სექტემბერი, პირველი კურსი, პირველი დღე უნივერსიტეტში, ახალი სახეები, ახალი ისტორიები, მონატრებული სკოლა, მონატრებული კლასელები.
მე ნიკოლი ვარ არაბული, ვსწავლობ იურიდიულზე და მინდა გამოვიდე გამომძიებელი რადგან, ყოველთვის მიყვარდა ადრენალინის შეგრძნება, ამიტომაც ავირჩიე ეს პროფესია.
-ნოკოლაია - ოპერის მომღერალივით წაიმღერა ჩემი სახელი და ხელები დრამატულად გაშალა
-გისმენ ნატული - სვეწკი გოგოსავით მივმართე და არარსებული საღეჭი რეზინის ღლაჭუნი დავიწყე.
-ნერვიულობ? - უცებ დასერიოზულდა
-არა რა მაქვს სანერვიულო - ნაზად გავუღიმე - როცა შენ ჩემს გვერდით ხარ - ცალი ხელი მოვხვიე და თავით მივეხუტე
-ხოიცი არ მიყვარს უწუპუწუ რაღაცეები მაგარმ არ შემიძლია რო არ გითხარ - ჰაერი შეისუნთქა და დაიწყო- მართლა მიხარია რომ ჩემს გვერდით ხარ
-ხოიცი მთელი ცხოვრება ვერ მომიშორებ, დაჟე ქმარი რო გეყოლება შუაში ჩაგიწვებით და საქართველოს მოსახლეობის გამრავლების საშუალებას არ მოგცემთ- დამპლურად გავუღიმე და თითები ისე გავათამაშე თითქოს რაღაც დამპლობა მქონდა მოფიქრებული და საჭირო დროს ველოდებოდი ასასრულებლად.
ლაპარაკში მივადექით უნივერსიტეტის შენობას და ჩვენს აუდიტორიაში შევედით. ახალი ხალხი გავიცანით ყველა ყურადღებიანი და მეგობრული აღმოჩნდა. განსაკუთრებით ორ ბავშვს დავუმეგობრდით ელენას და გიოს ორივე ძალიან საყვარლდები არიან.
ჩვენი გაცნობის აღსანიშნად გადავწყვიტეთ რომ კლუბში წავსულიხავით ჩვენ ოთხი და რასაც ქვია თავზე გადაგვე*ვა. ათი საათი იყო მომზადებას რომ მოვრჩი, სარკეში ჩავიხედე და დავტრიალდი ტანზე მომდგარი ლურჯი კაბა მეცვა ცალ ფეხზე ღრმად ჩახსნილი და საკმაოდ ღრმა დეკოლტით რომელიც მრგვალ მკერდს ლამაზად მიჩენდა, სწორი თმა კოსასავით მქონდა აკრული და სისხლის ფერ ტუჩებზე მბზინვარი გელი მესვა მარწყვის არმოატით. თავის შეთვალიერებას მოვრჩი, ტაქსიც მოვიდა და კლუბისკენ ავიღე გეზი. ბავშვები უკვე მისულები იყვნენ.
-ნიკოლი ნახე რა რა გოგოა- დაუსტვიან გიომ და თვალი ჩამიკრა - ამ საღამოს მე და შენ ადრე გავდივართ.
მის საქციელზე ყველას გაგვეციან
-ნეტავ შენ არ გეკლდეს რა- გადავიკისკისე- თუმცა რა მიკვირს ჩვენი მეგობარი დალაგებული რომ არ იქნება ეგ ახალი ამბავი არ არის.
-დღეს ვსვავთ- წარბების თამაშით გადმოგვხედა ელენამ
-ვსვავთ- გადაჭრით უთხრა ნატამ და პირველი ჭიქა ტეკილა გადაკრა
-ვსვავთ - გაიმეორა გიომ და ნატას მიბაძა
-სადაც ყველა იქაც მე - გადავხედე სასმლის გამო დამანჭულ ნატას და მეც გადავკარი ტეკილა.
ვლაპარაკობდით, ვიცინოდით, ვსვავდით
- ყველა ვცეკვავთ- წამოხტა უცებ ელენა, ყველაზე გიჟი ეგ იყო
-არმინდოდა მაგრამ ვერ გაწყენინებ- აყვა გიორგი ვითომ დანანებით - თქვენ ცალკე მოსაწვევი გჭირდებათ? - გადმოგვხედა გიომ - ახტით ახლა ორივე - აგვავგდო მედა ნატა და წელზე ხელ შმოხვეულები წაგვიღო საცეკვაოდ.
გამომწვევად ვცეკვავდი და ყველა კაცს ვიშორებდი რომლებიც დაუღალავად ცდილობდნენ ჩამთან უაზრო დიალოგების გაბმას ფრაზით "ვიცეკვოთ ლამასსო". უცებ ვიღაცამ დაკუნთული ხელი მომხვი, მისკენ მიმატრიალა და ფაფუკი ბაგეებით უხეშად წამეტანა ტუჩებზე, მთვრალმა ცოტა მოგვიანებით მაგრამ მაინც გავაანალიზე რა მოხდა და დენდარტყმულივით მოვაშორე კაცს ტუჩები.
-რას აკეთებ - დავებღვირე და უშედეგოდ ვეცადე მისი ძლიერი მკლავების წელიდან მოშორებას.
-სხვაში შემეშალე, მაგრამ არაუშავს შენც წახვალ რა - ირონიით ჩაილაპარაკა უსიმპატიურესმა ბიჭმა და მეორე კოცნაც მომპარა
-შენ შოკში ხო არხარ ან თავი რამეს ხო არ მიარტყი - მის მოცილებას ვცდილობდი მაგრამ რას გავხდებოდი - რაუფლებით მოდიხარ და მეხები, მითუმეტეს მკოცნი - დავუბღვირე - სასწრაფოდ მომაშორე შენი უზარმაზარი ტორები
-უნდა გიხაროდეს პატარა რო შეგეხე - ნიკაპზე ხელი მომკიდა, ისევ ირონიული ღიმილით დამაჯილდოვა და ხალხის ნაკადში ისე გაუჩინარდა როგორც გამოჩნდა.
-იმედია ისე ძაან არ დავმთვრალვარ რომ მომჩვენებოდა ხო? - მეცა ნატალი
-აზრზე ხარ? ტიპშა მოვიდა და ველურივით მეცა - მთელი ემოციებით და ხმამაღლა ვლაპარაკობდი კლუბის ხმაურის გამო - ჩემი ლამაზი და სათუთი ტუჩები - ცერა თითი ქვედა ტუჩზე გადავისვი - ველური იმედია რამე არ გადმოდო. არადა რა ფაფუკი ტუჩები ქონდა რომ მკოცნიდა მეშინოდა არ დაეფუშოს თქო. კიდევ ცოტახანი ვიცეკვეთ და უკვე ორი საათისკენ დაშლა გადავწყვიტეთ
-ელე დავიშალოთ ხო - მე და ნატა მივადექით - გიოლა სად არის?
-მაგას ნუ დაველოდებით ერთი გოგო ააგდო და წავიდა.
სამივე ტაქსით წავედით და ერთმანეთს ხვალამდე დავამშვიდობეთ.
ღამით თითქმის ვერ დავიძინე სულ იმ ველურ უცნობზე მეგიქრებოდა რომელმაც პირველი კოცნა ასე დაუკითხავად მომპარა და სხვათაშორის კმაყოფილიც დამტოვა.