-მაგრამ რაა სანდრო-ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი- გთხოვ არ მითხრა რომ მშორდები, გთხოვ-უკვე ცრემლდბს ვეღარ ვიკავებდი-აღარ გიყვარვარ?სხვა შეგიყვარდა?
-მაგრამ ასე გაგრძელება აღარ შემიძლია ლიზიკო-მითხრა და ჩაიმუხლა-ცოლად გამომყვები ჩემო ლამაზმანო?
-კი...კი...კი... ჩემო სიცოცხლე მეკიდევ მეგონა რომ მშორდებოდი
-ბოთეეე ეგ როგორ იფიქრე, შენზე უარის თქმა არ შემიძლია ხომ იიც არა??? ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარხარ ჩემო პატარა
არაფრის თქმის თავი არმქონდა უბრალოდ მივედი და ვაკოცე-მეც მიყვარხარ-ისევვაკოცე და ჩავეხუტე
-ტბისსახლში გვქონდა პირველი პაემანი, ტბის სახლში მაკოცე პირველად, ტბის სახლში დამთანხმდი ცოლობაზეც,ყველაზე ბედნიერების მომტანი ადგილია ეს სახლი....
ოთახშიამიყვანა და ტუჩებზე დამაცხრა, მე მაისური გადავაძრე და ტავადაც ფრთხილად და მოხერხებულად გადამაძრო მაისური, შემდეგ იყო ვნებამორეული ბედნიერების ხმები.... დაღლილი მივესვენე სანდროს სხეულზე-მიყვარხარ-ეს ამოვილუღლუღე და თვალები მივნაბე დილით როდესაც გავიღვიძე სანდრო გვერდით აღარ მეწვა, წამოვდექი სადროს მაისური გადავიცვი და ქვემოთ ჩავედი სანდრო სამზარეულოში იყო და საუზმეს ამზადებდა წავედი და ზურგიდან მივეხუტე
-მმმმ რა გემრიელი სუნი ტრიალებს სამზარეულოში რას მიმზადებს ჩემი თითქმის ქმარი??-გავიცინე
-აუუუეს თითქმის ცუდად მხვდება ყურზე და მალე ვიქორწინოთ რაა
-როცა გინდა ჩემო სიყვარულო
-მაშინ ხვალვე ვიქორწინოთ, თან გიომ და ლუკამ ყველაფერი მოაგვარეს უკვე
-კიმაგრამ...
-არანაირი მაგრამ ლიზიიკო, შენი საქორწილო კაბაც კი შეარჩია გიომ, თქვა მისი ოცნების კაბა არისო მაგრამ არ მანახებს არშეიძლება არ უნდა ნახოო-გაიბუსხა
-როარ დაგთანხმებოდი რას უშვებოდით ამ რაღაცებს ოღონდაც-გავიცინე
-რატომ არ დამთანხმდებოდი გიყვარვარ და თამ ჩემნაირ ბიჭზე უარს რატომ იტყოდი-გაიცინა
-მასხარა ხარ
-ეს მასხარა გიყვარს შენც
-კი მართალიიიაააა
-მოდი ვჭაამოთ ჩემო პატარა
-რამომიმზადე??
-ბურგერებისთვის ხორცი შევწვი,დაბურგერები გავაკეთე, შენ პომიდორის გარეშე გაგიკეთე რათქმაუნდა
-რა საყვარელი ქმარუკა მყააავს
-მიყვააააარხარ ბოთე-მითხრა და არაფრის თქმა არმაცადა დამაცხრა ტუჩებზე....
მეორე დღეს ქორწილი იყო ჩემი კაბა მართლაც რომ ულამაზესი იყო ისეთი როგორიც მინდოდა, თეთრი ტანზე მომდგარი კაბა რომელიც კარგად გამოკვეთდა ჩემს ფორმებს და ცალ ფეხზე ჩახსნილი, კაბა მოვირგე მაკიაჟი გავიკეთე თმებიც გავიკეთე მხოლოდ სანდროს მოსვლას ველოდი, კარზე აკაკუნებდნენ, გიო იყო
-ჩემო ანგელოზო მზად ხარ? მოვიდა შენი პრინცი-თქვა და თან შემოვიდა-ღმერთო ნამდვილი დედოფალი ხარ, ასეთ გოგოს იმ მუტრუკს რატომ ვატან ვერ ვხვდები
-არ გადაიფიქრო ძამიკო რა-გავიცინე
-წამო წამო წაგიყვან ქვემოთ იმ **მისასათან თორე წა***ა ტვინი სადააო
ქვემოთ ჩავედით, სანდროსთან მივედი, გული ამოვარდნას გვქონდა ორივეს, უსიმპატიურესად გამოიყურებოდა
-ისეთი ლამაზი ხარ არმჯერა რომ ჩემი ცოლი ხდები
-დაიჯერრე ჩემო სიმპატიურო დაიჯერე-გავიცინე
-მიყვარხარ და ერთი სული მაქვს როდის დამთავრდება ქორწილი
-გეყოსსს ბიჭო ნუ მაწითლებ-ვუთხარი და გავიცინე
ქორწილი ჩვეულებრივად მიდიოდა, უცებ გულის რევის შეგრძნება და თავბრუს ხვევა ვიგრძენი და სანდროს დავეყრდენი ხელზე
-ლიზიკო კარგად ხარ ჩემო სიცოცხლე??
-არვიციიი სან, ალბათ დავიღალე და იმიტომ მეხვევა თავბრუ
-წამოო გვიანიააა წავიდედეთ ჩემო ლამაზმანო
-კარგი რა სანდრო ქორწილიდან ხომ არ გავიპარებით-გავიცინე
-კარგი რააა წამოოო თან დაღლილი ხარ ძალიან და თან მეც დავიღალე და მეძინება.....
აჰააა ანუ ჩემო სიყვარულო ჩემ გამო კიარა იმისგამო მთხოვ წასვლას რომ გეძინება
-არააააააა არა უბრალოდ დაემთხვა
-ყველაზე მასხარა მყავხაარ
-მიყვარხარრრ
-მეც მიყვარხარ მასხარავ-ვაკოცე
გავიპარეთ ქორწილიდან და სანდრომ პირდაპირ ტბის სახლში წამიყვანა
-გადავივლოთ წყალი
-აუ კი რა
-წამო ერთად გადავივლოთ
-მმმ დღეს გახდი ჩემი ქმარი და მარტო მაგიტო გთანხმდები პირველივე წინადადებაზე უარს ხოარ გეტყვი
-ოჰჰ ისე არ დამთანხმდებოდი???
-კიიი-გავიცინეთ
შევედით ვიბანავეთ და როდესაც გამოვედით ისევ ვიგრძენი თავბრუს ხვევა და გულისრევა სააბაზანოში გავიქეცი...
-ლიზიიკო გამიღეეე
-გამოვალ ეხლავე სიყვარულო
-რადაგემართააააა
-მაღებინა-და თავბრუს ხვევა ისევ ვიგრძენი და სანდროს ხელს დავეყრდენი, მან ხელში ამიტაცა
-ხვალ ექიმთან წავალთ!
-კარგი რა სანნნნ გთხოვ არმინდა
-რა არგინდა გოგო ცუდად ხარ ხომ ხედავ
-კარგი რა გთხოვ არმინდა უბრალოდ დაღლილობის გამოა ალბათ-ჩავეხუტე-დავიძინოთ რა გთხოვ
-კარგი დავიძინოთ, მაგრამ კიდევ თუგახდები ცუდად წავალთ იცოდე ექიმთაააააან!
-ნუხარ ასეთი კატეგორიული ად მომწონხარ ეგეთი სანდროოო
-კარგი ხო-გაიცინა
დავწექით, სანდროს მალევე დაეძინა მეკი ვფიქეობდი რას შეიძლებოდა გამოეწვია გულის რევა და თავბრუს ხვევა თავში უამრავი ვერსია მიტრიალებდა და ბოლოს ვიფიქრე რომ შეიძლებოდა ფეღმძიმედ ვყოფილიყავი ამდენ ფიქრში ჩამეძინა
მეორე დილით ისევ ცუდად გავხდი და სანდრომ ძალით წამიყვანა ექიმთან,კაბინეტში როცა შევედით ისევ დამეხვა თავბრუ და სანდროს მოვეჭიდე
-გამარჯობა ექიმო-მიესალმა სანდრო და თან სიტუაცია აუხსნა
-ურთიერტობა რამდენიხანია რაც გაქვთ?
-3წელია ექიმო
-შეიძლება ფეღმძიმედ არის-ეს თქვა ექიმმა და სანდროს სახე გაუნათდა
არდალოდებია ექიმის სიტყვასაც კი წამომიყვანა
-სანდრო რას აკეთებ
-აღარ მინდა არაფრის მოსმენა ტესტი ვიყიდოთ და გაიკეთე და ისე ვნახოთ მაგათი ანალიზების და ერთკვირიანი ლოდინის ნერვები არმაქ-აფთიაათან გააჩერა და გარეთ ორსულობის ტესტით გამოვიდა, სახლში მივედით და ტესტი გავიკეთე
-რააქენიიი გოგო
-ორსულადდდდ ვარ სააააან-მოვიდა და ხელში ამიტაცა
-მადლობაააა რომ ამხელა სიხარულსსს მაზიარე
მთელი ცხრა თვე ისე მივლიდა ვითომ პატარა ბავშვი ვყოფილიყავი
-სანდროოიოო დამეწწწწყოოო
საავადმყოფოოოში წამიყვანააააააა და რამდენიმე საათში პატარა საბა დაიბადა.......
ბედნიერება? ეს უსაზღვროდ სასიამოვნო გრძნობაა, სანდრომ და საბამ გამაგებინეს რა იყო ნამდვილი ბედნიერეეება.....


--------------------------
დაააი მეც დაგიბრუნდით დასასრულით.... იმედია მოგეწონებათ....
ახალი ისტორიიითაც დაგიბრუნდებით ვიმედოვნებ მალე <3