2010.11.29.
***
-ტორო გარეთ მივდივარ და შენც წამოდი ოღონდ თბილად ჩაიცვი
-კარგი მაა.
გახარებული 8 წლის გოგონა ფეხზე წამოხტა და ოთახში შევიდა დიდი კურტკა მოირგო კაშნე და ხელთათმანები გაიკეთა და მამასკენ გავიდა
-ტორო, რა გითხარი მა მე შენ? ქუდი რაუყავი,
- ა, ხოო, მგონი ლიკაკოსთან დამრჩა შევალ და გამოვიტან დამიცდი მა?
-მიდი ტორო მიდი, ოღონდ იჩქარე. მამას ნერვიულობა შეჰპარვოდა ხმაში,
რაღაცას გაურბოდა ან, ვიღაცას...

***

კარებზე გაბმული ზარი გაისმა რაც იმას აუწყებდა რომ კართან სტუმარი იდგა და შემოსვლას ლამობდა, კარი მალევე გააღო სახლის პატრონმა, ქალბატონმა ლიკამ,
-ოჰ ტასუნა რაიყო რამ შეგაწუხა შემოდი არ შეგცივდეს, შოკოლადები მაქვს აქ სადღაც შემოდი პატარავ მანდ რას დგახარ?
-კარგით-ჩაუცინა გოგონამ და თვალებში წინკებია აუთამაშდა ისევ გამოკრავდა ლიკაკოს ტკბილ კამფეტებს ხელს,
მოსალოდნელი სიამოვნებისგან ისევ გაეღიმა,

***

დაავიწყდა ქვევით ნერვიულობაში გართული მამა რომ ელოდებოდა, რომელსაც წუთი წუთზე ნერვიულობის ახალი ფენები ემატებოდა რომ ვერ გაესწრო და მისი პატარასთვის რამე დაეშავებინათ?

***

- ლიკა დეიდა ეს შოკოლადი სად იყიდება?
იკითხა ლატარა ტორომ და თავისთვის უკვე შეადგინა გეგმა როგორ ყიდულობდა მამა ამ კამფეტებს, -ვაიმე მამა! -წამოიყვირა ტორომ- მითხრა მალე ჩამოდიო, გამიბრაზდება, თვალიდან ობოლი ცრემლი გადმოუშვა,
-არგაგიბრაზდება ტორო, ხომ იცი? არ ინერვიულო,
-აქ ქუდისთვის ამოვედი მამას უნდა გავყოლოდი სადღაც მაგრამ დამავიწყდა,
-ხო ტასუნა მგონი აქ შევნიშნე ქუდი რომ იდო, თვალით მდივნის ზედაპირს დააშტერდა, შემდეგ კი თვალები პატარა მაგიდაზე გააცოცა რომელზეც აშკარად გოგონას პატარა ფერადი ქუდი იდო,
-აი გამომართვი,
-მადლობა-გაიღიმა გოგონამ- ახლა წავალ მამას შეცივდებოდა- დაემშვიდობა ქალს და ქვედა სართულისკენ დაიძრა.

***

მამას შეცივნოდა,
გალურჯებულიყო და ბინის კართან უსიცოცხლოდ ეგდო, აღარ იკითხებოდა მის სახეზე ის სიყვარულით სავსე მზერა რომლითაც, ქალიშვილს უმზერდა, ახლა მკაცრი და ოდნავ შიშ ჩამდგარი მზერით იხედებოდა, თვალებიც არდაეხუჭა, უსიცოცხლოდ დაგდებულიყო ბინის შესასვლელთან და სისხლისგან იცლებოდა, სიკვდილამდე მხოლოდ ერთი რამ ინატრა, ჩემი გოგონა კვლავ ჩამეხუტოსო მაგრამ, ვერ აისრულა სანამ გოგონა ჩამოვიდოდა მანამ გარდაიცვალა და გაცივდა.

***
ტორო რომ დაბლა ჩავიდა წაქცეული მამა დაინახა შეეშინდა ხომ არაფერი დაემართაო, უცბად მიირბინა მასთან და მოეხვია, სხეული გაცივებულიყო, გოგონამ დანაშაულის გრძნობა იგრძნო, რომ დავიგვიანე შეცივნიაო, მაგრამ მერე გაიფიქრა თუ შეცივდა გავათბობ და კარგად იქნებაო, პირი ღიმილმა მოიცვა და ეხუტებოდა მანამ ხელი სისხლიან ადგილს არმოუსვა, უცებ წამოიყვირა რაღაც, შემდეგ დაიკივლა სუსტი ხმით მაგრამ ნათლად გაირკვეოდა შიშში გამჯდარი ნოგები რომელიც გოგოს ხმას თან დაჰყვა დაკივლებაზე პირდაპირ მცხოვრები 13 წლის ბექა გამოვარდა უცებ გამოერკვა და ტოროს მუვარდა იცოდა ვერ იაზრებდა მამამის რა დაემართა მაგრამ ეშინოდა დამშვიდებას ცდილობდა, ამასობაში კი მეზობლები შეიკრიბნენ გოგონა იქაურობას გაარიდეს, პოლიციას და სასწრაფოს გამოუძახეს და დაიშალნენ, თითქოს, ერთდროს საჭირო კაცი კიარ მოკვდა არამედ, მეზობლის ძაღლი ან კატა ოდნავ შეიცხადეს და მერე? მერე აღარაფერი, ვარდისფერი სათვალეებ გამტყდარი გოგონა, უემოციო სახეები და სიბნელე.

***
თავი 2
***
2020.11.29.
***
16:27
***
გოგონა საწოლზე გადამხობილიყო და თვალებიდან ცრემლები სდიოდა,
მამის დაკარგვას ათი წლის შემდეგაც განიცდიდა. ვითომ არაფერიო, ხალხს ეს აზრი, ე*იდა. 18 წლის გოგონა ისეთი უცხო არასდროს ყოფილა როგორიც ტორო, მამაცი, მშვიდი, ძლიერი და უცხო ტორო...

***
18:59
***

-მისმინე-დასჭექა ქალის ხმამ.
-მაცადე
-აუტანელია შენი ეს საქციელი, მე გაგზარდე და ამდენი უპატივხემულობა ყელში ამოვიდა, თავმოყვარეობიას ამბავია
- ოჰ, კაი ერთი, მეზობლებთან კრავი ხარ და ჩემთან ლომად რატომ გადაიქცევი ხოლმე,
-მეტი საქმე არმაქ შენთან კრავივით მოვიქცე,
-ეგ არც მიგულისხმია, იქნებ ლომი იყო მეზობლებთანაცთქო ეგ ვიგულისხმე მაგრამ ჩემთან კრავობა თუგინდა შეგიძლია ნება დაგრთე აბა შენიცი.
-ეს ენა წაგდებული ლაწირაკი, რამდენს მიბედავ ჰა?
სახისკენ გაქნეული ხელი ადრესატისკენ წარმატებით დაეშვა, ამას მოჰყვა მაშინვე ანთებული თვალები და ბოროტი ღიმილი,
-იცი რაზე დავფიქრდი?
-რაზე შე ბო*ო?
-მართალია აქ ბო*ი ნამდვილად არის ვიღაც მაგრამ - საჩვენებელი თითი გულზე მიიდო- მე არა ,
-რამდენს ბედავ, ამ სახლიდან გაეთრიე, დროზე, შე, შე, ნადირო ქაჯო,
-ხო მაგაზე ვფიქრობდი,
მშვიდი და გაწონასწორებული საუბარი ჭკუიდან შლიდა ქალს,
-გაეთრიემეთქი!!!
დაიღრიალა ქალმა
-კარგი
ისევ მშვიდად უთხრა
ოთახში შევიდა ჩანთა გადმოაგდო და საჭორო ნივთების ჩალაგება დაიწყო იცოდა სადაც მიიღებდნენ ამიტომაც არ ეშინოდა,
ჩანთა სეავსო და სახლიდან ისე გავიდა, მერი, აღარ დაუნდახავს, *ოზი სხვას ეუბნებოდა შე ბო*ოვო, იგივე თითქმის, ყვავი ყვავს რომ ეუბნება შე შავოვო, ჩამეღიმა უაზროდ მოგონებულ წონადადებაზე, რა მაღიმებდა?...

***
თავი 3
***
20:33
***
- დედიკომ გამომაგდო ხომიცი როგორია?
-ნერვებს მიშლის ეგ ქალი ტორო, აღარ დაუბრუნდე რა, ან უჩივლე,
-ვუჩივლო არა, მერე ვინღა გამართობს, ლიკკუს?
-შენ არ იცვლები რა
- მიყვარხარ ლიკუნა ძალიან,
-ხო გეტყობა მალე ჩემი დანახვისას თვალებიდან გულები წამოგივა
ამაზე გულიანად გამეცინა,
ლიკასთან იყო ჩემი ადგილი, ადგილი სადაც მე მე ვიყავი, ყველგან შემოსილი პიროვნება ვიყავი მხოლოდ ლიკასთან არა,
საუკეთესო მეგობრობის არმწამს, ლიკა ყველაფერია ჩემი, ოჯახი ნათლია, მეგობარი დედა, და ყველაფერი, მეგობრები მყავს ორი ბიჭი და ერთი გოგო,
ლევანი და ლუკა, ბიჭები ნუკი გოგო,
-ჯანდაბა-წამოვიძახე
-რამოხდა კარგად ხარ?-სამზარეულოდან გამოვარდა შეშინებული ლიკა,
-ბოდიში შეშინება არმინდოდა, უბრალოდ დღეს ნუკიმ დამპატიჟა რესტორანში და კაბა არმაქვს და ეგ გამახსენდა
-ჩემსას გათხოვებ რამეს გინდა?
-კაი იდეა ისე,
-შედი ჩემოთახში მიდი,
-ოქეი ბეიბიი- გაბუღიმე ლიკას და მისი ოთახისკენ გავემართე...

***
22:00
***

-აბა ლიკუნნ მიხდება?
-საოცარი ტ$აკი გაქვს მინდა გითხრა,- გადაიკისკისა მან,
-გშურდეს,შენზე პატარა მაქვს მაგრამ, მაინც
-კაბას უხდები კიარ გიხდება, მაგრამ რესტორანში მიდიხარ და ასე ვულგარულად ჩაცმული რატომ მიდიხარ,
-არარი ვულგარული
-მართალია ბულგარულია, - ჩაიხითხითა მან,
-იუმორი გაქვს საოცარი ლიკა- ნერვისმომშლელად გავუღიმე
-ვიცი ჩემო ლამაზო-მკვლილი მზერა მტყორცნა,
- კაი წავედი, გაკოცე...

***
23:07
***
კლუბში ვართ, მე ლევანი ნუკი და ლუკა.
კარგად შევთვერით, რაც მახსოვს ისაა რომ
ლევანი ვიღაცასთან ერთად გაქრა ლუკა და ნუკი ისევ კლუბში არიან მაგრამ ჩემთან არა მარტო ვზივარ ბართან და ტეკილას ველოდები გვერდით ვიღაცეევი $ასაობენ, ბიჭს ვაკვირდები სახეზე, სიმპატიურია მაგრამ გოგო აშკარად მახინჯია, აშკარად გასარტობი თოჯინაა, ის ბიჭი მიყურებს ეცინება და ისევ აგრძელებს კოცნას, მე ისევ მივშტერებივარ მათ, არვიც რამ დამაშტერა მერე ვტრიალდები და ვამჩნევ როგორ ზის ჩემს მეორე მხარესაც ვიღაც ვინც ^ასაობს, ჯანდაბა უკვე გული მერევა, ისევ თავდაპირველი ბიჭოსკენ მივტრიალდი რომელსაც გოგო აღარ ეჯდა და გათავისუფლებულა მისი ტუჩებიც,
ხო აშკარად სიმპატიურია, სახე საიდანღაც მეცნობა, ვაკვირდები ისიც მაკვიდება არვიცი თავს რატომ არ ვატრიალებ, ვერ ვატრიალებ თუ არვატრიალებ? მგონი გულში ჩამივარდა, მეღიმება ჩემს თავზე ის ისაა ლაპარაკი უნდა დაიწყოს რომ უეცრად...



****
იმედია კარგია.
ტელეფონით ვწერ და შეცდომებიც ბევრია რაღაც სურვილს ვყავარ შებყრობილი, იმედიმაქვს მოგეწონებათ