მთელი ღამე მშვიდად მეძინა, ვგრძნობდი რომ დაცული ვიყავი და ვერავინ ვერაფერს დამიშავებდა, რადგან გვერდით მყავდა ირაკლი რომელსაც ვუყვარდი და მიყვარდა, მეტი არაფერი მინდოდა.
-მძინარავ გაიღვიძე ? მოვიდა და მხურვალედ მაკოცა აუ ღიმილი როგორ უხდება როგორი სიმპატიურია, ამდენხანს მის გარეგნობას არ ვუყურებდი მაგრამ ეხლა შევამჩნიე ისეთი სიმპატიურია მაღალი ლურჯთვალება დაკუნთული სხეული რომელსაც ყოველდღიური ნავარჯიშები ეტყობო ქერა თმები.
-ეი რაზე ფიქრობ ?
-არაფერზე? უბრალოდ რამდენიმე კითხვა მაქ პასუხგაუცემელი გაახსენდა გუშინდელი ამბავი
-ანა ყველა კითხვაზე გიპასუხებ მაგრამ ჯერ აქედან გადი და გამიცინა
-ოჰო კაი როდის მწერენ ?
-დღეს საღამოს და დღესვე გაიგებ ყველაფერს.
-კაი
-ეხლა მე გავალ მოვაგვარებ საქმეებს და მალე მოვალ
-კაი მიდი
დამემშვიდობა და თუ არა დავიწყე გუაშინდელზე ფიქრი რა ძველი ვალი , რატომ მიმალავდა რომ ვუყვარდი ან გულს რატომ მტკენდა? ამ ფიქრებში გართულს ჩამეძინა, რომ გავიღვიძე თავთან მეჯდა და მიყურებდა და თან იცინოდა "ღმერთო რა საოცარი ღიმილი აქვს"
-რა მოხდა რა გაცინებს ? ნუთუ ესეთი სასაცილო ვარ ?
-ხარ ხარ
-ვერ გიტან
-მეც მიყვარხარ
-კაი დღეს მწერენ ხო ?
-კი ადექი თუ კიდე გინდა აქ დარჩენა ? მითხრა სიცილით
-არა სასწრაფოდ ავდექი ჩავიცვი და როგორც იქნა მეშველა გავცდები აქაურობას ურააააა
-წავედით ?
'-კი სიცილით ვუთხარი.
გამოვედით თუ არა ეგრევე მინდოდა გამეგო რა მოხდა რადგან ეს კითხვა გულს მიწუხებდა არ ვიცი რა უნდა მექნა ბოლოს გამახსენდა მისი სიტყვები აქედან რომ გახვალ ყველაფერს მოგიყვები ამიტომ გადავწყვიტე მეკითხა
-ირაკლი ეხლა მომიყევი ყველაფერი გლოდები
-კაი მოგიყვები მაგრამ ჯერ ერთ ადგილზე მიგიყვან და იქ ვილაპარაკოთ, გამიკვირდა სად მივდიოდით მაგრამ მერე დავინახე რომ მთაწმინდაზე ვიყავი აქედან ულამაზესი ხედი იშლებოდა მთელი თბილისი ხელის გულივით მოჩანდა აუ რა ლამაზია არა რა ამ ბიჭს სილამაზის შეგრძნება ნაღდად აქვს და გამეცინა
-ანა მოდი აქ დავსხდეთ და ეხლა ხმა არ ამოიღო და მისმინე რასაც გეტყვი.
-კაი გელოდები რა ხმას ამოვიღებდი ოღონდ მას ელაპარაკა
-ანა მე იმ დროიდან მიყვარხარ როცა პატარა იყავი სადღაც 10 კლასში, პირველად რომ დაგინახე ეგრევე შემიყვარდი, შენი სიცილი შენი თვალები რომელიც მუდამ სითბოს გასცემენ ყოველდღე უფრო და უფრო მიყვარდებოდი, შენზე ამბების მოძიება დავიწყე და გამიხარდა ჩემი ძმაკაცის და რომ იყავი მერე გადავწყვიტე სანდროსთვის მეთქვა ყველაფერი , რომ ვუთხარი ჯერ გაბრაზდა მაგრამ მერე დაცხრა და ხმას არ იღებდა, პირიქით უხაროდა რომ მიყვარდი, მოხდა ისე რომ წასვლა მომიწია, რაც წასული ვიყავი ნუ გგონია შენზე არაფერი ვიცოდი ცდები ყველაფერი ვიცოდი რა დროს სად იყავი რას აკეთებდი რას იცვამდი და ვხვდებოდი რომ ცხოვრებაში სწორი არჩევანი გავაკეთე ჩემ ცხოვრებაში რომ შემოგიშვი დინჯი ზომიერად ცანცარა მზრუნველი ნიკა შენი სიძე ჩემი ძმაკაცია ის ცირას აღმერთებს, მაშინ როდესაც სანდრომ გითხრა მამაშენი ცუდად იყო და უნდა გამგზავრებულიყო მაშინ მამაშენი დაჭრეს და შენც საფრთხე გემუქრებოდა დათო არის მამაშენის ყოფილი პარტნიორი რომელიც მამაშენმა ციხეში გაუშვა თაღლითობისა და ნარკოტიკების გამო დათომ გადაწყვიტა შური ეძია შენ ოჯახზე მამამისის გამო. ეს მამაშენმა გაიგო თუ არა მამაჩემს თხოვა დახმარება რომ თავის ოჯახის დაცვა შეძლებოდა ამას კი ლონდონიდან ვერ მოახერხებდა, ამიტომ დახმარება მე მთხოვეს მეც სიხარულით დავთანხმდი რადგან ჩემ პატარასთან ახლოს ვიქნებოდი დავიფიცე რომ შენ არაფერი დაგიშავდებოდა, შენ მე მამაჩემთან შემარიგე, პირველად რომ გავიგე ავარიაში მოყევი რამის მეც სიკვდილს ვნატრობდი, სანამ არ გავიგე კარგად იყავი არ ვიცოდი რა მექნა ეგ ვიცოდი რომ უშენოდ სიცოცხლეს ნაღდად არ ვაპირებდი, შენი ავარია საჭის დაუმორჩილებამ კი არა იმან გამოიწვია რომ ტორმუზი გადაგიჭრეს ეს დათოს ნახელავი იყო, რამის გავგიჟდი, იმიტომ ვიქცეოდი ესე რომ დამეცავი, ჩემთვისაც აუტანელი იყო ეგეთი ქცევა, შენ თვალზე ცრემლს ვერ ავიტან, შენ ჩემი პატარა გოგო ხარ რომელიც არაამქვეყნიურად მიყვარს.
გაჩუმებული ვიჯექი და ვუსმენდი მას რასაც ამბობდა ნუთუ ეს ყველაფერი მან ჩემ გამო გააკეთა ? მამაჩემი ვაიმე
-მამა როგორაა ? აფორიაქებული ვამბობდი
-ეხლა კარგადაა და ძალიან კარგად
-რა კაია და გახარებულმა ტაში შემოვკარი პატარა ბავშვივით ვიქცეოდი ისეთი ბედნიერი ვიყავი
-მაპატიებ რომ ესე გექცეოდი?
-ირაკლი ვხვდები რომ ამას ჩემ გამო აკეთებდი და უფრო დავრწმუნდი იმაში რომ ძლიერ გიყვარვარ, ამიტომ მეც რაღაცას გეტყვი მეც ბავშვობიდან მიყვარდი, შენი წასვლით გული ძლიერ მეტკინა მაგრამ დრომ თავისი ქნა და ტკივილიც დამავიწყდა, მაგრამ ისევ ისე ძველებურად მიყვარდი რომ ჩამოხვედი ძალიან ბედნიერი ვიყავი, მაგრამ შენი ქცევებით გული ძლიერ მტკიოდა მაგრამ ეხლა ყველაფერი ვიცი და ძალიან ბედნიერი ვარ და აღარ მინდა ტკივილის გახსენება
-მიყვარხარ პატარავ სიცოცხლეზე მეტად
-მეც და ისევ ისე მხურვალედ მაკოცა, ეს იყო რაღაც ღვთაებრივი,
-ეხლა წამო შენთვის კიდევ ერთი სურპრიზი მაქ
-რა სურპრიზი ?
-ნახავ
-თქვი თორემ გაგებუტები
-ანა ეხლა პატარა ბავშვივით იქცევი
-მე ხომ ისედაც პატარა ბავშვი ვარ და ჩემ საქციელზე ორივეს გაგვეცინა
-და სწორედ ეს პატარა ბავშვი მიყვარს და გადმომწვდა და ისევ დაეწაფა ბაგეებს, კაი ეხლა წავედით თორემ სურპრიზი ჩაიშლება.
მალე მივედით ჩემ სახლამდე გაკვირვებული ვიყავი, რადგან მეგონა რომ ისევ ისე თავისთან წამიყვანდა მაგრამ შევცდი
-ეხლა წამოხვალ თუ მასე იდგები?
-მოვდივარ ხო.
სანამ ავედი ჩემი დამემართა კარები შევაღე თუ არა ჩემი მშობლები დავინახე გავიქეცი და ჩავეხუტე ამდენიხნის მონატრებულებს
-დე მა აქ საიდან ნუთუ ჩამიხვედით ?
-კი აქ ვართ და მონატრებულ მშობლებს უფრო ძლიერად ჩავეხუტე. მე არ უნდა მნახო ? მოესმა უკნიდან ხმა შემოვბრუნდი თუ არა ჩემი გიჟი ჩა შემრჩა ხელში ოხ როგორ მომნატრებია ეს ნადირი
-სანდრიკ შენ ნადირო შენა, მომენატრა და შევახტი კისერზე მონატრებულ ძმას
-ოე ქაჯი ფრთხილად მომწყდა კისერი და თან მიხუტებდა მეც მომენატრე ჩემო ქაჯანავ. ყველა მოვიკითხე ვნახე ყველა ჩემი მშობლები ირაკლის კარგად იცნობდენენ უცბად ირაკლი მოვიდა ჩემთან და ხალხი გაჩუმდა
-ხალხო ერთი წუთით ანასტასია ჩემო სიცოცხლე თანახმა ხარ ცოლად გამომყვე ? უცბად დავიბენი ბედნიერი ვიყავი
-კი თანახმა ვარ ვიყვირე ბოლო ხმაზე იმ წუთში ისეთი ბედნიერ ვიყავი ამას ვერ გადმოვცემ სიტყვებით, ის მოვიდა და ისე დაცხრა ჩემ ტუჩებს რომ ხალხთან შენ შემრცხვა გონზე ხალხის ტაშმა გამომაფხიზლა ყველა მოვიდა და გვილოცავდა ჩემებს საქრმო მოსწონდათ კი არადა უყვარდათ ირაკლის დედ-მამასაც ვუყვარდი უკვე იძახდნენ მეორე შვილი გვყავსო.
-ოე ქაჯან თხოვდები ?
-შენ მაინც ვერ მომიცილებ თავიდან ნადირო ორივეს გაგვეცინა ჩემ სიტყვებზე. იმ წუთში ისეთი ბედნიერი ვიყავი ამას მართლა ვერ გადმოვცემ სიტყვებით, რადგან გარშემო მყავდა ჩემი საყვარელი ადამიანები ამაზე მეტი ბედნიერება ადამიანმა რა უნდა ინატროს ამ დროს ირაკლიმ ხელი მომკიდა და ჩამჩურჩულა
-ეხლა ხელი მოვაწეროთ არ გინდა?
-ამ შუაღამეს ? არავინ იქნება
-შენ მითხარი თანახმა ხარ თუ არა
-ირაკლი ხო იცი რომ თანახმა ვარ
-კარგი მაშინ ეხლავე ვაწერთ ხელს
-ეგ როგორ ?
-ჩვეულებრივად
ირაკლი ჩემ გაოცებას ახერხებდა ყოველთვის, იმ ღამეს მარტო ხელი მოვაწერეთ იმიტომ რომ მე მასთან გადავსულიყავი ოფიციალურად როგორც მისი ცოლი ხოლო ჯვარი რამდენიმე თვეში დავიწერეთ ულამაზესი იყო ჩვენი ჯვრის წერა, ბედნიერები ვიყავით და ერთმანეთით ვტკბებოდით და ასე გრძელდებოდა მთელი ცხოვრება , გვეყოლა ულამაზესი ბიჭი და გოგო, ბედნიერები ვიყავით და ცხოვრების ყოველი წუთით ვტკბებოდით ცხოვრება გვიხაროდა.
-დედაა შენი გოგო გააჩერე თორემ დავახრჩობ ქაჯია
-რა ხდება ? გიჟივით შევვარდი და ნანახით სიცილით ვკვდებოდი, ირაკლიც გიჟივით შემოვარდა
-აქ რა ხდება?
-მამა ეს ქაჯი გაიყვანე აქედან.
-მა ეს კი სუფთა ნადირი უფ რა.
-კარგით ბავშვებო დაიძინეთ, გეყოთ ჩხუბი.
გავედით თუ არა ეგრევე დავუწყე
-არა რა ლუკა შენ გგავს რა
-მარი შენ და თან ორივე ვკვდებით სიცილით. სწორედ ესაა ბედნიერება თბილი და მოსიყვარულე ოჯახი. მეტი რა უნდა ინატროს კაცმა ამ ქვეყნად.
სიყვარული ხომ ღვთაებრივი რამაა რომელიც კაცმა უნდა განიცადოს უბედურია ის ვინც ამ გრძნობის გარეშე წავა. ცხოვრება ზოგჯერ ერთ შანსს გვაძლევს და ის უნდა გამოვიყენოთ.

p.s. ესეც დასასრული შეცდომებისთვის მაპატიეთ ტელეთი ვტვირთავ და.... აღარ გავაჭიანურე და დავასრულე. ზეგიდან კი ახალი ისტორიით დაგიბრუნდებით. მადლობა დიდი ყველას კომენატრებს რომ ვკითხულობ მიხარია და უფრო დიდი სტიმული მეძლევა. მადლობა ყველას დიდი :-* იმედია ეს თავიც მოგეწონებათ :-*