სიყვარული ამერიკულად... (1)
-კარგი კარგი ვდგები-ვიძახი საბნიდან, უცბად ლოგინიდან ვხტები და სააბაზანოში გავრბივარ რათა დედამ ვერ შეამჩნიოს ჩემი საღებავებით მოსვრილი პიჟამოები... -აარ ხარ შენ ნორმალური შვილო-აბაზანასთან ყვირის დედა-ჩაიცვი და გამოდი მალე გელოდება შენი ძმა -კაიიი-ვყვირი და დილის "რიტუალები"_ს ჩატარებას ვიწყებ რაც თავის მოწესრიგებას გულისხმობს. სანამ აბაზანას მივიღებ და თავს მოვიწესრიგებ ცოტას ჩემს თავზე გიამბობთ. ესეიგი მე ვარ ჰარპერ გრეი მაქვს წითური ხუჭუჭა თმა, მწვანე თვალები მაგრამ ხანდახან მგონია რომ მასში ცოტა-ცოტა ყველა ფერი ურევია, ძალიან ბევრი ჭორფლი, კურნოსა ცხვირი და სისხლისფერი ტუჩები, ეს ჩემი გარეგნობის შესახებ... ამისდაგარდა 18 წლის ვარ, დამამთავრებელ კლასში და შესაბამისად ძალიან მიჭირს გართობისგვის დროის გამონახვა მაგრამ არც ისე მიყვარს გართობა... მყავს ორი საუკეთესო მეგობარი ელიუტი და ჯესიკა... ეს მოკლედ ჩემს შესახებ დანარჩენს კი გზადაგზა გაიგებთ. როგორც ყოველთვის ახლაც დაახლოებით ათი წუთი გაშტერებული ვიდექი გარდერობის წინ და საბოლოოდ არჩევანი მაღალწელიან, მოტკეცილ შავ შარვალზე შევაჩერე, ზევით თეთრი ტოპი ჩავიცვი და შავი ტყავის კურტკა ხოლო ფეხზე თეთრი ადიდასის ბოტასები... სარკის წინ ერთი კმაყოფილი მზერით დავტრიალდი და თმააჩეჩილი ოთახიდან გამოვედი... -თმების დავარცხნა როდის უნდა ისწავლო?-სამზარეულოში შესვლისას რაიმეს თქმას არ მაცლის ჩემი ძმა ეგრევე ამ სიტყვებით მახტება -კარგად ძამიკო შენ როგორ ხარ, მეც მშვენივრად მეძინა კიი...-ვამბობ და არტისტულად ვიღიმი -რა ნიჭს კარგავს მსოფლიო-თავს აქნევს ჩემი ძმა დანანების ნიშნად და დგება -რატომ ძამიკო? იქნებ თეატრალურზე ვაბარებ?-ვამბობ და წინ ვეტუზები -ეჰ..ეჰ..ეჰ მე მეგონა ვიღაცას სერიოზული გეგმები ქონდა მხატვრობასთან დაკავშირებით? -კარგი ხო..უუფ-ვამბობ და მშობლებს ლოყაზე ვკოცნი-წავიდეთ? -წამო ხო თორემ დაგვაგვიანდება მარა მე ამდროში უკვე ათასჯერ ვიქნებოდი სამსახურში მისული-ამბობს და ცხვირს მიბზუებს -კარგი ერთი-ვეუბნები და მუჯლუგუნს ვკრავ..ასე კინკლაობით მივდივართ სკოლამდე (მანქანაშიც კიარ ვჩერდებით :დდ)... მანქანიდან გადავდივარ და გოგოებისკენ მოვდივარ მაგრამ კარგად მესმის ჩემი ძმის დარიგება რომელზეც ვიღიმი მაგრამ უკან არ ვბრუნდები -ჭკვიანად ჰარპერ, სკოლის მერე მოგაკითხავ... როგორც ყოველთვის ელი და ჯესი იცნინოდნენ მეც მათთან მივედი და ამბების მოყოლა დაიწყეს -ჰარვი იცი სამი ბიჭი გადმოვიდა, ერთერთი ჩვენს კლასში იქნება მარა ორი სხვა კლასებში გადაანაწილეს-ამბობს ჯესი დანანებით -მართლა? ვინ არიან ნეტა?-ზოგადად ცნობისმოყვარე არვარ მაგრამ გამიკვირდა ჩვენს სკოლაში ახალი ბავშვები რადგან არც ისე ხშირად გადმოდიან სხვა სკოლებიდან... -ოჰ როგორც ვიცი სამივე ზე სიმპატიური არსებაა მაგრამ სამივე ბაბნიკი-ამბობს ელი და ბოლოს თვალებს მეოცნებესავით ნაბავს -კარგი კარგი-ვეუბნები და სკოლისკენ ვანიშნებ-შევიდეთ რა მძიმეა ჩანთა-ისინიც სკამიდან დგებიან, მე მათ ხელს ვხვევ და გზაზე გადავდივართ, როცა ჩვენი ფეხებიდან რამდენიმე სანიტიმეტრში შავი სპორტული მანქანა სწრაფად აჩერებს და მძღოლის ადგილიდან შავგვრემანი ბიჭი გადმოდის რომელიც ალბათ ნამდვილი ხელოვნების ნიმუშია, მაგრამ მოიცა რა რაზე ვფიქრობ რამდენიმე წამის წინ ლამის გაგვიტანეს და ჰოპ მივხვდი... "ესენი არიან ახალი ბიჭები ხომ?!" გავიფიქრე და ჩვენსკენ მომზირალ სამ სიმპატიურ არსებას ღიმილით შევხედე... პ.ს იმედია მოგეწონებათ ველი შეფასებებს...♡♡ |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
