-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 4
მე მაშინვე ავიღე მანქანის გასაღები და წავედი დიდი ხვეწნის შემდეგ მათთან შემიშვეს მან როგორც კი დამინახა ჩემსკენ წამოვიდა გისოსებს შიგნით იყო მე კი გისოსებს გარეთ და ადსე ვიდექით ორივე ერთმანეთის ხელები გვეჭირა -კი მაგრამ აქ როგორ მოხვდით? -დამიჯერე ჩვენი ბრალი არ არის ეხლავე აგიხსნი ყველაფერს მოკლედ ჩვენი ძმაკაცი იყო დრე ერთი დაჩი ქვია (ამ სახელის ხსენებისას ძაეღვები დაებერა) მაგ ნაბი***მა და მაგის ნაბი***მა ძმაკაცებმა გაგვიჩალიჩეს ასე გვითხრეს ანა და თეო ჩვენთან არიან და თუ გინდათ წაყვანა წაიყვანეთო თურმე სახლი გაუძარცვავთ წყნეთში იყვნენ და კაცი შემოაკვდა ერთ-ერთს პოლიციაც წამოსული იყო ჩვენ რომ მივედით სახლი მალე მოაქციეს ალყაში ის ნაბი***ი გაიქცნენ პატარავ ნუ ტირი - მომეფერა სახეზე -ხომ აუცილებლად გამოხვალ? -კი ჩემო პატარა ეხლა წადი სახლში და არ ინერვიულო კარგი? ყველაფერს მომვაგვარებთ ადვოკატს უკვე დავურეკეთ ძალიან ძლიერი ადვოკატია და ზუსტად ვიცი ამ საქმეს მოიგებს -არ მინდა წასვლა შენთან მინდა -მეც მაგრამ უნდა წახვიდეწადი სახლში და არ ინერვიულო - ამ დროს გარედან დაცვამ დამიძახა გასვლის დრო იყო მე გავედი მაგრამ სახლში არ წავსულვარ თეოსთან წავედი ის გიგის ცოლი იყო მასთან ვიყავი ერთმანეთსაც ვერ ვამშვიდებდით ორივე ძალიან ცუდად ვიყავით ერთი კვირა გავიდა ამ ერთი კვირის განმავლოაში მის გარეშე ლამის გავგიჟდი მაგრამ გამოუშვეს დაამტკიცეს რომ ისინი არაფერ შუაში იყვნენ და მთ მაგივრად ნამდვილი დამნაშავეები აიყვანეს. მე და ბექა დივანზე ვისხედით მე თავი მის ფეხებზე მედო ის კი ტელევიზორს უყურებდა მე მა ვუყურებდი უცებ ცუდად გავხდი და სააბაზანოში გავიქეცი ისიც უკან გამომყვა გული ამერია პირი მოვიბანე და ჩაკეტილი კარები რომელზეც ბექა აბრახუნებდა გავაღე -ანა რა გჭირს? - ჩამეხუტა -არაფერი ის ნამცხვარი არ მესიამოვნა წეღან რომ შევჭამე ცოტა და ცუდად გავხდი -კაი მაშინ ეგ ნამცხვარი აღარ ვიყიდოთ -ხო წამო ვუყუროთ ისევ -წამო - მე და ბექა ისევ გავედით მე ვუყურებდი ტელევიზორს მაგრამ მერე ჩამეძინა და ღამე გამეღვიძა ბექას ეძინა მე კი ჩუმად წამოვდექი საწოლიდან და სამზარეულოში გავედი მინდოდა სალათა მეჭამა რამოდენიმე ლუკმა და ისევ ცუდად გავხდი აღარ მიჭამია მაღლა ავედი და მის გვერდით დავწექი მალევე ჩამეძინა. დილით მისმა კოცნამ გამაღვიძა -ანნ მე სამსახურში უნდა წავიდე -აუ ძაან მკაცრი უფრო გყავს ხო გამახსენდა -აჰაჰ კაი რა ხო იცი რო არ მინდა წასვლა -რატო? -იქ რო ვარ მენატრები ხოლმე და სულ მინდა ჩაგეხუტო -მიდი მიდი ეხლა მალე ადექი და წადი აი შენი ტანსაცმელი და უი ხო კიდე დღეს საღამოს ადრე მოდი და სადმე წავიდეთ რა(( -კაი ჩემო ცხოვრება - ის ადგა გემზადა ერთად ვისაუზმეთ და წავიდა სამსახურში მაგრამ მე ბევრს ვერაფერს ვჭამდი რამოდენიმე ლუკმას ძლივს ვყლაპავდი ეგეც იმიტომ ბექას რამე რო არ შეემჩნია ის გავაცილე ერთი ათჯერ მობრუნდა და მაკოცა და მერე ძლივს გავაგდე სავარძელზე დავჯექი და ვფიქრობდი მერე ავდექი და ექიმთან წავედი იმიტომ რომ მხოლოდ გულის რევა არ მაწუხებდა თავბრუ მეხვეოდა ბავშვზე ვფიქრობდი მაგრამ დარწმუნებული არაფერში ვიყავი ამიტომ ავდექი და წავედი ექიმთან მან ანალიზები გამიკეთა მერე ბედნიერი სახით მოვიდა და მითხრა რომ ორსულად ვარ მე კი ამ დროს ვერ აგიღწერთ რა ვიგრძენი ანუ ჩემს მუცელში პაწაწუნა არსება იჯდა მე ძალიან გამიხარდა სიხარულისგან დავფრინავდი მანამ სანამ სახლში არ მივედი და კონვერტი არ გავხსენი რომელიც კარებთან იყო და იქ ბექას და კიდევ ვიღაც გოგოს ფოტოები იყო ორივე შიშვლები იყვნენ და ერთობოდნენ მე საშინლად ვიგრძეინ ამ დროს თავი მაშინვე მამაჩემთან წავედი -დეე მა როგორ ხართ? მოკლედ გეტყვით რა მინდა ამერიკაში წავიდე და ნიკას მივეხმარო იქ საქმეებში მაგრამ მთავარი არ მინდა ბექამ ამის შესახებ რამე გაიგოს მე თვითონ ვეტყვი ამას როცა საჭიროდ ჩავთვლი -კი მაგრამ რატ... - წინადადება გავაწყვეტინე დედაჩემს -არავითარი კითხვები არ მინდა დავაგვიანო ცოტახანშიუნდა გაფრინდეს თვითმფრინავი მინდა მივუსწრო -მაშინ ლაშა წაგიყვანს - მითხრა მამაჩემმა მე მათ დავემშვიდობე ჩანთა ავიღე და ლაშას ჩავუჯექი მანქანაში -რამდენი გვაქვს დრო? -45 წუთი -კარგი ნახევარ საათში იქ ვართ - ლაშამ მართლაც რომ ნახევარ საათში მიმიყვანა სანამ იქ გავიარე რაღაცეები ის თხუთმეტი წუთის გავიდა მე თვითმფრინავში ჩავჯექი და იქიდან ვუყურებდი ქალაქს არ მინდოდა რამე მეკითხა ბექასთვის იმ ფოტოებში ისედაც ყველაფერი ძალიან კარგად იყო აღბეჭდილი ღმერთო რა სულელი ვარ ასეთი დამცირება როგორ უნდა მოვითმინო ამას არ ვაპირებ... ვფიქრობდი და თან ცრემლები თავისით იკვალავდნენ გზას..... ბოდიში ბოდიში ბოდიში... <3 უბრალოდ რამდენი ხანია სახლში არ ვყოფილვარ მობილურით კი ვერ ვტვირთავდი მართლა ძალიან დიდი ბოდიში ვინც კითხულობთ და მოგწონთ მადლობა მაგრამ მინდა თქვენი აზრი გამოხატოთ <3 თუ გამოხატავთ თქვენს აზრს ყოველდღე დავდებ <3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.