*ანასტასიასთან*
ზაფხული ჩვეულებრივ გადიოდა, ხალისი? საერთოდ არ მქონდა ქეთი სახლის გარეთ ვერ გადიოდა ბიჭები ძალით მიმათრევდნენ ხოლმე რომ ლევანის რამე არ ეეჭვა. ყველას ეგონა ქეთი მოკვდა ცარიელი კუბო დავმარხეთ, ესეც კი გაგვაკეთებინა ამ კაცმა. სანდროს გამო ცუდად ვიყავი ვერ ვპატიობდი, რამდენჯერმე ცადა ლაპარაკი მაგრამ ხან მეარვაცდიდი ხან ირაკლი უსწრებდა ხოლმე. მიყვარს ძალიან მიყვარს მაგრამ ასეთ რამეს ვერვაპატიებ ვერასოდეს, მართალია მიზეზი ქონდა მაგრამ.... გადავიყვარებ როგორმე გადავიყვარებ სხვა გზა არააა.
თითქმის ზაფხულიც იწურებოდა ზღვაზეც არ ვაპირებდით წასვლას მაგრამ უნივერსიტეტიდან მიდიოდნენ მეგობრები და ძალიან მთხოვეს ირაკლიმაც წადიო გაერთობიო როგორღაც დამითანხმეს მაგრამ პრობლემა ისიყო რომ ყველას სანდრო ჩემი შეყვარებული ეგონა იმ ვახშმის შემდეგ და წინა დღეს მითხრეს ისიც უნდა წამოსულიყო ამაზე ირაკლი გაბრაზდა და არგვრთავდა ნებას. არც მე მსურდა მაგრამ ლევანი ეჭვს შეიტანდა და სხვა გზა არდაგვრჩენოდა და წასვლა გადავწყვიტეთ, ორ დღეს როგორმე გადავიტანდი სანდროსთან ერთად...
-ჭკვიანად-მეუბნება იკა და შუბლზე მკოცნის კარებთან ვდგავართ ამდროს კი სანდროს უბრუნდება
-ყველაფერს მატყობინებ ლევანისგან რასაც შეიტყობ
-ჯერ კიდევ არ მენდობი-ამბობს და უკმაყოფილების ნიშნად თავს აქნევს
-ჩემს ადგილას რომიყო და შენს დას ასე მოქცეოდნენ ენდობოდი?
-მიზეზი რომ ქონოდათ და ეთქვათ კი
-ნდობაზე მგონი არღირს ლაპარაკი
-შენი და შემიყვარდა-ხმას უწევს- მართლა შემიყვარდა ამ თამაშში როგორ დაგარწმუნოთ უკვე აღარ ვიცი მასთან საუბრის საშვალებასაც არ მაძლევთ
-ჯობია წავიდეთ-ვაწყვეტინებ არმინდდა ამ საუბრის გაგრძელება
-შეგიძლიათ წახვიდეთ ხვალ საღამოს ჩამოდიხართ ხო?-კითულობს იკა
-კი იმედია მალე გავა-ვამბობ
-ხალხმრავალ ავტოვუსში და თან ამხელა გზაზე ვიცი ცუდად ხდები თორემ ამასთან ერთად მარტო არ გაგიშვებდი-ყველა ვხვდებით რომ სანდროს გულისხმობს
-არაუშავს იკა
-კაი ტოო დასასვენებლად უშვებ ჯარში კიარა გაუშვი და-ამბობს ნიკა და ყველა ვიცინით
-ჯარში გაშვება ჯობდა ვიდრე სანდროსთან-ვთქვი, ყველას დავემშვიდობე და მანქანისკენ წავედი
*მანქანაში*
-ანა-იწყებს საუბარს სანდრო მანქანას ქოქავს და ადგილიდან წყდება
-რამე კარგი მუსიკა ჩართე და აუწიე სანამ ბათუმში ჩავალთ დიდი დროა-ვამბობ და გზას ვუყურებ
-4საათი ჩუმად ვერიქნები ანა
-ჩართე მუსიკა და ვიქნები
-მოგიწევს ლაპარაკი მაინც
-რაზე უნდა გელაპარაკო შენ?
-ჩემთან ბევრ რამეზე შეგიძლია ლაპარაკი
-შენთან საერთოდ არაფერი არმაქვს სალაპარაკო
-გაქვს!
-არ მაქვს
-ნუ ჯიუტობ
-....
-მიყვარხარ ანა, ვიცი რომ შენც გიყვარვარ
-....
-ნუ ხარ ჩუმად მითხარი რამე
-რაგინდა რომ გითხრა?
-მითხარი რომ გიყვარვარ
-არ მიყვარხარ
-თვალებში შემომხედე და ისე მითხარი რომ არ გიყვარვარ
-არ მიყვარხარ-ვამბობ და თვალებს ვარიდებ
-შენს თვალებში იკითხება როგორც არგიყვარვარ ტყუილი არგამოგდის ან
-არც ვიტყუები, რატო უნდა მიყვარდე ვინ ხარ რომ მიყვარდე
-შეიძლება არავინაც არ ვარ მაგრამ...
-დიახ შენ არავინ არ ხარ რომ შენს მიმართ რამეს ვგრძნობდე
-გეყოს ნეტავ რასაც ამბობ ერთი სიტყვის შენ მაინც თუ გჯერა
-....
-ისევ სიჩუმე კარგი ანა გზა დიდია-თქვა და მუსიკა ჩართო
*სახლში*
-არუნდა დაგვერთო ნება მასთან ერთად წასვლის-ამბობს ირაკლი და ბოლთას ცემს
-კარგი დამშვიდდი უკვე კარგად გავიცანით სანდრო არაა ეგეთი მართლა უყვარს ანა-ამბობს ნიკა
-მაინც ვერ ვენდობი მაგის შემდეგ
-სხვა გზა არ ქონდა მის ადგილას წარმოიდგინე თავი-ამბობს იოანე
-იო მართალია მისი დის გამო მოიქცა ასე საერთოდ არიცოდა ანა ვინიყო და არც ელოდა რომ შეუყვარდებოდა-ერთვება ქეთი
-ნდობის მოპობა რთულია აწი-ამბობს ირაკლი და მაღლა მიდის ქეთიც მიყვება მაგრამ ნიკა აჩერებს
-აცადე მარტო იყოს დაფიქრდეს
-კარგი სამზარეულოში გავალ რამეს შევჭამ-ამბობს ქეთი და გადის
იოანე და ნიკა მისაღებში იჯდა როცა  კარზე ზარი გაისმა ნიკა კარს აღებს და...
-ლევან-ამბობს ჩურჩულით
_________________________________
გაგრძელებას არ ვაპირებდი მაგრამ ვხედავ რამდენიმე მაინც კითხულობს და მხოლოდ თქვენი ხათრით