ზუსტად ისეთი დილა გათენდა სიყვარულის სუნი რომ აქვს, ცხვირში სასიამოვნოდ რომ გიღუტუნებს და ბენდიერების განცდას რომ გიტოვებს. გაზაფხულის მზე, ყველაზე ტკბილი და თბილია. სწრაფად წამოვდექი საწოლიდან და ფანჯარაში გავიხედე, კიდდევ ერთხელ გამკრა სასიამოვნოდ გაზაფხულის სიომ და გულში ბედნიერება ჩამეღავარა. თითქოს გული გამითბა, თითქოს მთელი ეს დრო გაყინული იყო და მზის სხივმა გამითბო, თითქოს უცხო იყო ეს ყველაფერი ჩემთვის, მაგრამ მაინც ნაცნობი, თუმცა რა გაზაფხულის სითბომ, მიშის ხელში გამთბარი კი არა ადუებული და გავარვარებული მაქვს გული. სიგიჟემდე მიყვარს და ვუყვარვარ! 5 წელია რაც შეყვარებულები ვართ. მიში მაგისტრატურის ბოლო კურსზეა, ესპანეში სწავლობს, რაღა სწავლობს უკვე მორჩა და ჩამოდის კიდეც და გვეშველება მგონი, თორემ ამდენი უძილო ღამეებისაგან ამომიშავდა თვალები.. ფანფრის რაფაზე ვიჯექი და ჩემსლამაზ ბაღს გავყურებდი,,,, მყუდროება ტელეფონის ხმამ დამირღვია,,,,, მიში იყო,,,,
-დილა მშვიდობისა პრიცესა!
-პრინცესობა შევიმშვენე,,, დილამშვიდობისა,,,
_როგორ ხარ?
-კარგად მიშ, შენ?
_მე უფრო კარგად!
_და რაიცი რომ ჩემზე კარგად ხარ?
_ვიცი! იმიტომ , რომ ჩაოვდივარ და მალე ჩაგეხუტებიიიიიი!
_აუ რა მაგარიააააა! მართლა? ხომ არ მატყუებ? აბა დაიფიცე!
_შენს თავს გეფიცები! ხოცი მე და ტყუილი ძაან შორს რომ ვართ ერთმანეთისაგან! შენს სიცოცხლლეს გეფიცები დღეს მოვრინავ, გუშინ ძლივს შევიკავე თავი რომ არ მეთქვა მაგრამ დღეს ვერ მოვითმინე და გითხარი....
_ჩემი ცხოვრება ხარ! მიყვარხარ! დაგხვდები ხო?...
_აუ თიკ ნანი და ზურა მხვდებიან და შენ თუ თავს ცუდად არ იგრძნობ იმათ გვერდით დამხვდი....
_კარგი, მე არ დაგხვდები,,, მოვიწყინე ძაან ,,, ნერვებიც მომეშალა მაგრამ ნანის თავი არ მაქვს მართლა,,,,
_კარგი რა ნუ მიბრაზდები! 6 -ზე თბილიში ვარ და 8-ზე შენთან ვარ უეჭველი იცოდე!!! და ნუ ბუზღუბებ რა,,,,, ხო იცი რომ ჩემი სუნთქვა ხარ?
-ვიცი...
_ხოდა რატომ ბუზღუნებ?! პირიქით,უნდა გიხაროდეს რომ მოვდივარ, თუ არ გიხარია?!
_ნუ სულელობ! ხომ იცი რომ ამააზე მეტად არაფერი გამახარებდა! კარგი 8 გელოდები...
_მიყვარხარ!
სასწაულად ბედნიერი ვიყავი,ამიტომ მუსიკები ჩავრთე ბოლო ხმაზე და მეც ავყევი, მთელ სახლში დავრბოდი წინ და უკან, უზარმაზარი სალი მაქვს, 3 სართულიანი, ძალიან ლამაზად და გმოვნებით არის მოწყობილი და რაც მთავარია თბილ ფერებშია. ცეკვა გრეხვით და სიმღერით რომ ვიჯერე გული, ვერანდაზე გავედი ჩაის დასალევად. ულამაზესი ვერანდა მაქვს სადაც თითქმის ყველა სახეობის ქოთნის ყვავილია.... უცნაურია რათ მინდა ამ ერთი ციდა გოგოს ამხელა და ასეთი სახლი , მაგრამ მაქვს და ეხლა სახლზე საფიქრალი დროც არ მაქვს. უნდა მოვემზადო და მიშის ძალიან ლამაზი უნდა დავხვდე,,,
მთელი დღე ვიპრანჭებოდი სარკის წინ და პატარ_პატარა შესწორებებს ვუკეთებდი ჩემს მაკიაჟს. ჩემი სხლის ვერანდაზე გავაწყვე მაგიდა 2 კაცზე და მიშის მოსვლას დაველოდე. ულამაზესი წითელი ფერის ვალენტინოს კაბა ჩავიცვი. თმები მაღლა ავიწიე ,( ჩემს ბიჭს მოსწონს ასე) და ასე გამოწკიპული ველოდებოდი სასურვეს,რომელმაც არ დააგვიანა და უზარმაზარი ვარდების თაიგული მომართვა, რომელიც საოცარ სურნელს აფრქვევდა! ჩემმა მონდომებამ უყურადღებოდ არ ჩაიარა მგონი, რადგან იმ საღამოს მიშიმ ხელი მთხოვა, მეც რათქმაუნდა დავთანხმდი ყველაზე ბედნიერი ვიყავი მთელს სამყაროსში! მერე ბევრი წინააღმდეგობა გადავლახეთ ერთად და დღეს მაინც ერთად ვართ და ჩვენ ცოლ_ქმარი გვქვია! მას შემდეგ 4 ელი წელი გავიდა, ჩვენ ბედნიერად ვცხოვრობთ, ხშირად ვკამათობთ ხოლმე მაგრამ დღის ბოლოს არ გვახსოვს რაზე ვიჩხუბეთ. ჩვენს ბენიერებას კიდევ უფრო აბედნიერებს და აფერადებს 3 წლის მარიამი. რომელიც ყველაზე საყვარელი არსბაა მთელს დედამიწაზე! მამაისის ასლია! მიშის მსგავსად მასაც ცისფერი თვალები აქვს, პატარა გატლეკილი გოგოა, მოუსვენარი და მამავისივით ჯუტი. სამზარეულოში ფუსფუსი უყვარს და ყოველი მისი შესვლა სამზრაეულოში მთავრდება ჩემი თავდაუზოგავი შრომით, ისეთ დღეში აყენებს იქაურობას 3 , 4 საათი ვუნდები დალაგებას. ძალიან ეჭვიანი ბავშვია, არ უვარს როცა მიში მეხუტება, დედა ჩემიაო და უბრაზდება მამიკოს, მერე იმდენი ტკბილეულს ყიდულობს მამა შესარიგებლად მგონია რომ სასურსათო მღაზია სახლში გადმოგვიტანეს.
ჩვენი დილა იწყება მარიამის თავზე დახტომით! ყოველთვის ასე გვაღვიძებს,შეოგვიხოხდება მერე საწოლში და გვეჩხუბება ადექით დროზეო. ჩვენ კიდე გაბუზღუნებულები ვდგებით საწოლიდან,მიში ამბობს დედაჩემი მგონია ასე რომ გვაგდებს საწოლიდანო, სხვა ბევრი რამეც უგავს ქალბატონ ნანიზე მარიამს რაც ძალიან არ მომწონს, მაგრამ ჩემი მარიამი მაინც მთელს ქვეყანას მირჩევნია და საშინლად მიყვარს! უკიდეგანოდ და უსასრულოდ! მერე მარიამს ვაბანავებთ, ვასაუზმებთ და ბაღისათვის ვამზადებთ. იმდენი დრო მიაქვს მარიამის ჩაცმას მიში 10-ჯერ ასწრებს შემოხედვას და ცოტა მალეო თქმას. მარიამს ზუსტად ისე უნდა ჩაცმა როგორც მე! ასე უფრო „სვეცკური“ ვარო. საიდან მოაქვს ასეთი სიტყვები არვიცი. მერე მარიამი ბაღში მიგვყავს. მიში, ბანკში მუშაობს მენჯერის თანამდებობაზე. მე კიდევ სკოლაში მივდივარ, ქიმიის მასწავლებელი ვარ. გაკვეთილების მერე მარიამი გამომყავს ბაღიდან და მამიკოს ვუმზადებთ რაიმე გემრიელს. მარიამი არჩევს როგორც ყოველთვის,ამ ორს ერთნაირი გემოვნება აქვთ ყველაფერში. მერე მიშიც მოდის და გვიგემონებს მე და მარის სანაქებო კერძს, რომელსაც მთელი სამი საათი მოვანდომეთ, მაგრად ჭმუჭნის სახეს და დროზე წყალიო გაიძახის და მეც გულამოვარდნილი მივრბივარ წლისმოსტანად, ამ დროს მიში იკრიჭება და ხელით მანიშშნებს უგემრიელესიადა გეხუმრეო , მე და მარიამი ვუბრაზდებით და სათამაშოდ ამყავს მარიამი მის ოთახში. ხან თოჯინებით ვთამაშობთ, ხან კუბიკებს ვაწყობთ ამასობაში 9საათი მოდის, მარის აბაზანისთვის ვამზადებ, რომ კარები იღება და მიში შემოდის მანის ფაფით, მარიამი ძილის წინ სულ ამას ჭამს, უხარია საჭმელი და ეხუტება მამაის, ეხლა კიდე მოიკალი თუ გინდა თავი მანის ფაფაში გამცვალა, მიეტკიპა მამას, მე არ ვურიგდები მიშის, სანამ მარიამს ვხდი ჩუმად ასწრებს თქმას საწოლში მოვიცლი შენთვისო, მე ვიტომ არც გამიგია ისე ვაგრძელებ მარიამის გამზადებას, გულში კიდე ვცეკვავ. მინიმუმ 4 ზღაპარი უნდა წაუკითხო მარიამს, ისე არ ეძინება. ბოლოს დაღლილ დაქანცული შევდივარ საძინებელში სადაც ვარდის ფურცლები, სანთლის შუქი და მუსიკის ჰანგები ისმის,,, ბედნიერებისაგან მეცხრე ცაზე ვარ მაგრამ მკლავი მტკივდება ძალიან, მერე კიდევ უფრო ძალიან და გაურკვეველი ხმები მესმის. თვალებს ვხუჭავ მაგგრად და ისევ ვახელ, ჰოი საოცრებავ, ვიღაც ორი საშინლად მსუქანი და უკბილო ქალები მადგან თავზე....მერე ერთი, უფრო სუსტი მეორეს მიუბრუნდა და ეუბნება:
_ცოცხალია ეს სასიკვდილე!
_სიკვდილი და ჯანდაბა ამას!
_უთხარით მორიგეს დიდ დოზას ნუ გაუკეთებთ მეტს!
_მოდი თემურ დააბი კარგად და პირი აუკარი ,რომ ტვინი არ წაიღოს! სიტყვით გამოდის უფრო უკბილო,,,
თემურიც მოდის და ასრულებს“ძროხების“ დავალებას.მე მახსენდება ყველაფერი და ვიწყებ ტირილს, ვნატრობ სიკვდილს და ვწყევლი ყველა დაყველაფერს ასეთი ბედისათვის!
გამარჯობა! მე ვარ თიკა ნიშნიანიძე, ჯერ მხოლოდ 23 წლის და საგიჟეთში ვწევარ,,,,,,