შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 2)


18-08-2019, 06:07
ავტორი ციკო
ნანახია 1 186

დავტოვე მისი კაბინეტი და კვლავ ჩემს საკუთარ ჯოჯოხეთში გადავინაცვლე, ვერ ვიჯერებდი რომ აქედან, ამ გისოსებიდან რომელიც უკვე ყველში მიჭერდა და სუნთქვის საშვალებას არ მაძლევნდა თავს დავაღწევდი და ყველას პასუხს მოვთხოვდი, მე აღარ ვიყავი ის ოცდაერთი წლის ტასო ბარათელი თითქოს ამ ერთწელში გავიზარდე.

***
კადრებად მიდგებოდა ის დღე ,როცა აქ ჩემმა ერთ დროს უსაყვარლესმა და უთბილესმა ადამიანმა, როგორ გამომამწვდია ამ ჯოჯოხეთში საკუთარი ხელებით, როგორ მომისროლა სანაგვეზე და მაგიჟებდა ის ფაქტი რო ეხლა იმიტო მიშვებდა რომ ვჭირდებიდი
-ყველაფერს განანებთ(კბილებში გამოსცრა)
შემდეგ კი მშვიდად გადაეშვა მორფეოსის სამყაროში.

დილით ექთანის შემოსვლამ გააღვიძა
-რახდება ნატიკო ამ დილაუთენია რამ გაგახსენა ჩემი თავი (ვუთხარი ცინიკურად )
-რამ და როგორც იქნა გიშორებ თავიდან და გადავწყვიტე ჩემი ხელით ჩაგილაგო ბარგი (მანაც არ დააკლო)
-რა პატივია და (ცერემონიულარ გავშალე ხელები) ისე მომენატრები მეც ძვირფასო არიდარდო შემოგივლი ხოლმე კვლავ ეს ირონია
-შეწყვიტე ! 15წუთში მზად იყავი საბუთებზე ხელი გექნება მოსაწერი შემდეგ კი სამუდამოდ მოგიშორებ თავიდან ძვირფასო!
შემდეგ კი ორთახიდან გავიდა,
ანასტასია სწრაფად მოემზადა არ გამოხატავდა მაგრამ უზომოდ უხარიდა ან როგორ შეიძლება ეს არ მომხდარიყო ბოლოსდა ბოლოს თავს დააღწევდა აქაურიბას კვლავ ჩაისუნთქავდა ჟანგბადით გაჟღენთლ ჰაერს და მიიღებდა ნანატრ თავისუფლებას თხუთმეტწუთში უკვე ქალბატონი “ანუშკის” კაბინეტში იყო და გულმოდგინედ კითხულობდა ყოველ გვერდს საბუთისას,
-კარგი მალე მოაწერე ნუ ღელავ ისეთი არაფერი წერია (გაიცინა ირონიულად) მეჩქარება ტასო !გესმის !
-მესმის ძვირფასო მაგრამ რავქნა შენ მიმართ ნდობა არც ისე დიდია ,კარგი მე გადავხედე ყველაფერს და სად მოვაწერო რა მითხარი ანუშკი ?(ორაზროვნად გავუღიმე)
-ოჰ... აი აქ და მოიცა კიდევ აქაც (თითით მიუთითა )
ყველაფერი სულ რაღაც ნახევარ საათში მოგვარდა და გაიღო ის კარები რომელიც ასე ძალიან სძულდა გაიღო და და გადაბიჯა ზღურბლზე შემდეგ კი ღრმად ჩაისუნთქა ჟანგბადი და ხმამაღლა გაიცინა შემდეგ თვალები გაახილა და გარემოს თვარირლრბა დაიწყო სადაც იქსპიატზე აყუდებული მაღალი სხეული არშენიშნა და მთელი ძალით არ გაემართა მისკენ ჩაეხუტა მონატრებულ ადამიანს მანაც მოხვია თავისი დიდი ხელები და ააფრიალა
-მომენატრე პატარა დეიდაშვილო (ჩაჩურჩულა) როგორც იქნა გაჭრა ჩემმა საუბარმა (ბოროტად გაიღიმა)
-მეც მომენატრე მაკაკა ანუ ეს შენხარ ჩემი გადამრჩენელი (ჩაეღიმა)
-კარგი ეხლა წამო წავიდეთ და მერე ვილაპარაკოთ იმ ს*რზე ისე გატყოფ ცოტა გასუქრბულხარ ისე რა ცოტა ნახე რამხელახარ რაიყო გაძლიერებულ კვებაზე იყავი ? (აროხროხდა ტასოს გაბრაზებულ სახეზე)
-ეს რომ ისევ ამაზე ბრაზდება როდის უნდა გაიზარდო ტო? ისე მამენტ შენ რაგაგზრდის მგონი ზრდა 15წლისამ შეწყვიტე
-ბიჭო ! რამდენი ხანია არ გინახივარ და ცოტა მოგენატრო მაინც მარა არა რათგინდა ისევ ნერვებს მიშლი მოზვინულო
-კაი ეხლა გვეყოს ჭორაობა ბევრი დრო გვექნებ მაგისთვის
წამო წავიდეთ ისე სად იცხოვრებ ? თან სიჩქარეს უმატებდა
-სად და მამასთან (ამის თქმა და მკვეთრად დაამუხრუჭა მანქანა)
-გიორგი! ... ეხლა გამოვედი იმ ჯოჯოხეთიდან და რაგინდა ეხლა ისევ იქ უნდა დამაბრუნო
-გოგო შენ ცუდად ხოარხარ რა მამაშენთან მეღადავები ხო მაგ ს*რთან აპირებ ცხოვრებას ?
-ვაიმე რა მიამიტიხარ ბიჭო არა მაგას ჯერ ვაცდი ბედნიერებას მერე მივხედავ მანამდე კი ... ბატონო გიორგი ვერ მომეიშორებ თავიდან (გავიცინე ხმამაღლა )
-უფ გული შემიქანდა არ შეილება ასეთი ხუმრიბები (გაიცინა მანაც )
-ჰო და წავედით...
გზაში მარკეტში შევიარეთ პროდუქტები ვიყიდეთ რადგან გიოს ძმაკაცები აპირებდნენ ამოსვლას და ჭორაობას
სახლში შევედი თუ არა ჩემ კუთვნილ ოთახში შევედი სადაც გაშიტილი ზუკა იდო საწოლზე და სიცილი ძლივს შევიკავე მის გაფართიებულ თვალებს რო წავაწყდი
- ...მგონი გავგიჟდი და შენი შეშლილი დეიდაშვილი მეჩვენება სწრაფად გადარეკე 112-ში (მეკიდე სიცილისგან უკვე ოთხად ვიყავი მოკეცილი)
-მოდი აქ პატარა ქალბატონო როგორ მომენატრე ტო (და მთელი ძალით ჩამიკრა გულში )
-კაი ზუკა ნუ გამჭყლიტე
-უიმე ეს ისევ ისეთი უჟმურია როგორიც იყო (თავი გააქნია დანანებით და გიოს გასძახა)
-ცუნცულ მოდი ერთი აქ რამე საჭმელი გაამზადე მოვკვდი მშიერი ყველაფერში ესეთი ნელი როგორა თვალი ჩამიკრა და ოთახში შემლსულ გიოს თვალები აუჟუჟუნა და კოცნის იმიტაცია გაუკეთა
-ტრ*კი დააყენე შე პიდარასტო
-რაიყო გიო ეხლა არმითხრა არმახსოვსო ის ცეცხლოვანი ღამეები?! ოო აი რატო არ მაცნობდი აქამდე შენ დეიდაშვილს მე სულელი კი ვერაფერს ვხვდებოდი არ გიყვარვარ ხო ?!(არარსბული ცრემლის მოწმენდა დაიწყო ზუკამ )
-ზუკა ტრ*კი დააყენეთქო საუბარი კი ზარმა გააწყვეტინა და სწრაფაად წავიდა კარის გასაღებად. იქიდან კი სამ ზე სიმპატიურ მამაკაცთან ერთად დაბრუნდა

იმედიმაქვს მოგეოწნებათ ველო თქვენს შეფასებას




სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent