თბილისური LoveStory (1)
მე მარიშკა აბაზაძე ვარ 15 წლის ვსწავლობ 51 საჯარო სკოლაში ანუ პერვიში.. გამიმართლა სულ ახლახანს გადმოვედი და უკვე ყველას ძალიან შევაყვარე თავი.. მყავს დედა, მამა , ძმა და ნატაშკა ჭავჭავაძე რომელიც 51 ში შევიძინე... ვცხოვრობ თამარაშვილზე და ვეწევი marlboro-ს.. არ ვამაყობ თუმცა ყველად გვაქვს 1 მავნე ჩვევა მაინც... გიორგი ლიპარტელიანი 16 წლის სწავლობს 53 საჯარო სკოლაში ყავს დედა, და–მარიამი და მამა... ყავს თავისი სასტავი და არის თბილისის „სფერო“ არავინ ევასება თავისი სასტავის გარდა , სამაგიეროდ ლიპარტელიანზე ყველას ჭკუა ეკეტება განურჩევლად სქესისა და რასისა...ცხოვრობს ყიფშიძეზე... აწვება „სფეროსებრ“ ცხოვრებას თუმცა როგორც ზემოთ ავღნიშნე ყველას აქვს 1 მავნე ჩვევა რამდენჯერ მიფიქრია თბილისიდან წასვლაზე...წასვლაზე ქალაქიდან სადაც სულ ქაოსია, სადაც თუ გაჩითული არხარ გიწევს იყო პონტის გოგო ან არ წარმოადგენდე არაფერს, აქ სიყვარული მთავარი „ვეშია“ თუნდაც ნაშად უნდოდე ვინმეს..... მინდა მოგიყვეთ 2014 წლის თბილისური LoveStory .. – მარიშ შენ ხარ ?! ლევანიკო დაჭრეს დროზე მოდი ღუდუშაურში ვართ მედა ბიჭები – ნატალი მეღადავები ? ისედაც ხო იცი რო ამბოლოდროს ვერ ვარ კარგად – რას გეღადავები გოგო მალე ახსნის დრო არ მაქვს – 20 წუთში მანდ ვარ !! ლევანიკო მაისურაძე– ლიპარტელიანის სასტავის წევრი და საუკეთესო მეგობარი რომელსაც წუთით არ იშორებს გვერდიდან და ყველაზე მეტად ენდობა... ლევანიკოს მე და ნატაშკაც „მოვწონვართ“ და ცდილობს რო დავუახლოვდეთ... ნატაშკა ლევანიკოზე გიჟდება თუმცა ლევანიკოს მხოლოდ ჩვენთან მეგობრობა ან უფრო სწორად რო ვთქვა ძმაკაცობა უნდა...ახალი გადმოსული ვიყავი , სკოლიდან გამოვდიოდი კიბეები რო ჩამოვირბინე და ნატას „შევახტი“ იმდღესვე დამხვდა მეგობრობის შემოთავაზება XXI საუკუნის „ანდატესა“ და „ექსტაზზე“ ძლიერ ნარკოტიკში რომლის გარეშეც სიცოცხლე უკვე ვეღარავის ვეღარ წარმოუდგენია... არ ცდებით “facebook”ზე მაქვს ლაპარაკი.... ასე დაიწყო „ჩვენი“ და ლიპარტელიანის ძმაკაცის ურთიერთობა.. საკვირველია მაგრამ გიორგი ლიპარტელიანს არც კი ვიცნობ მიუხედავად იმისა რო ესეთი close friend ვარ მაგისი ძმაკაცცის, ჩემი მეზობელიცაა ყველაფერთან ერთად ლევანიკო – მოვედი, გოგო რახდება ამიხსენი როგორ არის ლევანი? – ექიმმა თქვა რომ უკვე ყველაფერი სტაბილურად არისო – რამოხდა თქო – ლიპარტელიანმა და ამან იჩხუბეს – ლიპარტელიანი?! გიორგი ? ძმაკაცები არ იყვნენ ? – აუ რა იდიოტი ხარ გიორგიმ და ლევანმა ერთმანეთში კიარა გიორგობიანის სასტავთან ვიჩხუბეთ (უცებ ჩაგვერთო ჩემთვის უცნობი თუმცა თამარაშვილზე და კერძოდ ჩემს კორპუსთან ბევრჯერ ნანახი საშუალო სიმაღლის უსიმპატიურესი, მწვანეთვალებიანი ბიჭი) სანდრო გიორგობიანი– ბარნოველი 55 სკოლიდან გამოგდებული ბომჟი, რომელზეც არ ვიცი რატომ მაგრამ პერველი გოგოები გიჟდებიან სანდრო კიდე ჩემზე გიჟდება არადა სულ რაღაც 2 თვეა ვიცნობ. – უკაცრავად? როგორც მახსოვს ჩვენ ერთმანეთს არ ვიცნობთ და რაუფლება გაქვს რო იდიოტოთი მომმართავ ? – აუ მარიშკა სწერვობის დროა ? – გამიცანი მერე რაპრობლემაა (ირონიით მითხრა მწვანეთვალებამ), ისე კი მიკვირს რო არ მიცნობ აშკარად facebook არ გაქვს – მაქვს facebooki, შენ კიდევ ვინც არ უნდა იყო – ოუუუფ , რა მკაცრი ხარ მარიშ?!!! – ირონია ? – არა მართლა, გიორგობიანის შეყვარებული ხარ ხო ? – რაააა?!!! საიდან მოიტანე მართლა იდიოტი ხარ? ვინ ხარ საერთოდ – 6 წუთის უკან მითხარი ვინ ხარო – ნატაშა გაათრიე რა ეს ვიღაც და ლევანის მდგომარეობა მითხარი – ეს ვიღაც გიორგი ლიპარტელიანია მარიშ, ლევანიზე კიდე წეღან გითხარი უკვე სტაბილურად არის მეთქი... – წავედი მე პალატაში იქნებ შემიშვან ვაიმე !! ეს რა დამემართა თვით თბილისის „სფეროს“ ვესწერვე და ვენაგლე დამსჯის ნეტა ? – ვფიქრობდი ირონია ნარევი ფიქრებით ლევანიკოსგან 4 საათზე ტაქსით წამოვედი, ვინაიდან დედაჩემი იცნობდა და თაან ჩემი მეზობელი იყო დედამისი კი დედაჩემის დაქალი ბევრი არ გაუხურებია დედაჩემს მდგომარეობა მკითხა და დაიძინა მე კიდევ მთელი ღამე facebook ზე გავატარე...დილის 6 საათი იყო გიორგი ლიპარტელიანმა რო მეგობრობის თხოვნა შემომთავაზა–დავეთანხმე – გაგიგია ლიპარტელიანი თხოვნებს არ აგზავნისო ? – უკაცრავად? – აუ მარიშა არგინდა ნაგლობა და ძერსკობა არ მევასება, თან ვიცი რო გიორგობიანს შენზე მეტად დედამისი არ უყვარს და ნუ ეცდები შეგიძულო დობრად ვიყოთ რო სისხლი არ დაიღვაროს !! – ვიღაცაში ხო არ გეშლები? – არა , მარიშკა აბაზაძე, 15 წლის ცხოვრობ თამარაშვილზე ხარ ლევანიკოს მეზობელი და ახლო მეგობარი ხშირად გხედავ ხოლმე აივანზე როგორ ეწევი მალბოროს და როგორ არ მოწონს ეს ყველაფერი დედაშენს... სწავლობ პერვიში და საკმაოდ კარგი მოსწავლე ხარ, მღერიხარ, ცეკვავ საუბრობ ინგლისურად რუსულად ფრანგულად და ქართულად, დედაშენი პროკურორია, მამაშენი ბიზნესმენი – ვაუუ ეს ყველაფერი ლევანიკოსგან ? – არა გუშინ გავარკვიე – ნატაშკასგან? – რამნიშვნელობა აქვს, მაგრამ შენ თვლი რომ შენი დაქალი იმ მომენტში ჩემთან იჭორავებდა ?! მე ყველაფერი ვიცი – აი მე კიდევ შენი სახელის და გვარის გარდა შენზე არაფერი არ ვიცი – დროთა განმავლობაში გაიგებ – ლევანიკოს როდის წერენ საავადმყოფოდან ? – ხვალ – ასე მალე ? – არ გაგიხარდა ? – კიროგორ არა – ჩამოხვალ დაბლა? – მოიცა შენც აქ ცხოვრობ ? – თამარაშვილზე ? ! არა, ზანდუკელზე ვცხოვრობ მარა გამოვალ შენ გამო – მე არ მიყვარს სანდრო!!! – გეშინია რო მართლა რამეს დაგიშავებ? – არა, არვიცი – კაი დაწყნარდი გაგეღადავე თორე პატარა გოგოებს არაფერს არ ვერჩი – 16 წლის ხარ შვილო, და მგონი არ არის სწორი სხვას რომ ჭკუას ასწავლი – არ შევმცდარვარ მართლა ძალიან მკაცრი ხარ.. ვერ ვიტან ზამთარს, ორგანულად მძულს თან წელს თოვლიც არ არის .. ნატამ დამირეკა angelato–სთან ვართ ბავშვები გელოდებით ლევანიც აქ არისო როგორც ჩანს გამოწერეს ჩემი ბიჭი , მიხარია, მიხარია.... – ვააა შევეგებოთ თბილისის ნომერ პირველი სწერვაჩკა მარიშა აბაზაძეს....ვუუუუ – გიორგი არაესთეტიურია ჩემი აზრით 2 დღის გაცნობილ, და „გაცნობილ?! „ გოგოს სწერვაჩკას და მარიშას რო ეძახი მარიშკა მქვია – აჰაჰაჰაჰა კაი ჩემოსიცოცხლე დაწყნარდი გეხუმრე მიდი ლევანიკოს ჩაეხუტეე მაგას მაინც არ ესწერვები – აჰაჰაჰა ძაან სასაცილოა.. აუ ბავშვებო ნაყინები არ გინდათ? – რა ნაყინები გოგო 29 დეკემბერია – მინდა მაინც – კაი წავედით რა ჩვენ და coffe inn ში დაგველოდეთ ვერაზე – კაი Coffe inn ჩვენი და არამარტო ჩვენი მთელი თბილისის „ნარჩევი“ ბავშვების საყვარელი ადგილი, აქ ვერ ნახავთ ვერც ერთ სოფლელს და ყეყეჩს – ხალხო გამაგებინეთ ვინ არის ეს ლიპარტელიანი და რატო ცემენ ამხელა პატივს? – ლიპარტელიანი როგორ არიცი შე სოფლელო, მოკლედ ესეთი უვიცი რო არ იყო გეტყვი რო ლიპარტელიანი არის გიორგი – მართლააა? – აუუუ მარიშკამ ისწერვა და თავისი საყვარელი ირონიული მეტყველება ჩვენთანაც არ მოიშალა – კაი მართლა მომიყევით რამე – რაიყო დაგევასა ? – გუშინ მომწერა, ჩემზე ყველაფერი დაწვრილებით იცის – ლიპარტელიანი არის ვლადიმერ ლიპარტელიანის, ცნობილი ბიზნესმენის და ყოფილი მოდელის ნინა ჯაიანის შვილი, მამამისი ლეიკემიითაა დაავადებული უკვე 2 წელია თუმცა ფულების დახმარებით ჯერ კიდევ დაფრინავს და ქაჩავს, დედამისი ისედაც გაქაჩულია და საქართველოში თითქმის არასდროს არ არის – არ განიცდის ეს ? – გიორგი?! გიორგი კრისტალია, შეიძლება განიცდის მაგრამ არ იმჩნევს, სრულიად უცნობ ადამიანის გამო შეიძლება სიცოცხლე გაწიროს და მაინც, ვინ ხარ გიორგი და რატომ ვფიქრობ შენზე – ჩამოხვალ? – რომელი ხარ? – ლიპარტელიანი ვარ – ჩემი ნომერი საიდან იცი – Facebook–ზე გიწერია სიყვარულო – მოკვლას მიპირებ? – გააჩნია როგორ მოიქცევი – რაგინდა ჩემგან? – არვიცი მარიშკა მართლა, ჩამოხვალ? – კი შემიყვარდება ვიცი, საშინელებაა.... – მოდი ერთად ვიყოთ – რა? – შეყვარებულები ვიყოთ, ყველა გამო*ლევდება – იმის გამო რო ყველა გამო*ლევდეს შენთან ერთად უნდა ვიყო? – პონტში გაიჩითები, თან არხარ ძაან პოპულარული მგონი ხო? – იმის გამო რო პოპულარული გავხდე და პონტში გავიჩითო არ მჭირდება შენთან ყოფნა გეშლები ვიღაც–ვიღაცებში ნერვებმოშლილი ავვარდი სახლში და ნატაშკას დავურეკე – ნატა დაურეკე ელენეს და ანკას და coffe inn–ში გაჩნდით ვერაზე 15 წუთში – რამოხდა ?? – მოდით და გეტყვით 15 წუთში გოგოებთან ერთად ვიჯექი ნერვებმოშლილი და ლიპარტელიანზე ვუყვებოდი როცა ელენემ მითხრა რო ცოტა ჩუმად მელაპარაკა რადგან გვერძე გიორგი იჯდა თუმცა მე იმხელაზე დავიყვირე ეშმაკსაც წაუღია ლიპარტელიანი თვისი საძმაკაცოთი თქო რომ თურმე გაუგია და ეგრევე ჩვენთან მოვიდა – გიორგობიანმა დაამუღამებინა ერთ სულიერს ლიპარტელიანის ეშმაკთან გაგზავნა თუ ყველა ერთად გამოგა*ლევათ მაშკამ ? – ვინ ხარ საერთოდ შენ რას წარმოადგენ და რაგინდა ჩემგან, გამანებე რა თავი საერთოდ – შენ ვინმე გელაპარაკებოდა ? – გამანებე და წადი – აქედან ვერავინ გამაგდებს (ჩვეულ დასტოინობას ინარჩუნებდა გიორგი რაც მე მაგიჟებდა) გამოდი ვილაპარაკოთ – სად? – გადმოჯექი თქო, აუ ბოდიში რა, ნერვები მქონდა მოშლილი – და მაგიტომ მითხარი პონტში თუ არ ხარ თბილიში 0 იქნებიო ? – ეგ როდის გითხარი ? – იგულისხმე – მე არაფერს ვგულისხმობ, რამის თქმა თუ მინდა პირდაპირ ვამბობ – ლევანის გამო მიხდი ბოდიშს? გოგოებმა მომწერეს „mivdivart gamodi droze tore gavikinet” – მეჩქარება, უნდა წავიდე, მომწერე თუგინდა – მინდა 3 დღე ისე გავიდა რომ მაშკა და გიორგი ერთმანეთს არ შეხმიანებიან. მაშკა უკვე ფიქრობდა რომ ყველაფერი უაზრობა იყო და სიგიჟემდე ენატრებოდა გიორგი.... – მარიშკა რას შვები? გიორგი ვარ – გიცანი. სად დაიკარგე? – რავი საქმეები მქონდა , მნახავ ? – კი გამოდი “coffe inn”-ში – კაი ჩემოსიცოცხლე არ მჯერა რო ლიპარტელიანის სიცოცხლე ვარ . .. რამდენი გოგო ოცნებობს ამაზე ...ამ ფიქრებში ვიყავი გართული როცა უკვე მივედი კაფემდე ის უკვე იქ იყო ... არვიცი რა ვიგრძენი მისი დანახვისას... რომ მივედი მიამბო დაწვრილებით თუ რატომ არ დაურეკავს და მოუწერია.. მიზეზი კი თურმე ერთი იყო გიორგობიანი ავარიაში მოყოლილა და გიორგის აბრალებდნენ ამ ყველაფერს, ამის გამო კი იგი წინასწარი დაკავების საკანში მჯდარა. სასწაულია ახალი წელი.. გადაწყვეტილი ქონდა ყველას რომ ოჯახში შეხვედრილიყვნენ მარა ზუსტად 31 ში გადაწყვიტეს რო კოჯორში ლიპარტელიანთან წასულიყვნენ და ჩემდა გასაკვირად მეც დამირეკეს .. დედაჩემთან ბევრი თხოვნის შემდეგ მეც წავედი კოჯორში მაგარი იყო ყველა ერთობოდა სანამ გიორგობიანი დაგვადგებოდა და გიორგისთან ჩხუბს უაზროდ დაიწყებდა საბოლოოდ დაკითხვის ოთახში აღმოვჩნდით 1 იანვარს დილით.. ამ ამბის მერე დედაჩემმა თქვა რო არასოდეს აღარსად გამიშვებდა . ნატას დაბადების დღე–ყველაზე საყვარელი დღე მგონი მთელი ქალაქისთვის რადგან ყოველთვის ყველას პატიჟებდა (თურმე) და ყველა პონტში იყო.. წელს მან გადაწყვიტა წყნეთში გადაეხადა დაბადების დღე სახლი უნდა ექირავებინა მაგრამ საბოლოოდ დედაჩემი დავიყოლიეთ იმ ამბების მერე და ჩემს აგარაკზე ვაკეთებთ „ივენთს“ მართლაც რომ მოვლენა უნდა იყოს ეს დაბადების დღე მისი ორგანიზატორი ხომ მე ვარ... 1 თებერვალი... მთელი თბილისი წყნეთშია , ვერთობით, ვცეკვავთ.. – მარიშ გამო რა გარეთ – რაიყო ლიპარტელიანო მოიწყინე ? – არა რაღაც უნდა გითხრა – რახდება – მიყვარხარ მარიამ. – გიორგი ვერ მივხვდი, მთვრალი ხარ ? – არა არვარ მიყვარხარ ყველაზე მეტად, და მინდა რო ერთად ვიყოთ – არვიცი რა გითხრა – აუ ჩემი კარგი მოვ**ან ნუ მენაგლები მშვენივრად იცი რასაც გეუბნები და რაც უნდა მითხრა და თუ მართლა არ იცი გეტყვი რო ის უნდა მითხრა რასაც ფიქრობ და გრძნობ – მიყვარხარ ოდნავ – ოდნავ ? – კაი ჰო მიყვარხარ ძაან.. ყველა შოკშია , მე და ლიპარტელიანი ერთად ვართ, საოცნებო ბიჭის გული ჩემია თან ისე უბრძოლველად გადიოდა თვეები და ჩვენ N1 წყვილის სტატუსი არ გვშორდებოდა სანამ არ დავშორდით... გაიხარა თბილისმა ? თუ ეწყინა თბილისს.. ვერ გაიგებდი ფაქტი კი ერთი იყო.. მარიამი აწ მარიშკად წოდებული და ლიპარტელიანი დაშორდნენ. |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
