სანამ ამბის თხრობას დავიწყებ ჯობია ყველაფერი თავიდან დავიწყო და ყველაფერი სწორედ იქიდან დაიწყო რომ.....

მახსოვსს ძალიან ვნერვიულობდი ეროვნულ გამოცდებზე,მეშინიდა რომ ვერ ჩავაბარებდი,ძალიან მინდოდა მხატვარი ვყოფილიყავი თუმცა არც იმაში ვიყავი დარწმუნებული და არც ახლა რომ ეს მართლა მინდა,თითქოს ეს ის აარარის რაც ცხოვრებაში მსურს,თითქოს რაღაც მაკლია.
ჯინსის მაღალწელიანი შარვალი და ზარას ტოპი ჩავიცი,სწორედ მაშინ გამოაცხადა ტელევიზორმა რომ აგრილდებოდა,ამიტომ ჯინსის ქურთუკიც გადმოვიცვი.
-ებიგეილლ?!ებიიი!
სწორედ ამდროს დედაჩემის გამწარებული ყვირილის ხმაც გაისმა,დიახ ეს დედაჩემია კარებთან მდგარი,მაღალი სექსუალური ლამაზმანი,წაბლისფერი თმა და მისი თაფლისფერი თვალები იმდენად ჰარმონიაშია ერთმანეთთან რომ,პატარა ლამაზი ცხვირი და მრგვალი ტუჩებით ერთად ნამდვილ ლამაზმანს ემსგავსება..
-რაგინდაა დეე?
-აბააა როგორ გამოიყურრბაა შენი სექსუალურიი დედიკოოო მითხარი მიხდება ესკაბაა?თუ რავქნაა მეორე ჩავიცვააა?ფეხები ძან გრძელი ხოარმიჩანსს??
ღმერთოოო ზოგჯერ მართლა მგონია რომ ის არის თინეიჯერი და არაა მეეე????????‍♀️
-კაი რაა დე ჩემზე უფრო შენ ნერვიულობბ,ულამაზესიხარ,მართლაა გამამოგნებელი!!
ისე მართლა ძალიან ლამაზად გამოიყურებოდა ოდნავ გრძელი კაბაა მუხლებზე ქვევით გვერძე ჩაჭრილი და ჩემი ტყავის ქურთუკი გადმოეცვა დაა რათქმაუნდა თვისი საყვარელი შანელის მაღალქუსლიანები ,ნამდვილად არმიკვირსს მამაა რატო შეუყვარდა დედა ის ხომ ულამაზესი და ძალიან საყვარელია,თუმცა მამაჩემი 3 წელია რაც გარდიცვალა,ავია კატასტროფაში,და 2 შვილი და საყვარელი ცოლი დარჩა მარტოდ მარტო უცხოეთში.მამა ყოველთვის ამბობდა რომ საქართველოში მშობლიურ ქვეყანაში უნდოდა ცხოვრება თუმცა ასე მოგვიწია,დედა უცხოელია უფრო სწორედ უკრეინელი უბრალოდ მისი ოჯახი უკვე 2 თაობაა ლოს-ანჯელესში ცხოვრობს,ამიტომაც მამამ გარეუბანში დიდი სახლი იყიდა,არუნდოდა დედა სხვა ქალაქში წაეყვანა,და ოჯახისთვის დაეშორებინა,ამიტომაც დიდ,სამ სართულიანი სახლი,გვერძე აუზით და დიდი ბაღით ვიყიდეე.დიახ არც ფული გვაკლდა თუმცა ხოიციი არაა ფულით ბრდნიერებას ვერიყიდი.
დედამ შემათვალიერა და ბოლოს ეს მითხრა
-კაი რა ები,რამდენი ხანი ვიარეთ მაღაზიებში და საბოლოოდ მაინც ეს ჩაიცვიი?ხოიცი პირველი შთაბეჭდილება უნაკლო უნდა იყოს,ამაზეა დამოკიდებული რასგეტყვიან გასაუბრებაზე.
-დააა ტანსაცმელს რას ერჩიიი?
-ოოო ღმერთოოო საყვარელოოო ბოლო თვეებია გემოვნება აღარ გივარგა,გაიწიე გაიწიეე მიმიშვი რამეს აგირჩევვ.

დიახ ასეთიიადედა მოდას აყოლილი,ზედმეტად უნაკლო და შესანიშნავი,საბოლოოდ კი მოკლე შავი კაბა აარჩია იმდენად მოკლე რომ ჩემს გრძელ ფეხებსს კიდე უფრო კვეთდა და თან გვერძე ოდნავ ჩაჭრილი იყო,ფეხზე შავი ბატინკები და ჩემი შავი ტყავის ქურთუკი ჩამაცვა რომელიც ცოტახნისწინ თავად ეცვა, სარკესთან დამაყენა
-ღმერთოოო საყვარელო,მართლაა რომ შენასიშვაბად გამოიყურები,მამაშენის თვალებიგაქ,და მასსავით ლამაზი თმა...აამ..ხო კარგი
ხმა აუთრთოლდა და თვალზე ცრემლი მოადგა სულ ასე ხდება როცა მამაას იხსენებს, მართლაც მამაას ვგავდი,ლურჯი თვალები მზეზე გასვლისას კი სუფთა ღია ცისფერ შეფერილობას იღებდა,ქერა სწორი თმა რომელიც წელამდე მწვდებოდა,პატარა სწორი კურნოსა ცხვირი და სავსე ტუჩები,ეს კი ნამდვილად დედიასგან გამომყვა,ჩემი უმცროსი და კი დედაჩემის ასლიაა.
-კარგი,წავედით დე
-არინერვიულო ყველაფერი კარგად იქნება საყვარელო,
ხელები მზრუნველად სახეზე მომადო და შუბლზე მაკოცა,შემდეგ კი თბილად ჩამეხუტა რათა ამით თანაგრძნობა და გამხნევება გამოეხატა,
-შეხედეეე რაა ოჯახური ჩახუტებაააა და მე არდამიძახეეთ კარგით დაგიმახსოვრებთთ!
სოფიო ვითომ გაბრაზებულიი ხელები გულიზე დაიკრიფა და ალმაცდრად შემოგვხედა,ბოლოს კი გამოტყდაა და სიყვარულით ჩაგვეხუტა.


2 საათი საცობში ყოფნის შემდეგ როგორციქნა მივედით,ღმერთო ძალიან ვნერბიულობდი თან ატმოსფერიც საკმაოდ დაძაბული იყო,გული რაღაც ცუდს მიგრძნობდა,თუმცა ჩემი ცხოვრება იმდენად ერთფეროვანი იყო არამგონია ვინმე გდმომხტაროყო და მოვეტაცე შემდეგ კი რაღაც ფანტასტიკურ თავგადასავალში აღმოვჩენილიყავი,კაი დაიკიდეთ როგორცკი ჩავირიცხები ჩემი ცხოვრება რადიკალურად უკეთესობისკენ შეიცვეება,სანამ უნივერსიტეტში მივიდოდით ჩემმა დაქალმა სიუმ 10 ჯერ მაინც დამირეკა და გამამხნევა,თვითონ უკვე მოეწყო ვაშინგტონის რომელიღაც კოლეჯში,კარგი...კარგიი ღრმად ჩავისუნთქე და კარი შევიღე რათა გასაუბრებაზე მივსულიყავი თუმცა დედამ ჩემი ხელი დაიჭირა
-მამა შენით იამაყებდა,ძალიან მიყვარხარ არინერვიულო ტკბილო.
თვალები აუცრემლიანდა და გადამეხვია,მე სოფიოსკენ გავიხედე გასამხნევებლად რამეს მეტყვის მეთქი თუმცა მისგან მაინც არ მოველოდი დიდი რამეს როდესაც ჩემი და დედას მზერა შენიშნა გაკვირბებულმა შემოგვხედა თან ფრჩხილებს ისუფთავევდა
-რააააა? ჩემგან რამეს ტყუილად ელით მაინც არმაინტეტესებსსს ჩააბარებს თუარა მთავარია სახლიდან სასწრაფოდ მოვიშოროო რათა მისი დიდი ოთახი მე დამრჩეს????
და მისი გამაღიზიანებელი ღიმილი
-აუუ სოფიიი წადი შენი რაა ორწელში შენც აღარიცხოვრებბ მანდდ
-აბა აბაა გოგოებოო,რა სიტყვებიაა ებიი თქვენ ხო დებიხართ.
-აუ კაი რა დე ყველამ ვიცით რომ ჩვენ ერთმანეთი დიდად არც გვეხატება გულზე რომ არაა ეს გენეტიკა ნამდვილად მოსისხლე მტრები ვიქნებიდით.
-კაი გეყოფა სოფიო ლაყბიბა წარმატებები უსურვე შენდას.
წარმატებების ნიშნად სოფიომ შუათითი მაჩვენა მეკიდე თვალები ავატრიალეე ნიშნად რომ ამას არწამოვეგებიდი საპასუხოდ კი დედამ სასწრაფოდ თითი ჩააწევინა საზოგადოებას რომ არ დაენახა თუმცა გვაინი იყო.
კარები შევაღე და დიდი დარბაზს გავუყევი დიდ კიბესთან დავდექი მაღლა კი აივანივით გადმოყურებდა შიდა ინტერიერს მეორე სართული პირველისას,ავის მომასწავლებელი სიჩუმე იდგა თითქოს ჰორორის ჟანრის ფილმში ვიყავი,კიბეს ავუყევი და ვიწრო დერეფაანს დავყევი ბოლოში კი დიდი კარი მოჩანდა,
კარი შევაღე და მაღალ სავარძელში მჯდომი ქალი დავინახე.
კარგად შემათვალიერა ბოლოს კი სიჩუმე მე დავარღვიე
-გამარჯობათ მის მე ებ..
-ვიცი ვინც ხარ ებიგეილ ფორფს თუ კვიტინი,რომელი გვარით მოგმართო?
გვერდულად ჩაიღიმა თითქოს ეს განზრახ თქვა რათა გრძნობებზე ეთამაშა თუმცა ეს მას რაში ჭირდებიდა?
-ამმმ კარგითელი,ეს მამ..
-დიახ ვიცი მამა თქვენისს გავრია-წინ გადმოიხარა და სავარძლიდან გადმოვიდა მომიახლოვდა საკმაოდ მაღალი და წვრილი თვალები ქონდა ელეგანტურად გამოიყურებოდა თუმცა საკმაოდ მაშინებდა,წრეზე შემოარა და საბოლოოდ წინ დამიდგა და სახელმწიფო ახლოს მომიტანა,
-აბა ები,მითხარი მამაშენის მორბიუსი სად არის ანნ საერთოდდ რტოქვიაა ეს სახელიი ეს ხომ თავად განარტა და ვამპირია,სად არის მისიი ისიხლიი-ბოლო სიტვებმა ისე გაიჟღერა რომ ყურები ამეწვა გაქცევა ვცადე თუმცა თამაში წამავლო ხელი და უკან გამომათრია პარალელურად გონებაში ვიაზრებდი ამ ქალის ნათვქმს,მისი სახელიიც კი არვიცოდი ან რაუნდოდაა ჩემგან და ეს მორბიუსი რა ჩემი .... იყოო,საერთოდაც რახდებოდა
-მითხარიიი ებიი საყვარელოო ებიიი-ზეედდ დამაჯდა სისისინს მსგავსი ხმაა მომესმა მას გავხდდე თუარა პირიდან გველი გადმოუვიდა და პირდაპირ ჩემსს ყელთან დასისინებდა,პანიკამ ამიტანა თუმცა ძალა მოვიკრიბე და ხელი ვკარი გვერძე გადავაგდე და სწრაფად ფეხზე წამოვხტი კარიაკენ გავიქეცი დეჯაჯგუმე თუმცა საოასუხოდ წიხლი მაკრა და საშინელი ტკივილი ვიგრძენი თეძოსთან შემდეგ ფეხზე თავისი ბრჭხალები ჩამომისვა და გამიჭრა საშინელი ღრიალი აღმომხვდა
-რაგინდააათ მე არაფერი ვიცი,წარმოდგენაც არ მაქვს რაზე საუბრიბთ
ცრემლები წამსკდა და ქალმა ამაზრზენად გადმომხედა.
-შენზე გული მერევა,მამაშენის შემარცხვრნელიხარრ თუმცა არც ის იყო დიდად სასაცილოო ადამიანი-ცალი ტუჩი მაღლა ასწია,თმაშიმწვდა და იატაკზე დამარტყმევინა-ნეტა ამაზე ბაბუაშენი რას იტყვისსს?საცოსაოოო რა სუსტი და სულელიხარ
გაოვოცდი როდესაც ეს გავიგე ბაბუა?ის ხომ მაშინ გარდაიცვალაა როდესაც მამაჩემი დაიბადა,ღმერთო რაჯადაბა ხდება,ნეტა სიზმარში ვიყო და ეს ყველაფერი ზმანება იყოს,ჩემი ტვინი ახალი ინფორმაციის გადახარშვას ცდილობდა,რაჯარანდაბა იყო მორბიუსი და რაკავშირი ქონდა მას მამაჩემთან,ან ეს ბაბუა საჩემ ფეხებიდან გამოძვრა?
ქალმა ისევ თამაში ჩამავლო ხელი და კედელთან მიყვანა სცადა,საშინელი ტკივილისგან ღიალი ახმომხვდა,დასახმარებლად კი დედას ვუხმობდი,ან თნდაც უცნობ ადამიანს,
-კარგი რა გგონია შენ მას დედაშენი გაიგებს?ოოოოჰ საყვარელო შენი ხმა ამ კედლებიდან ვერსად ვერ გავაა.
კედელს მიმანარცხა,და ვიგრძენი საფეთქელიდან წითელი ბლანტი სითხე მომდიოდა,ყოველი ხვალლ საშინლად მტკიოდა თუმცა ძალა უნდა მომეკრიბა და აქედან უნდა გავსულიყავი სწრაფად.
მომაავალი დარყმისთვის მომზადებული ჩემკენ გამოქანდა,ახლახან შევნიშნე მისიბრჭყალები რომლებიც საოცრად გრძელი და წვრილი იყო,სახხე კი მინისტრისას უგავდა,გაცოფებული და გაბრაზრბული იყო თვალები არაადამიანურად წითლად უელავდა,როდესაც მომიახლოვდა ჩემი მთელი ძალ-ღონე მოვიკრიბე და წიხლი ვკარი,დაცემიაას კი თავისი ბრჭყალები თეძოზე იასვა,ტკივილმა გულიი ამისვა და ტვიანმდე მიაღწია,თუმცა დაყუდების დრო არიყი და სასწრაფოდ კარიდან გავვარდი თან შველას ვითხოვდი,ვიწრო დერეფანს და ვუყვები და მარჯვნივ როგორც ჩანს დიდ დარბაზში ამოვყავი თავი,დასამალი ადგილი უნდა მომეძებნა თან ჩუმად და სასწრაფოთ,თეძოზე დავიხედ ჩემი კაბა მეორე მხარესაც ჩაჭრილიყი,თეძოზე კი სამი ბრჭყალის ამოგლეჯილი და სიახლმოთქეფილი ჭრილობა მოჩანდა,საკმაოდ ღრმა იყო,თან უეჭველად ნაიარებად დამრჩებოდა,თუმცა ეს ახლა ნამდვილად არ მადარდებდა,სასწრაფოდ დარბაის შემაღლებულ ადგილას ავირბინე და იქვე კუთხეში დორტრპიანოსთნ დავიმეალე,ღრმად ვსუნთქვასი თან ერილობიდან სისხლი თქრიალით მოდიოდა,მის შეკავებას ამაოდ ხელით ვცდილობდი,ამ დროს კი შემარავი სისინის ხმა გავიგე თითქოს ათასიობით გველი შემოსულიყი დარბაზში და მასხვერპლის ხელში ჩაგდებას ცსილიბდნენ,კივილი რომ შემეკავებინა მარცხენა ხელი პირველი ავიფარე მარჯვწნათი კი, სიახლის შეჩერებას ვცდილობდი.
-ებიგეილლ,ეეებბიიგგეეიილლ
იმდენად საშინლადვჟღერდა მისი ხმა რომ ყურები უკვე მიბზუოდა,ეს საშინელი სისინის ხმა და აი ამდროს ღრიალი გავიგონე არაადამიანური მხეცია ღრიალი რომელიც პირდაპირ ჩემკენ მოემართებოდა,ის დიდი მაქციას წააგავდა,თუმცა არც იმაში ვიყავი დარწმუნებული რომ მაქცია იყო თითქოს გველები დასრიალებდნენ მის სხეულზე,თვალები სიახლიაფერი წითელი იყო,ენა რომელიც გამოყო გველი სად მიუგავდა დიდი გაჭრილიყი,ბეწვის მაგივრად კი ბასრი წვეტიანი თუარვცდები ზღარბის ქაცვები ქონდა,ამ სურათს ვერ გავუძელი ფეხზე წამოვხტი კედელს მივწნღცხე ტირილ ტირილით და კივილი დავიწყე,
-გთხოვვვთ მე არაფერი არვიცი,ყველაფერი პირველადდდ მესმის ,ისიც კი არვიცოდი ბაბუა თუ მყავდა ცოცხალი,გთხოოოვთ-მინისტრის ჩემკენ გამოქნდა რათა ნაწილებად დავეფლითე თუმცა ვიღაცის სიცილმა,ის თითქოსს გააოცა და თან შეაშინა,შეჩერდა და ამჯერად სიბნელისკენ გაიხედა საიდანიციი ხმა მოდიოდა,კვლავ თავისავიაებურ ადამიანურ ფორმას დაუბრუნდა თუმცა ცოტა სხვანაირად გამოიყურებოდა თითქოს ბერძნული ხვთაების ქალი ყოფილიყო,გრძელი შავი კაბა ეცვა და მკერდამდე თითქოს ფესვებივით ასულიყო,ვიღაცის სიცილი კი არ ჩერდებოდა ამჯერად ტაშს დაკვრაც მოყვა და სიბნელისან,მაღალი უნდა ვაღიარო ძალიან სექსუალური,მამაკაცი გამოვიდა,შავი თმა ყურის უკან გადაეყარა შავი თვალებით კი ქალს უყურებდა,თანდათან სინათლეზეც გამოვიდა,19-20 წლის იქნებიდა თუმცა საკმაოდ კარგი აღმაგობა გააჩნდა.
-ჰაჰაჰა,კარგი რა მეი,სერიოზულაად?ესაა შენი გეგმა,რომ აწამო და საიდუმლო გამოატყუოო?კარგი რა ამდენად სულელიც არ მეგონე.
გულზე ხსლდაკრეფილი მეის ირგვლივ შემოუარა ბოლოს კი ფანჯარას მიეყრდნო და ხელებით რაფას დაადო,მგონი მისი ოდნავადაც არ ეშინოდა.
-მოღალატევვვ,როგორ გაბედე აქქქ მოსვლაააა!!!?თავს წაგაცლიიი!!
მეი განრიახებულიყო და ამჯერად თითი ჩემკენ გამოუშვიი რა მე ჯერ კიდევ პანიკაში ვიყავი და ადრენალინის მოზთვავებასაც აშკარად ვგრძნობდი.
-თუ გგონია რომ მის გადარჩენას შეძლებ იცოდე ძალიან ც..
-მოიცა,მოიცაა და ვინთქვა რომ მის გადარცენას ვაპირებ?
-შენ ჩვენ გვიღატე და ჰაიდესს შეუერთდიიი,როგორ შეგეძლო მიგეტოვებინე?
-ოუუ კაი რა მეი ხომიცი მაინც არაფერი გამოგვდიოდა თან ახლა ჩვენზე ვლაპარაკობთ?მოდი არმინდა რამე დაგიშავო და აქედან წადი,
-მოიცა შენ რა მემუქრებიი?
შავმა კაცმა ამოიხვნეშა,მეი ჰაერში აიწია და ნისლით გარს შემოიხვია თან ხელე კობრა გადახვეოდა, სრული სიბნელე იყო თან ვგრძნობდი ნელნელა გონს როგორ ვკარგავდი,დავინახე შავ ბიჭს შავი ფრთები ამოსვლოდა და უკუნითი აიბნელეც თან მოყავდა,მაია უბრალოდ რაღაც არაადამიანურ ენაზე დაუყვირა და მეი ძირს დაენარცხა და წამებში გაუჩინარდა,შავი ადამიანი მემიახლოვდებოდა თან მთვარისშექზე მისი ნაკბეთები ლამაზად იკვეთებოდა, და მის თეთრი კაიი იმდენად უნაკლო იყო,ვერც კი შევამჩნიე რომდაბნელებულიყო,ნეტაა დედა სად იყო მეძებდა?ნერვიულობდბიჭს უბრალო შავი ჯინსი მოდი რას აეცა ამაზე გრეის კეტები და შავი თხელი მაისური ეცვა გარედან კი ლაბადა გადმოეახა,ნელი ნაბიჯებით მიახლოვდებოდა თან მაკვიდრებოდა,ძალა აღარ მქონდა,უკვე საკამო სისხლი დამეკარგა,მთელი რაც ძალღონე მქონდა მოვიკრიბე და ავყვირდი
-მიშველეეეეეთ,დამეეხმარეეეეთ გთხოვთ-თან ცრემლებს ვყლაპავდი,ხმა ამითთოლდდა,რამდენიმე წამი თავი დავიმშვიდე და მამაკაცს მივმართე
-იცოდეეეთ თუ რამეს დამიშავებთ პოლიციაში გიჩივლებთთ,არ მიმიახლოვდეთთ,!!
მამაკაცმა ხელები დანებების ნიშნად მაღლა ასწია,მე წამოდგომა ვცადე,კედელს დავეყრდენი მარჯვენა თეძოდან სისხლი ისევ მიჩქეფდა,მთლიანად სისხლიანი და ფეარმიხდილი ვიყავი,
მამაკაცმა ფრთხილად დაიწყო,
-დაშავდბული ხარ,თან საკმაოდ დახმარება გჭირდება ნება მომ..
-რაააა რისი ნება უნდა მოგცე იმ ვიღაცა მეიმმ კინაღამმ მომკლა,იქნებ,იქნებ შენ უარესი რამ დამმართ?!!
ფეხზე მაკვირდებოდა თან ნელი ნაბიჯებით მიახლოვდებოდა,
-არაა,არგაბედო არ მომიახლოვდე მეთქი ყრუუ ხარრრრრ?!!!
-კაი,მომისმინე ახა სასწრაფოდ უნდა გიმკურნალო შეიძლემა შხამმა მოგკლას,ამას კი ვერ დავუშვებ,ჩემი ნუ გეშინია არაფერს დაგიშავებ დახმარება მინდა.
კარგად დავაკვირდი,ტყუილის მარცვალს ვეძებდი მის სიტყვებში და უეცრად თავში ერთმა სიტყვაა წითელი განგაშიი ჩართო”შხამი”;
“სიკვდილი”,თავს უკვე ძლუვს ვიმაგრებდი სიმწრისგან კვნესაც აღმომხვდა საუბარში რამდენჯერმე,თითქმის ყველაფერი ბუნდოვანი გახდა,ოდნავ წავბარბაცდი,თავი ძლივს შევიკავე რომ არ დავცემულიყავკ თუმცა ფეხის ოდნავ გადადგმაა ისე მეტკინააა რომ,ყვირილი აღმომხვდა
-კაი საკმარისია აქედან უნდა წაგიყვანო,
შავი მამაკაცი მომიახლოვდა,
-შენი დახმარება არაფერში მეეირდებაა თავს.....ამ...თავს...ჩემითაც მივ...
სიტყვაა დაარულება ვერ მოვასწარი რომ გონება დავკარგდე და პირდაპირ მის ძლიერ მკლავებში გადავეშვი,მახსოვსს ბოლოს მითხრა
-ყველაფერი კარგად იქნება ანგელოზო...ახლა უკვე უასაფრთხოდხარ.