სახლში ჩვეულებრივ მივედი..დედაჩემი საჭმელს აკეთებდა და მთელ სახლში გემრიელი სურნელი ტრიალებდა.. -მოვედი დე..
-გამოიცვალე ნიტა და მოდი სუფრასთან დაჩიც გზაშია..
თეთრი ზედა და შავი შარვალი ჩავიცვი..შემდეგ სარკეში ჩავიხედე და მშვენივრად გამოვიყურებოდი მივხვდი.ოთახიდან გავდიოდი როცა დაჩის და დედას საუბარი გავიგე..-ეს არ უნდა გაგეკეთებინა ამას ვერ გაუძლებს დედა..-დაჩი ჩემი საქმის მე ვიცი შენ ნუ ერევი.
არაფერი შემიმჩნევია.დაჩის ჩავეხუტე და სუფრასთან დავდექი..
მთელი ღამე ვერ დავიძინე..ვერ ვხვდები რას მიმალავენ..ვერც იმას ვიჯერებ თუ როგორ შეიძლება ჩვენ სახლში საიდუმლო იყოს.
ცხრის ნახევარზე გამეღვიძა და გადავწყვიტე სარბენად წავსულიყავი.დაჩი ძლივს დავარწმუნე რო წამომყოლოდა.რამოდენიმეჯერ ვცადე გუშინდელი ამბავზე მეკითხა მარა ვერ გავბედე.სახლში რო მივედით მაღალი წვერიანი ,ლურჯი,ჩმფერის თვალები ჰქონდა და თითქოს ჩემ დანახვისას თვალები გაუბრწყინდაო.მასთან ერთად გოგო და ბიჭი იყვნენ.ამ ბატონს ძალიან გავდნენ. -დედა რას აკეთებ ჰო დამპირდიი არა? -დაჩიი.რა ხდება? -მაპატიე ნიტა ეს უნდა გამეკეთებინა.შენი ტანსაცმელი გაამზადებულია.თითქმის ვხვდები რაც ხდებოდა მაგრამ არ მინდოდა მივმხვდარიყავი.არ მჯერა არ მჯერა.
იმის მიუხედავად რო დედაჩემს ბევრი ვეხვეწე მათთან არ გავეშვი ჩემი ტანსაცმელი სადარბაზოში გაიტანა და კარი ცხვირ წინ მომიხურა.