პირველი და უკანსკნელი 7

-აი რისი გაკეთება შემიძლია
-არ გაქ ამის უფლეება.
-დღეს ხომ ჩემი შეყვარებული ხარ? მოდი ახლა შევიდეც აცივდა.
-შედი და შემოვალ.
-კარგი დიდ ხანს არ გაჩერდე.

ცოტა ხანი სუფთა ჰაერზე ვიყავი გაჩერებელი შემდეგ კი შევედი.
ოჰ რას ხედავს ჩემი თვალები?
ნიკას ვიღაც ქერა უზის კალთაში
და ის ქერა თმებზე ეფერება.
-შეყვარებული ხო?კარგი.
სახე დავაწყე და გაბრაზებული სახით წავედი "წყვილისკენ" და ნიკას სახეში გავარტყი.
-არ გრცხვენია მაინც? ჩემთან ერთად მაინც არ იყო.ჩემი სახელიც არ ახსენო ნიკა.

და ასე დრამატულად გავედი გარეთ.
-თააათ.
გამომყვა.სხვა საქციელს არც ველოდი.
-შენ იურიდიულზე კიარა თეატრალურზე უნდა ჩაგებარებინა.
-ხო არა? აბა სხვას რას ელოდი?
ყველას გონია რო ერთად ვართ და გამოვსულიყავი და დამეიგნორებინა ის რომ ჩემი შეყვარებული გოგოსთან ერთად გულაობს?
ნიკამ უბრალოდ სიცილი ატეხა.
-რა გააცინებს?არ გადამრიო გთხოვ.
-არ გადაირიო
აგრძელებს თავის "ღნავილს"
-ნიკა რა გაცინებს თქო
-ის გოგო ჩემი ნათლულია,რომელიც თვეებია არ მინახავს.
-ვაი მე
-ხო ვაიმე, არაუშავს ავუხსენი სიტუაცია და ისე წამოვედი.
წამოდი ახლა სახლში სულელო.გზად რაღაცეები ვიყიდოთ და ფილმს ვუყუროთ.

შევედით მაღაზიაში მე კოკა-კოლას ვეძებდი,ნიკა ჩიფსებს.
ძვლივს მივაგენი სასურველ ნივთს და ნიკასკენ წავედი.
დავინახე ვიღაც გოგოს ელაპარაკებოდა.
-ლიკა არ მინდა ერთად დაგვინახოს.ამიტომ წადი.
მხოლოდ ეს სიტყვები გავიგონე.ვერ მივხდი რაზე იყო ლაპარაკი.ამიტომ სახე დალაგებული გავედი ნიკასთან.
-აიღე? ძალიან კარგი შეგვიძლია წავიდეთ.
ნახვამდის ლიკა
დაემშვიდობა იმ გოგოს და სალაროსთან მივედით.გადავიხადეთ ყველაფრისთვის და წავედით სახლში. გამოვიცვალეთ და დავჯექით
-რომანტიკა?
მეკითხება ნიკა.
-რავი კი.რატომაც არა.

მოკლედ ჩართეთ
"უბის წიგნაკი" მართალია ორივეს ნანახი გვქონდა,მაგრამ სხვა ვერაფერი ვნახეთ.ფილმის დასასრულს სუსტი გულის პატრონმა ტირილი დავიწყე.ნიკამ მიმიხუტა და შუბლზე მაკოცა.ცოტა ხანი ასე ვიყავით მერე კი ჩაგვეძინა.
შემდეგ ნიკას მოძრაობა მაღვიძებს, რომელიც ცდილობს შეუმჩნევლად ადგეს.
-მღვიძავს
გავსწორდი.
-აუ მოუხერხებელი ჯოხი ვარ.
-არა ჯოხი კი ხარ
ნიკა ჩემზე მაღალია.ბევრად მაღალი თან სუსტი ამიტომ
დავეთამხმე იმაზე რომ ჯოხია.
-ნიკა წესიერად ვერც გკითხე.
შენ დაგეჯახეს თუ შენ დაეჯახე.
მანქანით თუ ფეხით?
-ანუ მე მოტოციკლეტი მყავდა.ნუ მყავს.გუშინ ჩამომიყვანეს უკვე გაკეთებული.
-აუუ რა მაგარია. არა ის კიარა რო ავარიაში მოყევი. უბრალოდ ძალიან მიყვარს მოტოციკლეტები მარა არცერთხელ არ ვყოფილვარ მაგით.საჭესთან ჯდომაზე ლაპარაკი ზედმეტია.
-აუ მეკიდე მომენატრა ჩემი მგელი.
-მგელი?
-ხო მგელი.აუ იდეა მაქ.მოდი მოტოციკლეტით გავისეირნოთ.
-არა არავითარ შემთხვევაში.ერთხელ ძვლივს გადარჩ.....
-არა კიარაა კი
ამწია და მხარზე გადამიკიდა.
-ჯერ ნელა ატარეე მაშინ.
-ხო კი აბა რა.
ჩავედით ქვემოთ და ვხედავ შავ ულამაზეს მოტოციკლეტს.
-პატრონზე ლამაზია.
დავეჯღანე.
-ამ პატრონზეა დამოკიდებული სიჩქარე,ამიტომ ფრთხილად იყავი.
ჩაფხუტი მომაწოდა და უკან მივუჯექი.
-მასე არ გამოვა. ხელები მომხვიე.
-ოჰ მშვენივრად შევძლებ თავის დაკავებას.
-როგორც გინდა მე გაგაფრთხილე.
მითხრა და ძალიან სწრაფად დაძრა. მე მაშინვე მოვეხვიე.
-დეგეენერაატოო კინააღააამ გადავარდიი.
-მე ხომ გაგაფრთხილე.

თანდათან მოვეშვი.ვერ აგიღწერთ ისეთი მაგარი გრძნობა იყო. არ მინდოდა რომ გზა დამთავრებულიყო.გული მიფრიალებდა ოდნავ შიშისგან ოდნავ სიხარულისგან,ყველაფრისგან.
-სად მივდივართ?
-რომ მივალთ ნახავ.
10 წუთში მოტო შემაღლებულ ადგილას გაჩერდა.ძალიან ლამაზი იყო იქაურობა მითუმეტეს ღამით.
-რა ლამაზია
-შენსავით
გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა.
იქვე მოვთავსდით და ვარსკლავების ყურება დავიწყეთ.
-თათა ძალიან შეგეჩვიე.
მე მის გულზე მედო თავი და ხმას არ ვიღებდი.თვითონ კი თმაზე მეფერებოდა.
-ეეეე
ნახე ვარსკლავი ვარდება.მოდი რა სურვილი ჩავიფიქროთ.
ვუთხარი მე და მის წინ დავჯექი.თვალები დავხუჭე და სურვილის ჩაფიქრება დავიწყე როცა ვიღაცის ცხელი ტუჩები ჩემს ბაგეებს შეეხო.მე გაუაზრებლად ავყევი კოცნაში.
არა ვიცოდი რო ამიხდებოდა სურვილი მაგრამ ასე უცბად თუ მოხდებოდა არ მეგონა. თვალები გავახილე და ოდნავ გავიწიე.
-უბრალოდ ისეთი საყვარელი იყავი.
დაიწყო ბავშურად თავის გამართლება ნიკამ
-მგონი უნდა დავბრუნდეთ ხო?
-კი კი წავიდეთ.
ხელი გამომიწოდა და სახლში დავბრუნდით.
-რაღაც თავი მტკივა გავალ აფთიაქში გავივლი შენ ადი და არ დამელოდო კარგი?
-კარგი.ნიკა...
-გისმენ.
-მადლობა დღეს ყველაფრისთვის.
-რისი მადლობა
გამიღიმა გზა გააგრხელა ისე რო წინ არ იყურებოდა. რის შედეგადაც რკინის ბოძს შეასკდა. მე სიცილი ავტეხე ნიკამ გაბრაზებულმა შეიკურთხა და გზა გააგრძელა.მე ასვლას ვაპირებდი როდესად ვიღაცამ მწარედ მიმანარცხა კედელზე და მისი ხელები ჩემს წელზე დაალაგა.
-არ მოგენატრე?
-დემეტრე გამიშვი თორემ ამ საქციელს ინანებ.
-ეს შენ ინანებ იმას რომ ნიკასთან ხარ.
-გადი დეგენერატო.
სიფათში ვხეთქე თავი.
-არ გაბედო ჩემთან ასე მოკარება.
ვუთხარი ზიზღით და კიბეები ავიარე.


ისიამოვნეთ ჩემი მოკლე და უემოციო დიალოგებითა და თავებით
დიდი სიყვარულით თქვენი ლულუ