გამარჯობა, დაგვიანებას ვაპირებდი თუმცა რავიცი.... რამე შევცვალო?
........
- იუჰუუ
იყვირა ალექსანდრემ ჩვეულებრივი ტონით, რა მუდოა ნუთუ არ უხარია, იყვირა ისევ და მარჯვენა მუშტმოკრული ხელი მაღლა აწია, ისე პატარაზე ჩანდა საყვარლად იქნევდა ხელებს, ნაპირზე არ გავსულვართ ისინი უკან წამოვიდნენ და ჩვენც ღრმად შევცურეთ ზღვაში მეც ვერ ვცურავდი ნორმალურად ამოყოფილი თავით ამიტომ წყალში ვიყავი და ისე მივცურავდი ვიღაცას რომ შევასკდი თავი ამოვყავი
- ბოდიში
ვთქვი და ალექსანდრე რომ იყო სიტყვები უკან წავიღე უკვე მივეჩვიე რომ სულ ამას უნდა შევასკდე...
ბავშვებიც გამოჩდნენ და დაფანტულები შევგროვდით
- აბაა ალექსს ვის კოცნიიი?
იყვირა ლილიამ და ხელებს წყალს ზევიდან ურტყავდა
- შენ ლილიი
ვიყვირე მეც და ალექსანდრემ წელზე ხელი რომ მომიჭირა ჩუმად გამეცინა თან მისი შეხება მესიამოვნა და უცნაურმა გრძნობამაც არ დააყოვნა...
- Prepare Ani lips
' მოამზადეთ ანის ტუჩები'
იყვირა ლეონორამ და მეც მისკენ წავიწიე წყალში უნდა ჩამეგუდა ალექსანდრემ წელზე წამავლო ხელები და უკან დამაბრუნა
- სად გარბიხარ
დამიჭირა და მისკენ მიმატრიალა აბა კიი, არ აპირებს ხო? ამან იმისთვის მოიგო რო თვითონ დამტანჯოს თუ რა უნდა ვერ მივხვდი, გთხოვ არ გაბედო არ აპირებ ვიციი.....ასე ნუ ხუმრობ....
- ვაპირებ
თქვა დაბალხმაზე და მეც თვალები გამიფართოვდა და საერთოდ ყველას ჩემთან ერთად, არაა ალექს არა და თუ მე ეს არ მინდა
- გინდა და ეს გეტყობა
არაა არ მინდა ალექს შემეშვი ვიწვი უკვე არ ქნას თვითონ არ თქვა და თუ ეს არ უნდა ძალით ხომ არ აკოცებსო ძალადობას აპირებს რა მეტყობა სად მეტყობა არ მინდა!
- ხო მე ვთქვი
თქვა და მეც ფიქრი განვაგრძე, თუ თქვი რას მტანჯავ იდიო.....
- Only you speak Alex
' მხოლოდ შენ ლაპარაკობ ალექს' თქვა ლეონორამ და მეც ლამის გულმა დამარტყა ჯანდაბა მართალია მხოლოდ ის ლაპარაკობს მხოლოდ ის ხმა არ ამომიღია და მან ყველაფერზე პასუხი დამიბრუნა, გაოგნებული შევყურებდი მეც და დანარჩენებიც, ალექს თქვი ბოლოს და ბოლოს თავი ავადმყოფი მგონია
- და რაა?
მითხრა წარბებ შეკრულმა და უცებ ბავშვებს გახედა და ჩაახველა მასაც ეტყობოდა რომ რაღაც გაურკვევლობაში იყო თუმცა ამ გაურკვევლობა ს ცოტა მიჩვეული ....
- და რა მარტო მე რო ვლაპარაკობ?
გადაასწორა სიტყვა და ბავშვებს თვალი მოავლო 'იდიოტს გავხარ სულელო' გავიფიქრე და მანაც თვალებში მკვლელი მზერით შემომხედა
' არ ვარ მიჩვეული' ისევ ისეთი უცნაური რამ და მეც შევხტი ხმა ამოიღო? არა არ ამოუღია ხმა მეშინია? ფსიქიკაზე დამემართა რამე? მგონი ნერვიულობამ იმოქმედა.....
- არ მაქვს კოცნის სურვილი არავიზე სხვა დროს ავისრულებ
თქვა და ნაპირისკენ დაიწყო წასვლა არა რა არ წახვიდე ცუდი ფიქრები მაქვს, გავიფიქრე და ალექსანდრეც ცოტახანში მოტრიალდა სერიოზულად? არა მისგან არაფერი აღარ უნდა მიკვირდეს
- კაი ან ნორმალურად გავერთოთ ან ნაპირზე ყველა...
გაცა ბრძანება ბატონმა... წყალში დაჭერობანა გითამაშიათ? აი მე კი ახლა ვითამაშე მუდამ ლილია იყო მგელი.... ცურაობის დროს კი ადვილია დაჭერა ჰო აბა საცურაოდ რო გაიშლები იმხელაზე რო 'მგელს ' ფეხებს მიადებ დაგიჭერს აბა რას გიზავს.... დემეტრემ დაჭერის დროს მხარზე მომიკიდა და იმდენად ჯიგარია ეს ყველაფერი როცა მას მკერდამდე წვდებოდა წყალი მაშინ გააკეთა თავი წყალში მქონდა სხეული მაღლა ლამის ჩამგუდა ლილიას რომ არ შეეკივლა "მოგუდა იუბილარიო" მერე არ ვინძრეოდი და მკვდარი მყავს მხარზეო იყვირა და მხრიდან ჩამომაგდო კიდევ კარგი წყალი იყო. ვაიმე მოკვდაო? მოკლედ ცანცარის მეფეაა არადა ყველაზე დიდია ლეონორას მერე,....
შეზლონგებზე ვიწექით მარჯვნივ შეზლონგზე იჯდა ალექსანდრე და თავი ხელებში ქონდა მოქცეული თითქოს რაღაცაზე ნერვიულობდა თან ჩაფიქრებული იყო ,ალექს, ფიქრებში ვთქვი მისი სახელი და თან თვალს არ ვაშორებდი რეაქცია მაინტერესებდა მანაც ამომხედა ,ჩემთან მოდი, ისევ ვფიქრობდი და მას ვუყურებდი დაჟინებით ისიც ასევე მიყურებდა ცოტახნით იყოყმანა წამოდგა და მალევე ჩემ შეზლონგზე ჩამოჯდა მეც სწრაფად წამოვჯექი
- იდიოტო ჩემი ფიქრები გესმისს?!
- შენც გესმის!
მომახალა მაშინვე მეც? ანუ ის 'არაამქვეყნიურობიდან' არსაიდან მოსული ხმა მართლა ამის ფიქრები იყოო... არა ეს სისულელეა ყველაზე დიდი სისულელე....
- არაა მე არ მესმის მხოლოდ შენ ხარ არაადამიანი! წავკბინე ისევ დაბალხმაზე
- შენ რა მაგარი ხარ! ( ცინიკურად ჭყანვით მითხრა)წყალში ჩემ აზრებს პასუხს ფიქრებითვე ცემდი!
ისიც დაბალხმაზე მეჩხუბებოდა
, როდიდან?' გავიფიქრე დასადასტურებლად
- როდიდან და ლამის მკვლელობა რო ჩაიდინე ბაღში რომ გესაუბრებოდი მაგ დღის მერე მემგონი და შენც მუდამ ფიქრობ არ შეგიძლია ილაპარაკო?! ან ვაფშე არც იფიქრო
დაიწყო ჩხუბი თან დაბალხმაზე ვჭამდით ერთმანეთს ნუ ეს ჭამა არ იყო მაგრამ...
- რა არ თქვა ოთახშიც გესმის
თვალები გამიფართოვდა
ოთახშიც თუ ესმის უმდა ჩავთვალო რომ თავი უნდა მოვიკლა რეები აღარ მაქვს ნაფიქრიი.
- არა მხოლოდ მაშინ როცა გხედავ და ეგეც ახლო მანძილიდან, მაგალითად წყალში მე რომ დათქმულ ადგილას მივცურე არ ვიცი ფიქრობდი თუ არა მარა არაფერიც არ მესმოდა...
მხრები აიჩეჩა
და ანუ რა ყველას ფიქრებს კითხულოობს? ისევ გავიფიქრე, არაა ამ ფიქრს უნდა გადავეჩვიო,
- ყველასი არა ყ*ე, იმის მერე ორი დღე დეპრესიაში ვიყავი იმენა რა ხდებოდა არ ვიცოდი მეგონა შევიშალე მარა შენ რო ამბობდი ჩემი ფიქრების საპასუხოდ რატო მცემ პასუხსო მეთქი რაღაც ხდება! და ხო უნდა გადაეჩვიო' მე კაი და შენ?!
შემომიტრიალა ახლა მე
- რა მე?
დავიბენი და ბლუყუნი დავიწყე
- რა შენ და ძაან კარგად იცი რაც თქვა გაბრაზებული ხმით
მეც შეზლონგს ვაშტერდებოდი და დაბნეული ვიყავი
- ახლა გაიგე რა ვთქვი ?
მითხრა მოულოდნელად და მეც მას ავხედე რაო რამე თქვიო? მამოწმებს ანუ
- ვერა რამე თქვი?
ვკითხე მხრების აჩეჩვით და ხან ერთ ხან მეორე თვალში ვუყურებდი
' სულელი' გაიფიქრა და ეს გავიგე
- სულელი შენ ხარ!
გავღიზიანდი უცებ ეთქვა რამე კარგი სასიამოვნო მარა ამან ხო უნდა გიკბინოს, ცხოველი, ....
- ეს რანაირად გაიგე თუ ის ვერ გაიგე?
ჰო ალექს ეს რო ვიცოდე ხანდახან რა მაგარია მაგიჟებს
- რა გავიგე ვერ გავიგე მარა? ეხლა ვერ გავიგე რა ვერ გავიგე
ვთქვი მეც და თვალები ავატრიალე
- ეხლა?
ისევ მითხრა და მეც მას შევხედე ისევ
- რა? თქვი უკვე?
ვკითხე და მანაც თვალები აატრიალა
- კი !
რაღაცას მატყუებს აბა რატო ვერ ააააა რამდენი ასეთი ხმა მესმოდა მაშინ ალექსანდრეს ვიყურებდი
- ახლა თქვი ვუთხარი და თვალებში შევხედე მანაც დაიწყო ფიქრი
' იქ რო გოგოა მაგარი ტ*აკი აქ,
- სად ? ვთქვი და გავიხედე
ეს უნებურადდ გამეხედაა თორე ძალით კი არ მინდოდაა, სულ სულ შენთხვევით, ან რა საჯდომებს უყურებს?! ნამუსგარეცხილი!
- აუ რა სულელი ხარ! თქვა სიცილით შენც გესმის უბრალოდ მაშინ როცა მიყურებ,
დაადგინა მანაც ყოჩაღ ალექს ჭკვიანი ბიჭი ხარ
- იქნებ მკურნალობა გვჭირდება
ცოტა სინიზმით და ცოტა რეალური ნაზავით ვთქვი
- იქნებ არა გვჭირდება
დაამატა და ისევ დაძაბულმა დახარა თავი და ხელებში მოიქცია
რატო მაინდამაინც მისი ხომ შეიძლება ვინმე ნორმალურის აზრები წამეკითხა დავიწყე ფიქრი და მანაც მომყვირა
გაჩუმდი თავი გამისკდაო, ჰმჰ ნამუს გარეცხილი გავიფიქრე და მანაც წარბშეკრული გამომხედა რა შარზეა რა უნდა?!
- შარზე არ ვარ დაბნეული ვარ
გამომხედა ისევ ამჯერად მართლა დაბნეულის საყვარელი გამოხედვით,
- მეც არანაკლებ და ნამდვილად არანაირი სურვილი მაქვს ასეთი არარეალური რამ მხდებოდეს თავს და არც ის არ მომწონს ვიღაცას ჩემი აზრები რომ ესმის ჩემთვისაც კი ვეღარ მიფიქრია
უკვე მეც გავბრაზდი და ბუზღუნი დავიწყე
- კაი ვსო ძაან არარეალურია მარა არაუშავს რაც არი არი
თქვა და ჯიბეში ხელი ჩაიყო
- მგონი დაგავიწყდა
თქვა და ჩემი სამაჯური გააქანა არ მჯერაა ძლიივს რამდენი ხანი ვიკავებდი თავს რომ არ მეხსენებინა ვეღირსე? უნდა დამიბრუნოოს?
სახე გამიპრწყინდა ხელი წავიღე უკან რომ დაწია არა იმედია წვალებას არ აპირებს? მომცეს დავიტანჯე....
ისევ გავიფიქრე შემთხვევით, მანაც გაიღიმა და სამაჯური ფეხზე მომახვია თითებით ოდნავ შემეხო და ლამის დავიხორკლე ისე გამომწვევად მიკეთებდა სამაჯურს, თითების ნაზ შეხებაზე ჟრუანტელი მივლიდა თან ცხელი ხელები ჰქონდა როგორც უოველთვის,გამიკეთა და მეც მოვეხვიე
- ძლიივს
ვთქვი და გავიცინე მანაც ლოყაზე მაკოცა და თმა გამისწორა.....
კარგი გართობა გამოგვივიდა,სასტუმროში ჭამისდროს ავედით ხუთის წუთები იყო ჭამის შემდეგ ოთახში ვატარეთ დრო, რათქმაუნდა ვინ თუ არა დემეტრე, დემეტრე იყო ცანცარის მეფე,... ჭამის დრო მოდიოდა ლეონორამ მიბრძანა რამე ძაან მაგარი ჩაიცვიო ყველა გაყარა ოთახიდან თავისი თავის ჩათვლით და მეც ჭამის დროს მათ ველოდებოდი ხო როგორც ლეონორამ მითხრა წავისვი მცირე მაკიაჟი ჩავიცვი ლამაზი კაბა უბრალოდ რა ჯანდაბად მინდოდა ეს ყველაფერი ვერ ვხდებოდი თუმცა ლეონორას არ ვაწყენინე... მაინც რად მინდოდა ბუფეტში სადაც ნახევარი მაცხოვრებელი ჩუსტებით ჩადის გაკრასკული შპაკლიანი და გამოპრანჭული მე რატომ უნდა ჩავსულიყავი ვერ ვხვდებოდი... კარებზე კაკუნი რომ იყო გავაღე და თითქმის ყველამ შემაქო ალექსანდრე გარდა რათქმაუნდა, 'ოუ ძალიან გიხდება' ,ვგიჟდები შენ წვრილ წელზე' და ასე შემდეგ...
- Is that how I got into the buffet?
' ასე შევიდე ბუფეტში?' წავებუზღუნე ლეონორას თუმცა თვითონაც "ჩაზმანულები" რომ იყვნენ მომეშვა რომ მარტო მე არ წავიგიჟქალავებდი...
- რა დროს ბუფეტია
დამავლო ნინამ ხელი და გარეთ გამიყვანა...
სასტუმროს გარეთ გავედით ორი მანქანა გველოდებოდა ერთი ლეონორასი იყო ერთი დაქირავებული ორად გავიყავით ერთში არ ჩავეტეოდით და ამიტომ მე გიო და ლეონორა მოვთავსდით მძღოლიან მანქანაში დაა დანარჩენები ლეონორას მანქანაში მათი მძღოლი ალექსანდრე იყო...
გიოს გვერდით ვიჯექი და თავს უხერხულად ვგრძნობდი მხოლოდ ალექსანდრეს სიტყვები მიტრიალებდა
' ხო გითხარი მოწონხარმეთქი' აააჰჰჰ რა გავაკეთო რაა როგორი დამაბნეველია ნახევარი საათი ვიმგზავრეთ თუმეტი არა და რაღაც დიდ შენობასთან გაჩერდა გადმოვედით და მაღლა ავედით მუსიკების ხმა ისმოდა გაოცებული მივყვებოდი ლეონორას ნუთუ დაბადებისდღეს მიხდიან?!, დიდ კარებში შევედით და ვაუუ არმჯერაა რალამაზია რესტორანს გავდა თუმცა ამას რესტორანს ვერ დავარქმევ, ბევრი ხალხი იყო თავის მაგიდებთან და სცენებთან იყვნენ და ერთობოდნენ ცეკვავდნენ და ასე შემდეგ ერთი საერთო დიდი სცენაც იყო ბუშტებით იყო ყოველი კუთხე მორთული და ეწერა 'happy Birthday'
- come
' წამო' ღიმილით მითხრა ლეონორამ და მეც გამივფხიზლდი ჩვენი ადგილისკენ დაიძრა ალექსანდრე შევამჩნიე ესენი უკვე მოსულანნ, მაგარი სუფრა იყო გაშლილი ლამაზი ადგილით მარჯვნივ დიდი ფანჯრები იყო და ხედიც საოცარი იყო
- წამო ჩემო ლამაზო
ხელი ნაზად მომისვა სახეზე ნინამ და სუფრის თავში მიმიყვანა სადაც ალექსანდრე ფეხებ გაშლილი იჯდა და გვიყურებდა რა ცინიზმით იყურებაა...
- ადექი ბიჭო დასვი იუბილარი
მხარზე დაარტყა ხელი ნინამ თავის ვირ ძმას
- დაჯდეს მერე
თქვა და ერთ ადგილზე დაიხედა
' მძულხარ ნამუსგარეცხილო იდიოტო სიამოვნებით გადაგალეწავდი აქ ყველაფერს' გავიფიქრე და ვეცადე ღიმილი არ გამექრო სახიდან თვალებში ჩავაშტერდი და ახალი არაამქვეყნიური და არარეალური ნიჭით იდიოტის დამპლური სიტყვები მოვისმინე
' მშვიდად, მშვიდად ლამაზო ხო იცი დღეს არ უნდა გაბრაზდე პირობაა ასეთი'
ეს ცინიკური იდიოტი! ნინას თვალები გაუფართოვდა ძმის სითავხედეზე და ხელი დაარტყა მხარზე
- ვაიმეეე ანი რამდენს გითმენს ეხლა ვხვდები ალექსანდრე!
თქვა ნინამ და წამოაგდო მეც ჩემ ადგილას დავჯექი საოცრება იყოო იმდენი ვიხალისეთ რომ არ ვიცი
ასეთი დაბადებისდღე ცხოვრებაში არ მახსოვს დილიდანვე კარგად დაიწყო, ლეონორამ სიმღერა უნდა მოგიძღვნაო და სიმღერის მაგივრად დაგვაყრუა ყველა, თან მიკრაფონს დიდი ხმა ჰქონდა და ესეც მიკრაფონს ბოლო ხმაზე ჩაკიოდა, მერე გვერდითა მაგიდის მეზობლებმაც მომილოცეს მთვრალები იყვნენ და ალბათ ამის ბრალია ყველაფერი საუკეთესო მისურვეს ერთადაც ვიცეკვეთ ალექსანდრე არ ცეკვავდა უბრალოდ იჯდა და გვიყურებდა თუმცა რადროს ის იყო როგორ არ იყო მაგის "წყალობით" გავიცანი ესენი და ეგ ახალისებს ჩემ დღეს. უბრალოდ საუკეთესო დღე იყო ჩემს ცხოვრებაში ცეკვით და ყროყინით დაღლილები დავჯექით ადგილებზე და ისევ სმა განვაგრძეთ ეს ბიჭი იდიოტია? როცა საჭიროა მაშინ არ სვავს და როცა საჭირო არაა მაშინ სვავს დამპალი... ერთი ჭიქის მეტი არ დაულევია მე კი არც ვითვლიდი თან მადლობას ვუხდიდი ასეთი დღისთვის, არც კი ვიცი რამდენი ჭიქა დავლიე უბრალოდ უკვე კარგად მეტყობოდა, ძალიან ადვილადაც არ ვთვრები ექვს ჭიქაზე კიდევ შემიძლია თავის კონტროლი დანარჩენზე რა მოგახსენოთ ისევ და ისევ ჩაირთო მუსიკა ამჯერად წყნარი მუსიკა და ნინამ უცებ წამოაგდო დემეტრე ყვლე გავიდა საცეკვაოდ ყველა მაგიდიდან ადგა ხალხი და მე იუბილარი კვატივით ვიჯექი, ლეონორამ უცებ გამომხედა თითქოს რაღაც დაგეგმა და გიოსკენ წავიდა რომელიც მე მიყურებდა, ხელი დაავლო და საცეკვაოდ გაიყვანა, ლილიას გამოუჩნდა მოცეკვავე, მოკლედ ყველა წყნარად ირხეოდა, უცებ წამოვხტი და ალექსანდრეს დავავლე ხელი რომელიც უხმოდ მიყურებდა,
- ასე უნამუსოდ ნუ მტოვებ იუბილარს
დავაყოლე და სცენაზე ავიყვანე მისკენ შევტრიალდი ისედაც ყველაფერი ტრიალებდა მისი ხელები წელზე დავიდე და მეც კისერზე მოვხვიე ხელები
- მაგრად შეზარხოშებული ხარ
თქვა დაბალხმაზე და გაიცინა ვერ ვხვდებოდი სად მიყურებდა, ხან ტუჩებზე ხან თვალებში ხან სად ხან სად მთელ სახის ნაკვთებს მითვარიელებდა
- უკაცრავად
გავიკვირვე და ჩემივე უცნაურ ხმაზე მეთვითონ გავოცდი ტუჩები მიბუჟდა სხეულთან ერთად და ძალიან მოთენთილი ვიყავი მაგრამ ყველაფრის გაკეთება მინდოდა მოთენთილი ვიყავი თუმცა ენერგიაზე რა უცნაურია...
- ძალიან დათვერითქო
მოიწია ყურში ჩამყვირა და გასწორდა გაბერილი ლოყებით და წარბებშეკრულმა ავხედე
-დავყრუვდიი
ამოვეწუწუნე და ხელი ყურზე მოვიკიდე
- მასე ნუ აკეთებ თორე გაკოცებ
თქვა და მეც გული ამიჩქარდა მაინც იმოქმედა მისმა სიტყვებმაც და ღიმილმაც ჩემზე მაგრამ ვაი რომ მთვრალი ვიყავი
- როგორ? ასე?
უფრო საყვარლად დავბერე ლოყებიც და ტუჩებიც თან თავი გვერძე გადავწიე და ფეხისწვერებზე ავიწიე და ახლოს მივიწიე, მანაც სწრაფად წამოწია თავი ვითომ უნდა ეკოცნა და მეც სწრაფად დავწიე უკან აჰჰჰ ისევ მოიტყუა იდიოტი მე კი ლამის გული გამისკდა, რატო გამისკდა? ნამეტანი არაამქვეყნიური ვარ თუ ვიწვევ რაღას მეშინია?!
- უბრალოდ იცეკვე
შედარებით დაბალხმაზე და შერცხვენილი ხმით ვუთხარი თავი დავხარე და მუსიკას ტანი ავაყოლე მანაც ჩაიცინა და თავზე მაკოცა აახ რა სასიამოვნოდ ცხელი ტუჩები აქვს თვალები სიამოვნებისგან დავხუჭე უკვე მოთენთილობისგან თავი ლავიწზე მივადე ხელები წელზე მოვხვიე და ისე დავიწყე მასთანე ერთად წყნარად ნაზი რხევა,
- გეძინება ბეიბ?
მკითხა სიცილნარევი ხმით და მეც ' მჰჰ' ამოვიკრუსუნე თანხმობის დასადასტურებლად.....
მუსიკა დამთავრდა და მეც სწრაფად ალექსანდრე მოვშორდი და მაგიდას ბედნიერი მივუჯექი ალექსანდრე გაშეშებული მიყურებდა და მეც გულში ვხარხარებდი წეღან მეძინებოდა და ასე უცებ გამოვცოცხლდი....
კიდევ დიდხანს ვიყავით, უზარმაზარიი ტორტი მოიტანეს პირველის წუთებზე დავიშალეთ ძალიან ძალიან მთვრალი ვიყავი მთელი გზა მეძინა უბრალოდ არც კი ვიცი ვის მანქანაში და ვისთან ერთად ვიყავი ვის ვეხუტებოდი მანქანაში ეგეც კი არ მახსოვს თუმცა მახსოვს რომ ვიღაცას ვეხუტებოდი რომელიც მწვავდა, მანქანიდან ხელში აყვანილი რომ გადმომიყვანეს მაშინ გამეღვიძა
- სად ვართ
ამოვიკრუსუნე და კისერზე თვალგაუხელავად მოვხვიე ხელები ვიღაცას ცოტა ხანში საწოლზე რბილად გადამაწვინა და უნდა ამდგარიყო თუმცა ხელები კისრიდან არ შემიშვია და ვერ წამოდგა რა მჭირდა არ ვიცი ისიც კი არ ვიცი ვინ იყო!
- გამიშვი თორე ისედაც ძლივს ვიკავებ თავს!
გავიგე დახშული ხმა თან ცინიკური და მაშინვე ალექსანდრე ხმა ამოვიცანი მესიამოვნა, გამეღიმა უცნაური გრძნობები მივლიდა სხეულში მე მე არ ვიყავი
- და რატო იკავებ იდიოტო
ვთქვი თვალები გავახილე ყველაფერი ატრიალდა თუმცა მაინც დაჟინებით ვუყურებდი ალექსანდრეს თვალებში რომელიც ტრიალებდა სიცილი ამიტყდა ისე სასაცილოდ ტრიალებდა ალექსანდრე ისიც გაოცებული მიყურებდა და ჩემ სიცილზე იღიმოდა სიცილი შევწყვიტე და ჩემსკენ დავქაჩე შუქი ჩამქრალი იყო ოთახში უბრალოდ სანათი იყო ანთებული ის კიდევ მეტად დაიხარა და გულიც ამიბორგდა მაინც და მაინც ისევ და ისევ, ცხვირის წვერი ოდნავ გამისვა ლოყაზე მის სუნთქვას ვგრძნობდი სახეზე უცნაური გრძნობაც იმატებდა ჩემში
წინა დღეებში:
როდესაც ანი აივანზე დედამის ელაპარაკებოდა:
- დაბადებისდღეზე ბევრი არ დალიო შეენნ თორე ხო იცი სისულელეებს აკეთებ მერე...
გაამაფრთხილა დედამ
- ოო არც ვიხდი დედა მარტო რა გადავიხადო ე
- ოჰ მე გაფრთხილებ სისულელეებს აკეთებ და მერე მეორე დღესს ტირიხარ ეს რეები ვაკეთეო
გამაფრთხილა ჩხუბით
- კარგი დედაა არ დავლევ რო არ გავაკეთო სისულელე და მეორე დღეს არ ვიტირო თქვენ მოყოლილზე თურმე რეები მიკეთებიათქო აბა მე არ მახსოვს არაფერი და
ამოვაყოლე თან...
ახლა:
ღრმად ვსუნთქავდი უცებ თითქოს რაღაც გაახსენდა და მომშორდა ჩემი ხელები კისრიდან მოიშორა ხელში ამიყვანა და საწოლზე მოხერხებულად
და ამჯერად საწოლის სიგრძეზე დამაწვინა, მეც საშინლად მეძინებოდა
ფეხზე გამხადა და პლედი წამაფარა შუბლზე მაკოცა და მეც თვალებ მინაბული ნახევრად მძინარე ვიწექი, წასვლა დააპირა და მეც უნებურად
- ალექს დარჩი რა
ამოვთქვი, და მას გავხედე პატარაზე გახელილი თვალებით მანაც უცნაურად გამოიხედა კარებთან წავიდა და მეგონა მიდიოდა კარები გადაკეტა და მოტრიალდა უზომოდ გამეხარდა თვალები ისევ მივნაბე და მალევე ვიგრძენი რომ დაწვა
- ხელი უნდა მოგხვიო, ცუდად ვარ ჯადოს მიკეთებ?!
ჩაილაპარაკა ისევ ცინიკურად წელზე ხელი მომხვია და მისკენ მიმწია, ყურთან მაკოცა ღრმა შესუნთქვებით შემდეგ სახის ძვალთან და ბოლოს ყელშიც მწვდა ლამის ცეცხლი მომეკიდა პირველად შემეხო მისი ტუჩები ასე, გული ფრთხიალებდა ფრთები ჰქონდა და აფრენა უნდოდა თუმცა გული ერთ ადგილას იყო მიკრული და ვერ მიფრინავდა
- ეშინია და კოცნას მთხოვდა ჩაიცინა და ხელი უკეთ მომხვია წელზე მეც სასიამოვნოდ გამცრა
- ჩემი ნუ გეშინია!
ჩამჩურჩულა და მეც ლაპარაკის უნარი მთლიანად წამერთვა მისი ბგერებიდან წამოსული ნიავი კანს ბუმბულივით მოხვდა რაზეც დამბურძგლა, მისკენ გადავტრილადი და სხეულზე ავეკარი თითქოს მციოდა, ნუ ჩართული იყო ვინტილიატორი და მაგიტოც
ხელი ისევ მომხვია და მეც მის მკლავებში გატრუნულმა დავიძინე...
დილით გამაყრუებელი ზარი მაღვიძებს და გაღვიძება სასტიკად არ მინდოდა იმდენად სასიამოვნო სიზმარს ვუყურებდი გვერდი კრუსუნით ვიცვალე და ხელიც და ფეხიც მოხერხებულად გადავადე ამაღლებულ რაღაცას თვალების გახელა ისევ დამეზარა არა ხელი აშკარად ცხელ რამეზე მედო და წყნარადაც ირხევა... მაღლა დაბლა მაღლა დაბლა და თითქოს ოთკუთხედია წარბები შევკარი და ხელის იქით-აქეთ ფათური დავიწყე გასარკვევად თუ რა იყო... სხეული იყო სხეულია! ჯანდაბა პრესზე მიდევს ხელი?! უცებ გავახილე თვალები თან წამოვფრინდი და უკვე როხროხიც ისმის როგორ მძულს სიცილისგან გვერძე ტრიალებდა თან ბალიშში ყოფდა თავს იკუნტებოდა და ბოლო ხმაზე ხარხარებდა მე მისი აღმოჩენით შედარებით დაწყნარებული თვალებ მოჭუტული მობეზრებულად ვუყურებდი, თვალები გავუშტერედა ველოდე როდის დაწყნარდებოდა.... და აი ძლივს
- ჰა ჰა ჰაა ალექსანდრე! ჰა ჰა ჰა! დავიწყე სწერვობა და თვალები მისი პრესებისკენ გამირბოდა ეს უბრალოდ არ შეიძლებაა... რატომ გაიხადა!
- არა ახლა ვერ გაიცინებ მაგრამ აი შენ რომ გენახა ჩემ მაგივრად მერე კი...
ღიმილით თქვა და უკვე ჩემ ბალიშზე დადო თავი
- და საერთოდ რატო არ გაცვია ან აქ რანაირად?
ბოლო ცოტა მორიდებით ვთქვი და მეხსიერება გადავიმოწმე, ბოლოს მხოლოდ ის მახსოვდა საპირფარეშოში რომ შემომყვა მოიცაა რა საპირფარეში?! დააა... რა მოხდა იქ? უცებ ამიჩქარდა გული იმიტომ რომ მეტი არ მახსენდებოდა საფეთქლებზე უცებ წავივლე ხელი და დავიზილე გასახსენებლად თან თავი ძალიან მტკიოდა
- ტყუილად ცდილობ...
არხეინად თქვა და უკეთესად მოეწყო ამას რა ანაღვლებს ორი ჭიქის მეტი მგონი არ დაულევია
- რა მოხდა ალექს?
რომ ვერაფერი გავიხსენე მას ვკითხე ახლა ტანზე დავიხედე და მეცვა რაც გამეხარდა მაგრამმმ და ისევ მაგრამმ ჩემი კაბაა არაა ეს! ამით არ წავსულვარ კიდევ დავიწყე ფიქრი ააააა თან ვკრუსუნებდი გახსენება მინდოდა მჭირდებოდა უნდა გამეხსენებინა, მოვიხარე საწოლს თავი დავადე და ისევ და ისევ ვიჭ....ტდი გონებას თავიდან ყველაფერი კარგად მიდიოდა არაა ისევ საპირფარეშო, გამახსენდა! არა ნეტა არ გამხსენდბოდა, ბოლოს გავიხსენე რომ ალექსანდრე მიხსნიდა კაბის ელვას და მეც სწრაფად გავსწორდი
- არა! ხო? არა ხო ალექს?!
რა წამოვიბურდღუნე არც თავად ვიცი უცებ გაკვირვება დაეტყო და ისევ და ისევ ცინიკური სახე
- რაც გინდა ის დაარქვი, და აღნიშვნა დამავიწყდა უბრალოდ მაგარი ტანი გაქვს...
დააყოლა ქვედა ტუჩი გამოწია და თან ხელით ლაიქი მაჩვენა ანუ რა თქვა გაოგნებული ვუყურებდი გაიხსენე ანი გაიხსენეე, ხოო 'მასთან უზომოდ ახლოს ვიყავი ისიც საყვარელი სახით დამყურებდა თან თმას ყურსუკან მიწევდა' აააააააააა აქ როგორ მოვხვდიი არა როდის წამოვედით ან მანამ რა მოხდაა მეშინია რამე ცუდი გავაკეთე?
- ალექს... , დიდი ნერწყვი გადავყლაპე და გავაგრძელე
- ცუდი არაფერი მომხდარა ხო ასეა?!
ვთქვი და მუხლებით მისკენ მივიჩოჩე
- ცუდი?.... (გაიკვირვა ) არა პატარაავ ამას ცუდი არ ქვია ამას სიამოვნება ჰქვია,
ლაპარაკშივე წამოიწია და სახეზე ხელები მომკიდა
არა რა სიამოვნება არა რა არა ეს არ მომხდარა ხომ არ გადაირია?! ვიცი ვერ გამწირავდა ვერ იზამდა მითუმეტეს არა მაინც ვერ ვიჯერებ ...
ისევ და ისევ ამომიტივტივდა ფრაგმენტები :
- ასე ნუ ცეკვავ!
მისი ბოხი ბარიტონი ჩამესმა სასიამოვნოდ, რამოდენიმე ჭიქა ჰქონდა იმ დროს დალეული (ანუ ორზე მეტი დალია)
- როგორ ასე ალექს ანნ რატო?
ვკითხე და ზედ ავეკარი
- იმიტომ რომ რაც არ უნდა იყოს მეც დედამო**ნული ბიჭი ვარ! და არ ვიცი რომელ გრძნობას ვგრძნობ! შენ მიმართ!....
მთლიანად დავიჭიმე არა ის არ გამწირავდა ვიცი მან იცოდა ჩემი ამბავი მან იცოდა გაიგო აივანზე ყველაფერი გაიგო ჩემ შესახებ, გამომიყენა?! ჩემი სიმთვრალით ისარგებლა?! თვალები ჩამიწითლდა ცრემლების შეკავებისგან დაჭიმულობისგან და ჩემი ფიქრების გამო ყელში უზარმაზარი ბურთი გამეკვეტა არა ამას ცერ დავიჯერებ ტყუილია, მაგრამ ერთი საპირისპირო საფიქრალი არაფერი გამხსენებია!
- ალექსანდრე!... რა მოხდა გუშინ?
ნაწყვეტ ნაწყვეტ ვთქვი სიტყვები და ყოველ სიტყვაზე დიდ ნერწვს ვყლაპავდი
- რომელი მომენტი გაინტერესებს
მკითხა ხელები შემიშვა და ისევ გადაწვა ასეთი წყნარი როგორაა?! რობოტი!
- მოდი ჩემთან რა იყო გრცხვენია რანაირად იქცევი თითქოს გუშინ...
- რა გუშინ?!
ტონს ავუწიე და მან რომ მისკენ გადამწია მისი ხელები მოვიშორე უცებ სერიოზულად ამომხედა და მერე ისევ და ისევ ღიმილი
- რა გჭირს ანი?!
წამოჯდა სერიოზული სახით
- აღელვებული ხარ რა დაგემართა
ისევ მოიქცია ჩემი სახე ხელებში და ახლოს მოიწია
- რა ჯანდაბა მოხდა გუშინ უცნაურად მე კი არა შენ იქცევი!
ვთქვი უფრო ყვირილს გავდა და უკვე ტირილის ზღვარზე ვიყავი რადგან ჩადენილის მეშინოდა
- მე რატო მოდი როგორც გუშინ დაგაწყნარო...
თქვა და თავისუფლად დაიხარა რას აკეთებს უნდა მაკოცოს? ასე მოურიდებლად ან საერთოდ ასე, არაა მის ხელებს ხელები ავკარი სახიდან მოვიშორე და უკან უხეშად დავწიე უკვე ცრემლები აღარც გაჩერებულან
- გეყოფა! რა ჯანდაბა გავაკეთე გუშინ!
ვთქვი თავი დავხარე ცრემლების დასამალად და თან ტირილი უკვე თავისუფლად დავიწყე, და ან საერთოდ როგორ გამწირე ალექს! შენ ხომ გამიცანი იცოდა ჩემი ამბავი
- საიდან არ გახსოვს...
დასერიოზულებულმა თქვა
- საპირფარეშოდან...
ამოვიტირე და ავხედე ველოდებოდი რომ ისეთ ამბავს მომიყვებოდა რომ ჩემი სულელი ფიქრები მოშორდებოდა ჩემს გონებას
- შემთხვევით წითელი ღვინო გადაგასხეს აივნიდან მე და შენ რომ გამოვედით ეგ ხო იცი აი მაგ დროს და გოგოების საპირფარეშო დაკეტილი იყო და მეორეში კიდე ორი ადგილი იყო მარტო და ორივე დაკავებული იყო შენ კიდე ზედ გემჩნეოდა ყველაფერი (გაიცინა ) ამიტომ ბიჭების საპირფარეშოში შეგიყვანე და კარებიც გადავკეტე ნინას დავურეკე და აი იმ შენობის გვერძე რო ვაიკიკის პონტი იყო რაღაც მანდ ვაყიდინე კაბა და ამოგვიტანა ეგ ვერ შემოვიდა ბიჭების სამყოფელოში და კაროჩე ელვას ვერ იხსნიდი და მე გაგიხსენი... ლიფიც ძაან მაგარი სველი გქონდა და კაროჩე ეგეც მოისროლე და მერე მეც ვეღარ...
ხელი აიქნია თავი დახარა და გააქნია შემდეგ კი შემომხედა გაშტერებული ვიყავი და ცრემლები მდიოდა მე? გავიხადე? მისთვალწინ გავშიშვლდი
- თან შენც არ მიწევდი წინააღმდეგობას და....
მე არ წინაღმდე...რა არა...
- არა გაჩუმდი გთხოვ...
არაამქვეყნიური ხმით ვუთხარი და ყურებზე ხელი ავიფარე რავქნა როდის და როგორ მოვიკლა თავი მძულს ჩემი თავი ვერ ვიტან რა გავაკეთე ეს როგორ გავაკეთე?! მე რომ არ მოვიკლა ისედაც მომკლავენ, უკვე ისტერიკებში მივდიოდი საწოლზე მედო თავი და ისე ვტიროდი
- ანი... ანი ანი დაწყნარდი
მხარზე შემეხო და მეც უხეშად ავაქნიე მხარი,
- ნუ მეხები
ვიყვირე და სახეზე ხელს ვიფარებდი
- კაი მომისმინე გავიღადავე პროსტა...
თქვა მაგრამ ისევ მეგონა ხუმრობდა ჩემ დასაწყნარებლად საერთოდ ამას როგორ დავუჯერო რანაირად, რა გამეკეთებინა არ ვიცოდი
- ანი მეთქი
უხეშად გაბრაზდბული ტონით თქვა და გამასწორა
- მართლა ვიხუმრე, არ გამიწირიხარ! უფრო ვერ...
ნუ უარზე ნაღდად არ ვარ თუ გინდა ახლავე მარ...
დაიწყო და მეც ბოლოზე ტირილი შევწყვიტე და სხეულზე მუშტების რტყმა დავუწყე , ისიც აუჩ აუჩისძახილით გადაწვა უკან
- იდიოტო დამპალო... ნამუსგარეცხილო...
ისევ და ისევ ლამის შენსგამო თავი მოვიკალი...
ვერ გიტან... ვუშენდი ისევ მუშტებს.....
...ზევიდან ვეწექი თავი მის გულზე მედო და ხელებს ვხვევდი ცალ ხელს წელზე მხვევდა ცალით თავზე მეფერებოდა მეც თვალებ დახუჭული ვუსმენდი მის გულისცემას და თავზე წყნარი შეხებებით ნასიამოვნებს ადგომის სურვილი საერთოდ არ მქონდა თან გუშინდელ ამბავს წყნარი ხმით ყვებოდა და უზომოდ მსიამოვნებდა მასთან სიახლოვე მისი ბარიტონი და ცხელი სხეული
- ჩვეულებრივ რაც მოვყევი ისე იყო უბრალოდ ელვა გაგიხსენი მეგონა, სხვებივით დაიწყებდი ჩემ თვალწინ გახდას მეშინოდა იმისიც რომ რამე რომ გაგეკეთებინა უბრალოდ რომ მომახლოვებოდი შენი ნებით და ისე გაგეკეთებინა როგორც ცეკვის დროს მეშინოდა იმის რომ უბრალოდ ვერ შევჩერდებოდი...
ლაპარაკობდა მთელი გულით და მეც ყველა მის სიტყვის ბოლოს მჟრჟოლავდა
- შენ კი იქ შეეკვეტე სადაც წესით ისაქმებენ ( გაიცინა) და იქ გამოიცვალე ჩვეულებრივ ჩაცმული დამიბრუნდი და მეც მხოლოდ ელვის გახსნა შეკვრაში მივიღე მონაწილეობა
ისევ გაიცინა და მეც წყნარად ვუსმენდი ისევ თვალდახუჭული და თითქოს მას შევიგრძნობდი
- სასტუმროში ისინი რომ ტაქსში განვათავსე, მე შენ და ლეონორა სხვა ტაქსით წამოვედით მეხუტებოდი და ისე გეძინა სასტუმროში რომ ისინი ავზიდე მერე შენც დაგაბინავე (ჩაიცინა და მეც გამეღიმა) უბრალოდ თქვი რომ არ წავსულიყავი და მეც დავრჩი ეს იყო და ეს...
თქვა და მეც მას ავხედე
- მე კიდევ რა არ ვიფიქრე მეზღაპრე...
ავხედე და ისე ვუთხარი თან გამეცინა
- ჰო ვიცი პატარავ
თქვა და ისევ განაგრძო ჩემ თმებზე თამაში
- საიდ...
უნდა მეთქვა საიდან იცითქო მაგრამ... ჩვენი ისტორიის გახსენებისას ჩემი სიტყვის შემრცხვა და თავი ისევ მას დავადე მანაც სიცილი დაიწყო
სიჩუმემ დაისადგურა ოთახში და მეც მის გულის ცემას ვუსმენდი უცებ რომ მივხვდი რა პოზაშიც ვიყავით სირცხვილისგან თვალები დავხუჭე და ქვედატუჩზე ვიკბინე, სწრაფად წამოვხტი ' აუ მშია' თან ვთქვი საწოლიდანაც გადმოვხტი და კარადა გამოვაღე
ალექსანდრე გაოცებული მიყურებდა
- ვააახ
გაოცებულმა ამოთქვა და მეც მას გავხედე
- ასე უცებ როგორ იცვლები ხოლმე...
ამოიბუზღუნა და წამოდგა მეც ჩამეცინა მის საყვარელ ბუზღუნზე და ახალი ტანსაცმელი გამოვიღე ისიც თავის ოთახში გავიდა და მეც თავისუფლად მოვწესრიგდი...