გამარჯობათ მეგობრებო მადლობთ რომ კითხულობთ დიდი თავები არ გამომდის მართალია მაგრამ იმედია მოგწონთ ველოდები თქვენს შეგასებებს <3

ენა ჩამივარდა ფიქრებს ვერ ვაბამდი თავს ვერაფერს ვერ ვამბობდი ძალიან შეშინებული ვიყავი და ძლივს მოვაბი თავი რომ რამე მეთქვა მაგრამ ამაოდ
-მე..მე..
-ჩემი ნუშეგეშინდება ახლა უკვე უსაფრთხოდხარ,ვცადე შენებისთვის დამერეკა მაგრამ ტელეფონი დამჯდარიგქონდა.ხელი ჩემი ტელეფონისკენ გამოიშვირა ხო რათქმაუნდა დამჯდარია.
-მე.. არვიცი მადლობა როგორ გადაგიხადო ბოდიში რომ ჩემს გამო ასეთ მდგომარეობაში ჩავარდი და დიდი მადლობა
-ეგ არაფერი ჩემს ადგილას ყველა ასე მოიქცეოდა ალბათ.ბოლო სიტყვა თავისთვის ჩილაპარაკა მაგრამ მე მაინც გავიგე.
-მე დემეტერე ვარ დემეტრე ონიანი.ხელი გამომიწოდა ცოტახანი გაოცებული ვუყურებდი უცნობს მერე გონს მოვეგე და ჩემი ხელიც გავუწოდე ღმერთო რადა რა სულელიხარ მან ხომ იმ უნამუსოებისგან გიხსნა
-ხოო არმეტყვი ვინ გადავარჩინე?
-ა ხო მე..მე რადა ვარ წიკლაური.უხერხულად გავიცინე
-საჭმელი არმქონდა ისთი არაფერი ამიტომაც მაღზიიდან ამოვიტანე რაღაცეები თუგინდა რამეს გაგიკეთებ ჭამე და წაგიყვან მერე სადაცგინდა
-ასე შეწუხება არიყო საჭირო მადლობა არმშია
-მაგაზე ნუიდარდებ მარტო შენთვის არამომიტანია ცოტახანსი ჩემი მეგობრები უნდა მოვიდნენ და რომ გაგეგოთ რომ სახლში საჭმელი არმქოდა ტვინს მ***********ნ უფს სორი წამომცდა
-არაუშვრს მაშინ მე წავალ
-არა,არა დაიცა სად მიდიხარ მოვლენ ესენი და მერე მეთვითონ გაგიყვან
-არმინდა შეგაწუხო.რეალურად ცოტა მეშინოდა და ბოლომდეც ვერ ვენდობოდი.
-არა რადგან ვთქვი გაგიყვანთქო გაგიყვან.ამის თქმა და კარებზე ზარი ერთი იყო დემეტრემ კარები გააღო და მეგობრები შემოატარა ერთისულიმქონდა როდის გავიდოდი აქედან ოთახში შემოვიდნენთუარა ყველა მემომაშტერდა კიდევ უფრო დავიძაბე
-გაიცანით ეს რადაა რადა ეს ლუკაა მიმითითა შავ მოკლეთმიან ბიჭზე რომელიც დემეტრეზე პატარა უნდა ყოფილიყო,ეს ნოდო მათზე დაბალი შედარებით ღიაფერის თმით და ბოლოს ეს ანდროა ანდრია დემეტრეს თანატოლი იქნებოდა თუ უფრო დიდია არა გადახოტრილი თმებით და შავი თვალებით ურცხვად მომშტერებოდა და მათვალიერებდა.
-კარგი სხვეი რომ მოვლენ ბევრი არ იმაიმუნოთ მე უნდა წავიდე რადა უნდა წავიყვანო და აბა თქვენ იცით მალე მოვალ საჭმელი და ლუდი მაცივარშია სანარჩენი თქვენც იცით
-აუ ძმახარ რა კარგი მიდი მალექენი მერე რაღაც საქმემაქვს.უთხრა ანდრიამ და იქით წავიდა სადაც სამზარეულო უნდა ყოფილიყო ჩემი ვარაუდით.
ამის შემდეგ დემეტრემ სახლამდე მიმიყვანა და ყოველი შემთხვევისთვის ჩემი ტელეფონის ნომერი ჩაიწერა მადლობა გადავუხადე და მანქანიდან გადავედი,კიბეები ელვის სისწრაფით ავირბინე და როგროცკი სახლში შევედი შვება ვიგრძენი,ვიგრძენი რომ უკვე უსაფრთხოდ ვიყავი ცოტა რომ დავისვენე ტელეფონი ჩავრთე მეგობრებს დავურეკე ავუხსენი ყველაფერი ამ ამბის შემდეგ კატოსთნ მარტო არ წავსულვარ დემეტრესაც დავუახლოვდი და მის ზოგიერთ მეგობარსაც ერთის გარა რომელიც საზღვარგარეთ წავიდა ალბათ მიხვდებით ვისზევაა საუბარი.
ღმერთო უცბად მოვედი გონს ისევ ვერანდაზე ვიდექი გამახსენდა,გამასხენდა რატომ მეცნობოდა ასე ძალიან ის შავი თვალები ეს ხომ ანდრიას თვალები იყო უცბად ყველაფერი ნათელი გახდა.ცოტახანში გრძნობაც დამიბრუნდა მივხვდი რომ საკმაოდ დიდხანს ვიდექი აქ რადგან უკვე მციოდა შიგნით შესვლა გადავწყვიტე ,როცა მოპირდაპირე მხარეს რომელიღაცა კლუბის აივანზე ნაცნობი სილუეტი დავლანდე მაგრამ იმდენად მციოდა ვეღარ შევიკავე თავი და უკან დავბრუნდი გოგოებს შეკვეთა უკვე მიეცათ და მოტანას ელოდებოდნენ.
-რად რაგჭირს ცუდად ხომარხარ? დამავიწყდა თქვენთვის მეთქვა რომ მარტო კესომ იცოდა ის როგორც გამოიყირებოდა ამის მოუოლა სრულად მარტო კესოსთან შევძელი
-არა არაფერია უბრალოდ ცოტახანი ჰაერზე გასვლა მინდოდა აქ ჩახუთულობაა.კესომ ჩმიხუტა მეც გავუღიმე და მთელი ძალით ჩავეხუტე
-ეე,კარგით რა ჩვენც აქვართ.გამეცინა ლიკაზე
საღამომ სასიამოვნოდ ჩაიარა ბევრი ვილაპარაკეთ,ვიცინეთ მე ანრიაზე და იმ სილუეტზე პიქრი თავიდან ვერ ამოვიგდე მაგრამ არც ხასიათის გაფუჭების უფლება არ მიმიცია.
უკვე კაფედან გამოვდიოდიტ ტელეფონმა რომ დამირეკა დემეტრე იყო
-ხო დემე რახდება რამ შეგაწუხა
-როგორხარ პატარა ქალბატონო?
-კარგად თავად როგორ გიკითხოთ ბატონო დემეტრე?
-მეც კარგად სად ხარ არგინდა გამოგივლი და სადმე წამიდეთ
-გოგოებთან ერთადვარ კაფედან გამოვედით ამწუთას
-ხოდა მიტუმეტეს დამადგა საშველი შენს მეგობრებსაც გავიცნობ და იქნება ჩემი მომავალიც ვიპოვო.ამაზე სიცილი ამიტყდა, არა კი არ ვიცინოდი ბოლო ხმაზე ვხარხარებდი გოგოები გაოცებულები მიყურებდნენ ბოლოს როგორციქნა დავმშვიდდი მისამართი ვუთხარი და გავუთიშე.
-მაშ ასე გოგოებო დღეს დემეტრეს გაგაცნობთ!