გათენდა ერთი მშვენიერი დღე მე როგორც ყოველთვის ადრე ავდექი, სავარჯიშოდ მოვემზადე, სპორტული ფორმა ჩავიცვი პარკში დავრბივარ, როცა დილით ვვარჯიშობ დღეს ძალიან კარგად ვიწყებ.... ვარ 19 წლის ანსტასია თევდორაძე მყავს პატარა ოჯახი რომელიც დედა (თამარი), მამა (ზურაბი), ძმა (საბა) და ჩემგან შედგება. უნივერსიტეტში ვსწავლობ იურიდიულზე, მეგობრები მყავს რომლებთანაც დიდ დროს ვატარებ ბავშვობიდან ერთად ვიზრდებით (სოფო და ელენე) ყველაფერს ვუზიარებთ ერთმანეთს მათ შეყვარებულები ყავთ დაახლოებით წელიწად ნახევარი დაქალებს ძმაკაცები უყვართ!.....
სავარჯიშოდ წასვლის დრო მოვიდა დაბლა ჩავედიი ჩავრთე ჩემი საყვარელი სიმღერა და დავიწყე სირბილი დილის სუფთა ჰაერს ხარბად ვსუნთქავდიი ძალიან სასიამოვნოა. უცბათ ტელეფონის ხმა გავიგე დავხედე და ლუკა იყო...
-სად ხარ ანასტასია?
-პარკში ვვარჯიშობ!
-სახლში მალე მოდი დიდხანს ნუ მალოდინებბ.
-რაააააააა ჩამოხვედიიი ?!(საზღვარრარეთ იყო წასული)
-კიი
-3წუთში მანდ ვარრრრრ!
ისე ჩქარა მივედი.... ასე არასდროს დავღლილვარრ ძალიან მენატრებოდა ჩემი ძამიკოო.... მივედი და რაც ძალა მქონდა ჩავეხუტე:*
-არ შემომიშვებ?:D
-კი კიი მოდიი .
-ანასტასია რამე მიშველე რა ჩემი ძმაკაცები მოვლენ საღამოს.
-რა პრობლემა მოვიდნენ ყველაფერს ვიყიდი და გავამზადებ...
-დაც ასეთი უნდააა :*
ჩემს ოთახში ავედი წყალი გადავივლე ჩავიცვი და წავედი რაღაცეების საყიდლათ რომ საღამოს კარგად დავხვედრილიყავით ჩემი ძმის ძმაკაცებს! ყველაფერი ვიყიდე სეხში მივიტანე და მომზადება დავიწყე საჭმლის გაკეთება მეხერხება დედამ მასწავლა თან კულიინარის კურსებზეც დავდიოდი...... მოსაღამოვდა ყველაფერი მომზადებულიი მქონდა და ლუკას მეგობრებს ველოდებოდით .. აი მოვიდნენ ბევრი უცხო იყოო ნახევარს ვიცნობდიი სუფრასთან დაჯნენ ლაპარაკობდნენ ძველ დროს იხსენებდნენ ერთი სიტყვით კარგად ერთობოდნენ.......
უცბათ კარებზე ზარის ხმა გაისმაა...
-კიდე ვინმეს ელოდები საბაა??
-არააა (გაკვირვებულმა შემომხედა)
კიდევ რამოდენიმეჯერ დარეკეს ზარი ნარვები მომეშალა ვინ უნდაა იყოსს თქოო მივედიი კარიი გავაღე დაა ........
კარი გავაღაღე და ჩემს წინ იდგა ძალზედ სიმპატიური ბიჭი ....
-უკაცრავად მისასმართი ხომ არ შეგეშალათ ?!
-არაა . საბა თევდორაძის სახლია ხო?
-კიი.
საბა ამდროს მოვიდაა
-ვინ არის ანასტასია?
-არვიცი მაგრამ შენ გკითხულობს !
საბაა კართან მივიდა ეს ბიჭიც მისი ძმაკაცი იყო (ლუკა) შემოვიდა და ისიც ბიჭებს შეუერთდა კარგ დროს ატარებდნენ, მე ჩემს ოთახში ავედიი აივანზნ ვიჯექი როდესაც რაღაც ხმა გავიგე გავედი და ლუკა იყო ვიღაცას ვყვიროდა იგინებოდა და ამასობაში რაღაცას უხსნიდა, ეტყობოდა გაბრაზება სახეზეე .... ჩემთვვის ვიძახდი როგორ შეიძლება ასეთი ბიჭის გაბრაზება! ჩავფიქრდი და ამ ფიქრებიდან ისევ ლუთას ხმამ გამომიყვანა...
-დიდი ხანია აქ დგეხარ და მისმენ?.... დავიბენიი არრ ვიცოდიი რა მეთქვაა .
-არაა უბრალოდდ ..... სიტყვა არ დამამთავრებინაა ..
-ჩემი რჩევა იქნები მეტიჩრობას თავი დაანებო და სხვის საქმეში ცხვირს ნუ ყოფფ .... ამ სიტყვებზე ძალიან გავბრაზდი მეეხომ არაფერი დამიშავებია უბრალოდ ხმაურმა შემაშინა და გავედი. ძალიან მეწყინა რადგან მეტიჩარა არ ვიყავიი ... უხმოდ მივტრიალდი და შევედიი ოთახში ისევ აივანზე გავედი სკამზე ჩამოვჯექი ლუკაზე განაწყენებულიი .....
-მაპატიე ზედმეტი მომივიდა არ მინდოდა ასე გამოსულიყო მაგრამ ძალიან გაბრაზებულიი ვიყავიი !
-არაუშავს დაივიწყე
-იმედია მაპატიებ!
-კი კიი...
ცოტახანი ორივე ჩუმად ვიყავით, ისევ მე დავარღვიე ეს სიჩუმეე...
-შემიძლია რამით დაგეხმაროო?!
ცოტახანი ჩუმად იყო .
-არამგონია რამე გამოგივიდეს მე ვერაფერი შევძელი და!!!
ძალიან მოწყენილმა მითხრა ეს სიტყვები ძალიან სევდიანი თვალები ჰქონდა ...
-შეიძლება გავიგო რამოხდაა...
-შეყვარებულთან ვიჩხუბე და დავშორდითთ..
-რატო??
- ყველაფერზე ეჭვიანობდა მისი ასეთი საქციელი მოსაბეზრებელი იყო და აასე გადავწყვიტეთ....
-უიიი ძალიან ცუდიააა !
ცოტახნით დუმდა..
-მაპატიე ჩემი პრობლემები მოგგახვიე თავსს მაგრამმ....
(შევეწყვეტინე)
-არაუშავს შენ ჩემი ძმის მეგობარი ხარ და ჩემი მეგობარიც გამოდიხარ თუ რამე დაგჭირდა შენს გვერდით მიგულე !
-შენ შენ ძალიან კარგი ადამიანი ხარრ !:*
-მადლობბ... ყავა ხომ არ დაგველია?!
-დიდი სიამოვნებით...
ჩავედით სამზარეულოში ყავა მოვამზადე ერთმანეთი უფრო კარგად გავიცანით ბევრი ვისაუბრეთთ... ყავის დალევას მოვრჩით ძალიან სასიამოვნო იყო მასთან საუბარიი ... მისაღებში გავედით და მისაღებში არავინ დაგვხვდა ყველა სადღაც წასულიყოო....
-რავქნათთ (ლუკა)
-რავიი.. მოდი რამე ფილმს ვუყუროთ!
-კარგი იდეა !
ჩავურთე ჩემი საყვარელი ფილმი "უკანასკნელი სიმღერა" ძალიან სასიამოვნოა ამ ფილმის ყურებაა. გვერდა გვერდ ვიჯექით და ერთმანეთს ხშირად ვუყურებდით ხანდახან თვალს არ მაცილებდაა...უკვე ძალიან გვიანიი იყოოო მოვითენთე მეძინებოდა მაგრამ ვერ დავტოვებდი მარტოსს .. ამის მიუხედავად ჩამეძინა მის გვერძე მჯდომსს ... ლუკამ ხელში ამიყვანა ჩემს ოთახში შემიყვანა და საწოლზზე დამაწვინა ვგრძნობდი როგორ შემახო ხელიი სახეზე ცოტახანი ოთახში იყო ბოლოს გავიადაა არვიცი რას აკეთებდა! ჩემი ძმის ძმაკაცები კლუბში წასულან და ხვალ შუადღეს მოვიდოდნენ.. ძალიან კარგად მეძინა ასე არასდროს მძინებია ... დილით ადრე გამომეღვიძა დაბლა ჩავედიი ლუკას დივანზე ჩასძინებიაა... ისეთი საყვარელი იყოო მმმ:*....
სამზარაულოში შევედი ყავის მოდუღება გადავწყვიტე. სამზარეულოში ვფუსფუსებდი ჩემთვის.
-რასს აკეთებ ანასტასია?! (ლუკა)
-საჭმლის მომზადება გადავწყვიტე მეგონა სანამ გაიღვიძებდი მოვასწრებდი:)
-ოხოო რა მზრუნველი ხარრ :*
-ყავა გინდაა?
თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია..
-ჩემი ძმა როდის მოვა?
-რავი ალბათ საღამოსს !
-შენ რატომ არ წაყევი ?
-შენთან ვლაპარაკობდი. მერე შენ ძმამ დამირეკა და მითხრა ჩემს დაიკოს მიხედეო ხოდა მე მყავხარ ჩაბარებულიი !
-ოხოო ჩემ თავს მე თვივონ კარგად ვუვლი და სხვა არ მჭირდება :D.
- გჭირდები როგორ არაა ყველაფერი შეიძლები მოხდეს . ეხლა კი ნუღარ შემეწინააღმდეგები!
- კარგი (სიცილით ვუთხარი) . ეხლა კი წავედიი.
-სადდ მიდიხარრ ?
-პარკში
-პარკში რა გინდა გოგო?
-უნდა ვირბინოო. ავალ ჩავიცმევვ!
ჩემს ოთახში ავედი ვემზადებოდიი როდესაც ლუკას ხმა მომესმა .
-ანასტასიაა წავედითთთ !
-რაააა?შენ რაგინდა ?
-მარტო ხომ არ გაგიშვებ შენთან ერთად მოვდივარ!
-ჰაჰაჰა :D შენ კიდე ვარჯიში გინდაა კარგიი რაა ნუ მაცინებ!
-ბევრს ნუ ლაპარაკობ გოგო წავედით!
უხმოდ გავედით სახლიდან მთელი გზა ხმა არცერთს ამოგვიღია . სიმღერები ჩავრთე და ისე დავრბოდიი , ხშირ-ხშირად მიყურებდა ლუკა თითქოს რაღაცის თქმას აპირებდა.....უცბათ უკნიდან ვიღაცამ ხელი დამადო შევხედე და ჩემი სკოლელი იყო რომელიც სკოლის დამთავრების შემდეგ არ მინახია (მისი სახელი ლაშა)...
-ჩემო გოგოვ როგორ ხარრ?:* სად დაიკარგე სულ რომ დამივიწყე და აღარ მეხმიანები:( (ლაშას სკოლის პერიოდში ვუყვარდი).
-რავიი ლაშ შენ როგორ ხარრ ? რაღაც მოხდა და ნომერი დაიკარგა!
-მეც კარგად! ხო არაუშავს იმედია ეხლა მაინც არ დაგავიწყდები!
-არა როგორ გეკადრება!
(ლუკა გაბრაზებული თვალებით უყურებდა მის თვალებში ჩაანდა გაბრაზება)
-მოდი დღეს საღამოს სადმე წავიდეთ ძველი დრო გავიხსენოთ ....
-ძალიან კარგი აზრია თან დღეს თავისუფალი ვარ!
ნომრები დავუტოვეთ ერთმანესს, საღამოს უნდა დაერეკა და წავსულიყავით....ლუკა ისევ გაბრაზებული მიყურებდაა...
-რატო მიეცი ნომერი?
-შენთვის უნდა მეკითხა. ჩემი სკოლელი იყო და მივეციი..
-ანასტასია არასწორედ ოქცევი.
-როგორც გინდა ისე ჩათვალე.
-იმედია არ წახვალლ საღამოს !
-ვუთხარი წამოვალ თქო. კაი წავედით ეხლა უნდა მოვემზადო.ჩემთან წამოხვალ!
-კი კიი წავიდეთ.
ნელნელა გავუდექით გზას სახშიც მივედიი.. წყალი გადავივლე ლუკასვის რამე უნდა მომემზადებინა სანამ ისიც გადაივლებდა წყალსს. სამზარეულოში ვიყავი როდესაც ლუკას ტელეფონმა დარეკაა, არ ვუპასუხე თავიდან მაგრამ რეკავდა კიდე და ნერვები მომეშალა ავიღე ვიღაც გოგო იყოო ......
-ლუკა მინდოდა!
-გასულია ცოტახანში დაურაკეთ!
-თქვენ ვინ ხართ?
-მეგობარი
-და სად არისს ?
-აბაზანაშიი ...
აღარაფერი უთქვამს გათიშა ტელეფონი ხელში შემრჩა ამ დროს ლუკა ჩამოვიდა.
-რახდება ანასტასია?
-არაფერი ვიღაცამ დარეკა გოგო იყო არ ვიღებდი მაგრამ იმდენჯერ დარეკა ნერვები მომეშალა და ავიღე ვუთხარი აბაზანაშია თქო მგონი გაბრაზდა და გამითიშა.
-კარგი არაუშავსს...
უკვე საღამო იყო ოთახში ავედი ვემზადებოდიი მალე ლაშა უნდა მოსულიყო და წავიდოდით . ლუკა წასული იყო რაღაც შეხვედრა ჰქონდა .. ლაშაც მოვიდა დაბლა მელოდებოდა ჩავიცვი მოკლე კაბა, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და დაბლა ჩავედიი .
-ოოო რა მშვენიერი ხარ:**(ლაშა)....
მადლობის ნიშნად გავუღიმე...რესტორანში მივედით ძალლიან კარგი ადგილი იყო მედა ლაშა ვლაპარაკობდით ძველ დროს ვიხსენებდითთ კარგად ვერთობოდით. უცბათ შემოსასვლელში დავინახე .რესტორანში ლუკა შემოვიდა ვიღაც გოგოსთან ერთად, სიბრაზე მომერია ჩემთვის ვლაპარაკობდი გულში..."ნეტა ვინა ეს გოგო? ეხლა მივალ და დავახრჩობ! რაუნდა ლუკასთან ერთად?! სხვა რესტორანი ვერ ნახეს აქ რომ არ მოსულიყვნენ !!!ფუფფ საზიზღრები ...ამას არ შეგარჩენ ლუკააა:@...
ამას რატო ვფიქრობდი არ ვიციი.
"ნუთუ რამეს ვგრძნობ მის მიმართ?? არაა მე მას უბრალოდ შევეჩვიე და მეტი არაფერიი, არასდროს შევიყვარებ ამ მექალთანეს"...... მეორე მეეს ვეკამათებოდი და ამ კამათიდან ლაშამ გამომაფხიზლა!
-ანასტასიაა რა დაგემართაა?(ლაშა)
-არა არაფერი უბრალოდ რაღაცაზე ჩავფიქრდი!
-თუ ეს რესტორანი არ მოგწონს სხვაგან წავიდეთ
-არა არა ძალიან მომწონს არაჩვეულებრივი ადგილია... "ხომ შემეძლო წასვლაა და ამათ ფლირტს აღარ ვნახავდი რატო ვუთხარი უარიი ?! ოხხ ანასტასია ანასტასია!...
ლუკა თითქოს ჩემს ჯიბრზე აკეთებდა ყველაფერსს როდესაც ვიცინოდი ის ჩემსკენ იყურებოდა თვალებით მჭამდა გაბრაზებული იყო თითქოს მაგრამ ამის მიუხედავად ეფლირტავებოდა იმ გოგოს მე არ ვიმჩნევდი არაფერს და ისევე ვერთობოდი როგორც თავიდანნ .....
-აუუ ეს ჩემი საყვარელი სიმღერა ანასტასია ვიცეკვოთ?
-არ არის ცუდი აზრი ვიცეკვოთ!
მედა ლაშა გავედით საცეკვაოდ მთელი ცეკვის განმრავლობაში ლუკას თვალი არ მოუცილებია, ლაშა ჩემთან ძალიან ახლოს იყო ძალიან კარგად მახსოვს ლუკას გამწარებული სახე , ცოტაარ იყოს და მეცინებოდა ...
-ოუუ რაკარგად ცეკვავ ლაშაა!:*
-მადლობ საყვარელო :* ვცდილობ:) (ლოყაზე ნაზად მაკოცა). ოოოო ამ დროს ლუკა იყო კარგი სანახავი :D.
-ანასტასია მოდი გარეთ გავიდეთ გავისეირნოთ!
-ურიგო არიქნება წავიდეთ :*....გარეთ გავედით დიდხანს დავდიოდით ძალიან ბევრი ვილაპარაკეთ ვიხსენებდით ძველ დროს რაკარგი იყო სკოლაა ნეტავ ის დრო ყოფილიყოს :)
-იცი ლაშ ხვალ სასწავლებელში უნდა წავიდე და სახში წავალ!
-კარგი საყვარელო მე წაგიყვან!
თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე გზაში ხმა არცერთს ამოგვიღია ვუსმენდით ჩემს საყვარელ სიმღერას და ვტკბებოდით...ლაშა ისე მიყურებდა თითქოს ჩვენი ნახვის ბოლო დღე იყო და ერთმანეთს არასდროს შევხვდებოდით.სახში მივედი მაშინვე ჩემს ოთახში ავედი წყალი გადავივლე და დავწექი , ფიქრმა გამიტაცა და ცოტახანში ჩამეძინა პატარა ბავვშვივით მეძინა კარგი სიზმარი ვნახე, ისე მეძინა გაღვიძება არ მინდოდა მაგრამ უნივერსიტეტში უნდა წავსულიყავი, ავდექი წყალი გადავივლე მოვემზადე სამზარეულოში ჩავედი ყავა რომ დამელიაა....ესეც ასე ყველაფერი მოვაგვარე ჩემს მანქანაში ჩავჯექი და წავედი უნივერსიტეტშიი (როცა გამოცდები ჩავაბარე მშობლებმა მანქანა მიყიდეს) სასწავლებელში მივედი შევედი ლექციაზე და ვუსმენდი ლექტორს რომელიც სასიამოვნოდ საუბრობდა, ეს ლექცია თითქოს მალე დამთავრდა არ მინდოდა დამთავრებულიყოო, პირველმა შესვენებამ ჩვეულებრივად ჩაიარა დაიწყო მეორე ლექცია ეს ლექტორიც ძალიან კარგად ხსნიდა ყველაფერსს.........ცოტახანში გარეთ გავედით მე ელენე და სოფი ვლაპარაკობდით როდესაც
ზურგში ძლიერი დარტყმა ვიგრძენიი, უკან აგრესიით შევიხედა მაგრამ როდესაც ჩემს წინ პატარა ბავშვი დავინახე ყველანაირი აგრესია გაქრა, ისეთი საყვარელიი იყოო სიმპატტური პატარა ბიჭუნა. მას ხელში ვარდი ეჭირა რომელზეც მიმაგრებული იყო პატარა ბარათიი....
-ესს თქვეენ :* გაბრწყინებული თვალებით შემომხედა და გაიქცაა...წითელი ვარდი ეს ხომ სიყვარულის ნიშანია ნეტავ ახლა ვის შევუყვარდი :D... ბარათი ფრთხილად გავხსენი "მხოლოდ ჩემი უნდა გერქვას" ამ სიტყვების წაკითხვამ გამაოცა ნეტა ვის უნდა გამმოეგზავნა.........
ლექციები დამიმთავრდა მივდიოდი სახში როდესაც მანქნის საბურავი გასკდაა.....
-ოოოო ეხლა რავქნაა ამის დრო არ იყო ეხლაა :@
ვურეკავდი ჩემს ძმას მაგრამ არ იღებდაა, უცბათ ყემტ მანქნის უკან მანქანა გაჩერდაა..............
ჩემი მანქნის უკან მანქანა გაჩერდა ლუკა იყო....
-ეეეე შენ აქ რა გინდა?
-აქეთ რაღაც საქმე მქონდა შევამჩნიე შენი მანქანა ხოდა დაგეხმარები:*
-ძალიან კარგს იზამ ოღონც მეჩქარებაა!
-სადმე წასვლას აპირებ?
-კიი ვაპირებ
-სადდ?
-შეყვარებული უნდა შევხვდე!
გადავწყვიტე ტყუილი მეთქვა მაინტერესებდა მისი რეაქცია....
-შეყვარებულსსსს ?
გაკვირვებულმა მკითხა მეკი მხოლოდ გავუღიმე, საბურავი მალე გააკეთა ცოტა გაბრაზებული დამემშვიდობა და მალევე წაიყვანა მანქანა, სიცილი დავიწყე, იეჩვიანა ბიჭმაა.....ეს დღეც ასე გავიდა თითქოს როგორც ეხლა მძინავს აქამდე არასდროს მძინებია ყოველდღე კარგი სიზმრები მესიზმრება და ყოველ გათენებულ დღეს კარგად ვიწყებ! .....
რამდენიმე თვის შემდეგ...... ჩემი ძმა ისევ საზღვარგარეთ წავიდა ცოტახანში ისევ ჩამოვიდოდა, ლუკას და თავის სხვა ძმაკაცებს უთხრა ჩემს დას მიხედეთო ცოტა სასაცილოა ამდენი ხანი მარტო ვცხოვრობდი თავის ძმაკაცებისთვის არაფერი უთქვამს. რათქმაუნდა დათანხმდნენ ყოველ დღე მამოწმებდნენ ხან ტელეფოზე მირეკავდნენ ხან სახლში მოდიოდნენ განსაკუთრებით ლუკა აქტიურობდა ყოვალდღე მოდიოდა ჩემთან დიდხანს ვლაპარაკობდით ერთმანათი უფრო უკეთ გავიცანით, ერთად ვვარჯიშობდით, მოკლედ კარგად ვვერთობოდით.ლაშა აღარ გამოჩენილა იმ შეხვედრის შემდეგ.
ერთ დღეს ლუკამ სადღაც წამიყვანა ძალიან ლამაზი ადგილი იყო იქიდან წამოსვლა აღარ მოგინდებოდა ისეთი, ორივემ დავლიეთ მე უცბათ დავთერი იმ ადგილას ისღა მახსოვს როგორ ვცეკვავდით მედა ლუკა.სახში მან მიმყვანა ჩემს ოთახში ამიყვანა მახსოვს როგორ ვიცინოდით რაღაცაზე მაგრამ რაზე ის არ ვიციი როდესაც საწოლზე დამაწვინა ლუკამ მაშინვე ჩამეძინა, ისიც ჩემს გვერძე დაწვა და მასაც მაშინვე ჩაეძინაა ამ ღამესაც კარგად მეძინა.დილით რომ გავიღვიძე თავი საშინლად მტკიოდა ლუკას ჯერ ისევ ეძინა ავდექი აივანზე გავედიი ცოტახანი აივანზე ვიყავი მერე დაბლა ჩავედი თავი ისევ მტკიოდა ყავა უნდა დამელია!
რამდენიმე წუთი გავიდა როდესაც რაღაც შეხება ვიგრძენი წელზე :*
-მეც გამიკეთებ ყავას საყვარელო?:*
არ ვიცი რა უნდა მექნა არაფერი არ მითქვამს მისკენ შევტრიალდი, ძალიან ახლოს ავღმოჩნდი მასთან ის კი არმიშვებდა ხელს, პირიქით უფრო მიახლოვდებოდა, რაღაც საოცარს ვგრძნობდი არვიცი რა დამემართაა, ვგრძნობდი როგორ ეხებოდა ჩემს ბაგეს ნელ ნელა არ ვიცოდი რა მექნა დავიბენი ასე არასდროს ვყოფილვარრ. ნელ ნალა ეხებოდა და უცბათ ტელეფონმა დარეკა ..... (ლუკა გაბრაზდა და მაგიდას ძლიერად დაარტყა ხელი)
-ხოო ლაშა .......როცა გაიგო ლაშა იყო მაშინ უფრო გაბრაზდა!
-რაშვები ჩემო ლამაზო?
-რავი ვემზადები შენ?
(ლუკა გაკვირვებული მიყურებდა)
-არაფერს.სად მიდიხარ?
-მედა ლუკა სავარჯიშოდ მივდივართ!
(ლუკამ გამიღიმა)
-კარგი საყვარელო ხელს აღარ შეგიშლი !დროებით.
-დროებით............
-მაგ ვიღაც ლაშამ თუ კიდე გითხრა ჩემო ლამაზოვო ან საყვარელოვო, ავახევ სახეს (ლუკა)...
-შენ ვინ გეკითხება ვინ რას მეტყვის !
-მე შენზე უნდა ვიზრუნო და რაც არ მომეწონება იმას ვერ გააკეთებ!
-ჰაჰა რაკარგად გამაცინე,
ავალ ჩავიცმევ!
-წესივრად გოგო! მიდი მალე გელოდები.
წავედით სავარჯიშოდ დავრბოდით სიმღერებს ვუსმენდი ლუკა ისევ ხშირად მიყურებდა და თან მიღიმოდა....
-აუუუ ანასტასია წავიდეთ რაა.
-რატო?
-დავიღალე თან მეძინებაა
-აუ მეეც მეძინება წავედით....ნელ ნელა გზას მივუყვებოდით სახლშიც მივედით წყალი გადავივლე და დავწექი მალევე ჩამეძინაა დიდხანს მეძინაა მერე რაგაც ხმაურმა გამაღვიძა მისაღებში რომ ჩავედი ლუკა ლაპარაკობდა ტელეფონზე ისევ გაბრაზებული იყო, ვის ელაპარაკებოდა ვერ გავიგე მაგრამ აშკარად აგრესიას გრძნობდა მის მიმართ. მე სამზარეულოში ჩავდიოდი ლუკამ დამინახა თუ არა ტელეფონი გათიშაა ვითომც არ ულაპარაკია არავისთან.
-როგორ ხარ საყვარელო?:*(ლუკა)
-კარგად
-ეს აგრესია საიდან რადაგემართა?(ლუკა)
-არაფერიი.......
-კაი რაღაც საქმე მაქვს შენთან .(ლუკა)
-გისმენნ
-არა აქ არა სადმე წავიდეთ!
-როგორც გინდაა....
ცნობის მოყვარეობა მკლავდა ნეტავ რა უნდა რა საქმე აქვს ოოო როდის მოვა საღამო რომ გავიგო რა ხდებაა! ცოტახანი სოფისთან წავედი დრო რომ გამეყვანა ელენეც მოვიდა ბევრი გვქონდა მოსაყოლიი ვიჭორავეთ, აი უკვე დრო მოვიდა სახლში რრომ წავიდე და მოვემზადო მალე მივედი წყალი გადავივლე... კაბა ავარჩიე მაგრამ სანამ მაკიაჟს გავიკეთებდი ოდნავ გრძელი მაიკა ჩავიცვი აბაზანიდან გამოვდიოდი როდესაც ლუკა შემოვიდაა ძალიან ავნერვიულდი ის კი თვალს არ მაცილებდა ბოლოსს სიცილი დაიწყოო !
-რა გაცინებსს იდიოტო?!
-ასე მოდიხარრ:D
-ხოო ასე წამოვალლ
-შეენ გოგო სუმთლად შეიშალე წადი წესიერი რამე ჩაიცვიი.
(გაბრაზდა აი ეხლა მე დავიწყე სიცილი ავედი მაღლა ჩავიცვი მოკლე კაბა მაკიაჟი გავიკეთე და ჩავედი დაბლა ლუკა ჩემთან ახლოს მოვიდა და ყურში ჩამჩურჩულა ეხლა სულ სხვა ხარრ მხოლოდ გავუღიმე სიტყვექი არ მყოფნის ისევი ბედგიერი ვიყავიი ლუკასთან ერთად რომ მივდიოდიტ ჩაფიქრებული ვიჯექი მანქანაში ....
-არშეგეძლო გრძელი კაბა ჩაგეცვაა (ლუკა)
-მე ეს მინდიდა !
-მე არ მომწონს
-ხხოდა ნუ შემომხედავ რა!
-კარგი საყვარელო ნუ ბრაზდებიი ! გავუღიმე და ისევ ჩავფიქრდი ძალიან მაინტერესებდა რას მეტყოდა იქნებ რამე მოხდა დავერ ბედავს თქმასს...ბევრი აზრები მაწუხებდაა რესტორანში შევედით დავჯექით განმარტოებით, ბევრი ილაპარაკა ლუკამ მაგრამ ეს რისთვის იყო საჭირო ხოო შეეძლო თავის სათქმელი მალევე ეთქვაა. უკვე ვნერვიულობდი არ ვიცოდი რა მელოდებოდა წინნ...
-ანასტასია მინდა გითხრა რაღაც რისთვისაც დღეს აქ მოვედით!
-გისმენ... ძალიან ბედნიერად გავუღიმე!
- მინდა გითხრა რომ მე შენ მჭირდები, მინდა ჩემს გვერდით იყო , მთელი არსებით მიყვარხარ ანასტასია!
ძალიან დავიბენი მეც ვგრძნობდი რაღაცას მის მიმართ მაგრამ არვიცოდი ეს სიყვარული იყო თუ არა ყველაფერი ავუხსენიი გაიგო და მითხრა ზურგს ნუ შემაქცევ რადგან მიყვარხაროო... ძალიან მივეჩვიე, მის გარეშე ვერ ვძლებდიი , მენატრებოდა , ეს არის სიყვარულიი?! არვიცი იქნებ ვცდები და უბრალოდ გატაცეება არმინდოდა მისთვის გულის ტკენაა ვუთხარი რომ დაფიქრება მჭირდებოდა !.............ერთი კვირის შემდეგ ერთ მშვენიერ დღეს როდესაც ლუკა ჩემთან იყო მოხდა ასეთი რამ როდესაც აბაზანიდან გამოვედი და დაბლა უნდა ჩავსულიყავი რაღაც უცნაური ხმა გავიგე აივანზე გავედი გაგიკვირდებათ და ლაშა იყოო მთვრალი, ისეთი მთვრალი იყო რომ ფეხზე ძლივს იდგა, ყვიროდა ისევ ძველებურად მიყვარხარ და ვერასდროს დაგივიწყებო. გავნერვიულდი ეს ყველაფერი ლუკას რომ გაეგოო მოკლავდა ცოცხალს არ დატოვებდა, უცბათ ჩავირბინე კიბეებზეე ოოოო ლუკა კინოს უყურებდა
ესღა მაკლდაა ნელ-ნელა ჩავედი ისე რომ არაფერი შეემჩნია.
-სად მიდიხარ აანასტასია?
-გარეთ მოვალ ახლავე
-პიჟამოებით ???
ნერვები მომეშალა ამდენ კითხვას რომ მისმევდა არაფერი ვუთხარი და გავვარდი გარეთთ ...
-ლაშაა აქ რა გინდაა გთხოვ წადიი რაა ცუდი რამე მოხდებააა
-არა ანასტასია რაც გინდა ის მოხდეს მე შენ ძალიან მიყვარხარ .
-წადი ლაშა რა წადიი მერე დავილაპარაკოთ
-მიყვარხარ და მჭირდები!
ამის თქმა და ლუკას გამოსვლა ერთი იყოო
-ვერ გაიგე რა გითხრეს სანამ ცოცხალიი ხარრ წადი აქედან
-რომ არ წავიდეე?
ლუკა უკვე მისკენ იწევდაა მას ხელი მოვკიდე და ვთხოვე შემოსულიყო სახლში.
-ანასტასია შედი და მოვალლ
-არაა ლუკაა გთხოვვ წამოდი რაა დანებე თავიი ძალიან გთხოოვვ მთვრალია არიცის რას იძახის.
ლუკამ დამიჯერა სახში მომყვებოდაა რაღაც მაინც მიაძახაა
-შენ ნაბ****** არსად არ შემხვდე თორე არ გაცოცხლებ.
შევედით სახლში ცოტა ვიკამათეთ რატო არმითხარი რახდებოდაოო და რაღაცეები დაიწყო..საერთოდ არმიყვარს როცა მაკონტროლებენ თავისუფლება მიყვარს, დავიძინეთ ვერ დავისვენე მთელი ღამე იმაზე ვფიქრობდი მიყვარს თუ არა ლუკა ყველაფრივთვის მომყავდა საპირისპირო მაგალითი ჩემთავზე ვბრაზდებოდი......გათენდაა სამზარეულოშიი ჩავდიოდი ლუკა დამხვდა მისაღებშიი...
-დილამშვიდობისა ანასტასია:* რაღაც უნდა გითხრაა........-გისმენ!
-იმის მიუხედავად რომ ძალიან მიყვარხარ უნდა დაგემშვიდობო არმინდა თავი მოგაბეზრო ამიტომ მე უნდა წავიდე!
გაკვირვებული შევცქეროდი ლუკას არვიცოდი რა მეთქვა, მივედი მასთან ახლოს და ჩავეხუტე.
-არ წახვიდე გთხოვ მარტო არ დამტოვო ვერ გავძლებ უშენოდ, შენით ვარსებობ...
-რააააააააა ?!
გაოცებული შემომცქეროდაა.
-რადა მეც ძალიან მიყვარხარრ !:*
არაფერი უთქვამს უფრო ძლიერად ჩამეხუტა ცოტახანს ასე ჩახუტებულები ვიყავიით...
-ჩემი გოგო ხარ:**
ეს ლამაზი დღე ასე გავიდაა ....მეორე დილითთ სამზარეულოში ვიყავიი როდესაც ლუკა შეიოვიდაა წელზე ხელები შეიომხვიაა
-საყვარელო ყავა მომიმზადე რაა !:*
მისკან შემატრიალა და წინაზე გაფუჩებული საქმე ეხლა დაამთავრა, ნაზად შეეხო ჩემს ტუჩებსს რაღპს საოცარი ვიგრძენიი თითქოს ასათი ბედნიერი არასდროს ვყოფილვარ, თითქოს პირველად შემიყვარდა ასე ისეთი ბედნიერი ვიყავი არავისთან არ ვყოფილვარ ასე, ყემს ცხოვრებას აზრს ის აძლევდა ის იყო ჩემი ბედნიერებაა, ასე გადიოდა იშვენიერი დღეები ყოველავის ერთად ვიყავია ყველგან ერთად დავდიოდით ერთმანეთი უფრო მეტად გვიყვარდებოდა....სოფის და ელენეს ჩვენი ამბავი ძალიან გაუხარდათ, საბასაც ვუთხპრით და გვითხრა უუფრო იშვიდად ვიქნებიო ერათად რომ გნახავთო , მოკლედ ჩვენი ბედნიერებია ყველა გავაბედნიერეთ.....
3თვის შემდეგ.....
მედა ლუკა ჩემი მეგობრის დაბადების დღეზე მივდიოდით, მოკლე კაბა ჩავიცვი რომელიც ლუკას არ მოეწონა მოკლეები საერთოდ არ მოსწონს და ბრაზდებაა მაგრამ მე ძალიან მიყვარს და ყოველთვის ვიცმევვ მასაც მეტი გზა არ აქვს უნდაა შეეგუოს. მოკლედ გავემზადე გზაში ბევვრი არ გვილაპარაკია მისგან მხოლოდ კომპლიმენტებს ვისმენდი ისე ვგრძნობდი თავს მასთან თითქოს ახლა დავიბადე მისს გარეშე არ შემეძლო არსებობა ჩემი ჰაერია, ჰაერი რომელსაც ვსუნთქავ ყვალას და ყველაფერს მირჩევნია, ჩვენს იქით არაფერია!.....
მივედით ძალიან ბევრი სტუმარი იყო კარგად ვერთობოდით ვიცეკვეთ, ცოტა დავლიეთ ზომის ფარგლებში, მოკლეთ კარგად გავერთეთ....
-ანასტასია აივანზე გავალ მირეკავენ და შემოვალ !
-ვინ არისს?
-ლევანი (მისი ძმაკაცი რომელთანაც მთელი ბავშვობა ჰქონდა გატარებული. ეხლა საზღვარგარეთ იყო წასული)
-ააა კაი მიდი. მომიკითხე:**.
ლუკა გავიდა ლაპარაკობდნენ, ჩემთან ვიღღაც ბიჭი მოვიდა ეტყობოდა რომ ძალიან მთვრალი იყოო.
-ჩემო ლამაზო ვიცეკვოთთ ?
-არა მარტო არ ვარ სხვას ეცეკვე!
-მერე რა მარტო რომ არ ხარ რომ გითხარი უნდა მეცეკვო!
აღარაფრის თქმა არ დამაცადა ხელი მაგრად მომიჭირა და ამყენა ვერაფერი ვეღარ ვქენი ლუკას რომ დაენახა ძალით მეცეკვებოდა სცემდა. მოკლეთ გავედი საცაკვაოდ მასთან ძალიან ახლოს მიმიზიდა თავი ვეღარ დავიხწიე მისი ხელებიდან ძალიან მაგრად ვეჭირე ეტყობოდა ჩემს გაშვებას არ აპირებდა ამასობაში ლუკაც შემოვიდაა ........
ამასობაში ლუკაც შემოვიდა არ მინდოდა შეემჩნია რომ ძალით ვცეკვავდი ან რამე ამიტომ თავი ისე დავიჭირე თითქოს ჩემით ვეცეკვებოდი ვიცი ეს ძალიან ცუდად გამომდიოდა მაგრამ მაინც..
-ოოოოო მგონი ლუკა ყველაფერს მიხვდა ეხლა რავქნა როგორ მოვიქცეე Dალიან ცუდად იქნება საქმეე ვიცი რომმ გაბრაზდა რაგავაკეთო, მისი გაბრაზებულ სახე რომ დაგენახათ მისმა გაბრაზებამ მისი თბილი გამოხედვა საერთოდ დაკარგა თითქოსს ამ ბიჩის მოკვლას აპირებსო ისეითი მზერა ქონდაა... ვცადე ამ ბიჭისგან თავი დამეღწია მაგრამ არ მიშვებდა ლუკა ყველაფერს მიხვდა ეხლა მართლა ჩვენსკენ წამოვიდა.....
-ამ გოგს ხელი გაუშვი, რა უფლებით ეცეკვები:@ (ლუკა)
-შენგან უნდა ამეღო ნებართვა ? (გიორგი)
ბევრი ილაპარაკეს ამ სიტყვების მოსმენაზე ლუკა ძალიან გაბრაზდაა ის იყო და უნდა დაერტყა როდესაც მე შევაჩერე და მათ შორის ჩავდექიი
-ანასტასია გაიწიე (ლუკა)
-არა არ გავიწევი სად ხართ გარშემო მიმოიხედეთ არ მოგცემთ იმის უფლებას რომ ეს დღე გააფუჭოთ აქ ხალხი ერთობა თქვენ კიდე უნდა იჩხუბოთ...........
-ამშემთხვევაშიი მართალი ხარ მაგრამ ...... შენ ნაბ***** სადაც გნახავ იქვე მოგკლავვ, არრ გაცოცხლებ დაიმახსოვრე ამ სიტყვებს არასდროს შეგარჩენ...(ლუკა)
-მასე იყოს ძმააა .....სიცილით უთხრა ლუკა ამ ყყველაფერზე უფრო გამწარდაა მუშტი ქონდა უკვე გამზადებული როცა მე მოვკიდე ხელი და გავიყვანე გარეთ... ხელი გამაშვებინა ძალიან უცნაურად იქცეოდა ეტყობოდა რომ ძალიანნ გავაბრაზე ჩემი საქციელით სახში წასვლა ვარჩიე მანქანაში ჩავჯექით, ძალიან სწრაფათ დადიოდააა ანერვიულებული იყო და შემეშინა რამე არ მომხდარიყოო
-მაპატიე გთხოვ ლუკაა :(((
მხოლოდ ეს სიტყვებიგა ვუთხარიი მაგრამ მას ხმა არ გაუციაა ზედაც არ მიყურებდა ვიცოდი რომ გული ძალან ვატკინე და ეს ამის ღირსი არ იყო მაგრამ რა ჩემი ბრალი იყო მე ხომ არ მინდოდა მასთან ცეკვდა და ძალით ვეჩირეე იმ ბიჭსსს რატო არ ესმის ჩემი.... ყველაფერი რომ მოვუყვე მართLა არ აცოცხლებს და არ მინდა რომ მას მკვლელი ერქვას არ მინდა რაგაც ინციდენტის გამო ის ციხეში იჯდეს, სახში მიმიყვანა მანქნიდან გადავედი არაფერი უთქვამს ჩემთვის ისეე დაძრა მანქანაა
-ოოო ეხლა რავქნაა ჯანდაბაააა
ოთახში ავედიი დავწექიი თვალიდან თავისით მომდიოდა ცრემლებიი რომ არ ეპატიებინა რა მექქნა მე ხომ ის სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს მის გამო ყველაფერს გავაკეთებ არ შემიძლია მის გარეშე სიცოცხლეე ერთ დგესაცცც ვეღარ გავძლებ , ამ ფი9ქრებში ჩამეძინა მეორე დილით გადავწყვითე ლუკასთან წასვლაა რო დავლაპარაკებოდიი,, ჯერ უნივერსიტეტში წავედი ლექციებს დავესწარიი, როდესაც ეზოში ვიჯექი გამახსენა ლუკას გამოგზავნილი ვარდი პატარა ბარათით რომელზეც ეწერაა "მხოლოდ ჩემი უნდა გერქვას" უნებურად ცრემლები წამომივიდა მინდოდა ეხლა \ცემს გვერდით ყოფილიყო.... ლექციები დამიმთავრდა ლუკასთან მივდიოდი ჩემი მანქნით მასთან მივედი დალაპარაკება მინდოდა მაგრამ მას ჩემი მოსმენაა არ უნდოდაა
-ანასტასია წადიიი .... მისგან მხოლოდ ეს სიტყვები გავიგეეე უცბათ ტირილი დავიწყე მეგონა რომმ აგარ შემირიგდებოდაა სხვა გზა არ მქონდა წამოვედი ... მანქანაში ჩავჯექიი და წავედიი ძალიან სრაფათ დავდიოდიიი ჩემს წინ სატვირტო მანქანა ნელა მიდოდაა გადავწყვიტე მისთVის გამესწრო ცრემლებსაც ვეგარ ვიკავებდიი გადავედი მეორე ზოლზეე დააა არაფერი მახსოვს მხოლოდ ჩემი წივილის და ძლიერი შეჯახების ხმაგა მახსოვსსს.....ჩემები სავანდყოფოში მოვიდნენ ყველა აღელვებული იყოო წინ და უკან დადიოდნენნ და რაგაცეებს არკვევდნენ ერთI დგე უგონოდ ვიყავიი, სიკვდილს ვებრძვოდი სიცოცხლე მხოლოდ სიყვარულისთვის მინდოდა, თუ მდიდარი ხარ ფული გაქვს თავზე საყრელად და არ გყავს შეყვარებული ესეიგი არაფერი გაგაჩნიაა, ლუკა სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა მისთვის ვებრძოდი სიცოცხლესს მისთვის მინდოდა ამ ქვეყნად დარჩენა რომმ ერთად ვYოფილიყავით...ლუკამ არ იცოდა ჩემი ამბავი ამიტომმ სავანდყოფოში არ მოსულა არვიცი რა რეაქცია ექნებოდა ამ ამბის გაგებაზეე, ისაც არ ვიცოდი გადავრჩებოდი თუ არაა არვცოდი გავაგრძელებდი სიცოცხლეს და როგოც ყოველ დღეს ვიწყებდი ლუკასთან ერთად ისე გაგრზელდებოდა ჩემი ცხოვრება.. უგონოდ ვიყავი თითქოსს მეძინა მაგრამ თვალებს ვერ ვახელდიი ვიყავი ცოცხალი მაგრამმ მკვდარს ვგავდი სახეზე ფერი არ მედო ცივი ვიყავიი გაფითრებულიი, მინდოდა თვალები გამეხილა და ყველასთვის მეთქვა მე არ მოვკვდები რადგან ეს ცხოვრება ძლიერრ მიყავს და მარტო არასდროს არ დაგტოვებთ.........
ლუკასთან.........
მგონი ასე არ უნდა მოვქცეულიყავი იქნებ რა უნდა ეთქვა ყველაფერს ხომ აქვს თავის ახსნა ანასტასიაც ამიხხსნიდა მაგრამ ჩემმა სიჯიუტემ არ გამიშვა დამეტმო და მომესმინა მისთვის რას მეტყოდა, ნეტავ ეხლა რას აკეთებსს როგორ მომენატრა მე მისტვის ვარსებობ ისა ჩემი სიცოცხლე მისით ვარსებობ და მისით ვსუნტქავვ ის თუ ჩემთან არ იქნება მე მოვკვდებიი ვერ ვიარსებებ მის გარეშე ძალიან შემიყვარდაა არამქვეყნიურად, რარავ საოცარს ვგრძნობ მის მიმართ ასე არასდროს არავინ მყვარებია Mხოლოდ ჩემი უნდა იყოს სხვას არ დავუთმობ არასდროსს... ფიქრებში გართულ ლუკას უცბატ ტელეფონის ხმაა მოესმა
-გისმენთ
-გამარჯობა ლუკა სოფი ვაარ
-ხო სოფი რახდება
-იციი :((( სოფიმ ტირილი დაიწყო..
-რამოხდა სოფი ხომ მშვიდობაა
-არაა არა მშვიდობა ლუკაა იცი ანასტასიაა ავარიაში მოყვაა ძალიან მძიმედა არვიცით გონზე მოვა თU არა ისც არ იციან გადარჩება თუ არა:(((
-რაააა როგორ მოხდააა... მითხარი რომელ სავანდყოფოშია ახლავე მოვალლ :((
სოფიმ უთხრა სადაც უნდა წასულიყო ლუკა მალევე მივიდაა ექიმები ვერ აძლევდნენ იმედსს თვითOნაც არ იცოდნენ ანასტაცია იცოცხლებდა თU არა, ლუკა გაგიჟდა ანასტასია ასეთ მდგომარეობაში რომ დაინახააა არიცოდა რა ექნაა თვალებიდან უნებურადდ ცრემლები წამოუვიდა და როგორც პატარა ბავშვი ისე აქვითინდაა მას ხომ ანასტასიას გარეშე სიცოცხლის გაგრძელება არ უნდოდა ასე ძლიერ უყვარდათ ერთმანეთI და როგორ გაძლებდნენ ერთმანეთის გარეშე ეს ხომ წარმოუდგენელიაა... ლუკა ღაამებს ათენებდა პალატაში იმედი ჰქონდა რომ ანასტასია მარტო არ დატოვებდა და ისინი შექმნიდნენ პატარა ოჯახს რომელიცც დდიდი სიყვარულით იქნებოდა..ანასტასია გაუნძრევლად იწვა მისიი მომღიმარე თბილი სახეე , ცივვ წყვდიადში დააკარგულ სახეს დაუფარიაა, მისი სახის დანახვისას მიხვდებოდით თუ როგორი ადამიანი იყო ის მისი ღIმილი რომ დაენახათ სიტყვებით ვერ ავგწერ ისეთი კარგი ადამიანი იყოო ამიტომაც ყველას უყვარდა და ყველა პატივს სცემდაა ყოველთვის კარგი მეგობრები ყავდა და მეგობრებს არ არჩევდა შესაძლებლობის მიხედვით....
ანასტასია....
თვალწინ მიდგას ჩემი პატარაობა სკოლის დრო როდესაც მედა ჩემი კლასელები ვერთOბოდით ერთად მედა ჩემი დაქალი რომელიც ყოველთვის ერთად ვიყავით და არასდროს ვცილდებოდით ერთმანეთს სანამ რაააგაც პრობლემები არ გამოჩნდა ჩვენ ორ შOრის რის შედეგადაც ჩვენ ერთად ისე აგარ ვიყავით როგორც ადრე დაა გავიჩინეთ სულ სხვა მეგობრებიი .. მახსენდებოდა როგორ ვიზრდებოდი და თAნსდათან მენატრებოდა ძველი დრო პატარაობა როდესაცც არაფერი მქონდა სადარდებელი დაა ყოველი დგე იყო გართობისთVის ახლაა კი გავიზარდე და ბევრი დარდი მოყვა ამ გაზრდას დარდი რომელიც არასდროს მშორდებაა ამმ ფიქრებში მივაგწიეე უნივერსიტეტის დრომდე ყველაფერი გამახსენდაა ლუკაა ლუკა რომეცლიც გიჟს გავდაა გონზე რომ არ მოვდიოდიიი თავს ძალა დავატანეე მმინდოდაა თვალები გამეხილა მაგრამ არააა ვერრ შევძელიიი ... ლუკა სახეზე მეფერებოდა ამ ყველაფერს ვგრძნობდი ვგრძნობდი როგორ მისმევდა ნაზად სახეზე ხელებს ., თავისთავს აბრალებდა მე რაც დამემართა მინდოადა ავმდგარიყავი და ძლიერად ჩაავხუტებულიყავი არასდროს არ გავუშვებდი არასდროსს :** ლუკა ისევ მეფერებოდა ალბათ ეს იყო ჩემთვის საკმარისი ვცდილობდი თვალები გამეხილა და მოვახერხე კიდეც ლუკას როდესაცც ხელი ხელზე მოვუჩირე სიხარულით ყვიროდააა
-ექიმოო ექიმოოოოოო გონს მოვიდაააა...
სახეზე მკოცნიდა და იზხდა
-ვიცოდი რომმმ მარტო არასდროსს დამტოვებდიი ვიცოდიი :***
გახარებულიი ლუკააა გავიდა რადგან ჩემიანებისთVის ეთქვა რომ ყველაფერი კარაგდ იყო დაა თვალი გავახილეე.....
რასაოცარი შეგრძნება როდესაც გარშემო საყვარელი ადამიანებიო გყავს რომლებიცც შენტვის სიცოცხლეს დაუფიქრებლად გაწირავენნ მხოლოდ იმისთვის რომ შენ იყო ბედნიერიი და ყველაფერი კარაგდ იყოს ისინი მუდამ შენტან არიან და არასდროს გტოვებენ მარტო რაც არ უნდა მოხდესს შენთან ერთად უახრიათ შენთან ერთად სტკივადდ ........
ყველა გახარებული იყო ანასტასიამ თვალი რომ გაახლიააა, ეს ერთი დგე ისე გავიდაა თიტქოს საუკუნე იყო ა ანასტასიასს დიდი ხანი ეძინაოო იმედს არ აძლევდნენ ექიმები ანასტასას ახლობლებსსს მაგრამ სიყვარულმა შეაძლებინაა და სასწაული მოხვდა ანასტასიამ თვალი გაახილაა ეს ლუკას სიყვარულის დამსახურებაა..ანასტასაა ძლიერი გოგო იყო და ასე ადვილად არრ დანებდებოდაა თან ვარჯისობდა ესს აგნიშნული მაქვს ზემოტტ მაგრამ მაინც ყველაფრის თავი და ბოლო სიყვარულიააა სიყვარულიი ხომ ყველაფერზე ძლიერიაა ... მოწყენილი ლუკა შევიდა ანასტასიას პალატაში
-როგორ ხარრ ჩემი გოგო ?:*
-კარაგდ ლუკკ :)შენ როგორ ხარრ?
-მეცც. ანასტასიაა იციი რაც მოხდა .... ანასტასიამ შეაწყვეტინაა
-ვიცი რისიი ტქმაც გინდა მაგრამ შენს ტავს ნუ აბრალებ რაც მოხვდა ჩემი ბრალია ანერვიულებული ვიყავი დაა სწრაფად მივდივოდი და ეს ყველაფერი მოხვდა შენკი ნუ იბრალებ
-ხოო მაგრამ განერვიულებული ჩემს გამო იყავიი მე არ დაგაცადე აგეხსნა ყველაფერი და გითხარიი წადი თქო რის გამოც ეს მოხვდააა... მაპატიეე გთხოვვ!
-გაპატიებ მაგრამ შენ არაფერ შუაში ხარრ
ლუკა ანასტასიასთან მივიდა და ნაზად აკოცაა შემდეგ პალატიდან გავიდა, მან გადაწყვიტა ანასტასიას როცა გამოწერდნენ სიურპრიზი გაეკეტებინა მისთVის და ამ საქმებზე წავიდა. გავიდა რამოდენიმე სატი ლუკა არ ჩანდა ანასტასია კი ნერვიულობდა საერთოდ არ დაურეკავს და არც მიუწერიაა, არადა პირობა მისცა რომ მივიდოდა მასთან და თუ დააგვიანებდააა დაურეკავდა და გააფრტხილებდა მაგრამ არც ლუკა ჩანდა და არც ურეკავდაა, ანასტასიას ეგონა რამე ხომ არ მოუვიდოდა ტელეზეც არ პასუხობდაა, ეს დრეც ასე ნერვიულობაში გავიდა ლუკა ისევ არ ჩანდაამანასტასიას ჩაეძინაა უცბათ მისსსმაა ტელეფონმა დარეკაა 03:00 საათზე ლუკა იყოო..
-ანასტასია მაპატიე რაღაც საქმე მქონდა და ვერ მოვედიი !
-რატო არ გამაფრთხლე??
-დამავიწყდაა..
ანასტასიას აღაგარეფრი უტქვამს ტელეფონი, გაუთიშა სახეზე სიბრაზე ეტყობოდა მისს გაბრწყინებულიი თვალები ცრემლით ივსებოდაა და ნელ-ნელა ტირილს იწყებდაა, რაძნელია ხომ როდესაც შენტვის საყვარელი ადამიანი გეტყვის დამავიწყდა ანუუ მას შენც დავიწყდი და ისეთ მნიშვნელოვანი არ ხარრ, ანასტასია ტიროდაა იმ სიტყვამ რაც ლუკამ უტხრა მასს დიდი ტკივილი მიაყენაა !!ლუკა ურეკავდაა ბევრჯერ დარეკა მაგრამ ანასტასიას არ აუღიაა ბოლოს ტელეფონიცც კი გათიშაა ! თურმე რა ბევრიი დაბრკოლება მოაქვს სიყვარულსს გიყვარს მაგრამ ბევრჯერ გტკენს გულს და ამის მოთმენა აუტანელიაა, აუტანელია როდესაცც შენი საყვარელი ადამიანისგან ისეთ რამეს გაიგებ რასაც არ ელოდებიი, ხანდახან კი ისე გექცევა როგორც უცხოს დაა დიდი ყურადღრებას არ იჩენს შენს მიმართ, რაკარგი იქნებოდა ადამიანები ისეთივებიი რცებოდნენ როგორც ურთიერთობის დაწყებისასს, ისევე ზრუნდავდნენ შენზე როგორც ადრე..... მეორე დGეს ლუკა მივიდა ანასტასიასთან დიდი ხნის ლაპარაკის შემდეგ შერიგდნენნ რამდენიმე დღეში ანასტასია გაწერეს და უკვე სახლში იყო მას ჩვეულებრვ შეეზლო ვარჯიშის გაგრძელებაა საბედნიეროდ ისეთი არაფერი მოსვლია რაცც მასს სავატნყოფოში დააყოვნებდა, მისი ოჯახიისევვ წავიდა საზრვარ გარეტ და იქიდანნ თIტქმის ყოველდღე ეკონტაქტებოდნენნ, ანასტასია და ლუკა ერთად ცხოვრობდნენნ ბედნიერადდ მათი მეგობრები ყოველთVის მიდოდნენ მოსანახულებლად ერთად კარგ დროს ატარებდნენ, უკვე ყველამ იცოდა მათ შესახებ, ისინი ახლო მომავალში დაქორწინებას აპირებდნენ უნდოდათ ბევრი შვილიი :D (თავიდან ყველა წყვილი მასე იძახის :D ) რამდენიმე თვეში ანასტასიამ უნივერსიტეტიი დაამთავრაა და გაგრძელა საქმეე თავის პროფეესიტ ზალიან წარმატებული იყოოო, ცოტახნის შემდეგ ანასტასიას და ლუკას გრანდიოზულ ქორწილიი, ყველა მიი ახლობელი , მეგობარიი კლასელი ქორწილში იყოო რათქმაუნდა დიდი დრ ო დასჭირდათ ამყველაფრის გასაკეტებლად მაგრამმ ყველაფერი კარაგდ გამოვიდა ხალხი კარაგდ ერთობოდა ყველას კმაყოფილიი სახე ქონდაა ყელა გაღიმებული მიდოდნენ ახალ დაოჯახებულებთან და დიდი ბედნიერებით ულოცავდნენნ, ანასტასია და ლუკაა ერთმანეთს ძალიან უხდებოდნენნ ერტმაეთისთვის იყვნენ დაბადებულებიი ორივე ძალიანნ ლააზზიი იყოოო, ქორწილმაა კარაგდ ჩაიარაა ანასტასიას სახეზე რომ შეგეხედათ მიხვდებოდით რა დიდი ბედნიერებასს გრძნობდა და რა ბედნიერი იყო რომ გვერდში ჰყავდა ასეთი მამაკაციი.... ქორწილის ღამეს მოხვდა ის რაც ყველა წყვილში უნდა მომხვდარიყო რიშედეგადაც ანასტასია დაფეხმზიმდა დაა პატარას ელოდებოდა ... გოგო იყო თუ ბიჭი ეს საიდუმლოა :) ყველაფერი კარგად მიდოდა ნელ ნელა ანასტასიას და ლუკას ერტმანეთი უფრო ძლიერ უყავრდებოდათ....ცხრა თვის შემდეგ დაიბადა პატარა ანგელოზიი პატარა რატი, ახლა ლუკამ და ანასტასიამ მისთვის დაიწყეს სიცოხლეეე, ისეთი საოცარი ბავშვი იყოოპატარა მაგრამ სიმპატიურიი... ასე კარაგდ გადიოდა დღებიიი იყვენნ პატარა ოჯახიი რომლებსაც ერთმანეთი ზლიერ უყვარდათ და ერთმანეთისთვის ყველაფერს აკეთებდნენნ, მათი სიყვარულიი ყველაფერზე დიდი იყოოო .......... მე ვარ ერთი უბრალო გოგო რომელმაც მოგიყევით ისტორია სიყვარულზე რომელიცც ყველაზე და ყველაფერზე ძლიერი იყოო დაა წყვილი ბედნიერად ცხოვრობდნენ ერთად თავის პატარა ანგელოზთანნ ერთადდ............

იმეედია მოგეწონებაათ ვეელიი თქვენსს კომენატრებს , პირველი ისტორიის შეფასებით ძალიან გამახარეეთ მადლობბთ <3