იმედია, მოგეწონებათ ძალიან ვნერვიულობ არვიცი როგორ მოგეწონებათ



ნაწილი 1

საღამოს, შვიდი საათი იყო როცა გოგონა  შინ დაბრუნდა, სახლში შესულს მთელი ოჯახი ,შინ დახვდა

_ რა ხდება ყველაფერი რიგზეა?!
_ კარგი,დეა შვილო რომ მოხვედი რადგან უკვე ყველა ვართ მაშინ  გეტყვით რაზეც შეგკრიბეთ.- თქვა კაცმა.
_ რა ხდება მამა ხომ მშვიდობაა?
_  მოკლედ,დღეს ძალიან მნიშვნელოვანი  შეხვედრაზე მივდივართ
_ აუცილებელია ყველა ვიყოთ?- ჰკითხა, დეამ მობეზრებული ხმით რადგან კარგად იცოდა მამამისის სტუმრები ვინც იქნებოდა მოსაწყენი, მოხუცი და ხანში შესული კაცები იქნებოდნენ.
_ აუცილებელია ,შვილო
_კარგი და რიდის არის შეხვედრა?
_ ერთ საათში.
_ რაა? მამა ერთ საათში რა უნდა მოასწრო აუუ კარგი რაა
_ შვილო მოასწრებ თუ მოინდომებ თანაც, ჩვენ რესტორანში უნდა შევხვდეთ მათ ჩვენ უკვე მზად ვართ შენ დარჩი მარტო ახლა კი ადი ოთახში და გაემზადე.
_ კარგი, ამოიხვნეშა გოგონამ და ოთახში ავიდა
ბევრი ფიქრის შემდეგ გადაწყვიტა  წითელი ტანზე მომდგარი წითელი კაბა ჩაეცვა რომელიც მთლიანად გრძელი იყო და მუხლამდე ჩახსნილი ჰქონდა . როცა საღამოს კაბა ჩაიცვა მაკიაჟის გაკეთება დაიწყო დიდად მაკიაჟის მოყვარული არ იყო  რადგან ისედაც ბუნებრივად ლამაზი იყო ახლაც დიდად არ მოინდომა გაკეთება სახეზე ცოტა ოდენი სახის კრემი წაისვა შავი ფანქარი ქვედა თავალებზე წაისვა მერე ტუში გადაისვა  და წითელი ტუჩ საცხი წაისვა, თმები დაიხვია და ლამაზი ვარცხნილობა გაიკეთა. შემდეგ აქსესუარები გაიკეთა მაჯის საათი სამაჯურით და საყურეები მოირგო მისთვის რომ გეკითხათ სულაც არ უნდოდა იქ წასვლა მაგრამ ისე გამოეწყო საგანგებოდ რომ გეგონება პაემანზე მიდიოდა შემდეგ ქუსლიანი ფეხსაცმელი ჩაიცვა , შემდეგ პატარა ხელ ჩანთა აიღო და ქვევით ჩავიდა
_მე მზად ვარ შეგვიძლია წავიდეთ.- თქვა დეამ
_ ძალიან კარგი მაშინ წავიდეთ.
ყველა მანქანაში ჩასხდნენ და რესტორანში წავიდნენ
მალე , მანქანა რესტორნის, წინ გაჩერდა და შიგნით შევიდნენ.
_ აი ისინიც!_ დაიძახა  ომარმა. და მათკენ გაემართა.
_ როგორ გამახარე ჩემო მეგობარო რომ იცოდე.
_ მეც მიხარია შენი ნახვა ომარ.
_ მოდით დასხედით.
_ხო, მართლა გაიცანი ეს ჩემი მეუღლეა თინა ,ეს კი ჩემი  ერთადერთი ქალიშვილია დეა.
_ გასაგებია , სასიამოვნოა ქალბატონებო თქვენი გაცნობა, ეს კი ჩემი მეუღლეა ნანა,და ჩემი ქალიშვილი ნია .- უთხრა ომარმა
_ გამარჯობა, მიესალმნენ ყველა.
შემდეგ, ყველა დასხდნენ.
_ ძალიან დიდი, ბოდიში ჩემი ვაჟი ცოტა იგვიანებს მაგრამ მალე მოვა
_ არა უშავს ომარ.- თქვა და შემდეგ დეას მიმართა..
_ რას საქმიანობ ? შვილო.
_მე..მე ფსიქოლოგიის ფაკულტეტზე ვარ 
_ მერამდენე კურსზე ხარ ?
_ მესამეზე.
_ გასაგებია..

ცოტახანში,დეას  დაურეკეს
_ უკაცრავად!- თქვა და გვერდზე გავიდა  რათა ტელეფონზე ეპასუხა   ტელეფონზე ლაპარაკობდა და თან  მიდიოდა როცა ,  ვიღაცას მოულოდნელად დაეჯახა.
_  უკაცრავად ვერ დავინახეთ დიდი ბოდიში..- უთხრა დეამ
_ შემდეგში ეცადეთ მეტი აღარავის შეასკდეთ.- ცინიკურად ჩაიცინა და წავიდა
_ თავხედი!- ჩაილაპარაკა შემდეგ სააბაზანოში შევიდა და ტელეფონს უპასუხა.

_ალოო!.
_ რას შვები, ძვირფასო?
_აუუ,არ მკითხო გიო...მამაჩემმა მთელი ოჯახით რესტორანში წამოგვიყვანა  რაღაც შეხვედრაზე ერთი სული მაქვს როდის წავალ სახლში.
_ მოვიწყინე?
_ ძალიან..-  ამოიხვნეშა გოგონამ
_ არაუშავს,ცოტაც გაუძელი..
_ხო,სხვა რა გზა მაქვს.
_ ხვალ ხომ გნახავ? - კითხვა ბიჭმა

_  ხვალ ლექციების, შემდეგ შევხვდეთ გაწყობს?-ღიმილით უთხრა.
_  ძალიან კარგი მაშინ ხვალ გნახავ ..
_ ხვალამდე..- უთხრა და ტელეფონი გათიშა.
საუბრის შემდეგ მია დარბაზში გავიდა დანარჩენებთან


_ აი ,ისიც ჩემი ქალიშვილი - თქვა გურამმა,
_ მაპატიეთ,ცოტა შემაგვიანმდა.
_ არაუშავს,მთავარია რომ აქ ხარ დეა გაიცანი ეს ჩემი ვაჟია არჩილი
_ მამა, რამდენჯერ უნდა გითხრა არჩილს ნუ მეძახი თქო აჩი დამიძახე .
_ კარგი,შვილო მოკლედ აჩი ეს კი დეა გურამის ქალიშვილი.
_ გამარჯობა, სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა.
_ აჰა ჩემთვისაც.- თქვა სხვათაშორისოდ ხელი ჩამოართვა და ადგილს დაუბრუნდა.
გოგონა , საგრძნობლად დაძაბა ამ სიტვაციამ ვერ ისვენებდა.

_ მამა, დიდხანს უნდა ვიყოთ კიდევ აქ?
_ რატომ,მეკითხები?
_ უბრალოდ,ხვალ ადრე ვარ ასადგომი და ამიტომ გკითხე.
_ მოითმინე შვილო. ჯერ არსად არ გვეჩქარება ცოტახანში ყველა თავის სტიქიაში იყო მხოლოდ დეა იჯდა თავისთვის მარტო იჯდა და ღრმად ჩაფიქრებული.


_ კარგი, მემგონი დრო მოვიდა მთავარზე გადავიდეთ, და გაგიმხილოდ აქ შეკრების მიზეზი.
მოკლედ, პირველი რიგში იმას ვიტყვი რომ  ჩვენი კომპანია ჩაძირვის პირასაა და მისი გადარჩენა მხოლოდ ერთი გზითაა შესაძლებელი..
_ რა გზით?- იკითხა გოგონამ.
_ კაი ,კითხვაა შვილო რადგან ერთადერთი ვისაც მისი გადარჩენა შეუძლია ეს შენ ხარ ..!
_ მე ..? კი მაგრამ როგორ?!-  გაოცებულმა იკითხა
_ შვილო, მინდა რასაც ახლა გეტყვი ყურადღებით მომისმინო
_ კარგი.
_ შვილო,   მე მინდა რომ შენ არჩილს ცოლად გაჰყვე..
_ რაა?!
_ დამამთავრებინე ,შვილო... თქვენ უნდა იქორწინოდ რადგან ომარის კომპანია ფინანსურად ძლიერია და მხოლოდ ამ გზით შეგვიძლია დავიხსნათ კომპანია, გთხოვ სწორედ გამიგე .
მიას, სუნთქვა შეეკრა სახეზე ფერი დაკარგა  თვალები აუწყლიანდა  და. სიტყვაც ვერ თქვა.
_  დეა ,შვილო!
დეა, სკამიდან წამოდგა და უსიტყვოდ დატოვა იქაურობა.
_ დეა! შვილო სად მიდიხარ !- დაუძახა დედამისმა. მაგრამ დეამ ხმა არ გასცა და   გაეცალა იქაურობას.


შუა ,გზაში შოკისმომგვრელი მიდიოდა საბრალო და გულამოსკვნილი ტიროდა მოულოდნელად თავსხმა წვიმა წამოვიდა და იგი სულ დასველდა..  და ცრემლები წვიმას გაატანა.
_ რატომ, ღმერთო რატომ?! ხდება ეს ჩემს თავს მე ხომ ჩემი ცხოვრება მქონდა ახლა რა გავაკეთო გიო..!  გიოს რა ვუთხრა მას ხომ გულს ატკენს ეს ამბავი..




_ შვილო, გთხოვ წადი და მოძებნე თავს რამე არ აუტეხოს მეშინია..

_ ხვდებით,რა ზომამდე მიიყვანეთ საბრალო გოგო..!- გაბრაზდა და მის მოსაძებნად გაემართა.  თავის სპორტულ მანქანაში ჩაჯდა და სწრაფად მოსწყდა ადგილს 


_ სად წავიდა ეს გოგო! ღმერთო - გულის სიღრმეში ძალიან ეცოდებოდა იგი და მისი კარგად ესმოდა რადგან თვითონაც ამ დღეში იყო.
ბევრი ძებნის შემდეგ , როგორც იქნა იპოვა გოგონა მუხლებზე იდგა და ტიროდა ბიჭი მანქანიდან გადმოვიდა,  და მისკენ გაემართა.

_რას აკეთებ! ახლავე ადექი!
_თავი დამანებე..!- დაუყვირა გოგონამ - მარტო დამტოვე წადი აქედან.

_ აქედან არსად წასვლას არ ვაპირებ!- თქვა მტკიცედ მხრებზე მოჰკიდა ხელი და წამოაყენა.

_  მომისმინე ! მესმის ახლა რასაც გრძნობ რადგან მეც იგივე დღეში ვარ  შენ გგონია მე მომწონს ეს ყველაფერი, გგონია მე მინდა ეს ქორწინება? რათქმაუნდა არა  მაგრამ შენსავით არ ვიქცევი და ხელს არ ვიქნევ  ცხოვრებაზე..

_ შენ არაფერი არ იცი ,დ არ გესმის  შენ არ იცი იმას თუ მე რას განვიცდი ახლა თუ როგორ მტკივა გული . შენ გგონია მე ჩემს თავზე ვფიქრობ? არა  არა ეს ასე არარის  შენ იცი რომ მე შეყვარებული მყავს რომელიც ძალიან მიყვარს  და მასაც ვუყვარვარ , ჩვენ უკვე მალე დაქორწინებას ვაპირებდით ის აპირებდა რომ მოსულიყო ჩვენთან და მამაჩემისთვის  ჩემი ხელი  ეთხოვა მაგრამ არა მამაჩემმა ყველაფერი გააფუჭა ,  მან ჩემს გარეშე დაგეგმა ჩემი მომავალი ... ახლა მას რა ვუთხრა მაპატიე იცინე მალე ვთხოვდები -თქო ეს ვუთხრა მიპასუხე .. - ხმამაღლა ტიროდა  გოგონა
_ დამშვიდდი! და შემომხედე კარგი..  პირველ რიგში ტირილით ვერაფერს შეცვლი  მაგრამ უკვე ვერაფერს ვეღარ გამოვასწორებთ ყველაფერი უკვე გადაწყვეტილია გესმის..
_ მე არ მინდა რომ ეს ქორწინება, შედგეს  არ მინდა არა ჩემს გამო გიორგი რომ არ არსებობს ჩემს ცხოვრებაში ამას უსიტყვოდ დავთანხმდებოდი მაგრამ გიო ის მას დიდი გეგმები ჰქონდა  მას ეს როგორ ვუთხრა მას გულს მოვიკლავ . - მოულოდნელად თავბრუ დაეხვა , მუხლები მოეკვეთა და  აჩის ჩაუვარდა მკლავებში.
_ კარგი  საკმარისია ,ასე ცუდად გახდები მოდი ჩაჯექი მანქანაში და იქ ვისაუბროთ.
_ ჩვენ მეტი არაფერი გვაქვს სალაპარაკო. - თქვა ჩამწყდარი ხმით.
_ გვაქვს , დამიჯერე. მისმინე  დეა სასუწარკვეთილებას არ მიეცე გესმის.
ჩვენ მოგვიწევს  დავქორწინდეთ  მე მამაჩემს უყვარს ვერ ვეტყვი ის გულით ავადმყოფია და  მისთვის ნერვიულობდა არ შეიძლება,მისმინე ჩვენ ვიქორწინებთ, მაგრამ ეს ქორწილი ნამდვილი არ იქნება.
_ეგ როგორ?
_ ჩვენ ვიქორწინებთ ფიქტიურად, სულ რაღაც რამოდენიმე თვე გასტანს  როცა ვნახავთ რომ მამაშენის კომპანია ფინანსურად გაძლიერება მერე ჩვენ დავშორდებით და ვიტყვით რომ ვერ შევეწყვეთ ერთამენთს  და დავშორდით მაგრამ მანამდე ისე უნდა მოვიქცეთ ვითომ მართლა ნამდვილი ცოლ ქმარი ვართ შევთანხმდით! - უთხრა და ხელი გაუწოდა ჩამოსართმელად.