მე და ქეთის ფილმის ყურების დროს ჩაგვძინებია,დილით როცა გავიღვიძე 12საათი იყო. ქეთი და დედაჩემი საუზმობდნენ, ჯერ კიდევ პიჟამით და დაუბანელი ხელპირით მაგიდასთან დავჯექი და ჩაი დავისხი ჭიქაში.
-ნიამ რომელზე ჩამოვალო?-ვკითხე ქეთის და ჩაი მოვსვი.
-წუხელ იყო ფრენა 5ისკენ მანდ ვიქნებიო, 10ზე რომელიღაც ბარში დაგვპატიჟა ჩემი შეყვარებული უნდა გაგაცნოთო.
-ეგ გითხრა როცა გახვედი?-თვალები დავაწვრილე და ხელი ვკარი.
-შენთავს გეფიცები.
-დეე, შენ როდის მოხვალ?
-შაბათია დღეს ღამის სმენა მაქვს.-სევდიანად მითხრა, დედაჩემი ექთანიაამიტომ შაბათს და ოთხშაბათს ღამეც სავადმყოფოში რჩება.
-ააგჰ...კარგიი-ავდექი და საყვარელ დედას ლოყაზე ვაკოცე, საბააზანოში შევედი და ცხელიშხაპი მივიღე, საოცრად სასიამოვნო იყო. ოთახში ფეხშიშველიგავედი და ქეთის გასვლა ვთხოვე. კარადა გამოვაღე და წითელი მაღალწელიანი შარვალი და შავი მომდგარი ტოპი უკან ამოჭრილი ზოლებით, ფეხზე შავი ადიდასები ჩავიცვი, ზურგჩანთა ავიღე და ოთახი დავტოვე.
-სად მიდიხარ?-ქეთიმ გაკვირვებული მზერით გამომხედა.
-მალე მოვალ.
ქეთიმ მზერა მანამ გამომაყოლა სანამ სახლი არ დავტოვე.
კიბეებზე სწრაფად ჩავირბინე და ჩემი ქუჩის ბნელ ნაწილში გავედი.
-აბა რასშვები??-როგორც ყოველთვის უცნაურ ფორმაში გამოწყობილმა ირაკლიმ გადამკოცნა და სიგარეტის კოლოფი ხელში მომაწოდა.
-მადლობა ნამდვილად მჭირდება.-ერთი ღერი ამოვიღე და კოლოფი დავუბრუნე.
-დეპრესიის მკურნალია.
უკვე გასასვლელთან მისულმა ირაკლის მივაძახე.
-ნამდვილად შენკი ჩემი ანტიდეორესანტტი ხარ.
-არშეეჩვიო, ზედმეტადკარგი ხარ რომ ცუდი გახდე.
-სიბნელე განუშორებელია ჩემი სულისა.
-იმედიმაქვს იტყუები.-ირაკლის ეს ნათქვამი უკვე ბუნდოოვნად გავვიგონე. როდესაც მოწევა დავასრულე პარკშივსეირნობდი და შემდეგ სახლში ავედი.
-მაინც ვერ გავიგე სად იყავი-ქეთი ოთახში შესულს პირველი შემეფეთა.
-ირაკლისთან.
-რაოო?? ჩემზე რამე გითხრა??-მას ირაკლი მეცხრე კლასიდან უყვარს,ჩემსა და ირაკლის შორის არსებულ კარგ ურთიერთობას კი ქეთი მშვენივრადიყენებს მის სანახავად.
-არა! უბრალოდ ვნახე და მოვედი ვერ ხედავ?-ჩანთა მოვიხსენი და სპოორტულები გამოვიღე.
-ნიამ მალე ქუთაისში ვიქნები და იქიდან ტაქსით თბილისში წამოვალო.
-კარგიიააა
ტელევიზორის წინ დავჯექი და ფილმის ყურება დავიწყე. რამდენიმე საათი ფილმისყურებაში გავერთე რომლლის დასასრულზეც ნერვები მომეშალა, და ვილანძღებოდი.
4საათი იყო ხუთი იწყებოდა ქეთი სამზარეულოში იყო.
-მეძინებაა! წავალ დავიძინებ და თუ 10ამდე ვერ გავიღვიძე სასწრაფოში დარეკე.
-დებილი ხარ-ქეთის ამ სიტყვებმა გამაცინა და ოთახში შესულს ტელეფონის ზარმა ისე შემაშინა რომ კანკალი დავიწყე.
-ჯანდაბა გული გამისკდა-ვუთხარი ანდრიას და გაეცინა.
-გუშინ ვერ ვილაპარაკეთ იქნებ...-ანდრიას ისევ მე გავაწყევტინე.
-არა არც დღეს და საერთოდ ნუ მირეკავ, ამზრზენობა ხარ.-ტელეფონი გავუთიშე მაგიდაზე დავდე და დავწექი.
რამდენიმე წუთიი ჭერს ვუყურებდი შემდეგ დამეძინა.
როდესაც გავვიღვიძე 8საათი იყო. ოთახიდან გასულს ნია დამხვდა რომელიც ჩემსკენ გამოიქცა და ჩამეხუტა.
-მთელი ზაფხული ეს წუთები მენატრებოდა.
-მეცძაალიან.-სიმართლე გითხრა ირაკლი და გოგოები ჩემი ნუგეშ იყვნენ,მას შემდეგ რაც ანდრიას დავშორდი ჩემი ფსიქიკა მთლაიანად შეირყა. დაახლოებით 3 თვე ზაფხულში სრულ კოშმარში ვიყავი არვჭამდი წყალის დალევაც არ მახსენდებოდა, ვერცვტიროდი ირაკლიმ დეპრესიის საუკეთესო საშვალება მასწავლა და დღეში ერთი ღერი ჩემთვის ხასიათზე მოსვლის წამალია. იმდონემდე მიყვარდა მინდოიდა მომკვდარიყო და მეც მას მივყოლოდი მაგრამ გადავიტანე და ის რომ ახლა დაბრუნებას მთხოვს მოტივაციაა რომ გავამწარო.
-იცი უკეთესად გამოიყურები.-მეუბნება ნია და ლოყაზე მკოცნის.
-ხოოაბა როგორ,-თვალები ოთახის გარშემო დავატრრიალე-სადაა შენი შეყვარებული?
-10ზე ნახავ.-მითხრანიამ და გამომწვევი მზერით სასტუმრო ოთახში სავარძელზე დაჯდა.
-მოუთმნლად ველი, აუ მარკეტში კოლას ვიყიდი გინდათრამე?
-არაა
-არა არაფერი
ორივეს უარის შემდეგ სპორტულებით და ბოტასებით მარკეტში *ორ ნაბიჯში*
გავედი და გაზიანი სასმელების სექციასთან კოლას ვეძებდი. სალაროსთან გადავიხადე და უკან სახლში დავბრუნდი. სადარბაზოსთან ირაკლი ვნახე მივედი და ჩავეხუტე.
-გინდა??-ირაკლიმ სიგარეტის კოლოფი ისევგამომიწოდა
-არა ნია ჩამოვიიდა
-რაა??-ირაკლიმ სიგარეტის ღერი პირიდან გამოიღო და გაკვირვებული მზერა მომაპყრო.
-ჰორაიყო?
-ვაა-ირაკლი იცინოდადა შემდეგ ბიჭებს დაუბრუნდა, ირაკლის საქციელითგაკვირვებული სადარბაზოში შევედი და სახლის კარები გავაღე.
ოთახში გოგოებსგვერდით დავუჯექი.
-აბა დაახასიატე შენი ბიჭი.
-რავიცი ზუსტად ისეთია, ხომ ხვდები მე როგორიც მომწონს.
-ჯანდაბა ნაბი//ვარი ყოფილა.
ნიამ გაიცინა.
-ანუ ჰო ცუდი ბიჭია მაგრამ ძალიან მიყავრს.
-ეგეთებიო უღებენ ბოლოს ჩვენს გრძნობებს.
-ყველა ანდრიას არგავს.
-ჰო მართალი ხარ,ყველა ნაგავს გავს.
-ანი სჯობს მოემზადო მალე უნდა წავიდეთ-გამაფრთხილებელი მზერით მანიშნებდა ქეთი.
ოთახში შევედი და მაკიაჟის კეთება დავიწყე. ძალიან მსუბუქი არცისე შესამჩნევი მაკიაჟი გავიკეთე, კარადა გამოვაღე და ვარდისფერი საკმაოდ მოკლე ტანზე მომდგარი კაბა ჩავიცვი, მაღალი ქუსლებით ფეხსაცმელი და ჩემი სწორი თმა გავიშალე.
-ჯანდაბა რა სწრაფი ხარ.-ნიამ გაკვირვებული შემომოხედა, და ხელში ფურცელი მომწოდა-ქეთი წავიდა უნდა მოემზადოს მეც გავიქეცი ახლა, ამ მისამართზე 10ზე იყავი.
-კარგი.
10ამდე მოცდა ძალიან დამეზარა და 10ის ნაეხვარზე სახლიდანგავედი და 15 წუთში ტაქსმა ადგილზე მიმიყვანა. ნია იქ იყო და ხალხს ესალმებოდა.
-10ზეტქო გითხარი.
-დამეზარა ლოდინი.- ვუთხარი და ოფიციანტს ლანგრიდან შამპანური ავაცალე.
-ალექსანდრე! სანდრო!- ნიამ ორჯერ გარკვევითდაუძახა მის ძალზედ მომხიბვლელ შეყვარებულს.
-გამრჯობაა-მივესალმე და ხელი ჩამოვართვი.
-თქვენ ერთმანეთი გაიცანით მე მოვალ-ნიამ მარტო დაგვტოვადა ჩვენ საუბარი გავნაგრძეთ.
-ანი შენალბათ ალექსანდრე-ვუთხარი და აქეთიქით გავიხედე.
-სანდრო დამიძახე. ძალიან ლამაზი ხარ.
-მადლობა- მორცხვად გავიღიმე და ამ დროს ნია მოვიდა.
-საყავრელო გაიცანი?-კითხა და აკოცა.
-აჰამ ძაალიან ლამაზი მეგობარი გყავს.
-ხო რათქმაუნდა ის საუკეთესოა.
-მე შიგნით შევალ- წყვილს გვერდიავუარე და უკან გავიხედე, როდესაც დავინახე სანდრომ თვალი როგორ გამომაყოლა, შეშფოთებული სახით წინ გავიხედე და ოფიციანტს შევეჯახე რომელმაც კაბაზე შამპანური გადამქცია.
-იცოდე არ იაფერისტო, მშვიდად აკრიფე ეს ნამსხვრევები და გაიარე, ჩემითმივხედავ.-სანდრომ ამაყენა და საპირფარეშოსკენ წამიყვანა.
-ეს ქალების საპირფარეშოა გაისუფთავე კაბა და დაგვიბრუნდი.
არვიცი ის ძალიან კარგად იქცეოდა, ნაბ//ვარი ნამდვილად არ იყო.
კაბის გასიფთვებას 15 წუთი მოვუნდი, როდესაც გამოვეიდ ქეთი დავინახე და მასთან მივედი.
-გაიცანი?? მგონი ნიამ გადააჭარბა.
-არაა ზუსტად ისეთია როგორიც აღწერა, მაგრამ არ უთქვამს რომ ასეთი საყვარელია.
-კარგი რა საერთოდ არგავს თვითკმაყოფილ ნაბი//ვარს.-შამპანური მოვსვი და სანდროს გავხდე რომელიც ნიას ეცეკვებოდა.
-რავი ისე გამეცნო უკვე მეზიზღება, ძალიან ხმაურია ჯანდაბა.
-ჰორავიი, მე მოწმონს კარგი ბიჭია.
-კარგად ხარ?? აარადა მისნაირ ბიჭებს ვერ იტან. ღმერთო... ჯანდაბა ნახე ვინ მოდის.
ანდრია დავინახე რომლიც ჩემსკენ მოდიოდა.
-გამარჯობა გოგოებო! ოჰოო ანი ძალიან ლამაზი ხარ.-ანდრიამ თვალი ორჯერ ამაყოლა მისი ასეთი მზერა ქეთიმ დააფრთხო.
-ამ სილამაზეს დაფასება უნდა- ხელი დაუქნია და ანდრია სიტყვის უთქმელად გაისტუმრა
-კარგი იყო-ქეთის ლოყაზე ვაკოცე და შამპანური კიდევ ერთი ჭიქა დავლიე.
-მეცეკვები?-თავაზიანდ მკითხა სანდრომ რომელმაც ნია ქეთისთან დატოვა და მე წამიყვანა, ნიას უცნაურ მზერას რომ შევხედე მივხვდი არ ესიამოვნა,ამიტომ უარი ვუთხარი და უკან დავბრუნდი.
-რახდება ანი?-ნიამ მკითხა და გაიღიმა.
-არაფერი ცეკვა არ მინდა.
-გასაგებია-ნიამ ცინიკურად ჩაიცინა და თითქოს ჩემს დასანახად სანდროს აკოცა. ეს კოცნა წუთზე მეტხანს გაგრძელდა სანამ სანდრო არ გაჩერდა.
ნიას ასეთი ცინიზმი ჩემსგაკვირვებას იწვევდა და ის უფრო მაკვირვებდა რომ ნიას სტუმრების სიაში ირაკლი არ იყო. როდესაც ბარი დაცარიელდა მე ქეთი და ნია სანდრომ მანქანაში ჩაგვსვა ნია სხლთან ჩამოსვა.
-გოგოები სახლში მიიყვანე- სთხოვა და აკოცა.
-სად ცხოვრობ ქეთი?
ქეთიმ თავისი მისამართი უთხრა და 10 წუთში ქეთი მის სახლთან მიიყვანა.
-კარგად მიყვარხარ-ვუთხარი ქეთის და ხელი დავუქნიე.
-შენ სად მიგიყვანო?- და წინა სარკიდან მზერა მე მომაპყრო.
-ბარათაშვილზე.
დაახლოებით 5-7 წუთში უკვე სახლთან ვიყავით. მანქანიდან გადმოვედი და სანდროც გადმოვიდა.
-არარის საჭირო, მადლობა რომ მომიყვანე.
-არა რისი მადლობა, არაფფერია-მორცხვი პირველ კლაელივით თავი დახარა და გაიცინა.
-ყავა გინდა?
-იცი? დიდი სიამოვნებით.
-წამოდი არცისე გვიანია.
სახლში შევედი და კარები დავხურე.

აბა მოგწონთ?? ღირს გაგრძეელება??