-შუა გზაში რომ არ დამდგარიყავი არ დაგეტაკებოდი -დაღრენილმა მითხრა
-შუაგზაში არ ვიდექი მივდიოდი სანამ დამეტაკებოდი იდიოტო-უპასუხოდ არც მე დავტოვე.
-იდიოტი აღარ დამიძახო თორემ...მეუბნება წარბები შეკრული და საჩვენებელ თითს მიქნევს გაფრთხილების ნიშნად
-თორემ რას იზამ? ცარიელ სიტყვებს ნუ ისვრი-შევუღრინე .
არც ის აპირებდა ჩემს უპასუხოდ დატოვებას მაგრამ ზარი დაირეკა,მე კი მოგების ნიჩნად გავიღიმე მაგრამ ჩემი ღიმილი სახეზე მიმახმა როდესაც გამახსენდა რომ კლასის მოძებნა დამავიწყდა მივტრიალდი და სკოლაში შევედი. ერთ გოგოს ვთხოვე დახმარება.
-ბოდიშით მე-11 კლასს ხომ ვერ მიმასწავლიდით-ვკითხე თავაზიანად მაგრამ ისეთი ტონით თითქოს ჩემი ვალი ქონდეს.
-ჩემი კლასელი ყოფილხარ და მიგასწავლი მაგრამ რა დაგიშავე დედის მკვლელი თვალებით რომ მიყურებ-მითხრა და ჩაიცინა.
- ჩენ არაფერ შუაში ხარ უბრალოდ კართან ვიღაც იდიოტმა კინაღამ ტვინი მიმასხმევინე და კიდე აქეთ მიღრენდა .
-აჰა ეგ უეჭველი გაბრიელი იქნებოდა
-კი მგონი ვიღაცამ დაუძახა გაბრიელ ერთ წამს მოდიო, მაგრამ მაგას იდიოტი უფრო უხდება და შენ საიდან იცნობ?
-ჩემი ტყუპის ცალია-მითხრა სიცილით ,მე კიდე კიდე სიცილი სახეზე მიმახმა.
-ღადაობ ხო?არა შანსი არა ეს იდიოტი შენი ძმა ვერ იქნება-გაკვირვებას ვერ ვმალავდი
-კი ჩემი ძმაა კაი კაი წამო ახლა კლაში- მითხრა კისკისით.
-უი ხო მე ნინი ვარ- ვუთხარი და გავუღიმე
-მე ლიზი სასიამოვნოა-ვაიმე შანსი არაა ეს გოგო ისეთი ტკბილი და საყვარელია ეგ კიდე ნამდვილი იდიოტია ,მოიცა თუ ტყუპები არიან ესეიგი გაბრიელი ჩემი კლასელი ყოფილა ჯანდაბა რა საშინელი ბედი მაქ, კლაში შევედით მასწავლებელი კლაში არ იყო და ვერ ვერავინ ჩეამჩნია ჩვენი დაგვიანება , მე ფანჯარასთან დავჯექი ლიზი გვერდზე მომიჯდა მასწავლებელი შემოვიდა მოგვესალმა და ბავშვებს ჩემ თავი გააცნო.
გამიხარდა გაბრიელი არ შემოვიდა ანუ ჩვენი პარალელური კლასელი არის და ამ დროს შემოვარდა ეგ იდიოტიც და თან გვერდზე გიო უდგას , ნიცა გიოს აქ რა უნდა აქ სწავლობს? ხო გიო ჩემი პატარობის მეგობარია და ჩემი საუკეთესო დაქალის ლოვეა უკვე 4 წელია რაც ერთად არიან .
-რათქმაუნდა გიორგი და გაბრიელი სულ ბოლოები არიან.
-თქვენც დილამშვიდობისა მას -ირონიულად უთხრა გაბრიელმა სალომე მასწავლებელს და გიორგი და გაბრიელი ბოლო მერხებზე თავიანთ სასტავთან მივიდნენ, მე ვერ დამინახა გიომ იმიტომ რომ მე შუა მერხზე ვიჯექი და 3 ბავშვი მეფარებოდა. ლიკა ჩემი საუკეთესო მეგობარია ჩემი სიმაღლის ქერა თაფლისფერი თვალების ლიზიზც მაგრამ ლიზის წაბლის ფერი თმები აქვს გიორგი და გაბრიელი ჩვენზე ერთი თავით ნათლიები არიან გიო ქერაა და ყავისფერ თვალება და გაბრიელს ძაბლისფერი თმები და ულამაზესი მწვანე თვალები აქ, მოიცა ეგ იდიოტი რატო ავღწერე, ამ ფიქრებიდან ლიზის ხმას გამოვყავარ .
-დაა ან ძმა გყავს -მეკითხება ჩურჩულით რადგან მასწავლებელმა არ გაიგოს
-დაც მყავს და ძმაც და 20 წლისაა და უნივერსიტეტში სწავლობს და ძმა 15 წლისაა და სკოლაში სწავლობს
-ამ სკოლაში?
-არა ადრე მეგობარი ყავდა და თბილისში გადმოვიდა და ახლა მის სკოლაში სწავლობს.
ზარი დაირეკა და გიოსთან მივედი .
გიორგიმ რომ დამინახა პირი დააღო და გულში ჩამიკრა .
-შე ქაჯი აქ რა გინდა?(გიო)
-აი ესეთ მე ვარ?(გაბრიელი)
-შენ მოკეტე იდიოტო(მე)
-იდიოტს ნუ მეძახი თქო(გაბრიელი)
-შენ კიდე ქაჯს ნუ მეძახი (მე)
-დაც ხარ იმას გეძახი(გაბრიელი)
-ჰო ზუსტად მაგიტო გეძახი მეც იდიოტს (მე)
-ვაიმეე გეყოთ უკვე მეტკინა თავი ვა ნინი ხვალ წამოხვალ ლიკასთან დავხვდეთ(გიო)
-დაა ლიკა ჩამოდის?-იმხელასე ვიყვირე მთელმა კლასმა მე შემომხედა.
-არ იცოდი?აქ აგრძელებს სწავლას (გიო)
ამაზე მთლად გავგიჟდი და უფრო თმა მაღლა ვიყვირე კლას გადავხედე გაბრიელი წასულა .
ამ დროს ზარიც ირეკება.
-კაი იცოდე გიო არ გაბედო და არ უთხრა რომ ვიცი სიურპრიზი უნდა ჩავიშალო- ვთქვი და ეშმაკურად მოვჭუტე თვალები.
მთელმა დღემ უაზროდ ჩაიარა იმ გაკვეთილის მერე გიო გაბრიელი და თავიანთი სასტავი არ გამოჩენილნან
და სეირნობით მივედი სახლში.
კარი შევაღე და
-ვაა ნინი მოხვედი (გიო ჩემი ნამდვილი ძმა)
-არაა ჯერ გზაში ვარ დანარჩენები სად არიან?
-არ ვიცი რომ მოვედი არავინ დამხვდა
-კაი, გშიაა?
-არა ვჭამე უკვე
-რა ჭამე?
-დედამ ხაჭაპური და ქათმის სალათა დატოვა- ამის გაგონებაზე გიჟივით გავვარდი სამზარეულო ში
- სადაა?
-მე შევჭამე-მითხრა და ცალყბად გაიცინა და მუცელზე ხელი დაიდო იმის ნიშნად რომ გასკდა
-შე იდიოტო ხო იცი როგორ მიყვარს ქათმის სალათი -მივედი და თავში უნდა მეთხლიშა ამ დროს წამოხტა
-კაი კაი არ დამარტყა კარადაში დევს
-ხო და ეგრე ბიჭო -შევჭამე და ოთახში ავირბინე ჩემი და ლიკას გიჟური დღეების ფოტოებს ვათვალიერებდი და ჩამეძინა.

იმედია მოგეწონათ.