-ანა,ანა აქ ხარ დაგვიბრუნდი გაკვეთილზე
-ა,ხო ბოდიში მას
ნინო
-გოგო რა ხდება რა გჭირს 15წუთში ზარია და ვილაპარაკოთ მერე
-კაი ხო ჩავფიქრდი არაფერია
ისე გავიდა 15 წუთი ვერც მივხვდი მე და ნინო სახლის გზას დავადექით და ნელ ნელა მივსერნობდით უცებ გული ამიჩქარდა სიარული ვეღარ შევძელი და ქვაზე ჩამოვჯექი
-ანა რა გჭირს ცუდად ხარ
-არა არ ვარ ნუ ნერვიულობ უბრალოთ ჩამოვჯექი
-კარგი კარგი წამოდი სახლში დილით არ გვისაუზმია ფერი არ გადევს სახეზე
-წამო,წამო წავიდეთ
სახლში მივედი თუ არა ეგრევე დავწექი თავს ვერ ვგრძნობდი კარგად ვიფიქრე გამოუძინებელი ვარ თქო და წყლს გადავივლებ
-ნინო მე აბზნაში შევდივარ და მალე გამოვალ
-პირსახოცი კარადაში მეორე თაროზეა
-ხო ვიცი
სანამ აბაზნში შევიდოდი ლაზარემ დმირეკა
-რას შვები პატარავ სკოლიდან მოხვედი
-ხო სიხარულო ეხლა მოვედი შენ რას შვები სად ხარ
-მე ეხლა ავდექი და მივდივარ ძმაკაცთან საღამოს გამოგივლი
-კარგი
-რა ხმა გაქ მშვიდობა
-კი კი არაფერია გელოდები
-კარგი
ძაალიან უხასიათოდ ვიყავი ძაალიან თითქოს და ქანც გამოცლილი და დასნეული არვიცი რა მჭირდა აგრესიულიც გავხდი ერთ დღეში ძაალიან შევიცვალე ცოტა მახსოვრობაც ვერ მქონდა რასაც ვიტყოდი მავიწყდებოდა ხოლმე ამასობაში დაღამდა ლაზრემ მომწერა ჩამოდი გავისერნოთო მაგრამ არ ჩავედი რატო არ ვიცი გაბრაზებული ვიყავი რამოდენიმე წუთში კარზე კაკუნი იყო მე ოთახში ვიყავი ჩაკეტილი კარი ნინომ გაღო
-პრივეტ ლაზარე როგორ ხარ
-რავი ნინიკო ნელა ნელა სად არის ის რა ჭირს
-მე არ ვიცი მაგ გოგოს რა უნდა ტყვილ უბრალოთ ჩხუბობს დღეს რაღაც დაემართა
-მოიცა ეხლავე მოვგვარდებით რომელ ოთახშია
ნინიკომ მიუთითა ჩემს ოთახზე ლაზარე ჩემკენ წამოვიდა ოთახისკენ მომავალი ნაბიჯების ხმა მესმოდა გული მიძგერდა თითქოს მკერდიდან ამოვარდებოდა შემდეგ აღარ მახსოვს რა მოხტა
-ანა პატარავ მოვედი ანა სიხარულო მე ვარ გამიღე კარი
-ნინო ანა კარს არ აღაბეს დაუძახე რა
-მოიცა მე მაქვს სათადრიგო გასაღები მოგიტან ეხლავე დამელოდე ლაზარე
ნინიმ გასაღები მოიტანა მე ვერაფერს ვგრძნობდი
-საყვარელო გძინავს გაიღვიძე მოვედი ძალიან მცირე ხნის შემდეგ ლაზარემ გადაამატრიალა და ცხვირიდან სისხლი მდიოდა უგონოდ ვიყავი და გულზე მიმიკრა ნინიომ და ლაზარემ სასწრაფო გამოიძახეს და ორივე გამოყვა სასწრაფო მანქანას ეგრევე ანალიზები გამიკეთეს გონს არც მოვსულვარ პულსი ძაალიან დაბალი მქონდა პირველადი დახმარების შემდეგ ლაზარე ცოტათი დამშვიდა
-ექიმო ანა კილაძეს ვახლივარ მითხარით რაშია საქმე
ცუდს არაფერს მოელოდა უკვე 2 თვე იყო გასული ჩვენი ერთად ყოფნიდან და ცდილობდა კარგზე ეფიქრა
-როგორ მოგმართოთ
-ლაზარე ექიმო მითხარით რა ხდება
-ჩემთან კაბინეტში თუ შეიძლება დაბრძანდით
ანას აქვს გულის მანკი მას არ მიეწოდება სისხლი ეს როდის გამოვლინდებოდა არავინ იცის
მაგრამ ფაქტი სახეზეა მისი გამოჯამრთელების საკითხი ბეწვზეა აარ ვიცით რა მოხდება სამომავლოთ ამიტომ ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებთ რაც შეგვიძლია
ლაზარე
გული დამეწვა სულში ჩამწვდა თითქოს და ჩემი სხეულის ნახევარი წამართვეს ამ სიტყვებმა
არ ვიცოდი რა მეფიქრა ან ანასთვის როგორ მეთქვა ეს ყველაფერი ან ნინოსთვის ფიქრებმა აზრიდან გაადამიყვანეს უნდა გავძლიერდე ესე არ უნდა ვიყო ჩემ პატარას ძლიერი ვჭირდები
-ლაზარე გონს მოდის მიდი მე კაფეში ჩავალ რამე ხო არ წამოგიღო
-არა მადლობა
როდესაც თვალი გავახილე ლაზარე დავინახე ჩემხელთან თავჩახრილი არ ვიცოდი სად ვიყავი სავადმყოფოს შიში მქონდა მშობლების დაკარგვის შემდეგ ვფიქრობდი ოღონდ პალატაში არ ვიყო თქო და სადაც გინდა იქ ღმერთო თქო როდესც თვალები გავახილე და გავიხედ გამოვიხედე პანიკაში ჩავარდი წამაიყვანეთ აქედან მეთქი ვყვიროდი ლაზარემ დამამშვიდა გულზე მიმიკრა და მითხრა რომ ვუყვარდი შემდეგ იქვე სკამზე ჩამოჯდა
და ხელი ჩამკიდა რამხელა სიძლიერე ვიგრძენი ჩუმათ ჩურჩულით მეუბნებოდა დამშვიდი პატარავ მე შენს გვერდით ვარ შემდეგ ნინიც ამოვიდა ლაზარემ შეატყო რომ ყველაფერი იცოდა და გვერდით გაიყვანა
-ჯერ არაფერი უთხრა ცოტა დამშვიდეს
-მე მაგას ვერ ვეტყვი ლაზარე არ შემიძლია
-კარგი დამშვიდი ნინი ნუ ტირი მე ვეტყვი ოღონდ ჯერ არა
-კარგი
ნინი და ლაზარე გაღიმებული სახით შემოვიდნენ პალატაში
-ნინი რაღაც რო გთხოვო შემისრულებ
-შენ ოღონდ მითხარი და რასაც გინდა ჩემო გოგო
გავხედე ლაზარეს და ვკითხე აქ დიდი ხნით ვრჩები სიმართლე მითხარი რა მჭირს და აქ რამინდა ან ამდენი აპარატი რატოა აქ
-ჰო ანი აქ დიდი ხნით ვართ ყველაფერს აგიხსნი და არ შეგეშინდეს მე შენს გვერდით ვარ
-საერთოდ მეტყვით რა ხდება
ნინი ტირილით გავიდა და შემოგვძახა მე წავალ ტანსაცმელებს მოვიტან ლაზარესაც ცრემლიანი ჰქონდა თვალები მივხდი რომ ცუდათ იყო საქმე ლაზარემ ჩემთნ მოკალათდა და
ზურგით მიმიწვინა გულმკერთან თმებზე ხელს მისმევდა და მეფერებოდა ჩემო პატარავ ჩემო ანგელოზო ყველაფერი კარგათ იქნება არ ინერვიულო თვალზე ცრემლი მომადგა და დავიწყე საუბარი
-იცი არასდროს გიკითხავს და მინდა იცოდე ჩემი მშობლები როგორ დაიღუპნენ იცი
მე მამა და დედა მანქნით მივდიოდით ჩემი ძმის დაბადების დღე იყო და გვინდოდა ჯარში მიგველოცა მაშინ სავალდებულოზე იყო ჩემი ძმა მამა ყოველთვის ფრთხილი იყო საჭესთან მე ძაალიან მიყვარდა სიმღერა და ცეკვა მაშინ ვმღეროდით სამივე მეც მამაც და დედაც ვიცინოდით მე უკან ვიჯექი დედა წინ მამა კი საჭესთან და სიმღერ სიმღერით მივდიოდით ჩემ ძმასთან შემდეგ შუქნიშანთან გავჩერდით ჯვარედინი გზა იყო შუქნიშანზე მწვანე აინთო მამამაც დაძრა მანქანა მეორე მხრიდან კი ტრაილერი მოდიოდა და ჩვენ დაგვეჯახა მანქანა შუაზე გაჭრა წინა მხარე სულ წაიღო უკანა კი დატოვა ადგილას მე ნაკაწრები მქონდა და ფეხი ძაალიან ნატკენი მთელი სახე პატარა შუშებით მქონდა სავსე გადმოვედი მანქნის უკანა მხრიდან და ტრაილერს გავეკიდე ბოლო ხმაზე ვყვიროდი დედა მამა თქო მაგრამ ხმას არვინ მცემდა იმ დღიდან მე მოვკვდი არანაირი გრძნობა არ გამაჩნდა მამა ძალიან მიჭეჭყილი იყო დედა კი როდესაც გადმოიყვანეს მაშინ გარდაიცვალა მორგში წასაღებად ამზადებდნენ ტომრის საკეტი უნდა აეწიათ მე კი დედას ზევიდან დავახტი არ მომკვდარა თქო და პირში ჰაერს ვასუნთქებდი მე გულის მასაჯს ვუკეთებდი ჯერ კიდევ თბილი იყო ნელ ნელა ცივდებოდა როდესაც ხელის სიცივე ვიგრძენი ხელებს ვუთბობდი მაგრამ უშედეგოთ მამა სისხლით იყო გასვრილი არც კი მიმაკარეს მეც წამიყვანეს სავადმყოფოში არაფერი მშველოდა არცერთი დამამშვიდებელი ბოლოს იმდენი გამიკეთეს სულ გამთიშეს და გავიღვიძე თუ არა პირდაპირ დავიძახე დედა მამა სად ხართ მიყვარხართ თქო პნიკაში ვიყავი მთელი სავადმყოფო შემოვიარე და ვერსათ ვიპოვე აი იმ დღეს გარდავიცვალე მეც არაფერი აღარ გამაჩდა მერე კი შენ გამოჩდი თითქოს ჩემა დედიკომ და მამიკომ გამოგზავნა ჩემთან ძაალიან მიყვარხარ
-კარგი დამშვიდი ნუღარ ნიტირი მე შენთან ვარ არ იდარდო ეხლა მეც უნდა გითხრა რაღაც ოღონდ არ შეგეშინდეს მე ყველაფერს გავაკეთებ კარგი