_აუ რა წიკვიანა ხარ შენ! ეხლა სულ გადაირევი ამას რომ გეტყვი...
-და ასეთი რა უნდა მითხრა კიდევ?
_რა და, აქ ვიძინებ დღეს!
_არ არსებობს! შანსი არ არის! ჩვენ ერთ ოთახში არ დავიძინებთ! და საერთოდაც შენს ოთახში რტომ არ იძინებ?
_რატომ არ ვიძინებ და იმ ორ საწოლიანზე მე,ზურა და გიოს გადაფსკვნილებს გვეძინა ,მთელი ღამე თვალი ვერ მოვხუჭე ისეთი ომი იყო საბანზეც. დღეს გიოს ძმაც დაგვემატა გაგი და 4 მართლა ვერ დავეტევით. ეს ერთი ღამე გამაჩერე , რამოხდა ეხლა…
_აუ ნიკაააა! არათქო!
_რა იყო გოგო კი არაფერს გიპირებ!
_ეგღა მაკლია შენ რაიმე დამიპირო!
_ცოტა ზედმეტებს ლაპარაკობ შენ! ეხლა მეძინება მერე მოგივლი ! _ხელით ჩამაჩოჩა და ჩემს საწოლზე გაიშხლართა.
_დეგენერატო! მე სად დავწვე?!.... ვერ გიტან უკვე! სხვებთან ვერ შეხვედი? არ ვარ მიჩვეული საწოლის გაზიარებას უცხო ვინმესთან! მარტო მიყვარს წოლა! თან ღამე ვგხრინავ!
_ დამშვდდი, მეც ვხვრინავ, ამითტომ არ შევაწუხებთ ერთმანეთს ჩვენთვის ვივხრინებთ!_ გამიღიმა მომაკვდინებელი ღიმილით!
_ვაიმე რა დავაშავე ნეტა?! ჩაიწიე მაინც! _ მხარი გავკარი , ცოტათი რომ გადამეწია მაგრამ ძვრა ვერ ვუყავი.
_მარიამ მოისვენე რა! დავიძინოთ! ისე შენ სულ ასე ჩაფუთნულს გძინავს? ასეთი საღამურები ბოლოს 1999 ვნახე ბებიაჩემ თამარას ეცვა! _ ისე ახარხარდა გეგონება რაიმე მაგარი ანგდოტი მოყვა!
_მე ესეთი მომწონს და მაცვია! გადაბრდღვნილები ვისაც აცვია მანდ წადი და დაიძინე!
-ეგეთთან რა დამაძინებს გოგო ?!
_დეგენერატო! გარყვნილო! გადაბრუნდი და დაიძინე სანამ გამიგდიხარ!
_ძილის წინ არ მაკოცებ?
_ზღაპარიც ხომ არ წაგიკითხო?
_არ ვარ წინააღმდეგი...
_კარგი, ერთი ნაგავი ბიჭი იყო, გოგოს აბრაზებდა, მერე იმ გოგოს მაგრად მოეშალა ნერვები და ეგ ბიჭი მიაკლა ეგრევე! დასასრული! თკბილი ძილი!!!!! ერთი ჩაიცინა და მერე ხმა არ გამიგია მისი. მთელი ღამე უხერხულად ვიწექი! ერთი ორჯერ კინაღამ გადმოვარდი საწოლიდან. ნიკა არ ხვრივდა, პირიქით ისე ჩუმად ეძინა რამოდენიმეჯერ დავხედე , ხო ცცხალია და ნამდვილად ხო სუნთქავსთქო.
მოკლედ რასაც ქვია , მთელი ღამე თეთრად გავათენე, შიშით რომ ძილის დროს ნიკაზე არ შმოვხვეულიყავი თვალს არ ვხუჭავდი. გამთენიისას ჩამეძინა. მერე ძაან თავისუფლად რომ ვიწექი გამომეღვიძა, ნიკა არ დამხვდა საწოლში და რამდენადაც გამეხარდა იმდენად მეწყინა... მაგრამ, ვინ გაცადა გახარება,მალე შემონაგრია კარები, _ადექი გოგო აქ დასაძინებლად ჩამოხვედი? 3 დაიწყო უკვე,,,,, დღეს მაგარი გეგმები გვაქვს, თბილიშსი მივდივართ ყველანი!
_რა? ჯერ ხომ მესამე დღეა რაც ჩამოვედით.... გამიკვირდა ნიკას ნათქვამი...
_არა ისე მივდივართ, გოგოებს აინტერესებთ „ეშმაკის სახლის“ ნახვა და მანდ მივდივართ.
_რისი სახლი? ეშმაკის? მომესმა ხო?
_ხო, რაიყო გეშინია?
_მერედა როგორ მეშინია?! ვერ ვიტან ეგეთ რაღაცეებს! მე არ მოვდივარ! გიჟები ხართ თქვენ!
_აუ მარიამ ნუ ხარ შენ ასეთი პენსიონერი!
_მასე მეორეჯერ კიდე დამიძახებ და იმ ლამაზ თავ-ყბას გაგიერთიანებ გაიგე?!
_ვა,ვა,,,გაბრაზებაც გვცოდნია,,, ეგ შენი კარატე, „ეშმაკის სახლში“ გამოიყენე თუ დაგვჭირდება,, ეხლა კიდე ჩიცვი მალე. გავდივართ ჩვენ და აქ მარტო ხომ არ დარჩები?....
სხვა გზა არმქონდა, გავემზადე და წამოვყევი ამ გიჟებს. ეს ჩემი გოგოები რამ გადარია ნეტა?... თან ვეღარ ვცნობ ამათაც,,, დაწყვილებულან და ვის ცალია ჩემთვის?... „მარშუტკაში“ ორი ადგილი იყო დარჩენილი ერთი გიოს გვერით , მეორე ნიკას გვერდით. მე გიოს მივუჯექი და რაღაც სისულელეებზე ვილაპარაკეთ ძაან ბევრი. თბილიში რომ ჩამოვედით უკვე ბნელდებოდა... ეშმაკის სახლს რომ მიუახლოვდით გული კინაღამ ამომიხტა,,,,,
სახლი, რომელიც ინგოროყვას (ყოფილი დერჟინსკის ქ.) # 6-ში მდებარეობს, ვიზუალურადაც საკმაოდ შემზარავია. განსაკუთრებით - მზის ჩასვლის შემდეგ. გარე ფასადზე იდაყვებზე დაყრდნობილი რქიანი და წაწვეტებულყურებიანი ფიგურაა გამოქანდაკებული, რომელიც საკმაოდ მრისხანე გამომეტყველებით გადმოჰყურებს გზას.

სავსებით შესაძლებელია, ეს ეშმაკის გამოსახულებაც იყოს. სახლზე კიდევ რამდენიმე პატარა უცნაური არსების თავია გამოსახული. ზემოთ კი სხვენია, სადაც მრავალი წლის წინ სომეხ გოგონას თავი ჩამოუხრჩვია. სახლის შესახებ ასეთი ლეგენდა არსებობს:

XIX საუკუნეში სომეხმა ვაჭარმა ააშენა ეს სახლი. ის სატანიზმის მიმდევარი იყო. გოგო, რომელმაც სხვენზე თავი ჩამოიხრჩო, ერთი ვერსიით, მისი ცოლი იყო, მეორეთი კი - ქალიშვილი. სახლს აქვს სარდაფი და საიდუმლო გვირაბი, რომელსაც სარიტუალო დარბაზში მივყავართ.

ზოგი იმასაც ამბობს, რომ სახლის შიგნით დიდი ეშმაკის ფიგურაა, რომლის ფეხები სარდაფში მთავრდება, თავი კი - სხვენზე. სახლში არის ბუხარის მსგავსი რაღაც, რომელზეც ბავშვის ფიგურაა გამოსახული. გავრცელებული ვერსიით, სწორედ ეს უნდა იყოს საიდუმლო გვირაბში ჩასასვლელი კარი.

იმასაც კი ამბობენ, რომ თბილისში 10 სახლია, რომელშიც მსგავსი ბუხარი და გვირაბია. სახლები კი პენტაგრამას ქმნის, რომლის შეერთების ადგილიც დიდი სარიტუალო დარბაზია - რა თქმა უნდა - მიწის ქვეშ. შემზარავია, არა? ძალიან ძალიან შემზარავია!!! ინფორმაციას სახლზე ბიჭები გავწვდიდნენ ერთი მეორეს მიყოლებით,,,, ჩემი გოგოები თავიანთ ბჭებზე იყვნენ აკრულები, მე კიდევ მურმანივით ვერ ჩავეკვეხებოდი,,,, გული მისკდებოდა და ვცდილოდი ახლოს მევლომათან ერთად. სახლი დაკეტილი დაგვხვდა , მაგრამ ფანჯრიდან შევძვერით. თან ლუდი და ჩიფსები გვქონდა, იქვე იატაკზე ჩამოვჯექით და საშიში ისტორიების მოყოლა დავიჭყეთ, უფრო სწორედ ბიჭები ყვებოდნენ, მერე ქარი ამოვარდა, ოთახის ერთ კედელზე დიდი სქელი ნაჭერი იყო გაკრული, რომელიც ისე ირხეოდა გეგნებოდათ მის უკან პატარა ბავშჰვები არიან და შველას ითხოვენო, ამან საერთოდ ჭკუიდან გადამიყვანა,,,,
სიმართლე გითხრათ, განსაკუთრებული მაინც ვერაფერი შევამჩნიე, გარდა იმისა, რომ თვითონ შენობა საკმაოდ დამაინტრიგებლად გამოიყურება. თუმცა გამოგიტყდებით, უცნაური შეგრძნება მართლა მქონდა სახლის უცნაური აურის გამო, მაგრამ, არა მგონია, ამაში ეშმაკის ხელი ერიოს. თან, ალბათ, იმის გამო რომ ეშმაკის სახლში ვიყავი ჩემი გონება ყველა ლანდს და უცნაურს რაიმე საშისთან აიგივებდა. ცოტაც და გული გამისკდებოდა, უცებ შეხება ვიგრძენი მკლავზე და ლამის მივაყვირე მაგრამ ნიკა რომ იყო ეგრევე გავჩუმდი,მიმიხუტამ აგრად და მეც მოვეშვი ცოთათი.
ღამის 3 საათამდე ვისმენდი შემზარავ ისტორიებს და ყოველი სიტორიის დასასრულს ვითხოვდი წასვლას, მაგრამ არავინ მაქცევდა ყურადღებას ნიკას გარდა, მერე ნიკამ წამოდი ჩვენ წავიდეთ დაა ესენიც წამოვლენ მალეო. ფანჯრიდან გადმოვძვერით ისევ ამჯერად ჩემი შარვლის ნახევარი მანდ დავტოვე!ისე ციოდა გარეთ გავიყინე და ლამის ლოლოდ გდავიქეცი.ნიკამ ჩემი დის შარვალი მოგერება და წამოდი ავიღოთო.ვიუარე, შემრცხვვა ამ შუაღამით შარვალზე როგორ მივადგე ვიღაცასთქო. ნუ გეშინია, გერმანიაში ჩემი და, ჩემებიც იქეთ არიან, სახლში არავინაა, თავისუფლად შეგვიძლია მისვლა და შარვლის აღებაო.
მალე ნუცუბიძის ქუჩაზე ვიყავით, ლამაზი და დიდი სახლი ქონდა ნიკას. ლამაზად და გემოვნებით მოწყობული. მისი დის ოთხაში შემიყვანა და კარადა გამომიღო, რომელიც მოგეწონება და მოგერგება აიღეო და დამტოვა. შარვალი ჩავიცვი და მისაღებში დავბრუნდი. ნიკას მოესწრო ყავის მოდუღება და გათბობის ჩარვა.იქვე მდგარ ტყავი სავარძელში მოვკალათდი გემრიელად და ნიკას მოდუღებულ ყავას შევექეცი, რომელიც მართლაც გემრიელი იყო. ნიკას ავხედე რომელიც ღიმილიანი სახით მომშტერებოდა.
_რაიყო? კიდევ რაიმე მაქვს გახეული?- თან ტანსამელს ვისინჯავდი...
_არა ,უბრალოდ უხდები ჩემს სახლს ...
_და ეს გიხარია მერე ასე რომ მომჩერებიხარ? სხვებიც უხდებიან ალბათ,,,, არ წავიდეთ? აქ სანამდე უნდა ვიყოთ? ჩემებმა მე ბაკურიანში გამიშვეს, მე კიდევ სად არ დავდივარ,,,
_ არ მოგეწონა დღევანდელი დღე?
_ ისე შემეშინდა რომ არა! კარგი,, ცოთათი მომეწონა, მაგრამ აწი არასოდეს იქნება ჩემი ფეხი მსგავს ადგილას!
_ გაეცინა-კარგი აწი არ წავალთ! წავიდეთ,გველოდებიან ბაშვებიც,,,
_გველოდებიან? მერე ამას ეხლა მეუბნები?...
_ყავა მინდოდა და სად დავლევდით, თან შენ შარვალი გჭირდებოდა,,,,ასე რომ ნახევარი საათი რომ დაგველოდონ რა ამით არაფერი დაშავდება!
_აუ რა დეგენერატი ხაარ! წავედით დროზე!!!
1 საათში უკვე ბაკურიანში მივდიოდით. ამჯერად ნიკას გვედით ვიჯექი. ჩემს მხარზე ქონდა თავი ჩამოდებული,ჩემი ხელები მის თითებში აეხლართა და ნაზად უსმევდა მის ხელის ზურგს , ჩემი ხელი გულს. ისეთი სასიამოვნო იყო ეს ყველაფერი, რომ მინდოდა არასოდეს დასრულებულიყო გზა თბილისიდან ბაკურიანამდე და უსასრულოდ გაზრდილიყო. რომ გავიღვიძე საწოლში ვიქექი, ოღონდ, ტასაცმიანად. მერე ნიკას ხმა გავიგე.
არ გაგხადე, შარის თავი სად მაქვს, ხოდა ესე მაგიტომაც გძინავს.
არაფერი არ მითვამს, თავი მოვიწესრიგე და ბავშვები შევკრიბე საჭმელი ვჭამოთთქო, იმდენი დღეა წესიერად არ მიჭამია, კუჭი მგონი უკე დამიჯდა .
ჭამის მერე სასრიალოდ წავედით, მერე ბიჭებმა კლუბში მივდივართო და გამოვიწკიპეთ გოგოები, კლუბის ნაცვლად კიდევ თავი რესტორანში ამოვყავით , სადაც ისეთი შეზარხოშებული ხალხი იყო ერმანეთი ერეოდათ, ზოგს კი სახელიც არ ახსოვდა.
ძაან არ მომეწონა რესტორნის სიტუაცია, მერე დაძალებით მეც დამალევინეს, 1, 2 ,3 ,და მეც მოვედი ხასიათზე,,,,მაყვალა და კაკლის მურაბა სულ დავიზეპირე იმდენჯერ მოვისმინე და ვიცეკვეთ! მერე მე და ზურამ ქართული ვიცეკვეთ, აფლოდისმენტები ისეთი იყო თავი საკონცრტო დაბაზში მეგონა. მერე აჭრულიც და მერე მოვიდა გადაფსკვნილების დროც,,,,, ვალსი გაურკვეველი წარმომავლობის გაურკვეველ სიმერაზე,, ჯერ გიოს ვეცეკვე, მრე უტას, მერე კიდე ნიკა მოვიდა და ისე მიმიხუტა ლამის სუნთქვა დამავიწყდა.
_ზოგადად არ მაქვს გართულება ამოღებულ და მოკლე სამოსზე, მაგრამ ეს ძალიან ზედმეტად ამოღებული და მოკლეა! სხვა დროს აღარ ჩიცვამ ესე! ეხლა კიდე წავიდეთ სასტუმროში სანამ ვინმე მომიკლია! _ მისმა ნათქვამმა გამაცოფა! ნეტა ვინ ეგონა თავი? ან რა უფლებითმიკრძალავდა რაიმეს?
_შენ არავინ არ გკითხავს ჩემი კაბის სიგრძეს! და საერთოდაც , მე როცა მომინდება მაშინ წავალ! და არავითარი წავალთ! ისე გაგი წავიდა უკვე და დროა შეურთდე ძმაკაცებს და მეც დამაძინო ადამიანურად!
_რაღაც ბევრს ლაპარაკობ შენ, თურმე სასმელი ცუდად მოქმედებს შენზე!
_ მის ჯინაზე მივირბინე მაგიდასთან და კიდევ 5 ჭიქა დავლიე სულმოუთქმენლად! სანამ მეექვსეს დავისხამდი ხელი მტაცა და გამაქანა გარეთ, ტაქსიში ჩამტენა და ძალით წამიყვანა სასტუმროში. ამდენმა სასმელმა ძალიან იმოქმედა და ცუდად გავხდი...ვანაში ჩავიკეტე და ერთი საათი ვეხვეოდი უნუტაზს. მერე სხაპი მივიღე და ისე გამოვედი. ვაბატონი უკვე ჩასკუპებულიყო საწოლში, ყურადღება არ მივაქციე და მეც ჩავწექი, იმდენი ცხვარი დავთვალე რომ მეტი არ დარჩა,,,მერე გვერდი ვიცვალლე, ნიკამაც ამ დროს იცვალა და ცოტათი ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს გაეხახუნა.... დენმა დამართყა,,, ისე სასიამოვნოდ დამარტყა, რომ სულ რომ 200 ვატი ყოფილიყო კიდე გავეხახუნებოდი,,,,ნიკამაც თვალები ტუჩებზე დამიტოვა,,, მერე ნაზად შემეხო ჯერ საფეთქელთან მაკოცა, მერე, თვალზე, მერე მეორე თვალზე, ცხვირზე, და უნდა ეკოცნაა ტუჩებში რომ კაკუნი გაისმა,,,,,

აუ ბოდიში, თუ იმედები გაგიცურეთ. ძალიან ცუდი პერიოდი მაქვს. თან, არ მინდოდა უპასუხისმგებლო გგონებოდით ,,,,,,