ისევ ღამე, ისევ სიბნელე და წყვდიადი ჩუმი... ისევ მარტო ვარ ჩემ თავთან, ხმაური შემომესმა და გადავწყვიტე გარეთ გამეხედა , ქუჩის კუთხეში რაღაცამ გაირბინა და ცოტა არ იყოს შემეშინდა კიდეც დილის ხუთ საათზე ვინ უნდა უყოსთქო გავიფიქრე და სასწრაფოდ მოვშორდი ფანჯარას.
მე ნათია ზედგენიძე ვარ ოცდასამი წის მშობლები საზღვარგარეთ არიან საცხოვრებლად, მყავს მეგობრები და მაქვს სამსახურიი რომელიც ძალიან მიყვარს, ჩემს ფიზიკურობაზე არ დავიწყებ საუბარს არ მიყვარს ზოგადად ჩემს თავზე ლაპარაკი.
დილით ისევ იგივე პროცედურები,სასწრაფოდ მივირთვი ყავა და სამსახურში გავქანდი. რადგანაც სამსახური ახლოს მქონდა ფეხით მივდიოდი თანაც ამ სიარულს დილის ვარჯიშად ვთვლიდი და ორმაგი საქმე იყო. საშინლად დაჟინებული მზერა მიწვავდა ზურგს, მივტრიალდი მაგრამ საეჭვო ვერავინ ვნახე და გზა გავაგრძელე ისევ ვგრძნობდი მზერას მაგრამ არ შევტრიალებულვარ და სამსახურში შეშინებული მივლასლასდ.
–ნათი როგორ ხარ ? სად ხარ ამდენი ხანიი? გირეკავდი და არ მპასუხობდი რა მოხდააა?
–ვაიმე მაკაააა საცობში მოვყევი–თქო რომ გითხრა დამიჯერეებ? რა მომაყარე მაცალე სიცოცხლე ქალოოო
–ხო შენსავით იმდენი დაფრატუნობს მოყვებოდი აბა
–შენ იცინეეე იცინეე და აქ ისეთები მოხდააააა...
– რახდება არ იტყვი ? (მაკა ჩემი მეგობარი იყო ორივე ამ სარეკლამო კომპანიაში ვმუშაობთ და ძალიან დავუახლივდით ერთმანეთს)
–გოგო ახალი უფროსი გვყოლია თურმე და ჩაიცინა
–ვაა თუ წინაზე უჟმურია განცხადებას ეგრევე დავწერ
კაი მიდი 12ზე თათბირი გვაქ შეფი უნდა გაგვეცნოოს თვალების ბრიალით მითხრა ჩემმა მეგობარმა და სასაცილო მიხვრამოხვრით გაემართა კარისკენ
ცოტა მოვემზადე და 12 ზე ,,სათათბრო" ოთახის კარი შევაღე ყველა შეკრებილი დამხვდა , როგორც ჩანს მე ვაკლდი ცხვრების ფარას:დ ახალი უფროსიიც მოსულააა გავიფიქრე და უცებ შემომანათა მისი ,,შუშის" თვალები, ისე შემაშინა და დამაკომპლექსა ამხელა ფილარმონია ქალი რო ენა ჩამივარდა საერთოდ ეს დაბნევები არ მჩვევია მაგრამ ახლა ეკლებმა დამაყარა და ხელებიგამეყინა.
–დაჯექი აქ რას დაყუდებულხარ ნათია! ასე უკმეხად მითხრა და მოწყვეტით დავებერტყე სკამზე, არაფერი არ მესმოდა რასაც ამბობდნენ ბევრი ადამიანი შემხვედრია ისეთი რომელიც ერთი შეხედვით ამითვალისწუნებია ალბათ ბევრს გქონიათ ისეთი შემთხვევა როცა ადამიანს უყურებ და მისგან სიცივეს , ირონიას , რაღაც არადადებითს გრძნობ და შიში გიპყრობსსწორედ ასე ვიყავი ახლა. ამ კაცის თვალებმა გამაგიჯა არაბუნებრივად მიმზერნენ არც ცისპერი იყო და არც სხვა რაღაც მოთეთრო გამჩირვალე.
როგორც იქნა სჯა–ბაასი დაასრულეს და პირველი გავარდი კარისკენ მაგრამ დირექტორის ცივმა ხმამ შემაჩერა
–ქალბატონო ნათია არაფერს იტყვით მიღებულ გადაწყვეტილებაზე? გადამრევს ეს კაცი ხან ქალბატონო ვარ ხან ნათია! საინტერესოა რა გადაწყვეტილებაზე ამბობს ერთო სიტყვაც არ გამიგია მისი საუბრიდან
– მე რაღა დავამატო ბატონო დირექტორო ? გადაწყვეტილება მიღებულია და დარწმუნებული ვარ ეს ყველაფერი თქვენს იმედებს გაამართლებს , გმერთო რებს ვბოდავ
კიდევ კარგი არაფერი უთქვამს ირონილად ჩაიცნა და გარეთ გამოიძურწე.
როგორც გავიგე გავიგე ახალ ფირმასთან აპირებს ხელსჰეკრულების გაფორმებას ბატონი ზერა ნუ შუშისთვალება
დღეც მეტად დაღლილმა დავასრულე და სახში წავედი, სადარბაზოსთან ვიყავი როცა ისევ ვიგრძენი მზერა , უეცრად რაღაცას ფეხი წამოვკარი და ლამის დავეციი თურმე დიდი თაიგული იყო შეიძლება გაგიკვირდეთ მაგრამ არც უკან მომიხედავს და არც თაიგული ამიღია ბარათის ძებნაზე საუბარი ზედმეტია ( ცოტა ვერ არის ეს ჩვენი ნათია:დ)
ღამით ისევ არ დამეძინა , ორი სათი იქნებოდა ფანჯარა გამოვაღე და ვარსკვლავებს დავუწყე ყურება, ისევ გაძვრა ქუჩის კუთხეში ვიღაც ვენებში სისხლი გამეყინა და საწოლისკენ მივაშურე რატომღაც ცუდ დამთხვევას მივაწერე ყვავილი და ეს ვიღაც.
დილით ბატონმა ზურამ კაბინეტში დამიბარა შესვლა არ მინდოდა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა
–შემოდი ნათია! ეს ნათია როგორ სულ უნდა გამოკვეთოს რაა
–სად ბრძანდებოდი ამ დილით? ახლა გამახსენდა რომ 5 წუთი დამაგვიადა
–გზაში ჩვეულებრივად ვუპასუხე ვითომც არაფერი
– სად ცხოვრობ?
–უკაცრავად მაგრამ რაში გაინტერესებთ?
–ისეთ ადგილას სად ცხოვრობ რომ ქალაქის ცენტრში ვერ აღწეევ? დამცინავად შემეკითხადა შრეკის კატასავით ამომხედა ( რა შუაში იყო შრეკის კატა ნაითია რაა)
–ფეხით მოვდიოდი
–ასე ახლოს ცხოვროობ?
–ჩემი მისამართისგასაგებად დამიბარეთ ააქ? გავკაპასდი და ხმამაღლა შევეპასუხე
– ხმას ნუ უწევ და გადი აქედან!
– კარგად ბრძანდებოდეთ! რა შიში რის შიში ახლა ჩემი ხელით მივაღრჩობდი ამ უაზრო კაცს რა სისულელეებს მელაპარაკებოდა გამაგიჯა ვერ არის დალაგებული ამას თუ გონია მისი ასეთ საქციელით საცოდავ დგეში ჩამაგდებს ძან შემცდარა. განცხადება დავწერე და მაკას მივეცი ნახოს ერთი თუ იშოვის ასე მალე ჩემს შემცვლელს
–რაო ნათ ასეთი?
–ხომ გითხარი თუ უჟმურია წავალთქო და ეს უჟმურთან ერთად დეგენერატიც ყოფილა
–იქნებ..
– არავითარი იქნებ მე გადავწყვიტე და ვსოო ჩემი განათლებით მალევე ვიშოვი სამსახურს კარგად მაკუშ , მაკუშა გადავკოცნე და ღმერთმა გაძლება მოგცესთქო დავუბარე.
ახლა რა ჯანდაბა უნდა ქნა ნათია უსამსახუროდ ? ფუ რა უტვინო ხარ რა .. არა ნათია კარგი ქენი რომ წამოხვედი ცოტახანს დაისვენე მერე რაგაც გამოჩნდება ეგ კაცი შეგიწირავდა.. ებრძოდნენ ჩემი მეები და მეც ნერვები მეშლებოდა.
ძილს მონატრებულმა ძილი გადავწყვიტე და კიდეც დავიძინებდი კარებზე ზარი რომ ა გამეგო , ისე მეზარებოდა კართან მისვლააა... მაგრამ ვინ იყოო ნეტა იქნებ მაკუშააა.... ამ ფიქრებითურთ მივედი კარამდე და გავაღე თუმცა არავინ დამხვდა იატაკზე კი კონვერტი იდო თუმცა ცარიელი ,ასე ვინ მამასხარავებსთქო გავბრაზდი და ადგილზე დავაბრუნე მეკი ძილის გაგრძელება გადავწყვიტე მაგრამ ისევ ზარი დარეკეს და გაბრაზებული წამოვარდი ფეხზე ისევ კონვერტი დამხვდა ოღონდ იმ განსხვავებით რომ შიგ ფურცელი იდო და ეწერა : run for your life სულ არ მიმიღია ეს სისულელე სერიოზულად და ესეც გარეთ დავტოვე და დავაწერე სად მთავაზობ გაქცევასთქო .. ეეჰ ნათია ნათია ეს ვიგაც შერეკილი გაკლდა რაა..
კარი მივხურე და ჭუჭრუტანიდან დავიწყე ყურება ნახევარი სათი ასე ვიდექი მერე თვალები და წელი მეტკინა უნდა მივბრუნებულიყავი როცა ნაბიჯების ხმა გავიგე და ადგილზე გავშეშდი, ჩემ წინ, კარის ძღურბლს იქით ვიღაც ტიპი კაპიშონითურთ იდგა დახედა ფურცელს გაიცინა უნდა მიბრუნებულიყო მაგრამ უეცრად მანაც ჭუჭრუტანაში შემოიხედა ინსტიქტურად უნდა მეკივლა თუმცა ხელი ავიფარე პირზე
–რა ლამაზი ტვალი გქონია ნათია იმედია მეორეს მალე ვნახავ გადაიხარხარა
ისე შემეშინდა ფერები გადამივიდა და კანკალმა ამიტანა
–ასე შეგაშინე გოგო?
–ეს ხმა მეცნობოდა მაგრამ აზრზე ვერ მოვედი საიდან ფიზიკურად არ მეცნო მაგრამ რას დავინახავდი ამ ჭუჭრუტანიდა ვაიმე რა სულელი ვარ
–კარგად ნათი დროებით ტკბილად იძინე, მაინც რა ტკბილად დამეძინება რა
–ასე დიდხანს ვიქნებოდი ტელეფონს რომ არ დაერეკადა მეც შეშინებულმა წამოვიკივლე მაკა მირეკავდა
– ხო მაკუშ მოაწერა ხელი შუშისთვალაამ?
–ვერ მოასწრო საცოდავმა
–რა საცოდავმა ქალო ? რა ვერ მოასწრო? სად წაბრძანდა?
–მოკვდა გოგო
–ჰაააააა?
– ჰოოო გევიდა გაღმა მარილზეე
–უიი სიკვდილისთვის კი შემეცოდა ისე შუშისთვალა ზურაა
–არც ეგ შუშის თვალები დარჩენია ღია ხვალ აუცილებლად მოდი სამსახურში ახალი უფროსი მოვა ხვალ
–კაი თორე ძილში ვიპარები მგონი
–ოოქ.
დილით ისევ დავადექი სამსახურის გზას და ვაკვირდებოდი ხალხს, რომლებიც გარეთ იყვნენ გამოცვენილნი ზოგი სად მირბოდა ზოგი სად, ერთ კუთხეში ,,კაი ბიჩები " ჩაცუცქულიყვნენ მეორეში კი ერთი მაწანწალა ხელგამოწვდილი ეგდო, საშინლად შემეცოდა და რაც კი ფული მქონდა ყველა მას მივეცი , მივხვდი რომ ვაგვიანებდი და სირბილით გავიქეცი სამსახურში ოთახში შევედი მაგრამ უფროსი ჯერ არ ჩანდა ეს ჩემზე ვარესია მგონი
...5 წუთში კარი გაიღო და ვიღაც სიმპატიური მამაკაცი შემოვიდა, ღმერთო როგორ მეცნოო არააა ეს ხომ ის კაპიშონიანიააა?? მაგრამ აქ რა უნდა ან იქ რა უნდოდაა? სულ ავირიე.. თვალები ერთმანეთზე გაგვიშეშდა ,მან თავი წარმოგვიდგინა , ნიკო მაისურაძე ,როგორც მახსოვს ადრე ვიცნობდი ერტ ნიკოს ჩემი კლასელი იყო ახლა კი რა დამთხვევაა ამასა ნიკო ქვია თანაც მაისურაძე დამთხვევა კიარა ისაა გოგო დამიყვირა ჩემმა მეორე მემ, ალბათ ამიტომ მეცნო მაგრამ 35 ბავშვიდან კიდე კარგად მახსოვს.
ნიკომ ახალი სამუშაო გეგმა წარმოგვიდგინა და სლოგანი შეგვიცვალა run for your life არა რა ეს ტიპი დავრწმუნდი რო მაგრად ჭედაავს , ვერ არის საღად ყველა ჩემსავით გაკვირვებული უყურებდა კრეატიულ დირექტორს , არა ნამდვილად ის ჩემი კლასელი ნიკოა გამახსენდა მისი უაზრო გამოხდომები სკოლაში მაგრამ რას ამკიდა მისი სლოგანით ვაა
დღეები გადიოდა მე ისევ ჩვეულ რეჟიმში ჩავები , გზაში მზერას აღარ ვგრძნობდი , მაგრამ სამსახურში დავითანჯე ორმაგად...ჩემი ქუჩის კუთხეშიც არავინ დაძრწოდა და არც წერილები და თაიგული მხვდებოდა დავისვენე რაა
ეს ნიკო საერთოდ არ იმჩნევდა რომ ის იყო ყველაფრის ავტორი, არც მე ვაქცევდი დიდ ყურადღებას.
როგორც იქნა დაციძინე და ბრახუნმა გამომაღვიძა , ჩემს სახლს პატარა ტერასა აქვს და რას ვხედავ ვიღაც დგას და სიგარეტს აბოლებს, მეც შიშისგან ხმა ვერ ამოვიღე და თავი მოვიმძინარე არადა რა დამაძინებდა გული ატასჯერ უფრო სწრაფად მიცემდა, უცნობმა სიგარეტი მოისროლა და ოთახში შემოვიდა , ღმერთო მიშველე რო მომკლას? რო მოგკლას ვერაპერს იზავ სულელო დამცინა მერე მემ და მეც გავიყურსე, თვალმოჭუტული ვაკვიდებოდი მას.