გამარჯობაა როგორ ხართ ? მაინტერესებს მივყვე ასე თუ რამე შევცვალო? ან რამე შევასწორო?
.........
საღამოს 5 ის ნახევარზე საჭმელზე ჩავედით დრო ისევ ერთად ვატარეთ თუმცა ალექსანდრე ცოტახნით გასული იყო, ჩამოგვშორდა თუმცა ჩვენ გართობა არ შეგვიწყვეტია გულის სიღრმეში მჭამდა ცნობისმოყვარეობა თუ სად წავიდა, თუმცა ვეცადე ყურადღება გადამეტანა, მალევე დაგვიბრუნდა და მორიდებით ტელეფონის ყუთი რომ გამომიწოდა მეც თვალები გამიფართოვდა... გაგიჟდაა რამხელაა ან როგორი ახალი მოდელია მართლა მაძლევს სულ გაგიჟდაა?! ნუთუ ამის გამო წავიდა რა გიჟიააა!
- ალექს გაგიჟდი?!
დაბალხმაზე გაბრაზებულმა ვუთხარი და ყუთი ისევ მას მივაჩეჩე....
- ხალხონოთ კაროჩე დღეს ამის ტელეფონი კედელს მივაფშვენი რა და ახლა ვუბრუნებ....
დაბნეულ ბავშვებს გახედა და გამოარკვია მათაც აააო მხოლოდ ეს თქვეს და თავის საქმეს მიბრუნდნენ საღოლ რა უინტერესოები არიან მე ალბათ ჩაჩაკვდებოდი კითხვებითა რატო როგორ რატომ მიაფშვენი ან როდის, მოკლედ ძალიან ბევრი კითხვები გამიჩნდებოდა და ნუთუ არცერთს დააინტერესა? ახლა მე შევყურებდი მათ გაოცებული
- და შენ კიდე გამომართვი....... ლეონორას გამო რა აღარ ვაკეთეთ საღამოს დრო გამოვნახეთ და ბარგი ჩავალაგეთ მერე ისევ და ისევ ლეონორას აკვიატების გამო კლუბშიც კი ჩავედი პირველად ამდენი ხნის მერე შესვლისთანავე გამაბრუებელი სასმლის სუნი იყო მოკლე მაღალწელიანი ჯინსის შორტი მეცვა შავი ტოპი რომელსაც ბრეტელები ჰქონდა ამიტომ ლავიწებთან მოშიშვლებული იყო მუსიკის ხმა ბოლოხმაზე ყვიროდა ლურჯი წითელი განათებებიც ტრიალებდა ზოგი ციმციმებდა, ნერვების მომშლელი იყო ერთი სიტყვით... ლეონორა ხტუნაობით და ცეკვით შევიდა და ხალხს აერია თან ხელს გვიქნევდა შემოდითო ერთმანეთს გავხედეთ საერთოდ არ მქონდა იქ შესვლის სურვილი თუმცა ლეონორამ ისე დაიჟინა რომ არ შევსულიყავი უხერხულად ვიგრძნობდი თავს სასმელი არ მოგვიკლია კარგადაც ვცეკვავდით ცოტახანში ბიჭები თვალს ამოეფარნენ ჩვენ ბარმენთან ახლოს ვიყავით და იქ მე ლეონორა ლილია და ნინა ერთად ვიყავით ხელში სასმლის ჭიქა გვეჭირა და მთელი გრძნობებით ვცეკვავდით აქამდე შესვლა არ მინდოდა ახლა კი გამოსვლაზე არც კი ვფიქრობდი გონებით სხვაგან ვიყავი და არა ამ სამყაროზე, სასიამოვნო პლანეტაზე ვიყავი, საოცარ ბუნებაში საოცრად სასიამოვნო ხმები ჩამესმოდა, უკვე კარგად ნასვამი ვიყავი თავბრუც მეხვეოდა ჭიქა გამოვცალე და ბარმენის მაგიდაზე დავდე ცეკვა ისევ განვაგრძე და ლეონორას ხელები მხრებზე შემოვაწყე
- Ani I put the camera in your room
"ანიი შენს ოთახში კამერა დავდე " ჩამყვირა ყურში და მეც გაოცებულმა მივყვირე
- What? why?!
'რა?რატო?! ' მეც ყვირილით ვუთხარი და ჩემზე დაბალს დავხედე
- Why and because I drink too much tonight
' რატო და იმიტომ რომ ამაღამ ძალიან ბევრს სვამ' დაიწყო აუღელვებლად
- Then?
'მერე'
- Then the fact that if you feel bad you can not travel without medication
' მერე ის რომ თუ თავს ცუდად იგრძნობ წამლების გარეშე ვერ იმოგზაურებ' თქვა და მეც გულიანად გავიცინე ნასვამზე მეტად სახალისოდ ჩამესმა მისი სიტყვები და სიცილიც გულიანი იყო
- And then I can not tell you? Am I bad or not ?
' მერე მე ვერ გეტყვი ცუდად ვარ თუ არა?' გავიცინე ისევ
- No! Before you go I will enter your room and watch the video if you feel bad I will not let you go
'არა! სანამ წახვალ შენს ოთახში შევალ და ვიდეოს ვუყურებ თუ ცუდად იქნები არ გაგიშვებ' თქვა და მეც გამეცინა, სულელი ლეონორა... გავიფიქრე და ისევ გავიცინე
- Do not turn off know!
'არ გამორთო იცოდე!'
დაამატაა და მეც ხელები მაღლა ავწიე დანებების ნიშნად "no no" თან დავამატე...
მუსიკას ტანს ვაყოლებდი და ირგვლივ არც არავინ მახსოვდა ცეკვაში ვიყავი გართული ისევ საკუთარ პლანეტაზე გავემგზავრე თან სასმელმაც იმოქმედა
ისევ სასიამოვნო ხმა ჩამესმოდა ზღაპრულ სამყაროში ვიყავი თუმცა, საჯდომზე ძლიერი ხელის შეხება და ყრუ ტკივილი ვიგრძენი მეც გამოვერკვიე ჩემი ფიქრებიდან სწრაფად მოვედი გონს და ხელის პატრონს შევხედე რომელიც იღიმოდა და ტუჩების ლოკვით მათვალიერებდა 'ნაბი*ვარი' წყნარად მოვავლე თვალი ბარმენის მაგიდას ახლად დადებული შუშის
ბოთლი მოვიქციე ხელში, მთელი ძალით მოვიქნიე და ზემოთხსენებულს გადავამტვრიე, ნაფშვენები იქით-აქეთ მოიფანტა და ხალხიც გაიწია მიუხედავად იმისა რომ ლამის თავი გავუტეხე ხელის მოქნევაც სცადა სწრაფად დავიხარე და მეც მუშტი მთელიძალით მუცელში მოვუქანე ისიც მოიხარა და ძირს მუხლებით დავარდა, წყნარად დავადექი თავზე თმაში ჩავავლე ხელი და მუხლი ავარტყი საბოლოოდ ფეხი ჩავარტყი და ისიც გადავარდა არემარე მოვათვალიერე ბარმენს ბოდიში მოვუხადე
თუმცა ასეთი სცენებით მიჩვეულ ხალხს დიდად ყურადღება არ მოუქცევია შევტრიალდი და გაოცებულ დაძაბულ ლეონორას მხრებზე ხელები შემოვაწყე ცეკვა წყნარად განვაგრძე ისევ ჩემს ფიქრებში დავიკარგე რამოდენიმე ბიჭმა გაიყვანა დაშავებული და კლუბიც მოაწესრიგეს ლეონორა აპირებდა რაღაცის თქმას ტუჩებზე თითი მივადე ჩჩჩჩ ახლა არამეთქი, ნამდვილად არანაირი კითხვის და არც პასუხის თავი მქონდა უბრალოდ ყველანაირად ვცდილობდი მესიამოვნა ზღაპრული სამყაროთი, მათაც მალე გადაავიწყდათ და ცეკვა და გართობა განვაგრძეთ ბიჭებიც დაგვიბრუნდნენ ნეტავ მანამდე სად იყვნენ ყურადღება არ მიმიქცევია მათთვის სმას არ წყვეტდნენ, როგორც შეგვეძლო ყველანაირად ვერთობოდით... ბართან ვიდექი ხალხისგან ზურგით და ჩემი სასმლის ჭიქაში ყინულის დამატებას ვცდილობდი წელზე ცხელი ხელები ვიგრძენი და ნელა შემომიცურა ხელები მუცელზე ავფორიაქდი მაგრამ ალექსანდრეს თითები რომ ამოვიცანი დავწყნარდი და ისევ ჩემი საქმე განვაგრძე ერთი ყინულის კუბიკი პირში მედო ალექსანდრე უკნიდან მომეკრო ყველაფრით მეხებოდა მთლიანი სხეულით მეკრობოდა სხეულში დავლილი გრძნობისგან ღრმად სუნთქვა დავიწყე და თავი მივადე მისი ცხელი ჰაერი ვიგრძენი ყელზე, მისი ღრმად სუნთქვა მესმოდა და მეც მთვრალზე უარესად გაორმაგებულად მოუთოკავად ვგრძნობდი სასიამოვნო გრძნობას მხარზე მისი ცხელი ტუჩები ვიგრძენი და დამჟრჟოლა გამაცია, კოცნას არ წყვეტდა მხარზე, გამოკვეთილ ყბასთან, ყურისუკან, სასიამოვნოდ ცხელ ტუჩებს ვგრძნობდი და უზომოდ მსიამოვნებდა სურვილს მიჩენდა უარესად შემხებოდა....
- ალექს.... გეყოფა... თორე შეიძლება რამე მივქარო
ვნებებში გახვეულმა ვთქვი ხო ზუსტად მისმა ერთმა შეხებამ სასწაული ვნება გამოიწვია ნარკოტიკივით იყო ერთხელ მეხებოდა და სხეული მეტს ითხოვდა...
გამოწვეული ვნების სიმთვრალეში წამოსული სიტყვებიც არ შემიკავებია, სიტყვის ბოლოს ვეცადე ჩამეცინა ძალები მოვიკრიბე და თავი მოვაშორე ჭიქა ავიღე და გამოვცალე ყინულიც გალღვა... ალექსანდრესკენ შევტრიალდი ხელები კისერზე მოვხვიე და ტანი მუსიკას ავაყოლე ახლა მე ვეკრობოდი თუმცა არც იმდენად როგორც წეღან ის, " ვნება მგუდავს " ჩემი ნიჭი იღვიძებს და მეც მას ვაშტერდები ცოტა აფორიაქებულიც კი ვიყავი ღრმა სუნთქვის გამო მკერდი უფრო მკვეთრად ადი ჩადიოდა, თუმცა ვცდილობდი არ შემემჩნია,
- ნუ ფიქრობ ალექს!
ვუთხარი და ჩემსკენ გადმოვწიე ტუჩები მის ტუჩებთან მქონდა თან ცეკვას არ ვწყვეტდი, ტანს ნაზად ვარხევდი, ვგრძნობდი როგორ ბრძოლობდა და მე რას ვაკეთებდი ვცდილობდი უარესი მექნა მისთვის? არა არც მე ვიცი, ხელებს მის სხეულზე დავატარებდი უზომოდ ახლოს იყო უფრო სწორად მე ვიყავი მასთან ახლოს მე ვუღებდი ბოლოს და მე ვუკარგავდი მოთმინებას, ახლა შევტრიალდი და ზურგით ავეკარი საჯდომი პირდაპირ მის ვაჟკაცობას მივაჯახე და მეთვითონვე დამიარა უცნაურმა გრძნობამ არ ვფიქრობდი არც ვნებების შეკავებას ვცდილობდი არც ქცევების არ ვიცი რა მჭირდა!
- გეყოფა ანი !
არაამქვეყნიური ხმით მითხრა ყურში და მის ცხელ ჰაერზე რომელიც ყურთან საგრძნობლად მომელამუნა ჟრუანტელმა დამიარა მთელი სხეული დამეხორკლა
- ვერაფერს იზამ
საქმრო მყავს დაგავიწყდა რომელსაც იცნობ! მომკლავს ალექსს
მისკენ ისევ შევტრიალდი ლაპარაკით და კისერზე ხელები შემოვაწყე ჩემსკენ დავხარე და მის ტუჩებთან ახლოს ჩავილაპარაკე
- არ უღალატო ძმაკაცს ალექს
გამომწვევად და გამაბრაზებლად ვაკეთებდი ყველაფერს და რატოო! რა ჯანდაბა მჭირდა!
- ვთხოვდები ალექს!
ვითომ ბედნიერმა წამოვიყვირე თან ვიღიმოდი და ისე ვეხებოდი ტუჩებზე ცდილობდა ტუჩები მოერიდებინა ცდილობდა თავი ეკონტროლებინა
- ოუუ ალექსანდრეს წყინს რომ სხვისი ვარ?
- არ მწყინს...
ჩაილაპარაკა და ეს მე უფრო მეწყინა
- მაგიჟებს...
მისი გულწრფელობა მაგიჟებს
ისედაც გაგიჟებული ვიყავი მის ჩემ წელზე მყოფ ხელებს ხელი ჩავავლე და წელიდან ნელნელა საჯდომისკენ მივასრიალებდი
- გეყოფა ინანებ გესმის!...
თქვა დახშული ხმით და მძიმე ნერწვს ყლაპავდა
- რა იყო ალექს შენ არ თქვი რომ ვნება გგუდავდა! და მე აქ ვარ?
დავიწყე სწერვულად ლაპარაკი
- აჰ იქნებ შენი ორ აქაური ნაშებისთვის დაგვეძახა მოიწყინეს უშენოდ daddy!
ვიყვირე რომ მუსიკის ხმაში გაეგო ბოლოს წავესწერვე და მისი ხელები უხეშად მოვიშორე თან მოვშორდი მანაც უცებ კისერი გაატკაცუნა მისი თითები კეფაზე უხეშად ჩამაფრინდა და მისკენ უხეშად მიმწის მოულოდნელობისგან წამოვიკნავლე და ინერციით მას ავეკარი
- მე გაგაფრთხილე!
უხეში ხმა მოწვდა ჩემს სმენას და წამის მეასედში მის მხარზე ვიყავი გადაკიდებული გარეთ სუფთა ჰაერი ვიგრძენი და მეც ცრემლები მომაწვა
- ალექს.... არ მინდა დაბრუნება....
...........
- wake up! You will be late
' გაიღვიძე...დაგაგვიანდება!'
კარებზე ძლიერი დარტყმის ხმა და ცალკე კარის იქიდან ყვირილი მაღვიძებს და მეც მაშინვე თავზე ვიჭერ ხელს თან დამანჭული ვარ ტკივილისგან თავი გასკდომამდე მტკიოდა ვეცადე გამოვფხიზლებულიყავი და წამოვჯექი თან თვალები მოვიფშვნიტე და ძლივს გავახილე და უკვე ლეონორას ხმა რომ ამოვიცანი მეც გავყვირე
- I woke up leonor The others woke up?
'მღვიძავს ლეონორა სხვებმა გაიღვიძეს?'
- no stand ap I will wake them up
' არა ადექი მე მათ გავაღვიძებ'
მომყვირა და მეც okay თქო გავყვირე ჩემს გვერძე რაღაც რომ შეირხა და თან კრუსუნებდა თვალები წამში ვჭყიტე და ნელა შევატრიალე თავი ჩემს გვერდით მთლიანად დავიჭიმე თუმცა ალექსანდრეს სხეული რომ ამოვიცანი რაღაც ნაწილი დაწყნარდა მუცელზე იწვა გადასაფარებელი წელს ქვემოთ ეფარა, წელს ზემოთ შიშველი იყო და ხმაურის გამო ზმუილით გადმოტრიალდა, ოთახი მოვათვალიერე და ჩემი ბიუსჰალტერი ძირს რომ ეგდო ჩემ შორტთან ერთად დენდარტყმულივით დავიხედე საკუთარ სხეულზე შესამოწმებლად მეცვა თუ არა მხოლოდ ტოპი მეცვა და ქვედა საცვალი მაგარია აშკარად გაერთე ანი წუხელ. საქმროც გაგართობს მიწაში ცოცხლად ან როგორც გერმანელები წვავდნენ ებრაელებს აშკარად ისე მომიწევს და ახლა შევირგო? არა ან საერთოდ რა მოხდა ეს იდიოტი! ან ეს რა შუაშია! გული გიჟივით ხტოდა ჩადენილი საქმის შიშისგან გარეთ გავიხედე თენდებოდა თუმცა ჯერ ბნელოდა ახლა საათს დავხედე 6 საათი ხდებოდა ყოჩაღ ლეონორა ნამდვილი ჭოტი ხარ, სწრაფად წამოვდექი და ბიუსჰალტერი ავიღე თან შორტიც და აბაზანაში შევვარდი წყლის ნიჟარას დავეყრდენი და საკუთარი თავი შევათვალიერე სარკეში იდიოტო ნამდვილ ძუკნას გავხარ კი არ გავხარ ხარ! წყალი შევისხი სახეზე და თავზეც მოვისვი ტანზე ჩავიცვი და ისევ გავედი რა მეშველება? რა გავაკეთო? რა უნდა ვქნა საერთოდ რა მოხდა? მოხდა ის რასაც ვფიქრობ? რატომ მეორდება იგივე! ერთხელ ხო ლამის მივქარეე ახლა რა ჯანდაბა ვქენი?!...
- აუ გეყო ეს დედა მო*ყნული ვა! ისედაც თავი მისკდება
უხეშად ჩხუბით წამოიყვირა ალექსანდრემ და ზეწარი მოიშორა თან წამოჯდა
მის უეცარ ქცევაზე შევხტი შემეშინდა და ახლა ლამის იყო აივანზე გავსულიყავი და გადავმხტარიყავი სად წავიდე რა გავაკეთოო?! მეგონა ეძინა!
- გახსოვს გუშინ რა მოხდა?
მივახალე პირდაპი დაძაბული შეშინებული ხმით მანაც თავზე წაიჭირა ხელი და თავი დაატრიალა
- არა
თქვა და წყნარად ამომხედა, როგორ გამახარა! ძალიან მაგარია ყოჩაღ ალექს! რაღა ალექს! წადი თავი მოიკალი ანი!
ლამის გულისშეტევა მივიღე უნდა ვიტირო? არ მეტირება! რატო სირცხვილიც აღარ გამაჩნია? არა გამაჩნია შიში მაქვს უზომო შიში დაძაბული ვარ იმის გამო რომ ძალიან საყვარლად შარში ვარ ჩემს მომავალ ქმართან ან ოჯახს ამოხოცავს ან მე, მე მართლა მოსაკლავი ვარ ნამდვილად!
არა სწორადაც ვეღარ ვაზროვნებ საერთოდ ვერაფერს ვერ ვფიქრობ ან როგორ გავიხსენო რა გავიხსენო ჯანდაბა!
- გუშინ ერთად ვიწექით?
ახლა მან დასვა კითხვა როცა თვალები მოიფშვნიტა და გამოფხიზლდა
- ეგ რომ ვიცოდე ახლა ასე არ ვიქნებოდი
- როგორ ასე გაფითრებული, სხეული რომელიც მთლიანად კანკალებს?
თქვა და ჩაიღიმა დამცინის კიდეც რაკარგ ხასიათზეა ცინიკური იდიოტი
- რამე თუ მოხდა კარგიცაა შენთვის...
თქვა წელში გასწორდა ცოტა უკან გადაიწია და წელი დაიტკაცუნა
- გაგიჟდი?
- არა,
უემოციოდ თქვა
- გეყოფა ისედაც ლამისაა გულმა დამარტყას
ვთქვი და შევეცადე ნაბიჯი გადამედგა
- ფეხებ შორის გტკივა?
განძრევა გიჭირს?
დამისვა წყნარად კითხვები და მეც გაოგნებული ვუყურებდი
მის გვერძე საწოლს გადასაფარებელი გადახადა და იმ ადგილს დახედა სადაც მე ვიწექი
- ნუ ღელავ ქალიშვილი ხარ!
თქვა ისევ წყნარად და უემოციოდ თან საწოლიდან გადმოვიდა, ახლა მე მომიახლოვდა ისევ რაღაც უცნაური იყო თითქოს უხეში, ნაწყენი? არ ვიცი რა დავარქვა ჩვენშორის მანძილი შეამცირა და ზევიდან დამხედა ისე მიყურებდა თითქოს უცხო ვიყავი მისთვის ვერ გამეგო ვერაფერი თითქოს რაღაც დავაშავე დავაშავე მაგრამ მისთვის ცუდი არა.... სუნთქვა გამიხშირდა და მკერდიც შიშისგანაც და ღრმად სუნთქვისგანაც საგრძნობლად და სწრაფად ადი ჩადიოდა, მანძილი შეამცირა და ლამის ზედ ამეკრო ღიმილით დამხედა მკერდზე და მეც უარესად ამიფრთხიალდა გული ჩაეღიმა მკერდის მიმართულებით დაიხარა სწრაფად რო გავიწიე გვერძე რა უნდოდა? რას აპირებდა სულ გაგიჟდა? ცინიკური ღიმილით გამომხედა და გასწორდა ისევ ცინიურად ჩაიცინა და ისევ ცივი სახე
და გამომეტყველება აიკრა
- ჯობია გაემზადო გვაგვიანდება
უემოციოდ თქვა და ჩამიარა თან თითები თმაზე ამკრა აუხწერელმა გრძნობამ დამიარა თითქოს გული ამიჩქარდა თუმცა გული ჩვეულებრივ მუშაობდა, უბრალოდ საოცრად მესიამოვნა თან დამძაბა ვერ გამეგო გრძნობა რომელიც ჩემ სხეულში იყო ჩავლისდროს მისი სურნელით გაიჟღინთა ჩემი ჰაერი და მეც გაყინული ვიდექი... რა დაემართა მაგრამ მე რა მემართება?!..... ყველაფერი რომ მოვაწესრიგე კამერა გამახსენდა და გიჟივით დავიწყე ძებნა კედელზე რომ ვიპოვე სწრაფად ჩამოვიღე და ვიდეო ტელეფონში ჩამოვტვირთე კამერაში წავშალე და მომეშვა ლეონორას ვუმტკიცებდი ალბათ ჩართული არ იყო მეთქი არ არსებობსო ვერ დავაჯერე, მაგრამ ის რო არ წამეშალა არ ვიცი რა მოხდებოდა და მითუმეტეს რა ვქენით მე და ალექსანდრემ....
სასტუმრო დავტოვეთ და დამშვიდობების დროც მოვიდა ლეონორა ჩუმად მოგვყვებოდა და ტიროდა აწყნარებდნენ თან ისე ემშვიდობებოდნენ და ბოლოს ჩემი დროც მოვიდა მის ტირილზე გული მიჩუყდებოდა ამ გოგომ უზომოდ შემაყვარა თავი და ახლა ასე უნამუსოდ უნდა მივატოვო!
- Immensely I'll miss you
' უზომოდ მომენატრები'
- Your insane behavior,The voice Everything, Morning without you......I will find it difficult
' შენი გიჟური ქცევები, ხმა ყველაფერი, დილა შენს გარეშე...... გამიჭირდება'
ვუთხარი ტირილისგან თვალებ ჩაწითლებულ ლეონორას და მეც ძლივს ვიკავებდი ცრემლებს უბრალოდ მისი ცრემლები მიჩუყებდა გულს ავშვური აეყლიანებული უცოდველი თვალებით მიყურებდა
- my too anna
'მეც ანი'
თქვა საყვარელი ხმით და თან სახეზე ხელები აიფარა წამოსული ცრემლების დასამალად მეც ჩავეხუტე
- I love you very much
'ძალიან მიყვარხარ'
ვუთხარი და მანაც ხელები მომხვიაა
- Do not forget me
' არ დამივიწყო' ტირილით მხვევდა ხელებს...
- I will write to you often, i love you
' ხშირად მოგწერ, მიყვარხარ' დავაიმედე რაც ვიცოდი რომ ტყუილი ვთქვი...
საკმაოდ დიდი დრო გავიდა სანამ შეგვამოწმეს ჩვენ ბარგი საბუთები შეამოწმეს, და ასე შემდეგ თვითმფრინავში ჩასხდომა ჯერ არ იყო ამიტომ ველოდებოდით... ერთად იჯდნენ საუბრობდნენ, მე კი დიდ შუშასთან ვიჯექი და თვითმფრინავებს ვუყურებდი ფიქრებით, არ მინდოდა წასვლა უზომოდ არ მინდოდა არავის ნახვა არ მინდოდა ვიცი რომ ტანჯვა მელის ყოველდღე მონობა დამთავრდება ჩემი ბედნიერება სწორედ იქ ჩასვლით, ყოველდღე მიუჩვეველი ხელები შემეხება რომელსაც ჩემი ქმარი ერქმევა, რომლის დანახვაზეც სიძულვილისგან მცრის რომლისიც მეშინია... მისი მონა უნდა ვიყო მან უნდა წამართვას ყველაფერი,ჩემი რაც კი გამაჩნია მის ხმას უნდა ვუსმინო არანაირი მეგობარი არანაირი გართობა მას უნდა ვემსახურო! არ გავაკეთებ? სიცოცხლეს გამიმწარებს ისევ და ისევ! გაქრება ჩემი ოცნებები, ზღაპრული დღეები და ბედნიერი წუთები მხოლოდ მოგონებები, ლეონორას მივწერ? ნეტა მომეცემა საშუალება კიდევ ვნახო ის? ნეტავ კიდევ მომეცემა რამის საშუალება ნეტავ კიდევ დავინახავ მზეს რომელსაც მეც გავუცინებ? რა მელის? ფიქრებში ვერც კი გავაანალიზე ისე გადმომვარდა ცრემლები
ჩემს მოპირდაპირე მხარეს იჯდა ალექსანდრე ისიც ცალკე, როგორც ჩვევია მუხლებზე ჰქონდა იდაყვები და თითები ერთმანეთში აეხლართა...
ნეტავ რამე მოხდეს და არ წავიდე საერთოდ არავის ნახვა მინდა არც არავინ მომნატრებია უბრალოდ მომეცეს საშუალება მივიდე იმ ბაღში დავჯდე საქანელაზე, ღამე ვიარო სანაპიროზე... და ვიყო ჩემ ზღაპრულ სამყაროში, შემეძლოს ოცნება თუნდაც ბიჭზე რომელზეც ერთ დროს ვოცნებობდი თუმცა ეგ ოცნება წამართვეს აუხდენელი გახდა ჩემს ბლოკნოტში ვწერდი ჩემი ოცნების ბიჭის შესახებ როგორი უნდა ყოფილიყო? მაღალი, სპორცმენი რომელსაც შევხედავდი და მისი ხიბლით დავვიწვებოდი მწვანე თვალებით ზომიერად ცივი ამავდროულად დამთმობი, ბიჭი რომელიც მაწვალებს, წვალება პირდაპირი მნიშვნელობით არ იყო სხვანაირად ავღწერე თუმცა ბიჭი იყო რომელიც დამიბყრობდა, დავინახავდი ბიჭს რომლის დანახვაზეც ჩემი სული ამღერდენოდა, ჩემი თვალების წინ ის როგორც მზე ისე ამოვა, თავის გზას ჩემ გულში, მისი ხელები ჩემს სახეს შეეხება და....ვეღარც კი ვამბობ იმ ლამაზ სიტყვებს როგორც მეწერა, იმიტომ, რომ განადგურდა დაიშალა დაიხა დაიწვა, აღარ მაქვს მასზე ოცნების უფლება!..... ალექსანდრეს გავხედე რომელიც უკვე მიყურებდა უცოდველი თვალებით თითქოს ვეცოდებოდი თითქოს რაღაც უნდოდა
' ანი შენ...მე....'
დაიწყო თუმცა დემეტრემ გაყვირა
- მოდი რა ტარიელივით ჩამომჯდარხარ
- ოე ნესტან შენც
ახლა მე მომყვირა და მეც ცრემლი მოვიშორე და წამოვდექი რა უნდა ეთქვა ალექსანდრეს? ნუთუ ესმოდა? არა შორს იჯდა ჩემგან შორს მან ხომ თქვა რომ შორს არ ესმოდა არა არ ესმოდა აშკარად და მე რატო გავიგე არაა ესმოდაა! სულელი ხარ ვერ გიტან! ახლა თავის ლანძღვა დავიწყე და თან ალექსანდრეს საწყალი თვალებით გავხედე შესამოწმებლად და მანაც მაგ დროს გამომხედა გული ამიჩქარდა და მეც უცებ მოვაშორე თვალი......
თვითმფრინავში ვიჯექით ჩემს გვერდით უცნობი კაცი იჯდა მის გვერდით იჯდა ალექსანდრე ალექსანდრეს გვერდით კიდევ ბიჭი იჯდა და უკანა სკამზე საყვარელი ცოლქმარი ერთად იჯდა ლილიას და გიო არც ჩანდნენ მაგრამ ცალ ცალკე ისხდნენ სადღაც.... 9 საათი ხდებოდა ვეცადე დამეძინა თუმცა ვერანაირად მოვთავსდი ლილია მაინც იჯდეს ჩემს გვერდიით თავს დავადებდი აუ! ფანჯარაში გადავიხედე გვერდიდან დაბალ ხმაზე ლაპარაკის ხმა მოისმა თუმცა იქით არ გამიხედავს რაღაც ტანსაცმლის შრიალის ხმაც ისმოდა და ჩემს გვერდით რომ ვიღაც აჰჰჰჰ სთქმით დაჯდა მეც იქით გავიხედე
- ალექს?
გაკვირვებულმა ვთქვი
- ხო რა იყო რა გაგიკვირდა
მითხრა და მეც მობეზრებულად ავხედე და ისევ ფანჯარას გავხედე
- ვიდეო მაქვს!
გავხედე ისევ, მოიცადე სწორს ვაკეთებ? არა გიჟობაა არ უნდა მეთქვა! რა ტლიკინა ვარ!
- რა ვიდეო?
რა ვქნა ვუთხრა? არაა ჯობია მოვკეტო?! რამე რო ისეთი იყოს? მაინც არ მომეშვება და აზრი
- წუხანდელი
- იღებდი?
თქვა და ჩაიცინა
- ხო ცეცხლოვანი ღამის დაჭერა მინდოდა
წავესწერვე და მანაც გაიცინა თან წინ გაიხედა და ისევ გამომხედა
- დარწმუნებული იყავი ჩემთან ნამდვილად ცეცხლში დაიწვებოდი
თქვა თან თვალი ჩამიკრა
- ნამუსგარეცხილი ხარ...
ვუთხარი ისევ
- ხო ბევრჯელ გითქვამს
მითხრა და ამ დროს მის გვერძე კაცი ღიმილით ეხებოდა მხარზე ალექსანდრეს ალექსანდრემაც გახედა
- What language do you speak?
' რა ენაზე საუბრობთ?'
ღიმილით იკითხა და ამანაც გაუმხილა
- Georgian? It is a beautiful language
'ქართული? ლამაზი ენაა'
ალექსანდრემაც დაუდასტურა და საუბარი რო დაამთავრეს მე გამომხედა
- მანახე აბა ის ვიდეო
- აბა კიიი ალექს შენთან ერთად ვუყურებ ზუსტად...
თან ძალით გავიცინე თან შევიცხადე ამასთან ერთად ჯერ ერთი რომ სირცხვილისგან მოვკვდები მერე მეორე ამის ყბიდან ვერ ამოვალ
- მაშინ მიდი შენ ნახე და მომიყევი
მეც დავეჭყანე და მართლა დავიწყე ვიდეოს ნახვა მხოლოდ ექვსი საათი? მეტი არაა მეტი არ გადმოიწერაა? იდიოტიი ტელეფონიი აუუ იმედია არის ის რაც მაინტერესებს...
ვიდეო გადავახვიე და უკვე ნერვებიც მეშლებოდა რამდენი ხნით ადრე დააყენა კიმარაა რაა.... აჰ გამოჩნდაააა რა მერა მის მხარზეც ვიყავი მაგარია, უკაბელო ყურსასმენები გავიკეთე და დაძაბული ვუყურებდი ვიდეოს თან ხმას ვუწევდი
- ხმა მაინც მომასმენინე....
- აუ გაეთრიე რა
გადავუჩურჩულე რა ნაგლური საუბარი აქვს გამაგიჟებს! სიცილით გაიხედა წინ და მეც ენა გამოვუყავი
'საწოლზე მაგდებს და ხელებს იქით აქეთ მიკავებს არა რაღაცას აპირებს ამას ვერ ვუყურებ ჯანდაბა გაფიქრება არ მქონდა დასრულებული ყელში მწვდა'და მეც შევხტი ალექსანდრემ გამომხედა და სიცილი აუტყდა თან პირზე ხელს იფარებდა რომ ჩუმად გაეცინა მეც ხელი მივარტყი და ლამის სირცხვილისგან მოვკვდი ძლივს დაწყნარდა
- ცხადში ასწორებს მაშინ როცა აზრზე ხარ და გახსოვს....
მითხრა და მეც მთელ ტანში დამიარა თან დავეჭყანე ვიდეოს ყურება განვაგრძე 'ყელში ხან ერთ მხარეს ხან მეორე მხარეს მკოცნიდა' ვერ ვუყურებდი ამიტომ ვახვევდი შორტი მან მომაშორა სხეულზე თამაშს შეხებებს კოცნას არ წყვეტდა კიდევ ისევ და ისევ ვახვევდი საცვალს წვდა და მეც გულმა ლამის დამარტყა ალექსანდრეს გაფართოვებული თვალებით გავხედე და მანაც გამომხედა რა იყოვო არაფერი მითქვამს ვიდეოს ჩავაშტერდი არ გადამიხვევია ფანჯარას უარესად ავეკარი ხო მის პირდაპირ ვიჯეაქი თორემ ჩვეულებრივ რომ დავმჯდარიყავი გადმოიხედებოდა გულგახეთქილი ვუყურებდი 'უცებ გაიყინა თავი გააქნია მაღლა აიწია და ხელები ჩემი თავის გასწვრივ ერთი იქით მხარეს მეორე მეორე მხარეს დადო და ზევიდან დამხედა თითქოს რაღაც ხელს უშლიდაო მუშტი მოკრა და ჩემ გვერძე საწოლს ძლიერად დაარტყა თან გვერძე გადაწვა...'არ ქნაა არაფერი არ ქნა ვაშა კარგი ბიჭი ხარ ალექს, არა რა კარგი ბიჭი შემიმოწმა მთელი სხეულიი!!! ვაიმე კარგი ნუ ჩემიბრალია ისევ გადავახვიე საწოლში ჩამაწვინა და მეც წავეწუწუნე ბიუსჰალტერი მაღიზიანებსთქო თითქოს გაუძნელდა შეეშინდაო ისე გაშრა თუმცა წამში და მარტივად გახსნა მკლავებიდან გამოაძვრინა უკან გაიხედა ხელი ტოპის ქვეშ ისე შეყო და ბიუსჰალტერი მოისროლა გვერძე გადაწვა და ღმად ამოიხვნეშა თითქოს რაღაც უძნლესი რამ გამოუვიდა ისევ გადავახვიე ზევითა გადაიძრო და დაწვა ხელი უნდა მოეხვია თუმცა გადაიფიქრა ზურგი მაქცია და დაძინება ცადა ისევ გადავახვიე სხვა არაფერი აღარ იყო მხოლოდ გვეძინა და დიდხანს აღარც ყოფილა მადლობა ტელეფონს მთავარი მომენტი აქ იყო სერიალის თრეილერს გავდა უხარისხო კამერა მაინც ყოფილიყო ყველაფერი სუფთად რო ჩანდა ალექსანდრეს გავხედე
- ვჰუჰ ლამის მოვკვდი
ვთქვი და არარსებული ოფლი მოვიწმინდე
- ვიცი...
ჩაცინებით თქვა
- მოდი და დაიძინე...
მითხრა და ხელი გადამხვია რატომაც არა ისედაც მეძინებოდა ტელეფონი ჩავიდე და მივეხუტე სახელური მიშლიდა კარგად ჩახუტებას თუმცა მოხერხებულად ვიყავი
- და კიდეე ცუდი არაფერი მომხდარა!
თავი ავწიე და საჩვენებელი თითის აწევით ვუთხარი
- ვიცი ვიცი
სიცილით მითხრა და თავზე მაკოცა
გამეღიმა და ვეცადე დამეძინა.... უცნაური შიშის გრძნობა მქონდა მომავლის უზომო შიში.... შეხებას მოვყავარ გონზე და უკვე ხმაც ჩამესმის
- გაიღვიძეე...
ისევ რბილად მეხება და მეც გავსწორდი თვალი მოვისრისე და ალექსანდრეს ავხედე რომელიც იღიმოდა და რაა?! იმედია მე არ დამცინის თორე შემოვარტყავ....
- რა?
უკვე გაბრაზებულმა ვუთხარი და თან სიტყვა 'რა' ს თავი ავაყოლე
- კაი არ მცემო, საწყალი შენი ქმარი მაგრა დაენძრა...
ამოიბუზღუნა და წინ გაიხედა
- Please fasten your seat belt
' გთხოვთ შეიკრათ უსაფრთხოების ღვედი'
გოგომ თქვა და მალევე გაისმა მიკრაფონში მათი ლაპარაკი თუმცა ყურადღება არც კი მიმიქცევია დაშვებისთვის მოვემზადე, არაა დაშვება ყველაზე ცუდი გრძნობა ერთიანად დამივლის სხეულში და სისხლები თითქოს თავში წავა აააჰ ყველაზე ცუდი გრძნობა არ მეშინია თუმცა მეშინია 'რა ვთქვი ეხლა?' არასასიამოვნოა უბრალოდ.....
ცოტახანში თვითმფრინავმა დაშვება საგრძნობლად ცუდად დაიწყო და მეც სკამის საზურგეს ავეკარი თან ალექსანდრეს მკლავს წავავლე ხელი და უკვე რომ გიჟივით ვეშვებოდით დაბლა ფრჩხილები მის კანს ჩავასე თან თვალები ძლიერად დავხუჭე...
ააა ნელა დასვასს ახლა გული გამისკდებაა რა საშინელი გრძნობაა ან შეანელოსსს ვაიმე, რანაირად შეანელოს ანი, ვიგენტის ურემი კი არაა.... თვალები ძლიერად დავხუჭე და ალექსანდრეს მკლავს ხელი ჩავავლე და რაც შემეძლო ძლიერად მოვუჭირე თვითმფრინავმა საგრძნობლად დაიწყო დაშვება და მეც ლამის გული ამომიტრიალდა რაა ცუდი გრძნობაა დავიტანჯე თითქოს მთელი სისხლები თავში წავიდა არაა ნელა დასვას რააა, ცოტაც.... დააა.... ბაახხხ.... მოიცა რა? დასვა? მიწაზე ვართ, ვაიმე აქ ვართ? თვალები სწრაფად გავახილე და ხალხის 'ვუუუუუ' რომ გაისმა და ფანჯრიდანაც რომ გადავიხედე უკვე რომ ძირს ვიყავით ტაში შემოვკარი
- აა ვაშა ალექსს!
სკამზე ბედნიერად შევხტი და ალექსანდრეც ღიმილით მაკვირდებოდა გახარებული მის ღიმილს საბოლოოდ დავაკვირდი და არაამქვეყნიური გრძნობა მივლიდა, ნეტავ გნახავ კიდევ ალექს!... ახლა საბოლოო გაჩერებას დავუწყე ისევ ბუზღუნით ლოდინი და პატარა ფანჯარაში დავიწყე ყურება, ხელჩანთა გამახსენდა და მეც მოწესრიგება დავიწყე, რომ არაფერი დამრჩენოდა, ახლა ალექსანდრეს გავხედე რომელიც ხელით თმას უკან იწევდა ნეტა ვის ეპრანჭება ან რაღა გაპრანჭვა უნდა ადამიანი საოცრებაა, არანაირი გადაჭარბება ნამდვილად პირველია ვისითაც ასე მოვიხიბლე, და მხოლოდ მე არა, ნეტავ სად იყო აქამდე!...
ახლა მის თითებს და მკლავს დავაკვირდი თლილი თითები თუმცა ვენები, დაბერილი ჰქონდა როგორც მკლავებზე ხო ეს როგორც ვიცი ყველა გოგოს მოწონს ????ნუუ და სისხლი მოიცა რა?
- ალექს სისხლი მოგდის
თვალებ გაფართოებულმა ჩამოვაწევინე ხელი და როცა ჩემი ფრჩხილების ნაკვალები დავინახე თვალები გადმოვყარე
- ჯანდაბაა, იდიოტოო! რატო არ თქვი რომ ასე გაჭერდიი! ალექქს რა სულელი ხარრ!
საოცრად ავღელვდი მიკვირს მის კანში ბრჩხილები რომ არ მომყვა ან არ ჩატყდა სისხლი მხოლოდ საჩვენებელი და ცერა თითის ნაკვალებიდან მოსდიოდა, გამაჟრჟოლა ტკივილის წარმოდგენაზე
- ისე დაძაბული იყავი ლამის მეორე მოგიშვირე,
ღიმილით თქვა, თუმცა ეს ღიმილი მთლად ისეთი არ ყოფილა როგორც სჩვევია უფრო ნაწყენი ან არ ვიცი ვერც ავღწერ უბრალოდ საოცრად საყვარელს ხდიდა,
- აააააა ძაან გტკივაა??
წყლიანი თვალებით ქვედა ტუჩ გამოწეული ავხედე და მანაც გაიცინა
- არა მაქსიმუმ მეწვის და მინიმუმ აცრა დამჭირდეს!
სულლ რატო იკბინებაა?! ახლა მაინც მოკეტოს სტკივა ბოლო-ბოლო ყურადღება არ მივაქციე მის სიტყვებს ხალხი უკვე ჩასვლის რიგში იდგა... მე ისევ მის მკლავზე ნატკენ ადგილებზე ფრთხილად ვუსმევდი თითებს,
- აუ არ მაქვს აქ ლეიკოოო
ამოვიწუწუნე
- არაუშავს დაწყნარდი! გადავრჩები ცოფზე აცრა მოვასწარი....
ვითომ საყვარლად თქვა და სინამდვილეში ცინიზმით ამავსო... ნეტა ერთი შემომარტყმევინა ან საერთოდ ღირსია უარესი ვუქნა!
- ჰა ჰა ალექს რა საყვარელი ხარ!
ცინიკურად
"ჭყანვა-ღიმილით" ვუთხარი და მისი ხელი უხეშად მივუგდე მანაც გაიღიმა და წამოდგა ჩვენები ჩვენსკენ მოიწევდნენ თუმცა ალექსანდრე მათ არ დალოდებია ხალხს ჩაეჭრა და წინ წავიდა იდიოტი სად ეჩქარება,.... ნინას უკან ჩავეკვეტე და ნელნელა მივიწევდით წინ აბა ხალხი ზოზინით მიდიოდა......
ჩანთებს ველოდებოდით და მეც დაძაბული ვიყავი იმით რომ, ცოტახანში შევხვდებოდი ადამიანს რომელიც ალბათ ამომხდის სულს....
- არც კი მჯერაა რომ ძლივს დავუბრუნდი ჩემ ქვეყანაას...
ჩემ გვერძე ნინი საუბრობდა და თან თავისი ჩანთა რომ იცნო (არ ვიცი რა ქვია ადგილს საიდანაც ჩანთები გამოდის ????) გადმოდგა, მეც ღიმილით გავხედე აშკარად ძალიან უხარია მეც მიხარია სამშობლოში დაბრუნება თავისუფლად ვგრძნობ თავს...თუმცა
- აუ შევხვდეთ ხოლმე ერთმანეთსს სად ცხოვროობ მითხარი გნახავ ხოლმე
მითხრა და მეც დავიძაბე...
- არამგონია კიდევ შემეძლოს შენი ნახვის ბედნიერება, აქედან გასვლის დროსაც კი ვეღარ შემოგხედავ
ვუთხარი და ლოყები გავუწელე გაკვირვებისგან თვალები ამოუტრიალდა მართლა ისე ვთქვი ალბათ იფიქრა რას ბოდიალობსო
- რატო რა დავაშავე
თქვა ისევ გაოცებულმა და მეც გამეცინა
- შენ არაფერიი მაგრამ რამე მაგდაგვარი რომ გავაკეთო მერე მართლა რომც მეძებო მიწის გარდა ვერსად ვეღარ მიპოვი
ვთქვი და გავიცინე ამით კიდევ მეტად დავაბნიე
- კარგი მოკლედ დაივიწყე
ვთქვი როცა ჩემი ჩანთა დავინახე და ხელი ჩავიქნიე ახსნა მაინც არ მინდოდა ბევრი ლაქ-ლაქი მომიწევდა ჩანთა რომ მომიახლოვდა გადმოვიღე ლილიასაც უკვე გადმოდებული ჰქონდა ჩანთა და მე მელოდებოდა... წასასვლელად მოვემზადეთ ჩახუტება მინდოდა მინდოდა სათითაოდ ყველასთვის დამეკოცნა ლოყები საბოლოოდ მინდოდა მათი სიახლოვით საბოლოოდ დავმტკბარიყავი თუმცა იქ სადაც ბევრი ხალხი იდგა სადც ყველა ელოდებოდა ჩამოსულ მეგობრებს, არ ჩანდნენ ჩემები ამიტომ ვერ გავბედე იქ რომ ყოფილიყო? რომ დავენახე კარგი არაფერი მომივიდოდა ამიტომ თავი შევიკავე ლილიას ვუთხარი ყველას ჩაეხუტე და უთხარი რომ ყველა ძალიან მიყვარს ალექსანდრეს გარდა მეთქი ეს რატომ ვთქვი არ ვიცი სულელი ვარ და იმიტომ, თან აუხსენი სიტუაციამეთქი, ლილიამ იცოდა ჩემი ამბავი იმ დღეს გაიგო როცა სახლში დაგვადგნენ საქმროს დაცვა სახლიდან გასაყრელად, მაგ დროს მოვიდა რადგან წასვლაზე ეთქვა მაგ დროს ყველაფერი გაიგო იმის მერე ვეხვეწებოდი არ გამახსენო თქო და გაითვალისწინა კიდეც ამას ვაფასებ.... ლილია ყველას ჩაეხუტა და ყველა გაოცებული მიყურებდა მე კი თითქოს არ ვიცნობდი ისე ვიქცეოდი დავიშალეთ კიდეც ერთმანეთს ზურგი ვაქციეთ ისინი უკან წავიდნენ ჩვენ წინ, პატარა ნაბიჯებს ვადგავდი და გული იკუმშებოდა ასე უბრალოდ რომ მივდიოდი დაუმშვიდობებლად ცუდად ვხდებოდი ცდუნებამ ვერ გამიძლო ვერ შევძლე და მაინც გავიხედე უკან 'ალექს' გავიფიქრე იმის იმედით რომ გაიგებდა რადგან ჯერ ისევ ახლოს ვიყავით წამში გაჩერდა და გამომხედა თითქოს ელოდებოდა ჩემს დაძახებას და ყოველ წამს მზად იყო მოტრიალებულიყო, უზომოდ გამეხარდა გამეხარდა რომ მოტრიალდა გამიხარდა რომ ალბათ საბოლოოდ შევხედე, ' ჰო' მანაც არ დააყოვნა როცა თვალებში ჩამაშტერდა დავიბენი რა უნდა მეთქვა? იმას ვერ ვეტყვი რაც ნამდვილად მინდა რომ ვუთხრა ვერ გავბედავ არ მეყოფა ძალა ამოვთქვა ეს სიტყვები....
' ყველა თქვენთან გატარებული წუთი სასიამოვნო იყო' გავიფიქრე და გავიღიმე, ააჰ მიხარია რომ რაღაც მოვიფიქრე და ვთქვი მის პასუხსაც მოუთმენლად დაველოდე და გული წინასწარ მიხტოდა...
' ჰო ' დააა? რა ჰო? გაგრძელება არ აქვს? მხოლოდ ჰო? მეტი არაფერი? ამას ველოდებოდი ასე ემოციებით?! არ შემიმჩნევია ის რომ სიკვდილამდე მეწყინა მისი 'ჰო' ' ხო მართლა ჩემ ქორწილში არ მოხვალ?' არაა ეს არ უნდა მეთქვაა ჯანდაბა! რა სულელი ვარ' ,მწარედ, ჩაიცინა და უკან უკან სვლა დაიწყო ' ნწ, არა,..... არ მოვალ' ისევ ცალყბად წარბებ ოდნავ შეხრილმა ნაწყენი საოცარი თვალებით თქვა, თქვა და თან შეტრიალდა ჩანთა ცალ მხარზე მოიკიდა და არა მხოლოდ მის სასტავს გადაასწრო არამედ ხალხშიც აირია, თითქოს რაღაც ჩამწყდა ასე უბრალოდ რომ წავიდა ყველანაირი ტკბილი სიტყვის გარეშე, არანაირი გაღიმების გარეშე, არც ცინიკური არ იყო, გავიყინე თვალწინ მიდგებოდა მისი ყველანაირი ქცევა გამოხედვა, მახსენდებოდა მისი შეხება თვალებში შეხედვისდროს გამოწვეული ემოცია.... ყელში ბურთი მეჩხირებოდა, ასე უბრალოდ როგორ წავიდა, ასე ყველაფრის გარეშე, როგორ?
- ანი რას გაშეშდიი
ხმა და მკლავში ხელის ჩავლება ერთდროულად ვიგრძენი ლილიამ შემატრიალა და გზასაც ერთად გავუყევით არ მასვენებდა მასზე ფიქრი ბოღმა ბრაზი მახრჩობდა.....
- ჩემი ლამაზიიი.....
ფიქრებიდან დედას ხმამ გამომიყვანა მეც იატაკს თვალი მოვაშორე და ჩემსკენ წამოსულ დედას გავხედე.... ჯერ ისევ ალექსანდრესთან ვიყავი გონებაში ისევ ის მომენტი მედგა თვალწინ მიტოვების მომენტი.... ხასიათიც საშინლად შემეცვალა გავღიზიანდი გამაღიზიანა მისმა ასეთმა მიტოვებამ, დედა არც დაფიქრებულა ისე მომხვია ხელები მეც გამოვერკვიე და ხელები მოვხვიე
- დედა როგორ მონატრები ხარ დედას მითხრა და ლოყაზე მაკოცა მეც გავიღიმე მეც გამეხარდა მისი ნახვა ახლა მივხვდი რომ თურმე ძალიან მომენატრა, ახლა ლილიას მოეხვია და მასაც რომ მოესიყვარულა წინ მათკენ ერთად წავედი მამაჩემი, მეგი და საქმრო გოგა თავის ორ დაცვასთან ერთად იდგნენ ვგიჟდები ჩემ მრავალფეროვნებიან დახვედრაზე ან რა ჯანდაბად უნდა ეს დაცვა გეხვეწები? რომელი გასაფრთხილებელი ესაა?! მეგი ჩემსკენ გამოიქცა და მეც მისკენ ბედნიერი წავედი, ეს საოცრება ნამდვილად ძალიან მომენატრა ხელებს ვხვევდი და თან ლოყაზე ვკოცნიდი
- გოგოო როგორ მომენატრე თურმეე,
სიცილით ჩავყვირე და მანაც სიცილით თქვა თან შეიცხადა
- ვაიმეე ხოო თურმე მომენატრე და არადა ვოცნებობდი ნეტა ჯერ ისევ იქ იყოსთქო...
- ოუუ გეცოდები ლამაზო?
მოვშორდი და წარბებისთამაშით ვუთხარი
- ჩუმად გოგო არ გაიგოს თორე ხო იცი რას გიზავს
რა იყო რა უქნა დააშინა მეგი რომელსაც ყველაფერზე დიდი გული აქ გოგასთან მაჩუმებს ვაა ყოჩაღ გოგა მიღწევა გაქ ისე არასდროს წარმომედგინა მშიშარა უტვინო ბიჭის თუ ასე შემეშინდებოდა ხო ალექსანდრემ გვიჩვენა ძალა, გამახარა იდიოტი და რა ქნა კარგადო მაინც ეთქვა,
- გამარჯობა მამა, როგორ ხარ
მამას მივუახლოვდი და ხელი ჩამოვართვი ვფიქრობ მეტს არც იმსახურებს და საერთოდ მიკვირს ახლა აქ რომ არის, ან საერთოდ რატომ ვუყურებ!
- როგორ იფრინე?
მკითხა და მეც კარგადთქო ვუთხარი, ყველაზე საზიზღარი მომენტიც დადგა... თვითონ მომიახლოვდა და ხელი გადამხვია თან სვლა დაიწყო
- როგორი იყო ლამაზო არდადეგები
დაიწყო ლაპარაკი თან სვლა ჩემი ჩანთან მისმა ორმა რობოტმა დაცვამ გამომართვა და მეც არასასიამოვნოდ შევიშმუშნე მზრავას მისი შეხება
- გადასარევი იყო თუმცა შენი მონატრება მკლავდა...
წავესწერვე საიდან ამდენი ძალაა მგონი მართლა ვცდილობ თავი საკუთარი ენის გამო მოვიკლა, ხო შეიძლება მოვკეტო ალექსანდრე შე დამპალო შენი ბრალიააა გეთქა ეს დალოცვილი კარგად რა!
- ვიცი... ამიტომ... ხშირად რომ არ მოგანატრო თავი ჩემს სახლში გადმოდიხარ უფრო სწორად ჩვენ...
სიტყვის ბოროტული წელვით მითხრა და მეც გავშეშდი
- რას ნიშნავს შენთან?!
ვთქვი და მისი ხელიდან გამოვძვერი ახლა დედას შევუტრიალდი მართლა აპირებენ ამის ხელში ჩამაგდონ ცოტა ხანი მაინც შემარგონ ცხოვრება
- თქვენ თანახმა ხართ? არა უფრო სწორად შეთანხმდით უკვე ასეა?
გაოცებული ვუყურებდი მშობლებს და გულს უარესად წყდებოდა ნაწილები დედაც ჩემთან ერთად გაოცებული იყო და მამას ზიზღის თვალებით უყურებდა არა ანუ აშკარად არ იცოდა არც მან ამიტომ მზერა მამაზე გადავიტანე
- ახლა რაღას ხლართავ ზაზა?
გადაუჩურჩულა დედამ და ხელი დამალულად მიარტყა
- მე და გოგამ უკვე ვილაპარაკეთ!
თქვა და სვლა დაიწყო, სიმწრისგან ჩამეცინა ნეტა ოდესმე ჩემზე უფიქრია გარდა სმის მოწევის და დედას ღალატის გარდა?! ერთადერთხელ მახსოვს მისი ნაჩუქარი საჩუქარი დაბადებისდღეზე 8 წლის ვხდებოდი, მთვრალი მოვიდა სახლში და ბეჭედი აღმოაჩინა ჯიბეში რომელიც მაჩუქა ის ბეჭედი ახლაც მაქვს შენახული ჩემ პატარა სკივრში , მას მერე გავხსენებივარ როდესმე ან დედაზე მაინც უფიქრია? უზომოდ მაინტერესებს რა მოხდა რა გახდა მამაჩემის ლოთობის საბამი რა გახდა მისი განადგურების და კალაპოტიდან ამოვარდნის საბამი, იყო დრო როცა ბედნიერი ოჯახი გვქონდა?! არც კი მახსოვს ვიცი რომ დიდად არ ვყვარებივარ არასდროს, მაგრამ....მაგრამ....
.....
თხოვნის მიუხედავად სახლში არ გამიყვანეს მის ჯოჯოხეთურ სახლში ამოვყავი თავი შავი ფერის სახლი არ მიკვირს რაც სულიერადაა ისაა გარეგნულად თუმცა აქაურობა შედარებით თბილად გამოიყურება სახლს თვალი მოვავლე ნამდვილად დიდი იყო ჩაღამოაღამებულ ისედაც შავი კედლები ქონდა აი რამ მოაფიქრა შავი კედლები შავი ფერის სახლი,...
- შენი ოთახი იქაა შენი ტანსაცმელიც კარადაშია... უკვე ყველაფერი მზად გაქვს საყვარელო
მითხრა და არც შემიხედავს ჩემი ოთახისკენ წავედი გონება აღარ მიმუშავებდა, დაძაბული ვიყავი, იმედია ამ სახლში მოჩვენებები არ დადიან, ან უცნაური საშიში ხმები არ ისმის, ან რას ვბოდიალობ მართალი ვთქვი ტვინი საერთოდ აღარ მიმუშავებს....
ოთახიდან არ გავსულვარ არც ჩანთა არ ამომილაგებია არც გამომიცვლია საერთოდ არაფერი გამიკეთებია იატაკზე ვიჯექი ზურგით საწოლს ვეყრდნობოდი და მოკუნტულ ფეხზე მუხლებს ხელს ვხვევდი,... ვერაფერზე ვერ ვფიქრობდი უაზროდ ვიჯექი სიჩუმე იყო მხოლოდ გარედან შემოსული მანქანების ხმა ისმოდა ეგეც შორიდან,..... ცოტახანში ოთახში გავედი არავინ იყო ოთახები დავიარე თუმცა ვერავინ ვნახე, ვაშა გავისეირნებ არც კი მჯერა კარები ბედნიერმა გამოვაღე და ნაბიჯი გადავდგი წინ ორი კაცი გადამიდგა და მეც ძეგლივით გავშეშდი რა მოხდება ახლა უცებ კუნთიანი ბიჭი რო გავხდე და ორივე მივაწვინო გვერძე....
- არ გვაქვს უფლება გაგიშვათ!
რობოტივით მკაცრად ამოთქვა და მეც წარბები შევკარი ' არ გვაქვს უფლება გაგიშვათ' გავაჯავრე გულში
- ქვეყნიდან არ გავრბივარ გასეირნება მინდა! უბრალოდ გავივლი და მოვალ ისევ....
ჩამოვუყალიბე და ორივე შევათვალიერე
- ქალბატონო ოთახში შედით! თქვენი ნებით!
დაამატა ისევ რობოტივით, ააუუ ღირსია ერთი ვგლიჯო როჟაში მარა მერე ისეთს მგლიჯავს მიწაზე ჩემი გამოსახულება დარჩება ნაკვალებად,
- თვითონ სად ჯანდაბაშია!
ტონს ავუწიე და მკაცრად ვთქვი,
- გასულია!
თქვა ერთ-ერთმა რობოტმა
- ჯანდაბაშიც წასულა!
მივახალე და სახლში შევედი ოთახისკენ ავიღე გეზი და ტელეფონი ვეძებე მაგარი ვარ ოთახში არაა რათქმაუნდა შესასვლელში დავდე მოსვლის დროს შესასვლელში გავედი და ტელეფონი რომ ვნახე თვალები გამიბრწყინდა, სწრაფად ავკრიფე მეგის ნომერი და ბედნიერმა დავაჭირე ზარის გაშვებას თუმცა ზარი არ გასულა მიზეზად წერდა რომ კარტა არ იდო, რანაირაადდ კიდევ ვცადე, არ რეაგირებდა მე კი ისევ ჯიუტად ვაწვებოდი, ნერვები დამაწყდა სწრაფად დავიწყე წვრილი ნემსივით რამის ძებნა და ბოლოს გამახსენდა რომ თმის შპილკა მეკეთა, ტეფონის გვერძე მოვათავსე და ჩიპის ყოფნა არ ყოფნა შევამოწმე, გულის ამრევია.... მან აიღო! ტელეფონს წმენდა დავუწყე რათქმაუნდა მისი ბინძური ხელები შეეხო! ტელეფონზე ალექსანდრე გამახსენდა, სიტყვები აღარ მყოფნის როცა მას ვასახელებ......
ოთახიდან მართლაც რომ არ გავსულვარ ტელეფონიც სრულიად უსარგებლო იყო არც ინტერნეტი არც დასარეკი , ეს სახლიც საოცრად მოსაბეზრებელი იყო ჩანთაში მონტენეგროში ჩატანილი წიგნებიდან გოდერძი ჩოხელის "წითელი მგელი" აი თქვენი არ ვიცი მაგრამ ეს წიგნი ჩემთვის საუკეთესოა, ზღაპრული საოცრებაა, ლუკა და თეოდორე, საყვარელი სახელების საყვარელი გმირები, წიგნი ერთ ამოსუნთქვაში იკითხება იმდენად სასიამოვნოა, ან მე მივიჩნევ ასე, არ ვიცი რატომ თუმცა თითოეული მომენტი ძალიან ჩამაღრმავებელია, ეს რომანი სიკვდილის და სიცოცხლის არსს გვაჩვენებს სიკეთისა და ბოროტების, სიყვარულისა და სიძულვილის, ცოდვისა და მადლის ჭიდილს. მწერალი მითის, ლეგენდისა და ზღაპრის ჯადოსნურ სამყაროებს ოსტატური მოხმობით ხატავს, როგორ ებრძვის ადამიანის გულში ანგელოზი და დემონი ერთმანეთს, როგორ გარდაისახებიან ადამიანები მგლებად - ბოროტ არსებებად, რომლებიც საზოგადოებასა და ეპოქას ასვამენ დაღს. ნამდვილად რომ სასიამოვნო, დარჩენილი დრო მას ვკითხულობდი, ალბათ იტყვით ამდენი ხნით წიგნთან რა აჩერებსო უბრალოდ ვიცოდი რომ სხვა მაინც არაფერი შემეძლო ჯდომის მეტი და ისედაც იმდენად ჩამთრევი იყო რომ კითხვის შეწყვეტის სურვილი ნამდვილად არ მქონდა, რამოდენიმეჯელ გავიარე რომ მთლად არ გამოვშტერებულიყავი და დრო ისევ კითხვაში გავლიე.....
საღამოს მისი მოსვლის ხმა მთელმა სახლმა გაიგო, ცოტახნით ვაცადე დაწყნარებულიყო და მის კაბინეტში ავაჭერი ოთახში არ დამიკაკუნებია კარები ისე შევაღე... შესვლისდროს რაღაც სწრაფი რეაქცია იყო თითქოს რაღაც დამალა თუმცა ყურადღება არ მიმიქცევია
- დაკაკუნების აზრზე ხარ?!
მიყვირა და ფეხზე წამოხტა უცებ შევხტი იმხელა იყვირა თუმცა ისევ ჩემსას მივაწექი
- მამაშენმა მასწავლა ჩემ ოჯახში კარები შემოანგრია და კულტურული ვარ მე შემოვაღე!
ვთქვი გაბედულად და ოთახში სრულად შევედი, ისიც ჩემსკენ წამოვიდა და მეც მისი სახის გამომეტყველებაზე შემეშინდა კიდეც არც კი დაფიქრებულა ყელში ისე მწვდა
- მომისმინე! არავიში აგერიო! მომართვის წესები ისწავლე! ვერ გადამირჩები! გაწამებ!
იმდენად მეზიზღებოდა ყველა მისი ქცევა სიტყვა და გამომეტყველებაზე არასასიამოვნოდ მცრიდა, მისი ბგერები ბინძური იყო!
- რო გხედავ უკვე ვწამდები!
დავაყოლე და სახეშიც ძლიერი ინერცია ვიგრძენი, თავი ადგილზე მაქვს? კი ადგილზეა თვალებში უცებ ჩამიბნელდა თუმცა მალევე დაუბრუნდა საწყის პოზას გარტყმისას გადავარდნის დროს კედელს ავეკარი ინერციით, ვერ ვიჯერებ რომ თავი ისევ ადგილზე მაქვს საოცარ წვას ვგრძნობდი მარჯვენა ლოყაზე ტკივილისგან თუ ვერ მივხვდი რისგან თუმცა ცრემლები მომაწვა ყელში უზარმაზარი ბურთი გამეჩხირა რომლის გადაყლაპვასაც ვცდილობდი თუმცა არ გამომდიოდა ან საერთოდ რა მინდოდა! რატო არ ვჩერდებოდი რატომ მაქვს ამხელა გული! მოკეტე ანი ბოლო ბოლო!
- კარტა დამიბრუნე!
აკანკალებული ტირილ შეკავებული ხმით ვუთხარი და ისევ ამაყად დავდექი!
- არა გაეთრიე აქედან! მეორედ ასეთი სისულელესთვის არ შემაწუხო თქვა და თავის სკამისკენ წავიდა
- და კიდევ ყავა გამიკეთე, რაც შეიძლება დროულად
დააყოლა და დაჯდა, ამას მოსამსახურე ხო არ ვგონივარ?! როგორ ბედავს ეს არაკაცი ჯერ სახეში მარტყავს და მერე მავალებს კიდეც!
- არ გაქ უფლება დამიშალო რამე!ან მიბრძანო საერთოდ არავინ ხარ ერთი ს გარდა, ჯერ არ გიცნობ პირველი დღეა რაც შენ ბინძურ სახლში ვარ შენ დამპალ ხელებსაც მიჩვეული ვარ უკვე გეტყვი რო მძულხარ შენც და მამაშენიც ორივე ერთი და იგივე ნაბიჭვრები ხართ!
ტონი არ ამიწევია ისე ვუთხარი და წარბებ შეკრული სახე ალეწილმა რო ამომხედა მოსალოდნელი საფრთხე ვიგრძენი თუმცა ვეცადე არ შემშინებოდა არც მინანია გულიდან წამოსული სიტყვები ვახალე ...
ავტორი:
თავის ოთახში ძირს "ეგდო" ტკივილისგან ვერ ისვენებდა 'იკლაკნებოდა' ტკივილისგან სახეც დაემანჭა, ტირილს ვერ იკავებდა ცდილობდა ჩუმად ეტირა, ჰაერი ძლივს ყოფნიდა, პირზე ხელს ძლიერად იჭერდა, თან თვალებს სიმწრისგან ხუჭავდა, იატაკი უარესად ტკენდა სხეულს, წამოხოხდა და ეცადა საწოლზე ასულიყო, წამოდგომის დროს სხეულზე ქამრის ნაკვალები თითქოს გაიშალა და საოცრად მწვავე გახდა 'აა აა' ჩახლეჩილი ხმით ამოიკნავლა და საწოლზე ძლივს გადაწვა თვალები ჯერ ტირილისგან ჩასიებული და ჩაწითლებული ჰქონდა მარჯვენა ლოყა სრულიად წითელი იყო ჯერ ისევ ხელის შეხებაზე საოცრად ტკიოდა, ისევ ჯიუტად არ ნანობდა თავის სიტყვებს კარგია ვიღაცამ მაინც უთხრა სიმართლეო, რამდენი გაახსენდებოდა რომ მასთან უნდა ეცხოვრა ტირილს უარესად იწყებდა, თვალებიც უარესად წითლდებოდა ეწვოდა სახე ცრემლებისგან თვალებიც ტკიოდა ყელიც ჩახლეჩილი ჰქონდა, ტუჩის კუთხეში სისხლი მოსდიოდა, თავიდან ვერ გაეგო ასე როგორ შეეძლო დაერტყა გოგოსთვის გოგას, გოგო გვირაბში რომელიც გადაარჩინეს გოგო გზაზე, რომელიც კინაღამ მანქანით გაიტანა, კიდევ რამდენი გოგო ყავს ნეტავ დალეწილი, ეს ხომ ავადმყოფია მანიაკი რომელიც გოგოების ცემით კმაყოფილდება, ფაქტიურად იკვებება, ახლა ანი ყავს გვერდით მანამ სანამ კონტრაქტში ეწერა რომ ქორწილამდე "სექსუალურად" არ შეავიწროვებს და არ შეეხება მას ასრულებს რაც საოცრად გასაკვირია თუმცა მანამდე ცემით კმაყოფილდება, რა საშინელებაა ასეთი ხალხი რომ არსებობს სამყაროზე, ციხეში ვერ სვავენ, რათქმაუნდა მას ხომ მდიდარი მამიკო ყავს ფულით აგვარებს საქმეს....... დრო გაინტერესებთ როგორ გადიოდაა? თითქოს ციხეში იყო არა ციხეში მეტად უკეთესია იქ სანახავად მაინც მოდიან მშობლები არ ნახულობდნენ მეგის არც უშვებდნენ რატო? მიზეზი მაინც ხომ უნდა იყოს? პატიმარია? დღეები გადიოდა ანი სახლში იჯდა საჭმელზე გადიოდა და უწევდა მთვრალი გოგას ლაპარაკი აეტანა იყო ბევრი მომენტი, ანი ისევ და ისევ ტკივილისგან იტანჯებოდა ოთახში და თვალებ ჩასიებული ცრემლებისგან სულს ძლივს ითქვამდა..... გოგა ცდილობდა ყველანაირი, ყველაფრიდან ყველა ანის საქციელში დანაშაული ეპოვა რადგან უმიზეზოდ არ დაერტყა, ავადმყოფია როგორც იზრდებოდა ისეთივე ჩამოყალიბდა უყურებდა მამამისს როგორ ლეწავდა დედამის როგორ კიოდა დედამისი ღამით, ისიც მამამის დაემსგავსა თავის შეცვლა არც უცდია მამას ჩიჩინი ჩაესმოდა მუდამ მამას უჯერებდა ყველაფერში მხოლოდ მამა,....
ანი:
ნამდვილად დრო ნელა ტანჯვით არაფრის კეთებით გადიოდა ვგრძნობდი როგორ ვკვდებოდი ამ ოთახში დღის შუქს ვეღარ ვნახავ ეს ტიპი ავადმყოფია ამას ვერავინ უარყოფს გიჟი მანიაკი! რომელიც სხვისი ტკივილით იღებს სიამოვნებას..... მისი არ ყოფნობის დროს ოთხი დღის უკან აივნიდან გადაძრომა ვცადე გამომივიდა კიდეც პირველი სართულიდან, მას მერე, სახლში არ ვჩერდები მაქვს ერთი ადგილი უბანი სადაც ბევრი ბავშვი თამაშობს ხოლმე მეც ერთხელ რომ წავაწყდი მას მერე მათ მეტი არც არავინ მინდა, რა უცნაური თავგადასავალი მაქ, მე თავად ვარ გაოგნებული
გაგცევის პირველი დღე:
აივნიდან გადახტა, თან იქით აქეთ აცეცებდა თვალებს ხომ არავინ შეამჩნია რომ დარწმუნდა რომ არავის დაუნახავს ადგილს მოწყდა და ახლა ბეტონის ღობეზე ძრომიალი დაიწყო რათქმაუნდა ვერ აწვდა, კედლის კუთხიდან დაიწყო ძრომიალი და საბოლოოდ გამოუვიდა თუმცა გადავარდნის დროს ისე ცუდად დაეცა ნაქამრი ადგილები მთლიანად აეწვა ტკვილისგან თვალები აეწვა თუმცა ტკივილმაც გადაიარა და ანიც ადგილს მოწყდა, გიჟივით გარბოდა,თუმცა სად, არ იცოდა... გოგას სახლს რომ დიდზე გაცდა, უბანში ავიდა ფიქრებით საერთოდ გაგცევაზე იფიქრა თუმცა როცა საქმე გოგას ეხებოდა მითუმეტეს საერთოდ არც ტელეფონი არ ფული არაფრის გარეშე ვერსადაც ვერ გაიქცეოდა რომც გაგცეულიყო გამორიცხულია ისეთ ადგილას დამალულიყო რომ ვერ ეპოვათ აი პოვნის დროს კი კარგი არაფერი დაემართებოდა მერე ქამრით ცემა მოსაგონი იქნებოდა.... შუადღე იყო და უბანში ბავშვები წრეშიბურთს თამაშობდნენ, ანისაც მეტი რა უნდოდა ბავშვებს თამაშში ჩაერთო თუმცა ძლივს იხრებოდა დარტყმული ადგილები ნამდვილად ტკიოდა, ვინც იქ იყო ყველა გაიცნო ბავშვებისგან დიდი სითბო იგრძნო როგორც ბავშვებმა ანისგან, დახუჭობანა, შვიდქვაობანა, ვისი სული გსურს, თითქმის ყველაფერი ითამაშეს, წამით ყველაფერი დასავიწყებელი იყო სასიამოვნო იყო ყველა მომენტი ყოველ წაგებაზე თუ მოგებაზე სიცილი, ზოგი იბუტებოდა ზოგი ჩხუბობდა, კონცერტებს აწყობდნენ და ფული ფოთლები იყო...
- კაკ კუკ
თვალებ დახუჭული ჰაერში ვითომ აკაკუნებს ანი ცალი ვითომ მოჭრილი ხელი კი ზურგს უკან აქვს
- ვინ არის?
იკითხა ბავშვმა რომელიც თამაშში დანარჩენების "დედა" იყო
- მგელიი
თქვა ანიმ და თვალები გაახილა სახეზე ღიმილი არ შორდებოდა იმდენად ბედბიერად იყო მათთან
- რა გნებავს?
კითხა ბავშვმა ღიმილით
- კრასკა...
- რაფერი?
იკითხა ბავშვმა და თან დაძაბული გადახედა "შვილებს" რომ ფერი ანის არ გამოეცნო
- ააააამმმმმ,
გაწელა სიტყვა ანიმ და ვითომ ფიქრი დაიწყო რეალურად უკვე პასუხი მზად ქონდა
- რა ფერიი დააააა
( ისევ გაწელა) ლურჯი
სწრაფად დაასახელა ფერი და შვილებში მდგომი ბავშვი რომ ადგილს მოწყდა ანიც მას გაეკიდა
- დიტო' დიტო' დიტო'
ხტუნვით ამხნევებდნენ მეგობარს აი ' დედა' კი ყვიროდა დიტო დიტო ჩქარა ჩემთან მოდი გადაგარჩენო,....