ფერი გავაკეთეთ და სუფრის გაშლა დავიწყე, სამზარეულოში ბექა შემოვიდა, მაისურს იცვამდა:
- მაარკეტში უნდა ჩავიდე და დამაბარე თუ რამე გინდა
- წამოვიდე?
- კაი წამო
ხელები გავისუფთავე და სამზარეულოდან გავედი
- ასე აპირებ წამოსვლას?
- ჰოო??
- კარგად დაფიქრდი
- ასე ვაპირებ წამოსვლას! რა არ მოგწონს?
- ჩემი მაისური რო გაცვია ხვდები?
- კაბასავითააა...
- ძაან მოკლე ხოარ არის?
- აუფ რაა
- მიდი მიდი გამოიცვალე
- ოო ასე წამოვალ რამოხდაა
- მარტო წავალ
- კაი ხო.. გამოიცვალე კაიაა რა ჩავიცვა?
სახე დავმანჭე და ხელი კედელს მივაყრდენი
- რაც გეცვა
- იმათ ისევ ეს ჯობია.. ჩავიბურდღუნე და ოთახში შევედი..
იუბკა ამოვიცვი, რეზის მაისური მაღლა ავიწიე და თეძოსთან შევიკოჭე..
- ვსო წავიდეთ
- წამოდიხო..
ბინის დაბლა მდებარე მარკეტი დაკეტილი დაგვხვდა ამიტომ მოგვიწია სხვა მარკეტის მოძებნა:
- რეზი არ ცივა?
- მე არ მცივა ! შენ გცივა?
- კიი..
- ჩემთან ჩახუტება თუ გინდა პირდაპირ ვერ მეტყვი?
- უფ რააა..
ხელი მივკარი და გვერძე გავიწიე..
"საროჩკა" გაიხადა და მომაწოდა
- ოღონდ არ გაცივდე და აჰაა ჩაიცვი ეს
უხმოდ ჩავიცვი და თითები საროჩკის მკავებში დავმალე
- ფეხებზე რო შეგცივა?
- აღარ მცივა
დიდმარკეტში შევედით, კალათს დავტაცე ხელი და დახლებს შორის გავგორდი..
მივადექიი ალპენ გოლდებით სავსედახლს...
რამოდენიმე ჩავყარე და გზა გავაგრძელე..
უკვე კარგად გავსილი მქონდა კალათი, რიგის ბოლოდან ჩემსკენ მომავალი რეზი რო დავლანდე
- აქ მარტო როარ მოსულხარ გახსოვს?
- ბოდიში რეზი...
- კარგად "გივაჭრია"
- რაც სახლში გჭირდება და არგაქვს ისინი ვიყიდე.. და მერაცმინდოდა
ჩავიხითხითე და საუბარი განვაგრძე:
- რეზი ქალის ხელი გაკლია..
- წამოდი წამოდი მეც მინდა რაღაცეები..

ბევრი პროდუქტი ვიყიიდეთ, ბევრი ვიცანცარეე, არაა არაა !! უბრალოდ ბევრი კი არაა ძალიან ბევრი !!!
სახლში მისულებს ჭამის თავიც არ გვქონდა, მაგრამ მსუბუქად მაინც ვივახშმეთ..
სამზარეულო დავალაგე და რეზის ოთახში შევედი:
- რეზი მე სად ვწვები?
- შეგიძლია აქ დაიძინო
- აქ??
- მე დივანზე დავწვები
- კაი..
- თეთრეული სადარის?
- რათ გინდა?
- გაგიშლი
- არ იწვალო, ისე წოლასაც ვარ შეჩვეული
- სადარის?
- კარადაში მანდ..

***
- ლიკუნაა, ლიკუნააა
- ლიკუუნააა
- ლიიკაკოოოო
- ჰჰმმმმმ
- ლიკუნიაა !!
- ჰუუუ
- ლიკჩოო
- უუუუუ
- ვაახ ტოოო ლიკაა !! ადექიი გაიღვიძეე !! გაიღვიძეე !!!!
- რააგინდაა ? ამდილა უთენია რატო მაღვიძებ??
- ადექი სავარჯიშოდ წავედით
- რა?
- ადექი ჰოო წავიდეთ ვირბინოთ..
- აუუ შანსი არაა მეზარება რა
- აპ აპ აპ შანსი არაა ადექიი !!
- აუუუ არაა
- კიიი კიიი
- არა !!! მეზარება !! არ წამოვალ !!!!
- არა !! არ გეზარება !! წამოხვალლ!!!
- გეხვეწები მეძინება რა
- ლიკუნა !! ადექი
- არა თქო...
- აღარ გაგიმეორებ !!.
- აღარც მე !! რ მოვდივარ !!
- კიბატონო
პლედი გადამხადა, დაიხარა და ზურგზე "მომიგდო" როგორც ტომარა, მშიდად ვიყავი, მანამ სანამ
აბაზანისკენ არ წამიყვანა:
- არა არა არა არაა !! რეზიი გეხვეწები არა რეზიი !!!
დაახლოებით ვხვდებოდი მის ჩანაფიქრს, ნამდვილად არ მინდოდა წივი წყლის შესხმა.. თუმცა მგონიაა რეზი ამას არიზამს!! ისეთი ბიჭი არმგონია თოხვნამ როარ გაამართლოს, თან ასეც არ გამიმეტებს, უბრალოდ ვეტყვი რო წავყვები სარბენად და ვსო ! დამსვავს !!!
- რეზი წამოვალ წავიდეთ სარბენად
რეზიი ხმას არ იღებდ, დუმდა, რაც უფრო მაცოფებდა
- გვეყო ხუმრობა დამსვიი !!
აბაზანის კარი გააღო, ცივი წყალი მოუშვა, დუშ კაბინაში შემსვა და კარიჩამიკეტა...
წამოსული გაყინული წყალი პირდაპირ თვალებში მეშხეფებოდა და ჭრდა თვალის გახელა..
ყველა მხრიდან წყალი მესხმეოდა, ვწიოდი და ვკიოდი, ისეთი წივი წყალი იყო, მთელ სხეულს მიყინავდა..
აი წარმოიდგინეთ, შუა ზამთარში, მაგრად რო ყინავს, ზღვაში რო ჩაგაგდონ აი ზუსტად მასე ვიყავი..
ხელებს კედელზე დავასრილებდი იქნებ გამომრთველი მეპოვნა, მაგრამ ვერ ვპოულობდი..
ისეთი შეგრძნება იყოო, თითქოს გახრჩობდნენ.. არვიცი რატო მაგრამ პანიკაში ჩავვარდი, ლამის კაუსტროფობია დამეწყო, ვერც ვყვიროდი, უბრალოდ ვფართხალებდი, ხელებს ვიქნევდი..
რეზის ხითხითი მესმოდა, რაც უფრო ცუდად მხდიდა, ცრემლებსა და წყლის წვეთებს უკვე ვეღარ ვარჩევდი, გონება დამებინდა..

ვიგრძენი, რომ ყველაფერი დამთავრდა, წყალი აღარ იყო, ყველაფერი დამთავრდა !!
თვალები გავახილე და რეზის სიცილიან სახეს გადავაწყდი, ჩემი სახის დანახვისას ღიმილი შეეყინა, ზიზღით ავხედე და სააბაზანო დავტოვე..
რეზის ოთახის კარი გადავკეტე, გავიმშრალე, ტანსაცმელი გამოვიცვალე და საწოლზე დავჯექი..
ტირილი ამიტყდა, დავცლილიყავი მინდოდა, ღრმად ვსუნთქავდი, ჰაერი არ მყოფნიდა, წეღანდელის გახსენებაზე სული მიფორიაქდებოდა.. რეზიზე გაცოფებული ვიყავი..
- ლიკუნა ლიკუნა
კარს უკან ნაცნობი ხმა შემომესმა
- გააღე! ლიკა !
- კარგად ხარ??
- გააღე გთხოოვ
ხმა არ წყდებოდა.. კიდევ ცოტახანს ვიწექი, ვერავიზე და ვერაფერზე ვფიქრობდი, გათიშული ვიყავი..
მერე წამოვდექი, ფეხზე ჩავიცვი, ტელეფონი ავიღე და ოთახიდან გავედი, სახლში მივდიოდი.. აქ გაჩერება არ მინდოდა, მითუმეტეს რეზის დანახვა არ მინდოდა..
ჰოლი დავზვერე არავინ იყო, შევეცადე შეუმჩნევლად და უხმაუროდ მივსულიყავი კარამდე, მაგრამ მაინც შემამჩნიეს..
- საით?
კარის სახელურზე თიითები შევაჩერე, უკან არც მიმიხედავს ისევუპასუხე, რაც შეიძლეოდა მკაცრად და მობეზრებულად..
- სახლში !
- რატო?
- მიტო
- დარჩი
- არმინდა
- გაგიყვან
- არა
- მე გაგიყვან !!
- არაააა !!!!
- კიი
- რეზიი წწეღანდელი რაცგააკეთე გეყოფა, უკვე ნერვებს მიშლი.. თავი დამანებე თვითონ წავალ
- ბოდიში, ძალით არ მინდოდააა..
შენი ბრალიცაა, ქალბატონოო !!!
- ჩემი?
დამცინავად ვუპასუხე, ხელით სახელურს დავეყრდენი და მისკენ შევტრიალდი
- ჩემი? ჩემი ხო??! მაცინებ რეზი!!
იმაზე მეცინება რო რასაც აკეთებ ყველაფერი სწორი გგონია ! შენს თავზე წარმოდგენები გაქვს !! გგონია რო არასდროს ხარ მტყუანი!
ამაზე მეცინებაა... სასაცილოაა სატირალი რომ არ იყოს... შენნაირი რომ ვიყო თავს მოვიკლავდი !
საერთოდ შენ ადამიანი გქვია?ცხოველი ხარ !! ამპარტავანი ცხოველი !!
- ისეთ რამეს ნუ იტყვი რო სანანებელი გაგიხდეს.
- ეგ ჩემისაქმეა რაგამიხდება სანანებელი და რა არაა !! მაგრამ ეს სიტყვები არასდრის გამიხდება სანანებელი ეს ვიცი !!!
- ვნხოთ ვნახოთ !
- ვნახოთ !!!!!!!
- წავედით
- შენთან ერთად არ წამოვალთქო !
მკლავში ჩამაფრინდა და სადარბაზოს კიბეებზე ჩამარბენინა..
მანქანაში ჩამტენა, ელვისებური სისწრაფით მოვწყდით ადგილს...
კორპუსთან მთელი ძალით დაამუხრუჭა, ინერციით წავედი წინ და რომ არა ღვედი მინას შევასკდებოდი..
- დეგენერატო !
ჩავიბურტყუნე, მანქანიდან გადავედი და კარი მივაჯახუნე...
გამწარებული ავედი კიბეებზე და კარები შევანგრიე, ბექას და თავის ალძმაკაცებს მივესალმე და ოთახში შევვარდი
- რა ჭირს? უკნიდან გავიგე ეკეს ხმა თუმცა რეაქცია არ მქონია და არც შევტოკებულვარ...
საწოლზე გადავწექი და მძიმედ ამოვისუნთქე..
გაბრაზებული და გაცეცხლებული ვიყავი ! ჰოოჰოო გაბრაზებული ვიყავი ! რეზიზე !!
რატო არვიცი, უბრალოდ ასე ვიყავი!
დილით მომხდარი ინციდენტის გამო??

არა ! მაგაზეც ! მაგრამ ეს სხვა იყო.. უფრო სხვა.. რაღაც ზიზღს ვგრძნობდი.. სადღაც გულის კუთხეში .. არვიცი ეს რაიყო !
დიდხანს ვიწექი ასე გაუნძრევლად, გათიშული.. შიმშილმა, რომ შემაწუხა სამზარეულოს მივაშურე..
ჰოლში ისევ ბექა და თავის ძმაკაცები იყვნენ, ახლა მათ რიცხვს რეზიც დამატებოდა..
ზიზღით შევხედე და გვერდი ავუარე..
- როდის მოხვედი დედი?
გამომეხმაურა მარიკა და ფინჯნიდან ყავა მოსვა
- დილით დედა.. შენ როდის მოხვედი?
- ამ წუთს მოვედი..
- რახდებოდა სამსახურში
- უხ რავიცი დედა ერთი, გადარბენაზე ვარ..
გუშინ რაქენი?
- გავუკეთე საჭმელი, სახლი დავულაგე, მომიშალა ნერვები და წამოვედი.. ბექაა ძმაკაცი კაი რაიქნება..
- კარგი დედა რა სულ როგორ წუწუნებ..
- მშივა დედა უნდა ვჭამო რა
- ჭამე დედა მერე ვინ გიშლის?
- მთელი დღე რო აქ მისხედან სახშ წასვლას არ აპირებენ ისინი?
რეზის ვგულისხმობ თორე დანარჩენებს რას ვერჩი..
- ლიკუნა დაწყნარდი გეხვეწები შენებურებს ნუ დაიწყებ
- ჩემებურებს?
- დიახ შენებურებს
- კიბატონო
- გამოცდები როდის გაქვს?
- ივლისის ბოლოს
- მერე ასე არხეინად მაგიტომ ხარ?
- დამაცადე დედა დავისვენებ.. ცოტა წიგნებს იქ წავიღებ.. როცა ჩამოვალ გავაგრძელებ მასწავლებლებთან სიარულს
- აგიწყია ცხოვრება
- კაირა დედა გეხვეწები ეხლა არდაიწყო
- რა არ დავუწყო ლიკუნნა ?? რა არდავიწყო?? შენ გგონია შევეგუები იმასრო გამოცდები ახლოვდება და შენ ასე არხეინად ზიხარ?
- თუ ვავაბარებ მერე მითხარი რაცგინდა და გეხვეწები დამანებე ეხლათავი რა... გითხარი რო იმედი მაქვს და ჩავაბარებ
- არვიცი შენ საერთოდ ვინ უნდადაგელეპარაკოს რა.. რანაირი მოურჯულებელი ბავშვი ხარ მიკვირს..
გადახედე შენ ტოლ გოგოებს მთწლი დღე, მთელი დღეე !! ამ სიცხეში ხან ერთ მასწავლებელთან დადიან ხან მეორესთან.. შენკიდე ზიხარ მარტო თავიაუფლად ! ყველაფერი ფეხებზე გკიდია შეენ შვილო !!
- არ მაინტერესებს რა სხვები !! სხვამ რაც უნდა ის გააკეთოს.. მე ჩემი თავი მაბარია და მივხედავ !! სხვები ! რატო მადარებ სხვებს..
- იმიტორო დაინახო როგორ იქცევიან !! მაგალითი აიღი !!
შნკიდე ერთ ყურში შეუშვებ მეორედან გამოუშვებ
- მარიკა!!
წამოვიყვირე და წყლიანი ჭიქა სულმოუთქმენლად გამოვცალე:
- გეხვეწები აღარ შემიძლია უკვე.. დამასვენე ახლა მაინც.. ზაფხულიაა !!! შემარგეე..
- ნეტა შენ ვინმე ჭკუაზე მოგიყვანდეს !! არმინდა მეტი არაფერი..
ხელები ჰაერში გაასავსავა და სამზარეულოდან გავიდა.. თუმცა აჯობებდა არც გასულიყო და ისევ მომესმინა მისთვის.. რეზიმ შემოაბიჯა სამზარეულოში და მარი მიხურა:
- რა ხდება?
- არაფერი ლიკუნა რა უნდა ხდებოდეს?
- რატო შემოხვედიაქ
- არშეუძლება?
- როცა მე ვარ არა !!
- რაგჭირს ლიკკა??
- არაფერი !
- როგორ არაფერი
- არაფერი !!
კარიაკენ წავედი, მას რომ მივუახლოვდი მხარით დამეჯახა და მკლავშიხელი მომიჭირა
- გამიშვი მეჩქარება
- არსად არ გეჩქარება !!
- გამმიშვი ვერ გაიგე?
- ვერ გავიგე ვერაა !! რატო იქცევი მასე?
- როგორ მასე?
- ცივად !!! თავს რატო მარიდებ?? გუშინ ასე არ იყავიი..
- ხოდა დღეს ვარ !!
- ლიკა !! წესიერად ! ნუ ტლიკინებ !!
- გამიშვი კიიდე რამდენჯერ გავიმეორო??
- სანამ არ მეტყვი რაგჭრს არ გაგიშვებ.. ტყუილად ცდილობ
- რეზი გხვეწებიი დამანებე რა თავი!!
მისი სუნი ცხვირში მელამუნებოდა და სიამოვნებით მავსებდა. მისი დიდრონი შავი თვალები სადაღაც ! უსასრულობაში მკარგავდა !!
ჩაწყლიანებული, ანთებული თვალებით მიყურებდა და ვიკარგებოდი სადღაც..
თვალბი !! ეს იყო ჩემი სუსტი წერტილი !! არა ლურჯი და მწვანე თვალები !! მაგიჟებდა შავი დუდრონი, წყლიანი თვალები !! სწორედ ისეთი როგორიც რეზის აქვს !! ჰოო სწორედ რეზისნაირი თვალები !!ეს იყო რაც მაკავებდა.. ზუსტად! მე მისი თვალები მომწონდა, არაა მეტიც, მისი თვალები მაგიჟებდნენ. ამას ახლა მივხვდი, როცა მისთვალებს ჩავაშტერდი და კარგად დავინახე !
- ლიკუნა.. ესე რატო მიყურებბ
- შეე... შეე შეე... შენიი
- ჩემი რა?
- თვალებიი...
- კარგად ხარ?
- ლამაზი თვალები გაქვს..
გონება დაბინდულმა, ხელის მტევანი ნელა ავასრიალე მის სახეზე და თვალის ჭრილთან შევაჩერე..
რეზის სახე ნელა მოიწევდა ჩემი სახისკენ.. ერთი ხელი თმაში შემიცურა, მეორე კისერში და თავისკენ მიმიზიდა.
<< რას აკეთებ?? >>
ჩამსისინა მემ, მაშინვე გონს მოვედი, ხელი შუბლზე ვიტკიცე და სამაზარეულო დავტოვე..
ისევ დავიძინე, რო გამეღვიძა ღამის ორი იყო.. თელეფონს დავხედე ორი ესემესი დამხვდაა..
- მაინც ვერ გამექცევი !
- რომელი ხარ?
- ცოლუუკა
- რეზი?
- დიახ
- რაგინდა ბარბი??
- რაფერი რა უნდა მინდოდეს ცოლუკა?? რატო არ გძინავს შენ?
- არ მეძინება
- რასქვია არ გეძიენბა?
- აუ რაგინდაა.. აღარ მეძინება რაა
- რატო?? კარგად უნდა გამოიძინო!
- ახლა გავიღვიძე და არ მეძინება.
ვაა შენ რაგინდა..
- გოგო რაგინდა კი არა მე შენთვის გეუბნები.. წესიერად უნდა გამოიძინო ხოლმე..
- შენ რატო ნერრვიულობ??
- რასქვია გოგოო.. დაიძინე ეხლაა მალე..
- არაა !! რ მეძინებაა !!!!
- არ გაამაბრაზო !!
- თოორე??
- მოვალ და ჩაგეხუტები..
- ვერ ჩამეხუტებიი!! .. ვერასდროს ვეღარ შემეხები.. გასაგებია?
- ვნახავთ
- ვნახავთ..
- ნუღარ მეპასუხები და გაიგე ერთი ნათქვამი
- რეზიი არმეძინებათქო და რაგავაკეთოო??
- კაი..
ჰოლშ გავიჭყიტე დედას დავუძახე, მაგრამ ხმა არავინ გამცა.. სიწყნარე იყოო.. მთელო სახლი დავათვალიერე და აღმოვაჩინე, რომ მარტო ვიყავი..
დავურეკე მარიკას
- სადხართ დე??
- დედიი ბექამ ეკესთან უნდა დავრჩეო და მე დეიდასთან ვარ.. ელენე (ჩემი დეიდაშვილი) ყავს ცუდად და აქ დავრჩები დე...
- აუუ.. კაიჰოოო..
- ხოარ შეგეშინდება?
- არა არა დარჩი..
- აღარ გაგარვიძე ისე კარგად გეძინა..
- კაი დეე...
კუჭმა პროტესტი გამომიცხადა შიმშილის ნიშნად და ამღერდა..
მაცივარი გავაღე, შოკოლადის კარაქი გამოვიღეე და გემრიელად შევექეციი..
კარის ხმა გაისმა. შეშინებული წამოვხტი, ერთხანს არ ვაღებდი, მერე კარზე ზარი რომ აღარ შეწყდა და ტვინი გამისკდა კარის წრიპინით.. ყველაზე დიდი დანა მოვიმარჯვე ხელში და კარისკენ წავედი..
გაუბედავად ჩამოვწიე სახელური და დანა წინ ავიქნიე..
კარის მიღმა მდგომ რეზის ჩემ საქციელზე სიცილი აუტყდა და მთელი ხმით ახარხარდა
- ჰაჰაჰაჰაააააჰაჰაჰააააააგა
ბოხი ხმით გამოვაჯავრე და დანა დავუშვი
- რა საყვარელი ხარ ცოლუკაა..
ლოყაზე ნაზად მიჩქმიტა და ჰოლში გააბოტა.
- რატო მოხვედი?
კარი დავხურე, დანა თავის ადგილას დავაბრუნე.. ჩემი შოკოლადიანი პური ავიღე და მეც სავარძელში მოვკალათდი
- ხომ მითხაი არ მეძინებაო... ხოდა არც მე მეძინებოდა და მოვედი..
- ეხლა შეგიძლლია წახვიდე
- შენები სად არიან?
- არარიან !
- მითუმეტეს, უნდა დავრჩე
- არმინდაა წადი !
- ვიცი რო გინდა !
- არმინდა !! არმჭირდება შენი აქ ყოფნა... ნაშები ამოგეწურა და ახლა მოხვედი ააქ??
- არა ! ნაშებს რა გამოლევს.. ცოტახნით ჩემი ცოლით დავკავდები...
- ჰოდა არმჭირდებიი წადი და ისევ შენი ნაშებით დაკავდი ! მე თავი დამანებე !!!!
- გიხდება გაბრაზება
- შენ ვერ გაიგე რაგითხარი??
- შენ ისე ცოლი რო გახდები უუფფ !!
წიოკა ცოლი იქნები!!
- გეგონოს გეგონოს !!!!
- მგონია კიდეც
- ნერვებს მიშლი უკვე !
- შეენც
- ვაიმეეე გეხვეწები ჩუმად მაინც იყავი თუ არ მისიხაარრ !!
- შენი ძილის დროააა მიდი დაიძინე
- შენიცარის უკვე მარა ჯერ ბაბილინას თუ ვერ უყურე ვერ იძინებ ხო??
- ვააახ ტოოო რას ღადაობს ცოლუკააა
- " ვახ ტოო რას ღადაობს ცოლუკა "
გამოვაჯავრე სასაცილოდ და ტელევიზორი ჩავრთე.. რაღაც საშიში კინო იწყებოდა, სიხარულით ავუწიე ხმას იმის იმედით რომ ვუყურებდი და რეზი აღარ დამელეპარაკებოდა...

მამიკვდა თავიი ძაან დავაგვიანე..
ბოდიში რო აქამდე ვერ მოვახერხე დადება, პარილი დამავიწყდა, დიდხანს ვეწვალებოდი დაა როგორც იქნა ამ წამს გამახსენდა..შევეცადე დიდი თავი ყოფილიყოო, ტუმცა მაინცდამაინც დიდი არარის...
კიდევ ერთხელ ბოდიში დაგვიანებისთვის, ველოდბი თქვენ შეფასებას.. იმედია მოგეწონებათ, მთლად ისეთი ვერ გამოვიდა როგორიც ჩანაფიქრი იყო მაგრამ მაინც... მადლობა რომ კითხულობთ..