საბა:ძამიკო ადექი რა სკოლაში წამიყვანე
ლუკა:აუ საბა მაცადე რა ცოტა ხნით
საბა:სკოლაში რომ დამაგვიანდება მერე განახებ მე შენ ცოტა ხანს
ლუკა:კაი ხო ავდგები,აუ რა ძილს არ გაცლის
საბა:ძამიკო ისე შენ რატო რა დადიხარ სკოლაში,რატო რა სწავლობ,თუ ბევრი იცი?
ლუკა:მე ვისწავლე უკვე,შენი ტოლიც ვიყავი,მაგრამ გავიზარდე
საბა:ოჰ გეტყობა რომ გისწავლია პირველი კლასის მოსწავლის ამოცანას რომ ვერ ამოხსნი
ლუკა:მე ვერ ამოვხსენი,მოდი აქ შე უზდელ
საბა:აბა მიდი დამიჭირე
ლუკა:აჰა ხო დაგიჭირე
საბა:აჰა ხომ ადექი
ლუკა:
საბა:ჩემ გასალახად ხომ ადექი და სკოლაში წასაყვანად კი არა
ლუკა:წამო საჭმელს გაგიკეთებ და წავიდეტ სკოლაში.
ასე იწყებოდა ამ ორისთვის ყოველი დილა,ისინი ძმები იყვნენ,ლუკა იყო 18 წლის და საბა 6 წლის,მშობლები არ ჰყავდათ.ლუკას საბა დაყავდა სკოლაში,მეგობრებთან,გასართობად მოკლედ საბასთვის ლუკა ძმაც იყო დედაც და მამაც.
გავაგრძელო?
რატომ?-2
ლუკა:მოდი წიგნები ჩადე ჩანთაში და წავიდეთ
საბა:ხო მოვდივარ,ლუკა შეყვარებული გყავს?
ლუკა:შენ?
საბა:მე გკითხე პირველი
ლუკა:ჯერ შენ მითხარი
საბა:უფროსი ხარ დაგითმობ
ლუკა:ხო კაი არ მყავს და შენ?
საბა:ვაიმე ამხელა აყლაყუდა ხარ და ერთი შეყვარებული ვერ იშოვე,მე კი მყავს შენსავით ჩერჩუტი კი არ ვარ
ლუკა:გამასწარი ეხლა აქედან
საბა:რომც ვიარო შენ ისეთი დონდლო ხარ ვერ დამიჭერ
ლუკა:კაი ჭკვიანად შედი კლასში და გამოგივლი რომ დაგგიმთავრდება გაკვეთილები.
საბა:ჭკუიტ იყავი ძირს ნაგდები არ ჭამო და სახლსი ჭკვიანად მიდი
ლუკა: მოდი გაკოცო
ლუკას საბა ძალიან უყვარდა,მასზე როგორც შვილზე ისე ზრუნავდა.
ლუკა სახლში როცა მივიდა სიცხემ აუწია და საბას სკოლიდან გამოყვანა ვერ შეძლო,მეზობელს სთხოვა რომ გამოეყვანა საბა სკოლიდან.
საბა:შენ ბიწო ამხელა კაცს ჭკუა არ გაქ?
ლუკა:რა იყო საბა?
საბა:რომ დამაყუდე სკოლის წინ დებილივით და მაცდევინე,ვერ დამიბარე თუ ვერ მოხვიდოდი,მაგის გამო ჩემ შეყვარებულს უარი ვუთხარი გასეირნებაზე,ჩემს ძმას ველოდებითქო
ლუკა:სიცხე მაქვს და ვერ წამოვედი
საბა:ხო გითხარი ჭკვიანად მიდი სახლშითქო,ეგ არაფერია წამალს დაგალევინებ და კარგად გახდები,მალე მოვალ
ლუკა:სად მიდიხარ?
საბა:მეზობელს ვეტყვი წამალს,აბა ისე ჰაერზე ხომ არ მორჩები
ლუკა:
საბა:აჰა მოდი დალიე წამალი
ლუკა: არ მინდა,ხო იცი რომ ვერ ვიტან წამალს
საბა:ამხელა კაცს გალახვა ხომ არ მოგნატრებია,დროზე დალიე ეხლა
ლუკა: :Dკაიც დავლევ
საბა:ჩემი ჭკვიანი ბიჭი მაგრამ ცოტა შტერი
რატომ?-3
ერთ დღეს როცა საბას გაკვეთილები დაუმთავრდა,ლუკამ სასეირნოდ წაიყვანა.
ლუკა:საბა ნაყინი გინდა?
საბა:კი
ლუკა:კაი მაშინ აქ დაჯექი და მალე მოვალ
საბა:გელოდები
საბა იქვე ჩამოჯდა,მაგრამ ბავშვურმა სურვილებმა სძლია და სათამაოდ წავიდა,ბევრი იხეტიალა,ერთი სასრიალოდან მეორეზე გადაინაცვლა და როცა უკან დაბრუნება მოინდომა თავის ადგილს ვეღარ მიაგნო,დაიწყო ტირილი,ლუკა ორცა იმ ადგილას დაბრუნდა და საბა იქ რა დახვდა,ძებნა დაუწყო,ათასმა აზრმა გაუელვა თავში,ცუდად შეიქნე,რადგან საბას ვერ პოულობდა.საბა კი უფრო და უფრო ხმამაღლა ტიროდა.
მარი:პატარავ რა გატირებს
საბა:დავიკარგე
მარი:დედა სად გყავს?
საბა:არ მყავს დედა
მარი:მამა?
საბა:არც მამა არ მყავს
მარი:აბა ვინ გზრდის?
საბა:ძმა,ნაყინის საყიდლად წავიდა მე კი ერთ ადგილზე დამტოვა,მაგრამ მე სათამაშოდ წამოვედი და დავიკარგე
მარი:კაი ნუ გეშინია,მითხარი სად ცხოვრობ და წაგიყვან
საბამ მართლაც მისცა მისამართი და სახლისკენ გზას გაუყვნენ.
საბა:რა გქვია?
მარი:მარი დაშენ?
საბა:მე საბა
მარი:საბა რამდენი წლის ხარ?
საბა:6 ის და შენ?
მარი:18-ის
საბა:აჰა ესაა ჩემი სახლი და არ ამოხვალ?
მარი:არა მეჩქარება
საბა სახლში როცა ავიდა 5 წუთის შემდეგ კარზე კაკუნი გაისმა და როცა კარები გააღო ლუკა დახვდა.
ლუკა:ვაიმე საბა რამდენი გეძებე
საბა:ლუკა ბოდიში მეტჯერ ასე ა?ღარ მოვიქცევი
ლუკა:არაუშავს მთავარია გიპოვე,ხო იცი შენ დაკარგვას ვერ გადავიტან
საბა:მე შენ არასოდეს მიგატოვებ კაი ეხლა გაკვეთილები მამეცადინე და საღამოს ეზოში ხომ გამიშვებ?
ლუკა:კი გაგიშვებ აბა რა
საბა:წამო ვიმეცადინოთ
ლუკა:მოდი წაგიკითხავ და მომიყევი
საბა:დაიწყე
ლუკამ კითხვა დაიწყო
ლუკა:საბა მისმენ?საბააააა
საბა:ა რა მითხარი
ლუკა:რაზე ფიქრობდი?
საბა:დედაზე და მამაზე,როგორი იყვნენ ისინი,რატომ არ მელაპარაკები მათზე არასდროს
ლუკა:ეხლა ეზოში წადი და ორმ ამოხვალ მერე მოგიყვები
საბა:კაი წავალ მაგრამ ბურთი დამიბერე რა
საბა ეზოში ჩავიდა,ლუკა კი ფანჯრიდან აკვირდებოდა საბას
საბა:ლუკა მოვდივარ და კარი გამიღე რა
ლუკა:დროზე
საბა:აჰა მოვედი რა სახე გაქ ნელ-ნელა მოვდიოდი
ლუკა:მე რომ აქ ამდენი ხანი ვიცდიდი
საბა:არაფერი გიჭირს გაიზრდები
ლუკა:შემოდი დროზე
საბა:ლუკა ჩვენ რატომ რა გვაქვს კომპიუტერი?
ლუკა:არ გვაქვს მაგის საშუალება და მიტო
საბა:რატო ძვირი ღირს?
ლუკა:ხო მაგრამ გპირდები რომ გიყიდი
საბა:თუ ძვირი ღირს საიდან მიყიდი?
ლუკა:ვიმუშავებ
საბა:ჩემი საყვარელი ძამიკო ხარ და მიყვარხარ
ლუკა:ხო ოღონდ სამსახური მაშოვნინე
საბა:აბა სამუშაო გვინდა,სამუშაო,ლუკა თუ გინდა მეც ვიმუშავებ
ლუკა:არა საბა შენ ისწავლე და მერე
საბა:ხოდა მერე მეც ვიმუშავებ
ლუკამ მართლაც იშოვა სამსახური
რატომ?-4
საბა:ჩემი საქმიანი ძამიკო მოვიდა
ლუკა:დაგიმთავრდა ხო გაკვეთილები?
საბა:ხო,წამო რა სადმე გავისეირნოთ
ლუკა:წამო ნაყინს გაჭმევ
საბა:ვაიმე მარი და საბა გაიქცა
ლუკა:მოიცა საბა სად გარბიხარ
მაგრამ საბა უკვე შორს იყო
საბა:მარი როგორა ხარ?
მარი:საბა,აქ საიდან,კიდე დაიკარგე?
საბა:არა,ჩემ ძმასთან ერთად ვარ
მარი:რამხელაა?
საბა:19-ისაა
ლუკა:ვაიმე ძვლივს არ დაგეწიე
საბა:გამარჯობა მაინც გეთქვა
ლუკა:გამარჯობა
მარი:გაგიმარჯოს
ლუკა:წამო საბა სახლში გვიანია
საბა:ამხელა კაცი ხარ და გოგოს ვერ გაიცნობ რა,გაიცანი ეს მარია ეს ლუკა
მარი,ლუკა:სასიამოვნოა
მარი:კარგად იყავით მე უნდა წავიდე
საბა:კარგად მარი მომავალ შეხვედრამდე,შენ ბიჭო გამოადგი ფეხი რომ გაშტერდი ხესავით,ამხელა კაცმა გოგო ვერ გაიცნო
ლუკა:წამოდი ხო წამოდი
საბა:არა მე რატო უნდა მყავდეს ასე უხაბრო ძმა
ლუკა:როგორ დიდი კაცივით ლაპარაკობ
საბა:არ ვარ თუ რა
ლუკა:ხო ექვსი წლის დიდი ხარ
საბა:შენზე მოხერხებული მაინც ვარ
ლუკა:ისე ეს გოგო სად გაიცანი?
საბა:სად და რომ დავიკარგე მაშინ ამ გოგომ მომიყვანა სახლში
ლუკა:ოჰ კაი მომცილებელი კი გყოლია
საბა:მაგ გოგოზე ცუდი არ თქვა თორე მოგკლავ,ჩემი მეგობარია
ლუკა:როდის მერე
საბა:იმ დღიდან როცა გავიცანი,ისე არ მოგეწონა ეგ გოგო?
ლუკა:არც ისე
საბა:შენ ბიჭო გადამრევ მე,შენხელა რომ ვიყო ერთი წუთითაც არ მოვიცდიდი,ცისფერი ხომ არ ხარ
ლუკა:აი ეს გოგო მირჩევნია მაგ მარის
საბა:რააააა,ვაიმე ცუდათა ვარ,რას გავს,შენ გემოვნება სადმე დაგეკარგა უეჭველი,ასეთი გოგო რომ სახლში მომიყვანო მოგკლავ
ლუკა:როგორ დიდი კაცივით ლაპარაკობ,წამო მაღაზიაში პროდუქტი ვიყიდოთ და საჭმელი გავაკეთოთ
მეორე დღეს საბამ ისევ შეახვედრა მისი ძმა და მარი ერთმანეთს,მარი და ლუკა ნელ-ნელა დაახლოვდნენ,საბა კი ყოველთვის მათ ეძახდა,მე რომ არ ვიყო რა გეშველებათ,ამოიღეთ ხმა,თუ ლაპარაკი არ იცით,არა გადავირიე რა ,რა მორცხვი თაობა არის ამ დროს სამივეს ეცინება,საბა მართლაც ძალიან საყვარელი ბავშვი იყო,შესახედაობითაც და ქცევითაც,ერთი ნახვით შეგაყვარებდა თავს.
საბა 6 წლის ბავშვისგან განსხვავებით მოხერხებული და ჭკვიანი იყო,მის ძმაზე კი იგივეს ვერ ვიტყვით,ის ძალიან მორცხვი იყო,საბა კი ყოველთვის ხვდებოდა მის ძმას რისი თქმა უნდოდა და თვითონ ამბობდა მისი ძმის მაგივრად.
ლუკას მარი ძალიან მოწონდა მაგრამ ლუკა ვერ ეუბნებოდა,საბაც მიხვდა მისი ძმის აზრს და გადაწყვითა თვითონ ეთქვა ყველაფერი მარისთვის.
საბა:მარი შენთან საქმე მაქვს
მარი:რა იყო საბა,როგორი სერიოზული სახე გაქ
საბა:მარი იცი ჩემ ძმას მოწონხარ
მარი:შენ საიდან იცი?
საბა:ლუკას თავიდან ბოლომდე ვიცნობ
მარი:სიმართლე გითხრა მეც მომწონს
საბა:არა რა თქვენ გადამრევთ მე,თუმცა შენ რას გერჩი,გოგო ხარ და ის ჩემი აყლაყუდა ძმა მყავს მოსაკლავი
საბა მის ძმასთან წავიდა და უთხრა,ლუკა მარიმ იცის რომ მოგწონსლუკა:შენ რა იცი მე რომ მომწონს?
საბა:რომ დაინახავ თვალები გიპრწყინავსდა ისე კარგი ამბავი მაქ
ლუკა:რა?
საბა:მარისაც მოწონხარ
ერთ დღეს საბამ გადაწყვიტა რომ ის და მარი ერთმანეთს შეეხვედრებინა,ამიტომ ასეთი რამ მოიფიქრა
რატომ?-5
მარისაც და ლუკასაც დაურეკა და უთხრა რომ ფეხი იტკინა,ორივე სასწრაფოდ გაიქცნენ სკოლაში.
ლუკა და მარი ერთმანეთს გზაში შეხვდნენ
ლუკა:პრივეტ მარი როგორა ხარ?
მარი:პრივეტ
ლუკა:სად მიდიხარ?
მარი:საბამ დამირეკა ფეხი ვიტკინეო და იქ მივდივარ და შენ?
ლუკა:მეც საბასთან მივდივარ
ლუკა და მარი სკოლაში რომ მივიდნენ,საბა ბურთს თამაშობდა.
ლუკა:საბა მოდი აქ
საბა:რა იყო?
ლუკა:რატო მომატყვილე რომ ფეხი გტკიოდა
საბა:შენ და მარის შეხვედრა მინდოდა
მარი:არტომ გინდოდა ჩვენი შეხვედრა?
საბა:რა განა არ იცით ,იმიტომ ორმ ერთმანეთი მოგწონთ და არცერთი ამხელთ,აი ამიტომ.
მარი:კაი მაშინ წავედი მე საქმე მაქვს
საბა:შენი საქმე მოიცდის,ეხლა წამოდი სადმე გავისეირნოთ
ლუკა:ხო მარო წამოდი გავისეირნოთ
საბა:ვაიმე ჩემმა ძმამ ხმა ამოიღო,რაღაცა შენი მოწონება სიყვარულში
ხომ არ გადავიდა
ლუკა:საბა
საბა:კაი წამოდით ეხლა დროზე
საბამ მარიმ და ლუკას ხელები ჩააკიდებინა,თვითონ კი სათამაშოდ გაიქცა.
ამ დღის შემდეგ სამივე სულ ერთად იყვნენ,საბა სკოლაში დაყავდათ,ერთად ასწავლიდნენ,მარი ყოველდღე ადიოდა მათთან და სახლს ულაგებდა,საჭმელს უკეთებდა,შუადღეს საბას გამოლიყვანდნენ სკოლიდან და საღამომდე სეირნობდნენ,საბას საშუალებით ლოვეებიც გახდნენ,ხოლო როცა რამეზე ჩხუბი მოუვიდოდათ,საბას საშუალებით რიგდებოდნენ.
საბა:ალო
მარი:საბა როგორ ხარ?
საბა:კარგად შენ?რა ხდება შენ და ლუკამ ხომ არ ჩხუბეთ?
მარი:სწორედ მიხვდი
საბა:აჰა მოვიდა ვაჟბატონი,კაი წავედი მე და შეგეხმიანები ,ვაჟბატონო მობრძანდი აქ
ლუკა:რა იყო საბა?
საბა:რა იყოდა მარის რისთვის ეჩხუბე?
ლუკა:თვითონ დაიწყო
საბა:ხოდა ეხლავე მოუხდი ბოდიშს
ლიკა:მე რატო მისი ბრალი იყო
საბა:ეგრე რომ ჩხუბობ შეიძლება დაკარგო,გირჩევ ბოდიში მოუხადო და სადმე დაპატიჟო
ლუკამ მარის ბოდიში მოუხადა და რესტორანში დაპატიჟა.
საბა მეორე დღისთვის საგანგებოდ ემზადებოდა,საბამ ლუკა გააფრთხილა რომ საგანგებოდ გამოწყობილიყო,რადგანაც მისთვის სიუპრიზი ქონდა,იგივე უთხრა მარისაც,მარიმ კი გადაწყვიტა ახალი კაბის ყიდვა და საყიდლად ის და საბა წავიდნენ.ბევრი რჩევის შემდეგ აარჩიეს ვარდისფერი მოკლე კაბა რომელიც მარის ძალიან უხდებოდა.
მეორე დღეც დადგა,საბამ ლუკას უთხრა რომ რესტორანში წასულიყო და იქ დალოდებოდა მარის,თვითონ კი მარისთან ერთად წამოვიდოდა.
ლუკამ როცა მარი დაინახა ყბა ჩამოუვარდა
საბა:ბიჭო პირი დამუწე
მარი მართლაც ძალიან ლამაზე იყო,მაგიდას რომ მიუსხდნენ საბამ მიკროფონი აირო და გამოაცხადა"ქალბატონებო და ბატონებო დღეს კიდევ ერთი წყვილი გაბედნიერდება"
ლუკას და მარის ეს ძალიან გაუკვირდათ.
გთხოვთ მარი და ლუკა აქ მოდით,მარი და ლუკა საბასთან მივიდნენ.
საბა:მარი ლუკას უნდა ხელი გთხოვოს
მარი:მაგას შენ რატო მეუბნები?
საბა:ხომ იცი როგორი მორიდებულია და
ლუკა:კი მაგრამ
საბა:კი მაგრამს მოგცემ მე შენ,უთხარი ეხლა ცოლად გამომყევითქო
ლუკა:ბეჭედი სად გქონდა?
საბა:ეს ჩვენი დედის ბეჭედია
ლუკა:მარი ცოლად გამომყვები
საბა:ჰე ახლა უთხარი პასუხი
მარი:კი ლუკა გამოგყვები
ლუკა და მარი დაქორწინდნენ,მალე მარიც დაორსულდა,ეს საბას ძალიან უხაროდა,ყოველთვის ეფერებოდა და ეთამაშებოდა მარის მუცელს.მალე გაჩნდა პატარა ანიც,რომელიც დედას გავდა.
ამის შემდეგ ყველაფერი სეიცვალა არა უკეთესობისკენ არამედ უარესობისკენ.
რატომ?-დასასრული
საბას ლუკა და მარი ყურადღებას აღარ აქცევდნენ,ცუდად ექცეოდნენ,ბავშვთანაც აღარ აკარებდნენ,სკოლიდან არ გამოყავდათ ამიტომ მარტო უწევდა სიარული,მიზეზად კი მეგობრებს ეუბნებოდა რომ მის ძმას არ ეცალა.ერთ დღეს როცა სკოლიდან ბრუნდებოდა სახლში კარი არავინ გაუღო,ამან კი საბას სახლიდან გაქცევა გამოიწვია,ჩათვალა რომ იმ ოჯახში ზედმეტი იყო,როცა საბას სახლში მისვლა დააგვიანდა,მარი და ლუკა შეშინდნენ,სკოლაშიც მივიდნნე მაგრამ არავინ იცოდა მსი შესახებ.
საბა კი ქუჩაში დადიოდა,ციოდა,შიოდა,მაგრამ არავინ არ აძლევდა საჭმელს,ხანდახან თუ ჩამოჯდებოდა კიბეზე და ვინმე ფულს გადაუგდებდა,შემდეგ საჭმელს იყიდდა და შეჭამდა თორე მთელი დღეები მშიერი იყო,იმ ღამესაც წვიმაში გაატარა,გაცივდა,სიცხემ მისცა,დილით ის ვიღაც ქალმა იპოვა ,საავადმყოფოში წაიყვანა,ბავშვი როცა გონს მოვიდა,ექიმებმა მისამართი გამოართვეს.
ლუკა და მარი მაშინვე საავადმყოფოში გაიქცნენ.
ლუკა:როგორა ხარ საბა,როგორ მომენატრე,სად იყავი,რატომ წადი სახლიდან
საბა:იმიტომ რომ ზედმეტი ვიყავი თქვენთვის
მარი:მააგს რატომ ამბობ
საბა:რაც ანი გყავთ მის მერე ყურადღებას არ მაქცევთ,არ მაკითხავთ სკოლაში
ლუკა:გვაპატიე ჩვენი ბრალი იყო,მეტჯერ აღარა განმეორდება
საბა:ლუკა,მარი მიყვარხართ და რომ მოვკვდები არ დამივიწყოთ და გთხოვთ ბოლო თხოვნა შემისრულოთ ანი მანახეთ
ლუკა:საბა შენ არ მოკვდები,ახლავე მოგიყვანთ ანის
ამრი წავიდა ანის მოსაყვანად,საბა კი უფრო და უფრო ცუდად ხდებოდა
ლუკა:ექიმო ცუდათაამოდით ,რა შჭირს?
ექიმი:ჩემ ოთახში გამოდით და გეტყვით
საბა:ექიმო ვიცი ვკვდები და აქ უთხარით
ლუკა:ნუ გეშინია არ მოკვდები
ექიმი:მისი გადარჩენ აშეუძლებელია ფილტვები დაზიანებული აქვს,ერთი კვირა სიცივეში იყო,მშიერი მწყირვალე,ამიტომ
ლუკა:არა ექიმო ეგ შეუძლებელია და საბას პალატისკენ გაიქცა
საბა:რა იყო ლუკა ექიმმა ვერ გადარჩებაო თუ რატომ გაქვს ეგეთი სახე?
ლუკა:არა საბა მაგას ნუ ამბობ,შენ არ მოკვდები
საბა:მე პატარა ვარ მაგრამ მაგდენს ვხვდები
საბა ცუდად გახდა,ექიმები პალატაში მირბოდნენ.
საბა კი ექიმებს ეხვერწებოდა,გთხოვტ არ მომკლათ სანამ ანის არ ვნახავ,გთხივთ მანამდე მაცოცხლეთ,გეხვერწებით,ღმერთო შემისრულე ბოლო თხოვნა ,არ მომკლა ანის უნახავადლუკა იცოდე რომ მიყვარხარ და რომ მოვკვდები არ მიტირო ,მე შენს გვერდით ვიქნები ყოველთვის.ანიიიიიიიიიი
ლუკა:ღმერთო რატომ,რატომ მომიკალი ჩემი ერთადერთი ძმა,ის ხომ ჩემთვის ცხოვრებაზე მეტი იყო,არა ეს შეუძლებელია ის ხომ ასეთი პატარა და მხიარული იყო.
საბა დაასაფლავეს.მარის და ლუკას მხიარულებაც თან დამარხეს,ორივე სასოწარკვეთილი იყო,თავს იდანაშაულებდნენ რომ ჩვენს გულისთვის მოკვდაო და თავის თავს ამ დანაშაულს ვერ პატიობდნენ.
ლუკა კი ყოველდღე ადიოდა საბას საფლავზე და ყოველთვის იმეორებდა "რატომ ?რატომ მიმატოვე?"
მარის და ლუკას საბა არც არასოდროს დავიწყებიატ თუმცა რას დაავიწყდებოდათ მათი დიდი სიყვარულის შემქმნელი ხომ საბა იყო.







1) ჩემი ისტორია არ არის
2) სათაური არ მახსოვს დიდი ხნის წინ ვიპოვე
3) იმედია მოგეწონებათ