ვერსად გამექცევი 18
* * * ანკას მანქანაში ჩაეძინა .. სახლში ავიყვანე და ლოგინში ჩავაწვინე.. ძალიან აღელვებული ვიყავი ანკას მსგავს რეაქციაზე ჩემი სიტყვების მერე.. თუმცა არც გამკვირვებია....ძალიან მეშინოდა ანკას შემოშვება ჩემ ცხოვრებაში...აქამდე არ გამოჩენილა ქალი რომელიც სერიოზულად დამაფიქრებდაა მასზე..ეხლა კი ანკა გამოჩნდა რომელიც ჩემ ცხოვრებაში შემოიჭრა და ნელ-ნელა ყველაფერს ურევს... ამ ფიქრებში ვიყავი როცა ტელეფონმა დამირეკა და დედაჩემის ამბავი შემატყობინეს.. სასწრაფოდ ვიქირავე თვითფრინავი და ისე გავფრინდი ანკას არც დავმშვიდობებივარ... დღეები გადიოდა დედაჩემი უარესად ხდებოდა... ამ ყველაფრის ყურება ჩემთვის გაუსაძლისი იყო.. ყოველ საღამოს ბარებში დავდიოდი და ვსვამდი მაგრამ დედას არ ვანახებდი ამას... ვიცოდი მალე ხელიდან გამომეცლებოდა მაგრამ არვიცოდი როგორ გამეგრძელებინა ცხოვრება დედაჩემის გარეშე. ქალის გარეშე რომელიც ერთადერთია ვინც მიყვარს ამ დედამიწაზე... დავდიოდი ქალებში რბოლებში ვიღებდი მონაწილეობას ვსვამდი და ყველაფერს თავზე ვიმხობდი..ძმაკაცები მეუბნებოდნენ წერაზე ხარ ისე იქცევი თითქოს სიკვდილს ეძებდეო.... ის დღე როცა დედაჩემი გარდაიცვალა ბუნდოვნად მახსოვს...ემოციებისგან დაცლილი საერთოდ ცივად შევხვდი ამ ამბავს... განადგურებული ვიყავი .... ბიჭები ჩამოვიდნენ საქართველოდან გამიხარდა ანკა რომ ვერ ჩამოვიდა მისი ნახვა ისევ სუსტს გამხდიდა ანკა იმას აღვიძებდა ჩემში რასაც მთელი ძალით ვკლავდი მთელი ცხოვრება...ანკას მონატრება ემატებოდა ჩემ ყველაფერს და უკვე გაუსაძლისად ვიყავი.. ვგრძნობდი როგორ ვეღარ ვძლებდი მის გარეშე... ძალიან მინდოდა საქართველოში წასვლა და ანკას ნახვა...ისეთ ჭკუაზე ვიყავი ჩავიდოდი ხელს მოვკიდებდი და სამუდამ ჩემთან წამოვიყვანდი.. * * * რაუნდოდა აქ? საშინლად ავფორიაქდი მის დანახვაზე...გულმა უფრო აუჩქარა ფეთქვას...ასე მეგონა საგულედან ამოხტებოდა... ვუყურებდი მას და ასე მეგონა ჰიპნოზს მიკეთებდნენ ვერ ვინძრეოდი ... ეს ხომ რეზი იყო... ცოტახანაში გონს მოვეგე.... წამოვფრინდი ჩახუტებას ვაპირებდი მაგრამ უცბად შევამჩნიე ჩემი მეზობელი იდგა იქვე... - როგორ ხარ მეტიჩარა? (რეზი)... ხმა ისეთი ქონდა თითქოს უცხო მელაპარაკებოდა..უფრო გაციებულა და გაუცხოებულა.... - მადლობ კარგათ...ძლივს ამოვთქვი ეს სიტყვები .... ამ დროს ერეკლე მოვიდა ჩვენთან...არა რა ეს ბიჭს აშკარად გრძნობს როცა მიჭირს... - ანო წამო(ერეკლე) - ხოიცი წყლის მეშინია...დავიჯღანე - წამო ხელს არ გაგიშვებ...მითხრა , ახლოს მიმიკრო და საფეთქელზე მაკოცა...ბოლოს როგორც იქნა დამიყოლია... წყალში ხელი არ გაუშვია ჩემთვის ...მაგრად გავერთეთ ..ბოლოს როცა დავიღალე წყლიდან ამოვედით... როგორც მივხვდი სანამ რეზი ჩემთან მოვიდა მანამდე ბავშვები უნახია... არვიცი რამ გადააწყვეტინა რეზის დაბრუნება მაგრამ ის ძალიან შეცვლილი იყო ჩემთვის... ახალი რეზი კი ჩემთვის უფრო საშიში იყო და ცივი ვიდრე ძველი....მკლავდა სურვილი მონატრებულ რეზის ჩავხუტებოდი და მოვფეროდი... ძალიან მინდოდა ჩემთვის საყვარელი სურნელი მეგრძნო უფრო ახლოდან...ამ ყველაფერში კი ბევრი რამე მიშლიდა ხელს... წყლიდან ამოსულები ბავშვებს ვეძებდით სასტუმროში იყვნენ ბარშ ... ყველა დღლილი და ძალა მოხდილი იჯდა თავის ადგილას... ჩვენც იქვე სკამებზე დავეშვით... - აუ მშია მშია ...წავიწკმუტუნე მე - ხო მეც (ელი) - აუ მგონი მეც(ჩემი მეზობელი!) ..აგვყვა - ვინმემ შეუკვეთეთ ...ვთქვი და სკამს უფრო კარგად მივეყუდე... ბიჭებმა შეუკვეთეს ... ჭამა დავიწყე და როცა ყველაფერი ვცეცხლე დესერტზე გადავედი...მიმტანს დავუძახე - ნაყინი მინდა ბევრი აი ძალიან ბევრი ყველანაირი ნაყინი მინდა რაც კი გაქვთ ერთმანეთში არეული... ვთქვი და ტუჩები გამოვბურცე.... აშკარად ბავშვივით გამომივიდა რადგან ყველამ მე შემომხედა და სიცილი დაიწყეს... - ხო რაიყოთ მიყვარს ნაყინი... ეხლა უფრო გავიბუსე.... როცა ჭამას მოვრჩი იქაურობა დავტოვე..ბავშვები გასართობად წავვიდნენ ... რეზი და ის გოგო ცალკე წავიდნენ სადღაც..მე დარჩენა გადავწყვიტე....ჯერ პლიაჟზე ვისეირნე ცოტახანი... მერე ნომერში ავედი ... სიმღერებს ვუსმენდი... უკვე გვიანი იყო და მე მაინც არ მეძინებოდა...როგორც იქნა ძილისკენ წავედი.. ლოგინზე წამოვწექი და მიმეძინა... არვიცი ღამე მომეჩვენა თუ არა მაგრამ ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა ვიღაც... მისი მზერა პირდაპირ კანს მიწვავდა .... ავფორიაქდი.. მაგრამ მერე როცა ვიგრძენნი ის მონატრებული სუნი რომელიც მაბრუებს და მაგიჟებს მოვდუნდი... მივხვდი რომ რეზი იყო.. მესიამოვნა მისი მზერა...ვიგრძენი როგორ ჩამომისვა თმაზე ხელი... არმინდოდა შემემჩნია და ყველაფერს ვაკეთებდი მაგისთვის...მაგრამ ვეღარ მოვითმინე და თვალები გავახილე.. ჯერ ხელებით ვისრესდი მერე როგორც იქნა რეზის შევხედე - აქ რაგინდა?....შევიცხადე... - მე ხოარ გესიზმრებოდი?..მკითხა ირონიით და ტუჩი ჩატეხა - აქ რაგინდა თქო? ან როგორ შემოხვედი?!..გავამკაცრე ტონი - გასაღები დავკარგე და მისაღებში არავინ იყო.. შენი კარები კი ღია დამხვდა..სხვები წასულები არიან ... - კაი კაი მეძინება.ვუთხარი და წამოვწექი ლოგინზე ზურგი ვაქციე...მთელი ღამე ვგრძნობდი მის მზერას...ვერ ვისვენებდი უაზროდ ვბორგავდი... მერე როგორც იქნა მიმეძინა.. დილით როცა გავიღვიძე არავინ იყო ოთახში...სასადილოში შევედი და ბავშვებთან როცა მივედი ერეკლე ეგრევე დამიწყო მოფერებები - ჩემიი ლამაზი გოგო გინდა ნაყინი?(ერეკლე) - აუ კიი .....ვუთხაირ და თავი მკერდზე მივადე რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით... არვიცი რამ წამოუარა ამ ჩემ მეზობელ გოგოს მარა უცებ წამოაყრანტალა - ანკა შეყვარებული გყავს?(მეზობელი) - არა მაგრამ მგონი მალე მეყოლება ... ვუთხარი და ერეკლეს გადავხედე... ჰმმ ..რატომ ვქენი ეს? იმიტომ რომ რეზი უნდა მიმეხვედრებინა თუ ოდესმე დამკარგავდა რას იგრძნობდა ის.. ხოდა მეც ვითომ დაკარგვის ფონი შევუქმენი..იქნებ და აზრზე მოეგოს და ესე აღარ დავიტანჯოთქო... როცა რეზისკენ თვალი გავაპარეე მივხვდი რომ გამომივიდა ჩემი ჩაფიქრებული... - კარგია როცა შეყვარებული ხარ და ვინმე შენ თავზე მეტად გიყვარს (მეზობელი) ... ჰმ ესთქვა და თავი რეზის მიადო... ოო ეს უკვეე მაღიზიანებდა...მინდოდა თმებით მეთრია ეს გოგო და მეცემა მაგრად...თვალებსაც დავთხრიდი რეზის რომ უყურებდა იმ მიზეზის გამო ... ძალიან გავბრაზდი.. თავის ტკივილი მოვიმიზეზე და ოთახში ავედი... ბრაზისგან ცოფებს ვყრიდი... უკვე მოსაღამოვდა ოთახიდან ცხვირს არ ვყოფდი და ბრაზს ვერაფრით ვახშობდი... კარებზე ბრახუნის ხმა გავიგე..ისეთი ხმაიყო თითქოს მალე შემოამტვრევდნენ...კარი როცა გავაღე ჩემს წინ გაცეცხლებული რეზი იდგა... სიტყვის თქმა ვერ მოვასწარი მკლავში ხელი ჩამჭიდა და ოთახიდან გამათრია... ზღვისკენ წამიყვანა იქ მდგომ კატერში ჩამსვა ძალით არმინდოდა მაგრამ ვინ გაიგონა?... კატერს წინ რაღაც ეყენა რაც გვინათებდა გზას ... მოკლედ შუა ზღვარში გააჩერა რეზიმ და მომიბრუნდა - რამე ხდება შენსა და ერეკლეს შორის რაც უნდა ვიცოდე? - ვერ ვხვდები რას გულისხმობ - ხვდები ...იღრიალა ბაგრატიონმა - ნუ მიყვირი ...ვუყვირე მეც - მითხარი - აჩოტებს შენ არ გაბარებ ჩემი ძმა კიარხარ თავი ვინ გგონია.. ძლივს ამოვიღე ხმა... ძალიან შეშინებული ვიყავი მისი ესეთი გაბრაზებული სახის შემყურე პ.ს ბოდიშით ესე პატარას რომვდებ <3 იმედია მაპატიებთ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.