზოგ ადგილას კი ახალ ნისმას უტოვებდა შარვალი გახადა და ქუქის პატარას ხელით წაეთამაშა
საცვალიც გახადა და ენა გადატარა შემდეგ ფრთხილად ჩაიდო პირში თავიდნა ნელა შემდეგ კი მოძრაობა ასწრაფა ქუქი მაღალ ბგერბეს ჰამოსცემდა საბოლოდ კი თეჰიონის პირში გაათავა თეჰინმა სპრემა გადაყლაპა და შარვალი გაიძრო მისი ამდგარი გამაგრებული კი სწრაფი მოძრაობით შეუდო ქუქის რასაც მისი ძლიერი კვნესა მოყვა ქუქი თეჰიონს ზურგზე ფრჩხილებით ხაჭნიდა თეჰიონი კი ნელ ნელა უფრო და უფრო სწრაფად მოძრაობდა მასის ოთახში ისევ მხოლოდ საწოლის და ორი ადამინისნ კვნესის ხმა ისმოდა
-იუნგიიიიი
-რაიყო ბლიად რა გაყვირებს?-თავი წამოყო საწოლიდან იუნგიმ
-არ მაინტერესებს ახლავე აეთრიე კლუბში მივდივართ
-რატო?
-მე და ჰოსოკმა ასე გადავწყვიტეთ
-არა დაწექი დაიძინე
-ვიკივებ
-მიდი
-აააააააააააააა-ყვირილი დაიწყო ჯიმინმა იუნგი წამოხტა და ტუჩებზე ეცა რომ გაეჩუმებინა
-ჯანდაბა კარგი
-ურაა მიყვარხარ იუნგი
-პატარა ბავშვივით იქცევი
-ჩემს მამიკოსთან კი -ჰაეროვანი კოცნა გაუგზავანა საწოლიდან ადგა და სააბაზანოში საჯდომის ქნევით შევიდა

*1 საათის შემდეგ*
ჯიმინი და ჰოსოკი გაუფრთხილებლად შევიდნენ თეჰიონის სახლში მათ უკან მობეზრებული სახით მოყვევოდა იუნგი ბიჭები საძინებელის შევიდნენ
ჯიმინი:თეჰიონ აეგდე!-თეჰიონს არ გაკვირვებია მაგრამ ქუქი შოკში ჩავარდა და საბანი მთლიანად თვითონ მოიხვია და თეჰიონი ახლა შიშველი იყო ყველას წინაშე მაგრამ წარბიც არ შეურხევია იუნგიმ ჯიმინს თვალებზე ცელი აფარა
-ქუქიი-თეჰიონმა მკაცრად გასძახა მანაც საბანი გადაფარა
-ოჰჰჰ ძმაა ახლა ვხვდები რა ემართებოდათ შენთან სექსის მერე ბიჭებს და გოგოებს
-იუნგი გამიშვი მილონჯერ მინახავს მისი სასქესო ორგანო
-საიდან?
-ჩვენ დიდიხნის მეგობრები ვართ ჰომ არ დაგავიწყდა?
-მოკეტეთ მეძინება-თქვა თეჰიონმა და თვალები დახუჭა მას კი ზემოდან ჯიმინი დახტა
-ჰომ იცი რაც უნდა გაკეთო-სიცილით უთხრა
-იუნგი წაიღე ეს არსება მალე გამოვალ -იუნგიმ ჯიმინი ტომარასავით შემოიკიდა და მისაღებში გავიდა მას ჰოსკისც გაყვა 10 წუთში ქუქი და თეჰიონიც გამოვიდნენ და დივანში ჩაეშვნენ
-აბა რა ხდება?
-კლუბში მივდივართ-თქვა ჰოსოკმა
-დილით?
-არა მანამდე სხვაგან უნდა გავიაროთ
-შენი შეყვარებულიც მოდის-თქვა ინტერესით იუნგიმ
-კი პრობლემა ჰოარ გექნებათ?
-არა უბრალოდ მაინტერესებს ვინა
-ჰოდა ნახავ
-მშია-თქვა ქუქიმ და მუცელზე ხელი გადაისვა
-მაშინ ჯერ სადმე საჭმელად წავიდეთ - ჯიმინი
-ნამჯუნს და ჯინს არ დაუძახეთ?
-ატრაქციონებზე არიან იქ გველოდებინა-ჰოსოკი
-ჰოდა დროზე წავუდეთ-ჯიმინი
5ივე გარეთ გავიდა და თეჰიონის მანქანაში ჩასხდნენ მალევე მივიდნენ ატეაქციონებთან ყველაზე ახლოს მდებარე პიცერიაში სადაც ჯინი და ნამჯუნი დახვდათ რამოდენიმე პიცა შეუკვეთეს და ატრაქციონებზე წავიდნენ
-ჰოსოკ აბა სადა შენი შეყვარებული? - დამცინავად კითხა იუნგიმ
-აი იქ -უთხრა და გოგოსკენ ანიშნა რომელიც მათკენ მოდიოდა გოგო საშუალო სიმაღლის იყო ყავისფერი თმები და კარგი ფორმები ქონდა
-ჰეიი პატარავ - მისკენ წავიდა ჰოსოკი გოგო ძლიერად ჩაეხუტა ჰოსოკს და ბიჭებს მიესალმა იუნგი დადუმდა მას ჰომ ეგონა რომ ჰოსოკს შეყვარებული არ ყავდა.
ჯიმინის და ქუქის გამო თითქმის ყველა ატრაქციონზე ისხდნენ მხოლოდ ბოლო ატრაქციონ დარჩათ "ამერიკული გორები" ჰოსოკმა უარი თქვა დაჯდომაზე რადგან უკვე ძალიან დაიღალა და ეშინოდა მისი შეყვარებულიც რომელსაც სუნმი ერქვა მასთან დარჩა.
თეჰიონი და ქუქი როგორც ყოველთვის ერთად ისხდნენ უკვე საბოლო წერილს მიუახლოვდა და უნდა დაეშვნენ როდესაც ქუქიმ რაღაც თქვა ფიქრობდა რომ თეჰიონი ვერ გაიგებდა მაგრამ გაიგო
-თეჰიონ მიყვარხარ
-მეც-ჩუმად ამოიბუტბუტა თეჰიონმა და სახეზე აშკარა სიამოვნება დაეტყო ატარაქციონიდან გამოსვლის შემდეგ არცერთს არაფერი უთქვამს და პირდაპირ კლუბში წავიდნენ როცა შიგნით შევიდნენ თითქოს მოენატრა თეჰიონს აქაურობა გართობა და ცუდ ბიჭად ყოფნა თავისუფალ ადგილას დასხდნენ სასურველი სასმელი შეუკვეთეს ქუქის და ჯიმინს მალევე მოეკიდა ნამჯუნმა და ჯინმა იჩხუბეს
-ჰომ იცი რომ ჩემს გარდა არავისთან გამოგივა-უთხრა მკაცრად ნამჯუნმა ჯინს
-აჰჰ მართალ?
-დიახაც
-მაგასაც ვნახავთ-ჯინი წამოდგა და ბარისკენ წავიდა და მაღალ სკამზე დაჯდა სასმელი შეუკვეთა და სექსუალურად დაიწყო სმა მალევე მის გვერდით ვიღაც ბიჭი დადგა და ცეკვა შესთავაზა ისიც დაეთანხმა და ისეთ ადგილად დაუწყო ცეკვა სადაც ნამჯუნი კარგად დაინახავდა კი მის დანახვაზე ქუქი და ჯიმინჯ წამოხტა და ცეკვა დაიწყეს ხალხს შეერივნენ და ცეკვავდნენ ნამჯუნი კი ჯინს აკვირდებოდა ბიჭმა მის საჯდომზე ხელი ასრიალა და ძლიერად მოუჭირა ნამჯუნს თავლები ჩაუმუქდა და ხელებსა და სახეზე გაბრაზებისაგან  გამოწვეუ სისხლძარღვებს ჩვეულებრივად დაინახავდი წამოდგა და ჯინს მიუახლოვდა ბიჭს ხელი გაშვებინა და უთხრა
-ხელი გაუშვი და წადი
-შენ ვინ გეკითხება-აგდებით უპასუხა უცნობმა ამაზე უფრო გაბრაზდა და საყელოში წვდა ბიჭს
-ის მხოლოდ ჩემია შენ ამიტომ დახვიე აქედან
-ნამჯუნ დამშვიდი- მის დამშვიდებას შეცადა ჯინი როცა მიხვდა რომ არ უსმენდა ბიჭებისკენ წავიდა და ნეტა არ ენახა რაც დაინახა თეჰიონს და იუნგის ვიღაც ორი ბიჭი გაეგდოთ ძირს და ურტყამდნენ ნამჯუნისკე გაიხედა და მანაც ძლიერად მოიქნია უცნობს ხელი და ძირს გააგდო ამ ყველაფრის დამახვისას მათკენ სხვა ბიჭებიც იმ 3ის მეგობრები წამოვიდნენ და მაშინ დაიწყო ნამდვილი ომი ვინ ვის ურტყამდა ვერ გაიგებდი მოწინაღმდეგები კი უფრო და უფრო იზრდებოდნენ
-დროზე ყველა გავიქეცით-დაიყვირა ჯინმა და ბიჭები მას აედევნენ მანქანაში ძლივს მოასწრეს შესვლა და მთელი სისწრაფით წამოვიდნენ თეჰიონის სახლისკენ ხმა არავის ამოუღია სანამ სახლში არ შევიდნენ ნამჯუნმა ჯინს ხელი მოკიდა და სამზარეულოში შეათრია იუნგიმ საბაზანოში შეიყვანა ჯიმინი და თეჰიონმა საძინებელი და უმცირესობა(ვგულისხმობ ქუქს,ჯიმინს და ჯინს) იცოდა რომ დღეს რაღაც საშინელი მოხვდებოდა

*ნამჯინი*
ნამჯუნმა ჯინი კედელს ააკრო და მუშთი მის გვერდით კედელს მიარტყა
- ეს რატომ გააკეთე?
- რას გულისხმობ?
-თავს ნუ ისულელებ
-შენ არ მითხარი სხვასთან არაფერი გამოგივაო
-იმიტორო მარტო ჩემი ხარ!-დაუღრიალა ჯინს და მანაც შიშისგან ტირილი დაიწყო
-ჩშ....- ცრემლები მოწმინდა- მაპატიე არ უნდა მეყვირა უბრალოდ იცოდე რომ შენ თავს არავის დავუთმობ
-მიყვარხარ
- მე უფრო ახლა სახლში წავიდეთ
-კარგი
-ნუ გგონია რომ დასჯა აგცდება
-მაგრამ...
-არავითარი მაგრამ
-კარგი ჰო ყველაფერი ჩემი მამიკოსთვსი
-ჭკვიანი ბიჭი ხარ -თავზე აკოცა ნამჯუნმა ჯინს და სახლი დატოვეს

იუმინი
-აჰჰ...-ამოიკვნესა ჯიმინმა
-მიდი პატარავ ცოტა სწრაფად
-ვცდილობ
-მიდი დროზე აღებინე დავიტანჯე
-იცი რა მეც დავიტანჯე
- მე არ დამიძალებია შენთვის დალევა პირიქით
- არა ყველაფერი შენი ბრალია
-გაგახსენებ ხვალ ყველაფერს
-სახლის წამიყვანე
-წამოდი
-იუნგი...
-ჰო
-მგონი ორსულად ვარ
-საიდან მოიტანე ასეთი სისულელე? -თავში ხელი შემირტყა იუნგიმ
-სულ მშია გული მერევა ემოციურ ვარ და კიდე მუცელში რაღაც მოძრაობს
- კარგი კარგი
-მგონი მალე ვიმშობიარებ
-შენ შვილს ვერ გააჩენ ჯიმიინ!!
-შვილი არ გვეყოლება? -ტირილი დაიწყო ჯიმინმა და მანქანაში ჩაჯდა
-იუნგი
-ახლა რა?
-შვილი მინდააა
-სახლში მივიდეთ და დაფიქრდები -ჯიმინი ისევ ტირილი განაგრძობდა და თან ბუტბუტებდა ბავშვი მინდაო

თაექუქ
-ქუქ უნდა დაისაჯო
-კარგი- საწოლზე დაწვა ქუქი და ტანზე გაიძრო
-ჰმ... კარგი ბიჭი ხარ
-გელოდები -თეჰიონი ბიჭის ზევიდან მოექცა და ყელზე კოცნების დატოვება დაუწყო მის ტუჩებს უნდა დაწაფვოდა როდესაც ნახა რომ ქუქს ეძინა
-ჯანდაბა ასეთ მომენტში როგორ დაიძინა?
ქუქის მოეხვია და მანაც დაიძინე

დილით ქუქიმ ადრე გაიღვიძა იბანავა და თეჰიონის გაღვიძებას შეუდგა
-თეჰიონ გაიღვიძე
-მჰ....
-ადექი რა მშია
-მაცადე მეძინება
-გთხოოვ- ხელით შეანჯღრია ქუქიმ თეჰიონი
- კარგი ჰო - წამოდგა და სამზარეულოში გავიდა მალევე ისაუზმეს
-რამე გაგახსენდა?-მშვიდად კითხა თეჰიონმა ქუქს
-არაფერი
- კარგი დღეს რაღაც ტესტები უნდა ჩაგირატო
-კარგი- ორივე ლაბორატორიაში გავიდა თეჰიონმა ხელზე საათი დაუმაგრა და წლებზე დაყენა მაგრამ საათი არაფერს უჩვენებდა
ბოლოს რაღაცები შეასწორა და 69:00(ვგულისხმობ 69 წელი) დაეწერა და თეჰიონმა მშვიდად ამოისუნთქა
მერე თვითონ გაიკეთა იგივე საათი და თვალები გადმოსცვივდა როდესაც საათზე 0:01 დაინახა
-ერთი დღე...-ჩაილაპარაკა ჩუმად მერე დღებზე გადააყენა
-0:11 (11 საათი)
-რახდება? - შეშინებულმა კითხა ქუქიმ
-არაფერი გინდა დღეს სადღაც წავიდეთ?
-კი- თეჰიონმა ცდუნებას ვეღარ გაუძლო და ქუქის ვნებიანად აკოცა ისიც აყვა კოცნის დასრულების შემდეგ ოთახში ავიდნენ თეჰიონმა ბიჭებს დაურეკა და კაფეში შეხვდნენ ერთამენთს საათს დახედა

-10 საათი დამრჩა
-რა?- ყველამ ერთხმად წამოიძახა ქუქი ხმას ვერ იღებდა
- რას გულისხმობ თეჰიონ-ჩუმად ჩასჩურჩულა ქუქიმ
-არაფერი ბაჭიავ ყველაფერი კარგად იქნება
-არა ვერ იქნება
-დამშვიდდი
-წავიდეთ...
-რა?
-წადით-თქვა ნამჯუნმა მკაცრად უნდოდა სევდა დაემალა
- კარგი ბიჭებო მშვიდობით
-იცოდე რო ყველას ძალიან გვიყვარხარ - აცრემლიანებულმა იუნგიმ ჩამწყდარი ხმით უთხრა

დიდიხნის ბოდიალის შემდეგ თეჰიონმა ქუქი იმ ადგილას მიყვანა სადაც თვითონ გარდაიცვალა მინდორზე წამოწვნენ
-ტაეე...
-გისმენ ბაჭიავ
-გამახსენდა
- არ ვიცი გამიხარდეს თუ არა
-ტაე ეს ჩემთვის არ უნდა გაგეკეთებინა
-თავს კარგად ვგრძნობ მხოლდო შენი დატოვების მეშინია
- მიყვარხარ უშენოდ ვერ გავძლებ
-უნდა გაუძლო
-მაპატიე- ტირილი დაიწყო ქუქიმ თეჰიონმა საათს დახედა კიდევ 1 საათი ქონდა ცას ახედა სადაც მთვარე მოჩანდა და ვარსკვლავები ანათებდნენ ასე სიჩუმეში გაატარეს დროს დიდი ნაწილი
- არ დამტოვი-ტირილი უთხარა ქუქმა თეჰიონმა საათს დახედა 20 წამი
-მაპატიე მიყვარხარ
-მეც- ტუჩებში მოწყვეტით აკოცა ქუქი უკუღმა ითვლიდა ციფრებს და თეჰიონს ძლიერად ეჭიდებოდა თითქოს იჭერს რომ არ წავიდესო თეჰიონი კი ხარბად ისუნთქავდა მის სურნელს და უკვე თვალები დაეხუჭა
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
ქუქმა უფრო ძლიერად დაიწყო ტირილი როცა საათმა წკრიალი დაიწყო თეჰიონს ახედა
-თეჰიონ...
-ჰო
-თეჰიონ?!
-უკვე სამოთხეში ვარ?
-თეჰიონ!!- მხიარულად შეჰკივლა ქუქიმ თეჰიონმა თვალები გაახილა და ყველაფერს თვალი გადაავლო მერე საათს დახედა რომელიც 69 წელს უჩვენებდა შეუძლებელია გაიფიქრა გულში და ქუქს ძლიერად ჩაეხუტა ეს ორივეს ცხოვრებაში უბედნიერიესი წამი იყო

თეჰიონის სახლის
ქუქის ტელეფონი უჭირავს ხელში და ბიჭებს ურეკავს თან ტირის
-ჰოსოკ...
-გისმენ...
- მოდი რა გთხოვ ცუდად ვარ! -ტირილით ამბობს ქუქი
-ახლავე მანდ ვიქნები
მალევე 5ივე მეგობარი თეჰიონის სახლში იყო ჯიმინი ქუქისკენ გაიქცა და ტირილი დაიწყო ბიჭები თავს ძლივს იკავებენ და უბრალოდ სევდიანად უყურებდნენ ერთმანეთს უეცრად შუშქები ჩაქრა მერე ისევ აინთო მაგრამ რაღაც რიგზე არ იყო ყველამ ერთდროულად წამოიკივა როცა თეჰიონი დაინახა მაგიდაზე მდგარი მხოლოდ ქუქი და თეჰიონი იცნოდა
-ვიცოდი რო გვატყუებენ შენ არ თქვი ორი წელიო-თქვა შეშინებულმა ნამჯუნმა
-რაღაც მოხვდა და დრო ამეწია ისევ
- ეს როგორ?
- მე რავიცი
-შენ ხარ მეცნიერი და როგორ არ იცი? - ისევ ტირილი განაგრძო ჯიმინმა
-ნუ ტირი პატარავ- მისკენ იუნგი წავიდა
-ვსოო სახლში მივდივარ-თქვა ჯინმა და უკან ნამჯუნი გაეკიდა
-გაგებუტე თეჰიონ!-ჯიმინიც მათ გაყვა ჯიმინს კი იუნგი ბოლოს ჰოსოკი დარჩა
-მართლა ძაან შემეშინდა- ჯერ კიდევ შოკირებული იყო
-დამშვიდდი ცოცხალი ვარ
-წავალ ჩემს სიცოცხლესთან მივალ
-დროებიით-მისძახა ქუქიმ
-ნამდვილად კარგად გავერთე
-გეთანხმები

*40 წლის შემდეგ*
-ბაჭიავ დამელოე
-დროზე გამოადგა შენი მოხუცი საჯდომი
-პირველ რიგში მოხუცი სულაც არ ვარ და მეორე როგორ მელაპარაკები დასჯა ჰოარ გინდა
-რითი დამსჯი ძაან მაინტერესებს
-დაბადების დღეზე მაინც არ გამაღიზიანო არ შეგიძლია
-ეჰჰ ჩემი მოხუცი 64ის გახდა
-მოხუცი შენ ხარ სრულიად ახალგაზრდა ვარ
-რამდენი ხანია არა რაც ერთად ვართ
-უამრავი წელია უკვე დამავიწყდა როდის იყო
-მე კი უფრო მეტად მიყვარხარ ვიდრე ადრე
-მაგრამ მე იმაზე უფრო მეტად ვიდრე შენ
- მოდი არ ვიკამათოთ დღეს მაგაზე
-უბრალოდ აღიარე
- არა
-მაშინ ის აღიარე რომ შენი მამიკო მოგენატრა რამდენი ხანია არაფერი არ გვქონია
-დაბერდი კაცი კიდე მაგაზე ფიქორბ?
-არავარ ბებერი რა შემჭამე
- წამოდი გველოდებიან.

ბიჭები სახლსში შედიან და შიგნით 6 ადამიანი ხვდებით

-სურპრიზიიი
-გილოცავ მოხუცო!-სიცილით ამბობს ნამჯუნი
-შენ ჩემზე უფროსი ხარ რა მოხუცი ბიჭო?
-ოჰ კაი ერთი
-მოდით დროზე მივცეთ საჩუქრები-თქვა იუნგიმ
-პირველი მე - წამოიყვირა ჯიმინმა
-გეფიცები 1% არ იცვლები ჯიმინ 2 წლის ბავშვივით ხარ
-მაცადე
ჯიმინი თეჰიონს მიუახლოვდა და ალბომი მისცა
- ეს?
-ჰო აქ მთელი წლების მოგონებებია
-მადლობა
-არაფერს
შემდეგ ჰოსოკმა და მისმა უკვე ცოლმა სამოგზაურო ბილეთი აჩუქეს ჯინმა თეჰიონს კოსტიუმში აჩუქა და ჯონგუქს ჩუმად გადასცა სექსუალური ღამის პერანგი და ჩაჩურჩულა
- ჯერ კიდევ არ ვართ ბებრები
ქუქი გაწითლდა
ნამჯუნმა წიგნი აჩუქა
- ეს რა წიგნია?
- მე დავწერე თქვენზეა
-ეეე რამაგარია - წამოიყვირა ქუქმა და ბოლოს იუნგი იყო მან თეჰიონს ჩუმად რაღაც მისცა თეჰიონმაც ჩაიცინა და ეშმაკურად გამომხედა
-დამერხა?-უცბად გაუაზრებლად ვიკითხე რაზეც ყველას სიცილი აუტყდა

დასასრული!!!