ერთ დღესაც გოგამ დამირეკა მისი ზარი არ გამკვირვებია რადგან ვიცოდი რომ უნდა დაერეკა, ყურმილი ავიღე და ისმის გოგას გახარებული ხმა:
-პრივეტ ეკატერინე, მოდი დღეს დავლიოთ
-პრივეტ გოგა, ზურაც იქნება?
-არ ზურა არ იქნება მარტო მე შენ და ჩემი ძმაკაცი აი იმ სახლის პატრონი.
-ვა მაშინ არ გამოგაკლდებით,
-კარგი უნივერსიტეტის უკან გელოდებით
ხოდა მეც მეტი რა მინდოდა ავდექი და წავედი მაშინ ზურაზე უფრო გოგა მომწონდა და მისმა ზარმა საშინლად გამახარა., როცა უნივერსიტეტის ეზოსთან მივედი გოგოას ვიგაც ბიჭი ახდა საკმაოდ სიმპატიური, უფრო ვიტყოდი ძალიან სიმპატიურ, ხოდა მეც უშვალო და თამამი გავხდი:
- აბა რას ვსვავთ როგორ ვსვავთ და სად ?( დავარღვიე სიჩუმე)
- ისე ჯერ სახელი მაინც გეკითხა ჩემთვის.!
-ეგ შენს ძმაკაცს კითხე მან ვერ მოიფიქრა ჩვენი ერთმანეთთან გაცნობა
გო-აუ ხო ბიჭო ეს ვიქტორია
ეკ-მოიცა რა ვიქტორია მე ეკატერინე მქვია.
-სასიამოვნოა ეკატერინე, მე თაზო,
ასე ლაპარაკ ლაპარაკით ავიარეთ აღმართი ფეხით და მაღაზიაში სასმელი და ცოტა საჭმელი ვიყიდეთ, იმდენი რაც ჩვენ გვაყოფოდა და გოგასთვის ლუდი.
ლუდი როგორც კი გამოილია გოგა დასაძინებლად წავიდა ხელიც არავის შეუშლია, თავს ძალიან კარგად ვგრძნობდი თაზოს გვერდითაც, ის დღე არასდროს დამავიწყდება, არ მეგონა თუ მასავით შესანიშნავი ადამიანები კიდევ არსებობდნენ მე და თაზო ძალიან დავმეგობრდით ორი დღე იმ სახლში დავრჩი ცხოვრებაში არ მიგრძვნია თავი ასე კარგად მეროე დღეს ბიჭებმა კაიფი გადაწყვიტეს და მეც ხმა ავიმაღლე მეც მინდა თქო, გოგა ამაზე გადაირია რასაც ვერ ვიტყოდი თაზოზე ხოდა მეც დავლიე უფრო სწორად მე და თაზომ, აი იმ დღეს კი მართლა ძან შემეშნდა, დღეს დღეობით როგორც თაზო ამბობს იმ დღეს ჩემი მოკვლა უნდოდა და გოგამ შაჩერა.
რატომ უნდოდა ჩემი მოკვლა?იმიტომ რომ გაგლეჯილ კაიფში არასრულწლოვან გოგოს გარეთ გაქცევა უნდოდა იმის გამო რომ საშინლად გაბრაზებული იყო აქაც გოგამ უკან მომაბრუნა და საწოლზე დამაგდო თურმე მე ეს არ მახსოვს, მანამდე კი ეგვიპტური ცეკვები დანით და სკამზე შედგომით დაცემა კარებთან და ტირილი ეს ყველაფერი სიგიჯეს გავდა ჩემთვის და მე ეს სიგიჯე ძალიან მომწონდა.
მესამე დღეს სახლში დავბრუნდი მე და იმ დღესვე თაზოს დავურეკე ის უკვე თბილისში იყო, ჩვენი საუბრები ასე უბრალოდ არასდროს მთავრდებოდა ის დაუსრულებელი იყო დილის ოთსაათამდე ხან ლექსებს ვუყვებოდით ერთმანეთს ხან კიდევ სიმღრებს ვუმღეროდით... ორი გამოუსწორებელი ნარკომანი ერთმანეთის გამოსწორებას ცდილობდა ასე გრძელდებოდა ერთი თვე მერე დავიწყე მუშაობა ერთერთ ფირმაში პრომო აგენტათდა გავიცანი ბავშვები ისინიც ჩემნაირი გადარეულებიი და კაიფზე შეყვერებულები დავდიოდით ყლგან სადაც შეიძლებოდა ვაკეთებდით ყველაფერს ცუდს რაც კი შესაძლო იყო ხოლო ჩემი თავისუფალი ცხოვრების სტილი მთელს ქალაქს მოედო ამიტომ სამსახურიდანჩემი მშობლების დაჟინებული თხოვნით წამოვედი გავხდი ისეთი როგორსაც არავინ მიმღებდა და არავინ შემიყვარებდა , ჩავეშვი წუმპეშ და სიგარეტის ყოველი ნაპასის დარტყმის დროს მასში უფრო და უფრო ვეშვებოდი, გავხდი ამაზზრზენად ამაყი თამამი და ცუდი მოდიტ ასე ვიტყოდი ტელეფონის ზარებს აღარ ვპასუხობდი არც თაზოსას და არავისას საერთოდ თუმცა რატომღაც იმ დღეს თაზოს ვუპასუხე, მან მასთან სახლში დამპატიჟ თან მითხრა გოგოები წმოიყვანეო, ჩვეულებრივი პონტის აგდების ბაზარი იყო რაც არ მომეწონა,თუმცა მაინც დავთანხმდი. გოგოებიც არ იყვნენ უარზე როცა მივედით კარი თაზომ გაგვიღო და ანის ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა მანაც უპასუხა თვალი ჩაგვიკრა და ავდექით, ბიჭებმა უამრავი კითხვა დაგვისვეს ჩვენ კი ვუთხარით რომ მალე მივიდოდით და მორჩა... თაზომ თვალი გამომაყოლა შევატყვე რომ არ მოეწონა ჩემი საქციელი თუმცა მაინც წავედით... ერთი სათის შემდეგ გაბრუებულები დავბრუნდით ყველა გაბრაზებული იყო თუმცა თაზოს გარდა ეს არავის ეტყობოდა.... სუფრა გავაწყვეთ და სმას შევუდექით თაზომ დამიძახა სამზარეულოში გავედი ბარცალ ბარცალით და კედელთან მიმაყუდა პატარა ბავშვივით ატუზული თვალებში ვუყურებდი, წამიერათ რაგაც საოცარი გრძნობა დამეუფლა ავკანკალდი, მან მითხრა რომ ვუყვარვარ და მაკოცა........