შუადღის 2 საათია,ამაშუკელების ერთადერთი ვაჟი კი საწოლიდან ადგომას არ ცდილობს.თურმე რა რთულია გამოფხიზლება,რაც 5 ჭიქა მარტინს მიეწერება. ხატვა უყვარს ქრისტეფორე ამაშუკელს. რას ხატავს? ყველაფერს,რასაც მისი ფანტაზია სწვდება,ოჰო,თანაც რა დიდი წარმოსახვის უნარი გააჩნია ამ უკანასკნელს. წყნარი სიმღერა,ფანქარი,ფუნჯები,საღებავი,მყუდრო ოთახი მისთვის სიმშვიდესთან,მარტოობასთან ასოცირდება. მამამისისგან ყოველთვის ისმენს მსგავსი შინაარის სიტყვებს ''ჩემი გვარის გამგრძელებელი მხოლოდ ბიზნესზე უნდა იყოს ორიენტირებულიო''. არასდროს უყვარდა ძალდატანება,თავისუფალი ადამიანია,რომელსაც ერთ ადგილას ვერ გააჩერებ,ვერც მამის ამგვარ შეხედულებას იზიარებდა, ესე იგი,მამიდან შვილზე უნდა გადადიოდეს ''საგავრეულო საქმიანობა''? რა აბსურდია. ''შესაძლებლობა რომ მქონოდა შენს შვილობაზე ამნიონში ყოფნის დროს ვიტყოდი უარს,თუმცა ამაზე შენ უნდა გეფიქრა,სანამ ჩამიფიქრებდი მამიკო''-თვალს ჩაუკრავდა ამირანს და ღიმილშეპარული სახით სცილდებოდა მამამისს. რა გაეწყობოდა,ან რას იზამდა ამირან ამაშუკელი? ვერც ვერაფეს,სიტყვების კორიანტელისა და რამდენიმე საათიანი ლანძღვის გარდა,რომელიც გულისწყვეტას გამოხატავდა,თავისი ''თურმე'' უინტერესო შვილის მიმართ.
დედას აღმერთებდა ქრისტეფორე,ქალის იდეალი იყო მისთვის მოსიყვარულე და მუდამ გვერდში მდგომი ნატალია კიშინსკი. რუსის ქალი იყო ქალბატონი ნატალია,შესაბამისად კარგად გამოკვეთილი სახის ნაკვთები ჰქონდა,მამა რუსი ჰყავდა,დედა კი ქართველი,ორივეს ჰგავდა,ძალიან შარმიანი ქალი იყო. ქრისტეფორე მას უფრო ჰგავდა,ვიდრე მამას. მაღალი,ცისფერთვალება,შავგრემანი ბიჭი იყო,მასაც გამოკვეთილი,მკაცრი სახის ნაკვთები ჰქონდა,ყბის ძვალი და სავსე ტუჩები უფრო შარმიანს ხდიდა,თვალთან შრამი კი უფრო მკაცრ იერს სძენდა,გამჭოლი მზერა ჰქონდა ქრისტეფორეს,ხასიათებით ამირანსაც ჩამოჰგავდა. დიდი ნებისყოფის უნარით არ გამოირჩეოდა,ფიცხი იყო,,როგორც სხვები ახასიათებდნენ ნარცისიზმი მის სხეულში იყო გამჯდარი...და კიდევ,ქალების რისხვა იყო ქრისტეფორე ამაშუკელი. მათი თავბრუსდამხვევი,მათგან სიამოვნების მიმღები და მიზიდულობის ძალა იყო.
2 ძმაკაცი ჰყავდა,შოთა და დათო,ისინიც მისი ტიპაჟისა იყვნენ,ოღონდ უფრო გახსნილები,ქრისტეფორე უფრო იდუმალი იყო,სხვებთან კომუნიკაცია კარგად შეეძლო,თუმცა ბევრ საკითხთან დაკავშირებით ამჯობინებდა სიჩუმეს,განამრტოვებას და დიალოგში არ შესვლას. მისთვის ერთი სასტუმროს ოთახი,ქალი და იქ დატრიალებული სასწაულები იყო ის,რაც ერთდღიან სიამოვნებას წარმოადგენდა,შემდეგ ყველაფერი იცრიცებოდა,უფერულდებოდა და ხელახლა მეორდებოდა. 23 წლის იყო ქრისტეფორე,მხატვარი,რომლის ნამუშევრებმა დიდი აღიარებაც კი ჰპოვეს ქვეყნის მასშტაბით,მხოლოდ მამამისი ფიქრობდა,რომ ''ეს შემოქმედება თივის ზვინში ნემსის არსებობის ტოლფასი იყო''.
********
-წასვლას აღარ აპირებ?-სიგარეტი ორ თითს შორის მოიქცია და მხარზე თავდადებული ქალის თავი მობეზრებულად გადასწია საწოლზე,რომელმაც უკმაყოფილოდ ამოიფრუტუნა
-ვიფიქრე,კიდევ შეგვეძლო....
-ერთღამიანი გართობის ლიმიტი ამოწურულია ლამაზო-სახეში შეაბოლა ქალს
-კაცები მეხვერწებიან,რომ კიდევ გავუ*ავო,შენ კიდევ წადიო მეუბნები?-ირონიულად წარმოთქვა და მუხლებზე დაყრდნობილი მისკენ გადაიწია,ქრისტეფორემ კი სიგარეტის ნამწვი ტუჩებთან მიადო,ყვირილის ჩასახშობად კი ბაგეებზე დაეწაფა და ტკივილი სადღაც გაიფანტა,ცალი ხელი მკვრივ მკერდზე შემოაწყო,მეორეთი კი კისერი დაუკავა,ღრმად ამოისუნთქა და ხმადაბლა უთხრა-ნუ გამაბრაზებ,მალე დაახვიე აქედან.-შემდეგ კი ფეხზე წამოდგა და პირსახოცი აიღო,სარკიდან კი ქალს გაუსწორა მზერა,რომლის თვალებშიც სურვილი ამოიკითხა..სურვილი სიამოვნების უიმედო მიღებისა.
-ძალიანაც კი გინდა ჩემთან სექსი,მაგრამ ჩემთვის სასურველი აღარ ხარ ლამაზო-ეშმაკურად ჩაიცინა და სააბაზანოში შევიდა
-რომ გამოვალ მანდ არ დამხვდე პრინცესა-უკან არც მოუხედავს ისე დაიძახა
-იდიოტი-გონს ძლივს მოეგო ქალი,ხალატი სწრაფად შემოიხვია და გასვლისას ერთი მიაძახა ბიჭს-ბევრი დაკარგე
-არც პირველი ხარ,არც უკანასკნელი, ჩაო ლამაზო-პასუხმაც არ დააყოვნა.
********
-დე,ხვალ თაისა ჩამოდის ჩვენთან
-რომელი თაისა დედა,ვიწინასწარმეტყველო?-ნამცხვრის ნაჭერი გადაიღო და გვერდით მჯდომ დედას გადახედა
-შორენას და შალვას შვილი ქრისტეფორე-თვალები აატრიალა ნატალიამ-დაავიჯერო ბევრ თაისას იცნობ?
-არ ვიცი,რიგითი ქალების სახელებით არ ვინტერესდები,გამონაკლისი შენ და ჩემი რამდენიმე ნათესავი ხართ-ჩაიცინა
-ოხ,შენ და შენი ქალები დედა, ფრთხილად იყავი ბავშვიანი არ დამადგეს ვინმე,გამარჯობა მე თქვენი პოტენციური რძალიკო ვარ და თქვეენს მომავალ შვილიშვილს ველოდებიო-გაიცინა ქალმა
-დედმა ეგრე ნუ ხუმრობ ჩემს ნაშ...ქალებზე-თვალები დააწვრილა და ჩაიცინა-რა დაქალივით მელაპარაკები დე-ახლა კი სიცილი ვერ შეიკავა
-აბა რა ვქნა? დაგსაჯო და გითხრა ქალებში რატომ დადიხარ მეტქი?-უდარდელად ლაპარაკობდა ნატალია
-რა თქმა უნდა ვერც დამსჯიდი დედა-კვლავ განაგრძობდა სიცილს ბიჭი
-მამაშენს გავხარ,ეგეც შენნაირი მექალთანე იყო,სანამ მე მომიყვანდა,თუმცა დამეფიცება,მე რომ მომიყვანა ცოლად მის მერე სხვა ქალისკენ არ გაუხედავს,მეტიც არ მინდა ამირან ამაშუკელმა სხვას გახედოს,მაგას ვუჩვენებ სეირს-ბოლო სიტყვა გაცხარებულმა წარმოთქვა
-ერთი განსხვავებით,მე არავის მოყვანას არ ვაპირებ-თვალი ჩაუკრა დედამისს,შემდეგ კი საუბარი გააგრძელა.
-შენ ვისში უნდა გაგცვალოს დე ამირანმა? ღადობ ხო? თვალები არ ჰქონია მაგ ჩემისას მაშინ-ჩაეცინა და ნატალიას მოეხვია
-მამაშენზე როგორ ლაპარაკობ ქრისტეფორე-ქვემოდან ამოხედა ბიჭს
-დაიკიდე რა-ხელი აიქნია და ჩაიღიმა-ამირანი რომ ვინმესთან შემესწრო ჯერ მაგას დავბრიდავდი და მერე იმ ქალს მივაყოლებდი ზედ.
-ეგეთი ტონით რომ ლაპარაკობ მაშინებ-ბიჭის მკლავებიდან თავი დაიღწია ქალმა
-ნუ დარდობ რა შენ,აი ვაბშე ნურაფერზე დარდო ტო. საყიდლებზე წადი,მაკოს და ეთოს შეხვდი,გაერთე,ან მამასთან ერთად სადმე გაიგულავე დე-თბილად უღიმოდა-პროსტა,შენს სახეზე უგუნებობას რომ ვერ ვიტან ხო იცი არა? არ გამიტეხო
-კარგი,წავალ ეთოს და მაკოს ვნახავ,ისედაც მითხრეს გამოდიო და გავუვლი ახლა. თან არც შენ გაგიტეხავ-თვალი ჩაუკრა შვილს და ლოყაზე ძლიერად აკოცა
-აბა ჭკვიანად დეე
-ირონიულობაში მე მგავხარ ქრისტეფორე-ჰაეროვანი კოცნა გაუგზავნა შვილს.
********
-თაისა,შვილო,იცოდე ტელეფონი ყოველთვის ჩართული გქონდეს,არ გვანერვიულო.
-ნუ ღელავ დე,მამა,დამშვიდდით,ხომ იცით,რომ ქუთაისიდან თბილისი არც ისე შორსაა რა?-მშობლებს გაუღიმა
-მაინც ვერ ვხვდები ეს პროგრამა მხოლოდ თბილისის უნივერსიტეტებში რატო მოქმედებს,თან 8 თვიანია, აკაკი წერეთლის უნივერსიტეტს რატომ არ აქვს?-თავს აქნევდა შალვა
-მა,ხომ აგიხსენი არა? წარმატებულ სტუდენტებს გვგზავნიან ამ პროექტზე სამუშაოდ,ახალი შანსი მოგვცეს საკუთარი თავის რეალიზებისთვის და გამოცდილების მიღებისთვის ბიზნესის სფეროში.
-კარგი დე,ხელახლა არ დაიწყოთ ახლა,მშვიდად იარე-ძლიერად ჩაიკრა შორენამ შვილი.
-ღმერთმა გაახაროს ნატალია და ამირანი ამ სიკეთისთვის-ცრემლებს იწმენდდა ქალი
-ახლა არ იტირო დედა,შენც კარგად იცი როგორ მეუხერხულება იქ მისვლა,მაგრამ...
-ასე გამოვიდა მამა,ქირის ფულის საშუალება ჩვენ არ გვქონდა და არ გვინდოდა ამ ყველაფერს მოწყვეტილიყავი.
-მესმის მა,ვიცი და მადლობა ყველაფრისთვის-კიდევ ერთხელ გადაეხვია მშობლებს
-როგორც კი იქ ჩავალ სამუშაოს მოვძებნი და ქირის ფულს თავადაც გადავიხდი,ასე ადვილი არ იქნება ვიცი...
-დედა რას ამბობ თაისა-შეიცხადა შორენამ-მარტო ამხელა ქალაქში როგორ გაგაჩერებ?
-კარგი,მაგაზე მერე ვილაპარაკოთ შორენა-გაეცინა
-სანამ რამეს გადაწყვეტ ყოველთვის მითხარი თაისა-მიუგოგო მამამ
-არავითარი მერე თაისა,იქ პატრონი მაინც გეყოლება,ჩვენ მაქსიმალურად დაგეხმარებით,უპატივცემულოდ კი არ გვეყოლება ის ოჯახი,ბოლოსდაბოლოს ბავშობის მეგობრები ვართ მე და ნატალია
-ვიცი დედა,რომ უპატივცემულოდ არ გეყოლებათ,ტყუილად მიხსნი ამ ვითარებას,დამშვიდდი.
შემდეგ იყო თაისას 3 საათიანი მგზავრობა ქუთაისიდან თბილისისკენ,სიმღერების სასიამოვნო ჰანგების გამეფება და ახალ ქალაქთან შეგუების დრო.
*********
ქრისტეფორე ვაგზლის სადგურთან ელოდებოდა გოგონას,ნატალიას დაჟინებული თხოვნით ის უნდა დახვედროდა თაისას. ძალიან ფეხებზე ეკიდა ეს გოგოც,ეს ლოდინიც ძალიან ღლიდა და ყველაფერზე ნერვები ეშლებოდა,რადგან რამდენიმე საათით სასტუმროში დაიგვიანა,სადაც საკუთარი სამფლობელო ოთახი ელოდა.
მანქანას მიყრდნობოდა და სიაგრეტს აბოლებდა. ადამიანს სიაგრეტის რომ შეგშურდება.
-აი,გამოჩნდა ჩემი ლოდინის ობიექტიც-თვალები აატრიალა
-გამარჯობა გენაცვალე,თაისა ხო?-სიგარეტი რომ ჩაამთავრა გოგოს ჩემოდნები გამოართვა და მანქანისკენ აიღო გეზი,თაისა კი გაოგნებული უყურებდა
-თქვენ ვინ ბრძანდებით?-უკან აედევნა-ჩემს ბარგთან რა გინდათ?
-ნუ წიკვინებ,ისედაც თავი მტკივა,ნახევარი საათია გელოდები-არც მოუხედავს,მობეზრებით ამოილაპარაკა
-ვინ ხარ მეთქი?-ცოფებს ყრიდა გოგო
-ფსიქოფატი ვარ,ახლა სადღაც წაგიყვან,გაგაუპატიურებ და მგლებს გადავუგდებ შენს გვამს-მანქანას მიაყრდნო და ზემოდან მოექცა გოგოს-დაგაკმაყოფილა პასუხმა?-გახალისდა გოგოს მდგომარეობით,თუმცა მალე თაისას სახე ცრემლებმა დაფარეს
-რა გინდა ჩემგან?-სახე ხელებში მოიქცია
-აუუ,ტო. ეს ქუთაისელი ტიპი რომ არის სულ დამავიწყდა, ნუ ტირი,არ გაუპატიურებ,ქალები მრავლად ყრია.-თავი ზემოთ ასწია-ნატალიას შვილი ვარ,თავად ვერ მოიცალა,რომ დაგხვედროდა,სოციალური ქსელის კვალობაზე კიდევ კარგად გიცანი-მანქანისკენ დაიძრა-ჩაჯდები,თუ მოსაწვევს ელოდები?-გაღიზიანებულმა ამოილაპარაკა,გოგომ კი შვებით ამოისუნთქა და შეურაცხყოფილმა მანქანის უკანა სავარძელზე დაიკავაა დგილი. ''არ გაუპატიურებ,ქალები მრავლად ყრია''-ეს სიტყვები მეხის გავარდნასავით იყო თაისასთვის,მსგავსი რამ არასდროს უკადრებიათ მისთვის,თითქოს რიგითი კახპა იყოს.
-ტაქსისტს ვგავარ?-სარკიდან გამოხედა გოგოს და თვალი-თვალში გაუყარა
-რა?-ვერ გაიგო რას გულისხმობდა
-უკან რომ დაჯექი,ტაქსისტს ვგავარ მეთქი?-მანქანა დაძრა- კაი დაიკიდე-გვერდულად ჩაიღიმა.
მალე თაისას ტელეფონმა დარეკა და დედამისს შეატყობინა რომ ნატალიასთან მშვიდობით მივიდოდა.
-რამდენის ხარ ბავშვი? დავიჯერო ასე გაკონტროლებენ?-ირონიული ქრისტეფორე ფორმაშია
-21 წლის ადამიანი არ ვფიქრობ,რომ ბავშვია-არც გოგომ დაიშურა ირონია
-ვაა,რა მალე შეეჩვიე თბილისის ჰაერს ბავშვო-წარბები ზემოთ ასწია და ქვედა ტუჩი გადმოაგდო
-ადამიანი ყველაფერს ეჩვევა,არ აქვს მნიშვნელობა როდის,ბავშვს ნუ მეძახი თქვენის ნებართვის-ფანჯრიდან გაიხედა და ფრჩხილები ძლიერად დააჭირა კანს,რადგან სიბრაზე მოეთოკა. ქრისტეფორემ კი ''თხოვნა'' უპასუხოდ დატოვა.
-დალშე შენ იცი აბა,იმედია პირველ შემხვედრს არ მისცემ-თვალი ჩაუკრა და მანქანიდან გადავიდა. თაისა კი სახეალეწილი იჯდა ერთ ადგილას გახევებული,სანამ ბიჭმა არ დაუკაკუნა
-მაგაზე ბევრს ნუ იფიქრებ,ნატალია ნახე ჯერ-ირონიულობა კვლავ შეენარჩუნებინა და ჩემოდანით ხელში სახლისკენ გაიჭრა.
-ღმერთო რა ჯოჯოხეთური თვეები მელის ამ...სახელიც არ ვიცი-ამოიკვნესა და მანქანიდან გადმოვიდა.
გრძელი დღეები იქნებოდა,ძალიან ბევრის გარდამხდენი და შემაცნობელნი.
*******
ნატალია ძალიან გახარებული იყო თაისას ხილვით,დიდი ხნის განმავლობაში არ ენახა და გაოცებული იყო გოგოს ვიზუალით,სახე უცინოდა და თვალი ქრისტეფორეს გააყოლა,რომელმაც ერთ-ერთ სასტუმრო ოთახში გაიტანა ბარგი. მუხედავად იმისა,რომ მატერიალურ მდგოამრეობას ამაშუკელები არ უჩიოდნენ,ნატალია სრულებითაც არ ფიქრობდა,რომ დამხმარეები აუცილებლობას წარმოდგანედა, კარგი გურმანი იყო,სახლის საქმიანობები უყვარდა,თუმცა ზოგჯერ ძალიან დაღლილს დასვენება სჭირდებოდა და საქმიანობაში დამხმარე-ნათია ეხმარებოდა,რომელიც ძალიან სათნო და საყვარელი ქალი იყო,რა თქმა უნდა საკუთარი საქმე ძალიან კარგად იცოდა.
-როგორი დახვეწილი ხარ თაისა,ჩემო კარგო-სახეზე მიეფერა ნატალია
-დიდი მადლობა,თქვენც მშვენივრად გამოიყურებით-სახე გაებადრა გოგონას
-გმადლობთ საყავრელო-გაიღიმა და კარში გამავალ ქრისტეფორეს მზერა მიაპყრო-ქრისტეფორე,დე სად მიდიხარ?
-ჩემს სამფლობელოში დე-თვალი ჩაუკრა დედას,ერთი გადმოხედა თაისას და კარში გავიდა,ნატალია კი თაისასთვის ბოდიშის მოხდის შემდეგ უკან გაჰყვა შვილს
-რა საქციელია მიუხხედავად იმისა,რომ მიჩვეული იყო შვილის ამგვარ ქცევებს
-აუ,ნატი ისიც იკმაროს აქამდე რომ მოვიყვანე,არ მცალია მაგისთვის და მაგის ხუშტურებისთვის,მაგაზე საინტერესო ხალხი მელოდება-თვალები აატრიალა და დედას ლოყაზე აკოცა
-შენს ნაშებს ამ გოგონს ნუ ადარებ,თაისას ფრჩხილადაც რომ არ ვარგან-თითი დაუქნია შვილს
-ვის, ამ გამოუსვლელს შევადარებ იმათ? ხო არ ღადაობ ნატალია?-გადაიხარხარა და მუცელზე ხელები დაიწყო-თან შოთიკო და დათო არ მგონია ნაშების რიცხვში შედიოდნენ-გაეცინა
-ქრისტეფორე-ხმამაღლა დაუძახა დედამ და მკლავში ხელი ჩაავლო-თუ ამ გოგოს წესიერდ არ მოექცევი იცოდე,რომ მე გადამაბიჯებ-კბილებში გამოსცრა და სახეალეწილი დატოვა შვილი.
*******
კლუბში მივიდა,ძმაკაცები ჩვეულ ადგილას რომ დალანდა მათ მიუახლოვდა,თან ბარმენთან საფირმო ვისკი შეუკვეთა.
-რა ხდება ახალი თქვეკენ?-კოლოფიდან სიღარეტი ამოაძვრინა,მოუკიდა და ფილტვები ნაცნობი არომატით გაავსო
-ახალი არაფერია ძმაო,ისევ ეს დედანატირები ერთფეროვნება,ქალები,სმა,გართობა,სამუშაოც....-ჩაიცინა შოთამ
-შენკენ რა ხდება?-ქრისტეფორეს შეხედა დავითმა
-ოო,ჩემთან ხდება თუ ხდება, ვიღაც დედაჩემის ბავშვობის მეგობრის გოგო შემოგვეტენა ტო-კვამლი სახეში შეაბოლა ბიჭებს და მათ სახეზე გაეცინა-იტოკში,ჩემთვის არც არაფერი დაუშავებია,ვერც დამიშავებს,მაგრამ მდედრობითი სქესის წარმომადგენელი რომ სახლში მყავს დედაჩემის და ნათიას გარდა ვერ ვეგუები ჯერ-სიგარეტის ნამწვი საფერფლეში ჩაწვა
-თქვენთან რა პონტშია?
-მე რა ვიცი,სასწავლებლადაა მგონი ჩამოსული,რაღაც პროექტი ახსენა დედაჩემმა,ალბათ ქუთაისის უნივერსიტეტები მაგდენს ვერ სწვდებიან და-გადაიხარხარა
-წერეთელი,გეპეი და ქელბაქიანი აქვთ ქუთაისლებს,მეტი რომელი იცი მაგათი უნივერსიტეტებიდან?-ჩაიცინა ავითმა
-*ლეზე მ*კიდია-ხელი აიქნია-ჩემი გოგო სად არის ნეტა?
-რამდენიმე წუთის წინ მოვკარი თვალი-უკან გაიხედა შოთამ-აი,გამოჩნდა.
გამომწვევად ჩაცმული,შავგრემანი გოგო მიუახლოვდა ქრისტფორეს და მაცდური ღიმილი ბიჭისას შეაგება,მიახლოვდა და კალთაში ჩაუჯდა,ქრისტეფორემ ხელები მისი წელისკენ წაიღო,გოგომ სახე მისას მიახლოვა,ქრისტეფორემ კი ლოყებზე ხელი წააავლო და მის ტუჩებთან ახლოს წარმოთქვა
-აქ არა ლამაზო-ხელი შეუშვა და კალთიდან გადმოსვა,ბიჭებს ხელი დაუქნია და გვერდით მდგარ გოგოს წელზე ისე მაგრად წაავლო ხელები,რომ კინაღამ ძლებში გადაამტვრია. როგორც იქნა მეორე სართულის ოთახამდე მიაღწიეს და კარი გააღეს. ქალის ტანსაცმელს დასწვდა,მოკლე ტოპი ზედ შემოახია,ბოუსჰალტერი ოთახის კუთხეში მიაგდო,მოკლე კაბის გზას კი საცვალიც გააყოლა. ერთხანს ასე უყურებდა,შემდეგ კი ქალმა მაისური გადააძრო და ტუჩებზე წაეტანა,ოხვრა აღმოხდა,ქრისტეფორე ხელებს ქალის კისერსა და წელზე დააცოცდებდა,შემდეგ შარვალსა და საცვალს თავად გაუყვანა გზა და ორივ ერთმანეთის წინაშე სრულიად შიშველი იდგა. ქალი წელზე შემოისვა და კედელთან მიაყუდა,ერთმანეთის ტუჩებს არ მომწყდარან,ისე წაავლო ცალ მკერდს ხელი ქრისტეფორემ და მუჭში ძლიერად მოიქცია,ერთი სურვილი გააჩნდა-სიამოვების მიღებისა,ქალს კივილი წასკდა პირველი ძლიერი ბიძგისგან,შემდეგ მეორე,მესამე....
-მიდი ლამაზო...გაა*ავე-ყბაში წაავლო ხელი და ტუჩები კვლავ დაუკოცნა,შემდეგ საწოლისკენ წავიდნენ,ქალი საწოლზე მოათავსა,ისე რომ ტუჩები მისი მკერდიდან არ მოუშორებია,თავად კი ზემოდან იყო მოქცეული და კერტებს კბილებს გამოსდებდა ხოლმე,ქალი მთელი სიძლიერით ჩააფრინა საწოლის მატერიას და სასიამოვნო ოხვრა აღმოხდა,ქრისტეფორეს გრძელი,თლილი თითები ყველგან მოაძრაობნენ, სადაც კი ადგილი მოიძებნებოდა,ახლა კი ქალის ვა*ინას მიაღწია და თითების ოსტატური მოძრაობით ქალის გაგიჟებაც და კვნესაც გამოიწვია,ამავდროულად ტუჩებს მკერდზე დააცოცებდა და შიგადაშიგ ტუჩებს ვნებიანად უკოცნიდა.მალე პიკს მიაღწევდნენ... მუცლით საწოლზე დააწვინა და თმაში ჩააფრინდა,მათი სხეულები ერთმანეთს შეერწყა და ჯერ ნელი,შემეგ კი ძლიერი ბიძგების მოძრაობით საქმიანობა გააგრძელა. ქალის მკვრივი უკანალი ხელებს შორის მოიქცია,მას შემეგ რაც კალთაში ჩაისვა და კვლავ განაგრძო მათი სხეულების გაერთიანება,რასაც ხმამაღალი ოხვრა,ქალის კივილი და კაცის გმინვა ერთვოდა,ქალი წრიულად მოძრაობდა კაცის ასოზე,რომ უფრო კარგად ეგრძნო ბიჭის ნაწილი მასში და ფინიშს ერთად მიაღწიეს,მათ ორგმანიზმში რაღაც თბილი ჩაიღვარა,სიამოვნებისგან ოდნავ გააკანკალათ და გოგომ თავი ქრისტეფორეს მხარზე მოათავსა.
-ასეთი ორგაზმი...არასდროს მქონია. ჯანდაბა. -წყვეტილად საუბრობდა გოგო
-დარწმუნებული ვარ ასეცაა-სიამოვნება აღბეჭვოდა სახეზე,მალე კი ქალის სხეული მოიშორა.
******
სახლში ღამის 3 საათზე მივიდა,საძინებელი ოთახისკენ აიღო გეზი,როდესაც სასტუმრო ოთახიდან ხმაური შემოესმა
-ამ შუა ღამეს რა ახმაურებს?!-თვალები აატრიალა,თუმცა რაღაცის დავარდნის ხმა რომ გაიგონა,კარზე დააკაკუნა
-ჰეი,ხომ მშვიდობა გაქვს მანდ?...რა იყო არ მელაპარაკები?-გახალისდა ამ თამაშით-დროებითო სტუმაროო...შემოვდივარ და წივილ-კივილი არ ატეხო-გოგოს პასუხი რომ ვერ მიიღო კარი მალევე შეხსნა და იატაკზე მჯდომი პენუარებში გამოწყობილი თაისა დაინახა,რომელიც ძლივს სუნთქავდა
-რა ჯანდაბაა-აღმოხდა და მიუახლოვდა-რა დაგემართა?-სახეზე ჩამოუსვა ხელები
-ჰაერი...ჰაერი-ხელებს იქნევდა გოგო და ჩანთისკენ ანიშნებდა
-ვიცი,რომ ვერ სუნთქავ მაგრამ რისგანაა ეს უჰაერობა გამოწვეული,ეს დედანატირები....ასთმა გაქვს? ჯანდაბაა,ესღა მაკლდა-ჩანთა აიღო და გადმოაყირავა,ასთმის წამალი აიღო და შეასუნთქა,თან ხელი მოხვია,წონასწორობის შესანარჩუნებლად
-კარგი,დამშვიდდი. აი,ასე...-თმაზე ხელი გადაუსვა-კარგად ხარ?-თაისამ თვალები დახუჭა და თავი დაუქნია,ჯერ კიდევ ღრმად სუნთქავდა
-ასთმა თუ გქონდა წამალი ახლოს ევრ დადე?-წარბები შეკრა
-დამავიწყდა...-ქვემოდან ამოხედა ბიჭს-მადლობა- დააკვირდა,რომ ღამის შორტი ზემოთ აწეულიყო, ზედა კი მხრებზე გადმოწეულიყო,ამიტომ მალევე შეისწორა. ეს ქმედება ქრისტეფორეს არ გამოპარვია და გოგოს სიმორცხვეზე ჩაეღიმა
-არაფერს და ნუ ღელავ, ჩემთვის არც იმდენად სასურველი ხარ, რომ რამე დაგიპირო-თაისას სახესთან ახლოს,საწოლზე დააწყო ხელები და ზემოდან დააკვირდა,როგორ ივსებოდა გოგო ბრაზისგან,სწრაფი რეაგირება მოახინდა თაისამ და მკერდზე ხელი ჰკრა,იატაკიდან ადგა და თითი დაუქნია
-აღარ გაბედო ჩემთან ასე ლაპარაკი.და კიდევ,ერთ ადგილას მახატია,შენ გევასები თუ არა. გადი,ჩემი ოთახიდან-ხელი კარისკენ გაიშვირა
-ღმერთო ჩემო, ჩემი სახლის ოთახიდან მაგდებენ-დაწვრილებული თვალები მიაპყრო გოგოს და ხელები გულთან ახლოს გადაიჯვარედინა
-8 თვის განმავლობაში ეს ოთახი ჩემია,ასე რომ აქედან მოშორდი!-ასეთი ტონი ზედმეტი აღოჩნდა ქრისტეფორესთვის,გოგოს მიუახლოვდა და ლოყებზე ხელი მოუჭირა,თან სახე ახლოს მიუტანა
-მეორედ გაბედავ და ასე დამელაპარაკები და ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ!-კბილებში გამოსცრა და თვალებში ჩააჩერდა,თაისა კი ტკივილმა შეაწუხა
-რას იზამ,დამარტყამ?-საიდან ამხელა გამბედაობა ამ გოგოს? ქალზე ძალადობა არასდროს ყვარებია ქრისტეფორეს,არც სიტყვებზე ეკიდებოადა სხვას,რადგან არც არავინ უბედავდა ზედმეტს. სწრაფად მოშორდა თაისას და კარისკენ დაიძრა
-ამ ყველაფრის დედა შვეეცი -ამოილაპარაკა გასვლისას. თაისა კი ჯერ კდიევ ვერ მოსულიყო აზრზე,თუმცა კმაყოფილი იყო ამ თავკერძა იდიოტს რომ საკადრისი პასუხი გასცა.
-ჯერ კიდევ არ იცი ვის ეთამაშები ქრისტეფორე ამაშუკელი. ნარცისი იდიოტი-ბრაზით ამოილაპარაკა და საწოლში დაბრუნდა.
********
დილით საუზმეს მიირთმევდნენ,მხოლოდ ქრისტეფორე აკლდათ.
-რა კარგი გოგო ყოფილხარ თაისა-გაუღიმა ამირანმა-მითუმეტეს ბიზნესზე სწავლობ
-მადლობა-გაეღიმა გოგონას
-მგონი შენი პოტენციური შვილი ჩვენი დროებითი სტუმარი უფროა,ვიდრე მე მამიკო-სკამი გამოსწია და გოგოს მოპირდაპირე მხარეს დაჯდა
-ნამვილად ვისურვები ასეთ ჭკვიან და ლამაზ შვილს,თუმცა ბედი ასეთი ყოფილა შვილო-არც მამა დააკლო პასუხი
-სამწუხაროდ,არ გაგიმართლა ამირან მამიკო-ქვედა ტუჩი გადმოაგდო,თითქოს ძალიან დამწუხრებულიყო
-თაისა,შორენა და შალვა როგორ არიან?-შეეკითხა ნატალია
-კარგად არიან,ისევ ძველებურად-ქალს გახედა
-არ უნდა ვკარგავდეთ ადამიანები ერთმანეთს,არა.-თავი გააქნია ნატალიამ-სულ მინდა თქვენთან ჩამოსვლა და ხან რა პრობლემა იჩენს თავს,ხან რა. თან მგზავრობა ჩემზე ცუდად მოქმედებს -წყენით ამოილაპარკა
-დედაც ხშირად გახსენებთ და თქვენთან გატარებულ დღეეებს გვიყვება-გაეღიმა
-არ მინდა ოჯახური იდილია დაგირღვიოთ,მე დაგტოვებთ-თვალი ჩაუკრა სამივეს და მაგიდიან ადგომას აპირებდა,როდესაც მამამისმა უთხრა
-შვილო,თაისას ქალაქი დაათვალიერებინე,სადმე წაიყვანე გოგო,თან გზებსაც უფრო კარგად შეისწავლის-ქრისტეფორემ კი თვალები აატრიალა
-არ არის საჭრო, აქ ჩემი დაქალი სწავლობს და დღეს მას შევხვდები,შევთანხმდით. თან ქრისტეფორეც არ შეწუდება-ირონიულად მომღმარე სახე მიაპყრო ბიჭს
-ძალიან მიხვედრილი გოგო ხარ,ხომ ხედავთ არ მცალიაო ადამიანმა,აბა კარგად ოჯახო-დედ-მამა გადაკოცნა,გოგოს თვალი ჩაუკრა და სახლი დატოვა.
-დაქალთან აპირებს თურმე წასვლას-დასცინა საუბარში-სულ ნუ მოხვალ უკან,ქუთაისელო ტერეზა-დამცინავად ამოილაპარაკა და ფეხით გაუყვა გზას,კარგი ამინდი იყო,ამიტომ სეირნობა მისთვის ძალიან სასიამოვნო პროცესს წარმოადგენდა.
********
-თაისა, არ მჯერა რომ აქ ხარ,ჩემო გოგოო-ძლიერად გადაეხვია დაქალს მარიტა
-ძალიან მომნატრებიხარ-ჩაიცინა თაისამ და ლოყები დაუკოცნა დაქალს
-შენ ისეთი მწარე ენა გაქვს და ცივი პიროვნება ხარ,ესე იგი ნამდვილად მოგნატრებივარ,ლოყები რომ დამიკოცნე-სერიოზული სახით ამოილაპარაკა მარიტამ
-გამონაკლისებს ჩემთვის ძვირფასი ადამიამებისთვის ვუშვებ-ენა გამოუყო გოგოს
-მადლობელი ვარ-გაიცინა და გოგოს მოეხვია-აუ,ახლა იცი სად წავიდეთ?
-ლოგიკურად არ მეცოდინება-მხრები აიჩეჩა გოგომ
-მაცდი საუაბრს? აი,დაიწყო უკვე-ამისუნთქა მარიტამ და გააგრძელა-ერთი კლუბია,ვეჩნად ბევრი ხალხია და მაგარი პონტებია
-აუუ,მთვრალი ხალხის ატანის თავი არ მაქვს მარიტააა-ხელი აიქნია თაისამ
-შენ თუ რამე არ გინდა არავინ არაფერს დაგიშავებს იქ,დამერწმუნე-თვალი ჩაუკრა დაქალს-კარგად გავერთობით,თან არც ისე ახლოსაა და ფეხით წავიდეთ,დაგათვალიერებინებ თბილისის რაღაც ნაწილს-ჩაიცინა
-ღმერთო,ამის ნებაზე რომ ვიქნები დამოკიდებული რა დღეში ვარ-ხელები ცაში აღაპყრო გოგომ
-ღმერთს ეგეთ სისულელეებზე ნუ აწუხებ თაისა,რამდენჯრ გაგაფრთხილე?-თავში წამორტყა ხელი და წინ გაიჭრა რომ დადევნებული გოგო არ დაწეოდა. ბევრი იარეს,საუბრობდნენ ყვეალფერზე,რაც გულში ჰქონდათ და უბრალოდ ამ დღით ტკბებოდნენ. მარიტა ფილოლოგიის ფაკულტეტზე სწავლობს,ძალიან შრომისმოყვარე და მიზანდასახულია,თაისას მსგავსად.
ხო,რაც შეეხება ქრისტეფორეს,მასთან დაკავშირებული ამბები მოკლე მოუყვა მარიტას და თავიანთ წარმოსახვაში ერთი ნარცისი,ზედმეტად თავდაჯერებული ტიპი შექმნეს,რომელსაც თავი სამყაროს ცენტრი ჰგონია. როგორც იქნა კლუბსაც მიაღწიეს და იქ შესვლისას არც თუ ისე ბევრ ადამიანს მოკრეს თვალი,ძალიან კარგი,ადგილების ფართო არჩევანია. ხალხის რაოდენობა თანდათან ივსებოდა,თაისა წვენს სვამდა,როდესაც ერთი სიმპათიური ყმაწვილი მიუახლოვდა და ცეკვა შესთავაზა,ისიც დათანმხდა,თან მისთვის საყვარელი სიმღერის ჰანგები იყო გამეფებეული. ედ შერანის ''perfect'' , ეს სიმღერა მისი ბედნიერი დღეების ასოციაციას იწვევდა მასში და ბედნეირებისგან კანში ვერ ეტეოდა.
-ძალიან საყვარელი ხარ-გაუღმა ბიჭმა
-გმადლობ-უთხრა მსუბუქი ღიმილით,ამ დროს თვალი ერთ პიროვნებაზე გაუშტერდა. ქრისტეფორე!!! განგაშის ზარი იყო მისთვის,არ ელოდა ამ კლუბში მის დანახვას,ფიქრობდა სახლიდან წამოსული სხვაგანაც ეგ მეჩრება თვალშიო,მზერა მალევე მოაშორა ბიჭს და უცნობზე გადაიტანა,რომელიც ნამდვილად არ ჩანდავცუდი პიროვნება.
-ზემოთ ხომ არ ავსულიყავით?-მაცდური ღიმილი გამოესახა ბიჭს თვალებში
-ყველა მამრობითი სქესის წარმომადგენელი,რომ ერთი ადგილის საშუალებით ფიქრობთ რა პონტია ვერ ვხვდები,დაახვიე რა-ხელი აუქნია და მალევე მოსცილდა ბიჭს. გარეთ გავიდა,რადგან დახუთულობა შეიქმნა,საკუთარ ბედზე ეშლებოდა ნერვები,რომ ყველა დეგრადირებული მას ხვდებოდა
-თურმე კლუბებსაც სტუმრობ ქუთაისელო გოგოვ-გვერდით ამოუდგა და ირონიული მზერა მიაპყრო თაისას
-თურმე ყველა შენნაირი ერთი ადგილით მოაზროვნე ტიპი ამ კლუბშია-კბილებში გამოსცრა და კლუბში შებრუნებას აპირებდა,როდესაც მკლავში ხელი ჩაავლო ბიჭმა და ზემოდან დახედა
-გული აგიცრუვდა თბილისელ ტიპებზე?-ტუჩის კუთხე ჩატეხა-ალბათ ი მ *ლის ნაირი გგონია ყველა,თუმცა ცდები
-შემეშვი და წასვლის უფლება მომეცი-ხელის გათავისუფლება მოახერხა,რადგან ქრისტეფორემ მისცა ამის უფლება
-დაიმახსოვრე,რომ ყველგან მე ვერ ვიქნები,რომ დაგეხმაროს,შარისგან თავს თუ შორს დაიჭერ შენთვის უკეთესია ქუთაისელო სტუმარო-ირონიული ტონით მიაძახა უკნიდან და ხელები ჯიბეებში ჩაიწყო
-სადაც შენნაირები არიან მშვიდად ვერასდროს იქნება ადამიანი,მაგრამ იცი რა? ერთი თავკერძა იდიოტი ხარ,რომელსაც თავი სამყაროს ცენტი ჰგონია,სინამდვილეში კი ერთი გაუთლელი ხეპრე ხარ-მოუტრიალდა და პასუხი გასცა ქრისტეფორეს
-ძალიან აღეკვებული მეჩვენები პატარავ-მიუახლოვდა-პრეზერვატივი თან ატარე,რა იცი რაში დაგჭირდეს,აბა დროებით-ხელი დაუქნია და სახეალეწილი თაისა დატოვა მარტო დატოვა. თავად ქრისტფორემ ბრაზის მოთოკვა მაინც მოახერხა. ღმერთმა იცის,რის ფასად...
******
უყურებდა კლუბის ცენტრში მოცეკვავე თაისას,სავარაუდოდ თავის დაქალთან ერთად. ვისკის ჭიქა პირთან მიიყუდა და ბოლომდე დაცალა. ბრაზი იპყრობდა გოგოს დაუმორჩილებლობისა,ამავდროულად ეცინებოდა იმ მდგომარეობაზე რომელშიც ახლა იმყოფებოდა.ამ გოგოს გამოჩენამდე მდედრობითი სქესის ყველა წარმომადგენლისგან უსაზღვრო მორჩილებას იყო მიჩვეული,ქუთაისელი სტუმრის გამოჩენის შემდეგ, კი სიტუაციის მოულოდნელად შემოტრიალებამ აზარტში შეიყვანა,რომელიც არ იცოდა სად მიიყვანდა.
-რას მიშტერებიხარ მაგ გოგოს?-შეეკითხა დავითი
-არ გავს რიგით ნაშას-თვალი თაისასკენ მიატრიალა შოთამ
-ტვინი ნუ მო**ანით რა-ხელი აიქნია ქრისტეფორემ
-რა აღრენილი ხარ -გადმოხედა შოთამ
-ხოდა აღრენილი როცა ვარ ხომ იცით ეს დედანატირები,რომ შემეშვათ,ტო-ძმაკაცებმა გეზი გოგონებისკენ აიღეს,მხოლოდ ქრისტეფორე დარჩა ვისკთან ერთად. დააახლოებით 11 საათი იქნებოდა,უგუნებოდ იყო,მიუხედავად იმისა,რომ კლუბში სიტუაცია გახურებული იყო. თაისა და თავისი დაქალი სავარძელზე შენიშნა და მათ მიუახლოვდა. თაისას თვალი ჩაუკრა და უთხრა:
-შენს დაქალს არ გამაცნობ თაისა?-სახელი გამოკვეთა. გოგონა დააბნია მისმა გამოჩენამ,მაგრამ სახე მალევე გაასწორა და მარიტას გადახედა,რომელიც თვალებდაწვრილებული უყურებდა ბიჭს.
-გაიცანი, ეს ქრისტეფორეა-ხელით ანიშნა ბიჭზე
-ეს მარიტაა,ჩემი დაქალი-ახლა გოგოზე ანიშნა ქრისტეფორეს. ბიჭი მარიტასკენ გადაიწია და ხელზე ეამბორა
-კეთილი იყოს შენი გაცნობა მარიტა-ჩაუღიმა
-დაე,ჩემთვისაც კეთილი იყოს ქრისტეფორე-გაიცინა გოგომ
-დიდხანს აპირებთ აქ გაჩერებას?-თაისას გადახედა
-შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს?-თვალები დააწვრილა-ანგარიშს უნდა გაბარებდე?
-ანგარიშს შენს თავს უნდა აბარებდე სტუმარო-გვერდულად ჩაეღიმა გოგოს იერიშზე-ნერვები დაიწყნარე და ის მითხარი,სახლში მომყვები თუ არ? მივდივარ!
-არა, მარიტასთან ერთად წავალ
-მე შემოგთავაზეთ,დალშე თქვენ იცით-მხრები აიჩეჩა-აბა დროებით,იმედია სახლში ქალიშვილები დაბრუნდებით-წინ მიმავალმა მოაძახა და კარში გაუჩინარდა. მარიტა კი ყბაჩამოვარდნილი უსმენდა ამ ყველაფერს.
-რამდენი ბიჭი მინახავს,მაგრამ ასეთი?-ჩაიცინა-ღმერთმანი,გამძლეობა შენ დაო-მხარზხე ხელი გადაუსვა
-მე უკვე შევეჩვიე-მობეზრებული სახით გადახედა. კლუბი ნახევარ საათში დატოვეს და სახლში წასვლის დროც მოვიდა.
-უარი კი ვუთხარი,მაგრამ ახლა ვფიქრობ სახლში რა ჯანდაბით წავიდე...ხომ იცი ტაქსით მგზავრობა როგორ არ მიყვარს-ამოიკვნესა და თავი უკან გადააგდო
-ჩაჯექით მანქანაში-ქრისტეფორე ამოუდგა უკან
-ააააა-შეკივლა თაისამ და გულზე ხელი მიიდო-გული გამიხეთქე. შენ აქ რა გინდა?
-ანგარიში უნდა გაბარო?-გამომწვევად შეხედა თვალებში-მანქანაში ჩაჯექით,მესამედ აღარ გეტყვით!
-ხოდა დაახვიე-გზას გაუდგა თაისა და თან მარიტას გადმოხედა.მოკვდებოდა და ქრისტეფორეს მანქანაში არ ჩაჯდებოდა,ზედმეტად ამაყი იყო. ეს სიამაყე კი ხშირად ძვირად უჯდებოდა.
-ეს სიამაყე დაღუპავს ამ გოგოს-თავი გააქნია ბიჭმა,მისკენ დაიძრა,მკლავში ხელი უხეშად ჩაავლო და მანქანაში ჩასვა-ტყუილად იკლაკლენი გველივით,იცოდე გატკენ!-კბილებში გამოსცრა. იმდენად გაბრაზებული იყო,რომ თაისა მალევე გაჩუმდა-შენ მოსაწვევი გადმოგცე თუ მის გარეშეც ჩაჯდები მანქანაში?-ახლა მარიტას გადახედა
-არა,მოსაწვევი არაა საჭირო,მოვდივარ-რატომღაც გაეცინა და მანქანაში ჩაჯდა.
-სად ცხოვრობ?-სარკიდან გადმოხედა მარიტას
-ისანში,დირსიჭალას ქუჩაზე.-მალევე გასცა პასუხი.
-უნივერსიტეტები როდის ანახლებენ სწავლას?-გევდულად ჩაიღიმა
-არ მითხრა რომ სტუდენტი ხარ-გესლიანად ამოილაპარაკა თაისამ
-შენი რეპლიკები უადგილოა პატარავ-უკან გადმოხედა თაისას. მარიტას კი მათი შემხედვარე სიცილის შეკავება ძალიან უჭირდა
-2 დღეში განახლდება სწავლაო ასე განაცხადეს-თქვა მარიტამ
-კდიევ კარგი-ჩუმად ამოილაპრაკა ბიჭმა
-მესმის ქრისტეფოე-კბილებში გამოსცრა გოგომ
-ძალიანაც კარგი-არც მან დააკლო.
*******
მარიტა სახლში რომ მიიყვანა,შემდეგ გეზი საკუთარი სახლისკენ აიღო. უკან მჯდომ თაისას გადახედა,რომელიც ფანჯრიდან იყურებოდა. სიმღერა ესაჭიროებოდა და მალე სასიამოვნო ჰანგები გააჟღერა.
-რომანტიკოსი ხარ?-ირონიული თაისა ფორმაშია
-შეიძლება მასეცაა,მერე შენ რა?-აზარტში შედიოდა
-მე...მე არც არაფერი,ისე ვიკითხე-სწრაფად მიუგო.
-როდესაც ადამიანს 1 წუთის განმავლობაში უყურებ აშკარად შენი ინტერესის მიზეზია,ხოდა შენი მზერა მწვავს წუთზე მეტია,რა ხდება პატარავ?-თავი თაისასკენ მიატრიალა და ირონიულად მომღიმარემ ტუჩის კუთხე ჩატეხა. თაისა კი ცდილობდა მდგომარეობიდან არ გამოსულიყო,თუმცა ფაქტია,რომ გამოიჭირეს,ნამდვილად აკვირდებოდა ქრისტეფორეს ნაკვთებს....რომელიც არ უნდა ეღიარებინა,რომ ძალიანაც იზიდავდა.
-გზას უყურე,თბილისში სიკვდილი არ მინდა,მერე ქუთაისში უნდა გადამასვენონ-კვლავ ფანჯრისკენ გაიხედა, რომ ღელვა დაეფარა
-გადასვენებაზე მე ვიზრუნებ-სახე გზას გაუსწორა ბიჭმა
-დამავალებ-ამოიჩურჩულა გოგომ
-გავიგონე!
-ძალიანაც კარგი!
ოხ,ეს გაპარული,ჩუმი ღიმილი.
-ხატვა თუ გიყვარს?-რამდენიმეწუთიანი პაუზის შემდეგ საუბარი წამოიწყო ქრისტეფორემ.
-ბოლო ნახატი სკოლაში დავხატე.
-ესე იგი არ გიზიდავს.
-მიყვარს პეიზაჟები,ბუნების შემქმნელებს ძალიან ვაფასებ,თავად არ ვარ დიდი შემოქმედი,უფრო გადახატვის ნიჭი მაქვს ვიდრე ფანტაზიის.
-ყველაზე დიდი ფილოსოფიაა ხელოვნებაშია. როდესაც ხატავ,მხოლოდ შენ და ნახატი რჩებით, აკეთებ იმას,რასაც გრძნობ,ფიქრობ,ყველაფერს თეთრ ფურცელზე გადაიტან და მშივდდები,ემოციებისგან იცლები....საოცრებაა!
-ხატავ?-გაოცება ვერ დამალა თაისამ
-მხატვარი ვარ თაისა.სიმართლე გითხრა არ მიკვირს,რომ არ იცნობ შემს შემოქმედებას.
-ქრისტეფორე ამაშუკელი....ჯანდაბა-სახეზე ხელები ჩამოისვა და ტუჩი ნერვიულად შეუთამაშდა-შენ ხარ ის მხატვარი,რომლის გამოფენაზეც აკაკი წერეთლის სტუდენტები მიიწვიეს თბილისში....
-არ მითხრა მეც იქ ვიყავიო-ჩაიცინა
-ვიყავი....როგორ შეგიძლია ასეთი ნამუშევრების შექმნა ასეთ...
-თავხედს,უტაქტოსა და გაუთლელ ხეპრეს?
-შეიძლება ითქვას....-ჩაიცინა
-ნახატს ჩემი შინაგანი სამყარო ჰქმნის,ხელები ასრულებს,მაგრამ საბოლოოდ ნახატი თავად იქმნება. საკმარისად არ მიცნობ,ესაა მიზეზი შენი დაბნეულობისა.
-ასე მგონია ფილოსოფოსს ვესაუბრები,შენ ის ქრისტეფორე ხარ რომელიც გავიცანი?-ყურებს არ უჯერებდა
-მე ყოველთვის ასეთი ვარ,უბრალოდ სახეს ვიცვლი,ხოლმე. არ მიყვარს ერფეროვნება,მრავალფეროვნების მოყვარული ადამიანი ვარ,თან ვისკი მაქვს დალეული,სწორედ ამიტომ ვსაუბრობ ჩემს ნახატებსა და გრძნობებზე....ასე,რომ შეირგე-კვლავ შეხვდა მათი მზერა ერთმანეთს
-აი,ეს სინარცისე არც დალეულს გტოვებს.-გაეცინა ოდნავ გათამამებულ გოგოს.
-ყოველთვის გვერდს მიმაგრებს სინარცისე....რომ არა ეს თვისებები ქრისტეფორე ამაშუკელი არ იარსებებდა. აი,რა მხდის განსაკუთრებულს პატარავ-თბილი ღიმილი გამოესახა სახეზე...რაღაც უჩვეულოდ თბილი. სახლში მისვლისას,თაია ოთახის კართან იდგა,როდესაც მიაძახა
-ტკბილი ძილი და ჩემზე სიზმრები სტუმარო-ქურთუკი ზურგზე გადაიკიდა და ოთახში შევიდა
-გმადლობთ კოშმარული სიზმრებისთვის ქრისტეფორე!-მიაძახა უკვე გაუჩინარებულს.
********
ძალიან კარგი ამინდი იყო,ნატალიამ კი ერთია ამბავი ატეხა სადმე ახლოს,პიკნიკი მოვაწყოთო. ბუნებაში ყოფნა ქრისტეფორესაც ძალიან მოსწონდა,დედისთვის კი უარი ნამდვილად არ უთქვამს,ახლა კი თაისას ელოდებოდნენ.
-დედა,დარწმუნებული ხარ რომ ეს გოგო თავისი ბარგით არ მოდის?-თვალები აატრიალა ქრისტეფორემ
-ქრისტეფორე გეყოს, დედა!
-მართლა დამაინტერესა-მობეზრებულმა გადმოხედა დედამისს და მის გაბრაზებულ თვალებს რომ შეხედა გაეცინა-კაი რა დე, ნუ ბრაზდები რაღაც სისულელეებზე. ჩემი სიყვარული-ლოყაზე აკოცა ქალს და გვერდიდან მიეხუტა
-აი,თაისაც მოემზადა-თბილად გაუღიმა გოგოს,რომელიც სპორტულებში იყო გამოწყობილი.-წითელი ფერი ძალიან გიხდება,თავად ქრისტეფორეც კი გაოცდა -ნამდვილად გაოცებულ შვილს ღიმილით გადახედა,მაგრამ ბიჭმა სახე მალევე გაასწორა
-ხო ისე გავოცდი,ცოლად მოყვანას ვაპირებ-ირონიულად წარმოთქვა და მანქანისკენ წავიდა,თაისამ კი ამ რეპლიკაზე თვალები აატრიალა
-ბატონი ამირანი არ დადის პიკნიკზე?-იკიტხა თაისამ
-ამირანი უფრო ბაჰამის კუნძულებში,კვიპროსსა და ჰავაიში წარმოგვიდგენია სტუმარო-ირონიულად უპასუხა ბიჭმა,ნატალიამ კი თავი გააქნია
-ამირანს არ სცალია თაისა,თორემ სულ დაგვყვებოდა,მასაც ძალიან უყვარს ბუნება-გაიღიმა. ნახევარ საათში დათქმულ ადგილას იმყოფებოდნენ და ბუნების სილამაზით ტკბებოდნენ. თაისამ ხელები გაშალა და სურნელი ღრმად ჩაისუნთქა
-რა სილამაზეა-ირგვლივ არსებულ ყავვილებს გახედა
-დედაჩემი გემოვნებაში არასდროს ცდება-შუბლზე აკოცა ქალს და დაატრიალა
-ქრისტეფორეე,დეე ჩამოვვარდებიი, გამიშვიი-იცინოდა ქალი,ბოლოს კი თავბრუ რომ დაესხა შვილმა კეთილი ინება და დედა ''სააქაოს მოაბრუნა''. მალე მწვანე მინდორზე ისხდნენ და ნატალიასა და თაისას გაკეტებულ კერძებს მიირთმევდნენ
-რა კარგი იქნებოდა ნათიაც ყოფილიყო ჩვენთან ერთად
-მართალი ხარ თაისა,მაგრამ 1 კვირით დამეთხოვა,ნათესავები ესტუმრნენ უცხოეთიდან.
-ძალიან კარგი ქალია ნათია-თბილად ამოილაპარკა გოგომ
-ჩემი ოაჯხის ბურჯია ეგ-ჩაეღიმა ქალს-ძალიან მიყვარს
-ჩემი ოჯახის ბურჯი შენ ხარ დე,შემდეგ არის სხვა დანარჩენი-მისკენ გადაიწია და ლოყაზე აკოცა ქალს ქრისტეფორემ,ქალი კი ლოყაზე მიეფერა. თაისა უყურებდა მათ და უკვირდა ქრისტეფორესა და ნატალიას ასეთი კარგი ურთიერთობა რომ ჰქონდათ,ალბათ ეს ბიჭი ნამდვილ ტირანად წარმოედგინა,სრულებითაც არ აღმოჩნდა ასე,თუმცა თავის კლანჭებს მაინც ავლენდა.
-თაისა,უნივერსიტეტში სწავლა ხვალ განახლდებაო გამოაცხადეს-მარწყვს შეექცია ნატალია
-დიახ,ხვალ გვეწყება სწავლა. ძალიან მიხარია-გაიცინა გოგომ
-ალბათ შენც ჩემსავით გიხარია,რომ დღის განმავლოაბში ერთმანეთს იშვიათად ვნახავთ-ირონიული ქრისტეფორე ფორმაშია,ნატალიამ კი ''მკვლელი თვალებით'' გახედა შვილს
-ალბათ ნამდვილად ეგრე იქნება-არც თაისამ დააკლო.
-''ალბათ''-ს ისე ამბობ თითქოს დარწმუნებული არ იყო
-შენ უნდა დაგეკითხო რას როგორ ვიტყვი?-ნატალია გაკვირვებული უყურებდა ამ ორს. ვერ გაეგო რა ხდებოდა მათ თავს. თაისაც არ თმობდა პოზიციებს,ამან უფრო გააკვირვა და ცოტა არ იყოს გაახალისა.
-შენს თავს დაეკითხე, მე კი არა-გვერდულად ჩაიღიმა
-დავეითხე უკვე-გულზე ხელები დაიკრიფა გოგომ და ამავდროულად ტელეფონმაც დარეკა,ნომერს რომ დახედა ძალიან გაუხარდა
-თოკოო,როგორ ხარ?
-კარგად ვარ მამიდაშვილო. ასე უნდა ერთადერთი ბიძაშვილის დავიწყებ ხო?
-როგორ გეკადრება? როდის დამავიწყდი? -წარბები შეკრა და გაეცინა
-ნუ იმართლებ თავს,შე არასწორო-გაიცინა ბიჭმაც-რას შვრები,როგორ ხარ?
-თბილისში ჩავედი,როგორც იცი და სწავლას მალე დავიწყებ
-მოსაკლავი ხარ, ხომ გითხარი ბინის ქირას გადაგიხდი მეთქი თაისა,რა ჯიუტი ხარ! შორეს და შალვას მოვთაფლავდი,მაგრამ შენ ვერაფერი მოგიხერხე-უკამყოფილოდ ამოილაპარკა ბიჭმა.
-დამშვიდდი შენ მანდ,თორემ ბარსელონაში ჩამოგაკითხავ და ყურებს დაგაჭრი-გადაიხარხარა და წუთით დაავიწყდა სად იყო,შემდეგ უხერხულად გახედა ნატალიას და ქრისტეფორეს,რომელსაც თვალი თვალში გაუყარა. საუბრის დასრულების შემდეგ ალუჩა დააგემოვნა.
-შეყავრებულმა მოგიკითხა ქუთაისელო სტუმარო?-ჩაიცინა ბიჭმა
-ამჯერად ბიძაშვილი იყო,შეყვარებული რომ დამირეკავს გაგაცნობ თუ გინდა-თვალი ჩაუკრა ქრისტეფორეს. ვერც ვერასდროს დაალაპარაკებდა შეყავრებულს,რადგან არც ჰყავდა,უბრალოდ თამაშში აჰყვა.
-ჰეიიი,თაისა,შენ აქ რა გინდა?-თვალი თავის ყოფილ კლასელს გაუსწორა
-დიტოო-ფეხზე წამოხტა და ბიჭს ძლიერად ჩაეხუტა,ქრისტეფორე კი ნერვებმოშლილი წამოდგა ფეხზე,არ უყვარდა ეს სენტიმენტალობები და ხვევნა-კოცნები,თან ტვინში სისხლი აუდუღდა,რატომ? არ იცოდა,მზის სიმხურვალეს დააბრალა,რომელიც ხის ჩრდილში მაინც აღწევდა...თურმე.
უკან დაბრუნებულს დიტო წასული დახვდა..უფროსწორად თავად ეგონა ასე.
-პრინცს შენი პრინცესაც უკან მიჰყვა?
-ქრისტეფორე გეყოს ახლა და მიირთვი რამე საყვარელო-გაუღიმა ნატალიამ,მანაც ღიმილი შეგაება დედას,ნაძალადევი....
-უბრალოდ ვიკითხე -მხრები აიჩეჩა და ოდნავ მოშორებით, ხესთან მდგომი დიტო და თაისა დაინახა,რომლებიც ერთმანეთს ეხვეოდნენ და როგორც ჩანს დამშვიდობებას აპირებდნენ,ქრისტეფორე თაისას მიუახლოვდა,წელზე ხელი მოხვია და დიტოს მიუბრუნდა
-გამარჯობა დიტო
-გაგიმარჯოს...-ცოტა არ იყოს ბიჭი დაიბნა,თაისა კი გონებაარეული დაჰყურებდა ქრისტეფორეს ხელს.
-თუ საუბარი დაასრულეთ თაისა და მე დაგტოვებთ საქმე მაქვს მასთან
-მეჩქარება და წასვლას ვაპირებდი-გაიღიმა ბიჭმა,თაისამ კი ქრისტეფორეს ხელი ვერ მოშორა და დიტოს შესაბამისად ვერ ჩაეხუტა,მხოლოდ კოცნით შემოიფარგლა. დიტოს ხელი რომ დაუქნია,გაწიწმატებული შემოტრიალდა ქრისტეფორესკენ და განრისხებული თვალები მიაპყრო. ნატალია მათ უყურებდა,ამიტომ ცალკე გავიდნენ,დედამისს დაუძახა,მალკე მოვალთო,თაისას კი ძალით მიათრევდა,თუმცა შორიდან ისე ჩანდა,თითქოს გოგო ძალიან მორჩილი ყოფილიყო.
-რა ჯანდაბას აკეთებ გამაგებინე!-როგორც იქნა წელიდან ბიჭის ხელი მოიშორა
-ტრაკს ნუ აქიცინებ თაისა!- ხელი თაისას თავს ზემოთ,კედელზე მოათავსა და გოგოს ზემოდან დააჩერდა
-შენ ნუ ეჩრები ჩემს საქმეში გასაგებია?
-ატრაკებ და გიხარია პატარავ-გაიცინა-ახლა წივილ-კივილი არ დაიწყო რა-ამის თქმა და ტუჩებზე დაწაფება ერთი იყო. ნაზად უკოცნიდა ორივე ბაგეს,ორივე ხელი სახეზე მოათავსა და ბოლოს შუბლზე აკოცა გოგოს-იმედია ამ კოცნას არ გადაჰყვები-ჩაეღიმა და თმა ყურს უკან გადაუწია
-ნაბი*ვარი ხარ იცი?-ტუჩები აუთრთოლდა,ქრისტეფორემ კი ცერა თითი ბაგეებზე გადაატარა
-ვიცი-გაეღიმა-არ მეგონა თუ პირველი ვიქნებოდი,რომელიც ბაგეზე შეგეხებოდა პატარავ-თავი გააქნია და სახეალეწილი თაისა მარტო დატოვა.
პიკნიკიდან როდესაც დაბრუნდნენ დაღლილ-დაქანცულებმა თავიანთი ოთახებისკენ აიღეს გეზი. თაისა ჯერ კიდევ ვერ იაზრებდა,თუ რატომ აკოცა ქრისტეფორემ,შემდეგ ფიქრდებოდა და ხვდებოდა,რომ ეს კოცნა ამ ბიჭისვის არაფერს წარმოადგენდა,არც არაფერს იმჩნევდა,თითქოს მის რიგით გოგოს აკოცა რამდენიმე საათის წინ,ეს აცოფებდა თაისას. პირველი კოცნა იყო მისთვის,შეყვარებული არასოდეს ჰყოლია. სკოლის პერიოდში ძალიან მორცხვი იყო,თუმცა ასაკის ზრდასთან ერთად უფრო თამამი ხდებოდა,საზოგადოებაში საკუთარი აზრის დაფიქსირება ყოველთვის უყვარდა,ხშირად პოლემიკაშიც შედიოდა,რაც შეეხება პირადს,ზოგჯერ მასაც უფიქრია ''ნეტავ როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება გვერდით სხვა სქესის წარმომადგენელი რომ მყავდეს?''. ამაზე პასუხი მაინც არ გააჩნდა,რადგან სანამ არ გამოცდი,მანამდე დანამდვილებით პასუხს ვერ იპოვი. თბილისსა და ქუთაისს შორის ეს განსხვავებაა,დედაქალაქი უფრო თავისუფალი ხალხისგან შედგება,თუმცა ძალიან ბევრს ''თავისუფლების'' მნიშვნელობა ნამდვილად არ ესმის. გინდა,თუ არა რაღაც მხრივ იცვლები,როდესაც სხვა გარემოსთან ადაპტირება გიწევს....ძალიან დაღლილი იყო,თუმცა ყოველი თვალის დახუჭვაზე ქრისტეფორეზე ეფიქრებოდა,ისიც უნდა ეღიარებინა რომ კოცნის დროს განცდილი გრძნობა,ნამდვილად სასიამოვნო იყო,თუმცა ამ ფიქრებს მალევე უკუაგდებდა.
''იმ ნარცისს გრძნობები არ გააჩნია,ყველა ქალში პოტენციურ,რიგით გოგოს ხედავს. არ მოგცემ უფლებას ჩემი თავმოყვარეობა გათელო ქრისტეფორე!''
*********
თაისა უნივერსიტეტში წასასვლელად მოემზადა და მისაღებ ოთახში შესვლას აპირებდა,როდესაც ქრისტეფორე კარში შეეჩეხა
-ფრთხილად იარე-ცივი მზერა თვალში გაუყარა. ''ესეც გარდასახვა''.
-შენ კი წინ იყურე-თვალები დააწვრილა გოგომ. ბიჭმა მაგიდაზე მოთავსებული ტელეფონი ხელში მოიქცია და ბიჭების გვერდით მოთავსდა,რაც შეეხება თაისას, ნატალიას ეძებდა
-გამარჯობა-თავი დაუკრა მათ
-გაგიმარჯოს-გაუღიმა შოთამ
-პრივეტ-ხელი აუწია მისალმების ნიშნად დათომ-ქრისტეფორე არ გაგვაცნობ ამ გოგოს?-მხარი გაკრა ძმაკაცს,მან კი როგორც იქნა იკადრა ტელეფონს თვალები მოსწყვიტა
-ეს თაისაა,ჩვენი ქუთაისელი სტუმარი, ეს დათოა,მეორე დავითი-სამივეს გადახედა. თაისას მალე სურდა აქაურობას გაცლოდა და მოუთმენლად იკითხა
-ნატალია სად არის?
-არ ვიცი,თავად მოძებნე-ვიღაცას წერდა და თაისა იმის ღირსადაც არ ჩათვალა,რომ შეეხედა,ამ საქციელმა ძალიან განარისხა,მივიდა და ტელეფონი გამოართვა
-როდესაც გესაუბრები კეთილი ინებე და შემომხედე მაინც,ზრდილობა ჩემგან არ უნდა გესწავლებოდეს-კბილებში გამოსცრა და ტელეფონი დივანზე დააგდო-ნახვამდის ბიჭებო-უკნიდან ხელი დაუქნია ბიჭებს
-მაგარი გოგოა,ტო-გადაიხარხარა შოთამ
-მაგარი მოგიხაზა ძმაო-სიცილს ძლივს იკავებდა დათო. გაწიწმატებული ქრისტეფორე ჩქარი ნაბიჯებით დაეწია გოგოს,რომელიც კიბეზე ადიოდა,ხელი მკლავში ძლიერად მოჰკიდა და მოაჯირს მუაყრდნო,თავად კი მთელი ძალით დააწვა სხეულზე,სახე მის სახეს მიუახლოვა,თაისამ კი თავი გვერდით გააბრუნა დისტანციის გასაზრდელად,თორემ მათი ტუჩები ერთმანეთს შეეხებოდა,ქრისტეფორემ ლოყებში ხელი ჩაავლო და თავი მისკენ შეატრიალებინა,ერთხანს ასე დააჩერდა და შემდეგ კბილებში გამოსცრა
-მე ხომ გითხარი ასე დალაპარაკება ჩემთან აღარ გაბედო მეთქი? ვინ ჩემი ფეხები ხარ საერთოდ? -ცივად ლაპარაკობდა და გოგოს თვალებში უყურებდა
-ხელი გამიშვი-ძლივს ამოიღო ხმა,ტკივილისგან
-რატომ? ძალიან ხომ არ გტკივა?-თითქოს გაიოცა და ხელი უფრო მოუჭირა
-გამიშვი....ქრისტეფორე-ხმა გაუტყდა
-წეღან რას მეუბნებოდი? ზრდილობა ჩემგან არ უნდა გესწავლებოდესო?-თვალები დააწვრილა
-დიახაც! სწორედ ეგ გითხარი-სიმტკიცე მაინც შეინარჩუნა
-მაგ ენას ამოგგლეჯ და ძაღლებს გადავუგდებ,მაინც გამოუსადეგარია!-ლოყიდან და მკლავიდან ხელი არ მოუშორებია
-მომაშორე შენი ბინძური ხელები-ცრემლი გაეპარა,ქრისტეფორემ კი ღრმად ამოისუნთქა,, ცრემლის დანახვა ნამდვილად დიად ესიამოვნა,მოძალადე არ იყო,მაგრამ როდესაც გაბრაზდებოდა მისი დამორჩილება შეუძლებელი იყო
-ბოდიში მომიხადე და შეიძლება დავფიქრდე მაგ თხოვნაზე!-ხელი უფრო მოუჭირა და გოგომ ამოიკვნესა
-ხელი გასწიე მეთქი....გთხოვ-ცრემლები წამოუვიდა
-მგონი საკმარისი იყო იმისთვის,რომ შენი ადგილი გაგხსენებოდა სტუმარო-გამარჯვებული სახით გახედა,ცდილობდა არ შეემჩნია,გოგოს ლოყასა და მკლავზე არსებული მისი თითის ანაბეჭდები,ახლა ამჩნევდა თუ როგორ ატკინა თაისას,მაგრამ საბოლოოდ გამარჯვებას ზეიმობდა. არც მის ცრემლებზე გაააჩერა დიდხანს მზერა,რომელსაც გოგო იმშრალებდა
-ის იცოდე,რომ ქალზე ძალადობა კაცად ვერ გაქცევს-ხმაგამტყდარმა ამოილაპარაკა და გვერდი აქცია ბიჭს,ნატალია აღარ უნახავს,კარი გაიჯახუნა და გარეთ გავიდა. ქრისტეფორე კი კიბეზე ჩამოჯდა და სახე ხელებში მოიქცია.
თაისას სიტყვები გაახსენდა ''შენი ბინძური ხელები მომაშორე'' და სიმწრით ჩაეცინა.
-ეს ბინძური ხელებია კინაღამ რომ შემოაკვდი-თავი გააქნია-შენი დედაც-მოაჯირზე ხელი ძლიერად დაატყა. ბიჭები მასთან მივიდნენ,შეხედეს როგორ მდგომარეოაბშიც იმყოფებოდა
-მეგონა გარეთ იყავი,ტო-მათთვის აღარ მოუსმენია,ჩქარი ნაბიჯებით დატოვა სახლი
-ამას რა ჯანდაბა ჭირს ამიხსნის ვინმე?-იკითხა დათომ და შოთასთან ერთად ქრისტეფორეს უკან გაჰყვა.
-ჩემს სამფლობელოში უნდა წავიდე, მოდიხართ?-თვალები დააწვრიდა,რადგან მზის სხივებმა შეაწუხა და ძმაკაცებს მანქანიდან გადმოხედა,ბიჭებიც დაეთანხმნენ და კლუბში წავიდნენ. იქ ჩვეული მდგომარეობა იყო,თამბაქოსა და ალკოჰოლის სუნი ერთმანეთში არეულიყო,ადგილი დაიკავეს და სასმელი შეუკვეთეს,ქრისტეფორე კი უხასიათოდ იყო,ამის მიზეზი ის თავხედი გოგო იყო,როგორც ის ახასიათებდა.
მალევე გაახსენდა რომ ტელეფონი სახლში დარჩა,ამის გახსენებამ თავი უფრო აატკივა და გაფუჭებული გუნება,კიდევ უფრო დაუმძიმა. იქვე მდგომ, მისთვის საჭირო კაცს ჰკითხა თუ სად იყო ''თავისი გოგო'',მან კი უთხრა,რომ დღეს არ იმყოფებოდა., ამან უფრო გააცოფა და ყბები ერთმანეთს ძლიერად დააჭირა.
-*ლეზე ,ვინმე გამოგზავნონ ოთახში!-კბილებში გამოსცრა და ოთახისკენ გეზი აიღო,საწოლზე დაჯდა და პერანგის ღილები უღიმღამოდ შეიხსნა,კარზე კაკუნი რამდენიმე წუთის შემდეგ გაიგონა
-შემოდი!-დაიყვირა-კარი სუსტად შემოაღო ახალგაზრდა გოგოს სიფრიფანა სხეულმა,რომელსაც ხალათი მთლიანად უფარავდა სხეულს,ქრისტეფორემ კი წარბები ზევით ასწია
-დედა ტერეზა სახლშიც მეყოფა,აქ რომ გამოგზავნეს-მობეზრებით ამოილაპარაკა და გოგოს მიუახლოვდა,ხალათის შეხსნას შეუდგა,როდესაც გოგომ წყლიანი თვალებით ამოხედა
-არ გინდათ გთხოვთ...-ქვემოდან ამოხედა გაოცებულ ბიჭს,რომელმაც ხელი უხეშად გაუშვა
-რა თამაშს თამაშობ?-თვალები დააწვრილა-სექსი შენს მოვალეობას არ წარმოადგენს?-იყვირა,რაზეც გოგო შეკრთა
-მე..მე...-ტირილი დაიწყო,რაზეც ქრისტეფორეს თვალები შუბლზე აუვიდა, უარესად განრისხდა,მოთხოვნილებები რომ ვერ დაიკმაყოფილა,პერანგს დასწვდა და ღილები უდიერად შეიკრა. თაისას სიტყვები ახსენდებოდა ''ქალზე ძალადობა კაცად ვერ გაქცევს''.
-ამ *ლეური დღის დედას შევეცი მე-კარი გამოგლიჯა და გულამომჯდარი გოგო მარტო დატოვა,თავად კი ბიჭებისკენ აიღო გეზი,მალევე დამეშვიდობა და სახლში წავიდა.
*******
სახლში მისულს მისაღებ ოთახში მჯდომი დედა და ქუთაისელი სტუმარი დახვდა.
-საღამო მშვიდობისა-დედას მიახლოვდა და ლოყაზე აკოცა
-საღამო მშვიდობისა ქრისტეფორე-თვალი აარიდა დედამ,რაც არ გამოჰპარვია შვილის მზერას
-რამე მოხდა ნატი?-ახლა დედის სახეს მიაპყრო მზერა
-თაისას სანამ უნივერსიტეტში წაიყვანდი,მე რატომ არ გამაღვიძე?-ამოიფრუტუნა ქალმა
-მე...-თვალები შუბლზე აუვიდა ბიჭს და თაისამ გააგრძელა
-თქვენი გაღვიძება არ მინდოდა ნატალია,ქრისტეფორემ უნივერსიტეტში მიმიყვანა,შემდეგ კი სხვაგან წავიდა,ნუ ღელავთ-გაუღიმა ქალს. ქრისტეფორეს კი ხმა არ ამოუღია. კარგად იცოდა,რომ თაისა თავად არ წაუყვანია უნივერსიტეტში,ამ გოგომ გზები არ იცოდა,აბა ვინ წაიყვანა?
-სამზარეულოში გავალ, წყალს დავლევ-ფეხზე წამოდგა გოგო და ქრისტეფორე უკან გაჰყვა
-მეც მომწყურდა-თვალი ჩაუკრა დედამისს და გოგოს უკან გაჰყვა. თაისამ ჭიქა თაროდან ჩამოიღო და მაცივრიდან გამოღებული ცივი წყლით შეავსო. დალევას აპირებდა,როდესაც ქრისტეფორე ამოუდგა უკან და ყურში ჩაჩურჩულა
-დღეს ვინ წაგიყვანა უნივერსიტეტში?
-შენ არ წაგიყვანივარ ყოველ შემთხვევაში-სახე არ გაუნძრევია ისე ამოილაპარაკა გაყინული სახით,ცდილობდა თრთოლვის დამალვას,ბიჭის სუნთქვა კი კისერზე ეფრქვეოდა-დისტანციას თუ დაიკავებდი დამავალებდი.-დილის შემთხვევა გაახსენდა,მოძალადე ადამიანებს ვერ იტანდა,ცოტა არ იყოს შიში დაეუფლა
-როგორც გავიგე ტაქსით მგზავრობა არ გიყვარს,ალბათ დღეს მთელი გზი ფიქრობდი მძღოლმა სადმე არ წამიყვანოს და არ გამაუპატიუროსო-ქვედა ტუჩი გადმოაგდა-საბრალო თაისა....თან აქ ხომ თბილისია?
-მომშორდი-უშედეგოდ გაიბრძოლა ბიჭის მკლავებში-შენ რა იცი რომ ტაქსით წავედი? იქნებ თბილისელმა შეყვარებულმა მომაკითხა?
-ოჰოო,გავთამამდითო? დაჟე შეყვარებული გაკითხავს უცხო სახლთან?-სიბრაზე ძლივს მოთოკა. ტუჩის კუთხე ჩატეხა და გოგოს თვალებში მისი მკლავებიდან განთავისუფლების სირვილი წაიკითხა.
-ჩემი გეშინია თაისა?-ჩვეულებრივზე მეტად იმედგაცრუებული ხმით წარმოთქვა ქრისტეფორემ და პირისპირ დაუდგა გოგოს,თაისამ კი თვალებში შეხედა
-უნდა მეშინოდეს?
-თუ არ გამაბრაზებ,არა.-გვერდულად ჩაეღიმა
-და წინააღმდეგ შემთხვევაში?
-არ დაგინდობ-მისკენ დაიხარა და თმა ყურზე გადაუწია,არც ისე შესამჩნევად,თუმცა მაინც დაინახა თავისი თითის ანაბეჭდი ორივე ლოყაზე,რომელიც ასე თუ ისე მაინც დაეფარა გოგოს ტონალურით,ნატკენ ადგილს თითების მიეფერა ქრისტეფორე-თავადაც ხომ შეხედე,რისი გაკეთება შემიძლია? შენ მაიძულე...-სევდა გაუკრთა ხმაში,თუმცა მალევე მოეგო გონს ,ხელი გოგოს სახეს მოაშორა და ჯიბეში ჩაიწყო
-მაგით ცდილობ თავის გამართლებას?-ირონიულად უთხრა ,ქრისტეფორეს ამაზე პასუხი არ გაუცია.
-შენი ბიჭი ჩემი სახლის სიახლოვეს თვალში არ გამეჩხიროს-მზერა უკან მიმავალს გააყოლა. თაისამ კი საპასუხოდ ჩუმად ჩაიღიმა.
-საკუთარ თავს მეც რომ ვერ ვამართლებ მაგიტომ მაქვს დარხეული-ჩაილაპარაკა.თვალები დახუჭა და თავი უკან გადასწია.
-დე, დაღლილი ხარ?-ზურგზე ხელი ჩამოუსვა ნატალიამ
-დავიღალე დე,მართალი ხარ-გაუღიმა ქალს
-რამე ხომ არ გაწუხებს?-ლოყაზე ხელი მიადო ქალმა,ბიჭმა კი მხრები აიჩეჩა
-პირველად მაქვს ისეთი შეგრძნება,რომ რაღაც არასწორი გავაკეთე ნატალია-დედას თვალი ვერ გაუსწორა
-ის ადამიანია შესაცოდი,ვისაც მაგის შეგრძნება არ აქვს ქრისტეფორე-თავზე ხელი გადაუსვა ბიჭს და თმაზე მიეფერა
-თმის შეჭრას არ აპირებ ჩემო სიმპათიურო?-გაიცინა ქალმა
-აუ კიი,მეც მინდა შეჭრა დე. მივალ ამ დღეებში და შენი შვილი კიდევ უფრო მაგარ ვიდზე გაიჩითება. რა გამაჩინე დედა,ასეთი-გაიცინა და ქალს მოეხვია,თავზე აკოცა და ამოჩურჩულა
-შენ რომ არ მყავდე რა მეშველებოდა ჩემო სიცოცხლე-თვალები დახუჭა
-შენ მაძლიერებ დე-თავი შვილის მკერდზე ედო და მის სურნელს ღრმად ისუნთქავდა-ქრისტეფორე თაისას ხომ შეეჩვიე?
-უუჰ,თანაც როგორ ნატი-გაეცინა
-ნუ ხარ მასეთი ირონიული მაგ გოგოსთან მიმართებაში ქრისტეფორე!
-თორემ,თვითონ ხომ მაკლებს?-გვერდულად გაეღიმა
-ეგ იმიტომ,რომ შენ აბრაზებ!
-არც ეგეთი უცოდველი კრავია შენ რომ გგონია დედა,დამშვიდდი, თავს თავადაც კარგად დაიცავს-ლოყაზე აკოცა დედამისს და საკუთარი ოთახისკენ დაიძრა.
ხატვა მისთვის სიცოცხლის წყაროსთან ასოცირდებოდა,მელანქოლიურ გაწყობაზე იყო,დედასთან საუბარმა ცოტა არ იყოს ხასიათზე მოიყვანა,თუმცა საბოლოოდ ფურცელზე საკუთარი აზრების გადმოცემა მისთვის შვება იქნებოდა. რამდენიმე საათი ხატვის პროცესში გაატარა,ქალის პორტრეტი დახატა,რომელსაც ლამაზი ჭრილის თვალები ჰქონდა,ტუჩები არც თუ ისე მსხვილი,ყვრიმალებჩაცვენილი და გამოკვეთილი ნაკვთების მქონე გოგო იყო ნახატზე გამოსახული,რომელიც სევდიანი თვალებით შემოსცქეროდა ქრისტეფორეს. ეცნობოდა ეს გამოხედვა,მაგრამ საიდან? ხატავდა,თუმცა არ იცოდა რას,რასაც ფიქრობდა და განიცდიდა,სწორედ ის აისახა ამ ნამუშევარში,რაოდენ დიდი სევდის მატარებელი იყო ნახატიდან გადმომზირალი თვალები? მხოლოდ ქრისტეფორემ იცოდა....ის იყო,ნახატიდან თაისას წრფელი თვალები აშუქებდნენ და ქრისტეფორეს თვალებში მელანქოლიურად შესციცინებდნენ.....
ღამის 11 საათი იქნებოდა,როდესაც პირველ სართულზე ჩავიდა,ნატალია და თაისა ტელევიზორს უყურებდნენ,მალე ამირანი შემოვიდა ერთ გოგოსთან ერთად,რომელიც ძალიან ეცნო,ქრისტეფორე კიბეზე იდგა და გოგოს შორიდან აკვირდებოდა.
-გამარჯობა მამიკო,არ გვითხრა რომ ახალი სტუმარი გვეწვია-ხელები გაშალა ბიჭმა და სარკასტული მზერა ახლა მამამისს მიაგება
-გამარჯობა გენაცვალე. ეს გოგო ვინ არის ამირან?-იკითხა ნატალიამ და მზერა გოგოდან ქმარზე გდაიტანა.ქრისტეფორე დედას გვერდით ამოუდგა და გოგოს კარგად დააკვირდა.
ის იყო....ნამდვილად!
სანამ რამეს იტყოდა ამირანმა დაასწრო.
-გაიცანით ანასტასია ამაშუკელი, ჩემი შვილი!-წარმოთქვა ამირანმა.
მეხის გავარდნასავით იყო ყველასთვის ეს განცხადება.
-რას ამბობ ამირან? რა შვილი...-ხმა ძლივს ამოიღო ნატალიამ
-ეს ბოზ*ი მაკლდა დად რომ შემერაცხა და მეტი არაფერი-ჯერ კიდევ შოკირებულ მდგომარეოაბში მყოფმა ქრისტეფორემ მხოლოდ ამის თქმა მოახერხა.
-წესიერად ილაპარაკე ქრისტეფორე-კბილებში გამოსცრა ამირანმა
-და რომ არ ვილაპარაკო,რა?-მამას მიუახლოვდა და თვალებში დაჟინებით ჩააჩერდა,არ იმჩნევდა გოგოს აკანკალებულ სხეულს,რომელიც ამირანის გვერდით ცახცახებდა
-არაფერი იცი და სისულელეებს ლაპარაკობ-იყვირა ამირანმა
-ბო*ები სახლში არ მჭირდება გასაგებია?-იყვირა და ახლა ანასტასიას მოკიდა მკლავში ხელი-აქედან ახლავე დაახვევ-მისაღებისკენ თრევით წაიყვანა,როდესაც ნატალიას ხმამ დაიგრგვინა
-გოგოს თუ რამეს დაუშავებ დედაშენს გადაბიჯებ ქრისტეფორე-მტკიცე ხმით წარმოთქვა ნატალიამ,მაგრამ იცოდნენ რის ფასაც უჯდებოდა ეს. ყველაზე მეტად ასეთ მდგომარეობაში ყოფნა არ უყვარდა ბიჭს,როდესაც დედამისის ცრემლების მიზეზი იყო,თვალები დახუჭა,ყბები ერთმანეთს ძლიერად დააჭირა და გოგოს მკლავზე ხელი ძლიერად მოუჭირა,ამირანთან მიიყვანა და ხელი უჯიკა,ანასტასია კი ამირანის მკლავებში ჩაემხო და ტირილი დაიწყო
-გამიშვით გთხოვთ...გევედრებით...-ამირანს ქვემოდან ამოხედა-თაისას გული მოუკვდა ამ გასაცოდავებული გოგოს შემხედვარეს,რომელსაც თვალები სულ დასიებული და დაწითლებული ჰქონდა,მასზე გაცილებით პატარა იყო,ამავდროულად ქრისტეფორეს ცივსისხლიანობაზე ფიქრობდა და ტვინში სისხლი ასხამდა.
-შენ არსადაც არ წახვალ,ნუ გეშინია,ვეღარავინ ვერაფერს დაგიშავებს შვილო-თავზე მიეფერა გოგოს ამირანი და ნატალიას ცრემლჩადგმულ თვალებში ჩახედა,რომელსაც ქრისტეფორე ამოდგომოდა მხარში და ეხვეოდა-დავსხდეთ და ყველაფერს მოგიყვებით-ქრისტეფორე რაღაცის თქმას აპირებდა,როდესაც დედამისმა მკლავზე ხელი მოუჭირა დუმილის ნიშნად. თაისა ოთახში შესვლას აპირებდა,როდესაც ნატალიამ გააჩერა
-თაისა,დარჩი....
-არ მგონია კარგი აზრი იყოს ნატალია,დაგტოვებთ.
-დარჩი,დარჩი ამ ოჯახურ იდილიას არ გსურს რომ თვალ-ყური ადევნო?-ირონიულად წარმოთქვა ქრისტეფორემ. თაისამ უპასუხოდ დატოვა მისი რეპლიკა და ოთახში ავიდა.
-18 წლის წინ მოხდა ეს ამბავი,რომელმაც ჩემი ცხოვრება ასე დაატრიალა.წლების წინ ანასტასიას დედასთან მქონდა ურთიერთობა....
-ურთიერთობა გქონდა თუ ბორდელში იყავი და ერთდღანი ქალი იყო?-იკითხა ქრისტეფორემ და გოგოს გადახედა,რომელსაც თვალები ამღვრეოდა. ანასტასიამ იცოდა დედამისი რასაც წარმოადგენდა,თუმცა მისი სახით მოსიყვარულე ადამიანი ჰყავდა,რომელიც ძალიან აკლდა და ვერ იტანდა მასზე რომ ცუდს ამბობდნენ
-დედაჩემზე წესიერად ილაპარაკე,არ გაქვს უფლება შეურაცხყოფა მიაყენო...-ქრისტეფორეს თვალი გაუსწორა
-ვაააა,ბო*ი თავის ბო*ზ დედას როგორ იცავს შეხდეთ თქვენ-სახტად დარჩა და კბილებში გამოსცრა-მანდ დაყენდი,თორემ აქედან კინწისკვრით გისვრი
-ქრისტეფორე, ან ოთახში გადი ან საუაბრი მაცადე-დაიყვირა ამირანმა-შენს დას მასე ნუ ელაპარაკები,არაა ადვილი არც შენთვის,არც ნატალიასთვის,არც ანასტასიასთვის...მეც ახლახან გავიგე ეს ამბავი.
-დას? ეს არის ჩემი და? მირჩევნია საერთოდ არ მყავდეს ასეთის ყოლას-გადააფურთხა და ტირილის ხმა გაიგონა,ანასტასიას სახეზე ხელები აეფარებინა,დივანთან ჩამუხლულიყო. თავი ვერ შეიკავა,გატყდა. ისე ტიროდა მტერსაც კი თავს შეაცოდებდა,ქრისტეფორეს გული აუჩქარდა და ხელი გულ-მკერდზე დაიდო,თან სახე შეჭმუხნა.-დედას შევეცი-თავისთვის ამოილაპარაკა. ნატალია კი გოგოს მოეხვია,წამოაყენა და თავისთან დაისვა. ამირანმა ღრმად ამოისუნთქა და საუაბრი ძლივს გააგრძელა.
-ქრისტეფორე მაშინ 7 წლის იყო,მე აზრზეც არ ვიყავი რომ თამილასგან შვილი მყავდა,ეს წარმოუდგენელი იყო,განსხვავებული ქალი იყო,სხვებს არ ჰგავდა-თავი გააქნია-თავს ასე ვირჩენო მითხრა,სახლიდან წლების წინ გამოუგდიათ,იქ მოტყუებით მიუყვანიათ და ახლა სხვა გზა არ მაქვსო,რა თქმა უნდა ეს გასასამართლებელი საბუთი არაა,მაგრამ ვერაფერს გავხდებოდი,არც თავად მოინდომა რამის შეცვლა.
-რომანი მასთან ფარულად გქონდა?-შეეკითხა ხმაჩამწყდარმა ნატალიამ
-არა,არა! მხოლოდ ერთხელ იყო...-თვალებში ვერ უყურებდა ცოლს და თვალი ერთ წერტილს გაუშტერა-მითხრა,რომ უნაყოფო იყო,ამიტომ თავი არცერთს დაგვიცავს,რომ დაორსულდა ანასტასია გააჩინა,ოროთახიან ბინაში ცხოვრობდნენ.,ანასტასია სწავლობს,17 წლის არის,ამდენი განსაცდელისთვის ძალიან პატარაა-თბილი,სევდიანი თვალეები მიაპყრო გოგოს,რომელიც ერთ წერტილს მიშტერებოდა,შემდეგ ქრისტეფორეს გადაავლო თვალი,რომელიც გოგოს უყურებდა,ჩაეღიმა ამირანს.-თამილას ავთვისებიანი სიმსივნე დაუდგინეს,როდესაც გარდაიცვალა გოგონა იმ კლუბის მეპატრონეს მიაბარა,სადაც ის მუშაობდა,მასთან კავშირი ჰქონად თამილას,მაგრამ ცბიერი აღმოჩნდა იქ ქალი. პროსტიტუციას მოჰკიდა ხელი მაგ კახ*ამ,იმდენი გააკეთა რომ ანასტასია აიძულა დედის გზას გაყოლოდა,თორემ სასტიკი სასჯელით ემუქრებოდა,თამილამ გარდაცვალების წინ წერილი მომწერა,სადაც მამცნობდა რომ შვილი გვყავდა და მას მე მაბარებდა,იქ წერდა,რომ ნათიას ბოლომდე მაინც არ ენდობოდა....კიდევ კარგი ყველაფერი შემატყობინა,თორემ არ ვიცი რა შეიძლებოდა მომხდარიყო.
-ის ქალი სად არის?-მუშტები შეკრა ქრისტეფორემ
-დააკავეს,პოლიციამ ყელაფერი მოაგვარა
-მე მაგის დედაც მოვტ*ან,ეგ ნაბოზ*რი-ახლა ანასტასიას გადახედა-მაგრამ მამა აბრამის ბატკანი მაინც არ მგონიხარ ქალბატონო,შეიფერე ამაშუკელების ოჯახისწევრობა და რამე ზედმეტი არ შეგამჩნიო,თორემ არ დაგინდობ-თითი დაუქნია და სახლიდან გავიდა. ფიქრობდა ერთადერთზე,რომ და ჰყოლია. ყოველთვის სურდა დედმამიშვილის ყოლა,რომელთანაც გულის გადაშლა შეეძლებოდა,მოეფერებოდა და მისი არსებობა გულს გაუხარებდა,თუმცა როგორც აღმოჩნდა საკუთარი ნახევარ-დის დანახვა ნამდვილად არ გაუხარდა,თან თავისი წარსული ქრისტეფორესთვის მოულოდნელი და მიუღებელი აღმოჩნდა. ფეთქებადი ბიჭი იყო ქრისტეფორე,მაგრამ კეთილი გული ჰქონდა,რაღაც მომენტში შეეცოდა კიდეც ეს გოგო და იმ ნათიას მოკვლაც კი გაივლო თავში,მაგრამ რატომ? ამ გოგოს ხომ არაფრად თვლის? ადამიანობის საკითხია,როგორც ჩანს. თავზე ხელები შემოიწყო და კიბეზე ჩამოჯდა
-ამ დღისთვის ზედმეტად ბევრი რამ მოხდა,მეტისმეტია-თავლები დახუჭა და მუშტი მოაჯირზე დაარტყა.
ბიჭები შოთასთან შეიკრიბნენ და ბაღში დასხდნენ.
-რა გჭირს აღარ იტყვი?
-კლუბში რომ ვიყავით ბოლოს,კინაღამ საკუთარი ნახევარ-და გამიჟიმია,ტო-ახარხარდა. სიმწრის სიცილი უფრო იყო.
-რაოო? უჩვენოდ დალიე დღეს?-ბიჭებმა ერთმანეთს გადახედეს,ქრისტეფორემ კი ყველაფერი მოუყვა,სიგარეტი ამოიღო და გააბოლა.
-თქვენზე გაოცებული მე ვარ ძმებო,ასე რომ...-ხელები გაშალა-დედას შევეცი-კბილებში გამოსცრა
-მეცოდება ეგ გოგო,შენებურები არ გაუბერო თუ ძმა ხარ მაგასთან-უთხრა დავითმა
-ეცოდება თურმე ბიჭს-გასცინა საუბარში
-დავითი მართალია ქრისტეფორე-გამოხედა შოთამ-იმ გოგომ რა დაააშავა? გარემოების მსხვერპლია,თან 17 წლისაა,პატარაა ბიჭო-თავი სინანულით გააქნია
-კარგი რა ნუ შემეცით ახლა,სახლშიც მეყოფა ეგეც და ის ქუთაისელი სტუმარიც-ხელი აიქნია
-თითქოს შანაურ ცხოველზე ვსაუბრობდეთ ისე აგვიქნია ხელი-კბილებში გამოსცრა შოთამ-გონს მოეგო ცოტა,პატარა ბიჭი აღარ ხარ ქრისტეფორე!
-ვიცი ეს დედა ნატირები რომ პატარა ბიჭი აღარ ვარ,მაგრამ ფეთქებადი ხასიათი რომ მაქვს ახლა გაიგეთ? ყველაფრის გადახარშვას ასე ადვილად ვერ მოვახერხებ,ახლა კი მშვიდად ყოფნა მაცადეთ,თუ არა და წავალ-მკვლელი მზერა მიაპყრო ბიჭებს,შემდეგ კი გაეცინა
-გიჟია ტო, დედა მომიკვდეს-გაშტერებული უყურებდა დავითი
-ნატალია როგორაა?-იკითხა შოთამ
-როგორ იქნება? არ იმჩნევს,მაგრამ განადგურებული იქნება-სიგარეტის ნამწვი საფერფლეში მოისროლა-პროსტა დედაჩემის სახეზე ცრემლს ვერ ავიტან,ხო კარგად მიცნობთ? სიცოცხლეს მირჩევნია ეგ ქალი...-დუმილის შემდეგ გააგრძელა-წავალ ახლა მოვინახულებ-ბიჭებს გაუღიმა და მარტო დატოვა.
-თაისა მოგვიკითხე
-ანასტასიაც
-წადით თქვენი-შუა თითი აუწია უკნიდან და სიმწრით ჩაეღიმა-იდიოტები.
სახლში გვიან მივიდა,კარი შეხსნა და ოთახში ავიდა,სადაც საწოლზე დაწოლილი ნატალია დაინახა,მისკენ წავიდა და თავთან ჩაიმუხლა.
-დე,ვიცი რომ არ გძინავს-თავზე ხელი გადაუსვა-თვალები გიხამხამებს-ჩაიცინა და თვალებზე აკოცა,ქალის სახე კი ცრემლით დაინამა,რომელმაც ქრისტეფორეს გული ნაფლეთებად აქცია
-თუ გინდა იტირე,გული მოიოხე,ჩემი სიცოცხლე ხარ შენ ხომ იცი დე? შენ ყველაფერს გაუძლებ,ჩემი ძლიერი გოგო ხარ შენ-დედას გაუღიმა,ისე რომ მისი ხელისთვის ხელი არ გაუშვია საწოლზე სხარტად ავიდა და დედას ზურგიდან აეკრო,თან ძლიერად ჩაეხუტა
-გავუძლებ ჩემო სიყვარულო,როგორ მიყვარხარ ჩემო ბიჭო-ტიროდა ნატალია,პირველად შვილის წინაშე.
-ადრე ყოველთვის შენ მამშივდებდი,როდესაც ვტიროდი,ახლა ჩემი ჯერია დედი.-თვალები აემღვრა და თავზე აკოცა
-ისე იშვიათად ტიროდი არც მახსოვს დე,ჭირვეული ბავშვი კი იყაავი ქრისტეფორე-გაეცინა ქალს-ახლაც მასეთი ხარ.
-ასეთიც ხომ გიყვარვარ?-ქალი მისკენ გადმოტრიალდა და ლოყაზე ხელი ჩამოუსვა,უთბილესი მზერით შესცქეროდა შვილს
-სიცოცხლეზე მეტად-ლოყაზე აკოცა შვილს და თავი მკერდზე დაადო-დე,ანასტასია კარგი გოგოა,იცი? სწავლა ძლიან ჰყვარებია,მეცოდება,ასეთმა პატარამ ბევრი განსაცდელი გადაიტანა,შენ არ ხარ პატარა ბიჭი,რომ ყველაფერი დაგიმარცვლო.ნუ მოექცევი ცუდად მას,ამას იმიტომ არ გეუბნები რომ მე მინდა ასე იყოს,არა! ეს შენ უნდა გინდოდეს მასთან კარგი ურთიერთობის დამყარება,ის შენი და არის ქრისტეფორე,უნდა გაუფრთხილდე მას,დედმამიშვილზე საოცარი არაფერია შვილო.
უსმენდა დედას და თვალზე მომდგარ ცრემლს ჩუმად იწმენდდა,პასუხი არ გაუცია,ამის სურვილი არ ჰქონდა და არც ეს პასუხი გააჩნდა. ასე მარტივად თბილი ძამიკო ნამდვილად ვერ გახდებოდა,ყალბი ვერ იქნებოდა ვერავის წინაშე. ალბათ ყველაფერს დრო მოიტანდა,ან კარგს,ან ცუდს.
********
3 კვირა იყო გასული ანასტასიას ამ ახლში ყოფნისა,თაისას ძალიან დაუმეგობრდა,ერთმანეთს კარგად გაუგეს,ამირანის ხელშეწყობით სკოლაში სიარული კვლავ განაგრძო გოგომ,სწავლა ძალიან უყვარს,ამავდროულად ძალიან ნიჭიერია. ნატალია გაგებით მოეკიდა ამ საკითხს, ფიქრობდა,რომ ეს გოგო არაფერ შუაში იყო და მასთან და თაისასთან ერთად შეკრიბებოდა ხოლმე და საუბრობდნენ გაუჩერებლად. მათი შემხედვარე ქრისტეფორე გაოცებული იყო,რომ ასე მარტივად დაუახლოვდნენ ერთმანეთს,ასეთი ხალხის ნამდვილად უკვირდა,თავად ნამდვილად არ იყო კომუნიკაბელური,ანასტასიას მიესალმებოდა და მორჩა,მათი ურთიერთობაც ეს იყო. თაისასთან კი უნივერსიტეტსი გამო დიდად შეხება არ ჰქონდა ამ დღეების განმავლობაში,როდესაც ერთმანეთს ნახავდნენ მიესალმებოდნენ,ზოგჯერ შეუღრენდნენ და ის დღეც ასე სრულდებოდა.
-ნატალია,ჩემო საყვარელო,ვიცი რომ ეს ყველაფერი შენთვის ადვილი არ არის,არც ჩემთვისაა ადვილი ნატი-თმაზე მიეფერა ქმარი
-იცი? ყოველთვის ვფიქრობდი ჩემი ქმარი არასდროს მიღალატებს მეთქი,მაგრამ ვცდებოდი...ალბათ სხვა დროსაც ასე იქცეოდი და ქალებში დადიოდი,გინდ საყავარელი გყოლია,გინდ ასე აღმა-დაღმა გივლია სხვა ქალებთან ამირან-თვალები აემღვრა ქალს,მაგრამ თავი შეიკავა ტირილისგან. ამაყი ქალი იყო ნატალია კიშინსკი!
-არა ნატალია,პირველი და უკანასკნელი იყო თამილა...ბოდიში რომ მოვიხადო რა აზრი აქვს? არც ვაპირ. ანასტასიას გამო არ ვნანობ...-მზერა აარიდა ცოლს-თვალებში შეხედვისაც კი მცხვენია,არ ვიცი რა დამემართა,ნასვამი ვიყავი და ბიჭებმა იქ წასვლა გადავწყვიტეთ,გაუმაძღრები ვართ კაცები ნატალია.
-ქალები და კაცები სხვაგვარად ვართ მოწყობილი,ასე უნდა გეთქვა?-ირონიულად უთხრა ქმარს
-სწორედ რომ ეგრეა ნატალია-თავი გააქნია ქმარმა
-მე რომ მასე მოვქცცეულიყავი რას იზამდი ამირან?
-არ იზამდი...არ გინდა,ამას ნუ მეუბნები.-სევდიანად შეხედა ცოლს
-ვთქვათ რომ გავაკეთე,მერე? რა თქმა უნდა არ ვიზამდი,რადგან ერთადერთი კაცი შენ ხარ ჩემთვის,მაინც მიყვარხარ, რა ვქნა? მაგრამ იცი როგორი ამაყიც ვარ,ჩემი თავმოყვარეობა შელახე იცი? სულ ფეხებზე მკ*იდია ქართული სტერეოტიპები,როდესაც ცოლი გყავს, სხვა ქალი უნდა გეკ*იდოს,მასთან უნდა დაიკამყოფილო ის მოთხოვნილებები რომელიც გიჩნდება და სხვაგან არ უნდა იწანწალო!
-მართალი ხარ....
-დიახ,მართალი ვარ. -სიცილი აუტყდა ქალს
-რა გაცინებს?-გაიოცა ამრიანმა,შემდეგ კი თავადაც გაეცინა და ცოლის გვერდით ჩამოჯდა საწოლზე
-ასეთი უმწეო პირველად ხარ ჩემს წინაშე,არადა ძლიერი,მხნე ამირანი მახსოვხარ!-თვალები დააწვრილა,კაცმა კი თავი ჩახარა
-ესეც გამოსწორდება ჩემო ქალბატონო-ლოყაზე აკოცა ქალს-მაპატიე,როცა შეძლებ.
-სხვა ქალის მკლავებში წახვალ და სამუდამოდ დამივიწყე!-კბილებში გამოსცრა და ლოყაზე კოცნის შემდეგ მაცდური ღმილით დატოვა ოთახი.
-ცეცხლი ხარ ნატალია,რომელიდ წლებია მწვავს-ტუჩის კუთხე ჩატეხა ამირანმა.
********
-ქრისტეფორე,არ მინდა რომ ერთმანეთთან ასეთი ცივი დამოკიდებულება გვქონდეს,მა.
-მაგ წინადაბებით გამოსვლაზე დიდხანს ფიქრობდი?-ხელები გადაიჯვარედინა ბიჭმა,კაცს კი ცაეცინა
-მე მგავხარ,სწორედ მასეთი ხასიათი მქონდა ახალგაზრდობაში
-არ თქვა, რომ ახლა არ გაქვს.
-ახლაც მაქვს როგორ არა,მაგრამ დედაშენმა მომარჯულასავით-თვალი ჩაუკრა შვილს,ქრისტეფორეს კი ტუჩის კუთხეში ღიმილი შეეპარა
-ამირან,ამირან...ნატალიას სახეზე ცრემლი რომ არ უნდა დავინახო ხომ იცი?
-მემუქერბი ბატონო ქრისტეფორე?-ჩაეღიმა შვილის მბრძანებლურ ტონზე
-ბრძანებაა ბატონო ამირან-ჩაეღიმა შვილსაც
-ეს ბრძანება მიღებულია! ანასტასიას როგორ შეეგუე?-შვილს თვალი-თვალში გაუყარა
-ჩვეულებრივად,მისალმებით კი ვესალმები.-მხრები აიჩეჩა
-მერე? ეს გაკმაყოფილებს?-ღრმად ჩაისუნთქა
-ვფიქრობ,რომ კი....
-არ ფიქრობ! ძალიან კარგად გიცნობ,ვიცი რა გულის პატრონიც ხარ ქრისტეფორე,ამაყი ხარ,ჩემზე მეტადაც კი,დაგღუპავს ეგ სიამაყე შვილო. შენი და არის,სისხლი და ხორცი. ინანებ იმ წუთებს,რომელსაც მასთან მოფერებაში არ ატარებ-სევდიანად გაუღიმა
-ყალბი,მოსიყვარულე ძამიკოს როლს ვერ მოვირგებ მამა-სახეზე ხელები ჩამოისვა
-სიყალბეს არც გთხოვ,უბრალოდ იყავი ის,ვინც ხარ! არ ხარ ასეთი ცივი,როგორადაც თავი მოგაქვს.
-კარგი რა,არ მინდა ამ თემაზე საუაბრი.
-ნუ გაურბიხარ საუბარს ქრისტეფორე....რას არ დავთმობდფი ჩემი და რომ გვერდით მყავდეს,რომ ვეფერებოდე და ვესაუბრებოდე იცი?-ცრემლმა სახე დაუსველა კაცს,მალევე შეიმშრალა ის და ჩაახველა,რადგან სიტუაცია განემუხტა,მაგრამ ქრისტეფორემ შეამჩნია მამის თვალზე მომდგარი ცრემლი.
-ვიცი-თავი ჩახარა ბიჭმა,გარდაცვლილი მამიდა გაახსენდა,მუდამ მომღიმარი და ხალისიანი.
-ხოდა დააფასე ეს დრო შვილო,დააფასეთ ერთმანეთი,შეცვლას არ გთხოვ,გთხოვ დაგვანახო ის,რაც ნამდვილად შენშია-ქრისტეფორეს ხმა არ გაუცია მამასთან მივიდა და ჩაეხუტა.
-ჩემი ლომი-ჩაიღიმა კაცმა-ბიზნესში არ გამომადექი,მაგრამ კაცად ხომ ვარგიხარ რაც მთავარია-გაეცინა
-ბიზნესში შენი თაისა გამოადგება მამა-თვალი ჩაუკრა მამას
-თაისასნაირი რძალი მინდა ოჯახში მე,მასზე ნაკლებს არ მივიღებ-კატეგორიულად უთხრა შვილს,ბოლოს კი ორივემ სიცილი ატეხა
-კარგი რა მა, ღმერთის წინაშე უნდა ვილოცო,რომ ეგ მოთხოვნა გათვალსიწინებული არ იყოს,ეშმაკის კლანჭებში მაგდებ?
-ეშმაკი თავად ხარ ქრისტეფორე-თავი გააქნია ამირანმა
-მიხარია,ასე კარგად რომ მიცნობ მამიკო-თვალი ჩაუკრა ამირანს და ოთახი მომღიმარმა დატოვა.
თავისი ოთახისკენ დაიძრა,როდესაც გოგონების საუბარს მოკრა ყური.
-ვინმეს უნდა უთხრა ანასტასია.
-არა,გამორიცხულია თაისა.-ეუბნებოდა შეშინებული გოგო.
-როგორ თუ არა? მაშინ, ხვალ მე წამოგყვები სკოლაში.
-არა,ხვალ უნივერსიტეტში ხარ.
-როგორც ვიტყვი ისე იქნება! თორემ ქრისტეფორეს შევატყობინებ.-ბიჭის სახელის გაგონებაზე გოგოს სიმწრით ჩაეიღიმა,ქრისტეფორე კი ფიქრობდა ''რა ჯანდაბა ხდება,რა შარში გაეხვიე ანასტასია ამაშუკელო?''
-ვიცი რომ არ ეტყვი და რომც უთხრა რა? ძალიან გამაცინე თაისა-გაიცინა და წყენით ამოილაპარაკა-მას არ ვაინტერესებ,ვკ*იდივარ, ზედაც არ მიყურებს.
-ცუდი გული არ აქვს,უბრალოდ ხისთავიანი და ძალიან ფეთქებადი ხასიათისაა-გაეცინა თაისას,ბიჭს კი მუშტები შეეკრა
-მე შენ გაჩვენებ როგორი ხისთავიანიც ვარ-თავისთვის ჩაეილაპარაკა
-მაგაში გეთანხმები-ანასტასიასაც გაეცინა და თავი ჩახარა-ყოველთვის ვოცნებობდი უფროს ძმაზე იცი? რომელიც რჩევებს მომცემდა,ზოგჯერ დამიცავდა,მეტყოდა,მე შენს გვერდით ვარო,თურმე ასეთი ადამიანი მართლაც არსებობს ჩემთვის,მაგრამ....თან არ არსებობს.ჩემთვის არაა ეგ ბიჭი,ხომ ხვდები?
-ყველაფერს დრო მოიტანს ჩემო საყვარელო-ლოყაზე აკოცა გოგოს და ჩაეხუტა
-ან კარგს,ან ცუდს. ხომ იცი,რეალისტი ვარ-ძლიერად ჩაეხუტა თაისას.
-ამაში მე მგავს-ტუჩის კუთხე ჩატეხა ბიჭმა და ოთახში შევიდა.

P.S.როგორც იცით საიტს პრობლემები ჰქონდა,ამიტომ ეს ისტორია წაიშალა და5 თავი ერთად ავტვირთ,.შემდეგ თავს ხვალ დავდებ,თავისუფალი ვააარ სკოლისგან და ყველაფრისგან. მომენატრეთ ძალიან.