ესეც მეორე და მესამე თავი, წინა თავზე კომენტარებს ველოდი მაგრამ იმედები გამიცრუვდა... მეგონა რომ შემიფასებდით მაგრამ არაუშავს :( იმედია აქ მაინც დამიწერთ რა მოგწონთ ისტორიაში და რა არა... ღირს თუ არა გაგრძელება...

#2-3
-მიდი მერე ჩემთან რა გინდაა?
-წამომყევი რაა
-ოო კაი რაა
-მიდი რაა ძაან გთხოვ
-კარგი ხოო
მე და ელენე დემეტრესაკენ წავედით რომელიც შესასვლელთან იდგა და ტელეფონში ვიღაცას წერდა, როდესაც მასთან მივედით შემოგვხედა მე დამაკვირდა ჩაეცინა და ისევ ტელეფონს დაუბრუნდა ვითომაც აქ არაფერი.
-გამარჯობა დემე- მიესალმა ელენე, იკადრა ვაჟბატონმა და ტელეფონი ჯიბეში ჩაიდო
-გამარჯობა
-ხვალ საღამოს გცალია?
-პაემანჟე მეპატიჟებით?- ჩაეცინა და ისევ მე დამაკვირდა, არა რაა ეს ბიჭი ვერ არის, ეს რო ვინმეზე იტყვის თავხედიაო, ისიც "მაღალი წრის" წარმომადგენელია და ისე იქცევა როგორც "ჩვენნაირ ხალხს" შეეფერება, ნუ მე ასე მგონია, ახლოს არ ვიცნობ და არ ვიცი როგორი არის.
-გავიცინოთ რაა ელენე თორემ ეწყინება- თვალები ავატრიალე და ისე ვუთხარი ელენეს
-მერე შენ დამამშვიდებ ხო პატარავ? არ არის ცუდი აზრი- თქვა და სხეულზე დამაკვირდა- არა ისე ძალიან გიხდება კაბები მითუმეტეს მოკლეები შენს სიმდიდრეებს კარგად აჩენს, ტოპიც არ არის ცუდი-ჩაეცინა და თვალი ჩამიკრა
-ზედმეტები არ მოგივიდეს თავხედოო, თორემ მერე ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებბ
-აუუუ გაჩერდით! მე აქ თქვენ უნდა გისმინოთ? ცალკე გააგრძელეთ ჩხუბიი-ელენემ ვეღარ მოითმინა და ჩაერია ჩვენს საუბარში
-კარგი ხოო მითხარი რა ხდება
-ხვალ ნატას დაბადების დღე რო არის გახსოვს?
-კაი რა ტოო რას მკადრებ, ჩემი ნატაშკას დაბადების დღეს რა დამავიწყებსს-დემეტრე და ნატა ბავშვობიდან მეგობრობდნენ, მიუხედავად იმისა რომ დემეტრე მასზე 2 წლით( ნუ მალე 1 წლით) უფროსი არის ასაკს ხელი არ შეუშლია მათ მეგობრობაში.
-ხოდა დაპატიჟებული ხარ, კლუბში იხდის და წამოხვალ იმედიაა
-მოვალ აბა რას ვიზამმ, ნატამ რატო არ მითხრაა?
-დღეს არ ცალია, თუ დაინახავ უთხარი თუ არადა მე დავურეკავ მაინც ვაპირებ საღამოს დარეკვასო ხოდა აქ იყავი და ბარემ გითხარი :)
-კაი კაი, წამო გაგიყვან
-არ მინდა მადლობა ანასთან მივდივარ
-წამო მერე გოგო გაგიყვანთთქო
-არ შეწუხდე დემე <3
-ოო კაი რაა საქმე რო მქონდეს არც გეტყოდი :დდ
-კაი კაი
ამდენი ხნის მანძილზე ლუკას ვწერდი და მათი არ მესმოდა ისე ვიყავი გართული, დემეტრეს მზერას ვამჩნევდი მაგრამ ყურადღებას არ ვაქცევდი
-ანაა შეეშვი ტელეფონს და მოგვაქციე ყურადღება- მითხრა ელენემ
-ხოო გისმენ
-წამოდი დემე გაგვიყვანს
-არ მინდა, ამ იდიოტის მანქანაში არ ჩავჯდები
-აუ ნუ ჭირვეულობ წამოდი
-არა მეთქი ელენე ვერ გაიგეე?!
-ანა ან მანქანაში ჩაჯდები ან კიდევ ძალით ჩაგტენი და ისე წაგიყვან- მითხრა დემეტრემ
-ა რ ა- დავუმარცვლე და ისე ვუთხარი, ამის თქმა და დემეტრეს დატაკება ერთი იყო, ხელში ამაფრიალა და ისე წამიყვანა მანქანისკენ, ამ დროს განმავლობაში ვყვიროდი ვურტყამდი მაგრამ ყურადღებას არ მაქცევდა, ყველას ყურადღება მივიქციეთ, ზოგს ეცინებოდა ზოგი კიდევ ბოღმიანი მზერით გვიყურებდა, როგორც იქნა იკადრა ვაჟბატონმა და ხელი გამიშვა
-იდიოტოო რაებს აკეთებბ? ვინ მოგცა ამდენის უფლებაა?
-მე მივეცი ჩემს თავს, ახლა კიდევ გაჩუმდი თორემ ბევრი ხერხი ვიცი გაჩუმების, რაც საკმაოდ სასიამოვნოაა- თვალი ჩამიკრა და მანქანა დაძრა, უკანა სავარძლიდან კი ელენეს ფხუკუნის ხმა მესმოდა, ისეთი სახით გავხედე ეგრევს გაჩუმდა.
როგორც იქნა სახლამდე მალევე მივედით, მანქანიდან ისე გადმოვედი მადლობაც კი არ მითქვამს, კარები სწრაფად მივხურე და სახლისკენ გაბრაზებული წავედი, ელენე კი სიცილით გამომეკიდა უკან.
-აუ ანაა რა იყო? რას გამოვარდი?რა წესი იყოო ახლა შენი საქციელი?
-ღირსი იყოო, ვერ გაიგონე რა მითხრა მაგ იდიოტმაა- თან ვბუზღუნებდი და თან ფეხზე ვიხდიდი- არა როგორ გამიბედა რა დონის იდიოტია- ელენე სიცილით კვდებოდა რაც ნერვებს საშინლად მიშლიდა-შენ რა გაცინებს გოგო, ჭკვიანად იყავი თორე დავუძახე ახლა სანდროს- ამის თქმა და ელენეს გაწითლება ერთი იყო, ვხვდებოდი რომ ერთმანეთი მოსწონდათ, მაგრამ არცერთმა არ იცოდა მათი გრძნობების შესახებ, ალბათ გაინტერესებთ ხო საიდან ვიცი? სანდრო ჩემი ძმა არის და ვხვდები, ელენე კიდევ დაქალია დაა... ნუ მოკლედ მე რას გამომაპარებენ?! :დდ
-აუ მაგის სახელს ნუ მიხსენებ რაა
- რატო რა ხდება?
-აუ გოგოო ნერვებს მიშლის ძაან
მე და ელენე ჩემს ოთახში ავედით საჭმელით და ჭორაობა გავაგრძელეთ.
ღამის 1 საათი იყო უკვე, სანდრო წესით დიდი ხანია სახლში უნდა ყოფილიყო.
მე და ელენე კაბებს ვარჩევდით როდესაც წელს ზემოთ შიშველი სანდრო შემოვიდა ჩვენს ოთახში
-ვაა ელენაა როგორ ხარ ტოო?-უთხრა ელენეს და ხელი გადახვია, აი მაშინ ელენეს სახე უნდა გენახათ რა დაემართა, გაწითლდა გალურჯდა მაგრამ ეგ რისი ელენე იყოო პასუხი რო არ გაეცა, მითუმეტეს ვერ იტანს როცა ელენას ეძახიან
-კარგად ლექსო შენ?(ალბათ მიხვდით ხო რო ეს სახელი ნერვების მოსაშლელად დაუძახა? :დდ)
-მშვენივრად და ლექსოს ნუ მეძახი მეთქი გაგაფრთხილე შენნ
-ოჰჰ გამაფრთხილა ბიჭმაა, როდის მერე იყოო რო შენს გაფრთხილებებს ყურადღებას ვაქცევდი?
მოკლედ აღარ გავაგრძელებ რაა იქ რა მოხდა დასცხეს ერთმანეთს, ნერვები მოუშალეს და მერე დამშვიდდნენ, მალევე დამეძინა.
დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა,ვიღაც მირეკავდა, ნომრისთვის არ დამიხედავს ისე ვუპასუხე
-ალო გისმენთ
-გამარჯობა პატარავ
-რომელი ხარ?
-ეე კაი რაა ტოო რა ნერვებს მიშლი დავიჯერო ვერ მიცანი?
-რა გინდა დემეტრეე?
-აი ეს უკვე მომწონს, არაფერი რა უნდა მინდოდეს პროსტა ადრე გამეღვიძა და მაგიტო დაგირეკე
-აუუ ნერვებს მიშლი უკვე, მეძინება კარგად
ვუთხარი და ეგრევე გავუთიშე შემდეგ კიდევ დამირეკა მაგრამ არ ვუპასუხე, აი კიდევ რო დამირეკა ტელეფონი გავთიშე და ძილი გავაგრძელე.
როდის გამეღვიძა არ ვიცი ელენეს გავხედე და მასაც ჩემსავით ეძინა, ტელეფონი როდესაც ჩავრთე 4 საათს მიჩვენებდა, უცებ გავაღვიძე ელენე, ის გადაირია ამდენი ხანი როგორ გვეძინაო,
ჯერ აბაზანაში მე შევედი, შემდეგ კი ელენე, კლუბში 6ზე უნდა ვყოფილიყავით, ამიტომ მზადება დავიწყეთ,დიდი ხანი მოვუნდით და საბოლოოდ ორივე გამოვეწყვეთ, მე მოკლე თეთრი კაბა მეცვა, ღრმა დეკოლტეთი, უბრალო კაბა გეგონებოდა მაგრამ ძალიან მიმზიდველი იყო, კარგად გამოკვეთდა ჩემს სხეულს, თმები აწეული და ცოტაოდენი მაკიაჟი.
კლუბში მალე მივედით, როდესაც შევედით ყველას ყურადღება მივიქციეთ, განსაკუთრებით ბიჭების, კლუბს თვალი მოვავლე და დემეტრე დავინახე რომელიც გაშტერებუკი მიყურებდა, შემდეგ უცებ ტელეფონი ამოიღო და რაღაც დაწერა, ამ დროს შეტყობინება მომივიდა დემეტრესგან "ძალიან ლამაზი და სექსუალური ხარ" არაფერი მიმიწერია უბრალოდ მას გავხედე რომელიც ისევ ისე მიყურებდა და გავუღიმე, შემდეგ იუბილარს დაბადების დღე მივულოცე საჩუქარი გადავეცი და გართობა დავიწყეთ, თავიდან ერთი ჭიქა დავლიე, ერთს ორი მოყვა, ორს სამი და იმდენი დავლიე სათვალავი ამერია,ბევრი არაფერი მახსოვს გარდა იმისა რომ მე და დემეტრე ერთ ოთახში ვიყავით, აი იქ რა მოხდა ნამდვილად აღარ მახსოვს.
დილით თავის და მუცლის ტკივილმა გამაღვიძა, არაფერი მახსოვდა წინა ღამიდან, ოთახს თვალი მოვავლე და ვერ ვიცანი, შემდეგ წამოდგომა ვცადე რაც არ გამომივიდა, მეორე მხარეს გადავრუნება გადავწყვიტედა მგონი ჯობდა არ გადავბრუნებულიყავი, იქ შიშველი დემეტრე დამხვდა რომელსაც მშვიდად ეძინა, შოკში ვიყავი ამას კიდევ ის დაემატა რომ მის ხელზე ბეჭედი შევნიშნე, მოულოდნელად ჩემს ხელზე დავიხედე და ზუსტად ისეთი ბეჭედი მეკეთა მეც, აი ეს უკვე ნამდვილად პიკი იყო...