ქვევით ჩასულს საბა დამხვდა მანქანაზე მიყუდებული და ვიღაც გოგოს ვნებიანად კოცნიდა... გულში თითქოს რაღაც ჩამწყდა...
-უკაცრავად ბატონო საბა ხელს ხომ არ გიშლით? (მე)
ახლოს მივედი და ისე სხვათაშორის ვთქვი..
-ოუ ნიცა მოხვედი უკვე? მოდი დაჯექი და წავიდეთ(საბა)
-არ მინდა ლუკასთან ერთად წამოვალ...(მე)
-კაი როგორც გინდა ლუკამ იცის სადაც მივდივართ (საბა)
უსიტყვოდ მოვტრიალდი და ლუკას მანქანაში ჩავჯქი..
-იდიოტი,ხეპრე,დეგენერატი... (მე)
სალანძღავ სიტყვებს არ ვიშურებდი საბასთვის, ლუკა და ელენა კი გაკვირვებულები მიყურებდნენ...
-ნიცა ხომ კარგად ხარ?(ელენა)
მკითხა გაკვირვებულმა და შეშინებულმა...
-კი კარგად ვარ და დროზე წავიდეთ რა დალევა მინდა... (მე)
მეტის თქმა აღარ დამწირვებია, ლუკამ წამებში მოსწყვიტა მანქანა ადგილს.თხუთმეტ წუთში დანიშნულების ადგილას ვიყავით... ეგერევე ბარში შევვარდი და მოახწია ჩემამდე მუსიკების მაღალმა ხმამ და თამბაქოს სუნით გაიჟღინთა ჩემი ფილტვები.. ეგრევე ბარს მივაშურე და ორმაგი ვისკი დავასხმევინე.. არ ვიიცი მერამდენე ჭიქას ვსვამდი უკვე, როცა ჩემკენ ახალგაზრდა მამაკაცი მოდიოდა..
-გამარჯობა ლამაზო! შეიძლება ვიცეკვოთ? (უცნობი)
-კი შეიძლება (მე)
იქვე ახლოს საბას მოვკარი თვალი რომელიც მორიგ ნაშას აბამდა და ეს უცნობი რომლის სახელი თორნიკე იყო, იქითკენ წავიყვანე საიდანაც საბა კარგაად შეძლებდა ჩემს დანახვას...მუსიკის რიტმს ავაყოლე ჩემი ტანიც.. ცოტახანში კი ვგრძნობ წელზე ხელების უმისამართო მოძრაობაას..
-თორნიკე რას აკეტებ?(მე)
-არაფერს ისეთს უბრალოდ ძალიან მომეწონე და... (თორნიკე)
-არა ამას „და“ აღარ ექნება, უნდა წავიდე დავირალე..(მე)
ვეცადე თავი დამეძვრინა, თუმცა ხელები ისე მწიდროდ ქონდა შემოხვეული ვეღარ ვსუნთქავდი..
-გამიშვი!!!!
-მე ვტქვი „და“ ანუ ეს „და“ შესრუულდება...(თორნიკე)
ისეთი ხმით თქვა მეგონა, შესაძლებლობა რომ ქონოდა იქვე მიმახრჩობდა...
-მგონი გითხრეს გამიშვიო...
მომესმა უკნიდან ჩემტვის საყვარელი თუმცა მაინც ყველაზე საძულველი ხმა,,,
-შენ ჩემი ძმა არ გასწავლლეს რომ სხვის საქმეში არ უნდა ჩაერიო?(თორნიკე)
-მე რა მასწავლეს ეგ შენი საქმე არაა, მაგრამ ეხლავე ამ გოგოს ხელს გაუშვებ თუ არადა პრობლემები გექნეა... (საბა)
თორნიკემ იმწუთშივე მიშვა ხელები, ძალიან გამიკვირა ესე უცებ რა მოუვიდა თქო, მაგრამ როცა საბას გავხედე მივხვდი... ერტიანად აწითლებული იყო სახეზე, ძარღვები დაჭიმვოდა .... ხელი მაჯაში წამავლო და რასაც ქვია გარეტ გამათრია...
-მეტკინა ველურო გამიშვი..(მე)
როგორც კი ოდნავ ხმაური შეწყდა საბას ვუყვირე...
-აუ შეგიძლია ცოტახანი რომ მოკეტო?იმ ა*ვარისგან გიშველე და შენ კიდე რითი მიხდი მადლობას?! (საბა)
-უბრალოდ წავალ და ამით დაკმაყოფილდი კაი? ხელს არ შეგიშლი ბო*ების დაკერვაში(მე)
ვუთხარი მობეზრებული ხმით, თუმცა სახლში წასვა მართლა მინდოდა,ეხლა მივხვდი თუ რამხელა ხმაზე იყო სიმღერები...
-დაჯექ!(საბა)
-დავჯდე? ნამდვილად არ ვაპირებ შენთან ერთად წამოსვლას მირჩევნია გზაში მომიტაცონ..(მე)
-ნიცა გიმეორებ დაჯექი!(საბა)
-მეც გიმეორებ ა რ ა!!(მე)
-კარგი მე გაგაფრთხილე(საბა)
ამის თქმა იყო და ორ წუთში ჰაერში ვიყავი, საბამ „ბეჭზე გადებული“ მიმიყვანა მანქანამდე და შიგნით ჩამსვა.. ფეხებს ჰაერში გიჟივით ვაქნევდი, ზურგზე მუშტებს ვურტყამდი....
-აუ მოისვენე რა ამის დე*ა შ****ი.... (საბა)
იმხელა მიღრიალა, შემეშინდა და მთელი გზა ხმა არ ამომიღია... გზადაგზა ვგრძნობდი როგორ გმოხედავდა ხოლმე საბა და ცაიცინებდა.. ვეღარ მოვითმინე და ვკითხე
-რა იყო საბა რატომ მიყურებ ეგრე? (მე)
-ისე უბრალოდ ძალიან მომეწონე და.... (საბა)
სიცილი ვეღარ შევიკავე და ბოლოხმაზე გავიცინე
-რა იყო ნიცა ვთქვი ეხლა მე რამე სასაცილო? (საბა)
იმდენად გაუკვირდა ჩემი ეს საქციელი მანქანა გააცერა და გაკვირვებულმა გამომხედა..
-არა არაფერი ისეთი უბრალოდ წარმოვიდგინე როგორ ეუბნები ამ სიტყვებს ყველა სხვა დანარჩენ შენ ნაშას...(მე)
-რა იყო ეჭვიანობ პატარა? (საბა)
ისეთი ხმით წარმოთქვა იქვე მოკვლა მომინდა, დიდი სიამოვნებით ჩავარტყამდი თავში რამეს, თუმცა ირონიაში არც მე ჩამოვრჩი...
-ჰაჰაჰჰა არ გექნება მაგის ბედნიერება ოდესმე საბა რომ მე შენზე ვიეჭვიანებ.. იდიოტებზე არასდროს ვეჭვიანობ... (მე)
მეტი აღარაფერი უთქვამს მანქანა დაქოქა და ადგილს მოწყდა.. 5 წუთში ჩემს სადარბაზოსთან ვიყავით... საკმაოდ მთვრალი ვიყავი. ერთი-ორჯერ წავიქცეოდი კიდეც საბას რომ არ დავეჭირე..ბოლოს როცა დაიღალა ამდენი დაჭერით.. ერთი ხელის მოსმით ამიტაა ხელში და ისე მიმიყვანა ოთახამდე... ოთახის კარი ფეხით გააღო და ლოგინზე დამაწვინა... ვიგრძენი როგორ შემეხო გავარვარებული ბაგეები შუბლზე და ოთახიდან გავიდა... არ ვიცი რამდენიხანი მეძინა, თუმცა რომ გავიღვიძე პირველი საათი იყო...საცვლების ამარა გავედი სამზარეულოში... წყალს ვსვამდი, როდესაც უკნიდან სტვენა მომესმა.. უკან მივტრიალდი და კინაღამ დავიხრჩვი.. დემეტრე იდგა წელს ზემოთ სისვეი და ჩემს ნახევრად შიშველ სხეულს ხარბად ათვალიერებდა.. უნდა ვაღიარო ძალიან მაგარი სხეული ჰქონდა....
-ნიცა? მგონი გკითხე რაღაც!(საბა)
ფიქრებიდან საბას დამცინავმა ხმამ გამომიყვანა...
-რა ჰა? რა მიკითხე? (მე)
-და შენ ამბობ რომ ჩემზე არ გიჟდები?(საბა)
-აუ საბა მორჩი რა და მითხარი აქ რა გინდა და ესეთ მდგომრეობაში?(მე)
-უბრალოდ ლუკამ მთხოვა შენტან დავრჩენილიყავი ძალიან მთვრალი იყავი და მარტო დატოვების შეეშინდათ... დარწმუნებული ვარ ეხლა თავი გისკდება... აი ნაბეღლავი გამომართვის... (საბა)
-აი რა მინდოდა სრული ბედნიერებისთვის (მე)
მივიყუდე და რამისაა მთელი ბოთლი დავცალე...
-აუ ნიცა დამიტოვე მეც მინდა ეეე.. (საბა)
და მიყუდებული ბოთლი გამომგლიჯა...
-აუ ქაჯო ნელა ეეე.. ჩემზე მეტად თავი მაინც არ გისკდება და მომეცი რა.. (მე)
-ნიცა!(საბა)
-რა?(მე)
-მაგიჟებ.... (საბა)



ძალიან დიდი ბოდიში პატარა თავისთვის <3 იმედია მოგეწონებათ <3