1თავი
ნანა-წაბლისფერი თმა, ქამელეონის თვალები, უჩვეულოდ გამხდარი და დაბალი, გრძელი ლამაზი ფეხებით. ლოყებით რომელიც ღმილისას ეჩხვლიტება. გრძელი წამწამები და ოდნავ კეხიანი ცხვირი. 15წლის იყო ყავდა მხოლოდ დიდი და. . პატარა ძლიან პატარა ქალაქში ცხოვრობდა. ქალაქში სადაც ყველა ყევლს იცნობდა სადაც ყევალ ყველას ნათესავი იყო. ყევლამ ყველაზე ყველაფერი იცოდა არაფეირ იყო დამალული. თუმცა არსებობდა რაღაცეები რაც მხოლოდ ნანამ და მისმა საუკეთესო მეგობარამა კიარა არამედ მისმა და'ქალმა იცოდა. მისთვის სხვადასხვა რამეს ნიშნავდა და' ქალი და საუკეთესო მეგობარი. და'ქალი მეტს ნიშნავდა ვიდრე მეგობარი თუმდაც საუკეთესო. ოპტიმისტი მწერალი და მხატვარი გახლდა ნანა. ზედმეტად მგრძნობიარე და გულ ჩვილი იყო თუმცა ძლიერი ზედმეტად ძიერი... იმდენი რამ გადაიტანა და მაინც ფეხზე მყარად იდგა. მხოლოდ ერთის ეშინოდა ბავშვობიდან ეშნიდა სიბნელის ვერ იტანდა ბოლომდე ბნელს სულ მცირე სინათლეც რომ გამოჩენილიყო უკევ შიშს ერეოდა. ყავდა საუკეთესო მეგობარი ლიკა გოგო რომელიც ერთი წლის წინ გაიცნო თუმცა ძალიან უყავრდა. მათი მეგობრობის ბევრს შეშურდრბოდა წელიწადშ სამი თვეც ვერ ხედავდნენ ერთმნეთს და მაინც საუკეთესონი ერქვათ მაინც უყავრდათ ერთამენთი ბევრი სწყენია ნანას ლიკსგან თუმცა აპატია ის აპატია რაც სხვებს ვერა ისე უყავრდა რომ პატიობდა.
ლიკ-გრძელი წაბლისფერი თმა და თაფლისფერი თვალები. 14წლის დაბალი და საოცრად ლამაზი იცოდა როდის რა უნდა ჩაეცვა თბილისში ცხოვრობდა და ყოველთვის მზად იყო ნანას დახმარებოდა უყვებოდა ნანას ყველაფერს და იყო უზომოდ ბედნიერი რადგან მას არ ქონდა მოწყენის მიზეზი ზაფხულობით ონში ჩდიოდა აი იმ ქალაქში სადაც ნანა ცხოვრობდა.
14ივლისი იყო ნანა სავრძშელში მოკალათებულიყო და ტელევიზორშ "ჰარი პოტერი და ნახევარ პრინცი" - ს უყურებდა. უცებ ტელეფონამა დაირეკა აიღო და ლიკა შერჩა ხელში
-ამბრაურშ ვარ მალე მოვალ
-აუ რა კარგია მალე გნახავ
-რო მოვალ დაგირეკავ და პარკში შევხვდეთ კარგი?
-კარგი გაკოცე ლიკუ
წვიმდა ამიტომ ზოლიანი ზედა და ჯინსის შარვალი ჩიცვა პატარა ზურგჩანთაშ რამდენიმე ნახატი ჩაალაგა რომელიც ლიკასთვის უნდა მიეცა და ლიკას ზარს დაელოდა არ იცოდა რა ექნა წინ და უკან დაბოდიალობდა სახლში ბოლოს მესიჯი მიუვოდა
-გამო
-კარგი
ისეთი სისწრაფით მიდიოდა ვერც აანალიზებდა პარკის კარი შაღო და თვალიერება დაიწყო როდესაც პარკის ბოლოს მეორე კართან ლიკა დაინახა ლიკამც დაინახა და ცოტა ხანს ასე გაშტერებულები უყურებდნენ ერთმანეთს. ისინი არ იყვნენ უბრალოდ და'ქალები ისინი დები იყვნენ დები რომლებიც ღმერთმა იმიტომ არ გააჩინა ერთ ოჯახში რომ დედა ამ ორის გიჟობებს ვერ გაუძლებდა. ხო აი ორივე საოცრად გიჟები იყვნენ ორივე ერთი სიმაღლის და გამხდარი. ლიკა ნანასთვის მთელ სამყაროდ იქცა ამ ერთ წელში მასზე საერთოდ ყველაფერი იცოდა ის იყო მისი და'ქალი და არა ბავშვობის მეგოდრები რომელთაც მხოლოდ მაშინ ახსენდებოდათ როდესაც სჭირდებოდათ. იცით საოცრად ენატრებოდათ ერთმანეთი მათსავით არასდროს არავის მონატრებია მისი და' ქალი. უყავრდათ ერთამნეთი როგორც დებს და არა როგორც მეგობრებს ისინი მუდამ და'ქალებად დარჩებოდნენ თუმდაც შორი-შორს,თუმდაც ნაჩხუბრები, ნაწყენები, ისე გაბრაზებულები რომ მთელი ცხოვრება ხმა არ გაეცათ არ შეეხედათ ,ნანასთვის ლიკა ხომ ყველაფერს უდრიდა, მისთვის ყველაფერს გააკეთებდა ასე რომ მისი დაკარგვაც ყველაზე მტკივნეული იქნებოდა ნანასთვიდ თუმცა ურთიერთობები მაშინარის ყველაზე კარგი როცა ის გულშია და არა ზედაპირულ აფერისტობაში ტყუილებსა და ყვდლაფერ საშნელებაში.
2თავი
კიდევ ცოტახანს ასე იყვნენ მერე სირბილით გაემართნენ ერთმანეთისაკენ. პარკში მყოფი ხალხი ამ ორ გოგონას უყურებდა... უყურებდნენ როგორ გარბოდნენ ერთმანეთისკენ...როგორცკი მიაღწიეს ერთმანეთს ძლიერად ჩეხუტნენ.
დიდხანს იდგნენ ასე ჩხუტებულები და ხმას არ იღებდნენ... აფ აინტერესებდათ ვინ უყურებდათ თუმცა ბევრი არც არავინ დადიოდა საღმოს 9საათი იყო და საშნელი სიცივე იდგა იმის მიუხედავად რომ ზაფხული იყო. ბოლოს ნანამ დაარღვია სიჩუმე
-ძალიან მომენატრე ლიკა
-მეც მომენატრე
ერთმანეთს მოშორდნენ და ყველაზე ახლოს მდებარე სკამზე ჩმოკდნენ, ნანამ ჩანთა მოუხსნა და გევრდით გადადო
-ესეიგი შეგარიგათ ხო იმ ერთმა ესემესმა შენ და დათო?
-აუ კი გოგო. მადლობა ნანა რა ეგ რო არ მიგეწერა შეიძლება არ შმრიგებოდა
ნანას გაეცინა ვერ ხვდებოდა რის გამო დაშორდა საერთოდ დათო ლიკას ცოტა აკლდა რა ამ ბიჭს.
-ისე მართლა ვერ ვხვდები რატო დაგშრდა რა ერთმანეჸისთვის არ ვართ შექმნილიო? რა სხვას ნახავ სხვა შგიყვარდებაო? რასი მიყავრხარ მაგრამ უნდა დაგშორდეო? მაგას შ*გ ხო არ ააქ?
-ვერც მე ვერ გავიგე და კი ნამდვილად შ*გ აქვს დებილი რამდენი მანერვიულა იცი ორჯერ გამშორდა აუ აი ნერვებს მიშლის.
-გოგო რო დაგშორდა აი რო დაგიბარა და გითხრა ანუ ბოლოს რო დაგშრდა რა. დამირეკა მაგ საღამოს და ლიკს დავშრდიო 15 წუთით ჩემს ლანძღვა-გინებას უსმინა რას ქვია დაორდი თო და რაღცეები და მერე ასე მითხრა ეგ რომ ვუთხარი გაიქცაო
ნანამ კარგად იცოდა რომ ლიკა ასე არ მოიქცეოდა, არ დაანახებდა დათოს რომ ტიროდა საერთოდ არავიდ აქ სხვა რამეში იყო საქმე
-აუ მაგ დებილს ეტყობა ეგონა რომ ვტიროდი. აუ იცი რა იყო დაქალი დავინახე და იმას გავეკიდე დამელოდე მეთქი რა და მაგიტო გავიქეცი.
ამის თქმის შმდეგ ორივეს ისტერიული სიცილი აუტყდათ. ძლივს დამშვიდდნენ მერე ლიკამ აიჩემა ფოტო გადავიღოთო, მაგრამ ისეჹი სახეები ქონდათ ხელის აფარება მოუწიათ.კიდევ ცოტახანი იცინოდნენ რაღაც სისულელეებზე შმდეგ ნანას ნახატები გაახსენდა და ჩანთა აიღო.
-ჩემი სურპრიზის დროც დადგა
ლიკას თლწები გაუფართოვდა იმდენად უნდოდა ენახა რას ჩუქნიდა ნანა
-მიდი რა მალე ძლიან მაინტერესებს რა არის
ნანამ ჩნა გახსნა და ფურცლები ამოიღო სამზე მხოლოდ ლიკა იყო დახაგული ორზე კი დათო და ლიკა თმცა ერთი და იგივე ნახატი იყო ორჯერ დახატული
-აუ რა ლამაზია. ეს განსაკუთრებით.
თითით დათოსა და მის ნახატზე ანშნა.
-ხომ
-ახლა ამას დათოს ვანახებ
ფოტოები გადაუღო ნახატს
-ტყუილად უღებ უკვე ნანახი აქვს რომ დავამთავრე მაშინ ნახა. სხვათაშორის მოეწონა. მოკლედ ერთს მისცემ დათოს მეორეს დაჯტოვებ შენ
-კარგი აუ რა მაგარი გოგო ხარ რა შნ ხომ არ იცი როგორ გამახარე. მიყავრხარ
-მეც მიყავრხარ ლიკა
ნახატები კიდევ ერთხელ გადაათვალიერა ბოლოს მხოლოდ ეს თვა
-წავედი მეჩქარება ხვალამდე ნანა
-ხვალამდე
ორივენი თავ თვის გზაზე წავიდნენ ასე მხოლოდ დამშვიდობებით ისინი საპირისპირო მხარეს მიდიოდნენ. უნდოდათ მიეხედათ და დაენახათ როგორ მოტრიალდებოდა მისკენ მეორე თუმცა არ შეძლოთ მიმავალისთვის ყურება ასე ყოველგავრი მუსიკის და ზედმეტი რამეების გარეშე ავიდა ნანა სახლში დედამისი სახლშჯ არ დახვდა არც მისი და ამიტომ სავარძელშ მოკალათდა და ტელევიზორი ჩრთო დაახლოებით 10წუთში კარი გაიღო და მისი უფროსი და შემოვიდა
-რას შვები ნანჩიკ?
-ტელევიზორს ვუყურებ ვერ ხედავ? დედა ხო არ იცი სადარი?
-აუ არა აზრზე არ ვარ კაი დაიკიდე. აუ მიდი გეხვეწები კაკაო გააკეთე
-კაი რა ანა სუ მე ვაკეთებ ახლა შნ გააკეთე.
-კაი ხო არაფერი არ მინდა შნი გაკეთებული. შნ ყოლას ერთი კატა გვყვავდეს თგვს მაინც დაიჭერდა.
-აუ გადირა დამანებე თავი
გაბრაზებული წამოდგა ნანა ფეხზე და ოთხში შა კარები ძერად მიაჯახუნ დ მის ჩეულ ადგიალს დაჯდა იქ სადაც მაშნ ჯდებოდა როცა ტკიოდა... როცა უხაროდა ან როდესაც ეჩხუბებოდნენ და გაბრაზებული თის ოთხშ შევიდოდა ხოლმე...
იატაკზე სარკის წინ იჯდა და უყურებდა საკუთარ ანარეკლს თნ სძულდა ეს სხეული თნ უყავრდა. როცა საკუთრ თვს უყურებდა უამრავი ფიქრი მოაწვებოდა ხოლმე თვში... საწოლის კიდეს იყო ზურგით მიყუდებული და სარკეშ უყურებდა ანარეკლდ რომელიც მოწყენილი იყო თვლებშ ვედნიერება გამქრალიყო... ხოა სე ყევლა ფიქრი ერთად მოაწვა უამრავი შკითხვა უტრიალებდა თში:რატომ არ უყავრდა არავის? რატომ დასცინოდნენ კალსელები? რატომ იყო დაჩგრული? რატომ არ უყავრდა მის დას? ანა ხომ ის ადამკანი უნდა ყოფილიყო ვისთისაც ყველაფერი უნდა მოეყოლა? მაგრამ ასე არ იყო რატომ? რაყომ არ იცნობდა ოჯახი მას? რატომ ცდილობდა ყევლა მისთვის ტკივილის მიყენებას? რა დააშვა ასეთი ყველამ, რომ. შეიძულა???.
საწოლზე წამოწვა და ფიქრი განაგრძო ამ გიქრებში გართულს ჩეძინა ოთხში ანამ შაკითხა რომ ენახა როგორ იყო მძნარე დის დანახვაზე გული მოულბა უყავრდა თვის დაიკო ან როგორ შეიძებოდა არ ყავრებოდა ეს არსება ბავშვი და ადამიანი რომელსაც ნატრობდა ადამიანი რომელდაც სახელი თავად მოუფიქრა მთელი ბავშვობა უვლიდა აჭმევდა და აძნებდა ნანა დაზე მეტი იყო მისთვის თუმცა ზოგჯერ რაღც ემართებოდა თმცა არ ამრტო მას ნანასაც და ერათმანეთს გულს სტკენდნენ. ფრთხილად გადააფარა დას საბანი და ოთახიდან გაბიდა.
3თავი
12საათზე გაეღვიძა ნანას ცოტახანს "Facebook" - ს სქროლავდა მერე ადგა და შავი მუხლამდე ტანზე მომდგარი კაბა გადაიცვა. სამზარეულოში შევიდა თუ არა დედამისი დაინახა რომელიც საჭმელს ამზადებდა.
-დილამშვიდობისა
-დილამშვიდობისა
წყალი დალია და მაგიდას მიუჯდა
-ნანა სანამ ანა გაიღვიძებს მაღზიაში გაიქეცი პური მოიტანე
-მომე ფული
დედამისი გავიდა და ამელვე უკან დაბრუნდა ფულით ხელში ნანამ გამოართავ. ტელეფონი და ყურსასმენები აიღო და სახლიდან გავიდა. დაახლოებით ხუთი წუთი დასჭირდა მაღზიაშ გასასვლელად და უკან დასაბრუნებლად. ჭმა თუარა ადგა და ტელევიზორში ფილმი ჩართო. ვინაიდან და რადგანაც არაფერი ქონდა საქმე აბაზანაშიც შვიდა და იბანავა. როგორცკი დაიბანა მაშინვე ლიკამ დაურეკა
-როგორ ხარ?
-კარგად შენ?
-მეც კარგად არ გამოხვალ მე და ქრისტინე ვართ გარეთ
-სად ხართ?.
-შენ შსახვევთან
-ქმ აკი ჩვიცმევ და გამოვალ.
კარადიდან ნაჭრის შვი შრვალი და წითელი ტოპი გამოიღო და ჩიცვა მერე მისაღებში გავიდა.
-დე მე გოგოებთნ გავალ კარგი?
-კარგი მიდი აბა შენ იცი და არ დააგვიანო იცოდე
-ხო კარგი.
ტელეფონი აიღო და გავიდა. როგორც კი თვის ეზოდან გავიდა დაინახა მეზობლის ზაბორთნ მჯდომი სამეზობლოს ქალები. ნუ უბნის ჭრიკნები იყვნენ ყველანი და ნანა მათი ხშირი საჭორაო თემა იყო. ხან მისი ზედმეტად დახეული ჯინსების ან მოკლე ტოპების წყალობით,ანდაც სახლშ გვაინ დაბრუნებით, ზაფხულობით სულ მეგობრებთნ ყოფნით, ხანდახან გამჭირვალე ზედების წყალობით ხანაც ზამთრში შშელფეხზე კაბის ჩცმის გამო,ერთი-ორჯერ ისეთი ბიჭები გახადეს მისი შყავრებული, რომ რავიცი აი საშინელი ტიპები ქურდები და ნაგავი ადამაინები.
როგორცკუ უბნის ჭეიკნები დაინახა გულში თისთავის გაიფიქრა
"ესღა მაკლდა. ნეტავ ახლა რას მოიფიქრებენ ვისი შყავრებული ვარ რო ვიცოდე, ერთი თვენი ჭრიკანა დედაც"
როცა ქალებს მიუახლოვდა მისი ძაკაცის ბებიამ გააჩერა
-სად მიდიხარ?
"ერთი ვიცოდე რა შნი ტრ**** საქმეა და მეტი არაფერი მინდა"
-მეგობრებთან
სწრაფად თვა და გაიარა როგორცკი შსახვევში შუხვია და თვალს მოეფარა სახე დამნჭა და მანიას გაცინა
-სად მიდიხარ?
გზაჯვარედინს როგორცკი მიუახლოვდა მაშინვე მარცხნივ გაუხვია და ეგრევე შნიშნა ლიკა მთლი სისწრაფით გაექნ და'ქალისკენ და ჩაეხუტა.
მერე ქრისტინეც გადაკოცნა და მოეხვია
-რას შებით როგორ ხართ?(ნანა)
-კარგად შენ (ქრისტინე)
-მეც კარგად(ნანა)
-მარი გამოვა და ბულვარში წავიდეთ მერე(ლიკა)
-მარი ვინარი? (ნანა)
-ზიზი მასწავლებლის შვილიშვილია(ქრისტინე)
-ამ გასაგებია კარგი(ნანა)
ცოტახანს ელოდნენ და ისიც მალევე გამოვიდა გარეთ. მაღლი ცოტა მსუქანი ნი არც მსუქანი არც გამხდარი გოგო იყო მარი. მწვანე თლები ქონდა და კარედ შეჭრილი თმები ისევე როგორც ნანას და ქრისტინეს.
-რას შებით?(მარიამი)
-არაფერს(ლიკა)
არაფერს შენ(ქრისტინე)
-არც მე(მარიამი)
-მარიამ გაიცანი ეს არის ნანუკა. ნანუკა ეს კიდევ მარიამია(ქრისტინე)
ვინაიდან ნანა და ამრიამი ერთმანეთს არ იცნობდნენ ქრისტინემ საკუთარ თავზე აიღო ეს საქმე.
-სასიამოვნოა(ნანა)
-ჩემთვისაც(მარიამი)
გზაში ხმა არცერთს არ ამოუღია უბრალოდ მიდიოდნენ და მუსიკებს უსმენდნენ. ასე მოიღეს თითქმის მთელი ქალაქი მერე კი ბულვღში დასხდნენ
ყველა ჩუმად იყო. ბოლოს ქრისტინემ რაღაც სისულელეების მოყოლა დაიწყო მერე კი უბრალოდ და მარტივად ბევრი იცინეს. ხუთისთვის ნანა სახლში წავიდა ისევ უაზროდ იყო ისევ არაფერი არ ხდებოდა მის ცხოვრებაში ხომ შეიძლებოდა რამე ისეთი მომხდარიყო რაც მის ცხოვრებას უფრო საინტერესოს გახდიდა ვიდრე იყო ან ყოფილა ოდესმე. ფიქრობდა რომ. ეს იყო განსაკუთრებული ზაფხული თუმცა არ იცოდა რატომ იყო ეს ასე. რვისთვის გოგოებთნ გავიდა ისევ ბსვრი იგიჟეს ისევ ბევრი იცინეს და აღრ ქონდა საზღვრი მათ სიხარულს რომ შიკრიბნენ ეს მართლაც დაუვიწყარი ზაფხული იყო ნანასთვის რაღცეები შიცვლებოდა ამ ზაფხულზე ამას გრძნობდა. გრძნობდა რომ რაღცეები უკეთ იქნებოდა რაღაცეები უარესად, გრძნობდა რომ რაღც ისეთი მოხდებოდა რაც მის ცხოვრებას შცვლიდა ის რის გამოც ცხოვრებას აზრი მიეცემოდა. რაღცას დაკარგავდა და რაღცას იპოვიდა,თუმცა არა რაღაცას კი არა ვიღცას. სახლში მისულმა ბევრი იფიქრა ამ ყველაფერზე და ბოლოს გადაწყვიტა რომ ისევ სისულელეებმა შმოუტიეს და ვერ აზროვნებდა კარგად,ფიქრობდა რომ ზოგჯერ გრძნობებიც იტყუებოდნენ ხო აი ასე უბრალოდ და ამრტივად ზოგჯერ გრძნობები გა იტყუებოდნენ და სცდიდნენ ადამაინები რა დოზით მიენდობოდნენ და თ ძაიან მიენდობოდნენ ატკენდნე, დაანახებდნენ რომ მოატყუეს და სიმართლე არ ყოფილა, ნანა ფიქრობდა რომ ამ ჯერად გრძნობებმა ის მოატყუეს და არაფერი არ მოხდებოდა განსაკუთრებულლი და ეს ზაფხულიც უაზრო სამი თის გროვად დარჩებოდა.
4თავი.

არა და ზოგჯერ შეიძლება ერთმა დღემ მთელი ცხოვრება შეცვალოს.
10საათი იყო რომ გაეღვიძა არ უნდოდა ანაც გაეღვიძებინა ამიტომ არ ადგა... ინტერნეტი ჩართო და რამდენიმე მესიჯი დახვდა... ერთ ერთი ქრისტინესი იყო.
:დღეს adjara. net ჩამოდის და წამოხვალ ?6საათზე ბულვარში ვიკრიბებით ბავშვები
:კარგი მარიკას ვეტყვი...
:კარგი
ყურსასმენები როგორღაც მოიხსნა სხეულიდან და ტელეფონს შეუერთა. ჩართო მისი საყავრელი სიმღერა "zero" ცოტახანში ანას ადგომამ დააბრუნა რეალობაში
-უი გღვიძავს?
-როგორც ხედავ. არ მინდოდა გამეღვიძებინე და ამიტომ არ ავდექი.
ნანაც ადგა და კარადიდან სადა ლურჯი სარაფანი გამლიღო... საჭმელი ჭმეს ცოტახანს "გაიქეცი" - ს კითხულობდა
-ფუ რა დებილი გოგოა ეს გამაწიწკნინა ახლა ღერაღერა არა რა ნორა და სიკვდილი ამას რა იდიოტია ფუუ... ვაიმეეე არანორმალური. აუ ნეტა მარსი მაფორთხიალებინა თმებით რა ეგე დამპალი არსება
-რა მოხდა გოგო?
-რა რა მოხდა ანა?დებილია ეს ნორა ამის.. ნეტა ამის ადგილზე ვიყო და ამნაირ ბიჭს გავუშვებდი ხელიდან ფუ აუ აი დებილია რატო დაშორდაა..
-ნანა უბრალოდ წიგნია და ნუ გადაყევი
-ეეე არაა უბრალოდ წიგნი... მე რო ვკითხულობ იქ ვარ ვააა რა ვერ გაიგე რო მიყავრს ეს წიგნი.
-კაი კაი არ ამქ შენი ნერვები ძან მდაბიური საქციელები გაქ ხოლმე
-ოოო გადი რა.ნანუცასთნ გავედი მე რა არ არმაქ შენი ნერვსბი.
ადგა და მეზობელთან გავიდა.. ჭიშკარი შეაღო და აივანთან გაჩერდა
-ნანუცააააა
არავინარის
-ნანუცაააააააააა
კარები გაიღო და ნანუცას დედა გამოვიდა უკან პატარა ტლიკინა ნიტა მოყვვა უკვე ექვსი წლის სააყვრელი ბავშვი რომელიც ჭირივით ძულდა ნანაუცას რადგან მასზე მეტ ყურადღებას აქცევდნენ...
-მოდი ნანუკა.
-გამარჯობა შორენადეიდა.
კიბეები აირბინა და უკვე იცოდა სადაც იქნებოდა ეგრევე მის ოთხში შვარდა ყოველგავრუი დაკაკუნების გარეშე... კარის მიხურვა და ნანას სიცილისგან ჩკეცვა ერთი იყო....
-ვაიმეეე აჰაჰაჰაჰაჰაჰჰაჰაჰაჰაჰაჰ
რასაც ქვია ჩაბჟირდა. ნანა რომ შევიდა ნანუცა იდგა და უცნაურ მოძრაობებს აკეთებდა სიმღერაზე... ამან ნანას ჩაბჟირება გამოიწვია...ნანუცამ ბალიში აიღო და გაუქანა საბედნიეროდ აიცილა და უკანაც დაუბრუნდა... ისევ ჯართან ახლოს იდგა ნანა.
-ნანუცა საღამოს adjara. net ი ჩმოდის და წამო
-ოოო არ მინდა რა მეზარება.
-არა რა მართალია ლევანი ჩაკვდი ამ სახლში და ტელეფონის მეტი არაფერი არ გახსოვს... არც სანაპოროს შრტების გარდა(ნანუცას ქრაშის ზედმეტსახელი)
კიდე ერთხელ აიღო ნანუცამ დიავნზე დადებული ბალიშო და ნანას ესროლა... სწრაფად ჩიმუხლა ნანა... კარი გაიო და გაქანებული ბალიში კარში მდგარ ლევანის მოხვდა.
-ნორმალური ხარ შენ რას აკეთებ?
რასაც ქვია იღრიალა.
-აი ძღლი ახსენეო.
ნანა კიდევ ერთხელ ახარხარდა.
-ძაღლიც ხარ და კატაც.
შეუბღვირა გაბრაზებულმა ლევანიმ და დიავნისკენ წავიდა.ნანაც უკან მიყავ
დახრების აჩეჩვით ლდვანის წინ მდგარ სავარძელში ჩაეშვა...
-რავი მე ძაღლები შენ გიყვარს...
-კატებს მაინც ჯობია.
-კატა ვინმემ ახსენა?
-მაინც ჯობიან
-რითი?
-კატები ეშმკისები არიან
ამ სიტყვების გაგონებაზე ნანას ჯერ სიცილი წასკდა მერე განრისხდა
-ვაიემ შე საცოდაო კატები ეშმაკისები არიან არ იხვის პიურე თუ კაია ძაღლები არიან დაასაბუთე აბა კატის ეშმაკისობა.
-ცხრა სიცოცხლეაქვთ არ კვდებიან... ყევლანაირად გადაურჩებაინ სიკვდილს..
-ეგ სატანისტობას კიარა მოხერხებულებას ნიშნავს.
-ვაიმე გეყოთ რა
უცებ ჩერია ნანუცაც რადგან მართლა ყელში იყო ამათი კატა-ძაღლის გარჩევა.
-ამან დაიწყო
უცებ გაიშვირა ხელი ნანასკენ ლევანიმ
-ვაიმე კარგად ვიცი რო შენ დაიწყე და არა ნანამ
-კაი კაი
ხელები დანებებსის ნიშნად ასწია
კარტი ითამაშეს მერე ერთმანეთი აწვალეს და ამასობაში ექვსის ნახევარიც მოვიდა და ნანაც ადგა. მისი ადგომა და ლევანის ხელის სტაცება მის მაჯაზე ერთი იყო
-დაიცა საით?
-საით და პლოშაზე(ქალაქის ყველაზე პოპულალური ადგილი ზაფხულში)
-ხო ხო არსად გააგექცეს ეგ შნი პლოშადი და ლიკა
-არც გამექცევა
დაეჭყანა და წასვლა დააპირა ლევანიმ რო მოაძახა
-ერთი გაამაგებინა რა მოგწონს ლიკაში.?
-ლამაზია, მეგობრული ჩმსავით გიჟი და თვენ ორივით სულ სახლში არ ზის..
-ხო შენზე ლამაზი მაინც იქნება რას გავხარ. სარკეში არ იყურები ხოლმე.
-კი ვიყურები და ძან ლამაზ გოგოს ვხედავ.
-სიზმარში ხო?
-აბა კი
ისევ დაეჭყანა და სახლში გავიდა. არავინ იცოდა და ვერც ვერავი მიხვდებოდა, რამხელა სითბო იყო ამ სიტყვებში. რა ზომამდე უყავრდათ ერთმანეთი ამ ორს... ბავშვობიდან ერთდ გაზრდილები ხშირად ლანძღვდნენ და ურტყავდნენ ერთმანეთს...გამუდმებით აბრაზებდნენ და კინკლაობდნენ... თუმცა მეგობრებს 2წუთზე მეტი გაბრაზება არასდროს გამოსდიოდათ. ბავშვობიდან ერთად... ბავშვობიდან კაირა დაბადებიდან... ადამაინებს ხშირად უჩნდებოდათ კითხვა "" შეყავრებულები ხართ". ლევანის და ნანას კლასელები მათ შყავრებულებად თვლიდნენ და დასცინოდნენ არა და ეს ორი ადამიანი ერთმანეთსი არა მარტო მეგოაბრი არამედ მეზიბელი და ნათლი- მირონიც იყვნენ... მათ იმაზე მეტი დრო ქონდათ ერთად გატარებული ვიდრე სხვებთან...დაძმასავითიყვნენ...ლევანი მსუქანი საყავრელი ტიპი იყო დიდი ძალაინ ძლაინ საყავრელი ლოყებით და ჯუჯღუნა ხასიათით... ისეთი მაღაკი ვერც იფიქრებდი ნანაზე 2წლით პატარა რომ იყო... ნანას სხვის ნათქვამ "რა ლამაზის ხარ" ს ლევანის ნათქვამი "რას გავხარ" ერჩივნა...
შავი მაღალწელიანი მუხლებზე გახეული შრვალი და ყვითელი ზედა ჩიცვა ფული და ტელეფონი აიღო. შემოსასვლელში დაკიდებული სპორტული შავ-ყვითელი ჟაკეტი აიღო და ჩანთა გადაიკიდა მხარზე... სწრაფი ნაბიჯით მიუყვებოდა ქუჩებს და ღრმად ისუნთქავდა ზაფხულის ჰაერს... ბულვარში შევიდა თუ არა ეგრევე დაინახა ცაცხვებში მჯდარი მარიამი ლიკა, ნიკა(ლიკას ძა) მარი(ლიკას და) და გიორგი.(ცაცხვები ეს არის ორ ცაცხვის ხეს შორის გაკთებული სკამი) მათთან მივიდა და ყველა გადაკოცნა მერე კი ლიკას ჩაუხტა კალთაში
-აააა მეტკინა ფეხები გაგიჟდი?
-კე
-გეტყობა
-კაი მე და ნიკა გავალთ და მალე მოვალთ.
წამოდგა ფეხზე გიორგი და ნიკასთნ ერთად გავიდა... მალევე ნანას ანამ დაურეკა და მასთან გასვლა მოუწია. უკან რომ დაბრუნდა ვიღაც ბიჭი დაუხვდა.
-ოუ კიდევ ერთი ლამაზმანი მოსულა.
ხმა არ გაუცია ლიკას გევრდით დაჯდა.
-რა გქვაი ჩემო ლამაზო?
-შენი ტრ**ის საქმე არაა და არც შენი ლამაზო ვარ
უხეშად უპასუხა და ლიკას მიეხუტა.
-ოუ ოუ დაწყნარდი პატარავ
საშინლად სძაგდა ნანს ასეთი სიტყვები ბიჭებისგან თუ მისი ახლობლები არ იყვნენ.
-გა***
-რო არა
-დაგთხრი მაგ თვლებს, გაგპუტავ მერე დაგწვავ და ბოლოს ჩამოგახრჩობ და***იე დროზე
იმხელაზე იყვირა ლიკამ პირზე ხელი ააფარა ბიჭი კი იქაურობას გაეცალა.
-ეს ვინ სიკვდილი იყო რა ვინაა მაგის პატარა ან ლამაზი.???
-არ ვიცით ოთო მქვიაო.
-ფუ გაატასაოს რა.
-აუ რაა აენთე
-აბა აბა
-მაგის პატარა აბა ზუსტად დავუხატავ ჩემი ხარ და ვსიო.
საღამოს ნანამ მოიწყინა და ცოტახანს მუსიკების მოსმენა გადაწყვიტა.. იჯდა და უსმენდა უყურებდა ხალხს და ზოგზე გული ერეიდა ზოგი კი საშინლად მოსწონდა არა აგრეგნობის არამედ მისი საქციელის გამო. უცბად ლიკა რაღცაზე აენთო არ მიაქცია ყურადღება უფროსწორედ ვერ შენიშნა მერე იმ ვიღაც ოთომ მარიამს ლოყაზე უჩქმიტა და რაღც უთრა მარი გაგიჟდა გაცოფდა მოკლედ აიწია მთლი ამბები... ნანა ლიკა და მარი იმ ბიჭს ელაპარაკებოდნენ მერე ლიკას უთხრა
-ძან დიდი და ლამაზი ტ****გაქ
მოკლედ აქ გადაეკეტა დაქალებს მარისაც კიდევ რაღაც სისულელე უთრა და ცუდად გახდა ქრისტინეც ახალი მისული იყო ასე რომ მარიამი გვერდით გაიყავნა ლიკას და კი წყლის მოსატანად გაუშვა სასრიალოებთნ დიდი ნაძვების ქვეშ ჩაიკეცა მარიამი და მასზე ხელ მოკიდებული ქრისტინეც... ნანას ნიკა აკავებდა და მალევე შენიშნა მეგობრის მდგომარეობა... სასწრაფოთ გაიქცა მისკენ.მის გვერდზე ჩაიმუხლა და ხელები მაგრად შმოჰხვია... მარიც ამს და ქრისტინეს მიეკრო... მალე ვიღც უცნობი ბიჭი გამოჩნდა... ლურჯი მაისურითა და ლურჯი შორტებით... მარის წინ ჩიმუხლა ისიც.
-მარი კარგად ხარ? მისმინე.... მარი შმომხედე..
ნიკაპზე ხელი მოკიდა და თავი ააწევინა...
-ახლა კარგად მომისმინე... დაწყანრდი დამშვიდდი ხო იცი შენთვის არ შეიძლება ნერვიულობა... მე რომ ახლა ის ყველაფერი გამეკეთებია რაც არ შეიძებოდა ახლა აქ კიარა საერთოდ არც ვიქნებოდი...
ნანას გონებამდე უკანასკნელად ეს სიტყვები მივიდა... "საერთოდ არ ვიქნებოდი" ნანას გონებამ წარსულის კადრები ამოატივტივა... თბილისი საავადმყოფო...ექიმის პალატაშ სკამზე ზის თვზე ბადეაქვს გაკეთებული... სადენებს ექთაი დრო და დრო მაზს უსვამს და თავზე უკეთებს ზუსტად ორმოცდაათი სადენი აქვს შეერთებული... მერე საწოლზე წვება... ეძინება ხმები ჩაესმის.... ახსენდებოდა ნაანს ყოველი კადრი ყოველი ექიმთან ვიზიტი ვითომ მხიარული სახე.... 1დან 1000მდე რომ უნდა დაეთვალა.... ახსენდებოდა ყოველი უეცარი გულის წასვები ახსენდებოდა კოშარივით ახსენდებოდა წარსულის ყევლა საზიზღარი, ატუანელი კადრი... ყველაფერს ხელახლა გრძნობდა... შესძუდა ეს ტიპი იგრძნო თვალებზე მოწოლილი მლაშე სითხე იქვე მიგდებულ ჩანთას ხელი დასტაცა და გაიქცა... იქვე გამგეობის უკან წყალი იყო და იქით წავიდა, როგორც კი შენობას მოეფარა ეგრევე ლიკა მიეწია
-ნანა სად მიდიხარ?
-წყალზე
არ შბრუნებულა მისკენ ცალი ხელი აიღ და ცრემლები მოიწმინდა
-რა გჭრს ტირი?
-ხო.
მივიდა ლიკა ნანასთნ და ძიერად ჩეხუტა ნანამაც ყევლაფერი მოუყვა ყოველი დეტალი... ლიკამაც ანუგეშა და მერე ისევ უკან დაბრუნდნენ... უკვე წასული იყო უცნობი....ნანა რის ნანა იყო ლიაკსთნ ჩხუტებულს ფოტო რომ არ გადაეღო... სასრიალოების წინ დადგნენ და მაგრად ჩეხუტნენ ერთმანეთს... მერე ფილმსაც უყურეს ისეირნეს და საბოლოოდ დაიშალნენ.... სახლში მისულმა ჭმა და ეგრევე ოთახში შევიდა სანამ 12:00 გადასცდებიდა მუსიკას უსმენდა მერე დებმა გადაწყვიტეს ფილმისთვის ეყურებინათ... რატომღაც საშნელებათა ჟნრის ფილმი"და ქვრება სინათლე" აარჩიეს. მერე ნანამ ისევ სიმღერები ჩართო და ჩაეძინა....
5 თავი
მეორე დღეს ჩოულებრივად ადგა ჭამა და ისევ და ისვე ლევანისთნ და ნანუცასთან გაატარ მთელი დღე.... საღამოსკენ კი ლიკასთან გავიდა ცოტახანს ლაპარაკობდნენ მერე ბავშვები სადღაც წავიდნენ და ნანამაც დრო იხელთა...
-ლიკა
-ხო?
-ის ბიჭი ვინ იყო?
-ვინ ბიჭი?
-აი მარის რომ აწყნარებდა გუშინ?
-საბა შენგელაია.
-ა კაი.
-მოგეწონა?
-არა გოგო გადი რა მომეწონა მე თორნიკე მოწონს ხო იცი არა?
-ხო ხო ვიცი ჩემი მეგობარი რო მოგწონს
-ხო და ეგრე...
რამდენიმე დღე გავიდა ის ბიჭი აღარც გამოჩენილა ნანას კი არც შეუნიშნავს ეს.... სულ არ აინტერესებდა... აღარც თორნიკე მოსწონდა უბრალოდ წამიერად მოეწონა ისიც იმიტომ რომ ნარუტოს და ანიმეების ფანი იყო მასსავით... რამდენიმე დღის შემდეგ საბა მათთან ერთად იყო ხოლმე... 29 ივლისი იყო....საღამო და ისვე ერთდ იყვნენ ბავშები უკვე მარის დაც ჩმოსულიყო... უი მარიზე თქმა დამავიწყდა მარი ბადალაშვილი 15წლის კარედ შეჭრილი შავი თმა და ყავისფერი თვალები და ძან კაი გოგო იყო უბრალოდ ბინძური ლექსიკონი ქონდა მასაც და მის უმცროს დასაც არა და კაი გოგორბი იყვნენ...მოკლედ ყველანი იქ იყვნენ10ივე იქ იყო...
-აუ მოდი ხვალ ვიქეიფოთ...
უცბად წამოჭრა თათმ საკითხი ხო აი არც თთაზე მითქვამს არაფერი.... ისიც წაბლისფერ თმიანი და ყავისფერ თვალება იყო... სათვალეებს ატარებდა და ძალიან საყავრელი იყო... მოკლედ ბადალაშვილებიმა გიომ ანამ და ნიკამ ჩვენ ვერ წამოვალთო ხო და დარჩნენ ამრტო ნანა ლიკა საბა თათა და მარი...
30ტში 3საათზე ყველანი შეიკრიბენ და "ქვე ჭმე და ქვე წადი" ში წავიდნენ... ბევრი იცეკვეს იმღერეს ჭმეს და გაერთნენ... მოკლედ კარგი დრო ატარეს... საღამოს გადაწყვიტეს მდინარეზე წასულიყვნენ და აი აქ მხოლოდ ბადალაშვილები გიო ნიკა საბა და ნანა იყვნენ თნახმა... ნანაც სულ არ აპირებდა ბანაობას უბრალოდ დაჯდომა ერჩივნა და ბავშების ყურება... მაინც არ იცოდა ცურვა... მოკლედ წაყვა... საშინლად მოსწონდა საბა... ყავდა ერთი ძლაინ ახლო ონლაინ მეგიბარი... ლელა... მას ყველაფერს უყვებოდა და ეს იყო ერთადერთი ადამიანი ვისაც უთრა რომ საბა მოსწონდა არა და თავს ისევ ებრძოდა ებრძოდა რომ არ მოსწონებოდა... ეს ახლა არაფერში სჭირდებოდა... არ სჭირდებოდა რადგან ხელს შეუშლიდა სწავლაში...გამოცდილი ჰქონდა როგორი იყო ვიღაც რომ მოგწონს და იმას კიდიხარ... მთელი დღეები მასზე რომ ფიქრობ ის კი არაფრად გაგდებს სხვა უყავრს და ეს სხვა მისი კლასელიიყო... მოკლედ ძალაინ ძლიან ეჭვიანობდა გვანცას და მარიამს რომ ეხებოდა საბა... საშინალდ უბრალოდ ვერ აგღიწერთ როგორ... მოკლედ ჯეჯორზე იყვნენ... ერთ დიდი ლოდზე იჯდა ნანა და მზეს შესცქეროდა... ნიკა სადღაც დატყდა... მანამდე კარგად იცინეს... უყურებდა საბას როგორ ეხებოდა მარიამს და გული საშინლად უცემდა... ძალიან არ სიამივნრბდა... გიო ხომ შეშკილი იყო და იქვე ციციაბო კლდეზე ყოველგავრ უბილიკო გზაზე ასვლა გადაწყვიტა ზევით გზა გადიიდა ამ გზაზე პატარა ხვეული ბილიკი აქ ჩმოდიიოდა უბრლაოდ დიდი მანძილი უნდ გაევლო იქიდან რომ ასულიყო... ასე რო პირდაპირ იქიდან ასვლა არჩია...ნანამ მეც მინდაო და ასწრო კიდწც ესეც კარგი თხა ბავშვი იყო აი გვანცას დახმარება დასჭირდა ასე რომ გიორგი უკან ჩაბრუნდა.. ნანა გზაზე დაჯდა და გაჰყურებდ ამარის და საბას როგორ იცინოდნენ როგირ ეხებოდა ხოლმე მარის საბა... ადგა და უთქმელად გაუყვა გზას დაავიწყდა ჩანთაში მარის ნივთები რომ ედო და წავიდა... ბევრი იარა თითქმის ჩვიდა ონში უკან რომ მოეწივნენ... მუცლის ტკივილი მოიმიზეზა და ცუდად ვიყავიო აბა ხოარ იტყოდა რომ იეჭვიანა... მიკლედ დაუბრუნა თავის ნივთები და წავიდა ნანა სახლში უკვე შვიდი იყო აღარსად გასვლა აღარ უნდოდა უბრალოდ მივიდა სახლშ გამოიცვალა... სპორტული ტანსაცმელი ჩაიცვა და ქუჩაშ გავიდა... ლევანი და ნანუცა ლრვანის სახლის წინ გაკეთებულ სკამზე იჯდნენ...
-ოჰ არ მიდიხარ დღეს?
ირონია და ლრვანი მაგარი მეგობრები იყვნენ...
-არა არ ვარ პლოშადის ხასიათზე
-აბა რის ხასიათზე ხარ?
-რისი და...
საჩვენებელი თითი ტუჩთან მიიდო..
-თქვი!
ნანუცა ინტერესით უმზერდა
-კოცონის დანთების თქვენთან ერთდ და ტაროების შებრაწვის.
-აუ გენიოსი მყავხარ რა.
ადგა ლევანი და შუბლზე აკოცა..
-ფიჩხი ჩემზეა.
წამოიყვირა ნანუცამ..
-მშობლების დაკერვა და კვარი ასანთი ჩემზე
ეჰ ნანას შერჩა ყაროები
-კაი ტაროები და სასმელი ჩმზე.
-აპ აპ აპა სასმელზე ფულს ვაგროვებთ და ორ ლუდს ვყიდილობთ.
-ოოო ხო კაი და მაშინ ჭიქები ყველამ თითო წამოვიღოთ მოსულა ნანუცა?
-მოსულა
დაიშალნენ და მალევე ლრვანიმ დაურეკა ნანას.
-ოუ შტერო
-ხო ნაგავო
-ყველა მშბელი თნახმაა
-კაი სად ვანთებთ.?
-ტყეში
-აუ მიყავრხარ შე ნაგლი წვაე მარიკას ფული გამოვართვა და მერე ლუდზე გავიდეთ.
ყურმილი დაკიდა და მარიკას ფული გამოართვა. ლუდები იშოვეს და ტყეში მიმავალ ბილიკს დაადგნენ... ოატარა კოცონზე ტაროები შწვეს უკვე ჩამობნელებული იყო თან საკმარისზე მეტად.. აი ახკა დაიწყო მთვარი.
-ნანა რამე მოყევი.
-აუ ხო რა მაგრამ ძნ საშიშიც არა.
-ეეე ეს იევ ისეთ მშშარად დარჩა ნანუც როგორიც იყო
-ხო რა.
-წლების წინ...
მოკლედ ისტორიის მოყოლა დაამთავრა ახლა ნანას ჯერი იყო მერე ლევანისი...
ღამის პირველ საათზე მორჩნენ მოყოლებს და სმას... ცეცხლი ჩააქრეს და სასეირნოდ წავიდნენ..
უკან რომ დაბრუნდნენ ლევანი შეაცილეს და ნანუცამ ნანას უთხრა
-დედაშენს უთხრაი და ჩემთან დარჩი.
-კაი
სახლშ შვიდა დედისგან ნებართვა აიღო და ნანუცასთან გავიდა... მთელი ღამე იცინოდნენ რაღაცეებს იხსენებდნენ ხან ვიღაცეებს ეღადავრბოდნენ ხან რა ხან რა... არ ძინებიათ რა...
დილას 12საათზე თათასგან წერილი მოუვიდა ნანას.
-ნანა რრაც უნდა გითხრა ოღონდ არავის უთხრა.
-კაი.
ნანუცაც კითხულობდა
-საბას მოსწონხარ.
-ეე რას მეღადავები
-არა რა ღდაობა გოგო.
-გინდა ინფაქტი მომივიდეს?
-რატო რო?
-მეც მომწინს. აუ არ უთხრა რა
-არა რა ვუთხრა გაგიჟდი...
იმ დღს მერე ყველაფერი სხვანაირად წარიმართა. ორში რაღც დეგენერატი დღე იყი ბიჭს შეეძლო გოგოს ჩხუტებოდა გოგოს კიდევ უფლება არ ქონდა შეწინააღმდეგებოდა... ლევანის ნაღდად არ ეტყოდა თრე მოკლევადა არც არავინ ჩეხუტებიდა დასვენებული იყო ნანა... მარი თათა საბა და ნანა ჭალულაზე წავიდნენ... ეს იყო საუკეთესო ადგილი... მჟვე წყალი მდინარე სკამები და სიწყნარე... ჯერ ქალაქსი ხიდი უნდა გაევლოთ რომ იქ მისულიყვნენ... ნანას ტელეფონი საბას მიერ იყო ოკუპირებული და მუსიკები ქონდა ჩართული. ხიდის მოაჯირზე რომ შემოჯდა საბა გული გაუსკდა ნანას არ ვიცი ამ გოგომ ეს როგორ მოახერხა მაგრამ მივარდა და ხიდიდან გადმოაგდო... აუ აი ძალიან ძლაინ შერცხვა ტელეფონი დაიბრუნა... არ იცოდა სირცხვილით სად წასულიყო.
-ჩემი ძის მოკვლა გინდოდა გოგო არა ხო ხარ ღრსი გადაგაგდო.
ხუმრობით უთხრა თათამ
-ხო რვაი
მოკლედ ჭლულაზე რომ მივიდნენ მდინარესთნ ქვაზე ჩამოკდა... აწყნარებდა წყლის ყურება საოცრად აწყნარებდა საბა გვერდი მიუჯდა.
-კარგად ხარ?
-კი კი(მოატყუა)
-კარგი.
არა რა ის ორი პაპარაცი არასდროს არ ისვენებდა. ფოტოებს უღებდნენ... მერე სადღაც მოტყდნენ ნანაც ვეღარ წავიდა რადგან ტელეფონი სიევ საბას ქონდა... აი აქ იხელთა დრო საბამ და ჩაეხუტა... რაღაც განსხვავებული იგრძნო... მოიცა ახლა ამან რა ქნა ვინმეს შეხების უფლება მისცა... აი ეს იყი გამონაკლისი... მერე როგორც იქნა იმ ორს დაეწივნენ... სახლში გათიშული მივიდა... მეორე დღესაც ისევ ისე იყო ყვრლაფერი გარდა ერთისა..
არ ჩრდებოდნენ ოარკში და მთელი სეირნობის დროს ნანაზე ქონდა გადახვეული საბს ხელი... არა ეს არ უნდოდა ნანას მის გეგმებში შეყავრებული სრ შედიოდა... არა და უკვე ორი დღე იყო... მესამე დღეს ნინი ჩმოუვიდა ნათლიის შვილი დამასთან დარჩენა გადაწყვიტა... საღამოს ბავშვებთან გავიდა და ნინიც გაიყვანა
-ჰელოუ. რაა იქმნთ
-არაფერს შენ.
-მეც არაფერს გაიცანითეს არის ნინი... ნინი გაიცანით ეს ლიკა ჩემი გოგო,მარიამი, ანა, გიო და საბა არიან..
-სასიამივნო
-ჩვენთვისაც..
ის დღეც გადააგირეს... და ეს არ იყო ნამდვილად ერთი ჩვეულებრივი ზაფხული ეს რაღაც განსაკუთრებული იყო....


ვეცადე სიტყვები გამესწორებინა და ბოდიშს გიხდით თუ გაუმართავია... იაქტიურეთ რა.