ცხოვრების ყოველი ეტაპი კიბის საფეხურია , საფეხურების ავლით საკუთარ თავშიც რწმუნდები
ცდილობ ყოველი საფეხურის ავლისას, გაამყარო გააძლიერო რომ არ ჩაგიტყდეს და არ ჩავარდე, ყოველთვის უნდა ეცადო რომ ძლიერად იდგე და ასეც იყო უძლიერესი მეგონა საკუთარი თავი და ის ეტაპები რომლებიცვ გავიარე მასთან ერთად ყოველი ეტაპის გავლა მარტიოვი იყო !
არასდროს უნდა მიეჯაჭვო არავის ამ ქვეყნად არავის რადგანაც ადამიანს საკუთარ თავზე მეტად რომ ენდობი და შეიყვარებ დაგანგრევს და გაგანადგურებს წაიქცევი იმდენად ძლიერად რომ წამოდგომის ძალა სურვილი და რწმენა აღარ გექნება არ გენდომება მაგრამ მაინც გამონახავ ძალას საკუთარ თავში წამოდგები და ყოველი საფეხურის ავლას მარტოდ სულ მარტოდ გააგრძელებ , დაიწყებ თავიიდან ახალშობილივით ივლი ფრთხილად და რაც შეიძლება ნელა .
ისტორია რომლის დაწერაც მინდა უფრო ჩანახატს ჰგავს დღეებისას რომლებიც აღწერს იმ მგომარეობას რაც გამოვიარე და მინდა თითოეულ მოზარდს რაღაცაში გამოადგეს იქნებ ვინმეს დაეხმაროს

2015წლის ნომებრის ცა’მეტს გავიცანი ადამიანი რომელიც წამოდგომაში დამეხმარა სულ რაღაც თხუთეტი წლისები ვიყავით ორივენი ვენდე მის ღრმა და ამოუცნობ თვალებს და არც ვნანობ არც ერთ წამს მის გვერდით გატარებულს, იმისთვის არ ვწერ რომ რამეს ვნანობ პირიქით მან მე სწორედაც რომ ცხოვრების ყველა საფეხური მასწავლა ,
მასწავლა სიყვარულის არსი განა სიყვარულია გიყვარდეს და ვერ აპატიო? სულ ამას ვეკითხები ხოლმე საკუთარ თავს და იმათი მიკვირს რომ გაიძახიან მიღალატა და ვერ ვაპატიეო , თუ ვიღაც გიყვარს აპატიებ ეცდები რომ შენს ცხოვრებაში იყოს და გაალამაზოს ყველაფრის მიუხედავდ
თხრობას გავაგრძელებ და მოგიყვებით ისე როგორც სხვის ისტორიას ნუ განმსჯით არასწოედ წერისთვის.
ნოემბრის სუსხიან დღეს შეხვდნენ ერთმანეთს , ულამაზეს ზღვის სანაპიროზე რომ შენიშნა ბექამ გოგონა რომელიც ზღვას მთელი არსებით უყურებდა და უხმოდ იჯდა წვიმიან ამინდში უნებურად მივიდა გოგონასთან და ჩუმად ჩამოუჯდა გვერდით , რათქმაუნდა მაშინვე მიიქცია გოგოს ყურადღება
-არ მინდოდა თქვენი მყუდროების დარღვევა , მაპატიეთ
-არაუშავს.
-ასეთ ამინდში აქ მარტო რატომ ხართ? შემიძლია რამით დაგეხმაროთ ?
-აქ მარტო პირველად ვარ ვცდილობ მეხსიერებაში აღვიდგინო აქ დედასთან ერთად რომ დავდიოდი
-იცი მე ზღვა არ მიყვარს მისმა ძლიერმა ტალღებმა მე ძმა წამართვა
-ვწუხვარ , მაგრამ მისი ბრალი არ არის
-თქვენი სახელი?
-მილა
-ბექა, სასიამოვნოა წამო ცხელი შოკოლადი დავლიოთ აქ გაიყინები
-არ მადლობა მარტო ყოფნა მირჩევნია
-ძალიან გთხოვე მილა აქ მარტოს არ დაგტოვებ მეკი ზღვა საშინლად არ მიყვარს
-მე არ მითხოვიააქ ჩემთან ერთად იჯდე შეგიძლია წახვიდე არაფერი მომივა
ასეც მოიქცა ბექა ადგა და წავიდა , მილა რატომღაც ჩააიქრა ბიჭის უცნაურმა საქციელმა ან რას მოდიოდა ან რას მიდიოდაო იფიქრა, ცოტახანში კი ორი ჭიქით ხელში დაბრუნდა ერთი მილას გაუწოდა გაუღიმა და მისი მოსასხამიც მოაფარა
-მადლობა მაგრამ აკი ზღვა არ მიყვარსო?
-მე შენ გითხარი აქ მარტოს არ დაგტოვებ , სააანამა აქ იქნები მეც ვიქნები
ასე დაიწყო მათი ურთიერთობა დიდხანს იყვნენ სანაპიროზე სადაც არავინ დადიოდა შემოდგომის ბობოქარი ზღვის ტალღების წინნ ჯდომა ბევრს როდი ხიბლავს, გაიცნეს ერთმანეთი ბექა მართლაც კარგი პიროვნება იყო მათი ასაკის მიუხედავად ძალიან ჩამოყალიბებული და გაზრდილი იყვნენ ორივენი , კარგად გაუგეს ერთმანეთს დიდიხანი იყვნენ სანაპიროზე ბოლოს რომ დაღამდა და უფრო აცივდა მერე წავიდნენ მილა სახლთან დატოვა თვითონ კი მთელი ღამე გოგოს ლურჯ აწყლიანებულ თვალებზე ფიქრობდა საკუთარ თავს დაჰპირდა რომა მ გოგონას გაუფრთხილდებოდა და ასწავლიდა ტკივილის ატანას ხედავდა რომ ძლიერი იყო მაგრამ ამ მომენტში რომა ერთადერთი იმედი ჰყავდა დაკარგული ძალების გარეშე აგრძელებდა სვლას, მეორე დღესაც ისევ იქ ეგულებოდა მილა იცოდა რომ ყოველ დილით სანაპიროზე ჯდებოდა და დაღამებადე ელოდა იქნებ სადმეიდან გამოჩნდეს დედაო არსურდა დაჯერება გოგოს რომ ის აღარასოდეს დაბრუნდებოდა ჯიუტად იჯდა და ელოდა
-მილა , როგორხარ?
-ბექაა , კარგად შენ?
-უჩვეულოდ ბედნიერი ,აქ რომ დამხვდი იცი რომ ძალიან ძალიან დიდი რამ შეცვალე შენ ჩემში?
-კიმაგრამ რა?
-ზღვა მილა ზღვა შემაყვარე ახლა შემიძლია მთელი დღე შენთან ერთად აქ ვიყო და იქამდე გესაუბრო სანამ სხვა უფრო ლამაზ ადგილებსაც არ შემაყვარებ
-მიხარია თუკი რამე შევძელი
-მილა მილა ჩემო მილა იცი რომ ულამაზესი სახელი გაქვს?რომელი ყვავილები გიყვარს?
-კესანები
-კესანე ანუ არ დამივიწყო?
გაღიმებულმა შეხედა ბიჭს რომლის სიღრმეც იმდენად დიდი იყო ადამიანს დაახრჩობდა
-დიახ
-წამო დედის საფლავზე აგიყვან გინდა?
-შორსაა მეეჭვება წამოხვიდე
-წავიდეთ,
ხელი ჩასჭიდა და მასთან ერთად დაადგა ქუთაისისკენ გზას , ბევრი ისაუბრეს იქაც გაარკვია რომ გვირილები და კესანეა მისი საყვარელი ყვავილი ასევე ცისფერი ფერი უყვარდა ძალიან და იისფერი განსაკუთრებულიიყო მისთვის, უამრავი დეტალი გაარკვია მერე მილას ჩაეძინა იმდენად ლამაზად ეძინა ბექამ ცოტახნით მანქანა სავალი გზიდან გადააყენა და გამოძინების საშუალება მისცა იცოდა რომ უამრავი უძილო ღამე ქონდა ამ პატარა არსებას გადატანილი, საღამოს ჩავიდნენ დანიშნულების ადგილას იჯდა და უყურებდა საფლავის ქვიდან მომზირალ ლამაზ სურათს რომელიც მილას ჰგავდა ძალიან დიდხანს უყურა და უსმინა რამდენ რამეზე ესაუბრა მილა ბოლოს მივიდა გულში ჩაიკრა და აიძულა ეღიარებინა რომ ის გარდაიცვალა .
პირველი ეტაპი დაძლიეს ერთად მეორე მესამე და ბოლოს მართლა უძლიერეს გოგოდ იქცა მილა პირველად როცა ბექამ უთხრა მიყვარხარო ყველაფერი იგრძნო მუცელში პეპლები დინოზავრები ფლორა და ფაუნდა გააერთიანა დაეყრდნო მას მის გვერდით თავისუფლად იყო ოთხი წლის მანძილზე ერთად იყვნენ ისევ ისე როგორც ყოველთვის ხშირად სანაპიროზე .
ბექამ რომ პირველად უღალატა იმდენი იტირა საკუთარი თავი შეზიზღდა სარკეში ჩახედვისას , იყო განშორება იქამდე სანამ პატიება არ ითხოვა ყმაწვილმა დაუბრუნდა ისევ მის გოგოს , მეორედ რომ უღალატა საკუთარ თავს უთხრა მეტის ღირსი ხარო.
მაინც აპატია ბოლოს იმდენად მიეჩვია მის წასვლა მოსვლას რომ აღარ გატყდა ვეღარ გრძნობდა წყენას კაცისგან რომელიც უყვარდა გაიზარდნენ ერთად გამოიზარდნენ და ერთად გახდნენ ის რაც დღეს არიან კი ერთად არ არიან ცალკ-ცალკე მაგრამ უამრავი ემოციით და განსაკუთრებული ისტორიებით რომელიც არცერთ წყვილს არ ექნებათ.
მეორ ეტაპი ახალი სიყვარული უნდა იყოს წესით შიში ურთიერთობისა
მაგრამ ესეც უნდა დაძლიო. არ უნდა მიეჯაჭვო არავის ისე რომ მისი წასვლა დარჩენა გაზიანებდეს
უმისოდ ცხოვრება უნდა შეგეძნოს არ უნდა გინდოდეს უბრალოდ
და მაინც გიყვარდეს და ვერ აპატიო?
დრო მოძალადეა ამას ვამბობ და სულ ვიტყვი სწორდე რომ გაიძულებს შეეგუო იმას რაც არ გინდა რომ მოხდეს,
ცხოვრების ყოველი ეტაპი მტკივნეულად იწყება და მთავრდება იმით რომ შენ მისი გავლისას უბრალოდ რწმუნდები რომ ხარ ძლიერი უნდა იყო ძლიერი .
არ გაქვს უფლება ეს ეტაპები გამოტოვო იმიტომ რომ ყოველი მათგანი ულამაზესია.
ყოველგვარ პრობლემას აქვს გამოსავალი ცხოვრება ერთი ან ორი ადამიანსგან არ შედგება მათი ყოფნა არ ყოფნა არ გვიწყვიტავს ჩევნს ყოფას . და კიდევ როცა ვიღაც გიყვარს და დაშორდებით მისი გალანძღვა არასდროს გაბედო მან შენ უამრავი რამ გასწავლა გაგაბედნიერა , მე ბექამ სიყვარული და სიძლიერე მასწავლა , მასწავლა როგორ მიყვარდეს და გავუშვა ისე რომ არ დავკარგო გადაყვარება? ეს უბრალოდ შეუძლებელია პირველიკ სიყვარული იქნება მუდამ იქ გულის იმ სიღრმეში სადაც ჩაკეტავ .