გარეთ უამრავი ხალხი იყო ექიმებიც კი ამ ბიჭების ამბავს განიხილავდნენ
-ეს ახლაგაზრდები ვიცოდი რომ ბოლოს ასე დაამთავრებდნენ
-გაგიჟდი მაგდა რას იძახი რადროს დამთავრებაა უნდა გამოჯანმრთელდნენ თორე შეხედე ამ ხალხს რამდენი უცდის მათ გამოკეთებას კარგ დღეში არ ჩავარდრბიან და არც ჩვენ აღმოვჩნდებით კარგ ადგილას.


-მთელი სასტავის ბიჭები ღუდუშაურში არიან დათუნა ყველაზე მძიმედაა
-კაი ტოო გადაობ


-დათუნა დანეილია სიცოცხლეს ებძვის
-რაა გოგო არ შემშალო პროსტა ვისთან იჩხუბა?
-არავინ იცის


-დათუნა დანელია შე*ემა?
-კომაშია ბიჭო აზრზე ხარ?

-ვაიმეე ნანუკა დათუნას რო რამე დაემართოს აზრზე ხარ?იმენაა ყველაფერი აირევა ვაფშე

მითქმა-მოთქმა იყო თბილისში დიდი თუ პატარა ყველა ამაზე საუბრობდა და ასე გავიდა 2თვე.დათუნა კომაში იყო დანარჩენები უკვე დიდი ხნის გამოწერილები იყვნენ მაგრამ რა მნიშვნელობა ქონდა მაინც 24საათი იქ იყვნენ,ხანდახან თუ გავიდოდნენ ისიც ძალიან მნიშვნელოვან რამეზე მაგრამ ნიაკო სულ იქ იყო გვერდიდან არ შორდებოდა, მისი ხელი ეჭირა საჭმელსაც ძალით ატენიდნენ ძალიან გახდა,იმ ძველი ხალისიანი გოგოსგან არაფერი შემორჩენილიყო სადინლად ქონდა ცაწითლეებული თვალები დაუძლურებულიყო სახეზე ფერი აღარ ქონდა მაგრამ მაინც ლამაზი იყო წარმოგიდგენიათ რა სილამაზე უბოძა ბუნებამ რომ ასეთ დღეშიც კი ბევრს სჯობდა მაინც შეენარჩუნებინა დახვეწილობა სისპეტაკე და სათნოება რომელიც დათუნას უყვარდა მასში ყველაზე მეტად. ნიას ეძინა რათქმაუნდა დათუნასთან პალატაში გაეღვიძა წყალი კოუნდა და თან დათუნას დახედა სახე გათეთრებული ჰქონდა მისი ტუჩები კი მაინც წითელი იყო უცებ საღაციდან მოტანილი ავდაჯერებულობით დაეწაფა ნიაკო