დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი2)
დილას ჩემს ოთახში, რომ გამეღვიძა და არა სხვაგან მაშინვე ვიფიქრე, რომ დემეტრე ფილფანი და გათხოვების ამბავი ძალაინ ცუდი სიზმარი იყო და ბედნიერი წამოვდექი საწოლიდან, მაგრამ ვაი საწყალო ანასტასია ასე ტყუილად რომ გიხარია ვითომდა სიზმარი. სიხარულით ჩავდივარ პირველ სართულზე, მისაღებში და დემეტრე არ ზის სავარძელში და ყავას არ სვავს? უნდა გენახათ როგორი გაოგნებული და გაკვირვებული დავრჩი, მაგრამ თან ვცდილობდი ყველანაირად პასუხი გამეცა ჩემი თავისთვის სიზმარი მართლა სიზმარი იყო თუ რაც მოხდა ყველაფერი სიმართლე არის? -პატარავ მოდი აქ მეძახის დემეტრე და მის ბოხ და მკაცრ ხმაზე ჟრუანტელი მივლის, რომ იცოდეთ რა სიმპატიურია ეს ბიჭი თქვენც ასე დაგემართებოდათ -შეგიძლია ამიხსნა საერთოდ რა ხდება ჩემს თავს? ძალიან დიდი გაურჯვევლობაში ვარ ან საერთოდ მაკა და გიორგი სად არიან? -პატარავ მესმის ახლა როგორც ხარ, შენ იმ დღიდან როცა გიორგის და მაკას მოცემ საბუთებს მოაწერე ხელი შენ დემეტრე ფილფანის ცოლი დაგერქვა უკვე -რა? მე უბრალოდ კომპანიის საბუთებს მოვაწერე ხელი და შენ რაღაცა გეშლება, ან საერთოდ როგორ იფიქრა გიორგიმ ასეთი სისულელის თქმა, თან ამხელა ტყუილის -აქ ტყუილი არაფერია ტასო, შენ ჩემი მეუღლე ხარ გინდა ეს თუ არა -მე არ ვარ შენი ცოლი ბატონო დემეტრე და თუ შეიძლება დატოვე ახლავე ჩემი სახლი და არასდროს დამიძახო ტასო(ვერასდროს ვერ ვიტანდი ამ სახელს რომ მეძახდნენ, მაგრამ მის მიერ დაძახებული ტასო ჩემზე შოკოლადივით მოქმედებდა? -ახლა იმიტომ მივდივარ რომ შენს თავში გაერკვე ან გაგარკვიონ, არასდროს არ გაბედო ჩემთან ტონის აწევა თორემ დამიჯერე მერე რაც მოხდება არ მოგეწონება პატარავ და ბოლო ხვალე საღამოს შენს წასაყვანად მოვალ -ახლა შდნ მისმინე ეს არის ჩვენი ბოლო შეხვედრა, ვერც მე გნახავ ვერასდროს და ვერ შენ მნახავ მე, არანაირი საქმეში გაგება არ მჭირდება რადგან არაფერი არ მოხდება და ეს ყველაფერი უბრალოდ ერთი დიდი ტყუილია და ახლა კიდე კარგად ბატონო დემეტრე -ამასაც ვნახავთ პატარავ, შეხვედრამდე დემეტრე წავიდა მასზე ნერვებ მოშლილი ყველა სიტყვას ვამბობდი და გემრიელადაც ვამკობდი, დეგენერატი და იდიოტია, ხვალე მოვალ შენ სანახავდო, სვანი იდიოტია, მაგრამ ახლა ველოდებოდი გიორგის და მაკას, რომ ყველაფერი აეხსნათ და ეს უაზრობა დაესრულებინათ და გამქრალიყვნენ ყველანი ჩემი ცხოვრებიდან, ჩემი ტელეფონი როგორც იქნა ვნახე და გიორგის დავურეკე, 5წუთის შემდეგ ძლივს აიღო ტელეფონი და მიაპასუხა -გისმენ ანასტასია -რაც შეიძლება მალე გაჩნდით სახლში, სასწრაფოდ და გავუთიშე ტელეფონი, ამით მივახვედრე, რომ ძაკიან სერიოზული ლაპარაკი გველოდებოდა სამივეს წინ და ვაჩვენედი მაგათ როგორ უნდა მარიამ მეტრეველის მოტყუება. 10წუთში მაკა და გიორგი სახლში გაჩნდნენ და მოემზადეთ ახლა რა შოკი გელოდებათ -ახლავე ამოსხენით გუშინდელი შენი გამოხტომა გიორგი -წესივრად ილაპარაკე ანასტასია თორემ მკაცრად დაისჯები -აჰა ესეიგი კიდევ მე მეუბნები, რომ წესივრად ვილაპარაკო? კარგი მაშინ ძვირფასო და ერთადერთო მამიკო გთხოვ ამიხსნა გუშინდელ საღამოს შენი ნათქვამი სიტყვა(ამდენ ირონიად დამერწმუნეთ ამ ერთ წინადადებაში ვერავინ ჩააქსოვდით? -ანასტასია წეაივრად ილაპარაკეთქო გაგაფრთხილე, მაგრამ რადგან არ გესმის ახლავე გეტყვი ამ ამბავს და ეს იქნება შენთვის ყველაზე დიდი სასჯელი, შენ თხოვდები დემეტრე ფილფანზე, თუმცა რაღა თხოვდები უკვე მისი კანონიერი ცოლი ხარ -სერიოზულად? და თქვენ ამას თავისუფლად იძახით? მე არ ვიქნები დემეტრე ცოლი -ამასაც ვნახავთ ანასტასია, შეიძლება ჩემთან ასეთი საქციელების გამო პასუხს არ გთხოვ, მაგრამ დამიჯერე დემეტრესთან ასეთი ლაპარაკი და ქცევები არ გაგივა, ჭკუაზე მოგიყვანს და გიყურებ მუხკებზე დამხობილი, როგორ შეეხვეწები შეგეშვას -თქვენ ყველაზე სასტიკი ადამიანები ხართ, მე არ ვარ მისი ცოლი და არც არასდროს ვიქნები, ამ სახლიდან მივდივარ ახლავე -ვერსადაც ვერ წახვალ(დაიქუხა გიორგიმ) -გთხოვთ დაწყნარდით ორივე(მაკა) -შენ საერთოდ ხმა არ უნდა ამოიღო მაკა, შენ დედა კი არა მონსტრი ხარ ისევე როგორც გიორგი ხა ახლა კი გამატარეთ ამ სახლიდან მივდივარ და ვერასდროს მნახავთ -ვერსადაც ვერ წახვალთქო გითხარი -წავალ და ამას შენც კარგად დაინახავ -ანასტასია დაეგდე ახლავე აქ თორემ იმას გავაკეთებ რაც არ მინდა რომ შენთან მიმართებაში გავაკეთო -და რას არ გააკეთებ დამარტყავ? -ანასტასია წესივრად და ფეხი არ გაადგა სახლიდან მე მაშინვე კარებისკენ წასვლა დავაპირე, რომ გიორგიმ სილა გამაწნა და ძირს დავარდი, ძლივს მოვედი გონს და ყველაფერი აღვიქვი, სახე საშინდალ მეწვოდა და ამას ტუჩის გახეთქვაც ემატებოდა -არ მეგონა ასეთი არაკაცი თუ იყავი სწრაფად წამოვდექი ფეხზე და კარებისკენ გავიქეცი, მოვასწარი როგორღაც და გიორგის გამოვასწარი ასეთ მდგომარეობაში, თან ყველაფერი ტრიალებდა გარშემო, თან ვცდილობდი გავმაგრებულიყავი და სადარბაზოში ჩავრბოდი, უკვე ბოლო კიბეებზე ვიყავი და თან უკან ვიხედებოდი მენახა გიორგი მეწეოდა თუ არა, რომ გადავდგი ბოლო საფეხურზე ნაბიჯი და დემეტრეს მკლავებში აღმოვჩნდი. მაშინვე ფართხალი დავიწყე, მაგრამ აშკარად ძალა აღარ მქონდა არაფრის იმდენად სუსტად ვიყავი ამ ბოლო საათში მომხდარი ამბავით -სახეზე რა გჭირს? ისეთი თვაკებით შემომხედა, რომ დავჰიპნოზდი და გავჩუმდი, გავშეშდი, ხმა ვეღარ ამოვიღე -ამაზე მე და შენ სახლში ვილაპარაკებთ პატარავ მანქანამდე მიმიყვანა და უკანა სავარძელში მომათავსა, თვითონ კი გიორგისკენ გაემართა და ვუყურებდი როგორ ელაპარაკებოდა გიორგის, მაგრამ მარტო იმას ვხვდებოდი გიორგის რეაქციებისგან, რომ რაღაცა სერიოზულზე ლაპარაკობდნენ, მაგრამ იმდენად დაღლილი ვიყავი და სსტად ვგრძობდი თავს, ნამდვილად აღარ მახსოვს შემდეგ რა მოხდა, უბრალოდ ყველაფერი სიბნელემ მოიცვა. დილას ვახელ თვალებს და ვხვდები, რომ სულ სხვა ოთახში ვარ, არ მინდა გაღვიძება და რეალობაში დაბრუნება და ვცდილობ აე გავიღვიძო, მაგრამ მეორე მხარეს გადავტრიალდი და მძინარე დემეტრეს არ ხედავს ჩემი თვალები? ახლა მაქვს შესაძლებლობა, რომ თავიდან ბოლომდე შევისწავლო მისი თითოეული ნაკვთი და ვრწმუნდები ახლა უფორ თუ რა სიმპათიუროა თან როგორ უხდება აჩეჩილი თმები, დაბუშტული ტუჩები, მოკლედ ისეთია რომ შემოგეჭმევა, კიდევ გაგრძელებ მის დათვალიერებას, რომ -ვიცი რომ სიმპათიური ვარ და მოგწონვარ პატარავ სირცხვილისაგან სად წავსულიყავი არ ვიცოდი და ისევ საბნის ქვეშ ჩავიმალე და ხმას არ ვიღებდი. დემეტრეს ჩუმი სიცილიც გავიგონე და ამაზე ნერვებმა პიკს ამიღწია და უფრო გავწითლდი. მოკლედ მეგობრებო შემიფასეთ მეორე თავი❣❣ აქტიურობას ველი თქვენგან❣❣ |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
