იტალიაში მივდივარ ორი თვით
-რა რატო ?
- საქმეები მაქვს
- რა საქმეები ვაჩე ან იტალიაში კერძოდ სად ?
- სიცილიაში მაგრამ გთხოვ თავს ნუ აიტკიებ ამაზე ფიქრით მოვა დრო და ყველაფერს გაიგებ თავს მიხედე პრინცესა მითხრა და დამტოვა კითხვის ნიშნებთან ერთად ადამიანმა რომელიც მთელი ცხოვრება ამირ დამირია მეუბნებოდა რომ ორი თვით მიდიოდა სიცილიაში გაურკვეველი მიზეზის გამო მიყვარდა ? თუ რატომ განვიცდიდი მის წასვლას ესე ძალიან ?! ბოლოს ამდენი ფიქრისგან თავი ამტკივდა და ძილი ვარჩიე .

ტუჩებზე ვიღაცის შეხებას ვგრძნობდი ბ მაგრამ ბოლომდე მაინც ვერ ვფხიზლდები ძილბურანში მხოლოდ რამოდენიმე სიტყვას ვარჩევ

- შენ გარეშე გაუჭირდება უკვე ძალიან მიგეჩვია

- ვიცი რასაც ვაკეთებ მიას მიხედე ..


დილით მაღვიძარას ხმა მაღვიძებს მაინც ვერ ვხვდები რატომ ვაყენებ მაღვიძარას ჯანდაბას ზანტად ვდვები ლოგინიდან და თავს ვიწესტიგებ შორტებს იასამნისფერ ტოპს და შავ ნაჭრის ბალეტკებს ვიცმევ შემდეგღა მხვდება თვალში დიდი წითელი ვარდების თაიგული შუაში თეთრი ვარდით ვხვდები რომ ეს ვაჩეს ნამოქმედარია და ძალიან მიხარია ოთახიდან გავდივარ და ვაჩეს ძებნას ვიწყებ მაგრამ უშედეგოდ მთელი სახლი ამოვატრიალე .დემეტრეს ვხედავ რომელიც დივანში კომფორტულად მოკალათებულა და ახალ ამბებს უსმენს რამდენად უსმენს არ ვიცი მაგრამ ძლივს ვიქცევ მის ყურადღებას

- დემე ვაჩე სადა ??
- მმ...
- დემეტრე !!
-წავიდა
- რა სად ? უკვე ?
- მია დაწყნარდი იტალიაში წავიდა
-. რახდება რა საქმეაქ ესეთი ??
- ცოტაც მოიცადე და ყველაფერს გაიგებ კნუტო კარგი ?

-...

- მია

-კარგი !


დაიწყო ინსტიტუტი ლექციები გამოცდები და ა.შ გავიდა ერთი თვე ორი , სამი , ოთხი ,ხუთი ექვსი მოსიარულე გვამი გავხდი რას აღარ ცდილობდნენ მაგრამ ძნელი ყოფილა იმ ადამიანის გარეშე რომელიც გიყვარს უკვე სადაცა დავამთავრებ უნივერსიტეტს ვაჩე კიდევ არ ჩანს ერთ დღესაც ესე უბრალოდ ავიღე ჩემოდანი და პირდაპირი რეისით ჩავფრინდი იტალიაში იქ სახლი გვქონდა ჩემი დიდი ბებიასგან დანატოვარი ორ სართულიანი ზუსტად კუნძულ სიცილიაზე სახლი დავალაგე ჩემი ნივთები ამოვაბარგე და დღის ბოლოს საშინლად დაქანცული ლოგინზე გავწექი და ტანსაცმლიანსვე ჩამეძინა


-წკკკკრრრ !! ისევ ჩემი მაღვიძარას მოსაბეზრებელი ხმა ვდგები თმას კოსად ვიკრავ კარადიდან კი ულამაზეს შინდისფერი კაბას ვიღებ და უახლოეს კაფეში შევდივარ ნამცხვარი და ერთი ჭიქა ყავა შევუკვეთე ბოლოს ფულიც გადავიხადე და კაციდან გასვლას ვაპირებდი როცა ვიღაცის ხმა მესმის

- Questa è una ragazza ! -ეს გოგოა უთითებს ჩემზე ვიღაც კაცს რომელიც Yვალმოუშორებლად მაკვირდება ფეხს შეძლებისდაგვარად ავუჩქარე მაგრამ მალევე მესმის ნაბიჯების ხმა უკვე გაქცევას ვაპირებ როცა მკლავში ვიღაც მევსება და მაშინვე მიბნელდება თვალებში კარის ხმა მაფხიზლრბს და დენდარტყმულივით ვაცეცებ თვალებს გარშემო ირგვლივ სიბნელეა მხოლოდ დამაყრუებელი ნაბიჯების ხმა მესმის რომელიც უფროსად უფრო მიახლოვდება პირიდან დახვევა მაძრობს და იმის იმედით რომ ვინმეს ჩემ ხმას გავაგონეკ კივილს ვიწყებ მაგრამ ყელიც თავისას შვება და დარიალის მაგვარი ხმებიღა ამომდის პირიდან

-შენთვისვე აჯობებს გაჩუმდე !

- * ვინ ხარ ? ან ჩემგან რა გინდა ?

- ვინაიდან ჩემს სარდაფში ხარ კითხვებს მარტო მე ვსვამ თუ გინდა რომ გაგიშვა კითხვებზე უნდა მიპასუხო

- რა კითხვებზე ? მე არაფერი ვიცი !

- ვნახოთ! ვნახოთ !

-. Antonino Lombardo იცნობ ვინმეს ამ სახელის და გვარის წარმომადგენელს ?

- მგონი ვიღაცაში გეშლებით მე იტალიელი არ ვარ და არც არავის ვიცნობ Antonino Lombardo -ს სახელით და გვარით !!! საპასუხოდ კი სახეში ძლიერ დარტყმას ვიღებ წამიერად ყველაფერი ჩერდება ჩემს გარშემო თმაში ხელს მოკიდებს და ტელეფონს ცხვირწინ მიტრიალებს ჯერ კარგად ვერ ვარჩევ სილუეტებს შემდეგ კი თვალები ლამის შუბლზე ამდის

- ვაჩე !! ჩემი პირიდან მისი სახელი თქმა და კარების შემომტვრევა ერთია ზევით ვიხედები და ..


ესეც დაპირებული დიდი თავი ნუ იმედია დიდი გამოვიდა ხომ წერის დროს ვერ ვხვდები იაქტიურეთ ველოდები თქვენს კომენტარს გავაგრძელო ეს ისტორია ? : )