ყოველთვის შენ...(თავი6)
-ჩემი გოგონა დამიბრუნე განანებ განანებ იცოდე -ჰაჰაჰა ჰომ გითხარი ცოტნეს აერიდე თქო მე სიტყვას ყოველთვის ვასრულებ -გეყოს საერთოდ გავქრები საქართველოდან წავალ ოღონდ ელე დამიბრუნე გთხოვ -მე მხოლოდ ერთ შაანსი მოგეცი მაგრამ ვერ გამოიყენე -იცოდე ბავშვს რომ რამე დაემართოს ცოცხლად დაგმარხავთ ყველაფერზე ვარ წამსვლელი -წარმატებები და გამითიშა ტელეფონი ეგრევე ცოტნესთან გადავრეკე და და ვღრიალებდი ტირილისგან უკვე ხმა აღარ მქონდა ჩემი გოგონა ჩემი ერთადერთი საფიცარი მომტაცეს და არ კი ვიცი როგორ ექცევიან ყვირილის შემდეგ მუდარაზე გადავედი -ცოტნე გთხოვ ცოტნე ჩემი გოგონა დამიბრუნე გეფიცები გავქრები საერთოდ აღარ გამოვჩდები ის არაფერ შუაშია გთხოვ დამიბრუნეთ -რა დაგიბრუნო გაგიჟდი სად ხარ მითხარი ეხლავე მოვალ -ცოტნე დამიბრუნე ბავშვი ჩემი შვილი დამიბრუნე ცოტნე გთხოვ -ეხლავე მოვდივარ და ამიხსენი რა მოხტა სულ ერთიდაიგივეს გავიძახოდი დამიბრუნე დამიბრუნე თქო მე ვიტანჯებოდი გული მეკაწრებოდა სული მტკიოდა შიგნიდან ვიშლებოდი ჩემი გოგონა ჩემი პატარა დამიბრუნეთ ამასობაში ცოტნეც მოვიდა და შემოგლიჯა კარი გაოცებული იყო რა ფიქრები არ უტრიალებდა თავში იფიქრა რომ ელენიკო გარდაიცვალა -რა მოხდა ბავშვი სად არის გესმის გოგო აზრზე მოდი სად არის ელენიკო -არ ვიცი არა გესმის მომტაცეს შვილი მომტაცე შენ ქენი ეს მითხარი სად არის ჩემი გოგონა თორე აქვე მოგკლავ და თავსაც მოვიკლავ ცოტნე დავეტაკე მთელი ძაალით ვანჯღრევდი ისტერიკა მქონდა ვერ ვწყნარდებოდი შემდეგ ცოტნემ წამოდგა და ძლიერად ჩამეხუტა არასდროს ენახა ჩემი თავი ესე განადგურებული შემდეგ დედასთან შევიდა და დედამ ყველაფერი დაწვრილებით მოუყვა მერე ტელეფონი ამოიღო დედამისთან დარეკვა სცადა გამწარდა ძაალიან გამწარებული იყო ესეთი არასდროს მინახავს ცოტნე შემდეგ დედამისმა მე დამირეკა და მითხრა მისამართი თუ იქ მარტო არ მივიდოდი ბავშვს მოკლავდა წავედი არავისთვის მითქვია ისე წავედი ცოტნეს მანქანა მოვიპარე და ბოლო სიჩქარით მივდიოდი სმს მომივიდა ბავშვის ფოტო იყო როგორ ტიროდა ელენე გული მომიკვდა ერთი სული მქონდა როდის მივიდოდი იმ ადგილას და როგორც იქნა მივედი ჩამოვედი მანქნიდან და შენობაში შევედი ჩემს შვილს დაუძახე მაგრამ ხმა არსაიდან ისმოდა უკუნითი სიჩუმე იყო შემდეგ ერთ ადგილას სინათლე აინთო და სკამზე დამჯდარი და ნაცემი ელენიკო გამოჩდა გული გამისკდა ტირილით მივარდი სკამს ვიფიქრე ბავშვს ავიყვან და გავიქცევი მეთქი მაგრამ რაღაც წითელი და მწვანე ფერი დავინახე თუ ბავშვს სკამიდან ავაყენებდი იქაურობა აფეთქდებოდა ტირილი დავიწყე არ ვიცოდი რა უნდა მექნა ბოლო ხმაზე ვტიროდი სიბნელიდან ქალი მომიახლოვდა -გთხოვ გაგვიშვი და არასდროს არ გამოვჩდები დავიმალები გთხოვ ბავშვი მაინც გაუშვი მუხლებთან ჩავიკეცე და ისე ვევედრებოდი ბოლო ხმაზე ვტიროდი უცებ სიცილი დაიწყო და მითხრა -კარგი ბავშვს გავუშვებთ მაგრამ შენ ვერ გახვალ ცოცხალი შენ მე ერთი შვილი მომიკალი და მეორეც მაგრამ მეორე მხოლოდ სუნთქავდა მეტი არაფერი არანაირი რეაქცია არ ქონდა ჩემს ცოტნეს ნიკა მთლად მიწაში მიწევს და რა მოხდება შენც რომ ისეთი გაიარო როგორიც მე რამე მოგივა ვნახოთ როგორ გაუძლებ და გადაიტან შვილის სიკვდილს -არა გთხოვ ეს ბავშვი შენი შვილიშვილია გთხოვ მე მომკალი ელენიკო გაუშვი ძაალიან გთხოვ -კარგი ბოლოსურვილი მაინც შეგისრულო ვტიროდი ბავშვი ვიღაც კაცებმა გაიყვანეს ეს ქალი ესეთი ბოროტი როგორ იყო მიკვირდა სიკვდილის მეშინოდა მაგრამ ჩემი გოგონას სიკვდილს მე მოვმკვდარიყავი მირჩევნოდა თვალები დავხუჭე და სიკვდილისთვის მზად ვიყავი იარაღის ხმაც გავიგე მაგრამ მე არ მომხვდა გამიკვირდა თვალები გავახილე და ჩემს წინ მდგომი ცოტნე დაავინახე სისხლიდან იცლებოდა პოლიციაც შემოვარდაა ამასობაში დედაც შემოყვა და ძლიერად ჩამეხუტა ელენიკო კარგად იყო გონს იყო მოსული და სასწრაფო დახმარების მანქანაში ტიტინებდა ცოტნე კი სისხლიდან იცლებოდა ვტიროდი ესეთ მდგომარეობაში რომ დავინახე ვტიროდი ბოლო ხმაზე ვტიროდი სავადმყოფოში წასვლა მინდოდა იქაც მივედით მე კარგათ ვიყავი ელენიკოც მაგრამ ძაალიან შეშინებული იყო თითქმის არ ლაპარაკობდა და გვერდიდან არ მცილდებოდა ცოტნე საოპერაციოში შეიყვანეს იმ წუთასვე ძაალიან დიდი ხანი ველოდებოდით ძაალიან ამასობაში უცებ ჩემი გოგოები გამოჩდნენ სიხარულიდან კინაღამ გავგიჟდი რომ დავინახე იმდენი ვეხუტეთ ერთმანეთს ელენიკოც გავაცანი და გაგიჟდნენ ეხლა ლაპარაკის დრო არ იყო ამიტო წარსული გადავდეთ გვერდით პოლიციაც მოვიდა დაკითხვაზე უნდა წავეყვანე ამიტო ძაალიან სასწრაფო იყო ოპერაცის დამთავრებამდეც კი არ გამაჩერეს დაკითხვაზე მოვყევი ყველაფერი შემდეგ დაწერა მთხოვეს და მეც ჩამოვწერე ყველაფერი წასვლა მინდოდა ძაალიან დიდი დრო იყო უკვე გასული შემდეგ ვიკითხე რომ როგორ იყო ცოტნე ცოტახნით გავიდნენ ცუდს არც მოველოდი მაგრამ ისეთი სახეებით დაბრუდნენ რომ ეგრევე მივხვდი რაც ხდებოდა კალამი გავაგდე და სავადმყოფოში დავბრუნდი შიგნით რომ შევედი ყველა ტიროდა ყველა აქცევდა იქაურობას კიოდნენ და წიოდნენ გაშტერებული ვიყავი და არავის და არაფრის ნახხვა მინდოდა ამიტომ წავედი ელენეს მოვკიდე ხელი და წავედი იქედან ძაალიან სწრაფად გავეცალე იქაურობას ყველაფერი თავზე ჩამომენგრა მიწა გამისკდა და ჩავარდი ნუ თუ ცოტნე აღარ არსებობდა ნუ თუ ის აღარ იყო სახლში მივედი და ყველაფერი ჩავალაგე არავისთვის არაფერი მითქვამს ცოტა დანაზოგი მქონდა ბავშვი მოვაწესრიგე და მეც მოვწესრიგდი ბილეთები ვიყიდე და იტალიში გადავფრინდი -დე ცად მივდივალთ მამიტო ლატო დავტოლეთ წამოვიკანოთ ლა -შვილო მისმინე კარგად ჩვენ უნდა წავიდეთ ეხლა მეშინია შვილო ძაალიან მეშინია აქედან უნდა წავიდეთ -დე ლისი გესინია ამუნიების -ჰო დედიკო ამუნიების მეშინია თვითფრინავში ჩავჯექით და დაღლილობისგან ისე ცუდათ ვიყავი ელენეც დაღლილი იყო ეგრევე ჩაეძინა მე ვტიროდი ჩემი სიყვარული აღარ იყო და მე ისევ გავრბოდი ძაალიან სუსტი ვიყავი ძაალიან ჩემ შვილსაც კი ვერ ვიცავდი ემოციებიგან დაცლილს მეც ჩამეძინა პ.ს ბოდიშს გიხდით პატარა მაგრამ ეს თვე ძაან გადატვირთული ვარ შევეცდები მალ მალე დავდო <3 |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
