ვიცი რომ წინა თავი ძალიან პატარაიყო ვეცდები ნელნელა გავზარდო და მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ. <3

ფილმი დიდხანს გაგრძელდა და დასასრულიც საკმაოდ სევდიანი აღმოჩნდა სანამ მე და კესო ფოლმს ვუყურებდით ტელეფონზე მესიჯი მომივიდა თავიდან ყურადღება არ მიმიქცევია ვიფიქრე რომელიმე სააგენტოს რეკლამა იქნებათქო.ფილმის დასრულების შემდეგ გადავწყვიტე მენახა,მაგრამ უცხო ნომრიდან იყო გამოგზავნილი ასე რომ უბრალოდ არც გამიხსნია ისეწავშალე მერე ცოტახანი მე და კესომ ვილაპარაკეთ მოვუყევი მას ჩემს დღევანდელ ინციდენტზე
-იმ იდიოტს არც კი შეუნელებია,იმ მომენტში სურვილი გამიჩნდა გადმომეღო მანქანიდან და კარგად მეცემა
-კარგი მშვიდად იქნება სადმე ეჩქარებოდა...თანაც ძალიან...
-შენ რა კიდევ მას ამართლებ?ტყუილად მოგიყევი მთლიანი ისტორია?თუნდაც ასე ყოფილიყო ეს არ აძლევს იმის უფლებას რომ ფსოქოპატივით მართოს მანქანა და სხვისი სიცოცხლე საფრთხისქვეშ დააყენოს!
-კარგი,კარგი შენთან კამათი არ ღირს,თუმცა როგორ ამბობ ხოლმე?"ცუდი არ არის გყავდეს ვიღაც,ვისაც შეგიძლია ყოველთვის ეკამათო"
ცოტახანი ორივე ჩუმად ვიყავით,მაგრამ თავი მაინც ვერ შევიკავე და ვამეცინა კესოც ამყვა
-რას ამბობდი ვიცანიო?
-ხო,მისი თვალები,მისი თვალები მეცნო თვითონ კარგად ვერ დავინახე...სისულელეა ვიცი მაგრამ..
-გასაგებია რადა მესმის.მოდი ახლა დავიძინოთ უკვე საკმაოდ გვიანია ხვალ კიდე გოგოებს დავურეკოთ და გავიდეთ სადმე.
-კარგი წამოდი ოღონდ მე მანამდე სააბაზანოში შევალ გადავივლებ და მოვალ.
სავარაუდოდ კესოს მალევე ჩაეძინა მეკიდე საკმაოდ დიდი დრო გავატარე წყლის ქვეშ,ბოლოს როგორც იქნა გამოვედი ჩემი საყვარელო პიჟამო ჩავიცვი და კესოს მივუწექი გვერდით,რომელსაც უკვე საკმაოდ ღრმად ეძინა მხოლოდ ახლაღა შევნიშნე საღებავის მკრთალი კვალი მის ყვრიმალზე გამეღიმა.დიდხანს ვეცადე დაძინებას, მაგრამ უშედეგოდ შემდეგ კი უბრალოდ ჩემმა ტვინმა ფიქრი დაიწყო.ვფიქრობდი ჩემს მეგობრებზე,მომავალზე და ბოლოს მივედი იმ თემამდე,რომელსაც ყოველთვის გავურბოდი..სწორად გამოიცანი ესაა სიყვარული. მართალია 19წლისვარ,მაგრამ გამოგიტყდებით სერიოზული ურთიერთობა არმქონია არავისთან,არავინ მომიშვია ასე ახლოს...გარდა ერთისა მაშინ ჯერ კიდევ პატარა ვიყავი 16-15წლის,მაგრამ ამას აღარავითარი მნიშვნელობა აღარაქვს,ეს წარსულია. ვფიქრობ რაც უფრო ახლოსაა ადამიანი შენთან,მით უფრო მარტივად გეჩვენება,რომ გტოვებს,ამასთანავე არმესმის როგორ ძალიან უნდა უყვარდე ადამიანს,რომ შენთან ერთად მოინდომოს ერთადერთი სიცოცხლის გატარება.ადამიანების პრობლემა ისაა,რომ რაც აქვთ სწორად ვერ აფასებენ ძვირფასი თვალი მათთვის ნელ-ნელა უფასურდება და ბოლოს ჰგონიათ რომ ხელში ჩვეულებრივი კენჭი უჭირავთ,რეალურად ასე ხომ არაა.სიყვარილი ხომ ერთ-ერთია იმ რევილუციური იდეალებიდან რომელთა უგუვნებელყოფით ამ სამყაროში მემკვიდრეობად მხოლოდ ძალადობასა და სიძულვილს ვტოვებთ.
ამ ფიქრებით დამათენდა თავზე ტელეფონი ავიღე საათს დავხედე 8:29 მოჩვენებდა ცოტახანი სოციალური ქსელის დათვალიერებაზე დავკარგე მერე კი გადავწყვიტე ცოტახანი დამიეძინა. რომ გავიფვიძე კესო უკვე ამდგარი იყო ტელეფონზე საათს დავხედე ისევ 13:45 მიჩვენებდა ავდექი,საწოლი გადავასწორე მოვწესრიგდი და სამზარეულოსკენ ავიღე გეზი,რადგან ვიცოდი კესო იქ დამხვდებოდა
-შუადღემშვიდობისაა
-შუადღემშვიდობისა,ყავა გამიკეთე რაა ხო და გოგოებს დაურეკე?
-არა შენს გაღვიძებას ველოდებოდი
-კარგი,კარგი მოდი დავურეკოთ
გოგოებს დავურეკეთ საათზე და ადგილზე შევთანხმდით და მზადებას შევუდექით. 7საათზე უკვე მზად ვიყავით მე თავისუფლად ჩაცმა მიყვარდა არც ახლა დამირღვევია ტრადიცია შავი შარვალი და თეთრი მოშვებული ტოპი ჩავიცი ფეხზე All star ის კეტები მოვირგე კესომ კი ჩემი საყვარელი კაბა ჩაიცვა ფეხზე კი მანაც კეტები მოირგო ტაქსს გამოუძახა და სახლიდან გავედით.ტაქსს არ ხაუგვიანია
-აუუ კეეს ცოტა ფეხით გავიაროთ რაა
ჩვენ ორივეს უზომოდ გვიყვარდა ფეხით სიარული ასე რლმ წინასწარ ვიცოდი მისი პასიხიც მან კი უბრალლდ გამიღიმა და თვალი ჩამიკრა.
-აი აქ გააჩერეთ თუ შეიძლება
კესომ ფული გადაიხადა გადმოვედით და ფეხით ავუყევით აღმართს ცოტახანში კაფეშიც მივედოთ კარებში ანა შეგვხვდა ხოლო დანარჩენები უკვე მისულიყვნე
-გამარჯობა გოგოებო,როგორ ხართ?(ანა)
-კარგად,თქვენ?(სალი)
-რას შვებით აბა,დიდი ხანი ხომ არ მლგიწიათ ლოდინი?(რადა)
-რავი,არაა ჩვენც ახლა მოვედით(ლიკა
-კარგით რა არ მივცეთ შეკვეთაა??
-მუცლის მონა(რადა)
ამაზე ყველას ერთდროულად გაგვეცინა,მიმტანს დავუძახეთ რომ შეკვეთა მიგვეცა რომ მოვიდა ვიცანი გულმა გამალებით დამიწყო ცემა კესომ მე შემომხესა დარწმუნებულივარ სახეზე ფერი არმედო აქ ვეღარ გავჩერდებოდი ჩუმად წამოვდექი და ვერანდაზე გავედი დასამშვიდებლად.