სარდაფში სინათლე ენთო , ჩასვლისას სანთლები გაარჩია ღვინის ბოთლებით სავსე თაროებს შორის მაგიდა იდგა მის ირგვლივ კი ორი სკამი. ერთ_ერთზე უკვე დაეკაბებინა დათუნას, ვისკის ჭიქას დაჰყურებდა და თითებსშორის მოქცეულ სიგარეტის ღერს ნერვიულად ატრიალებდა. მერე მაშო შეამჩნია გაოცებული რომ იდგა და ჭრელ თვალებს აცეცებდა . ძალიან ლამაზი იყო , პიჟამაზე გრძელი პრიალა ხალათი ეცვა თმები ნაწნავებად შეეკრა და ფეხზე ფუმფულა ჩუსტები მოერგო. სექსუალურიც იყო, ბავშვურიც და საყვარელიც. დათომ გაუღიმა და თავის გვერდით სავარძელი ოდნავ აამოძრავა . მაშოს გაეცინა , მისთვის კომფორტული სავარძელი იდგა დათო კი სკამზე იჯდა
_არ წახვალ წვეულებაზე?
_წავედი უკვე და შენც წაგიყვანე ... ცოლიანი კაცი ვარ ტეხავს მარტო სიარული
_ხოო?
_იასნია აბა რა ...
_ტირილი რომ მინდა ნორმალურია? _დათოს წინ იდგა და თვალები ემღვრეოდა
_ჩვენთან ნორმალური არის რამე?
_რატომ იქცევი ასე
_მე სულ ისე ვიქცევი როგორც მინდა... რატომ მინდა ეგ არასდროს ვიცი _თითები ნაწნავებზე ჩამოუსვა და სამაგრი მოხსნა _ახლა ძალიან მინდა შენი ცეცხლისფერი თმა ანათებდეს აქაურობას და ეს ნაწნავები ნერვებს მიშლიან _ თითები თმებში შეუცურა და ბოლომდე რომ გაშალა მერე სახე ახლოს მიიტანა _ ყვავილების და მზის სუნი რომ გაქვს იცი ?
_დათო ნუ მექცევი ასე გთხოვ _ მისი სიახლოვე, მისი თბილი დამოკიდებულება. ყველაფერი გონებას ურევდა ვერ იჯერებდა რომ ნამდვილად ეს სურდა ბიჭს . არ შეეძლო ამის დაჯერება . დათოს ისევ მის თმაში ჰქონდა სახე ჩამალული, წვერიანი ლოყით ეხებოდა . ერთი ხელი შეზნექილ წელზე ჰქონდა მიბჯენილი მეორეს თითებს ლოყაზე და ყელზე ახებდა
_შენ არ გინდა ... შენ არ უნდა გდომოდა . ახლა ძალიან გვიანია უკვე საკუთარ თავთან ომი გამოვაცხადე და ახლა ის მეორე იმარჯვებს, ბრძოლას იგებს და ზეიმობს კიდეც
_ბოლოს შენ მოუგებ ვიცი და მე იმაზე მეტად მეტკინება ვიდრე ახლა , გთხოვ არ გინდა ...
_მინდა თან ძალიან ... მომწონს ის რომ იმარჯვებს _ თითები ტუჩებზე შახო, თავი ისევ არ აუწევია მაღლა , ვერ უყურებდა _ვიცეკვოთ? _მუსიკა შეიცვალა და დათომაც ნელი მოძრაობა დაიწყო . აგიჟებდა ჟღალის სურნელი, გემო რომელიც ყოველი მისი შეხებისას თავიდან ახსენდებოდა , სისხლი უდუღდა და ჭკუიდან შლიდა ეს ქალი მრგვალი მუცლით სრულიად შეცვლილი სხეულით რომელშიც ახალი სიცოცხლე იყო . უკვე მოძრაობდა, ესმოდა, გრძნობდა და როგორ უნდა ეტკინა მისთვის. ვეღარ შეძლებდა , სუსტდებოდა დათო რომელიც მაშოს ტკენდა და ის მეორე, სრულიად უცხო ძლიერდებოდა. ჟღალი ცეკვავდა, საოცრად მოძრაობდა , რომ დატრიალდა და ზურგიდან აეკრო მისი სურნელი ჰაერში გაიფანტა . დათომ თმები გვერდზე გადაუწია და ყელში აკოცა , ლავიწის დასასრულიდან ყბის დასაწყისამდე კოცნის ბილიკი გაიყვანა და გაეღიმა მის მკლავებში მოქცეულმა სხეულმა თრთოლვა რომ დაიწყო
_დათუნა
_ასე ნუ მეძახი გთხოვ... ოღონდ ეგ არა
_არ შეიძლება? ის არ შეიძლება რაც ჩემი იყო სულ? შენ მხოლოდ მისი დაძახებული დათუნა შეამჩნიე არადა მე სულ ეგრე გეძახდი...სულ დათუნას გეძახდი. წლების მანძილზე დათუნა იყავი და შენ მას გინდა დაუტოვო ის რაც მართლა ჩემია? _ ხელები მოიშორა სხეულიდან, მისკენ შებრუნდა და ცრემლიანი ბრაზით სავსე თვალები გაუსწორა
_მაშო
_დათუნა
_როგორ წამში იცვლები ხოლმე ... ის გმართავს ხომ? ესმის, ბრაზდება და ჩემსავით მოქმედებს_მუცელზე უნდოდა ხელის შეხება , მაგრამ მაშომ არ დაანება
_არავინ მოქმედებს... მე შევიცვალე და ხასიათიც ისეთი მაქვს როგორ განწყობასაც მიქმნი !
_შენი დაუნახავობა მაგიჟებს
_მე კი სიყალბე მაგიჟებს... შენ მხოლოდ იმიტომ აკეთებ ამას რომ კარგი ქმრობა გინდა. არ მოგწონს როგორც მექცევი, არ გიყვარს რომ მატირებ და გინდა გამახარო. ისევ შენი შვილისთვის იმიტომ რომ იმ დღეს დაცემული რომ დამინახე მიხვდი თუ არ გამაბედნიერებდი ცუდად იქნებოდა ისიც და მეც ...შენ კი ვერ იტან როდესაც ვიღაცის ცუდად ყოფნის მიზეზი ხარ. არ გამოვა დათუნა , მე შენ იმაზე უკეთ გიცნობ ვიდრე წარმოგიდგენია ...მე იმდენად კარგად გიცნობ სხვებს რომ დავუჯერო და ოდნავ მაინც ვცადო მარიონეტად გაქცევ _ თვალებში უყურებდა და თითებს სახეზე უსვამდა _ მაგრამ არ მინდა , შენი სიყვარულისთვის არაფრის გაკეთება მინდება ...
_ჭკუიდან მშლი ასე რომ მელაპარაკები...ამ ტონით, ამ ხმით, ამ გამომეტყველებით და მზერით _ თითები ყელზე შემოხვია მერე ნიკაპზე მოუჭირა და ტუჩებზე წაეტანა _ ჭკუიდან მშლი და ამით ერთობი , მაგრამ მხოლოდ შენი ტვინი თორემ გული და სხეული ჩემია ! შენი წყეული ნაოჭიანი ტვინი სულ იმარჯვებდა არა? მხოლოდ იმ ღამით დანებდა და იმ ღამით მარიონეტად მაქციე , ჩემს ტვინში შემოძვერი და ყველაფერი თავდაყირა დააყენე . მერე ? მერე რას აკეთებს შენი სულელი ტვინი ...
_დათუნა რა გინდა ჩემგან? რატომ არ მეუბნები რომ მართალი ვარ და რატომ საუბრობ იმაზე რაც ისედაც ვიცით ოროვემ. მიყვარხარ, ჩემს იდიოტ ტვინსაც უყვარხარ , გული საერთოდ გიჟდება, სხეულზე რა გითხრა ადრე კრუნჩხვები მეწყებოდა რომ შემომხედავდი ვმუნჯდებოდი და ხელები მიკანკალებდა , ახლა ... ახლა ისედაც არეული მაქ მთელი ორგანიზმი
_იცი რა მაგიჟებს ? ვერ ვხვდები ასეთი სულელი როგორ ხარ ... მე რომ მყვარებოდი გგონია სხვა კაცთან გაგიშვებდი და თავს დავიტანჯავდი? საერთოდაც მაზოხისტი ხარ და იმიტომ გიყვარვარ თორემ რატომ უნდა გიყვარდე მე თან ასე ძალიან... იმდენად რომ ლილესთან მისულიყავი და გეთქვა გავქრები ბედნიერები რომ იყოთო. ლილესთან მიხვედი და უთხარი წავალ , გავეყრები , ბავშვსაც წავიყვან და შენთან იყოსო _მაინც ვერ შეიკავა თავი და დაუყვირა . მაგიდაზე დაარტყა ხელი და მაშო უკან რომ დაიხია უფრო გაბრაზდა
_მე ამდენი რამ არ მითქვამს შენთვის ... შენ საიდან გაიგე
_ლილე ვნახე და მან მითხრა ... უბრალოდ მომენატრა მასთან საუბარი მივედი დავჯექი და დიდხანს ვილაპარაკეთ . ბოლო რამდენიმე თვეზე , მის ცხოვრებაში მომხდარ ამბებზე და მერე მშვიდად მითხრა რომ შენ იმდენად გიყვარვარ , რომ მთმობდი !
_შენ ის არ მოგწონს რომ ორი ქალი რომელიც შენზეა შეყვარებული ორივე გთმობს ...ორივე უარს ამბობს შენზე და შენ თოჯინასავით გრძნობ თავს . დათუნას კი არ მოსწონს ეს მდგომარეობა, დათუნამ დაკარგა სადავეები ჩემი დამსახურებით
_იცი როგორ მიწვევ ასე რომ მიყურებ და განგებ აკეთებ ხომ? მაგ ჭრელ თვალებს მანათებ და ტვინს მირევ
_აქამდე სხვანაირად გიყურებდი ? სხვა ფერის თვალები მქონდა თუ მომატებული 20 კილო და წითელი ლოყები მიხდება
_ღმერთო როგორ მიშლი ნერვებს ამ ბოლო დროს...როდის იმშობიარებ რომ დაუბრუნდე საკუთარ თავს თორემ ასეთი შემომაკვდები
_ჩუმი , დაბნეული, სულელი ბავშვის სახით უფრ მოგწონდი რა თქმა უნდა ისე გააკეთებდი ყველაფერს როგორც გაგიხარდებოდა
_მალე ახალი წელი მოვა ... ახალ წელს დაიბადება ჩვენი ბიჭი ახალი წლის თებერვალში მამა გავხდები და ყველაფერი შეიცვლება ვიცი . უკვე შეცვალა კიდეც და იცი საერთოდ არ ვარ უკმაყოფილო ამ ცვლილებებით , მხოლოდ შენი სიჯიუტე მაგიჟებს
_სიჯიუტეზე შენ ნუ მელაპარაკები
_მე მემსგავსები ხოლმე და ალბათ ამიტომ მაგიჟებ... _ვისკის ჭიქა დაცალა . მაშო სავარძელში დაჯდა და ხილის დაგემოვნება დაიწყო. ნერვიულობდა და გლუკოზა სჭირდებოდა . რამდენიმე წუთი ჩუმად იყვნენ შემდეგ დათო მაგიდას დაეყრდნო და მზერა გაუსწორა _შენ სულ სხვანაირი იყავი ... არასდროს არავის გავდი. ეს შენი წითელი თმაც კი ყველა სხვა ჟღალზე ცეცხლისფერია. შენი თვალებიც ყველაზე ჭრელია... ფერი არ აქვს ან მე ვერ ვარჩევ მათ ფერს . სულ უცნაურად მხდიდი , ცუდად მხდი ბავშვობიდან . გაივლიდი ვიღაც გამოგხედავდა დაშტერდებოდა და მერე ის ვიღაც მძულდა. მიზეზებს ვეძებდი და არასდროს არავინ იცოდა რომ იმის გამო ვერ ვიტანდი შენ რომ მოსწონდით. მე არასდროს ვფიქრობ ეგეთ ამბებზე
_დათუნა
_ნუ მეძახი ეგრე!
_იცი რატომ მიყვარხარ?
_ხომ მეუბნებოდი არ ვიცი რატომ მიყვარხარო ?
_ყოველთვის რთული იყავი, არასდროს ყოფილხარ მარტივი. ყველაფრის მიმართ პროტესტი გქონდა, შენ საერთოდ არ შეგიძლია სწორად გადმოსცე ემოციები იმათ მიმართ ვინც გიყვარს. მარიამთანაც კი რომელზეც ჭკუას კარგავ ... იცი შორიდან რომ უყურებ ადამიანს ყველაზე კარგად ხედავ მის სულს. თავიდან რომ გაგიცანი მაღიზიანებდი , უხეში იყავი შენც იმათ ჰგავდი ვინც ჩემს ირგვლივ იყო . მე კი ყელში მქონდა მამაჩემისნაირი კაცების ყურება. რომ ვხედავდი ჩემი ძმებში მის მსგავს თვისებებს და მათ მეგობრებშიც გული მერეოდა. მერე ბიბლიოთეკაში ჯდომის დროს დავინახე ეზოში როგორ ეჩხუბებოდნენ სათვალიან ბიჭს უფროსკლასელები. საშინლად გავბრაზდი , მინდოდა გავქცეულიყავი და მასწავლებლებისთვის მეთქვა . მერე შენ გამოჩნდი არ ვიცი როგორ, მაგრამ აშკარად იცოდი იქ რაც ხდებოდა . ის ბიჭი ხროვას მოაშორე ხელი კარი და უყვირე მოშორდი აქედანო. თავიდან მეგონა შენც მათნაირი იყავი, მერე უცებ შებრუნდი და შენზე ორი თავით მაღალს ისე დაარტყი , რომ გაითიშა. სხვებსაც ეჩხუბე, მერე იმ ბიჭს გადაეკიდე. სულ ჩხუბობდით, სულ დირექტორის კაბინეტში იყავი. ყველა შენზე ლაპარაკობდა როგორც ჩხუბისთავზე და შენ არასდროს გითქვამს როგორ დაიწყო თქვენს შორის დაპირისპირება. კიდევ ვინ იცის რამდენი ასეთი რამ მინახავს, რამდენჯერ ჰქონდა გამართლება შენს ცუდ ქცევას . შენ არასდროს გაინტერესებდა რას იტყოდნენ შენზე, ჩხუბისთავის სახელიც მოგწონდა. შენი ეშინოდათ , ენერგიას ხარჯავდი და ბრაზს ანთხევდი ... შენ ვერ იაზრებ რას აკეთებ , შენ ისე აფასებ საკუთარ თავს როგორც სხვები შენ
_შეყვარებული ქალის ბუნება... ანგელოზად მაქცევ მალე. ფრთები ხომ არ გამოჩნდა _ ბეჭებს დაკვირდა და ისევ დალია_არ ჩანს ჯერ ...
_აი ხომ ხედავ გირჩევნია ცუდი იყო ...იცი რატომ?
_მაინც რატომ
_ზედმეტ ყურადღებას ვერ იტან. სულ ვიღაც იყო შენს გვერდით . შენ კი ვერ იტანდი ამდენ ხმაურს , ამდენ მატყუარას, აფერისტს, ყალბ გრძნობებს და შენი უხეშობით იშორებდი იმათ ვინც გაღიზიანებდა. გვერდითაც შენნარი ხალხი გყავდა, მაგალითად ზურა. მასაც შენსავით ურჩევნია მკაცრი ბიჭი იყოს და მოიშოროს ზედმეტი ხალხი.
_ის რომ ყალბ ადამიანებს ვერ ვიტან ყველასთვისაა ცნობილი
_ისიც ყველამ იცის 15 წლის ასაკში ფული რომ არ წაგიგია და საბას მიეცი დედამისისთვის წამალი რომ ეყიდა? ისიც ყველამ იცის ბიბლიოთეკის ყველაზე ბოლო თაროსთან რომ ჯდებოდი იატაკზე და სკოლის დახურვამდე იქ რომ იყავი წიგნით ხელში , ყურსასმენებით და ის გოგიტას შენ რომ ჩააბარებინე გამოცდა ...ის იწერდა შენგან და არა პირიქით
_შენ მე მითვალთვალებდი თუ რა ხდება...მაშინებ უკვე. ის დროა უნდა გავრბოდე. .კიდე რა იცი ...კიდევ არის რამე რაც იცი?
_ძალიან ბევრი რამ ... შენ აუტანელი ხარ, ხისთავიანი, შეუგნებელი, ბრაზიანი, დაუფიქრებელი, იმპულსური , ამაყი, თავკერძა იდიოტიც ხარ , კეთილიც ხარ, სულგრძელი, შეგიძლია ნებისმიერი რამ გაიღო ერთგული ადამიანისთვის, იმისთვის ვინც სუფთაა , იმისთვის ვისაც დახმარება სჭირდება . აღმერთებ სიმართლის მოყვარულ შენნაირ გიჟ ხალხს ვისაც ყველაფერი ჰკიდია და ამბობს იმას რაც სურს. გეზიზღება როდესაც გაკონტროლებენ ...
_ბევრი რამ იცი, მაგრამ მაინც არაფერი
_საკუთარ თავსაც კი არ ვიცნობთ ბოლომდე ... არავინ იცის როგორც გაგვხდის ცხოვრება . ვერასდროს წარმოვიდგენდი 20 წლის ასაკში შვილს თუ გავაჩენდი თანაც შენგან , შენი ცოლი ვიქნებოდი
_როგორ შეიძლება ამდენი წელი გიყვარდეს და არ ოცნებობდე მასზე
_მე და შენ სხვა და სხვა პლანეტაზე ვართ . შენ ის ადამიანი გჭირდება ვინც მოახერხებს და გაგათავისუფლებს , გონს მოგიყვანს
_იცი ახლა რას მივხვდი? უფრო სწორად გავიაზრე _ მაგიდას იყო დაყრდნობილი და ვისკის ჭიქას დაჰყურებდა _შენ მე სულ გიყვარდი ... იცოდე რომ არ გაგიშვებ. არც ბავშვის დაბადების შემდეგ . შენი სიყვარული მინდა და არ გაგათავისუფლებ! იმაზე ფიქრის უფლებასაც არ მოგცემ რომ მე დამივიწყებ და სხვა ჩემზე კარგს შეიყვარებ, იმას ვისაც ეყვარები ისე როგორც მე არა... თუმცა ხომ იცი მეც მიყვარხარ , უსიყვარულოდ , მაგრამ ხომ მიყვარხარ
_ეგოისტი ხარ დათუნა
_ალანიას რომ ვკლავდი მაშინ დამიძახე პირველად დათუნა ... შენ რომ არ მოსულიყავი მოვკლავდი იმ ნაბ*ზარს
_შენ ... ჩემი ხმა გაიგე მაშინ?
_მაგ ალანიამ დაჭრა ზურა ორი წლის წინ , მაგ ალანიამ გაღვრევინა ცრემლები მთელი კვირა კლინიკაში
_რომ მოგეკლა ახლა ციხეში იქნებოდი ... სულელი ბავშვი იყავი და ის შენზე მეტად გიჟი . ჩემი იდიოტი ძმის გამო ლამის მოკალი და ხომ იცი რომ ზურა იყო დამნაშავე
_იმას ნაბ*ზარი და ჰყავდა ზურა რაში იყო დამნაშავე
_ხო რა თქმა უნდა როგორც ჩვენს შორის არა? _უცებ აემღვრა თვალები. დათოს საერთოდ არ უფიქრია ამაზე. მაშოს კი მეტი არ დასჭირდა , საბოლოოდ დაერღვა განწყობა. ემოციებს მაინც ვერ აკონტროლებდა. გარეთ უკვე ისმოდა ფეიერვერკების ხმა...ახალი წელი იყო ისევ ძველი ემოციებით, მაგრამ მაინც რამდენიმე საფეხურით წინ იყვნენ მწვერვალისკენ მიმავალ კიბეზე ...
....
ორივე ნასვამი იყო, ორივე ბედნიერი, ორივე დაღლილი და ემოციებისგან დაცლილი.
დუდასთან ერთად პირველ ახალ წელს ხვდებოდა , მის სახლში, მის გვერდით ისე რომ არ ჩხუბობდნენ.
მანქანიდან გადასული ნუცა ხელში აიყვანა, ტუჩებზე აკოცა და ისე დაიძრა სახლისაკენ
_ხომ არ დაგივარდები
_ჯერ მე დავვარდები და მერე შენ
_შენთან ვიძინებ დღეს
_შესანიშნავი იდეაა...ისევ ვიძინებთ ხომ?
_მთვრალი ვარ ... მე კი მინდა მახსოვდეს ყველაფერი_ ტუჩები დაუკოცნა და იატაკზე დადგა _ ბედოვას არ დავლევ და არ დავიძინოთ იმ ღამით
_გეგმას ადგენ? სერიოზულად?
_ასე გამოვიდა... თუ არ გინდა გადავავადოთ
საწოლზე დაეცა. დუდა კი სიცილით დაიძრა სააბაზანოსკენ . მისი მობილურის ხმა ესმოდა თავი აატკია გადაბობღდა და პირდაპირ შეეხო მწვანეს და ახალი წლის პირველი ტკივილი იგრძნო
_მომენატრე. ისევ ისე მიყვარხარ . კიდევ ერთი ახალი წელია და მე ისევ შენთან მინდა ვიყო ... სახლში ვარ , მოხვალ? გთხოვ ბოლოჯერ დუდა _ქალი ტიროდა , კი ძალიან იკავებდა თავს და ცდილობდა მშვიდად ესაუბრა , მაგრამ არ გამოუვიდა. ნუცას კი გული აუჩქარდა დუდა რომ შევიდა ოთახში და აშკარად უკმაყოფილო დაიძრა მისკენ. ტელეფონი ისე გამოართვა არც უკითხავს ვინ იყო
_გისმენ ... არა _საწოლზე მჯდომ ნუცას გახედა და მერე ოთახიდან გავიდა.
ამდენი თვის შემდეგ ახალი წლის ღამეს მოუნდა მაინცადამაინც ჩხუბი. სიგიჟემდე უნდოდა ძველებურად აფეთქებულიყო. მთვრალი იყო თან ძალიან და იმდენად გადაღლილი რომ ბრაზი მალევე დაეპატრონა მთელს ტვინს . დუდას კართან დახვდა , როგორც კი შევიდა მაშინვე წინ აესვეტა და მიხურულ კარს ზურგით ააკრა
_ჩხუბი მინდა
*^*^
წვეულებაზე მისვლისთანავე სულ სხვა განწყობა შეექმნა ორივეს. თითქოს რაღაც ყალიბში იყვნენ და იმ ფორმას ირგებდნენ რა საჭირო იყო. ვერაფერს გააკეთებდა ისეთს რაც ყურადღებას მიიქცევდა ალექსანდრესთვის მნიშვნელოვანი დღე იყო . მისით ამაყობდა უბრალოდ ზედმეტ სიტყვებს არ ამბობდა, ბედნიერი იყო როდესაც უყურებდა დამოკიდებულებას რაც მის მიმართ ჰქონდათ გამოცდილ თანამშრომლებსაც კი. ამაყი იყო მის გვერდით რომ იდგა , უყვარდა იმის გააზრება რომ ის არასდროს ივიწყებდა. უამრავ ადამიანს ხვდებოდა და მაინც მარიამს ყურადღებას აქცევდა, საქმეზე საუბარს თავს არიდებდა . ახალი სახეებიც გააცნო , თითები მის თითებში ჰქონდა ახლართული ხშირად დაჰყურებდა ზემოდან და თავის ბრჭყვიალა სფეროებს ანათებდა. უცნაურად უცემდა გული და საერთოდ ითიშებოდა მომენტებში. სხვა დროს ათას ადამიანს ნახავდა, მეგობრებთან საუბარს გააბავდა, იცევებდა, დალევდა და გაერთობოდა. ახლა კი არავინ ადარდებდა, ამჩნევდა იმ დეტალებს რაც მანამდე არ შეუმჩნევია. ეს ადამიანი მის გვერდით რომ იყო ერთი დიდი ვულკანი იყო რომელიც ათას ემოციას აფრქვებდა ყველა თვისება შეიძლება გეპოვნა მასში . ყველაფერი ჰქონდა და არ ეგულებოდა მისი სიძლიერის არავინ. მისი ცრემლებიც კი ყველაზე ძლიერ კაცად აქცევდა და მარიამისთვის არავინ იყო იმ სიმაღლეზე სადაც ალექაანდრე.
_მგონი დღეს მალე წასვლას ვერ მოვახერხებთ
_აქაც მომწონს... აქამდე ვერ ვატარებდი ამდენ დროს შენს გვერდით
_დაიღალე ალბათ ხომ _ ხელისგულზე აკოცა და გაუღიმა _ ფორმალობებს დავასრულებთ და მერე სიურპრიზი მაქვს შენთვის _ მომნუსხველად უღიმოდა და თვალს არ აშორებდა _აღარ მახსოვს გითხარი რომ ლამაზი ხარ?
_ულამაზესიო . ახლა ლამაზი გავხდი?
_ყველა,ფერი ხარ შენ ჩემი მარიამი ხარ
_ალექსანდრე
_ვიცეკვოთ_ ხელი მოხვია და საცეკვაოდ გაიწვია.
ისევ სიმშვიდე, შეუდარებელი სიმშვიდე რომელიც არასდროს არავისთან მეორდებოდა.
ალექსანდრემ მფეთქავ არტერიაზე შეახო ტუჩები და მისი რეაქცია რომ იგრძნო გული შეეკუმშა.
შემდეგ შოთამ ითხოვა ყურადღება და ისიც მასთან წავიდა. მარიამი სხვებთან ერთად იდგა და შორისან უყურებდა მამა_შვილს. შოთამ ყველას შეატყობინა ახალი ამბავი და შემდეგ ალექსანდრემ დაიწყო საუბარი. ყოველთვის მხიარული მილოცვა გამოსდიოდა და ამჯერადაც არ ყოფილა გამონაკლისი. საუბრობდა ტაშის ფონზე., ყველას უხაროდა მისი დაწინაურება . შემდეგ კი მზერა შეეცვალა ,მარიამის უკან უყურებდა ვიღაცას
_ახალ წელს გილოცავ მარიამ _ წელზე ხელის შეხება იგრძნო, ნაცნობი ხმა და სხეული რომელმაც ვერანაირი ემოცია ვერ გამოიწვია. აი ასე ურალოდ თორნიკე გიგანს უყურებდა და ვერაფერს გრძნობდა
_მეც გილოცავ თორნიკე... _მზერა გაუსწორა და გაუღიმა
_თვალისმომჭრელად გამოიყურები ... აშკარად უმართლებს შენს მეგობარს
_თორნიკეე _ფართოდ გაიღიმა მისი სიტყვები არ ადარდებდა ერთი სული ჰქონდა როდის მივიდოდა ალექსანდრესთან _ იცი ჩვენს შორის ყველაზე იღბლიანი მე ვარ , ჩემი ქმარი ალექსანდრე დადვანია . ერთადერთი ბედის უკუღმართობა შენი გამოჩენა იყო ჩემს ცხოვრებაში ახლა კი ვფიქრობ რომ ეგეც შესანიშნავად გათვალა ღმერთმა და მიმახვედრა რომ უკიდეგანოდ ვაღმერთებ ჩემს ქმარს . ბედნიერ ახალ წელს გისურვებ , დაე ახალმა წელმა ახალი აზროვნება, შეხედულებები, ბედნიერება და სიმშვიდე მოგიტანოს _ ლოყაზე აკოცა . ისევ იღიმოდა . ახალ წლამდე წამებს ითვლიდნენ. ალექსანდრე მათკენ იყურებოდა მას უნდა გაეშვა ფოიერვერკი ღილაკზე ედო ხელი და შოთა აჩერებდა. სწრაფად მივიდა , მის გვერდით დადგა , ხელი მის ხელს დაადო და მზერა გაუსწორა _ ახალ წელს ვიწყებთ ახალი გრძნობებით
_ახალი ემოციებით, ახალი თავგადასავლებით, ახალი წელი და ძველი ჩვენ _ ტრადიციული წინადადება თქვა , ისეთი ხრინწიანი ხმა ჰქონდა იმდენ რამეს ამბობდნენ მისი თვალები . მარიამმა ისევ გაიღიმა და მის ტუჩებს შეეხო. პირველი ახალი წელი დაიწყო მათი ვნებიანი კოცნით. ღილაკს ხელი დააჭირეს, ახალი წელი დადგა მთელს ქვეყანაში . შეძახილები ისმოდა, ყველა ყველას ულოცავდა . მარიამი კი ალექსანდრეს უღიმოდა და მისი ტვინი ახალი გეგმებით ივსებოდა . რეგენერაციას განიცდიდა , გადაიტვირთა და მეტამორფოზაც განიცადა
_მარიამ იცი ხომ ?
_ყველაფერი რასაც სიტყვები ვერ აღწერს , მე და შენ



უბრალოდ ველი თქვენს შეფასებებს ემოციებს და როგორც ყოველთვის ვღელავ